Η μικροπρέπεια της Σακελλαρόπουλου και του Μητσοτάκη απέναντι στην Φωτεινή Παζαρτζή

Yπερβαίνει τα όρια ακόμη και της πιο ποταπής εμπάθειας η στάση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΠτΔ Κατερίνας Σακελλαροπούλου απέναντι στην καθηγήτρια διεθνούς δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ κα Φωτεινή Παζαρτζή, η οποία εξελέγη ομοφώνως -την ψήφισαν 198 κράτη- πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ.

 

Για δεύτερη μέρα ούτε ο Μητσοτάκης ούτε η Σακελλαροπούλου έβγαλαν οποιαδήποτε ανακοίνωση για την τεράστια επιτυχία της κας Παζαρτζή, που αποτελεί εθνική επιτυχία. Αυτό δείχνει την απύθμενη εμπάθεια και των δύο απέναντι στην διαπρεπή καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ.

 

Το πού οφείλεται αυτή η εμπάθεια είναι κοινώς γνωστό: Η κα Παζαρτζή, από καθαρώς καραμανλική οικογένεια, ουδεμία σχέση έχει με το σημιτέικο. Και βεβαίως Μητσοτάκης-Σακελλαροπούλου στηρίζουν μόνο και μόνο κάθε μετριότητα που προέρχεται από τους κύκλους του πολιτικώς ανεκδιήγητου Κώστα Σημίτη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μητσοτάκης έσπευσε να «συγχαρεί» την σημιτική Άννα Διαμαντοπούλου που πάτωσε στον ΟΟΣΑ, αλλά δεν βγάζει άχνα για την κα Φωτεινή Παζαρτζή. 

 

Όσο για το πολιτικό κατάντημα της κας Σακελλαροπούλου, αυτό ξεπερνάει κάθε όριο αφού η «αφοσίωσή» της στο σημιτέικο την εμποδίζει να συγχαρεί ως γυναίκα, την πρώτη γυναίκα και μάλιστα Ελληνίδα που εξελέγη ομοφώνως πρόεδρος της Επτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ. Όλως αντιθέτως, όταν εξελέγη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ο «σημιτικού κλίματος» κ. Κτιστάκις, η κα Σακελλαροπούλου έσπευσε να τον υμνήσει. 

 

Τελικά να είστε υπερήφανη κυρία Φωτεινή Παζαρτζή γιατί επιχειρούν να σας «μειώσουν» Μητσοτάκης – Σακελλαροπούλου. Όσο το επιχειρούν τόσο το κύρος σας ανεβαίνει αφού Μητσοτάκης – Σακελλαροπούλου επιχειρούν να αναδείξουν μόνον τους μετρίους που ανήκουν στον «κύκλο Σημίτη». Δηλαδή στον «κύκλο» ενός πολιτικού για τον οποίον ντρέπεται κυριολεκτικά ο ελληνικός λαός!

 

πηγή

Διάλογος με ιερομόναχο. Το πικρό χρονικό της πανδημίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

Πρόσωπα του διαλόγου*: Χρονικογράφος - Ιερομόναχος

 

Εισαγωγή 

 

Με σκοπό να συζητήσει την κατάσταση των Ελλήνων το 2021 ο χρονικογράφος επισκέφθηκε τον γνωστό του ιερομόναχο, που ζει σε ένα μικρό νησί του Αιγαίου και σε μοναστήρι κτισμένο στη σπηλιά ενός ευμεγέθους βράχου. Η πορεία προς το μοναστήρι ήταν επικίνδυνη, καθώς μάλιστα το κτυπούσαν ισχυροί άνεμοι. Η πέτρινη σκάλα για να φτάσει στην είσοδο απότομη, χωρίς κάπου να μπορεί να πιαστεί. Ευτυχώς είναι κάπως φαρδιά τα σκαλοπάτια και αισθάνθηκε κάποια σιγουριά ακουμπώντας στον βράχο.  

 

Ο Ιερομόναχος τον περίμενε. Πτυχιούχος γιατρός και θεολόγος ελληνικού πανεπιστημίου, με μεταπτυχιακές σπουδές στην παιδιατρική στη Γαλλία, επισκέφθηκε νέος το μοναστήρι και το αγάπησε. Τότε ζούσε εκεί ένας σοφός γέροντας, που εν τω μεταξύ εκοιμήθη και το μοναστήρι ερειπώθηκε. Όταν πήρε την απόφαση να καρεί μοναχός και να χειροτονηθεί ιερέας, εδώ και τριάντα περίπου χρόνια, προτίμησε να μείνει στο μοναστήρι και να του δώσει ζωή.  

 

Γνωρίζει ότι πολλές μέρες του χρόνου παρέα του είναι μόνο τα θαλασσοπούλια, τα ταξιδιάρικα πουλιά και κανένας περαστικός αετός, αλλά του αρέσει. Του αρέσει που βγαίνοντας στον στενό εξώστη βλέπει την απέραντη γαλάζια θάλασσα, που σπάνια γίνεται μολυβιά. Του αρέσει ότι σ’ αυτή τη γωνιά της ελληνικής γης υπηρετεί τον Χριστό, την Εκκλησία, τον Ελληνισμό. Του αρέσει που το μοναστήρι έχει αυτόν ιερουργό και φύλακα. Όσο τον βαστάνε τα πόδια του πηγαίνει στη Χώρα του νησιού και τελεί τις Κυριακές εκεί τη Θεία Λειτουργία. Λεβέντης ο ηλικιωμένος ιερομόναχος, με βλέμμα γλυκό και πρόσωπο σκαμμένο από την αρμύρα και τις συνθήκες της διακονίας του. Το ιντερνέτ τον βοηθά να γνωρίζει άριστα τα όσα συμβαίνουν με την πανδημία και γενικότερα, στην Ελλάδα και στον κόσμο. 

 

Αγκαλιάστηκαν και ο χρονικογράφος του φίλησε το χέρι. Ανέβηκαν μιαν απότομη σκάλα, που οδηγούσε σε ένα στενόχωρο δωμάτιο, γεμάτο εικόνες και πίνακες ή φωτογραφίες ηγουμένων, ιερομονάχων και μοναχών που πέρασαν από το μοναστήρι. Είναι το ταπεινό Αρχονταρίκι. Παίρνουν έναν καφέ και αρχίζουν αμέσως τη συζήτηση. Είναι 11 Ιανουαρίου 2021. 

 

Α΄ Μέρος: Η πανδημία στη ζωή των Ελλήνων 

 

- Χρονικογράφος: Γέροντα σε ευχαριστώ που με δέχθηκες.  

Ο Ιερομόναχος γέλασε καλόκαρδα. 

- Ιερ. Εγώ σε ευχαριστώ που ήρθες. Με τους αέρηδες και την αρρώστια λίγοι είναι οι προσκυνητές. 

- Χρον. Δεν φοράς, βλέπω μάσκα... 

Τώρα γέλασε πιο πλατιά.  

- Ιερ. Εδώ που είμαι μόνο εσύ μπορεί να με κολλήσεις... Εσύ που φοράς μάσκα. Εγώ δεν σε κολλάω. Στο νησί δεν έχουμε κανένα κρούσμα. Είμαστε λίγοι, μένουμε και μακριά ο ένας από τον άλλο... 

- Χρον. Τις Κυριακές κάνεις με κλειστές τις πόρτες τη Θεία Λειτουργία; 

- Ιερ. Κλειστή δεν είναι η εκκλησιά, γιατί κλειστό είναι όλο το νησί. Είμαστε σχεδόν αποκλεισμένοι. Να πετάξει πάνω από τα κύματα η αρρώστια δεν γίνεται. Παρηγοριά είναι η Λειτουργία για όλους μας. Και αυτή την παρηγοριά, αυτή την εκδήλωση αγάπης δεν μπορώ, δεν μου επιτρέπεται, να την στερήσω.  

- Χρον. Η Αστυνομία τι λέει; 

Χαμογέλασε. 

- Ιερ. Δεν έχουμε αστυνομία, αλλά και να είχαμε θα καλούσα τον αστυφύλακα με την οικογένειά του να προσέλθει στη Λειτουργία και πιστεύω ότι θα ΄ρχόταν... Ο δάσκαλος είναι ψάλτης... Πέντε παιδιά έχουμε στο νησί...Και όλοι να έρχονταν οι κάτοικοι πάλι αραιά θα είμασταν.... Και συνέχισε: 

- Ιερ. Η κοινωνία των ανθρώπων στηρίζεται στην παρηγοριά, στην αγάπη, στην αλληλεγγύη. Η μοναξιά, η απομόνωση είναι η κόλαση. Ο εγωισμός, που χωρίζει τους ανθρώπους σατανικός. Αυτή την αγάπη και την παρηγοριά δεν μπορούμε να τη στερηθούμε. Θα πεθάνουμε ψυχικά.  

- Χρον. Εμείς όμως στην πόλη στερούμαστε τη Λειτουργία... 

- Ιερ. Σε εσάς άλλες είναι οι συνθήκες. Υπάρχουν κρούσματα, υπάρχει κίνδυνος. Όμως θαρρώ πως βρήκαν ευκαιρία οι άθεοι και επιτίθενται στην Εκκλησία. Πολλά από όσα επιβλήθηκαν δεν έχουν λογική. Εννιά, λέει, πιστοί σε ένα μεγάλο ναό και εννιά σε ξωκκλήσι. Τι λογική είναι αυτή; Και γιατί να μην γίνεται, με τα επιβληθέντα μέτρα, η Λειτουργία με κόσμο; Αποστάσεις ναι, μάσκα ναι, αλλά και πιστοί. Χωρίς πιστούς δεν τελείται Θεία Λειτουργία. Η παρακολούθηση από την τηλεόραση ή τα άλλα Μέσα μεσοβέζικο πράγμα. Δεν έχει σχέση με την κοινωνία μεταξύ των πιστών και με τη συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία, που εξασφαλίζει μόνο η Λειτουργία στο Ναό. Παρηγοριά δεν έχει μέσω τηλεόρασης και κομπιούτερ.... Κι αν έχει είναι αναγκαστική... 

 

- Χρον. Λέγεται ότι κλείσαν τους Ναούς για να μην γίνονται εξαιρέσεις. Αφού είναι κλειστά τα μαγαζιά και τα εστιατόρια να είναι κλειστές και οι Εκκλησίες... 

- Ιερ. Γίνονται εξαιρέσεις. Απλώς αυτές χωράνε στη λογική τους. Η Βουλή λειτουργεί, τα Δικαστήρια λειτουργούν, οι συγκοινωνίες επίσης, τα σούπερ μάρκετς και τα καταστήματα τροφίμων επίσης, οι δημόσιες υπηρεσίες και τα ταχυδρομεία επίσης, ο Στρατός και η Αστυνομία επίσης...Ακόμη και τα ποδόσφαιρα και τα μπάσκετ λειτουργούν, «με τα άτομα που επιτρέπει το πρωτόκολλο», λέει, αλλά που σιωπηρώς αυτό παραβιάζεται. Όσοι τα λένε αυτά για την Εκκλησία δεν καταλαβαίνουν ότι είναι για τους πολλούς Έλληνες ό, τι το Κοινοβούλιο και ο Στρατός. Από τη μία είναι η εξασφάλιση της ζωής, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του πολίτη και από την άλλη η δια της τροφής της ψυχής συντήρηση του. 

 

- Χρον. Σε θαυμάζω που μένεις στο νησί και στο συγκεκριμένο μοναστήρι. 

Καλόκαρδα τον κοίταξε και του είπε ο ιερομόναχος: 

- Ιερ. Εμείς, δόξα τω Θεώ, εδώ περνάμε καλά και ας λυσσομανάνε οι βοριάδες και οι νοτιάδες, και ας είμαστε λίγοι. Να πας στα μικρότερα νησιά, που ζουν ακόμη λιγότεροι κάτοικοι. Τα νησιά αυτά αποκλείονται όταν φυσάνε δυνατοί άνεμοι και δεν μπορούν τα καΐκια να ταξιδέψουν. Πού πλοία της άγονης γραμμής... Σ’ αυτά άντε να μιλήσεις για πανδημία...Θα γελάσουν ειρωνικά... Τα ίδια και στα ορεινά μέρη. Για πήγαινε στα ορεινά χωριά της Λακωνίας, της Αρκαδίας, των Ιωαννίνων, των Γρεβενών. Κι αυτά κλείνονται, από το χιόνι. Και σ’ αυτά ο παπάς κρατάει ζωντανό το χωριό με τη Λειτουργία, την καμπάνα, που διαλαλεί ότι το χωριό είναι ακόμη ζωντανό, και με πέντε – έξι γέροντες...Παίρνει, λένε κάποιοι, μισθό. Και απαντώ: Πέραν των υποχρεώσεων της Πολιτείας προς την Εκκλησία για τις κατασχέσεις και τις απαλλοτριώσεις που έκανε σε βάρος Της, ποιος, εκτός από τον παπά που μένει επειδή είναι αφιερωμένος στον Χριστό και πιστός στην Γη του, θα έπαιρνε την απόφαση με 800 Ευρώ να πάει να ζήσει σε μιαν ερημιά με την οικογένειά του; Αν δεν υπήρχαν οι παπάδες πολλά χωριά θα ήσαν ερείπια και μόνο αρχαιολόγοι θα τα επισκέπτονταν...  

