Ακριβό Αχρείαστο Εκλογοπανηγυράκι

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Έχω μπερδευτεί. Τι ακριβώς ήταν ετούτες οι εκλογές- ιδίως οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου 2019; Ψήφος εμπιστοσύνης; Δημοσκόπηση; Πρόγευση, γεύση, επίγευση, ορντέβρ των βουλευτικών εκλογών που θα επακολουθήσουν;

Δεν δίνω σημασία στις (ανιδιοτελείς /ακομμάτιστες; ) απόψεις των γνωστών: "Πολιτικών Διασκεδαστών", ούτε φυσικά σε εκείνες των κομματικών Κλαυσιγελωτοποιών (=προξενούν κλαυσίγελω). 

Είναι ασυγχώρητο και παράλογο να προκαλείται σύγχυση στον κόσμο, που, δικαιολογημένα αναρωτιέται: Τι από όλα, ποιό από τα παραπάνω ισχύει; Το ερώτημα δεν έχει μόνον ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, ούτε προσφέρεται για πολιτικομματικό κους, κους. 

Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για κάθε σκεπτόμενο πολίτη.

Εξηγούμαι: Αν πχ , όπως ισχυρίζεται ενίοτε η Κυβέρνηση πρόκειται για Δημοσκόπηση, τότε γιατί να ταλαιπωρηθεί κάποιος (ο οποίος αντιπαθεί ή γενικώς δεν μετέχει- όπως εγώ - σε Δημοσκοπήσεις) και να λάβει μέρος; 

Επιπρόσθετα: Ποιός ο λόγος να δαπανώνται τεράστια ποσά για -μια ακόμη - Δημοσκόπηση; 

Ποιά σκοπιμότητα εξυπηρετούν οι κοκορομαχίες, οι παρελθοντολογίες, οι οικογενειακές αναφορές και οι ιδιωτικές στιγμές των ταγών μας; 

Ούτε μία (1) λέξη για το νόημα, την σκοπιμότητα, την σημασία των Ευρωεκλογών. Περί ανέμων, υδάτων και ... κομματικών ανεμοσκορπισμάτων ο λόγος. "Aλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε και να αλληλοκοροϊδευόμαστε". Εξάλλου κοινωνία χαβαλέδων είμαστε και για αυτό μας πρέπουν χαβαλετζήδες, ψεύτες και εκμαυλιστές μπροστάρηδες (!).

Προδήλως πρόκειται για ακόμη ένα αντιαισθητικό, ακριβό, αχρείαστο εκλογοπανηγυράκι, χωρίς νόημα, ουσία, ποιότητα, ειλικρίνεια. Ασυμμάζευτος πολιτικαντισμός.

 

ΥΓ: Το έχω ξαναγράψει (απευθυνόμενος και στον εαυτό μου): 

Δεν χρειάζεται να αναδεικνύουμε τα -εγγενή- μειονεκτήματα του ΚΔΠολιτεύματος /"Δημοκρατίας" γενικότερα, αλλά ειδικότερα στον Τόπο μας. Είναι κουραστικό , ανώφελο, πλεονασμός, αφού οι ίδιοι οι ..."λειτουργοί" (Σ.Σ Αλειτούργητοι και λειτουργημένοι) επαγγελματίες της "πολιτικής" ακάματα, νυχθημερόν μοχθούν . Αμιλλώνται, αγωνίζονται και διαγκωνίζονται στο ποιός θα ξεθεμελιώσει καλύτερα, ταχύτερα, συνεπέστερα, την Δημοκρατία.

Άξιος ο μισθός τους !

Η γεωπολιτική εξίσωση στην κυπριακή ΑΟΖ – Το ευρωπαϊκό χαρτί έχει όρια!!

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού

Η Λευκωσία και η Αθήνα ποντάρουν πολλά στο ευρωπαϊκό χαρτί αναφορικά με την τουρκική γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δείχνουν ανέτοιμες να αναλάβουν αποτρεπτική δράση. Αυτό φάνηκε καθαρά στην άτυπη σύνοδο κορυφής στη Ρουμανία πριν μια βδομάδα. Αν και το πρόβλημα συζητήθηκε δεν αποφασίστηκε η λήψη μέτρων εναντίον της Τουρκίας για την εισβολή του “Πορθητή”. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που ενημερώθηκε αναλυτικά από τον πρόεδρο Αναστασιάδη, εξέφρασε –δια του προέδρου του Ντόναλντ Τουσκ– τη λεκτική υποστήριξή του προς τη Λευκωσία και επιφυλάχθηκε να επανεξετάσει το ζήτημα σε επόμενη σύνοδό του.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι για το ζήτημα της Ουκρανίας, παρότι αυτή η χώρα δεν είναι κράτος-μέλος όπως η Κυπριακή Δημοκρατία, η ΕΕ είχε σπεύσει με διαδικασία εξπρές να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Διπλωματικές πηγές στη Λευκωσία και στην Αθήνα, ωστόσο, παραμένουν αισιόδοξοι. Θεωρούν πως ναι μεν η αντίδραση της ΕΕ δεν ήταν η επιβεβλημένη από την κοινοτική αλληλεγγύη και το διεθνές δίκαιο, αλλά πως το κλίμα είναι θετικό και πως έστω και με καθυστέρηση το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πιθανότατα θα κινηθεί προς την κατεύθυνση λήψης μέτρων εναντίον της Άγκυρας εάν ο “Πορθητής” πραγματοποιήσει τη σχεδιαζόμενη γεώτρηση.

Η ρητορική του ίδιου του Ταγίπ Ερντογάν για χρήση στρατιωτικής βίας με σκοπό την ανάκτηση των “καταπατηθέντων δικαιωμάτων” της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, εξάλλου, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για υπεκφυγές. Το ερώτημα που απασχολεί, όχι μόνο την Αθήνα και τη Λευκωσία αλλά και δυτικές πρωτεύουσες, είναι εάν η Άγκυρα μπλοφάρει για να περάσει χωρίς πολιτικό-διπλωματικό κόστος το τετελεσμένο της στην κυπριακή ΑΟΖ. Ή εάν έχει πράγματι απασφαλίσει και κινείται προς την κατεύθυνση επιβολής διαδοχικών τετελεσμένων. Το ερώτημα αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί με βεβαιότητα.

Η Λευκωσία, πάντως, έχει ήδη αρχίσει να δρομολογεί αντίμετρα με βάση τις δυνατότητές της. Το πρώτο είναι ότι με την έκδοση διεθνών ενταλμάτων θα ασκήσει δίωξη σε όλους (ξένους αλλά και Τούρκους) εμπλέκονται στην παράνομη γεώτρηση, αλλά και στις σεισμικές έρευνες του “Μπαρμπαρός” στην κυπριακή ΑΟΖ. Το μέτρο αυτό μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική αντίδραση, ειδικά για τους μη Τούρκους τεχνικούς και για τις νορβηγικές εταιρείες, οι οποίες συνεργάζονται για την πραγματοποίηση της παράνομης γεώτρησης. Πόσο μάλλον όταν μπορεί να οδηγήσει σε συλλήψεις και υψηλές αποζημιώσεις.

Εξάλλου, το κλίμα που επικρατεί και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα αρνητικό για την Τουρκία, γεγονός που διευκολύνει τη νομική αντίδραση της Λευκωσίας. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η Κυπριακή Δημοκρατία θα επιμείνει να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο το ευρωπαϊκό χαρτί. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας είναι στην πραγματικότητα παγωμένες για άλλους λόγους, οπότε σ’ αυτό το επίπεδο δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για άσκηση αποτελεσματικών πιέσεων.

Απρόθυμοι να λάβουν μέτρα 

Η ΕΕ, όμως, θα μπορούσε να παγώσει τα κονδύλια προς την Άγκυρα, ειδικά τα σημαντικά κονδύλια που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Αποτελεί κοινό μυστικό, όμως, ότι η Γερμανία και άλλες χώρες-μέλη δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν το ενδεχόμενο ο Ερντογάν να ανοίξει τα σύνορα και να γεμίσει την Ευρώπη –μέσω Ελλάδας και δευτερευόντως Βουλγαρίας– με κύματα προσφύγων και μεταναστών. Γι’ αυτό και κατά πάσα πιθανότητα θα προβάλουν ισχυρές αντιστάσεις.

Είναι δεδομένο ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει τη δυνατότητα να διώξει από την κυπριακή ΑΟΖ τον “Πορθητή” με στρατιωτικά μέσα. Ούτε μπορεί να ποντάρει στην Ελλάδα. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και από την επίσκεψη του υπουργού Άμυνας Ευάγγελου Αποστολάκη στην Κύπρο. Η Αθήνα δεν φαίνεται να επιθυμεί να εμπλακεί. Το μόνο που είναι διατεθειμένη να προσφέρει είναι διπλωματική υποστήριξη. Επίσης, είναι μάλλον απίθανο οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι να παρέμβουν στρατιωτικά για να αποτρέψουν την «πειρατική ενέργεια» της Άγκυρας.

Αυτοί θα προστατεύσουν μόνο τις εταιρείες τους και τα συμφέροντά τους. Στην Κύπρο, μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες κερδίζει έδαφος η θεωρία ότι ίσως η κυβέρνηση Αναστασιάδη έπρεπε να είχε ήδη παραχωρήσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης για όλα τα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες. Κατά πολλούς μία τέτοια κίνηση θα είχε οχυρώσει την κυπριακή ΑΟΖ απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό. Το επιχείρημα που επικαλούνται οι υποστηρικτές της θέσης αυτής είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν εμπόδισε τη γεώτρηση ούτε της Total ούτε της ExxonMobil.

Εμπόδισε, όμως, τη γεώτρηση της ιταλικής ENI, επειδή ακριβώς η Ιταλία δεν είχε την αποφασιστικότητα και ίσως τη δύναμη να προστατεύσει την εταιρεία της. Αν, όμως, οι Τούρκοι έστελναν το γεωτρύπανό τους σε οικόπεδο παραχωρημένο σε μεγάλη δυτική εταιρεία θα αποτελούσε μονόδρομο για κράτη όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία να στραφούν εναντίον της Άγκυρας και να εμποδίσουν τουρκική γεώτρηση.

Πολιτική κίνηση 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν η Άγκυρα δεν πληρώσει υψηλό διπλωματικό κόστος θα στείλει και το δεύτερο τουρκικό γεωτρύπανο σε άλλο μη παραχωρημένο οικόπεδο. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, πάντως, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είχε άλλο δρόμο από το να πραγματοποιήσει τετελεσμένο. Εκτός κι αν αποφάσιζε να υποχωρήσει, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για το δικό του κύρος και για το κύρος της Τουρκίας. Θα ήταν σαν να αποδεχόταν τον αποκλεισμό της και από το ενεργειακό και από το γεωπολιτικό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Άγκυρα, όμως, θέλει να στείλει το μήνυμα όχι μόνο ότι είναι παρούσα, αλλά και ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα στην περιοχή, χωρίς τη δική της συναίνεση. Μέχρι τώρα, είναι ασαφές εάν ο “Πορθητής” έχει την τεχνολογική δυνατότητα να πραγματοποιήσει τη γεώτρηση και κύρια να εξαγάγει και να διοχετεύσει το φυσικό αέριο στις αγορές, εάν βέβαια βρει κοίτασμα. Διπλωματικές πηγές θεωρούν ότι η κίνηση Ερντογάν είναι πρωτίστως πολιτική.

