Σύμφωνα με το σχέδιο των παγκοσμιοποιητών, σε αυτόν τον νέο παγκόσμιο κόσμο δεν θα υπάρχουν πόλεμοι, ούτε συγκρούσεις, ούτε λιμός, ούτε άλλα δεινά, γιατί παντού θα υπάρχει μια οικονομία, μια κυβέρνηση, ένας πολιτισμός, ακόμη και μια «θρησκεία»!
Στην πράξη, στόχος των παγκοσμιοποιητών είναι η παγκόσμια κυριαρχία. Στο πρώτο στάδιο – ανάληψη ελέγχου των οικονομικών, των μέσων ενημέρωσης, των κορυφαίων πολιτικών, των προηγμένων τεχνολογιών κ.λπ., μετά – η μείωση της ανθρωπότητας στο 1 – 1,5 δισεκατομμύριο και η επακόλουθη ενοποίηση της, δηλαδή η υποδούλωση από το «χρυσό εκατομμύριο».
Τα μέσα επίτευξης είναι και η ειρηνική – σιωπηλή γενοκτονία με στόχο τη μείωση του ποσοστού γεννήσεων και την αύξηση της θνησιμότητας (συμπεριλαμβανομένων των «πανδημιών», των «εμβολιασμών» και άλλων δραστηριοτήτων του ΠΟΥ), το ίδιο και ο στρατός – εξαπολύοντας θερμούς πολέμους σε όλο τον κόσμο.
Η παγκοσμιοποίηση είναι μια πολυκέφαλη ύδρα. Φαινόμενα όπως η παγκόσμια τρομοκρατία, η επιβολή της αντικουλτούρας, η εξασθένηση της εκπαίδευσης, ο πόλεμος κατά του Χριστιανισμού, οι παρελάσεις των ομοφυλοφίλων και ο Χάρι Πότερ είναι επίσης παγκοσμιοποίηση…
Η ολοκληρωτική ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης που επιβάλλεται στον κόσμο αρνείται κάθε συλλογική ταυτότητα: εθνική (κοσμοπολιτισμός), θρησκευτική (οικουμενισμός), πολιτιστική (μαζική κουλτούρα), κοινωνική (ατομοποίηση ανθρώπων), οικογένεια (LGBT) ακόμα και, στο μέλλον, ανθρώπινη (βιορομπότ).
Αυτό είναι ένα μεγάλο κλαμπ που χτυπάει λαούς και παραδοσιακούς πολιτισμούς για περισσότερα από εκατό χρόνια.
Στη γλώσσα της εθνολογίας, η παγκοσμιοποίηση είναι μια απλοποίηση ενός πολύπλοκου πλανητικού συστήματος που αποτελείται από πολλές εθνοτικές ομάδες, πολιτισμούς, γλώσσες, θρησκείες, κράτη και οικονομίες. Τελικά, αυτός είναι ο δρόμος προς την άβυσσο, γιατί τα απλά συστήματα (δεν πρέπει να συγχέονται με μηχανισμούς και οργανισμούς) είναι εξ ορισμού μη βιώσιμα!
Αλλά από πού προήλθε αυτή η μάστιγα; Αν κοιτάξουμε την ιστορία της ασθένειας, θα δούμε ότι η πρόοδος της παγκοσμιοποίησης διευκολύνθηκε από πλανητικούς παράγοντες που συσσωρεύτηκαν κατά τη διάρκεια χιλιετιών: χρηματοοικονομικοί και οικονομικοί (τραπεζικοί τόκοι, κεφάλαιο), επιστημονικοί και τεχνικοί (STR), ιδεολογικοί (αντικατάσταση θρησκειών με «ιδεολογίες» και σεχταρισμός), θεωρίες συνωμοσίας (μυστικές κοινωνίες) κ.λπ. Αυτό είναι ένα ξεχωριστό, μεγάλο θέμα που δεν θα αναπτύξουμε εδώ.