 

- Χρον. Εξυπηρετείς και ιατρικά τους λίγους κατοίκους του νησιού;

- Ιερ. Μπορώ να ασκήσω την Ιατρική. Έχουμε όμως αγροτικό ιατρό. Καλό παιδί και άξιος επιστήμονας. Μόνο αν κάτι χρειαστεί ασχολούμαι. Έχω τόσα άλλα να κάνω... 

 

Μέρος Β΄ Επιχείρηση συκοφάντησης της Εκκλησίας  

 

Ο χρονικογράφος αλλάζει τη συζήτηση. 

 

- Χρον. Πάτερ, φαίνεται ότι στην χώρα μας πληθαίνουν οι εχθροί της Εκκλησίας... 

- Ιερ. Ποιοι είναι οι εχθροί Της; Οι περισσότεροι είναι παιδιά Της. Βαφτισμένοι όλοι. Γι’ αυτούς που απομακρύνθηκαν από τη ζεστασιά Της και πάγωσε γι’ Αυτήν η καρδιά τους φταίμε όλοι: οι γονείς, το σχολείο, ο πνευματικός κόσμος, εμείς οι ιερείς. Όλοι μας δεν τους μάθαμε να σκέφτονται σοβαρά για την παρουσία τους στον κόσμο ως Έλληνες, δεν τους μάθαμε για τους προγόνους τους. Δεν τους μάθαμε ότι, ως Έλληνες, έχουμε την Εκκλησία μάνα μας, είτε το θέλουμε είτε όχι. Πολλών από αυτούς που υβρίζουν και συκοφαντούν την Εκκλησία τα επώνυμα αρχίζουν από Παπα-. Άλλοι έχουν επώνυμα που θυμίζουν οφίκιο κληρικού ή λαϊκού. Λέγονται «Αρχιμανδρίτης» «Οικονόμου», «Αναγνώστου», «Ψάλτης», «Πρωτόπαπας». Όλοι αυτοί είχαν πρόγονο ιερέα ή ευλαβή πιστό, που καμάρωνε για το οφίκιο του και το έκανε επώνυμο για να διαιωνισθεί και να το θυμούνται οι απόγονοί του... Πολλοί από αυτούς τους προγόνους τους πήραν μέρος στον Αγώνα της Εθνεγερσίας. Υπάρχει και η περίπτωση να έχουν πληροφορηθεί το παρελθόν τους, αλλά να το απαρνήθηκαν. Η απολυτοποίηση της λογικής, η ηδονή, η αυτονόμηση από τον Θεό, η άγνοια της οντολογίας, ο εγωισμός, η άρνηση της μεταφυσικής φιλοσοφικής σκέψης, ο πρακτικός υλισμός, μπορεί να τους κάνει να ντρέπονται για το παρελθόν τους και να επιδιώκουν να το ξεριζώσουν από την ψυχή τους. Δείχνουν μίσος για την Εκκλησία, γιατί έχουν συναίσθημα κατωτερότητας σχετικά με τους αθέους της Ευρώπης και θέλουν να τους μοιάσουν, καταργώντας τον πολιτισμό που έχουν κληρονομήσει και που άρδευσε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αποδεχθούν ότι οι πρόγονοί μας δίδαξαν τους άλλους Ευρωπαίους. Όμως αυτοί οι πρόγονοι διατήρησαν ακραιφνή τον ευρωπαϊκό ανθρωπιστικό και πνευματικό πολιτισμό, που νόθευσαν οι πολιτιστικοί απόγονοι των Πάπα, Λουθήρου, Βολταίρου, Σαντ, Μαρξ.   

 

- Χρον. Το μίσος αυτών των Ελλήνων πώς το εξηγείς;

- Ιερομ. Δεν το θεωρώ φυσιολογικό. Ουδείς βρίζει και συκοφαντεί τη μητέρα του. Στη χώρα μας ζούμε το παράδοξο πως όποιον εξυβρίζει δημόσια τη μάνα του η κοινωνία τον καταδικάζει, όμως αυτόν που βρίζει και συκοφαντεί την Εκκλησία, που είναι η μάνα του, τον θεωρεί «προοδευτικό» και τον χειροκροτεί...  

 

- Χρον. Υπάρχουν όμως και οι Έλληνες ιδεολόγοι εχθροί της Εκκλησίας. Αυτοί που συνεχίζουν το έργο των Ροβεσπιέρου και Στάλιν, αλλά και οι ηδονιστές και οι νεοφιλελεύθεροι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης... 

- Ιερ. Ασφαλώς και υπάρχουν. Όπως στην Ελλάδα, έτσι και στη Ρωσία η κουλτούρα του λαού είναι διαφορετική από αυτή της Δύσης. Στη Ρωσία οι άθεοι εμφανίστηκαν τον 19ο αιώνα και έγιναν τυραννικό καθεστώς τον 20ό. Τους περιγράφει εξαιρετικά ο Ντοστογιέφσκι στους «Αδελφούς Καραμάζωφ» και στους «Δαιμονισμένους» και αργότερα ο Σολζενίτσιν. Στην Ελλάδα το ιδεολογικό αυτό κίνημα άρχισε να αναπτύσσεται στη δεκαετία του 1980 και να εντείνεται από τις αρχές του 21ου αιώνα. Τι τα θέλεις... Τρικυμισμένες ψυχές. Φοβούμαι μήπως κάποιοι άθεοι κρύβουν μέσα τους έναν Νέρωνα, ένα Διοκλητιανό, έναν Στάλιν... 

 

- Χρον. Αυτοί υποστηρίζουν ότι επιδιώκουν να εφαρμόσουν την απόλυτη ελευθερία στην Πολιτεία, την ισοπολιτεία, την κοινωνική δικαιοσύνη. Κατά τη γνώμη τους η Εκκλησία αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην πρόοδο, γι’ αυτό και πρέπει να περιθωριοποιηθεί... 

- Ιερ. Ο Ροβεσπιέρος, ο Μαρξ και ο Στάλιν αυτά υποστήριζαν, ότι η Εκκλησία πρέπει να εξουδετερωθεί για να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τα δεσμά Της και από το όπιο που τους ποτίζει. Αναποδογύρισαν την αλήθεια. Ελευθερία υπάρχει μόνο κοντά στον Χριστό. Όσο ο άνθρωπος ξεφεύγει από την ύλη και κατευθύνεται στην Αλήθεια Του, τόσο και απαγκιστρώνεται από τα πάθη του και καθίσταται ελεύθερος. Η δυτική κοινωνία όταν απομακρύνθηκε από την Αλήθεια και εγκολπώθηκε τον ωφελιμισμό και τον ηδονισμό άρχισε να παραπαίει. Ανέπτυξε έναν σπουδαίο τεχνολογικό πολιτισμό, που της εξασφάλισε ευημερία, αλλά έμεινε στάσιμη ηθικά και ψυχικά, για να μην πω ότι υποχώρησε, έγινε πιο άγρια, πιο επιθετική, πιο αρνητική έναντι των αξιών που η ίδια με το αγκάλιασμα του Χριστιανισμού είχε δημιουργήσει. Όπως είπε ο αείμνηστος Τατάκης η δημιουργία αρετής είναι δυσκολότερη από την πνευματική δημιουργία και από την τεχνολογική εφευρετικότητα. Η Ευρώπη σήμερα έχει χάσει την ταυτότητά Της, τον προσανατολισμό Της. Όταν βλέπεις στη Γαλλία οι άθεοι να επιβάλλουν να αφαιρεθεί Σταυρός από σταυροδρόμι κάποιας επαρχιακής πόλης γιατί ενοχλούνται, καταλαβαίνεις πού πάμε...

 

Μέρος Γ΄ Η σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας στην Ελλάδα  

 

- Χρον. Για τη σχέση της Εκκλησίας με την Πολιτεία στην Ελλάδα τι λές; 

- Ιερ. Θα σου πω τι λένε τα γεγονότα, που επίτηδες τα θάβουν οι αντίθεοι. Επί τουρκοκρατίας όποιος έχανε την Πίστη του έχανε και την εθνότητά του. Στην Εθνεγερσία ΟΛΟΙ οι αγωνιστές πάλεψαν να αποκτήσουν την ελευθερία τους «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Πρώτα αγωνίστηκαν για την Πίστη τους και μετά για την ελευθερία της Πατρίδας. Τα φιλελεύθερα Συντάγματα της Επανάστασης μας ΠΡΩΤΑ επικαλούνται τον Θεό. Στη Γαλλία το 1789 οι Επαναστάτες ήσαν εναντίον του κλήρου, στην Ελλάδα το 1821 οι Επαναστάτες ήσαν ο κλήρος και οι πιστοί Αγωνιστές. Στα 200 χρόνια που υπάρχει αυτή η ενότητα Πολιτείας και Εκκλησίας, αφού ο ίδιος λαός αποτελεί τη μία και την άλλη, από τα ερείπια του Αγώνα βρίσκεται σήμερα στις 50 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, όπως έγραψε καθημερινή εφημερίδα. Η Εκκλησία βοήθησε όσο μπορούσε στην ανάπτυξη και αγκάλιασε με αγάπη και ενδιαφέρον το λαό όταν περνούσε καταστροφές, πολέμους, κατοχές... Όσοι λοιπόν αντιστοιχούν την Ελληνική Εθνεγερσία με την Γαλλική Επανάσταση είναι ανιστόρητοι και αγνώμονες. Το ίδιο όσοι παρομοιάζουν τους φεουδάρχες κληρικούς της προεπαναστατικής Γαλλίας με τους Ορθόδοξους κληρικούς, που προέρχονταν όλοι από τα σπλάχνα του λαού. 

 

- Χρον. Πώς βλέπεις το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης; 

- Ιερ. Σκοτεινό. Βλέπω ότι χωρίς σοβαρές αντιστάσεις η μεν Κίνα ανέρχεται δυναμικά ως παγκόσμια δύναμη και ίσως θελήσει να προβάλει και να επιβάλει τις ιδεολογικές της θεωρίες και πρακτικές, το δε Ισλάμ ορμητικά εισβάλλει στην Ευρώπη. Γυμνή από Πίστη η Ευρώπη, αποδυναμωμένη από τα πάθη της και διαβρωμένη από την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης και την υπογεννητικότητα φαίνεται ότι βρίσκεται σε όλο και επιδεινούμενη παρακμή.  

 

- Χρον. Να ξαναγυρίσω στα της Εκκλησίας πάτερ. Τα Θεοφάνεια ήταν η πιο πρόσφατη ευκαιρία για τους εχθρευόμενους την Εκκλησία να Της επιτεθούν. Χρησιμοποίησαν εναντίον των κληρικών Της εμπρηστικούς χαρακτηρισμούς, όπως «ταλιμπάν», και υβριστικές περιγραφές, όπως ότι «σήκωσαν μπαϊράκι» ότι «ξεκίνησαν αντάρτικο», ότι «είναι αναξιόπιστοι», ότι θέλουν ανοικτές τις Εκκλησίες για το παγκάρι... 

- Ιερ. Μη σε ξενίζει ότι υβρίζονται οι άνθρωποι της Εκκλησίας. Ο Χριστός έχει πει, πως αν Εκείνον τον εδίωξαν και όσους Τον ακολουθούν θα τους διώξουν. Το θέμα προέκυψε όταν η κυβέρνηση ανέτρεψε την απόφασή Της και τη συμφωνία με την διοικούσα Εκκλησία και διέταξε να μείνουν τα Θεοφάνεια οι Ναοί κλειστοί και να μην τελεσθεί ο Αγιασμός σε εξωτερικό χώρο. Ποιος είναι ο αναξιόπιστος; Αλλά να δεχθώ ότι ανέβηκε ο αριθμός των κρουσμάτων και εκτάκτως ελήφθη το μέτρο. Οι άψογες συνθήκες που υπήρξαν τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά μπορούσαν να διατηρηθούν και τα Θεοφάνια. Ό, τι κάναμε το ήθελαν όλοι οι πιστοί. Είδες τι έγινε με τον Αγιασμό σε όλη τη χώρα. Τηρώντας τα μέτρα οι Έλληνες Τον πήραν και αγίασαν τα σπίτια τους. Εντύπωση πάντως προκαλεί ότι το ίδιο υβρεολόγιο χρησιμοποίησαν σχεδόν όλα τα ΜΜΕ. Σα να ήταν μαζική εκστρατεία κατά της Εκκλησίας. Έχοντας την ισχύ του μέσου επικοινωνίας σα να μην αισθάνονταν την αντίστοιχη ηθική ευθύνη. Λυπάμαι που δείξανε άγνοια και έλλειψη γνώσης για το τι είναι για τον Έλληνα η Εκκλησία.