Δεν θέλει να κατοχυρωθεί και στην πράξη το κυριαρχικό δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τα όποια κοιτάσματα στην ΑΟΖ της και μάλιστα στο τμήμα που αντιστοιχεί στην ελεύθερη Κύπρο. Από τη στιγμή, μάλιστα, που η επίδειξη ισχύος με τη δέσμευση μεγάλων θαλάσσιων περιοχών νοτίως της Κύπρου για την πραγματοποίηση αεροναυτικών ασκήσεων και για σεισμικές έρευνες του “Μπαρμπαρός” δεν έφεραν αποτέλεσμα, η γεώτρηση “Πορθητή” ήταν αναγκαστική κίνηση.

Επικαλείται ότι τον συμφέρει

Παρά, λοιπόν, το γεγονός ότι και οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, αλλά και οι ισχυρές παίχτες στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, έχουν καταδικάσει την πειρατική ενέργεια της Τουρκίας και έχουν σταθεί διπλωματικά στο πλευρό της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει άλλη επιλογή από το να κλιμακώσει. Και τούτο παρότι η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Ο χάρτης το δείχνει καθαρά. Καμιά ερμηνεία του διεθνούς δικαίου δεν μπορεί να δικαιολογήσει νομικά την τουρκική ενέργεια.

Ο ισχυρισμός ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα είναι παντελώς αβάσιμος. Εάν η Κύπρος δεν έχει υφαλοκρηπίδα δεν έχει και η Βρετανία! Εξίσου αβάσιμος είναι και ο ισχυρισμός της Άγκυρας ότι προστατεύει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι έχουν δικαιώματα σε ολόκληρη την Κύπρο και στην ΑΟΖ της. Αυτό θα συνέβαινε εάν στην Κύπρο ίσχυε η συνταγματική τάξη που εγκαθίδρυσαν οι συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου το 1959-60.

Αυτή η συνταγματική τάξη, όμως, καταλύθηκε με την εισβολή του 1974 και κύρια με την ανακήρυξη του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους το 1983. Το καθεστώς Ερντογάν, όμως, επικαλείται κάθε φορά ό,τι το συμφέρει, χωρίς η κυπριακή και η ελληνική διπλωματία να καταγγέλουν την αντίφαση της τουρκικής διπλωματίας…

slpress.gr 
το είδαμε ΕΔΩ

Οχυρά θέση Κρήτης (1944-1945) : Η τελευταία γωνιά της Ευρώπης που απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς

(αναδημοσίευση από το Greek History and Prehistory)

Η απόφαση για την επίθεση στην Κρήτη ελήφθη από το Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες μέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και έλαβε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής» («Unternehmen Merkur»). Ήταν αμυντική και όχι επιθετική επιχείρηση, όπως αποδείχθηκε αργότερα. Οι Γερμανοί είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν τα νοτιοανατολικά τους νώτα, ενόψει της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα (Εκστρατεία στη Ρωσία) και να εξορμήσουν στη Βόρεια Αφρική, με εφαλτήριο την Κρήτη, όπως πίστευαν οι Σύμμαχοι.

Τις παραμονές της επίθεσης, οι Σύμμαχοι είχαν τακτικό πλεονέκτημα σε ξηρά και θάλασσα, ενώ οι Γερμανοί στον αέρα. Την Κρήτη υπερασπίζονταν όσοι έλληνες στρατιώτες είχαν παραμείνει στο νησί και δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί), που είχαν διεκπεραιωθεί από την κατεχόμενη Ελλάδα. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο νεοζηλανδός στρατηγός Μπέρναρντ Φράιμπεργκ, 52 ετών, βετεράνος και αυτός του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι υπερασπιστές της Μεγαλονήσου ανήρχοντο σε περίπου 40.000, αλλά είχαν ανεπαρκή και απαρχαιωμένο οπλισμό, ιδίως οι Έλληνες. Οι Σύμμαχοι γνώριζαν με μεγάλες λεπτομέρειες το γερμανικό σχέδιο επίθεσης, αφού είχαν κατορθώσει για πρώτη φορά να σπάσουν του γερμανικό κώδικα επικοινωνιών («Επιχείρηση Αίνιγμα»). Όμως, το πλεονέκτημα αυτό δεν το εκμεταλλεύτηκαν, εξαιτίας των διαφωνιών του Φράιμπεργκ με τους ανωτέρους του στο Λονδίνο.

Η συμμετοχή χιλιάδων αμάχων στις επιχειρήσεις ήταν ένας παράγων που δεν είχαν υπολογίσει οι γερμανοί σχεδιαστές της επιχείρησης. Πίστευαν ότι οι Κρητικοί, γνωστοί για τα αντιμοναρχικά τους αισθήματα, θα υποδέχονταν τους Γερμανούς ως ελευθερωτές. Οι Κρητικοί ζητούσαν με επιμονή όπλα εν όψει της γερμανικής επίθεσης. 

Οι Βρετανοί δεν ήθελαν, όμως, να δώσουν όπλα του τακτικού στρατού σε μη επιστρατευμένους πολίτες. Σχέδια επιστράτευσης εκπονούνταν και ματαιώνονταν. Η προετοιμασία εν όψει της επίθεσης δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, παρά την ισχυρή αριθμητικά παρουσία συμμαχικών στρατευμάτων κι ελληνικών μονάδων.

Ο Βασιλιάς Γεώργιος και ο Πρωθυπουργός Εμμ. Τσουδερός, μετά από προτροπή των Βρετανών, είχαν αναχωρήσει για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τη νύκτα 22/23 Μαΐου από τον όρμο Αγία Ρουμέλη, με βρετανικό αντιτορπιλικό. Στις 28 Μαΐου οι Γερμανοί είχαν απωθήσει τις συμμαχικές δυνάμεις προς τα νότια, καθιστώντας τον αγώνα τους μάταιο.

Έτσι, το Λονδίνο αποφάσισε την απόσυρση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας από την Κρήτη και τη μεταφορά τους στην Αίγυπτο. Όσες μονάδες δεν τα κατάφεραν, παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Πολλοί Έλληνες μαχητές και μαζί τους 500 Βρετανοί ανέβηκαν στα απρόσιτα βουνά της Κρήτης για να συνεχίσουν τον αγώνα.

Την 1η Ιουνίου, με την παράδοση 5.000 μαχητών στα Σφακιά, έπεσε η αυλαία της Μάχης της Κρήτης. Οι απώλειες για τους Συμμάχους ήταν: 3.500 νεκροί, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτοι. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, είχαν 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους, 2.594 τραυματίες, ενώ έχασαν 370 αεροπλάνα. Σύμφωνα, όμως, με συμμαχικούς υπολογισμούς, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000.

Σήμερα, η μάχη της Κρήτης θεωρείται η πρώτη μεγάλη αεραποβατική επιχείρηση και παραμένει μοναδική στο ότι ο κύριος αντικειμενικός σκοπός κατελήφθη εξ ολοκλήρου από αέρος.

Η μάχη θεωρείται επίσης πολύ σημαντική για τους Κρητικούς λόγω της αναπάντεχης σθεναρής αντίστασης που κατέβαλαν ενάντια στους αριθμητικά ανώτερους Γερμανούς και το μεγάλο τίμημα που η επίθεση και η επακόλουθη κατοχή είχαν στον πληθυσμό του νησιού.

Συνολικά οι απώλειες του επίλεκτου σώματος των Γερμανών αλεξιπτωτιστών ξεπέρασαν τους 8.000 άνδρες. Οι απώλειες σε αεροσκάφη ανήλθαν σε 220 τελείως κατεστραμμένα και 150 περίπου με σοβαρές ζημιές. Σύμφωνα όμως με τον Κουρτ Στούντεντ, ο οποίος είχε και την διοίκηση της επιχείρησης από την Γερμανική πλευρά, αναφέρει ότι οι απώλειες ανέρχονταν σε 4.000 νεκρούς και αγνοούμενους αλεξιπτωτιστές και στρατιώτες της 5ης Ορεινής Μεραρχίας.

Στο Γερμανικό νεκροταφείο Μάλεμε βρίσκονται οι τάφοι 4.465 στρατιωτών του Γερμανικού Στρατού της μάχης της Κρήτης και της κατοχικής περιόδου. Αυτή όμως η κατάκτηση της Κρήτης είχε κοστίσει στους Γερμανούς πολύ ακριβά. Εχασαν 4.000 άνδρες, ενώ οι τραυματίες ήταν άλλοι 2.500, το ένα τρίτο του συνόλου των γερμανικών απωλειών τον Μάιο του 1941 σε όλα τα μέτωπα. Πάνω από ένας στους τέσσερις αλεξιπτωτιστές που έπεσαν στο νησί πέθανε στη μάχη. Οι βαριές απώλειες του σώματος αλεξιπτωτιστών ουσιαστικά έβαλαν τέρμα σ’ αυτό το είδος πολέμου. Οι Κρητικοί αποκαλούσαν τους αλεξιπτωτιστές Ουρανίτες, επειδή τους έβλεπαν για πρώτη φορά. Ουρανίτες ονόμασε τους αλεξιπτωτιστές ο απλός Κρητικός λαός, γιατί η λέξη αλεξιπτωτιστής του ήταν άγνωστη.

Από το ξεκίνημα της κατοχής οι Γερμανοί προέβησαν σε εκτελέσεις αμάχων ως αντίποινα για την αντίσταση που συνάντησαν στις περιοχές τους. Από τις πρώτες περιπτώσεις μαζικών εκτελέσεων είναι οι σφαγές στα χωριά Κοντομαρί και Κάνδανος των Χανίων.

Στις 2 Ιουνίου του 1941 (μία ημέρα μετά την ολοκλήρωση της κατάληψης της Κρήτης) οι Γερμανοί εκτέλεσαν στο χωριό Κοντομαρί 25 άνδρες ηλικίας 18 έως 50 ετών. Στις 3 Ιουνίου του 1941 κατέστρεψαν ολοσχερώς το χωριό Κάνδανος ως αντίποινα για την αντίσταση που συνάντησαν από τους κατοίκους του.

Ο λυσσαλέος αγώνας των κατοίκων για την ελευθερία και την υπεράσπιση του νησιού τους, το παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης κατά των ναζί κατακτητών, μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, θα οδηγήσει του κατακτητές στην «τακτική των αντιποίνων» που θα φέρει ολόκληρα χωριά στο εκτελεστικό απόσπασμα και θα οδηγήσει στον απόλυτο εκβαρβαρισμό του πολέμου.