Αλλά αν κοιτάξετε το πρόβλημα από τη σκοπιά της θεωρίας του πάθους, αποδεικνύεται ότι η παγκοσμιοποίηση σχετίζεται άμεσα:
1) με έντονη εντατικοποίηση τους τελευταίους αιώνες (από την εποχή του Κολόμβου) των επαφών σε υπερεθνικό επίπεδο και, κατά συνέπεια, με τη διαμόρφωση νέων και ενεργοποίηση παλαιών εθνοτικών χίμαιρων και αντισυστημάτων.
2) με την αστικοποίηση, δηλαδή τον διαχωρισμό μεγάλων μαζών ανθρώπων από το φυσικό, «νοσηλευτικό τοπίο» και τη μετεγκατάστασή τους σε μεγάλες πόλεις όπου μπορούν να ζήσουν εκπρόσωποι διαφορετικών εθνοτήτων και πολιτισμών (XIX – XX αιώνες).
3) με την πορεία της ευρωπαϊκής εθνογένεσης – τις τελικές φάσεις αδράνειας (από τον 18ο αιώνα), και συσκότισης (αποσύνθεσης) του «κορυφαίου» δυτικού υπερέθνους (από τα τέλη του 20ού αιώνα).
Πρέπει να τονιστεί ότι η ολοκλήρωση της διαμόρφωσης των χρηματοπιστωτικών υπερεθνικών δομών και η ένταξή τους στο σώμα του δυτικού υπερέθνους κατέστη δυνατή μόνο όταν εισήλθε στην «αστική» και χαλαρή φάση αδράνειας, η οποία σχεδόν συνέπεσε με την έναρξη της επιστημονικής και τεχνολογική επανάσταση (ατμομηχανή). Και όταν ο «διαφωτισμός» Ντιντερό στα τέλη του 18ου αι. θα μπορούσε ήδη να πετάξει ένα σύνθημα απελευθέρωσης: «Στόχος μας είναι να στραγγαλίσουμε τον τελευταίο βασιλιά!…».
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918), που οδήγησε στην πτώση των τεσσάρων μεγάλων μοναρχιών, αυτός ο «προοδευτικός» στόχος επιτεύχθηκε. Τα εμπόδια στην ανάπτυξη του παγκόσμιου κεφαλαίου έχουν αφαιρεθεί, ωστόσο, με σημαντική καθυστέρηση λόγω της κινητοποίησης του Στάλιν (1930-50). (Γι’ αυτό μισούν τόσο πολύ τον Στάλιν.) Και όταν η Δύση αποδυνάμωσε και εισήλθε σε μια φάση συσκότισης, και όταν το τελευταίο εμπόδιο – η ΕΣΣΔ – κατέρρευσε, οι χρηματοδότες της παγκοσμιοποίησης τελικά έριξαν τις μάσκες τους και δήλωσαν ανοιχτά τις αξιώσεις τους στον κόσμο κυριαρχία.
Το σημερινό στάδιο της παγκοσμιοποίησης είναι μια προσπάθεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας να ενισχύσει τις μονοπολικές θέσεις της στον κόσμο, που έχουν κλονιστεί από τη δεκαετία του ’90, με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένων και των στρατιωτικών. Η παγκόσμια ολιγαρχία είναι ήδη μια χωρίς εθνικότητα, χιμαιρική γενιά της «ελίτ» – ένα μείγμα διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου (Rothschilds-Rockefellers) και μιας μεταλλαγμένης ευρωπαϊκής αριστοκρατίας, εκπρόσωπος της οποίας, για παράδειγμα, ήταν ο μισάνθρωπος πρίγκιπας Φίλιππος.