 

- Χρον. Κάποια ΜΜΕ έβαλαν παλαιά βίντεο ή φωτογραφίες, για να δείξουν ότι δήθεν στη Νάξο και στην Αιτωλοακαρνανία έγινε η τελετή του Αγιασμού των Υδάτων ενώπιον πλήθους κόσμου...  

- Ιερ. Λυπάμαι που χρησιμοποιούνται μέθοδοι του Γκαίμπελς και του Ζντάνοφ στην Ελλάδα του 2021. Είναι απαράδεκτο σε μια Δημοκρατία να χρησιμοποιούνται τέτοιες άθλιες μέθοδοι, όπως το ψέμα και η απάτη. Λυπάμαι που αυτεπαγγέλτως δεν επενέβη κάποιο αρμόδιο όργανο. Είναι και αυτό σημείο των καιρών. 

 

- Χρον. Τη στάση της Κυβέρνησης έναντι της Εκκλησίας πώς τη βλέπετε στο θέμα της πανδημίας; 

- Ιερ. Η Κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί ένα πολύ δύσκολο και πρωτοφανές πρόβλημα, όπως είναι η πανδημία. Στην αρχή πέτυχε να την περιορίσει. Μετά έκαμε λάθη, που τα δικαιολογώ, γιατί αντιδρά σε μια κατάσταση, που μοιάζει με αχαρτογράφητη περιοχή. Με ενοχλεί όμως το αυταρχικό της ύφος έναντι της Εκκλησίας. Η Εκκλησία ούτε από αναρχικούς ούτε από τρομοκράτες αποτελείται και η παρουσία της αστυνομίας, στον περίβολο των ναών και ακόμα χειρότερα ο εκ μέρους της έλεγχος εντός των ναών αν είναι κενοί θυμίζει άλλες εποχές που θέλουμε να ξεχάσουμε. Για μένα είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση έχει ένα κόμπλεξ έναντι της Αριστεράς και των αθέων και επιδιώκει να δείχνει «αντικειμενικότητα», που τελικά ούτε τους αθέους ικανοποιεί ούτε τους χριστιανούς, οι περισσότεροι από τους οποίους το Κόμμα που κυβερνά εψήφισαν. 

 

Μέρος Δ΄ Το εμβόλιο και η Εκκλησία 

 

- Χρον. Να μου πεις, ως γιατρός, και για το εμβόλιο πάτερ μου;  

- Ιερ. Δεν μπορώ να είμαι εναντίον του εμβολίου, δεν μπορώ να μην είμαι υπέρ της προστασίας της υγείας, ή της διαφυλάξεώς της. Η Εκκλησία θεωρεί σπουδαίο αγαθό την Υγεία για τον άνθρωπο. Έχουμε αγίους ιατρούς, από παλαιά έως τις ημέρες μας. Τα εμβόλια χρησιμοποιούνται από αιώνες και είναι ευεργετικά για τον άνθρωπο και την υγεία του. Για το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού είναι αλήθεια πως οι έλεγχοι περιορίστηκαν χρονικά, είναι αλήθεια ότι η αναγνώριση από τους ελεγκτικούς οργανισμούς των πρώτων εμβολίων έγινε υπό την πίεση των καταστάσεων και επειδή δεν έχει ακόμη βρεθεί το αποτελεσματικό φάρμακο για τη θεραπεία από τον κορωνοϊό.  

 

- Χρον. Υπάρχει μεταξύ των πιστών δυσπιστία για το εμβόλιο και πολλοί είναι αρνητικοί στο να εμβολιασθούν. 

- Ιερ. Τους καταλαβαίνω. Έως τώρα που μιλάμε δεν υπάρχει μια επαρκής ενημέρωση, με σαφήνεια και διαφάνεια. Αν υπήρχε ίσως να περιοριζόταν η δυσπιστία. Στο θέμα της ενημέρωσης θα μπορούσε να βοηθήσει και η διοικούσα Εκκλησία. Υπάρχει η Συνοδική Επιτροπή Βιοηθικής, η οποία αποτελείται από επιστήμονες και μπορεί να πλαισιωθεί και από άλλους και να εξηγήσει γιατί πρέπει να γίνει ή να μη γίνει το εμβόλιο.  

 

- Χρον. Γράφτηκε πως η Επιστημονική Επιτροπή, που συμβουλεύει την Κυβέρνηση, πολλές φορές προκαλεί σύγχυση, αντί να διασαφηνίζει τις καταστάσεις και πως οι πληροφορίες της είναι ελλιπείς και αυξάνουν τα ερωτηματικά.  

- Ιερ. Όσο περνάει ο καιρός η Επιστημονική Επιτροπή απογοητεύει. Τα μέλη της βρίσκονται σε σύγχυση και αυτό φαίνεται από το ότι δημοσίως διαφωνούν μεταξύ τους... Για εμάς, τους Χριστιανούς, έλαβε αποφάσεις παράλογες και άδικες, αν πράγματι η Κυβέρνηση ακολουθεί τις εισηγήσεις της. Για το εμβόλιο κακώς περιορίζεται στα επικοινωνιακά συνθήματα και δεν διαφωτίζει ουσιαστικά το λαό.  

 

- Χρον. Τι λές που κληρικός απαγόρευσε να εμβολιαστούν τα πνευματικά του παιδιά; 

- Ιερ. Γι΄ αυτό λέγω να πάρει θέση η Σύνοδος δια μέσου της Επιτροπής Βιοηθικής. Η δική μου άποψη είναι πως δεν μπορώ να επιτρέψω ή να απαγορεύσω σε κάποιον να εμβολιασθεί, παίρνοντας επάνω μου την ευθύνη τυχόν δυσάρεστης εξέλιξης στην υγεία του. Επί πλέον φοβούμαι ότι θα ήταν εγωιστικό εκ μέρους μου να αρνηθώ να εμβολιαστώ με μόνη την ιδέα ότι έτσι από όλο τον πλανήτη εγώ θα διασώσω τη ζωή μου.  

 

- Χρον. Τίθεται και θέμα ηθικής φύσεως για το εμβόλιο της Pfizer. 

- Ιερ. Θα επαναλάβω ότι σε τέτοια ζητήματα πρέπει να κοινοποιεί την άποψή της η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Βιοηθικής. Πάντως δεοντολογικά είναι σωστό οι όποιες επιστημονικές ή βιοηθικές αντιρρήσεις να τίθενται στη βάσανο των επιστημονικών οργανισμών πριν κοινοποιηθούν σε κληρικούς και λαϊκούς, που δεν έχουν γνώση των επιστημονικών ζητημάτων που θίγονται.  

 

- Χρον. Πάτερ, για να τελειώσουμε τη συζήτηση, στα χρόνια μας έχει αυξηθεί η επιθετικότητα κατά της Εκκλησίας εκείνων που πιστεύουν ότι όλα είναι θέματα λογικής και οι θρησκείες πρέπει να εξαλειφθούν γιατί δεν είναι τίποτε άλλο, από προλήψεις και δεισιδαιμονίες, που έχει επιβάλλει το Ιερατείο για να κρατάει δέσμιους τους ανθρώπους. Υποστηρίζουν επίσης ότι σύντομα θα εξηγηθούν περισσότερα ζητήματα για τη ζωή και έτσι θα περιοριστεί στο ελάχιστο η επιρροή της θρησκείας. Τι απαντάμε σε αυτά; 

 

- Ιερ. Δεν θα σου μιλήσω με τα γνωστά απολογητικά επιχειρήματα, που χρησιμοποιούνται προς τους αθέους ορθολογιστές. Θα σου πω μόνο τρία πράγματα. Πρώτον ο ίδιος ο Χριστός είπε ότι η αθωότητα και η αγαθότητα της ψυχής, μαζί με την ταπεινοφροσύνη οδηγούν σε Αυτόν και όχι η γνώση και ο εγωισμός. Το δεύτερο: Οι άθεοι σοφοί του 18ου αιώνα υποστήριξαν ότι με τις ανακαλύψεις της Επιστήμης και της Τεχνολογίας θα αποδειχθεί η ανυπαρξία του Θεού. Πέρασαν από τότε δύο αιώνες και υπήρξαν εκπληκτικές κατακτήσεις στην Επιστήμη και στην Τεχνολογία. Όμως οι εξηγήσεις που δίδονται για τη ζωή και για το Σύμπαν λογικά είναι ανεπαρκείς. Δεν υπάρχουν απαντήσεις στην τελεολογία, στο ερώτημα της ίδιας της ύπαρξης. Και τρίτον: Ο υλισμός, ο ωφελιμισμός και η ηδονή που επικρατούν φθείρουν ψυχικά και σωματικά τον άνθρωπο, υποβαθμίζουν περιβαλλοντικά τον πλανήτη και οδηγούν σε πολύ δυσάρεστες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις, σαν κι αυτή που ζούμε με την πανδημία. Για να μην αποφύγω το ερώτημά σου, να πω και κάτι για τις δεισιδαιμονίες. Πράγματι η Επιστήμη βοήθησε να απαλλαγούμε από προλήψεις και δεισιδαιμονίες, αλλά πρώτη η Εκκλησία ήταν που απάλλαξε τον άνθρωπο από τις δεισιδαιμονίες των ειδωλολατρών. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Μεγάλου Βασιλείου με την Εξαήμερό του. Όπως έλεγε ο γέροντας π. Γεώργιος Καψάνης, η Ορθοδοξία αποδέχεται τα επιτεύγματα της Επιστήμης και δεν υπάρχει οποιαδήποτε αντίθεση μεταξύ τους.  

 

- Χρον. Εδώ έρχεται το θέμα της Θείας Κοινωνίας. Πολλοί επιστήμονες εξέφρασαν την άποψη ότι πρέπει να απαγορευθεί η χρησιμοποίηση της ίδιας λαβίδας. 

- Ιερ. Καλά είπες πολλοί επιστήμονες, γιατί δεν είναι όλοι. Απλώς το σύστημα και τα ΜΜΕ με μια φωνή δρουν και ουαί και αλίμονο αν κάποιος εκφράσει άλλη άποψη. Σφαγιάζεται ως προσωπικότητα. Υπάρχουν λοιμωξιολόγοι που έχουν την άποψη ότι η λήψη της Θείας Κοινωνίας με την ίδια λαβίδα δεν αποτελεί κίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων. Στους οπαδούς της λογικοκρατίας θα μιλήσω με βάση τα στατιστικά στοιχεία. Θα έπρεπε λ.χ. να απαντήσουν πρώτα στον εαυτό τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας πόσοι λάβαμε τη Θεία Κοινωνία και πόσοι κολλήσαμε από τον κορωνοϊό.  

 

- Χρον. Υποστηρίζουν πάντως ότι πολλοί κληρικοί έχουν πεθάνει από τον κορωνοϊό. 

- Ιερ. Πράγματι κάποιοι κληρικοί απεβίωσαν. Οι ειδικοί ιατροί όμως πληροφορήθηκαν την αιτία; Ήταν η Θεία Κοινωνία;... Γιατί οι κληρικοί δεν έχουμε μόνο τα λειτουργικά μας καθήκοντα. Ερχόμαστε σε καθημερινή επαφή με τον λαό του Θεού. Έχουμε εξομολόγηση και πνευματική, εκκλησιαστική και ποιμαντική επικοινωνία και προσφορά προς το ποίμνιο. Γνωρίζω περίπτωση κληρικού που ασθένησε από τον κορωνοϊό, γιατί εξομολόγησε επί ώρα κάποιον που ήταν ασυμπτωματικός. Να πω και κάτι ακόμη, που αγνοούν όσοι αρνητικά κρίνουν τη Θεία Κοινωνία. Ο ιερέας εδώ και αιώνες κοινωνεί κάθε προσερχόμενο και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας καταλύει, δηλαδή τρώγει και πίνει ό, τι έχει απομείνει στο Άγιο Ποτήριο με την ίδια λαβίδα, που κοινώνησαν όλοι οι πιστοί.

 

Κατά την προσέλευση των πιστών στη Θεία Κοινωνία ο ιερέας ούτε πιστοποιητικό υγείας ζητεί, ούτε rapid test πραγματοποιεί. Κοινωνεί το λαό σε περιόδους πανδημίας και σε κανονικές περιόδους ανθρώπους, που πιθανόν να έχουν, χωρίς να το ξέρουν, σοβαρές και μεταδοτικές ασθένειες, ή και ετοιμοθάνατους από μεταδοτική ασθένεια. Αυτά ισχύουν από αιώνες. Ακόμη και πρόσφατα να θυμηθούμε τί αρρώστιες μεταδοτικές έπληξαν την Ελλάδα, από γρίπες έως τον έμπολα... Με τη λογική των αθέων δεν θα έπρεπε να υπάρχει ζωντανός ιερέας... Στη Σπιναλόγκα έζησε επί χρόνια ιερέας με τους απομονωμένους στο νησί λεπρούς. Τους κοινωνούσε και του φιλούσαν το χέρι. Ουδέν έπαθε. Όταν νικήθηκε η ασθένεια οι λεπροί έγιναν καλά και έφυγαν από το νησί. Εκείνος έμεινε, για να φυλάει τους τάφους και να προσεύχεται για τους κεκοιμημένους εκεί λεπρούς, όπως έλεγε...  