Όμως μόλις οι Γερμανοί έγιναν κύριοι της Κρήτης η ζωή και η περιουσία των πολιτών ήταν πλέον στη διάθεση του πρώτου Γερμανού στρατιώτη. Χιλιάδες Κρήτες εκτελέστηκαν ομαδικά ή μεμονωμένα εντός των οικιών ή των κτημάτων τους ή και καθ’ οδόν χωρίς άλλη κατηγορία παρά μόνον γιατί ήθελαν να ‘ναι ελεύθεροι και είχαν αντισταθεί στον κατακτητή.

Από τις αρχές του Σεπτέμβρη άρχισε η απαγκίστρωση του ναζιστικού στρατού από την Ανατολική Κρήτη και η συγκέντρωσή του στην περιοχή των Χανίων απ’ όπου έφευγαν αεροπορικώς, αλλά και όσα άλλα μέσα διέθεταν, στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η φυγή είναι μαζική και ανεμπόδιστη από τη συντριπτική αεροναυτική βρετανική υπεροπλία που ελέγχει τις ελληνικές θάλασσες και όλη τη Μεσόγειο.

Η ανεμπόδιστη αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων έχει εξασφαλιστεί από άκρως μυστική αγγλογερμανική συμφωνία με αντάλλαγμα το κράτημα του ΕΛΑΣ μακριά από την Αθήνα και Θεσσαλονίκη τις οποίες τέλη του Οκτώβρη θα παραδώσουν στο βρετανικό στρατό.

Ξαφνικά, και ενώ από τις 70.000 Γερμανοϊταλών της Κρήτης είχαν φύγει οι 50.000, οι Βρετανοί καταστρέφουν τα γερμανικά μεταφορικά αεροπλάνα στα αεροδρόμια της ηπειρωτικής Ελλάδας και διακόπτουν τη φυγή.

Οι απομείναντες Γερμανοί καταλαβαίνουν ότι θα μείνουν στην Κρήτη μέχρι το τέλος του πολέμου με τη διαφαινόμενη βέβαιη ήττα των και αποφασίζουν να συγκεντρωθούν σε μια παραλιακή λωρίδα στα Χανιά (από Γεωργιούπολη μέχρι Κίσαμο) με φυσική προστασία και να οχυρωθούν. Τη λωρίδα την ονόμαζαν ΟΧΥΡΑ ΘΕΣΗ ΚΡΗΤΗΣ με διοικητή τον συντ/ρχη Μπέντακ που προάγεται σε υποστράτηγο.

Στόχος του στρατού του Μπέντακ είναι η επιβίωση μέχρι το τέλος του πολέμου. Πολύ δύσκολη αποστολή για 20.000 στρατό αποκομμένο από την επιμελητεία του για οκτώ μήνες με γύρω του ένα εξαθλιωμένο πληθυσμό από τη δική τους καταλήστευση και την εγκατάλειψη από τους συμμάχους και το αδύναμο έως ανύπαρκτό Ελληνικό Κράτος. Αυτή την κατάσταση αντιμετώπισαν οι Νάθενας και Κάββος. Αγωνίστηκαν, πικράθηκαν και απογοητεύτηκαν από τη συμμαχική συμπεριφορά και την παντελή εγκατάλειψη του κράτους της Αθήνας.

Οι Γερμανοί παραμένουν οπλισμένοι στην Κρήτη! Το σύνολο των εγκλωβισμένων κατοχικών δυνάμεων στην Ελλάδα, τον Νοέμβριο του 1944, υπολογίζεται σε 24.000-25.000 Γερμανούς και 10.000 Ιταλούς. Η κύρια δύναμη παρέμεινε στην Κρήτη (περίπου 15.000 Γερμανοί και 5.000 Ιταλοί). Αυτή συμπτύχθηκε στην περιοχή των Χανίων, υπό τον υποστράτηγο Χ. Μπέντακ. Αναπτύχθηκε στην παραλιακή λωρίδα σε μήκος 65 και βάθους 16 χιλ. Η ζώνη αυτή, από τη Γεωργιούπολη μέχρι τα Πλακάλωνα Κισσάμου, ανακηρύχτηκε σε «Οχυρά Θέση Κρήτης».

Ηταν πάνοπλη, μόνο αεροπλάνα και πλοία έλειπαν για να είναι μια πλήρης μονάδα τακτικού στρατού. Το συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής ουδέποτε ασχολήθηκε επιχειρησιακά μαζί της ούτε η κυβέρνηση των Αθηνών. Οι αντάρτικες δυνάμεις στο νησί (ΕΟΚ και κυρίως ο ΕΛΑΣ) μάταια ανέμεναν διαταγές για συγκέντρωση δυνάμεων, ώστε να εκκαθαρίσουν την περιοχή. Αλλά ακόμη και η συγκέντρωσή τους γύρω από την κατεχόμενη περιοχή απαγορευόταν!

Καμιά ανταπόκριση δεν έβρισκαν οι προτροπές των ηγετών του ΕΛΑΣ (Σαράφης κ.ά.) για την εκδίωξη των Γερμανικών στρατευμάτων από το νησί. Οι Αγγλοι με πρόσχημα τον φόβο αντιποίνων σε βάρος των Γερμανών από τον ντόπιο πληθυσμό (!) δεν το επέτρεπαν!

«Στις μάχες», γράφει ο ιστορικός Γ. Μαργαρίτης, «αποδείxτηκε ότι οι αντάρτες δεν ήταν σε θέση να απειλήσουν τους ισχυρά εξοπλισμένους και περιχαρακωμένους Γερμανούς. Σε μια απελπισμένη κίνηση έγινε προσπάθεια να οργανωθεί στην Αθήνα (με πρωτοβουλία του ίδιου του γραμματέα του ΚΚΕ, Γιώργη Σιάντου) εκστρατευτικό σώμα του ΕΛΑΣ για την Κρήτη… Οι εκρηκτικές εξελίξεις στην Αθήνα και το ξέσπασμα των Δεκεμβριανών -που προκάλεσαν συγκρούσεις και στην Κρήτη- ακύρωσαν όλα αυτά τα σχέδια».

Ο υποστράτηγος Γ. Φουντουλάκης ζήτησε από την κυβέρνηση του Π. Βούλγαρη και το Ελληνικό Γ.Ε.Σ. οδηγίες για τη συνθηκολόγηση της Γερμανοϊταλικής Φρουράς της ΟΧΥΡΑΣ ΘΕΣΗΣ ΚΡΗΤΗΣ. Παίρνει εξουσιοδότηση από τον πρωθυπουργό και υπουργό Στρατιωτικών να συνυπογράψει με τον Άγγλο ταξίαρχο Κρήτης.

Είναι η μόνη επικοινωνία που μπόρεσε να έχει ο υποστρ/γος Γ. Φουντουλάκης με την κυβέρνηση της Αθήνας και είναι η μόνη που ο υποστρ/γος Γ. Φουντουλάκης αναφέρεται με τον τίτλο του Στρ/κού Δ/τη Κρήτης. Η εξουσιοδότηση αυτή προφανώς εδόθηκε με τον βρετανικό ασύρματο και με τη βρετανική έγκριση αφού τότε ανώτατη αρχή στην Ελλάδα ήταν ο βρετανικός στρατός. Δεδομένου ότι αυτή έγινε μέσω της FORCE 133 δεν είναι βέβαιο ότι είναι πραγματική. Είναι όμως προφανές ότι οι Βρετανοί ήθελαν ελληνική προσυπογραφή για τους δικούς τους αφανείς λόγους.

Στις 9 Μάη 1945 το βράδυ στη βίλλα ΑΡΙΑΔΝΗ της Κνωσού ο Βρετανός ταξίαρχος Κίρκμαν, εκπρόσωπος του «Ανώτατου σύμμαχου αρχηγού του Μεσογειακού επιχειρησιακού θεάτρου» και ο Γερμανός Διοικητής της γερμανοϊταλικής Φρουράς Κρήτης υπογράφουν το έγγραφο της τοπικής παράδοσης σε εφαρμογή της γενικής άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας που υπογράφηκε στο Βερολίνο την προηγούμενη μέρα (8.5.1945) από τις ηγεσίες των συμμαχικών στρατών και της Γερμανίας.

Την προηγούμενη μέρα ο Κίρκμαν ζήτησε «να τον βοηθήσουν στη σύνταξη των όρων της συνθηκολογήσεως». Ο Γ. Κάββος συντάσσει ένα «προσχέδιον», το εγκρίνανε ο Φουντουλάκης και ο επιτελάρχης του αντ/ρχη Μιχ. Σγούρος και το παραδίδουν στον Κίρκμαν. Την επομένη που υπογράφεται το έγγραφο της συνθηκολόγησης και οι συνοδευτικές του διαταγές, οι Έλληνες αξιωματικοί πιστεύουν ότι αυτό έγινε με βάση το «προσχέδιο» του Κάββου.

Στη σελ 768 του βιβλίου του ο Γ. Κάββος δημοσιεύει το κείμενο που προφανώς τους έδωσαν οι Βρετανοί και που πιστεύουν ότι είναι αυτό που υπέγραψαν ο Μπέντακ, ο Κίρκμαν και ο Φουντουλάκης. Το γεγονός της συνθηκολόγησης της 9.5.1945 στη βίλλα Αριάδνη της Κνωσού έχει δύο όψεις, την πραγματική και την παραπλανητική. Η πραγματική όψη που έπρεπε να κρύβεται από τα μάτια των Ελλήνων και ιδιαίτερα των Κρητικών γιατί είχε ανθελληνικούς και ιδιαίτερα αντικρητικούς στόχους και η παραπλανητική όψη για να κρύβει την πραγματική ώστε να μην εμποδισθεί η πραγματοποίηση των βρετανικών στόχων και να αποφευχθούν δυσμενείς για τους Βρετανούς συνέπειες από την πραγματοποίησή των.