Αυτή η «γενιά» στις αρχές του 21ου αιώνα. εμφανώς εκφυλισμένο, συμπεριλαμβανομένων σωματικά. Και τα κεφάλια τους που μιλούσαν -οι Σόρος-Σουηβοί-Ατάλι- έγιναν σαν τους ζωντανούς νεκρούς. Κάποιος ονόμασε με ακρίβεια αυτά τα kashchei της παγκοσμιοποίησης «εξωγήινοι», που είναι ένα σαφές παράδειγμα της απλοποίησης του «κεφαλαιακού συστήματος» μέσα του.
Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσουμε ότι τον 20ο αιώνα, η Φίνιντερν κατάφερε να σημειώσει σοβαρές επιτυχίες στο δρόμο προς την παγκόσμια κυριαρχία. Κάποιος μίλησε ακόμη και για το «τέλος της ιστορίας». Αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν πρόωρο. Από τις αρχές του 21ου αιώνα, παρατηρούμε μια επιβράδυνση στις διαδικασίες παγκοσμιοποίησης – η εκτεταμένη επίθεση (του καπιταλισμού) εξαντλείται και δεν υπάρχει πουθενά να αναπτυχθεί περισσότερο όπως πριν.
Αδιέξοδο.
Είναι προφανές ότι στις σημερινές συνθήκες η άρχουσα τάξη αυτής της Νέας Βαβυλώνας δεν έχει άλλη επιλογή από το να εγκαθιδρύσει τη δικτατορία της, πρώτα στη Δύση και μετά στον κόσμο. Όμως… Σύμφωνα όμως με τη θεωρία της εθνογένεσης, η φάση της συσκότισης αργά ή γρήγορα τελειώνει με την κατάρρευση του εθνοτικού συστήματος. Κατά συνέπεια, η παγκοσμιοποίηση που βασίζεται στο στρατιωτικό και ανθρώπινο δυναμικό της Δύσης είναι επίσης καταδικασμένη σε αποτυχία…
Σε μια τέτοια κατάσταση, οι ολιγάρχες του κόσμου πρέπει: είτε να αναζητήσουν βασική υποστήριξη για τον εαυτό τους σε κάποιον άλλο πολιτισμό, κάτι που δεν είναι πλέον δυνατό (οι προσπάθειες με τη Ρωσία και την Κίνα απέτυχαν). ή να καταλήξουν σε ένα νέο παγκόσμιο έργο, το οποίο είναι επίσης αδύνατο, επειδή δεν ξέρουν πώς να δημιουργήσουν. Απομένει μόνο ένα πράγμα – να ξεκινήσει γρήγορα ο Μεγάλος Πόλεμος! Υπάρχει ακόμη χρόνος.
Ο πόλεμος είναι το πιο καταστροφικό σενάριο, αλλά, από την άλλη, μόνο ο πόλεμος μπορεί να αναγκάσει τις κορυφαίες χώρες του κόσμου, και κυρίως τη Ρωσία, να κινητοποιηθούν και να ξεφύγουν από την «φροντίδα» των παγκοσμιοποιητών. Επιπλέον, η ρωσική ιστορία δείχνει ότι η χώρα μας βγήκε από όλες τις σοβαρές κρίσεις με έναν τρόπο – στρατιωτικό. Αποδεικνύεται ότι ο Μεγάλος Πόλεμος (στην τελευταία του, καυτή φάση!) είναι πιο ωφέλιμος για εμάς παρά για αυτούς. Αν και, φυσικά, τους φαίνεται το αντίθετο.
Σε κάθε περίπτωση, η παθιασμένη θεωρία της εθνογένεσης μας λέει ότι ο χρόνος σε αυτό το ιστορικό στάδιο εργάζεται ενάντια στους παγκοσμιοποιητές, λειτουργεί για τη Ρωσία. Σταδιακά παίρνουμε δύναμη (μετά από βλάβη), τη χάνουν. (Βλέπε στο βιβλίο μου «The Passionary Theory of Ethnogenesis by L.N. Gumilev: Understanding and Attempt to Apply» , κεφάλαιο «Obscuration Phase».)