 

- Χρον. Πάτερ, καλά τα είπαμε, αλλά σου πήρα την ώρα και πρέπει να φύγω. Σε ευχαριστώ για τη συζήτηση. Να είσαι βέβαιος ότι θα ξανάρθω. 

- Ιερ. Δεν θα φύγεις έτσι... Είναι μεσημέρι και θα φάμε μαζί. Σε ευχαριστώ που ήρθες και για τη συζήτηση. Μούδωσες μεγάλη χαρά. Και βεβαίως να ξανάρθεις.  

 

Πήγανε μαζί στην κουζίνα. Ο ιερομόναχος είχε μαγειρέψει ψάρι και είχε βράσει χόρτα με πατάτες. Για να πιουν υπήρχε λευκό κρασί, προϊόν του νησιού. Κάνανε προσευχή και έφαγαν. Ακολούθησε ο ελληνικός καφές, με γλυκό ντόπιο, του κουταλιού. Η ώρα πέρασε. Ο χρονικογράφος έπρεπε να φύγει. Χαιρετίσθηκαν με την ίδια θέρμη. Ο άνεμος είχε πέσει, ο ήλιος είχε γείρει και ο χρονικογράφος συλλογισμένος πήρε τον δρόμο της επιστροφής.- 

 

*Κάθε ομοιότητα στο χρονικό με υπαρκτά πρόσωπα είναι συμπτωματική.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΥΠΝΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΑΚΕΡΔΙΣΤΗ

 

από το κανάλι Angelo Karageorgos 

 

Κι αφού οι ειδικοί μας διαβεβαίωσαν ότι κατόπιν του μπολιάσματος θα ισχύουν οι ίδιοι κανόνες χωρίς την παραμικρή διαφορά, συνεχίσαμε στην κανονικότητα μας όπου πριν από κάθε γιορτή και αργία αυτός ο ιός κορυφώνεται και απλώς καταλάβαμε ότι το μόνο που πρέπει να αλλάξουμε από την τωρινή μας κατάσταση είναι το να πάμε να τρυπηθούμε περιμένοντας παράλληλα να μας ενημερώσουν πόσο κρατάει η ανοσία για να ξέρουμε πότε θα είναι η ώρα να επανατρυπηθούμε επειδή ο ιός, λέει η επιστήμη ολάκερη, παραμονεύει!

 

Και όχι μόνο αυτό αλλά δείχνει τόσο φορμαρισμένος που αναμένεται να συνεχίσει το αήττητο σερί του τουλάχιστον μέχρι το τέλος της χρονιάς σύμφωνα με τις πάντα έγκυρες προβλέψεις του μεγάλου αδελφού της φαρμακοβιομηχανίας ΠΟΥ. Aυτά όμως συμβαίνουν όταν η ομάδα έχει απεριόριστο μπάτζετ όσο τα εκτυπωτικά δουλεύουν στο φουλ και δανείζουν ούτως ώστε την ίδια ώρα να ζημιώνουν τις κερατωμένες χώρες. Με αποκορύφωμα αυτών την Ελλάδα που περισσότερο από κάθε άλλη έχει να αντιμετωπίσει και το θέμα με τη λαθρομετανάστευση κάθε καρυδιάς καρυδιού ενώ παράλληλα η προδοτική ψευδοκυβέρνηση βιαιοπραγεί αδιακρίτως ενάντια στους διαφωνούντες.  

 

Αυτό βέβαια δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη καθώς κι αυτοί, όπως όλοι, είχαν περάσει να προσκυνήσουν και να πάρουν το χρίσμα από τους εκπροσώπους του γνωστού και μη εξαιρετέου. Γι’αυτό και προωθούν τη θρησκεία που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του για την οποία δείξαμε το έθιμο παιδοφιλίας που έχουν ενώ υπενθυμίσαμε πως όλες οι εξουσίες στην Ελλάδα έχουν αποδεχτεί χρόνια τώρα στο δίκαιο μας τους γάμους από 10 ετων! Και όλοι τους είναι συντονισμένοι στον ίδιο ρυθμό γιατί όλοι απλά έχουν το ρόλο πάντα να το παίζουν διαφορετικοί μεταξύ τους, να παίζουν σκάνδαλα πριν μια αλλαγή τους και να εκπαιδεύουν τους ανθρώπους να βασίζει σε στημένους σωτήρες την ελπίδα του άρα ποτέ να μην κερδίζει. Σε αυτό λοιπόν το μαζικό ξεμπρόστιασμα της ματαιότητας του συστήματος τους, είναι μια χρυσή ευκαιρία για τη συνείδηση μας να απεμπλακεί από όλες αυτές τις νοοτροπίες και κοιτώντας μέσα μας να αρχίσουμε εμείς να χαράσουμε το δρόμο μας..

 

Μπορείτε να δείτε την εκπομπή του Αγγελου και στον ιστότοπό του ΕΔΩ

Σχόλιο πάνω στην επιστολή της Εφημ. των Συντακτών προς τον Αρχιεπίσκοπο για τον Κουφοντίνα...

Ενα σχόλιο πάνω στο άρθρο με την επιστολή της Εφημερίδας των Συντακτών προς τον Αρχιεπίσκοπο για τον Κουφοντίνα.. (μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ)

 

Γράφει ο Κώστας Χρονόπουλος

 

Φαίνεται πως κάτι αλλάζει προς το καλύτερο (και υποκριτικότερο!)

Δεξιοί, Αριστεροί, Ροζ κ.α ομονοούν και ταυτίζονται στην Χριστιανικότητα και στην Δημοκρατικότητα. Αυτό συνάγεται από το κείμενο σας αναφορικά με την επιστολή εφημερίδας στον κ. κ Αρχιεπίσκοπο να …. σώσει τη ζωή του κ. βαρυποινίτη (από ποιους άραγε κινδυνεύει;).  

 

Τέτοιο Χριστιανικό κείμενο είχα να αναγνώσω από το Κατηχητικό! 

Όμως μου δημιούργησε κάποιες απορίες. Διαπίστωσα αντιφάσεις όπως:  

 

1.Γιατί εστάλη στον Προκαθήμενο της Εκκλησίας και όχι στον κ. απεργό πείνας; Έγινε εκ παραδρομής ή απλώς κοινοποιήθηκε στον κ. κ Μακαριώτατο προκειμένου να του υπενθυμίσει τα χριστιανικά του καθήκοντα περί συγχωρήσεως και Αγάπης;  

 

2. Αφού, όπως καλώς τονίζεται, η ζωή είναι θείο δώρο και (μόνον) ο Θεός αποφασίζει αν και πότε θα την αφαιρέσει, πως γίνεται να έχει ο Πανάγαθος εκχωρήσει το δικαίωμα του αυτό, σε έναν άνθρωπο και μάλιστα χωρίς περιορισμό ή έλεος, ώστε να αφαιρέσει τη ζωή από έ ν δ ε κ α (11) συνανθρώπους του;  

 

3. Πως τάχα θα αιτιολογηθεί (από τους όψιμους Χριστιανούς μας) το «κατ’ εικόνα και ομοίωση»; Μήπως επειδή δεν ισχύει για όλους αλλά επιλεκτικά; Ή ισχύει το ακριβώς αντίστροφο;  

 

Αλλά και πάλι πως θα δεχθεί κανείς την συνύπαρξη –και συνεργασία; - του Πανάγαθου με τον «φαρμακοχέρη» των 11 δολοφονιών;  

 

4. Πιθανολογώντας, στην προσπάθεια να εικάσω: ποιος, ποιοι απειλούν τη ζωή του φυλακισμένου, κατέληξα σε έναν και μόνον ύποπτο. Τον ίδιο. Από τον εαυτό του κινδυνεύει και από κανέναν άλλο. Τον θέτει, μέσω απεργίας πείνας και δίψας σε κίνδυνο και εκβιάζει τον οίκτο, τον ανθρωπισμό, τον Χριστιανισμό της κοινωνίας.  

Μπορεί να διασωθεί. Στο χέρι του είναι. Αλλά δεν το θέλει!.... 

 

ΥΓ Ονοσκιαμαχούν (=ερίζουν περί όνου σκιάς), Δικαστικές Ενώσεις, ΜΜΕ, Κόμματα κ.α συζητώντας –κάποιοι και απειλώντας – για τις συνέπειες από τυχόν απώλεια της ζωής του. 

Δεν υφίσταται ουδείς απολύτως εξωτερικός κίνδυνος.  

Μόνον εσωτερικός /προσωπικός κίνδυνος (υποθετικός και κατασκευασμένος) ώστε να επιτύχει την ικανοποίηση των αιτημάτων του. 

Αν η πολιτεία ενδώσει θα υποστεί τις αυτονόητες συνέπειες.  

Ψυχανεμίζομαι πως τόσο ο Χριστιανισμός, όσο και η Δημοκρατία θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα επίσης.

Αναίρεση ισχυρισμών για τον «αφορισμό» της Ελληνικής Επαναστάσεως

(σ.Π/Β: Πολύς κόσμος έχει ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ χρόνια και χρόνια να υπενθυμίζει τα αυτονόητα
για τον περίφημο «αφορισμό», με την επίσημη ηγεσία της Εκκλησίας να σιωπά.
Καλοδεχούμενη, έστω και τώρα, η απάντηση της Μητροπόλεως Πειραιώς και μακάρι να «ξυπνήσουν» κι άλλοι και σε υψηλότερο επίπεδο από εκείνο του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών της Μητροπόλεως Πειραιώς) 

 

Από το Γραφείο επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

 

Εφέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, η οποία αποτελεί έναν μοναδικό σταθμό στην μακραίωνη ιστορική πορεία του Έθνους μας και το γενεσιουργό γεγονός της δημιουργίας της νεοελληνικής μας κρατικής υπόστασης. Γι’ αυτό έχει αποφασισθεί από την Ελληνική Πολιτεία, η φετινή χρονιά να είναι αφιερωμένη στο μεγάλο αυτό γεγονός της εθνικής μας παλιγγενεσίας και να λάβουν χώρα επετειακές και εορταστικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα και στον απανταχού Ελληνισμό της Διασποράς. Προς τον σκοπό αυτό έχει συσταθεί μια ειδική Επιτροπή, «Ελλάδα 2021», για τη διοργάνωση εορταστικών εκδηλώσεων και την προβολή της σημασίας του μεγάλου αυτού εθνικού γεγονότος. Μεταξύ των άλλων συλλογικών φορέων συμμετέχει και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η οποία και αυτή έχει συστήσει ειδική Επιτροπή για την διοργάνωση αναλόγων εκδηλώσεων. Επίσης εορταστικές εκδηλώσεις άρχισαν ήδη να γίνονται και σε πολλές Ιερές Μητροπόλεις, τιμώντας τη μεγάλη εθνική μας επέτειο και εξαίροντας την υπέρτατη συμβολή της Μητέρας και Τροφού του Γένους μας Εκκλησίας, στον αγώνα για την απελευθέρωση του Έθνους μας.

 

Γύρω από το κομβικής σημασίας αυτό θέμα, της συμβολής και του ρόλου δηλαδή της Εκκλησίας για την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού, συνεχίζονται δυστυχώς μέχρι σήμερα να εκφράζονται θέσεις και απόψεις, προερχόμενες κυρίως από τον χώρο της Αριστεράς και της Αθεΐας, που προσπαθούν να απομειώσουν, ή και να διαγράψουν την ανεκτίμητη προσφορά της Εκκλησίας προς το Γένος μας, διαστρεβλώνοντας όμως και συσκοτίζοντας την ιστορική αλήθεια. Και επειδή οι αθεϊστικές φωνές, με αφορμή την μεγάλη φετινή εθνική επέτειο, όλο και περισσότερο πληθαίνουν, αλλά και επειδή τα περισσότερα από τα μέλη της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», που διόρισε η κυβέρνηση για τις προγραμματισμένες διοργανώσεις, δεν εμπνέονται δυστυχώς από τις αξίες του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, θεωρήσαμε αναγκαίο να επανέλθουμε στο θέμα και να τονίσουμε πολύ συνοπτικά κάποιες βασικές αλήθειες.  