Ας δούμε τις τρεις σημαντικές διαφορές του δημοσιευμένου και του απόρρητου κυρίως εγγράφου.
1. Η απουσία της ελληνικής γλώσσας στο αυθεντικό (αγγλικό) κείμενο έγινε για να μην υπάρχει στο επίσημο αυτό έγγραφο καμία ένδειξη ανάμιξης της Ελλάδας στη δοσοληψία της Κατοχής της Κρήτης μεταξύ Βρετανών και Γερμανών.
2. Για τον ίδιο λόγο δεν υπάρχουν και στοιχεία ταυτότητας και ιδιότητας του προσώπου που υπέγραψε κάτω από τον Κίρκμαν που είναι γνωστό ότι ανήκει στον υποστρ/γο Γ. Φουντουλάκη φαινόμενο Στρατιωτικό Δ/τη Κρήτης. Αλλά τότε γιατί υπάρχει η υπογραφή του; Η απάντηση είναι αυτονόητη: για να μην μπορεί να αμφισβητηθεί το περιεχόμενο του εγγράφου από τον θιγόμενο απ’ αυτό, δηλαδή από τους Έλληνες ή μόνο από τους Κρήτες αφού οι Βρετανοί θα ισχυρισθούν ότι ο εκπρόσωπός τους το υπέγραψε και άρα το εγνώριζε και το ενέκρινε.
3. Για τον ίδιο λόγο των δύο παραπάνω διαφορών είναι και μια διαφορά όχι μεταξύ φανερών και κρυφών εγγράφων αλλά μεταξύ της πραγματικής ιδιότητας της γερμανοϊταλικής φρουράς που είναι της ΟΧΥΡΑΣ ΘΕΣΗΣ ΚΡΗΤΗΣ και της αναγραφόμενης στο αυθεντικό έγγραφο: ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ γιατί η δεύτερη αγνοεί ότι είχε ήδη απελευθερωθεί η Κρήτη, πλην της ΟΧΥΡΑΣ ΘΕΣΗΣ, πριν από εφτά μήνες (από τον Οκτώβρη του 1944) είχαν εγκατασταθεί στρατιωτικές και πολιτικές αρχές του ελληνικού κράτους από Κρητικούς στρατιωτικούς και πολιτικούς και η ελεύθερη Κρήτη αποτελούσε το 94,2% του συνόλου ενώ η ΟΧΥΡΗ ΘΕΣΗ το 5,8%.

Ο άμεσος στόχος της αναγραφής Φρουρά Κρήτης και όχι το σωστό Φρουρά Οχυρής Θέσης Κρήτης, είναι να μη φαίνεται ότι είχε απελευθερωθεί το μέγιστο μέρος της Κρήτης και αποτελούσε ήδη αυτοδίκαια και ουσιαστικά μέρος της ελληνικής επικράτειας αλλά ότι όλη η Κρήτη ήταν υπό Γερμανική κατοχή (από την 1η Ιουνίου 1941) που οι Βρετανοί φεύγοντας από τα Σφακιά την παρέδωσαν στους Γερμανούς στο χωριό Κομητάδες και τώρα οι Γερμανοί την επιστρέφουν στους προηγούμενους νόμιμους κατόχους των.

Των συνοδευτικών διαταγών του κυρίως κειμένου θα γίνει εδώ μόνο μια σύντομη αναφορά λόγω οικονομίας δημοσιογραφικού χώρου. Η μόνη σημαντική αλλά καταλυτική διαφορά του δημοσιευμένου από το αυθεντικό κείμενο είναι ότι στις παρ. 418, 11γ και 15β όπου το δημοσιευμένο κείμενο γράφει συμμάχους αξιωματικούς είναι λανθασμένο και το σωστό (του αυθεντικού κειμένου) είναι Βρετανούς αξιωματικούς.

Επίσης στην παρ. 10 στο αυθεντικό κείμενο δεν υπάρχει η λέξη «συμμάχων» πριν από την τελευταία λέξη: αξιωματικών. Η σημασία της διαφοράς είναι ολοφάνερη: Η συνθηκολόγηση αυτή των Γερμανοϊταλών έγινε μόνο προς τους Βρετανούς και Βρετανοί θα έχουν την αρμοδιότητα της εφαρμογής της.

Το γράμμα και το πνεύμα, λοιπόν, των αυθεντικών εγγράφων της συνθηκολόγησης της 9.5.1945 στη βίλλα ΑΡΙΑΔΝΗ της Κνωσού είναι: «Οι Γερμανοϊταλικές στρατιωτικές δυνάμεις της Φρουράς της Κρήτης παραδίδονται και παραδίδουν την Κρήτη στους Βρετανούς, οι δε Βρετανοί εξουσιοδοτούν τις Γερμανοϊταλικές στρατιωτικές δυνάμεις να εξακολουθήσουν την κατοχή, της περιοχής που κατείχαν μέχρι την 9.5.1945, για λογαριασμό των νέων κατόχων Βρετανών, μέχρις ότου ο ανώτατος σύμμαχος Διοικητής αποφασίσει να την παραλάβει».

Οι Άγγλοι ήρθαν σε συμφωνία και χρησιμοποίησαν τα γερμανικά στρατεύματα που είχαν εγκλωβιστεί στην Κρήτη περιμένοντας την κατάληξη της εμφύλιας σύρραξης στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αν επικρατούσε το ΕΑΜ, οι Βρετανοί δεν θα επέτρεπαν την ενσωμάτωση της Κρήτης σε μια κομμουνιστική Ελλάδα.

Πολλές μαρτυρίες επιβεβαιώνουν ότι οι Άγγλοι προωθούσαν σχέδια πολιτικής αυτονομίας του νησιού που ευτυχώς δεν χρειάστηκε να πραγματοποιηθούν.

«Όσο πλησίαζε το τέλος της γερμανικής κατοχής στην Κρήτη, ιδιαίτερα στον νομό Ρεθύμνου άρχισε μια αγγλοκίνητη κίνηση γι’ «αυτονομία» της Κρήτης με επικεφαλής κάποιο Παπαδογιάννη «. (Δ. Βλαντάς).

Ο Εμμανουήλ Μπαντουβάς αναφέρει ότι του προτάθηκε από τον πράκτορα της SOE Γουντχάουζ να ηγηθεί αυτονομιστικής κίνησης με την οικονομική στήριξη της Αγγλίας. Σε αντάλλαγμα ο Μπαντουβάς θα χριζόταν πρώτος πρόεδρος της αυτόνομης Κρήτης.

Κι ο Ανδρέας Νενεδάκης γράφει στο βιβλίο του: » Τον Απρίλη 1943 ο άγγλος αξιωματικός Φίλντινγκ προπαγάνδιζε πάνω στην Κρήτη για την προσάρτηση της στην Αγγλία με την θεωρία ότι οι Κρητικοί είναι Δωρικής καταγωγής ενώ οι άλλοι Έλληνες είναι Πελασγοί. Ότι οι Κρητικοί δεν είναι Έλληνες αλλά αποτελούν ξεχωριστή φυλή. Ότι οι Κρητικοί μαλώνουν διαρκώς με τους υπόλοιπους Έλληνες και γι’ αυτό καλό θα ήταν να αποτελέσουν ιδιαίτερο κράτος. Αλλά επειδή η Κρήτη είναι μικρή θα ευρίσκεται στη διάθεση των Μεγάλων και γι’ αυτό καλό θα είναι να μπει κάτω από την προστασία της Αγγλίας και να έχει ένα πολίτευμα παρόμοιο με της Αυστραλίας. Ρωτούσε μάλιστα «μήπως οι Αυστραλοί δεν είναι ελεύθεροι;

Ιούλιος 1945. 9 ολόκληρους μήνες απ’ την απελευθέρωση της Αθήνας, ο τελευταίος πλήρης σχηματισμός της Wehrmacht στον κόσμο παραδίδει οπλισμό και αναχωρεί από την Κρήτη με αγγλικά πλοία.

Ο υποστράτηγος Μπέντακ συνελήφθη το 1945, δικάστηκε και κρίθηκε αθώος των κατηγοριών που του είχαν απαγγελθεί αφού «επιχειρούσε κάτω απ’ την εξουσία των Άγγλων για την τήρηση της τάξεως στην Κρήτη στην οποία ήταν Διοικητής πριν και μετά το τέλος του πολέμου».

Η ναζιστική σημαία κατέβηκε στις 23 Μαΐου 1945, 11 μέρες μετά την παράδοση της » Οχυράς Θέσης Κρήτης » και ήταν η προτελευταία στον κόσμο. Η τελευταία έμεινε σ’ ένα φυλάκιο στον Αρκτικό Κύκλο ξεχασμένη από θεούς κι ανθρώπους. Κι αν οι εχθροί μας κατάφεραν να συνεννοηθούν, εμείς συνεχίσαμε με λύσσα τον πόλεμο μεταξύ μας μέχρι το 1949, καταστρέφοντας ότι είχε απομείνει όρθιο από τη λαίλαπα του 40.

Η Κρήτη το νησί που κατακτήθηκε μετά απ’ όλα τα ελληνικά εδάφη (Μάιος 1941) ήταν το τελευταίο που απελευθερώθηκε (Μάιος 1945). Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τελούσε για μήνες μετά τη συντριβή των χιτλερικών δυνάμεων υπό ένα ιδιότυπο αγγλογερμανικό καθεστώς σε μεγάλο μέρος του.

Κατάσταση χωρίς προηγούμενο, αν εξαιρεθούν οι συμμαχικές ζώνες κατοχής στην ίδια τη Γερμανία. ​

Στην Κρήτη υπογράφτηκε, πριν από 72 χρόνια, η τελευταία επίσημη πράξη παράδοσης ναζιστικών στρατευμάτων σε όλη της Ευρώπη. Αλλά αυτό και τα παράδοξα παρεπόμενά του δεν ήταν η μόνη ελληνική πρωτοτυπία εκείνων των ημερών. Μια άλλη, που συνήθως διαφεύγει, είναι ότι την ίδια μέρα με την υπογραφή τής άνευ όρων παράδοσης στο Βερολίνο, παρόμοια συμφωνία συναπτόταν και στα Δωδεκάνησα. Μόνο που εκεί τη γερμανική κατοχή διαδεχόταν η αγγλική!

Η συμφωνία παράδοσης των Γερμανών στην Κρήτη υπογράφηκε μόλις το βράδυ στις 9 προς 10 Μαΐου 1945 στη Βίλα Αριάδνη στο Ηράκλειο. Δηλαδή 24ωρα μετά την άνευ όρων παράδοση των χιτλερικών στους συμμάχους (7 – 9 Μαΐου στη Ρεμς και το ίδιο το Βερολίνο). Αρχισε μάλιστα να ισχύει αργότερα. Από τις 10 το πρωί ώρα Γκρίνουιτς της 10ης Μαίου.

Εκ των υστέρων προκύπτει ότι για γενικότερους λόγους, που σχετίζονταν με τους υπολογισμούς των Αγγλων για την επόμενη μέρα, μετά την παράδοση της Γερμανίας, ήθελαν τη διατήρησή τους στο «Φρούριο». Βεβαίως, ενδιαφέρονταν και για την τύχη του οπλισμού τους, που δεν έπρεπε να πέσει σε κρητικά χέρια… Αλλά και όταν φάνηκε ότι οι υπολογισμοί αυτοί και κάποια «αδιανόητη επιχείρηση» του Τσόρτσιλ για τον έλεγχο της μεταπολεμικής κατάστασης στην Ευρώπη δεν ευοδώθηκαν, τους έθεσαν υπό την προστασία τους και τους φυγάδευσαν ουσιαστικά (Ιούνιος – Iούλιος 1945) με πλοία στη Μέση Ανατολή, μαζί με τον οπλισμό τους!