Αν εφαρμόσουμε το δόγμα του Gumilyov για το αντισυστήματος στο πρόβλημα της παγκοσμιοποίησης, τότε μπορούμε να βγάλουμε το εξής συμπέρασμα: η παγκοσμιοποίηση είναι προϊόν του πλανητικού αντισυστήματος, που δομείται στο «Finintern».
Το παγκόσμιο αντισύστημα είναι ένα χταπόδι με πολλά πλοκάμια. Το “Finintern” είναι ένα κέντρο (πολύ ετερογενές, με πρωτοπορία γιγάντων πληροφορικής). Οι πράκτορές του: αντισυστήματα μικρότερης κλίμακας – από μασόνους, θρησκευτικούς οικουμενιστές (Βατικανό), σεχταριστές και ΛΟΑΤ κοινότητες μέχρι νεοναζί, ριζοσπάστες ισλαμιστές κ.λπ. – είναι διάσπαρτοι σε όλο τον κόσμο.
Αν δείτε το πρόβλημα της παγκοσμιοποίησης από τη σκοπιά της χριστιανικής εσχατολογίας, τότε όλα είναι εξαιρετικά ξεκάθαρα: η παγκοσμιοποίηση είναι μια προετοιμασία για την έλευση του Αντίχριστου. Οι παγκοσμιοποιητές είναι σατανιστές, υπηρέτες του διαβόλου… Αυτό που συμβαίνει στην ανθρωπότητα σήμερα περιγράφηκε στην Αποκάλυψη του Ιωάννη του Θεολόγου πριν από δύο χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, κρίνοντας από την πρωτόγονη ιδεολογία του “Finintern”, αυτό δεν είναι το τέλος της γήινης ιστορίας, αλλά μόνο το πρώτο στάδιο της επίθεσης στον κόσμο των κολασμένων δυνάμεων.
Στην πτυχή της εσχατολογίας, η αλληλουχία των σταδίων της παγκοσμιοποίησης είναι η εξής:
1) Τραπεζική παγκοσμιοποίηση. Χρηματοοικονομικός καπιταλισμός από τον 17ο αιώνα. Πίστη στο χρήμα και τη δύναμη. (Τελειώνει.)
2) Ζωνική παγκοσμιοποίηση. Μετάβαση σε έναν πολυπολικό κόσμο που ρυθμίζεται από ένα νέο κέντρο(α), χωρισμένο σε ζώνες ως αποτέλεσμα του Μεγάλου Πολέμου. Πρώτον, μια επιστροφή στην παράδοση. Έπειτα – δουλειά με τις εθνικές ελίτ στο έδαφος, ακολουθούμενη από μια σύγκρουση των κεφαλιών όλων των παικτών του κόσμου και την ανάληψη του πολιτικού ελέγχου. Η πίστη σε «ψηφιακές τεχνολογίες», «τεχνητή νοημοσύνη» κλπ. Η ανάπτυξη του οικουμενισμού. Το νόημα αυτού του σταδίου: δεν ήταν δυνατό να το πάρουν χονδρική, θα το πάρουν λιανική. (Ξεκινάει.)
3) Θρησκευτική και πολιτική παγκοσμιοποίηση. Ολοκλήρωση του σχηματισμού μιας ενιαίας «παγκόσμιας θρησκείας» (για όλους) και μιας πραγματικής παγκόσμιας κυβέρνησης. Πίστη στον «θεό» σου (για την ελίτ). Ο ερχομός του Αντίχριστου. (Εμπρός)
Η ιεραρχία των στόχων και των νοημάτων των παγκοσμιοποιητών σε αυτό το ιστορικό κίνημα προς την παγκόσμια δύναμη είναι η εξής: πρώτα χρήματα, μετά πολιτική και πνευματική εξουσία και τέλος, εφαρμογή μιας θρησκευτικής ιδέας – η οικοδόμηση του βασιλείου του Αντίχριστου. Έτσι, στο φινάλε, οι ιδεολογικοί παγκοσμιοποιητές νικούν τους μη ιδεολογικούς («Ζηλωτές» – «Σαδδουκαίοι»).