 

Μια αντικειμενική και χωρίς ιδεοληπτικές τάσεις, μελέτη της ιστορίας αποδεικνύει ξεκάθαρα, ότι η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε και προχώρησε πέραν πάσης λογικής, καθ’ όν χρόνον επικρατούσε στην Ευρώπη ένα άκρως αρνητικό πολιτικό κλίμα. Την εποχή εκείνη ουδεμία ξένη δύναμη είχε εκδηλώσει το παραμικρό ενδιαφέρον της για την εθνική μας απελευθέρωση. Η ομόδοξη Ρωσία δεν είχε καμιά διάθεση να εμπλακεί σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και η «φωτισμένη» Ευρώπη «έτριζε τα δόντια» της στους Έλληνες επαναστάτες, με την διαβόητη «Ιερά Συμμαχία», τέκνο φυσικά της «Γαλλικής Επανάστασης»! Οι υπόδουλοι πρόγονοί μας χτυπούσαν τις πόρτες των ευρωπαίων, αλλά ματαίως! Τις εύρισκαν κλειστές, έτσι ώστε να γράφει αργότερα ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός: «Με τα ρούχα ματωμένα ξέρω ότι έβγαινες κρυφά, να γυρεύης εις τα ξένα, άλλα χέρια δυνατά. Μοναχή το δρόμο επήρες, εξανάλθες μοναχή, δεν ειν’ εύκολες οι θύρες, εάν η χρεία τες κουρταλή. Άλλος σου έκλαψε εις τα στήθια, αλλ’ ανάσασιν καμιά, άλλος σου έταξε βοήθεια και σε γέλασε φρικτά». Σύντομα κατάλαβαν οι αγωνιστές του 21, ότι μόνοι τους θα έπρεπε να ξεκινήσουν τον αγώνα, έχοντας μοναδική τους, ακαταμάχητη βοήθεια και στήριγμα, την πίστη τους στον Χριστό και την Παναγία.

 

Γι’ αυτό και το έμβλημα του αγώνος τους ήταν: «Για του Χριστού τη πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Επομένως η πρωταρχική κινητήρια δύναμη του γενικού ξεσηκωμού και η κύρια πηγή εμπνεύσεως, θάρρους και ηρωισμού των αγωνιστών ήταν η Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Εκκλησία ήταν πάντοτε ο μπροστάρης στον αγώνα. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε τη σημαία του αγώνα και κήρυξε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα. Δεκάδες ήταν οι επίσκοποι και χιλιάδες οι λοιποί κληρικοί και οι μοναχοί που έχυσαν το αίμα τους στα πεδία των μαχών, ή κατακρεουργήθηκαν από τους τούρκους. Τα μοναστήρια είχαν μεταβληθεί σε προπύργια του αγώνος, σε αποθήκες πυρομαχικών, σε καταφύγια των αγωνιστών.  

 

Ουσιαστικότατη ήταν ακόμη και η συμβολή ορισμένων σπουδαίων κληρικών, μεγάλων εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων της εποχής εκείνης, όπως των αγίου Κοσμά του Αιτωλού, Άνθιμου Γαζή, Ευγένιου Βούλγαρη, Νικηφόρου Θεοτόκη, κ.α., οι οποίοι με την κηρυκτική και ιεραποστολική τους δράση, την ίδρυση σχολείων, κλπ. τόνωσαν την Ορθόδοξη πίστη, αφύπνισαν πνευματικά το υπόδουλο γένος και καλλιέργησαν τον πόθο της λευτεριάς. Οι παρά πάνω κληρικοί και ιδίως ο πρώτος, όργωσαν κυριολεκτικά όλη την Ελλάδα, και όχι μόνον, κηρύττοντας Χριστό και Ελλάδα. Η παιδεία, (όσο αυτή ήταν ανεκτή από τους βαρβάρους τυράννους), η απόδοση δικαιοσύνης, η διάσωση της ελληνικής γλώσσας, η καλλιέργεια της εθνικής μας αυτοσυνειδησίας και η κοινωνική μέριμνα και οργάνωση ήταν έργα της Εκκλησίας. Αυτή κυρίως διατήρησε την εθνική μνήμη και άναψε στις καρδιές των ραγιάδων την ιδέα και τον πόθο της λευτεριάς. Υπάρχουν πάμπολλες ιστορικές μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν τις παρά πάνω αλήθειες, σε αντίθεση βέβαια με μια μικρή μειοψηφία χριστιανομάχων, οι οποίοι, προκειμένου να κτυπήσουν την Εκκλησία, δεν διστάζουν να παραχαράξουν τα ιστορικά γεγονότα.  

 

Δεν είναι τυχαίο πως αυτοί οι κύκλοι ανάγονται μέχρι τα χρόνια της Επαναστάσεως. Μια πλειάδα «άκαπνων» Ελλήνων, «πολεμούσαν» για την εθνική μας παλιγγενεσία από τα ασφαλή και ζεστά σαλόνια της Ευρώπης. Κατόπιν, μετά την απελευθέρωση, ήρθαν στην Ελλάδα, φέρνοντας στις αποσκευές τους το μίσος προς την Εκκλησία και τα δόλια μέσα για την ιστορική παραχάραξη. Βαθύτατα επηρεασμένοι από τα ολέθρια διδάγματα του άθεου «Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού», όχι μόνο απέρριψαν τον πολύπλευρο αγώνα της Εκκλησίας, αλλά έφτασαν και στο κατάντημα της συκοφαντίας, ότι δηλαδή Αυτή ήταν δήθεν με το μέρος των Οθωμανών και πολέμησε την Επανάσταση!  

 

Μια τέτοια αστήρικτη θέση διαπιστώσαμε σε πρόσφατη ανακοίνωση της λεγομένης «Κίνησης Ελλήνων Πολιτών για την Εκκοσμίκευση του Κράτους», διά της οποίας ζητήθηκε από την Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, να άρει τον «αφορισμό» της Ελληνικής Επανάστασης, τον οποίο επέβαλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης άγιος Γρηγόριος ο Ε΄. Μάλιστα άνοιξαν «πλατφόρμα» συλλογής υπογραφών πολιτών γι’ αυτή την απαίτηση!  

 

Αυτή είναι η ανοικτή επιστολή τους: «Προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Το 2021 εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Επανάστασης των Ελλήνων κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα κορυφαίας σημασίας γεγονός που σηματοδοτεί την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού, αλλά και τη δημιουργία ενός ελεύθερου ελληνικού κράτους, για πρώτη φορά ύστερα από πολλούς αιώνες και κατακτητές που εκμεταλλεύτηκαν αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του. Παρά τις αντίξοες συνθήκες και τα περιοριστικά μέτρα λόγω της απειλητικής πανδημίας που έχει πλήξει τον πλανήτη μας τους τελευταίους μήνες, στη χώρα μας έχουν ήδη ξεκινήσει οι εκδηλώσεις και οι εορτασμοί για το μεγάλο αυτό γεγονός. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν αρκετές μαύρες κηλίδες στον καμβά της ιστορικής αποτίμησης των γεγονότων του ’21, που γεγονός είναι ότι διχάζουν τους συμπατριώτες μας και μας απομακρύνουν από το πραγματικό νόημα και αξία των εορτασμών. Η ασφαλής οδός για την εξάλειψη των εμποδίων αυτών, δεν θα μπορούσαν να είναι οι επικοινωνιακοί τακτικισμοί, οι υπεκφυγές και η διαιώνιση των περίφημων -και επιζήμιων για την ιδιοσυγκρασία του λαού μας- εθνικών μύθων, αλλά μία θαρραλέα και ειλικρινής αντιμετώπιση των ιστορικών γεγονότων.  

 

Ας έρθουμε όμως στο κυρίως θέμα της επιστολής αυτής. Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το 1821, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε’ προέβη σε αφορισμό των Ελλήνων Επαναστατών και της Φιλικής Εταιρείας. Κάποιοι μέχρι και σήμερα υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο συνέβη κάτω από το καθεστώς της πίεσης των Οθωμανών και της απειλής τους για μαζικές σφαγές Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Άλλοι σημειώνουν ότι η αντεπαναστατική και αντιδιαφωτιστική δράση και πορεία του Γρηγορίου Ε’ δεν περιορίζεται μόνο στους αφορισμούς εκείνου του έτους, αλλά ανιχνεύεται σε μία περίοδο τουλάχιστον 23 ετών νωρίτερα, μέσα από σχετικές αντεπαναστατικές εγκυκλίους, κείμενα και δράσεις, που αποκαλύπτουν τον αντεθνικό του ρόλο. Σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος του Γρηγορίου Ε’ και γενικότερα της ηγεσίας της Εκκλησίας απέναντι στον ξεσηκωμό των Ελλήνων, είναι ένα ζήτημα που απασχολεί διαχρονικά την εγχώρια κοινή γνώμη, ενώ τους τελευταίους μήνες, όπως είναι φυσικό, το ενδιαφέρον έχει ενταθεί στη δημόσια σφαίρα. Ελάχιστοι όμως, μέχρι σήμερα, έχουν θέσει επί τάπητος το κρίσιμο ερώτημα: Έχει αρθεί ο αφορισμός της Ελληνικής Επανάστασης; Δυστυχώς η απάντηση είναι αρνητική.  

 

Μέσω αυτής της επιστολής/ψηφίσματος, καλούμε την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως να άρουν τον αφορισμό της Ελληνικής Επανάστασης, συμβάλλοντας σημαντικά στον περιορισμό του διχασμού της ελληνικής κοινωνίας ενόψει των επετειακών εορτασμών του 1821. Αναγνωρίζουμε ότι το βάρος της άρσης του αφορισμού πέφτει στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, πλην όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την περίοδο εκείνη δεν υπήρχε αυτοκέφαλο, οπότε Ελλαδική Εκκλησία και Πατριαρχείο ήταν ένα και το αυτό. Επιπρόσθετα, η Ελλαδική Εκκλησία εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να χρησιμοποιεί τη φιγούρα του Γρηγορίου Ε’ ως εθνομάρτυρα. Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί με αυτή τη στάση. Πλην όμως, οι εκπρόσωποί της έχουν τη δυνατότητα να “καθαρίσουν” την μαύρη κηλίδα της προσωπικότητάς του, μέσω της άρσης του αφορισμού των επαναστατών ή έστω μέσω μιας δημόσιας παραίνεσής τους προς το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, προς αυτή την κατεύθυνση. Ας είναι το 2021 ένα έτος τιμής και μνήμης για τους προγόνους που έπεσαν στο πεδίο της μάχης το ’21, αλλά και για όσους όσους ενέπνευσαν κατά τις προηγούμενες δεκαετίες τους συμπατριώτες τους με τα ιδανικά του φωτισμού, της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας». (https://mikropragmata.lifo.gr/zoi/na-parei-piso-i-ekklisia-ton-aforismo-tis-ellinikis-epanastasis/?fbclid=IwAR2qppzEtHVmsgx 0N1XyzziKh1 -jAKTQuwS-P4mEc4Oy60ry-v5PuxuRmh8)!  

 

Μελετώντας την επιστολή, διαπιστώνουμε αβίαστα, αφ’ ενός μεν τον ιδεοληπτικό χαρακτήρα των συντακτών της και αφ’ ετέρου τον ερασιτεχνισμό της σύνταξής του. Οι συντάκτες κάνουν λόγο για «περιορισμό του διχασμού της ελληνικής κοινωνίας», λόγω του «αφορισμού». Αλλά για ποιο διχασμό ομιλούν, αφού ούτε οι ίδιοι οι αγωνιστές, οι ήρωες της ελληνικής Επανάστασης ήταν διχασμένοι μεταξύ τους εξ’ αιτίας του «αφορισμού», όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια. Τέτοιου είδος διχασμός δεν μαρτυρείται στα ιστορικά κείμενα. Διχόνοιες και αντιπαραθέσεις οι έλληνες αγωνιστές είχαν μεταξύ τους, τις οποίες επισημαίνει και στιγματίζει ο εθνικός μας ποιητής: «Η διχόνοια που κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή, καθενός χαμογελάει, πάρτο λέγοντας και συ». Αυτές οι διχόνοιες, (από άλλες αιτίες και όχι με αφορμή τον «αφορισμό»), λίγο έλειψε να οδηγήσουν σε ναυάγιο ολόκληρο τον επαναστατικό αγώνα. Επομένως ο ισχυρισμός για δήθεν «περιορισμό του διχασμού της ελληνικής κοινωνίας», είναι ψευδής, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια τεχνητή επινόηση των αθέων χριστιανομάχων. Το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού γνωρίζει και εκτιμά την προσφορά της Εκκλησίας στον αγώνα του Έθνους μας και μόνον αυτοί «ασφυκτιούν» από την δήθεν αρνητική στάση της Εκκλησίας!  