Πρόκειται για πρωτοφανή στα χρονικά του πολέμου πράξη. Λες και τους μετέφεραν αλλού για να χρησιμοποιηθούν σε άλλο μέτωπο…

Ο αντιναύαρχος Σ. Μανουσογιαννάκης σε μια αναλυτική μελέτη του για το όλο ζήτημα καταλήγει στο συμπέρασμα: Σύμφωνα με τη σχεδίαση των Aγγλων «ήταν επιθυμητές συμφωνίες με Γερμανούς Διοικητές οι οποίοι θα διατηρούσαν το status quo αλλά θα υπήκουαν στις διαταγές τους», αλλά και επειδή ειδικά για την Κρήτη οι Αγγλοι φαίνεται ότι είχαν άλλα σχέδια στην περίπτωση που το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ επικρατούσε στην υπόλοιπη Ελλάδα (τα γεγονότα μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Πελοπόννησο τους είχαν θορυβήσει), τους οδήγησαν στη χρησιμοποίηση των γερμανικών στρατευμάτων που είχαν εγκλωβίσει στην Κρήτη. 

Οι Αγγλοι μπροστά σε μια επαπειλούμενη εμφύλια σύρραξη στον Ελλαδικό χώρο που τυχόν οδηγούσε σε ανατροπή του στρατηγικού τους στόχου θα προσπαθούσαν να διασφαλίσουν την παραμονή τους τουλάχιστον στην Κρήτη ώστε να μη χαθεί ολοκληρωτικά η παρουσία τους στην Ανατολική Μεσόγειο και ο έλεγχός της απ’ αυτούς. Γι’ αυτό τον λόγο εξ άλλου και οι προσπάθειές τους για τη δημιουργία αυτονομιστικού κινήματος στο νησί…» 

Πηγές:
https://archive.patris.gr/articles/156693
ΑΒΕΡΩΦ

ΜΗΝΥΜΑ της ΟΣΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ της Κλεισούρας στον Ερντογάν, «φεύγεις» εν μέσω πολέμου.

Επ ευκαιρία των 100 ετών της μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού ο Ερντογάν μας έστειλε μήνυμα , το ίδιο όμως έκανε προς αυτόν και η ΑΓΙΑ του Πόντου , η Οσία Σοφία της Κλεισούρας.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

«Η 19η Μαΐου1919 είναι η καταραμένη ημέρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό.

Είναι η μέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ειρηνεύσει, δήθεν, την περιοχή. Με το σύνθημα «η Τουρκία στους Τούρκους» έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο των Νεότουρκων για την τελειωτική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού σε όλο τον Πόντο. 353.000 καταγεγραμμένοι επίσημα νεκροί και άλλοι τόσοι ξεριζωμένοι και διασκορπισμένοι αγνοούμενοι, αποτελούν πάντοτε για τους Πόντιους μια μνήμη στοιχειωμένη στην ψυχή.»

Έτσι ο Ερντογάν που δεν αποφάσισε ακόμα αν είναι σουλτάνος ή συνέχεια του Κεμάλ μας στέλνει μήνυμα:

«Διώξαμε από τα εδάφη μας τους εισβολείς» δηλώνει προκλητικά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με γραπτό του μήνυμα για τη 19η Μαΐου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Mία μέρα πριν μεταβεί στην Σαμψούντα για τους «μεγάλους εορτασμούς» για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την έναρξη του τουρκικού απελευθερωτικού αγώνα, ο Τούρκος πρόεδρος μιλά για «ημέρα της εθνικής βούλησης, της ομοψυχίας και της εθνικής αφύπνισης».

http://www.pontos-news.gr/article/194539/erntogan-gia-19i-maioy-dioxame-apo-ta-edafi-mas-toys-eisvoleis

Μια ψυχούλα από τα ματωμένα χώματα του ΑΓΙΟΤΟΚΟΥ ΠΟΝΤΟΥ από τις πολλές που αγίασαν στις μέρες μας, στέλνει στον πρόεδρο της τουρκίας μήνυμα πακέτο:

- «Μου είπε η Παναγία ΣΟΥΜΕΛΑ πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου, έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν. Τρίτος πόλεμος θα γίνη… Θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας… Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο…»

Μέσα στο πακέτο αυτό- ΜΗΝΥΜΑ η ΑΓΙΑ του έβαλε και το μήνυμα του ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ του Αιτωλού.

- « Στο τέλος θα τους διώξουν εις την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο τρίτο θα βαπτισθεί και μονάχα το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά».

Σε εμάς τους Έλληνες μας έστειλε ξεχωριστό μήνυμα:

-«την ΠΟΛΗ θα την πάρετε αλλά διαλέξτε, πως;»

- «Αν ο κόσμος μετανοήση, θα πάρουμε την Πόλη με Αγάπη… Αν δεν μετανοήση, θα την πάρουμε με αίμα….»

Όταν ήμουν τριών χρονών ο ένας παππούς μου που ήταν από διπλανό χωριό της Κλεισούρας με πήγε στην Ιερά Μονή της ΠΑΝΑΓΙΑΣ για να προσκυνήσουμε.

Εκεί έξω στην πεζούλα καθόταν η ΑΓΙΑ.

Μόνο μια αμυδρή εικόνα έχουμε και ότι μας είπαν μετά οι συγγενείς.

Η ΑΓΙΑ ήταν ένα εκλεκτό κομμάτι του μεγάλου πόνου του ξεριζωμένου Ελληνισμού και δη του Ποντιακού.

Αυτόν τον ΠΟΝΟ η ΟΣΙΑ ΣΟΦΙΑ τον έκανε αγιοσύνη και διέπρεψε με την πατερική άσκηση, ώστε σήμερα με την παρρησία της στον ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ να έχουμε στηριγμό πνευματικό σε δύσκολους καιρούς.

Αυτά που βίωσε η ΟΣΙΑ είναι απάντηση στα μεγαλόστομα ψέματα του τούρκου:

«Η Οσία Σοφία Χοτοκουρίδου, το γένος Αμανατίου Σαουλίδου, γεννήθηκε το 1883 μ.Χ. στο χωριό Σαρή-ποπά (ή Σαρή-παπά) της επαρχίας Αρδάσης Τριπόλεως, Νόμου Τραπεζούντας του Πόντου. Το 1907 μ.Χ. παντρεύεται με τον Ιορδάνη Χοτοκουρίδη στο χωριό Το(γ)ρούλ της επαρχίας Αρδάσης και μετά από τρία χρόνια, το 1910 μ.Χ., απέκτησε ένα παιδί. Έπειτα από δύο χρόνια, χάνει το παιδί της το οποίο βρίσκει τραγικό θάνατο, αφού φαγώθηκε από χοίρους, ενώ δυο χρόνια μετά, το 1914 μ.Χ. χάνει και τον άντρα της τον οποίο τον πήραν οι Τούρκοι στα τάγματα εργασίας, όπου και μάλλον απεβίωσε.

Η νεαρή χήρα κατέφυγε στα βουνά, όπου ζούσε ασκητικά, με μεγάλη νηστεία. Εκεί της εμφανίστηκε ο Άγιος Γεώργιος και την προειδοποίησε για επικείμενη επιδρομή των Τσετών. Η Σοφία ενημέρωσε τους συγχωριανούς της, που κρύφτηκαν και απέφυγαν τον κίνδυνο.

Στην ανταλλαγή των πληθυσμών το καράβι που μετέφερε τους συγχωριανούς της Σοφίας στην Ελλάδα κινδύνεψε να καταποντιστεί. Αυτή έβλεπε τα κύματα γεμάτα από Αγγέλους και την Παναγία. Ζήτησε απ᾿ αυτήν να πνιγεί η ίδια και να σωθούν οι συγχωριανοί της. Η Παναγία τους έσωσε όλους. Ο καπετάνιος δεν το πίστευε πώς σώθηκαν κι έλεγε: «Κάποιον άγιο έχουμε» και οι χωριανοί του απάντησαν: «Τη Σοφία».

Το 1927 μ.Χ. με παρότρυνση της Παναγίας πηγαίνει στο μοναστήρι της στην Κλεισούρα της Καστοριάς, στην Ιερά Μονή του Γενεθλίου της Υπεραγίας Θεοτόκου, όπου έζησε ασκητικά για μισό περίπου αιώνα» http://www.saint.gr/4265/saint.aspx

Αυτά που μας είπε η ΑΓΙΑ του ΠΟΝΟΥ και του ΠΟΝΤΟΥ είναι παρακαταθήκες όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για όλους τους καλοπροαίρετους συνανθρώπους μας.

— Να είστουνε (είστε ) καλά. Χαράν να έσετε (έχετε)!

- Να μετανοάτε, παιδία μου… Να ευτάτε προσευχήν… Νύχταν και ημέραν… οπού περπατείτε, οπού ευρίουστουν ( ευρίσκεστε ), οπού στέκουστουν, πάντα να λέτε «Χριστέ μ’, να ελεήσ’ με! Με γλυκόν γλώσσαν να μιλάτε με τον Θεόν, να φτάτε προσευχήν».

— « Μου είπε η Παναγία πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου, έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν. Τρίτος πόλεμος θα γίνη… Θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας… Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο…

Συμβούλευε:

« Να έχουμε Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή στους πειρασμούς.

- Υπερηφάνεια άσκεμον πράγμα… ρούζ την ψην σην κόλασιν….

Της είπε η Παναγία:

— Να μιλάς… Να λες για τα κοντά φουστάνια…

Να λες για την αποστασία… Να κηρύττεις μετάνοια!… Να μην φορούν άσεμνα φορέματα στην Εκκλησία… Να- χουν ταπεινό ντύσιμο.

- Νάστε προσεκτικές… Όχι κοντά μανίκια, όχι κοντά μαλλιά. Η Παναγία χωλιάσκεται (θυμώνει)….

- Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον κόσμο σου και ύστερα εμάς!… Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ μας….

«Η Ελλάδα, αν κρατήση την πίστι, θα σωθή από το κακό πού πρόκειται νάρθή. Αν όμως δεν κρατήσει την πίστη, θα καταστραφεί… Θα πέσουν όλοι οι δαίμονες επάνω της… Θα ’ρθή το κακό και θα χωρίση το στάρι απ’ την ήρα, τα πρόβατα απ’ τα ερίφια….

Αν ο κόσμος μετανοήση, θα πάρουμε την Πόλη με Αγάπη… Αν δεν μετανοήση, θα την πάρουμε με αίμα….

Νάχετε φόβον Θεού… Νάχετε Αγάπη… Νάχετε ευσπλαχνία.

Με βλέπεις εδώ πού είμαι τόσα χρόνια; Εδώ με παλεύουν τρία δαιμόνια… Το ένα της απιστίας… Το άλλο δαιμόνιο είναι της ακηδίας… Το τρίτο δεν το ενθυμούμαι, ίσως της άνθρωπαρεσκείας….

Έλεγε η Ασκήτρια της Κλεισούρας: Η ψή ’μ (ψυχή μου) καίεται για τον Χριστό!….

Δεν μου αποκαλύπτει ο Θεός αμαρτήματα… Μόνο στο πρόσωπο του ανθρώπου βλέπω, ή φως, ή σκότος. Και δυστυχώς οι περισσότεροι είναι σκοτία….

Είδες;… Άκουσες;… Κλειδί στο στόμα!….