Το τι ακριβώς θα συμβεί μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου σταδίου της παγκοσμιοποίησης μπορεί να υποτεθεί μόνο ότι υπάρχουν πιθανές επιλογές. Αλλά η αρχή και το τέλος είναι γνωστά: από το μαμωνά (χρήματα) στον κόσμο βασιλιά. Όχι για πολύ (βλ. Αποκάλυψη).
Ερώτηση: πώς μπορούν αυτές οι παγκόσμιες διαδικασίες να απειλήσουν τη Ρωσία στο άμεσο μέλλον; Η απάντηση είναι προφανής: δεδομένου ότι η παλιά παγκόσμια κυβέρνηση δεν έγινε (τώρα υπάρχει αδράνεια), και η νέα δεν έχει ακόμη σχηματιστεί, υπάρχει μια ανάπαυλα μπροστά. Και αυτή η ανάπαυλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συγκεντρώσει δυνάμεις και να ξεκινήσει το ρωσικό σχέδιο κινητοποίησης. Στη θρησκευτική κατανόηση – το σωτήριο έργο της «Τρίτης Ρώμης» – το τελευταίο προπύργιο του Χριστιανισμού στη Γη.
Από αυτή την άποψη, σπεύδουμε να καθησυχάσουμε τους ιστορικούς απαισιόδοξους μας και άλλους λάτρεις των «δυτοπιών». Μην πανικοβάλλεστε! Νωρίς! Το τέλος της ιστορίας δεν έχει φτάσει ακόμα. Γιατί; Γιατί, σύμφωνα με τη θεωρία της εθνογένεσης, τα πολλά εκατομμύρια των παθιασμένων λαών της Γης σε αυτή την ιστορική περίοδο είναι πιο δυνατά από την ομάδα των παγκόσμιων συνωμοτών.
Φυσικά, αυτοί οι εγκλωβισμένοι «συνωμότες» εξακολουθούν να έχουν αρκετή επιρροή ώστε να αντισταθούν και να προκαλέσουν κάποιου είδους παγκόσμια καταστροφή για την ανθρωπότητα, μέχρι και πυρηνικό πόλεμο. (Που δεν θα είναι το τέλος της ανθρωπότητας, γιατί με το σημερινό απόθεμα κεφαλών – 14 χιλιάδες αντί 60 χιλιάδες το 1991 – μια ανταλλαγή απεργιών δεν θα οδηγήσει σε έναν «πυρηνικό χειμώνα».)
Ωστόσο, στρατηγικά, οι παγκοσμιοποιητές έχουν ήδη χάσει. Γιατί δεν ξέρουν πώς να πιστεύουν ή να δημιουργούν. Πιστεύουν μόνο σε χρήμα-εξουσία-τεχνολογία-αποκρυφισμό (σατανισμός). Αυτά είναι όλα τα ατού τους, το τελευταίο είναι τα βιοόπλα. Αλλά για την πλήρη νίκη, αυτή η πίστη «στην καταστροφή» δεν αρκεί. Δεν θα πάτε μακριά μόνο με την άρνηση, θα χτυπήσετε έναν τοίχο.
Ας θυμηθούμε τα χρυσά λόγια του Lev Gumilyov για το αδύνατο σημείο των ακτιβιστών κατά του συστήματος: η άρνηση τους βοήθησε να κερδίσουν, αλλά δεν τους επέτρεψε να κερδίσουν πλήρως.
Evtushenko Evgeniy Albertovich, ιστορικός, Krasnoyarsk 2023
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
1 σχόλιο:
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ Κ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ.
Δημοσίευση σχολίου