 

Ζητούν να αρθεί ο «αφορισμός» της Επανάστασης, όχι βέβαια για κάποια αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, αλλά για να επιφέρουν ένα ακόμα κτύπημα κατά της Εκκλησίας. Για να αναμοχλευθεί ένα παλιό ιδεολόγημα, με το οποίο δεν ασχολήθηκε ποτέ ο ελληνικός λαός, ο οποίος γνωρίζει ότι ο «αφορισμός» των επαναστατών, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας σωτήριος διπλωματικός ελιγμός, για την σωτηρία χιλιάδων αμάχων από τις ανελέητες σφαγές των μανιασμένων Τούρκων. Επ’ αυτού παραθέτουμε τις εξής έγκυρες πηγές:  

 

Ο «αφορισμένος» Αλέξανδρος Υψηλάντης, στις 29 Ιανουαρίου 1821, έγραφε προς τον Κολοκοτρώνη τα εξής: «…Ο Πατριάρχης, βιαζόμενος παρά της Πόρτας, σάς στέλλει αφοριστικά… εσείς όμως να θεωρήτε πάντα ταύτα ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και άνευ θελήσεως…». Στην προκήρυξη του «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» στο Ιάσιο έγραφε: «…είναι καιρός να κρημνίσωμεν την ημισέληνον διά να υψώσωμεν το σημείον, δι’ ου πάντοτε νικώμεν: λέγω τον Σταυρόν, και ούτω να εκδικήσωμεν την Πατρίδα και την Ορθόδοξον ημών πίστιν…». Μετά τη μάχη του Δραγατσανίου, στην τελευταία του ημερήσια διαταγή, (το «κύκνειο άσμα του», 8 Ιουνίου 1821), αντί να καταφερθεί εναντίον των «αφοριστών» του, (αποδίδοντάς τους την αποτυχία του κινήματός του), καταγγέλλει όσους τον εγκατέλειψαν στον αγώνα του να εκδικηθεί «το ιερόν αίμα των κατασφαγέντων απανθρώπως κορυφαίων υπουργών της θρησκείας, Πατριαρχών, Αρχιερέων και μυρίων άλλων αθώων αδελφών».  

 

Ο μεγάλος ιστορικός Th. Gordon, στη συνοπτική ιστορία του για την ελληνική επανάσταση, σημειώνει: «…η είδηση για την επανάσταση στη Μολδοβλαχία και η αποκάλυψη σχεδίου για την ολοκληρωτική ανατροπή της οθωμανικής δυνάμεως… καταπλημμύρισαν τους Τούρκους με αισθήματα οργής και τρόμου που έφτασαν στη φρενίτιδα… Η ιδέα πως ήταν κυκλωμένοι από ανοικτούς, ή κρυφούς εχθρούς… Γενίτσαροι και λαός άρχισαν να διαπράττουν φόνους και ληστείες… η Πύλη δεν ανεχόταν απλώς αλλά και ενθάρρυνε».  

 

Πληρέστερη εικόνα μας δίνει ο ιστορικός και ακαδημαϊκός Δ. Κόκκινος: «Η πράξη αυτή του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ δεν ήταν αποτέλεσμα ολιγοπιστίας από αδυναμία, αλλά πράξη συνέσεως και σκληρή προσπάθεια για αποτροπή του μεγάλου κακού, των σφαγών». Σχετικά με τις σφαγές των τούρκων γράφει: «…ανεγνώσθη εις τα τζαμιά της Κωνσταντινούπολης φιρμάνι δια του οποίου εζητείτο από τους πιστούς να είναι έτοιμοι και άγρυπνοι να κτυπήσουν… Έξω του Πατριαρχείου ήρχισαν να περνούν υβρίζοντες και απειλούντες Τούρκοι… Οι συνοδικοί εν τω μεταξύ επροσπαθούσαν να εύρουν δικαιολογίαν προς αποφυγήν της εκτελέσεως των ζητηθέντων… Οι μουσουλμάνοι της πρωτευούσης ωπλίζοντο, στρατεύματα από την Ασίαν απεβιβάζοντο ολοένα εις όλη την πόλιν …».  

 

Επίσης και ο ιστορικός Τάσος Γριτσόπουλος σημείωσε: «Καταδικάζων τον αγώνα κατ’ επιταγήν των κρατούντων ο Γρηγόριος εγνώριζε καλώς ότι δεν τον έβλαπτε. Αλλά δια τας ενεργείας του ταύτας και των συστατικών επιστολών προς σημαίνοντα ηγετικά στελέχη, αίτινες δεν επρόκειτο να φτάσουν ποτέ, συνεκράτει τους εξοργισμένους Τούρκους από βιαίας ενεργείας εναντίον αμάχων και εκέρδιζε χρόνον πολύτιμον δια την εξέλιξιν του αγώνος».  

 

Σύγχρονος ιστορικός έγραψε: «Μετά δε τον “αφορισμό” και την άφιξη της είδησης για το ξέσπασμα της επανάστασης στην Πελοπόννησο, 6 ακόμη προγεγραμμένοι αρχιερείς (Νικομηδείας Αθανάσιος, Δέρκων Γρηγόριος, Αγχιάλου Ευγένιος, Θεσσαλονίκης Ιωσήφ, Αδριανουπόλεως Δωρόθεος, Τυρνόβου Ιωαννίκιος) οδηγήθηκαν στο ίδιο δεσμωτήριο με το μητροπολίτη Εφέσου. Κανείς τους δεν ξαναβγήκε από εκεί παρά μόνο για να οδηγηθούν στον τόπο του μαρτυρίου τους. Μαρτύριο προς το οποίο έμελλε να βαδίσει πρώτος -ανοίγοντας το χορό των θυμάτων αρχιερέων- ο Γρηγόριος Ε΄, πρώτος στην τιμή, στις ευθύνες και στο θάνατο. Ο γιαφτάς (απόφαση) που τον οδήγησε στο ικρίωμα έγραφε: “…ου μόνον δεν εγνωστοποίησε ουδ’ ετιμώρησε τους απλούς ανθρώπους… αλλά αυτός ο ίδιος μετέσχε κρυφίως ως αρχηγός της επαναστάσεως…”. Με αυτό το γιαφτά, ως τίτλο τιμής και περγαμηνή πατριωτισμού και αυτοθυσίας, συσταυρώθηκε μαζί με τον Αρχηγό του Ιησού Χριστό-ανήμερα το Πάσχα (10 Απριλίου 1821)- και αποστόμωσε (με έργα) τους θεωρητικούς (με λόγια) κατηγόρους του» (https://www.eleftheriadis.edu.gr/i-efimerida-mas/theologika/67-aforismos-matia.html)! Η πιο μεγάλη απόδειξη ότι ο «αφορισμός» ήταν εικονικός, είναι η θανάτωση του Πατριάρχη αγίου Γρηγορίου του Ε΄, ως προδότη της Υψηλής Πύλης! Άλλη απόδειξη είναι η μη καθαίρεση όλων εκείνων των κληρικών, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Ελληνική Επανάσταση (Σαλώνων Ησαΐα, Ρωγών Ιωσήφ, Παλαιών Πατρών Γερμανού, Παπαφλέσσα, κ.α.). Κανένας μέχρι τώρα δεν διανοήθηκε να τους θεωρήσει αφορισμένους και καθηρημένους, λόγω της συμμετοχής τους στην Επανάσταση!  

 

Πέραν του γεγονότος ότι ο «αφορισμός» έγινε κατόπιν αφόρητης πίεσης από την Υψηλή Πύλη, και επομένως ήταν εικονικός, αυτός ήρθη σε μυστική τελετή του Πατριάρχου και των Συνοδικών Ιεραρχών, στις 10 Απριλίου 1821, λίγες ώρες πριν το μαρτυρικό τέλος του αγίου. Άρα αυτό που ζητούν οι χριστιανομάχοι έγινε, αλλά το αποσιωπούν! Υπάρχει και ένα άλλο ατράνταχτο τεκμήριο για το άκυρο του «αφορισμού». Οι Τούρκοι ήταν απόλυτα πεπεισμένοι για την πλαστότητά του και για την ενεργή ανάμειξη του Πατριάρχου στην Επανάσταση. Αυτό φανερώνει το σουλτανικό έγγραφο της θανατικής καταδίκης του, το οποίο κόλλησαν στο στέρνο του: «Ο άπιστος Πατριάρχης των Ελλήνων αδύνατον να θεωρηθεί αλλότριος των στάσεων του Έθνους του…». Αλλά και μέχρι σήμερα οι Τούρκοι αυτή τη γνώμη έχουν. Τα σχολικά βιβλία τους διδάσκουν ότι ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ υπήρξε ένας αγνώμων προδότης για την Υψηλή Πύλη. Ότι αυτός και οι παπάδες, δηλαδή η Εκκλησία, υπήρξαν οι αίτιοι για την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, η οποία σήμανε και την αρχή του τέλους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας! Ο μεγάλος Ιεράρχης και θερμός πατριώτης, δεν δραπέτευσε, όπως θα ήθελαν οι σύγχρονοι χριστιανομάχοι, αλλά προτίμησε το μαρτύριο για την Πίστη και την Πατρίδα. Και κάτι τελευταίο και πολύ σημαντικό: οι ηρωικοί αγωνιστές του οκταετούς απελευθερωτικού μας αγώνα δεν πίστεψαν ούτε στιγμή στον «αφορισμό» του Πατριάρχου. Αντίθετα το ηρωικό και μαρτυρικό του τέλος τους εμψύχωνε, ορκιζόμενοι «στο σχοινί του Πατριάρχη»!  

 

Κλείνοντας την ανακοίνωσή μας, κάνοντας μια υπόθεση: Αν ο Πατριάρχης δεν έκανε τον «αφορισμό», ποια θα ήταν η εξέλιξη των πραγμάτων; Πέραν πάσης αμφιβολίας, θα επακολουθούσαν ανελέητες σφαγές σε όλη την αυτοκρατορία και η Επανάσταση θα είχε καταπνιγεί για μια ακόμη φορά στο αίμα. Διερωτόμαστε, ποια θα ήταν τότε η στάση των συγχρόνων χριστιανομάχων απέναντι στον Πατριάρχη;  

 

Δεν θα έριχναν και πάλι τα φαρμακερά βέλη τους, κατηγορώντας τον, ότι δεν έκανε τίποτε για να σώσει τους αμάχους, παραπλανώντας τους Τούρκους; Θεωρούμε λοιπόν όλες αυτές τις απόψεις τους όχι μόνον ως αφελείς και ανόητες, όχι μόνον ως αστήρικτες επιστημονικά, αλλά και ως προϊόντα εσωτάτων αρρωστημένων παρορμήσεων, εξ’ αιτίας του μίσους και της απέχθειάς τους κατά της Εκκλησίας. Ευελπιστούμε πως, τόσο η Εκκλησία της Ελλάδος, όσο και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν θα πέσουν στην δόλια παγίδα των χριστιανομάχων, να θέσουν θέμα άρσεως, ή μη, του «αφορισμού», διότι είναι πασιφανές ότι η πρόταση αυτή έχει έναν και μόνο στόχο: να πλήξει την Εκκλησία και όχι να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια και να άρει τον υποτιθέμενο, ανύπαρκτο διχασμό των συμπολιτών μας!  

 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών 

 

ΑΒΕΡΩΦ

Παραβιάζει τα δικαιώματα του πολίτη η ανακοίνωση της Εθνικής Ομοσπονδίας Βρετανίας για την απογραφή

Εγώ είμαι Ελληνίδα, μιλώ ελληνικά, έχω ελληνικό όνομα, θα γράψω Greek ως την καταγωγή μου. Δεν θα γράψω “Cypriot” με κανένα τρόπο γιατί δεν είναι η καταγωγή μου. Είμαι από την Κύπρο, υπερήφανη για τον τόπο μου και δεν θα τον αρνηθώ ποτέ.

 

Γράφει η Φανούλα Αργυρού

 

Πρέπει να αποσυρθεί για να μην καταγγελθεί στις αρχές 

 

Στις 21 Μαρτίου 2021 θα ξεκινήσει απογραφή του πληθυσμού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όλοι μας είμαστε υποχρεωμένοι δια νόμου να δώσουμε τα στοιχεία που μας ζητούνται. 

 

Όμως, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η απογραφή αυτή, δεν έχει τίποτα να κάνει με το εθνικό Κυπριακό μας πρόβλημα ή με οποιαδήποτε άλλα θέματα ή προβλήματα. Είναι αποκλειστικά για σκοπούς στατιστικής της βρετανικής κυβέρνησης. Γι΄αυτό δεν πρέπει να επιτραπεί να τύχει εκμετάλλευσης για πολιτικούς ή άλλους λόγους. 

 

Δυστυχώς η Εθνική Ομοσπονδία Κυπρίων Βρετανίας επέλεξε να εκδώσει μια ανακοίνωση (που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της) η οποία είναι άκρως λανθασμένη, άδικη, εμπλέκει την απογραφή με το πολιτικό θέμα της Κύπρου, και υπεράνω όλων παραβιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

 

Η ανακοίνωση, έχει κακώς περιπλέξει την απογραφή με το πολιτικό θέμα στην Κυπριακή Δημοκρατία όταν καλεί την ομογένεια με το εξής λεκτικό: «Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία για να κάνουμε σίγουρο ότι η Κυπριακή διασπορά λαμβάνεται υπόψη, ούτως ώστε Κυβερνήσεις και Δημαρχεία μας λαμβάνουν υπόψη στις αποφάσεις τους. Επομένως καλούμε τους Κύπριους στο Ηνωμένο Βασίλειο να κάνουν σίγουρο ότι γράφουν ότι είναι «Κύπριοι» στην ερώτηση για εθνικότητα/καταγωγή. Αυτό μπορεί να γίνει επιλέγοντας «άλλες εθνικές ομάδες ή καταγωγή» και μετά δακτυλογραφήστε «Κύπριος» στο χώρο που παραχωρείται. Παρακαλούμε όπως το διαδώσετε και ενθαρρύνεται την οικογένεια και τους φίλους σας να κάνουν το ίδιο!» 