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ;

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Εθνος και πατρίδα

Εκ του Συντάγματος αποτελούν τις θεμελιώδεις έννοιες της δημοκρατίας 

Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά* 

Η επιτομή του συνταγματικού πατριωτισμού, η οποία αρθρώνεται εις την παράγραφο 2 του άρθρου 120, συνιστά την πίστη εις το Σύνταγμα και εις τους συνάδοντες προς αυτό νόμους, καθώς και εις την αφοσίωση εις την πατρίδα και τη δημοκρατία.

Τούτο σε αδρές γραμμές (…) σημαίνει ότι το Σύνταγμα συνιστά την κατευθυντήρια γραμμή και την προμετωπίδα της συνταγματικής μας ιστορίας και της πολιτισμικής μας ταυτότητας, όπως συγκεφαλαιώνεται εκ της υπάρξεως του Ελληνισμού, υπό το φως των ποικιλότροπων εκφάνσεων, εις το διάβα των ετών.

Αρα, λοιπόν, το Σύνταγμα καθίσταται υπέρτερο έναντι οιασδήποτε ιδεολογίας, όπως και οι νόμοι, άπαντες είναι υπόλογοι έναντι του νόμου ανεξαρτήτως ιδεολογιών, εξ αυτού του λόγου είθισται να λέγω προσφυώς ότι το Σύνταγμα ωσαύτως θεμελιώνει τον αντίποδα της «απομνημειωμένης ευήθειας», υπό την έννοια ότι καταλύει οιαδήποτε πραξικοπηματική εγκαθίδρυση ιδεολογικής αυθαιρεσίας ή θεσμικής παρέκκλισης.

Εκ του Συντάγματος λοιπόν αρύεται ότι το έθνος και η πατρίδα αποτελούν τις θεμελιώδεις και αναλλοίωτες έννοιες της δημοκρατίας μας και της λαϊκής κυριαρχίας, δεδομένου ότι, πέραν από σωρείας διατάξεων, αναφέρονται εκτεταμένως εις το έθνος και την πατρίδα (άρθρο 33 παρ. 2, 51 παρ. 2, 59, 120) αλλά και το δημοφιλές άρθρο 1 παρ. 3 «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».

Τούτο δε σημαίνει ότι η δημοκρατία είναι σύμφυτη με το έθνος και την πατρίδα και συνιστά ένα διαρκές ζητούμενο, επιτυγχάνεται, εξελίσσεται και βελτιώνεται αδιαλείπτως εις την καθημερινή πολιτική κονίστρα και δεν συνιστά απλώς μία παρωχημένη, θέσφατη, απαρασάλευτη έννοια, απονεκρωμένη σε αόριστες και άνευρες ιδρυτικές διακηρύξεις, ενσωματωμένες σε ανυπόληπτους και απαρχαιωμένους θεσμούς.

Σήμερον, βεβαίως, η στυγνή κομματικοκρατία, διά της ιταμής ποδοπάτησης του Συντάγματος και της υπερεκχειλιζούσης αυθαιρεσίας, περιφρονεί τους νόμους και επιτίθεται κατά του έθνους, επιβάλλοντας κυνικώς ιδεοληπτικούς κανόνες διακυβέρνησης.

Ούτως βραχέως ειπείν, παραθέτω την υπ. αριθ. 350/2011 απόφαση του ΣΤΕ, η οποία μας καλύπτει απολύτως:

«Η νομιμοποίηση της κρατικής εξουσίας βασίζεται μεν στη βούληση του λαού, αλλά υπάρχει και ασκείται προς το συμφέρον του έθνους, οντότητας υπερβαίνουσας χρονικά της εν ζωή κοινότητας των ανθρώπων και τα γεωγραφικά όρια του Ελληνικού Κράτους. Τούτο δε διότι το έθνος αναφέρεται τόσο στις παρελθούσες όσο και στις μέλλουσες γενεές, τα συμφέροντα των οποίων πρέπει να υπηρετεί η κρατική πολιτική, απαρτίζεται δε και από τους Ελληνες της διασποράς…»

*Δικηγόρος
 
πηγή

Χορεύοντας HORON Ποντιακόν

Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης

Το 1975 η Τουρκία κυκλοφόρησε μία σειρά 5 γραμματοσήμων με θέμα «λαϊκούς χορούς». Επικεντρώνω το παρόν ειδικά στο γραμματόσημο των 100k. Στο γραμματόσημο εικονίζονται χωρίς καμία αμφιβολία Πόντιοι με τοπικές ενδυμασίες να χορεύουν. Το γραμματόσημο αναγράφει το όνομα του χορού. HORON χορεύουν οι χορευτές. Σίγουρα ιδέα δεν θα είχε ο Τούρκος σχεδιαστής του γραμματοσήμου τι σημαίνει HORON.
Αιώνες πολλούς, από την αρχαιότητα ζούσε ο ποντιακός ελληνισμός στον τόπο του. Ίσως από την εποχή της αργοναυτικής εκστρατείας. Άκμασε διέπρεψε στα παράλια της Μαύρης θάλασσας και στην ενδοχώρα. 

Τραπεζούντα, Κερασούντα, Σαμψούντα, Σινώπη και τόσες άλλες πόλεις ελληνικές.
Όπου και να ψάξεις κάτι ελληνικό θα ακούσεις. Παναγία Σουμελά, Αυτοκρατορία Τραπεζούντος.

Φροντιστήριον, όρος Μελάς και τόσα άλλα. Κάποια στιγμή φτάσανε και εκεί οι άρπαγες, οι κατακτητές. Τούρκοι κλέψανε την γη που σε κάποιους άλλους ανήκε. Κάνανε σκλάβους τους Ρωμιούς στην ίδια την γη τους.

Βαριά η τούρκικη σκλαβιά όμως στους μαχαλάδες των Ρωμιών συνήθως Τούρκοι δεν πατούσαν. Ο Ελληνισμός βρήκε τρόπους να επιβιώσει, να προκόψει, να μεγαλουργήσει. Το εμπόριο στα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας έφερνε πλούτο, μόρφωση, εκκλησιές. Με την επανάσταση των Νεοτούρκων όμως όλα χειροτέρεψαν. Από το 1914 αρχίζουν οι διωγμοί κατά των Ελλήνων και κατά των Αρμενίων.

Το 1918 η Τουρκία ηττήθηκε. Παραδόθηκε, συνθηκολόγησε στο Μούδρο της Λήμνου. Οι σύμμαχοι νικητές, Άγγλοι, Γάλλοι, Έλληνες, Ιταλοί μπήκανε στην Πόλη. Εκεί έφθασε και ο Μποδόσης Αθανασιάδης, ο γνωστός μας Μποδοσάκης, είχε γίνει πολυεκατομμυριούχος εφοδιάζοντας τους εργάτες της σιδηροδρομικής γραμμής της Ανατολής με αλεύρι. Της σιδηροδρομικής γραμμής που υλοποιούσε το δόγμα του Μπίσμαρκ και ουσιαστικά αποτελούσε και την αιτία του πολέμου. Ο Μποδοσάκης αγόρασε τότε το πολυτελέστατο ξενοδοχείο «Πέρα Παλάς» που έγινε το κέντρο των συμμάχων. Εκεί ερχόταν και ο Μουσταφά Κεμάλ Πασάς, γνωστός μας ως Κεμάλ Ατατούρκ, καθόταν μόνος του στην άκρη και έπινε ήσυχα το ρακί του. Όταν αποβιβάστηκε ο ελληνικός στρατός στην Σμύρνη ο Μποδοσάκης τoν πλησίασε και τον ρώτησε «Στρατηγέ πως τα βλέπεις τώρα τα πράματα;». Ο Ατατούρκ του απάντησε «Δεν μένει τίποτα άλλο παρά να γράψω ιστορία». Ο Μποδοσάκης δεν κατάλαβε αμέσως τι εννοούσε.
Ο Ατατούρκ μπόρεσε να ξεφύγει από την συμμαχική παρακολoύθηση.

Επιβιβάστηκε στο καράβι Μπαντιρμά (Πάνορμος) και στις 19 Μαϊου 1919 έφτασε στην Σαμψούντα, 

Από εκεί προχώρησε προς την ενδοχώρα, στην Ανατολία διοργανώνοντας το κράτος του.

Στην συνέχεια κατέληξε στην Άγκυρα.

Από τις πρώτες διαταγές που έδωσε ήταν της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και των Αρμενίων. Στίφη Τούρκων ξεχύθηκαν στον Πόντο και σκότωναν, έσφαζαν, κρέμαγαν. Εκατοντάδες χιλιάδες οι Έλληνες που θανατώθηκαν. Εκατοντάδες χιλιάδες και αυτοί που έτρεξαν και έφυγαν, έφτασαν στην Ελλάδα κυνηγημένοι. Όμως πολλές χιλιάδες, άγνωστο πόσοι, μπροστά στο μαχαίρι του Τούρκου φώναξαν Αλλάχ Ουάκμπαρ, τούρκεψαν, αλλαξοπίστησαν για να γλυτώσουν την ζωή τους, την γυναίκα τους και τα παιδιά τους. Όμως πολλοί μέσα τους μείνανε Ρωμιοί, κρυφά λατρεύανε τον Χριστό και στα υπόγεια φτιάχνανε εκκλησίες. Είναι οι «Κρυπτοχριστιανοί του Πόντου» που συνεχίζουν να χορεύουν τον ΧΟΡΟΝ. Κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να αποδείξουν πως είναι άξιοι του τουρκικού ελέους και σαν άλλοι γενίτσαροι εμφανίζονται σαν οι πιο Τούρκοι όλων.

Η 19 Μαϊου είναι ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Άς ανάψουμε όλοι από ένα κεράκι για όλους αυτούς που σφαγιάστηκαν από τον αιμοβόρο δυνάστη. Ένα φωτάκι ελπίδας πως κάποτε το καλό θα νικήσει το κακό και ο πολιτισμός την βαρβαρότητα.

πηγή

Αυτή είναι η νόσος που θα πλήξει 152 εκατομμύρια ανθρώπους το 2050

Ο υγιεινός τρόπος ζωής μειώνει τον κίνδυνο άνοιας, τονίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), που εκτιμά ότι ο αριθμός των ανθρώπων που θα πάσχουν από αυτό το σύνδρομο, το οποίο προκαλείται κυρίως από τη νόσο Αλτσχάιμερ, αναμένεται να τριπλασιαστεί έως το 2050.

Η άθληση, η μεσογειακή διατροφή, η αποφυγή του καπνίσματος, η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ, ο έλεγχος του διαβήτη και της χοληστερίνης… με λίγα λόγια, ένας υγιεινός τρόπος ζωής περιορίζει τον κίνδυνο άνοιας, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να ορίσει το ποσοστό της μείωσης αυτής.

“Τα επιστημονικά στοιχεία που συλλέχθηκαν επιβεβαιώνουν αυτό που υποψιαζόμασταν εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα, ότι δηλαδή αυτό που είναι καλό για την καρδιά είναι καλό και για τον εγκέφαλο”, επισημαίνει ο διευθυντής του ΠΟΥ δρ Τέντρος Αντχάνομ σε ανακοίνωση.

Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι στο σύνολο του πληθυσμού, μεταξύ 5 και 8% των ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω εκδηλώνουν άνοια κάποια στιγμή.

Η άνοια αποτελεί ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας που αναπτύσσεται γρήγορα λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, και που πλήττει σχεδόν 50 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο αριθμός αυτός θα τριπλασιαστεί έως το 2050, για να πλήξει 152 εκατομμύρια ανθρώπους, προειδοποιεί ο ΠΟΥ. Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο συνήθης αιτία της άνοιας και πιστεύεται ότι σε αυτήν οφείλεται το 60 με 70% των κρουσμάτων.

Η ηλικία είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου της έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών αλλά η άνοια “δεν είναι μια φυσική ή αναπόφευκτη συνέπεια της γήρανσης”, επισημαίνει ο ΠΟΥ.

“Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν παράγοντες κινδύνου για την άνοια που μπορούμε να αλλάξουμε”, εξήγησε σε συνέντευξη Τύπου η δρ Νίρτζα Τσουρντάι του τμήματος Ψυχικής Υγείας του ΠΟΥ.

Διάφορες πρόσφατες μελέτες έχουν αποκαλύψει μια σχέση μεταξύ της ανάπτυξης διαταραχών των νοητικών λειτουργιών και της άνοιας και οι παράγοντες κινδύνου συνδέονται με τον τρόπο ζωής, όπως η έλλειψη σωματικής άσκησης, το κάπνισμα, η μη ισορροπημένη διατροφή και η βλαβερή κατανάλωση αλκοόλ, τονίζει η ειδική υπηρεσία του ΟΗΕ.

Ορισμένες διαταραχές, όπως η υπέρταση, ο διαβήτης, η υψηλή χοληστερόλη, η παχυσαρκία και η κατάθλιψη, συνδέονται με έναν αυξημένο κίνδυνο άνοιας. Άλλοι τροποποιητικοί παράγοντες κινδύνου είναι η “κοινωνική απομόνωση και η έλλειψη πνευματικής άσκησης”, διευκρινίζει ο ΠΟΥ απευθύνοντας έκκληση για εφαρμογή μιας δημόσιας στρατηγικής για την πρόληψη της νόσου.

Σχεδόν το 60% των ανθρώπων με άνοια ζουν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, αλλά “αυτές οι χώρες είναι οι λιγότερο προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν αυτό το αυξανόμενο βάρος”, επισημαίνει η δρ Τσουρντάι.

Η άνοια δημιουργεί πρόσθετα κόστη για τις οικογένειες, αλλά και για τις κυβερνήσεις, καθώς και απώλεια παραγωγικότητας για τις οικονομίες, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.

Το 2015, το παγκόσμιο κοινωνικό κόστος της άνοιας εκτιμάτο στα 818 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, δηλαδή στο 1,1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Αναμένεται να αυξηθεί στα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2030.


πηγή

Ο Πόντος των Αγίων

(κείμενο και για παιδιά, για να μαθαίνουν την ιστορία της Φυλής μας, που είναι πάντα συνυφασμένη με την Ορθόδοξη πίστη μας…)

Ο κάπως ιδιότυπος χαρακτήρας και η διαφοροποιημένη προφορά του καλοκάγαθου Πόντιου «γέροντα» μοναχού, σ’ ένα μοναστήρι στην κεντρική Ελλάδα, προκαλούσε κάποιους φίλους μοναχούς με αφέλεια και απλότητα να τον πειράξουν καλόκαρδα για την ιδιαίτερη πατρίδα του, πού δεν έλεγε να την ξεχάσει. «Και τί είναι ο Πόντος;».

Την τελευταία φορά όμως στενοχωρήθηκε πολύ ο γέροντας…

Αν δεν έχεις πάει σ’ αυτή την πανέμορφη, παράξενη – από τα πανάρχαια χρόνια ελληνική γη – Αν ποτέ δεν την είδες ή έστω δεν διάβασες με προσοχή και καρδιά την ιστορία της και τη γενοκτονία του πληθυσμού της, πώς να νιώσεις ως το βάθος τον πόνο στου Πόντιου την ψυχή; Ο γέροντας αισθανόταν ότι το πείραγμα του σκάλιζε μια βαθιά πληγή.

Αποσύρθηκε πονεμένος στο κελί του για λίγες ήμερες. Τί μυστικό έκρυβε χωρίς καμιά επικοινωνία;

Ένα πρωί’ κρέμασε την αφοπλιστική απάντηση σ’ ένα κεντρικό μέρος της ιερής Μονής.

Είχε φιλοτεχνήσει ένα ιστορικό χάρτη του Πόντου και είχε σημαδέψει πόλεις και ασκηταριά, πού έζησαν ή πέρασαν ή γεννήθηκαν εκεί ή ασκήθηκαν σε κείνους τους αγιασμένους τόπους πολλοί όσιοι και μάρτυρες. Αντίστοιχα είχε κολλήσει τις εικόνες τους. Που φύλαγε τόσες στο λιτό κελί του; Μήπως και ζωντάνεψαν από της ψυχής τα βάθη; Και που να τους έβαζε όλους!

Έκπληκτοι καλόγεροι και προσκυνητές διάβαζαν την επιγραφή: «Αυτός είναι ο Πόντος των Αγίων»! Έτσι είναι αλήθεια. Όταν ανοίξεις ένα Συναξάρι και διαβάσεις προσεκτικά, μένεις άφωνος από το πλήθος των Αγίων του Πόντου. Μεγάλοι Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, όπως ο Μέγας Βασίλειος πού ασκήθηκε σε σπήλαιο του Πόντου, σε κατάφυτη περιοχή κοντά στον Ίρι ποταμό, όπου κάλεσε και τον φίλο του Γρηγόριο Θεολόγο το Ναζιανζηνό, ο Άγιος Γρηγόριος ο Επίσκοπος Νύσσης, ο Όσιος Ναυκράτιος.

Ο Όσιος Θεοδόσιος Μητροπολίτης Τραπεζούντος. Ο Άγιος Ιωάννης ο Τραπεζούντιος. Ο Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, κάτοικος της Ηράκλειας του Πόντου. Ο Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος ο Τηρών από την Αμάσεια. Ο Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος γεννήθηκε στην Παφλαγονία. Ο μάρτυρας Κορδάτος στην Νικομήδεια, όπως και οι νεαροί αυτάδελφοι μάρτυρες Ευλάμπιος και Ευλαμπία.

Η Αγία Ελένη, μητέρα του Μ. Κωνσταντίνου στη Βιθυνία. Ο Άγιος Σέργιος ο Μάγιστρος από την Παφλαγονία. Ο Άγιος Ανδριάνας και η Αγία Ναταλία από τη Νικομήδεια. Οι 40 μάρτυρες από τη Σεβάστεια. Η μεγαλομάρτυς Κυριακή από τη Βιθυνία. Ο ιερομάρτυρας Φωκάς ο θαυματουργός και ο μάρτυρας Φωκάς ο Κηπουρός, από τη Σινώπη. Οι 20.000 μάρτυρες από τη Νικομήδεια.

Ο ιερομάρτυρας Βασίλειος ήταν Επίσκοπος Αμασείας. Ο Όσιος Παυσίκακος Επίσκοπος Συνάδων είχε γεννηθεί στην Αμάσεια. Ο Όσιος Νικήτας ο Πατρίκιος προέρχεται από την Παφλαγονία. Ο Όσιος Στυλιανός ήταν Παφλαγόνας. Ο Όσιος Νίκων, ο «Μετανοείτε», καταγόταν από την Τραπεζούντα. Ο Όσιος Φιλέταιρος ήταν γιος του Έπαρχου της Νικομήδειας. Αναρίθμητο νέφος μαρτύρων! Σκαλισμένα ασκηταριά σε πανύψηλους βράχους, σπήλαια δυσπρόσιτα πνευματικών αγώνων και προσευχών. Τί να πεις για τον πολιούχο της Τραπεζούντας τον Άγιο Ευγένιο, τον πρώτο Επίσκοπο της -μετά τον ιδρυτή της Εκκλησίας της Απόστολο Ανδρέα- πού αποκεφαλίστηκε επί Διοκλητιανοϋ; Οι Μεγάλοι Κομνηνοί τον θεωρούσαν προστάτη τους και απεικονίζεται σε πολλά νομίσματα και εμβλήματα της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας.

Ατέλειωτη η αλυσίδα των παλαιών Αγίων του Πόντου, πού οι κρίκοι της συνεχίζονται με τους νεομάρτυρες.

Στό 18ο αιώνα σημειώνεται το μαρτύριο της δεκαπεντάχρονης, Αγίας Ελένης από τη Σινώπη.

Δεν λησμονούν οι Πόντιοι τον προύχοντα της Τραπεζούντας Νεομάρτυρα Παρασκευά, ούτε τον έμπορο από την ίδια πόλη Νεομάρτυρα Ιωάννη της Σουτσιάβας.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα προβάλλει η μορφή του Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη από τον Πόντο, του οσίου και ομολογητού, στη Δράμα (1901-1959).

Το πλήθος των Αγίων του Πόντου, οι υπέροχες εκκλησίες, τα σκαρφαλωμένα σ’ απόκρημνους βράχους ασκηταριά και τα λαμπρά μοναστήρια, όπως του Αγίου Γεωργίου του Περιστερεώτα, του Αγίου Ιωάννου Βαζελώνα και το περίφημο της Παναγίας του Σουμελά, – έστω κι ερείπια – πλημμυρίζουν με υπερκόσμιο δέος την ψυχή και χαρίζουν απόμακρες ελπίδες πώς δε θα εγκαταλείψει ο Θεός τους πρόσφυγες του Πόντου, ούτε θα παραβλέψει τις πρεσβείες των πονεμένων Αγίων Του!

Από το περιοδικό «Προς την ΝΙΚΗΝ» Μάϊος 2009 τεύχος 711

Πηγή: http://www.zoiforos.gr/ (νεκρός σύνδεσμος)
μέσω: http://www.diakonima.gr/ / https://simeiakairwn.wordpress.com

ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ

Ο απατεώνας που άλλαζε ταυτότητα, μέχρι να αποφασίσει να ζήσει ως γυναίκα!!!!

Προσποιήθηκε την επιστήμονα και κάποιοι υποστήριξαν ότι θα έπρεπε να προταθεί για το βραβείο Νόμπελ!

Σύμφωνα με τον Κάρολο Δαρβίνο, η φυλετική επιλογή έπαιξε κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη. Έλεγε πως η κινητήρια δύναμη της εξέλιξης στα ζώα και τους ανθρώπους ήταν ο ανταγωνισμός για ταίρι. 