 

Οι κύριοι και κυρίες της Επιτροπής ή Ολομέλειας της Ομοσπονδίας, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να «διατάσουν» την ομογένεια να κάνει ότι αδιάβαστα αποφάσισαν ή και με πολιτικά κριτήρια. Όφειλαν να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να επιβάλουν ή να προτρέψουν οποιοδήποτε να ενεργήσει όπως εκείνοι θέλουν με πολιτικά κριτήρια, ειδικά για ένα θέμα που ήδη το Law Society of England έχει εκδώσει οδηγό για τις ορολογίες και γλώσσα, για φυλή και εθνικότητα. Και στα συμπεράσματά του το Law Society επιγραμματικά τονίζει: «Respect people’s preferences and allow options to self-describe when asking survey questions». Στα ελληνικά «Σεβασμός στις προτιμήσεις του λαού και να επιτρέπονται επιλογές για το πώς θα χαρακτηρίσει κάποιος τον εαυτό του όταν ερωτηθεί για σκοπούς έρευνας». 

 

Στην συγκεκριμένη περίπτωση η Ομοσπονδία έχει παρασπονδήσει σοβαρά και με την ανακοίνωσή και προτροπή της προς την Ομογένεια έχει αγνοήσει και περιφρονήσει την ελευθερία του ατόμου, το ανθρώπινο του δικαίωμα να επιλέξει να γράψει την εθνικότητά του σωστά. Και έτρεξε να εμπλέξει την απογραφή με πολιτικούς στόχους. 

 

Εγώ είμαι Ελληνίδα, μιλώ ελληνικά, έχω ελληνικό όνομα, θα γράψω Greek ως την καταγωγή μου. Δεν θα γράψω “Cypriot” με κανένα τρόπο γιατί δεν είναι η καταγωγή μου. Είμαι από την Κύπρο, υπερήφανη για τον τόπο μου και δεν θα τον αρνηθώ ποτέ. Αν ζητούσαν υπηκοότητα, όσοι στην Παροικία μας έχουν κυπριακό διαβατήριο θα έβαζαν απλώς «κυπριακή». Αν έχουν βρετανικό διαβατήριο πρέπει να βάλουν «βρετανική». Εδώ όμως μιλάμε για εθνότητα. 

 

Δεν είναι δουλειά της κάθε κυβέρνησης ή οργανισμού, ή ομοσπονδίας, στην περίπτωση της ΕΚΟ, να κολλά πολιτικά υποκινούμενες ετικέτες στο κόσμο ή να τον καλεί να κολλά μόνος του τέτοιες ετικέτες κατά «διαταγή» για εξυπηρέτηση άλλων σκοπών. 

 

Εδώ ο οδηγός του Law Society of England. 

https://www.lawsociety.org.uk/en/topics/ethnic-minority-lawyers/a-guide-to-race-and-ethnicity-terminology-and-language 

 

H EKO καλείται να αποσύρει την εν λόγω ανακοίνωσή της. Δεν χρειάζεται καμία τέτοια ανακοίνωση για να συμπληρώσει ο κάθε πολίτης στη χώρα αυτή στο πώς θα χαρακτηρίσει τον εαυτό του. Γιατί βάση της Οδηγίας του Law Society of England είναι και «παράνομη» γιατί δεν σέβεται το δικαίωμα του κάθε πολίτη στις προτιμήσεις του. 

 

Είμαστε άνω των 300,000 Ελλήνων της Κύπρου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχουμε βρετανική υπηκοότητα αλλά η καταγωγή μας είναι Ελληνική. 

Καταγόμαστε από την νήσο Κύπρο στην οποία ο Ελληνισμός υπήρξε για χιλιάδες χρόνια. 

 

Αυτή η κατάθεση για την ελληνικότητα της Κύπρου, που ακολουθεί στα αγγλικά, υπήρξε αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου για χρόνια μέχρι τα μέσα του 2000, όταν και διασώθηκε μεταφερόμενη στο Εθνικό Αρχείο (National Archives, βλ. πιο κάτω). 

 

Αν ρωτηθεί π.χ. ο Πρόεδρος της ΚΔ ή ο Υπ. Εξωτερικών για την καταγωγή τους δεν θα πούν ότι είναι Ελληνική; Πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά με καταγωγή ελληνική. 

 

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος/συγγραφέας 

πηγή

Αυτοί με τον Κουφοντίνα, εμείς με την… Μπουμπουλίνα

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός

 

Οι λεγόμενοι αντεξουσιαστές, όνομα που υποκρύπτει την επώνυμη και ανώνυμη προδοσία της πατρίδας, όνομα, καρύκευμα του κάθε ανισόρροπου χαραμοφάη, στις πορείες τους για τον δολοφόνο Κουφοντίνα, κρατούσαν και ένα πανί, που έγραφε: «Όταν οι αντάρτες θα μπούνε στην Αθήνα το Σύνταγμα θα λέγεται πλατεία Κουφοντίνα». Θα μπορούσαμε να το παραφράσσουμε και να βροντοφωνάξουμε: «Όταν οι Έλληνες κυβερνήσουν την Αθήνα, το Σύνταγμα θα λέγεται πλατεία… Μπουμπουλίνας».

 

Παράνοια. Τι να πει κανείς; Οι Τούρκοι - το λυσσασμένο σκυλί - απειλεί και ονειροφαντάζoνται «γαλάζιες πατρίδες» και τα απολειφάδια της πολιτικής, ασχολούνται με τον μεγαλύτερο κατά συρροήν εγκληματία της ιστορίας μας. Θα το ξαναγράψω: Όταν ερίζουν στην αρχή της Επαναστάσεως του ’21, οι καπεταναίοι για πρωτοκαθεδρίες και αρχηγιλίκια, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, γράφει… γραφή στον Κολοκοτρώνη, λέγοντάς του: «Σας στέλνω τον Δράμαλη με 40.000 ασκέρι να μονοιάσετε». Ο Θεός να μας λυπηθεί, γιατί τώρα δεν υπάρχουν Νικηταράδες και Κανάρηδες για να γονατίζουν την Τουρκιά με τσουγκράνες και σαπιοκάραβα.  

 

Σκέφτομαι. Μάνες, γονιούς δεν έχουν αυτά τα ταλαίπωρα παιδιά, τα μπουλούκια της δήθεν αριστεράς, να τα συμμαζέψουν και να τα νουθετήσουν; Δεν βλέπουν την καταστροφή; Και δεν μιλώ για τα σχολειά. Κάποτε ήταν θεματοφύλακες των τιμαλφών αξιών του έθνους μας. Σήμερα κατάντησαν υποκινητές και θερμοκήπια αφιλοπατρίας. Ένα σύγχρονο παιδομάζωμα.  

 

Και δεν θα αφιερώσω άλλο μελάνι γι’ αυτήν την τραγωδία. Ανέφερα την Μπουμπουλίνα. Τι ήταν αυτές οι μάνες του Εικοσιένα; τι λιοντάρια τράνευαν; Αγίες μάνες.  

 

Το ’21 η μάνα αφήνει τη λάτρα του σπιτιού και το μεγάλωμα των παιδιών και ζώνεται τ’ άρματα. «Η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια». Μία από αυτές η περίφημη Καρατάσαινα, γυναίκα και μάνα ηρώων. Συνελήφθη, κατά την καταστροφή της Νάουσας, τον Απρίλιο του 1822 και οδηγήθηκε, μαζί με πλήθος αιχμάλωτα γυναικόπαιδα στην Θεσσαλονίκη. Πιέστηκε να αλλαξοπιστήσει. Αρνήθηκε. «Γι’ αυτό», γράφει ο αυτόπτης Γάλλος Πουκεβίλ στην ιστορία του «εβύθισαν εντός σάκκου, τον οποίον είχαν γεμίσει με όφεις, την σύζυγο του οπλαρχηγού Καρατάσου. Ο Αβδούλ Λουμπούτ ήλπιζεν ότι ο θάνατός της, θα επήρχετο κατόπιν φρικτών πόνων και βασάνων. Αλλά αι πληγαί πλήθους εχιδνών έχυσαν τόσον δηλητήριον εις τας φλέβας της μάρτυρος, ώστε περιέπεσεν εις λήθαργον και απέθανεν ανωδύνως, λυτρωθείσα ούτω των δημίων της, υπέρ των οποίων δεν έπαυσεν να προσεύχεται θερμώς, επικαλούμενη το όνομα του Θεού και της Παναγίας μέχρι της τελευταίας ώρας. Ούτως απέθνησκον αι χριστιαναί γυναίκες». Εδώ, και δεν κάνω λάθος, διαβάζουμε συναξάρι νεομάρτυρος.  

 

Στην αρχή των Απομνημονευμάτων του, ο στρατηγός Μακρυγιάννης, διηγείται το πώς σώθηκε ο ίδιος και η φαμελιά του από τους Τούρκους του Αλήπασα. «Γκιζερούσαν δεκαοχτώ ημέρες εις τα δάση κι έτρωγαν αγριοβέλανα και εγώ βύζαινα», γράφει. Θέλησαν να περάσουν ένα γεφύρι που το «φύλαγαν οι Τούρκοι» και για να μην κλάψει ο νεογέννητος Μακρυγιάννης και «χαθούνε όλοι», τον άφησαν στο δάσος. «Τότε μετανογάει η μητέρα μου και τους λέει: «Η αμαρτία του βρέφους θα μας χάση», τους είπε «περνάτε εσείς και σύρτε εις το τάδε μέρος και σταθήτε… το παίρνω κι αν έχω τύχη και δεν κλάψη, διαβαίνουμε». Νίκησε το ανίκητο μητρικό ένστικτο. Και, γράφει ο πολύπαθος αγωνιστής, «η μητέρα μου και ο Θεός μας έσωσε».  

 

Και ήταν πολύτεκνες οι μάνες του ’21. Οι ελευθερωτές μας, στην πλειονότητά τους, ανήκαν σε πολυμελείς οικογένειες ή ήταν οι ίδιοι πολύτεκνοι. Όπως λόγου χάρη οι δυο μεγάλες πολιτικές μορφές του Αγώνα, ο Υψηλάντης και ο Καποδίστριας. Μάλιστα ο Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, είχε 8 αδέρφια. Αλλά κι ο Δεληγιάννης είχε 8 παιδιά. Μάλιστα το Δεληγιανναίικο δέντρο ήταν πολύκλαδο. Το ίδιο κι οι πολέμαρχοι, είχαν ή προέρχονταν από πολυπληθείς οικογένειες. Ο αρχιστράτηγος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, είχε 12 αδέρφια. Πριν ξεσπάσει η Επανάσταση το Κολοκοτρωναίικο ασκέρι, αδέρφια και ξαδέρφια, μπαμπάδες κι ανήψια, έφτασε τους 150 νοματαίους!150 νοματαίοι από την Κολοκοτρωναίικη φύτρα είχαν πάρει τα όπλα με αρχηγό το Γέρο του Μοριά, το Θοδωράκη Κολοκοτρώνη.  

 

Κι ο αρχιστράτηγος της Ρούμελης Ανδρούτσος, πολυφαμελίτης ήταν κι εκείνος. Είχε 5 παιδιά. Το ίδιο πολυφαμελίτης, και μάλιστα υπερπολύτεκνος με 8 παιδιά, ήταν κι ο Πανουργιάς. Ενώ ο στρατηγός Μακρυγιάννης ήταν υπερπολύτεκνος με 12 παιδιά! Ο Εμμανουήλ Παπάς, ο Μακεδόνας ήρωας, είχε 11 παιδιά, τα περισσότερα σκοτώθηκαν στην Αγώνα. Σε κάθε μεγάλη μάχη και από ένα. Η Δόμνα Βισβίζη, η αρχόντισσα, η καπετάνισσα της Θράκης είχε 5 παιδιά, που τα μεγάλωνε με μπαρούτι, στο καράβι του γενναίου άντρα της, του «φιλογενέστατου» Αντώνη, που σκοτώθηκε. Συνέχισε τους αγώνες η Δόμνα.  

 

Πολύτεκνοι ήταν και οι μεγάλοι ναυμάχοι, ο Μιαούλης, ο Κανάρης. Ο Ναύαρχος Μιαούλης είχε 5 παιδιά. Ο Κωνσταντής Κανάρης, ο μπουρλοτιέρης, που έσκιαζε τα τότε «Ουρούτς και Τσεσμέ», ήταν πατέρας 7 παιδιών.  