Η θεωρία αυτή δεν είναι αποδεκτή από όλους και έχουν προταθεί διάφορες εναλλακτικές. Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αντι-δαρβίνειες θεωρίες διατυπώθηκε από τη Δρα. Σαρλότ Μπαχ, μια ουγγαρέζα μετανάστρια που ζούσε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Σαρλότ, όμως, δεν ήταν αυτό που φαινόταν και αποδείχθηκε η ζωντανή ενσάρκωση της θεωρίας που υποστήριζε.

Η πρώτη μεταμόρφωση

Μόνο μετά τον θάνατό της το 1981 αποκαλύφθηκε η αλήθεια σχετικά με την Μπαχ. Δεν είχε ακαδημαϊκά προσόντα και δεν ήταν γυναίκα, από βιολογική άποψη. Η Μπαχ γεννήθηκε το 1920 στην πόλη Κίπεστ κοντά στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας και βαφτίστηκε ως αγόρι με το όνομα Κάρολι Χάιντου.

Ο πατέρας του ήταν ράφτης και άνοιξε το μαγαζί του στη Βουδαπέστη όταν ο Κάρολι ήταν τριών χρόνων. Στο σχολείο ήταν καλός μαθητής, αλλά δεν είχε φίλους της ηλικίας του εκτός από τα αδέρφια του. Αν και εγκατέλειψε νωρίς το σχολείο επειδή κλήθηκε στον στρατό το 1941, όταν η Ουγγαρία μπήκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην πλευρά των Γερμανών, κατάφερε να πάρει αναβολή λόγω σπουδών. Στο μεταξύ, στο ραφείο του πατέρα του πήγαινε πολύ καλά και προσέλκυε πελατεία της υψηλής τάξης.

Ένα πλαστό πιστοποιητικό γέννησης και ακριβές επισκεπτήριες κάρτες μεταμόρφωσαν τον Κάρολι από έναν ταπεινό κύριο σε βαρώνο.

Στη διάρκεια του πολέμου, η φασιστική ουγγρική κυβέρνηση απέλασε χιλιάδες Εβραίους, στέλνοντας τους στον θάνατο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί. Ο Κάρολι έβγαζε πολλά χρήματα χωρίς να κοπιάζει. Υπήρχαν υποψίες ότι καταλήστευε εγκαταλελειμμένα σπίτια στο μεγάλο εβραϊκό γκέτο της Βουδαπέστης. Έφυγε από την Ουγγαρία, όπως πολλοί συμπατριώτες του, όταν την εξουσία ανέλαβε μετά τον πόλεμο η υποστηριζόμενη από τη Μόσχα κομμουνιστική κυβέρνηση. Προορισμός του ήταν η Βρετανία, όπου έφτασε το 1948.

Η απόφαση να ζήσει ως άνδρας

Στη Βρετανία, ο Κάρολι έγινε ο άψογα ντυμένος Βαρώνος Καρλ Χάιντου. Έκανε αρκετές δουλειές πριν να μετακομίσει στο Λονδίνο όπου παντρεύτηκε και άνοιξε ένα γραφείο ενοικιάσεων ακινήτων. Στη διάρκεια της αντικομουνιστικής εξέγερσης στην Ουγγαρία το 1956, ο Χάιντου συγκέντρωσε χρήματα για τους αγωνιστές της ελευθερίας, αλλά όταν τα χρήματα εξαφανίστηκαν, καταδικάστηκε για απάτη και κήρυξε πτώχευση. Απτόητος, ο Χάιντου επαναπροσδιόρισε τον εαυτό του, αυτή τη φορά ως υπνοθεραπευτής Μισέλ Κάρολι.

Η καλή του εμφάνιση και οι τρόποι του προσέλκυσαν πλούσια πελατεία, με αποτέλεσμα να αποκτήσει μια στήλη παροχής συμβουλών σε ένα κορυφαίο βρετανικό περιοδικό. Οι δουλειές του πήγαιναν καλά έως τον ξαφνικό θάνατο της γυναίκας και του θετού του γιου το 1956. Έπαθε νευρική κατάρρευση, χρεοκόπησε και πέρασε ένα μικρό διάστημα στη φυλακή.

Ο Κάρολι είχε γίνει με τη σειρά Καρλ Χάιντου και Μισέλ Κάρολι, αλλά μετά την αποφυλάκιση του υλοποίησε την πιο πετυχημένη μεταμόρφωση του: από άνδρας έγινε γυναίκα.

Ο Κάρολι είχε βιώσει επεισόδια «παρενδυσιομανίας», σε όλη του τη ζωή, αλλά το 1968, χωρίς το εμπόδιο συζύγου και γιου, αποφάσισε ότι από εκεί και πέρα θα ζούσε ως γυναίκα. Διάλεξε να ζήσει ως Δρ Σαρλότ Μπαχ. Η μεταμόρφωση ήταν δύσκολη. Με ύψος 1.80 μ. ήταν ψηλός για γυναίκα και διέθετε αρρενωπή εμφάνιση και βαριά φωνή. Παρόλα αυτά, έπαιξε τον ρόλο του με τέτοια αυτοπεποίθηση που όλοι όσοι τον συναντούσαν τον θεωρούσαν γυναίκα.

Προσποιήθηκε την επιστήμονα και ανέπτυξε τη δική του θεωρία 

Ο Κάρολι Χάιντου (ως Σάρλοτ) χορήγησε στον εαυτό του τον τίτλο του δόκτορα, ισχυριζόμενος ότι ήταν λέκτωρ σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Βουδαπέστης πριν από την κομμουνιστική διακυβέρνηση. Επίσης, έλεγε στους φίλους του ότι είναι "χήρα και είχε χάσει και τον γιο της το 1965", πράγμα ακριβές, εκτός από το φύλο των εμπλεκόμενων. Το 1971 έγραψε ένα σύγγραμα 521 σελίδων με τον τίτλο «Homo Mutans, Homo Luminems» (Άνθρωπος φορέας της αλλαγής, άνθρωπος φωτοδότης), περιγράφοντας μια επαναστατική θεωρία της εξέλιξης που ονόμασε «ανθρώπινη ηθολογία».

Σύμφωνα με τη θεωρία, οι άνθρωποι, επειδή διαιρούνται σε αρσενικό και θηλυκό, βιώνουν ένα έντονο και αποσταθεροποιητικό άγχος διαχωρισμού. Αυτό δημιουργεί μια τάση και σε άνδρες και σε γυναίκες να γίνουν μέλος του άλλου φύλου- μια ένωση που δεν καταφέρνουν ποτέ όσο είναι παγιδευμένοι σε μία ταυτότητα ερωτικού και κοινωνικού φύλου. Τα άτομα αντιδρούν σε αυτό το δίλημμα με διαφορετικό τρόπο το καθένα: κάποια αναπτύσσουν μια τάση κυριαρχίας στο περιβάλλον και στους συνανθρώπους τους. ‘Άλλοι αμφισβητούν καθιερωμένες πρακτικές και αξίες για να δημιουργούν νέους τρόπους να είναι άνθρωποι.

Ο θαυμασμός από τον ακαδημαϊκό χώρο

Αυτές οι συμπεριφορικές αποκλίσεις μπορούν να εκφραστούν είτε αρνητικά είτε θετικά. Για παράδειγμα η ομοφυλοφιλία, αν και μη αναπαραγωγική, μπορεί να συμβάλει στην αναπαραγωγική συμπεριφορά. Υποστηρίζοντας γάμους μεταξύ των γκέι και υιοθεσία, ο Χάιντου ως Μπαχ προέβλεψε ότι γκέι και λεσβίες θα μπορούσαν να έχουν δικά τους παιδιά ή να παίξουν τον ρόλο τους ως δάσκαλοι και φροντιστές παιδιών των άλλων. Το συμπέρασμα του βιβλίου του είναι ότι η επίλυση της παγκόσμιας αμφισεξουαλικής τάσης μέσω της σεξουαλικής απόκλισης από το ετεροφυλόφιλο πρότυπο είναι το βασικό κίνητρο της εξέλιξης και μια κρίσιμη πηγή ανθρώπινης δημιουργικότητας και πολιτισμικής εξέλιξης.

Αν και το στυλ γραφής του έβριθε από γραμματικά λάθη και συχνά ήταν δυσνόητο, οι ιδέες του κίνησαν το ενδιαφέρον τόσο των ακαδημαϊκών όσο και των απλών ανθρώπων. Στη δεκαετία του 1970 έδινε ομιλίες στο σπίτι του στο βόρειο Λονδίνο και τον καλούσαν να δώσει διαλέξεις σε διάφορα πανεπιστήμια μεταξύ των οποίων το Κέιμπριτζ και το Σάσεξ. Τα μέλη του εκκολαπτόμενου κινήματος για την Απελευθέρωση των Βρετανών Γκέι ασπάστηκαν επίσης την ανθρώπινη ηθολογία, επειδή διαπίστωσαν ότι οι ιδέες του υποστήριζαν τη δική τους μάχη για να γίνουν αποδεκτοί από την κοινωνία.

Τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Χάιντου ως Σαρλότ Μπαχ γνώρισε αναγνώριση στα όρια της λατρείας από τους διανοούμενους. Ο συγγραφέας Κόλιν Γουίλσον ήταν ένας από τους θαυμαστές του, ενώ δήλωσε πως "το έργο της Μπαχ άξιζε για Βραβείο Νόμπελ" και η σημασία του ήταν παρόμοια με τη Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Πηγή:
Οι μεγαλύτερες απάτες της ιστορίας και οι άνθρωποι που τις διέπραξαν,
του Eric Chaline, εκδόσεις Κλειδάριθμος  

mixanitouxronou

ΣΧΟΛΙΟ

Σε ολόκληρο το δεύτερο μέρος του άρθρου ο Κάρολι Χάιντου αποκαλείτε ως θηλυκό....
Αυτό το κάνουν πολλά ΜΜΕ στα άρθρα ή στις εκπομπές τους αλλά είναι λάθος...
Υποθετικά σέβονται την επιλογή του ατόμου... όμως πάνω από το άτομο είναι ο Θεός...
Και ο Θεός επλάσε τον ανθρωπο άνδρα ή γυναίκα... Και αυτή την επιλογή πρέπει και οφείλουμε όλοι μας από σεβασμό κυρίως προς τον Θεό....

Δηλαδή αν ο Κάρολι έλεγε πως είναι ουρακοτάγκος θα τον κλείναμε σε κλουβί και θα τον ταίζαμε μπανάνες;

Αυτός λοιπόν και ο κάθε τέτοιος, μπορεί να εξαπατεί τον εαυτό του και τους άλλους ότι είναι το αντίθετο φύλο από αυτό που γεννήθηκε, όμως εμείς όλοι (τουλάχιστον όσοι εξ ημών πιστεύουμε στον Θεό και σεβόμαστε τις αποφάσεις και το θέλημα Του στην ζωή μας) θα πρέπει να τον αποκαλούμε και τον συνανστρεφόμαστε όπως ακριβώς τον έφτιαξε ο Θεός κι όχι σαν την γελοιογραφία που δημιούργησε ο ίδιος....

Γι αυτό κι εγώ άλλαξα ολόκληρο το δεύτερο μέρος και τον αποκαλό ως αρσενικό....