 

Από πολύτεκνες οικογένειες προέρχονταν και οι κληρικοί που πότισαν με το τίμιο αίμα τους το δέντρο της Λευτεριάς: ο Παπαφλέσσας και ο Διάκος. Ο ήρωας της μεγάλης μάχης στο Μανιάκι, που θαύμασε και τίμησε το νεκρό του, ο ίδιος ο Ιμπραήμ πασάς, ο Παπαφλέσσας, είχε 18 αδέρφια. Κι ο Διάκος, ο ήρωας της Αλαμάνας, 12. Ναι, αυτές τις μάνες, τις μεγαλόψυχες, τις μνημονεύει ευλαβικά ο εθνικός μας ποιητής: «Ψυχή μεγάλη και γλυκιά/ μετά χαράς στο λέω:/ Θαυμάζω τις γυναίκες μας/και στ’ όνομά τους μνέω».  

 

Τελευταία άφησα την καπετάνισσα, την Μπουμπουλίνα. Είχε έξι παιδιά. Δεν ξέρεις τι να πρωτοπαινέψεις!! Την ίδια, τους ήρωες άντρες της ή τα παιδιά της. Ας αφήσουμε την Μπουμπουλίνα, να μας τα πει:  

 

«Έχασα τον σύζυγό μου. Ευλογητός ο Θεός! Ο μεγαλύτερος γιος μου σκοτώθηκε με το όπλο στο χέρι. Ευλογητός ο Θεός! Ο δεύτερος γιος μου, δεκατετραετής την ηλικία, μάχεται μαζί με τους Έλληνες και πιθανώς να βρει ένδοξο θάνατο. Ευλογητός ο Θεός! Υπό την σκιά του σταυρού θα χυθεί επίσης το αίμα μου. Ευλογητός ο Θεός! Αλλά θα νικήσουμε ή θα παύσουμε να ζούμε. Θα έχουμε όμως την παρηγοριά ότι δεν αφήσαμε πίσω μας δούλους Έλληνες».  

 

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, όταν γεννούσε μια μάνα αγόρι της εύχονταν: «Να σου ζήσει, ναι γίνει καπετάνιος, να του γράψουν και τραγούδι». Γι αυτό «τ’ Αντρούτσου η μάνα χαίρεται του Διάκου καμαρώνει/πού ‘χουνε γιους αρματολούς και γιους καπεταναίους». Τώρα τι τραγουδούν; Να γίνει στην Αθήνα πλατεία Κουφοντίνα….  

 

Δημήτρης Νατσιός  

δάσκαλος-Κιλκίς

Εφιαλτική δυστοπία: Βραχιόλι παρακολούθησης για τους εισερχόμενους στο Ισραήλ

Οι Ισραηλινοί που επιστρέφουν στη χώρα τους από το εξωτερικό μπορούν πλέον να αποφύγουν την υποχρεωτική καραντίνα σε ξενοδοχεία: έχουν την επιλογή να προτιμήσουν ένα ηλεκτρονικό βραχιόλι παρακολούθησης που ειδοποιεί τις αρχές αν παραβιαστεί η υποχρεωτική κατ’ οίκον απομόνωση. 

 

Το πιλοτικό πρόγραμμα ξεκίνησε την Δευτέρα με 100 συσκευές που διατέθηκαν στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν, ανάμεσα στην Ιερουσαλήμ και το Τελ Αβίβ, όπου η επιβατική κίνηση έχει μειωθεί δραματικά λόγω των περιοριστικών μέτρων, τα οποία έχουν στόχο την αποτροπή εισόδου νέων στελεχών του κοροναϊού.

 

Οι επιβάτες που φτάνουν στη χώρα υποχρεώνονται να μείνουν έως και για δύο εβδομάδες σε ξενοδοχεία καραντίνας που πληρώνει η κυβέρνηση.  

 

Τώρα, όσοι προτιμούν την απομόνωση κατ’ οίκον μπορούν να προτιμήσουν το νέο σύστημα που περιλαμβάνει ένα ηλεκτρονικό βραχιόλι, μια συσκευή παρακολούθησης που τοποθετείται στον τοίχο και ένα κινητό τηλέφωνο.  

 

«Είπαμε ότι το θέλουμε» είπε στο Reuters ο 44χρονος Αλεχάντρο Κουίλ, ο οποίος φορούσε το ελαφρύ, αδιάβροχο βραχιόλι. «Είναι πολύ καλύτερο για εμάς να μην πάμε στο ξενοδοχείο» εξήγησε.  

 

Το σύστημα ενημερώνει αυτόματα τις αρμόδιες αρχές αν ο χρήστης απομακρυνθεί υπερβολικά από τη συσκευή παρακολούθησης ή αφαιρέσει το βραχιόλι από τον καρπό του.  

 

Σύμφωνα με την εταιρεία SuperCom που ανέπτυξε το σύστημα, η εφαρμογή του μέτρου θα μπορούσε να επεκταθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα.  

 

Το ψηφιοποιημένο σύστημα υγείας του Ισραήλ, σε συνδυασμό με τη συμφωνία που εξασφάλισε η χώρα με την Pfizer, είναι οι βασικοί λόγοι στους οποίους αποδίδεται η θεαματική ταχύτητα με την οποία προχωρά το πρόγραμμα εμβολιασμού, το οποίο έχει ήδη καλύψει πάνω από το 70% του ενήλικου πληθυσμού.  

 

πηγή

το είδαμε ΕΔΩ 

Οι εκλογές αργούν

Τον τελευταίο καιρό, τόσο από τη βάσιμη οργή κάποιων συνανθρώπων μας κατά της συνεχόμενης απόλυτης καραντίνας όσο και από μια μεγάλη μερίδα της αντιπολίτευσης, έχουν οργιάσει οι φήμες ότι θα γίνουν αιφνιδιαστικά εκλογές, ώστε ο Μητσοτάκης να αποφύγει άσχημες εξελίξεις -κυρίως στην οικονομία-, που έρχονται.

 

Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*

 

Η ταπεινή μου άποψη είναι πως οι βουλευτικές εκλογές αργούν και θα γίνουν κανονικά στη λήξη της τετραετίας της τρέχουσας κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή το 2023. 

 

Ο λόγος που βασίζω αυτή την εκτίμησή μου είναι διφυής: αφενός, καμία κυβέρνηση δεν βιάζεται να προκαλέσει εκλογές, από τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία εσωκομματική φωνή αντίδρασης και κατέχει την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή με ακλόνητη -όπως φαίνεται- συνοχή μεταξύ των βουλευτών της και, αφετέρου, οι επόμενες εκλογές πονοκεφαλιάζουν κάθε πολιτικό αναλυτή, αφού το εκλογικό σύστημα που θα εφαρμοστεί θα είναι η απλή αναλογική, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι απρόβλεπτο. 

 

Ας σταθούμε όμως στη φύση των επόμενων εκλογών, δηλαδή στην απλή αναλογική μέθοδο στην οποία θα βασιστούν. Αυτό θα έχει ως εξαιρετικά πιθανή συνέπεια τη μη συγκρότηση κυβέρνησης, όπως είχε γίνει και στις εντελώς σοκαριστικές (για τα αποτελέσματά τους) εκλογές του Μαΐου το 2012. Εκεί είδαμε τη Ν.Δ. να χάνει 14,62% και το ΠΑΣΟΚ να καταποντίζεται και να παύει να είναι κόμμα εξουσίας ή αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού έχασε 30,74%! Με απλή αναλογική είναι πραγματικά πιθανότερο -αλλά και πάλι μικρό ενδεχόμενο- να σχηματιστεί κυβέρνηση μειοψηφίας (από συνασπισμό τριών κομμάτων, εκτός του πρώτου), παρά να πετύχει το πρώτο κόμμα να αποκτήσει την εμπιστοσύνη της Βουλής με πάνω από 150 ψήφους. 

 

Οπότε με αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης το πιθανότερο είναι να έχουμε διπλές εκλογές, με τις δεύτερες να προκηρύσσονται 40 ημέρες μετά τις πρώτες, όπως έγινε με τις εκλογές του Ιουνίου το 2012, και να βασίζονται στην ενισχυμένη αναλογική. 

 

Εκεί εικάζω ότι θα έχουμε ακριβώς την ίδια δικομματική πόλωση που είχαμε και το 2012, η οποία θα δράσει πολύ πιεστικά στα μικρά κόμματα, μειώνοντας το ποσοστό που πέτυχαν στις πρώτες εκλογές. Το παραπάνω σενάριο που περιέγραψα σημαίνει ότι για περίπου τρεις μήνες η χώρα μας θα βρίσκεται σε κατάσταση εκλογικής αναταραχής. 

 

Σε περίπτωση που ο πρωθυπουργός αποφασίσει να προκηρύξει εκλογές σύντομα, μέσα στην ακραία οικονομική ύφεση που έχουμε λόγω απόλυτης καραντίνας, θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα στη χώρα μας. Εκτιμώ ότι δεν θα το κάνει και θα εξαντλήσει την τετραετία. 

 

*Διδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)

 

πηγή

«Η χαρά του παιδεραστή». «Το γλέντι του βιαστή» «Με την κοινωνία σε πορεία …. συννεφοπτωτική»

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

 

Δεν είναι η σημερινή ημέρα που τρομάζει και ανησυχεί.  

Είναι η αυριανή, η μεθαυριανή, η μελλοντική. 

Τι άραγε θα γίνει μετά; Η κατάσταση θα συνεχιστεί;  

Ή θα μας γίνουν μαθήματα τα παθήματα τα ειδεχθή;
 

 

Άραγε θα τελειώσουμε με τα επικίνδυνα ανθρωποειδή;  

Θα απαλλαγεί (άμποτε, οψέποτε ή ουδέποτε;) η κοινωνία που έχει πληγεί; 

Θα γλυτώσουν από τους παιδόφιλους και τους βιαστές οι αθώοι βλαστοί

Θα πάψουμε να έχουμε κατεστραμμένη κάθε θύματος και την ψυχή; 

 

Θα αφυπνιστούν /συνέλθουν κάποτε οι δικοί μας ταγοί;  

Θα καταλάβουν οι παχυκέφαλοι Εθνογονείς πως αυτό δεν επιτρέπεται να διαιωνιστεί; 

Αντί να αυστηροποιηθούν οι ποινές έχουν … μειωθεί;  

από «ευαίσθητους ανθρωπιστές» με καριέρα πολιτικαντική!. 

 

Ποινές –χάδια, για τον κάθε αηδιαστικό μερακλή. 

Πως κοιμούνται οι νομοθετούντες τα βράδια, πως ανέχονται την κατάσταση αυτή;   

Κανείς τους όμως δεν ρώτησε τι εφιάλτες ταράζουν των θυμάτων τον νου και την ψυχή. 

Τα τελευταία θα βασανίζονται για μια ολόκληρη ζωή!!!. 

 

Η κλασική /παραδοσιακή πλέον … συννεφόπτωση των «αγαθιάρηδων» πολιτών θα ενταθεί.  

Η υπευθυνοανεύθυνη άγνοια (ή αγνόηση;) των εξουσιαστών θα διογκωθεί, 

αφού δεν ήξεραν, δεν γνώριζαν, δεν άκουσαν, δεν διάβασαν, δεν έμαθαν, έστω …. κάτι τι.  

 

Καλώς! Όμως γιατί βρίσκονται (ψηλά) εκεί; Για να παριστάνουν τον διαπορούντα Διαπιστωτή;  

 

Διεστραμμένοι /ανώμαλοι / ψυχανώμαλοι / παιδεραστές, και ειδών ειδών περιθωριακοί, υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντοτε σε κάθε εποχή. 

 

Το ζητούμενο και το ανησυχητικό δεν είναι –μόνον – οι τύποι οι εγκληματικοί.  

Αλλά όλοι εμείς που περιοριζόμαστε σε …. κριτική.  

Τα στόματα που γνώριζαν αλλά τηρούσαν αιδήμονα σιγή (!). 

 

Οι αρχές που πήραν κάποιες καταγγελίες, αλλά δεν έδωσαν προσοχή. 

Οι προσλήψεις που γίνονται χωρίς προηγούμενη έρευνα ενδελεχή, 

και (το δράμα … τους) οι πολιτικάντηδες που ανακαλύπτουν μια ακόμα αρένα για αντιπαράθεση κομματική.  

 

Αναμένω να δω πότε επιτέλους ο κάθε αρμόδιος θα κινητοποιηθεί.  

Πότε κάθε παιδόφιλος, βιαστής, κ.ο.κ μόνο με ισόβια θα τιμωρηθεί.  

Πότε κάποιος ένοχος που (κακώς) ελεύθερος θα αφεθεί, 

θα εγκαταλείψει τη χώρα δια βίου επειδή θα απελαθεί!. 

 

Βέβαια υπάρχει και άλλη αντιμετώπιση … χειρουργική,  

αλλά δεν θα την αναδείξω από … ευαισθησία ανθρωπιστική, 

στον παχυδερμισμό των αρμοδίων που επικρατεί. 

 

Εκείνοι έχουν ήδη διανοητικά, ψυχικά και ηθικά ευνουχιστεί.  

Άρα δεν υπάρχει περίπτωση να θεσπίσουν τον ευνουχισμό ως ποινή!