15 Φεβρουαρίου 2025

Γιατί οι Έλληνες δεν παντρεύονται και δεν κάνουν οικογένεια; – Τι δείχνει νέα έρευνα

Έτοιμοι να κάνουν θυσίες προκειμένου να κάνουν οικογένεια, δηλώνουν οι Έλληνες σε νέα έρευνα, με το συντριπτικό ποσοστό, να επιρρίπτει ευθύνες στο κράτος για την αδυναμία του να εφαρμόσει κοινωνικές πολιτικές προστασίας της οικογένειας. 
 
Στη δημοσκόπηση που πραγματοποίηση η Prorata, σε δείγμα 871 ατόμων, ηλικίας 17 ετών και άνω, το διάστημα 14- 18 Ιανουαρίου 2025, καταγράφονται οι αντικειμενικές συνθήκες που αποτρέπουν τους Έλληνες να φτιάξουν δικό τους σπιτικό, αλλά και οι προσωπικές αντιλήψεις.
 
Τα ευρήματα της έρευνας σχολιάζουν δύο επιστήμονες, ο καθηγητής κοινωνικών ανισοτήτων και κοινωνικής αναπαραγωγής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Θανάσης Αλεξίου και ο Κωνσταντίνος Ζαφείρης, καθηγητής Δημογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. 
 
Οι παππούδες χρειάζονται, αλλά μένουν μακριά 
 
Δεδομένου ότι δεν βρίσκονται στη ζωή οι γονείς του 33% των ερωτηθέντων, το 25% από το εναπομείναν 67% μένει σε απόσταση από 30 λεπτά έως αρκετές ώρες μακριά από τους γονείς του. Ένα 21% μένει στο ίδιο σπίτι ή στην ίδια πολυκατοικία με τους γονείς. 
 
Αυτό όμως δημιουργεί επιπλοκές καθώς, όπως σημειώνει ο καθηγητής κοινωνικών ανισοτήτων και κοινωνικής αναπαραγωγής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Θανάσης Αλεξίου, οι μελλοντικοί γονείς δεν έχουν τους δικούς τους γονείς να προσέχουν τα παιδιά, όταν είναι περιορισμένες οι δυνατότητες, πχ έλλειψη σε βρεφονηπιακούς σταθμούς.
 
«Πολλά παιδιά μένουν μακριά από τους γονείς τους, αλλά από τα ευρήματα φαίνεται ότι προσπαθούν να μένουν κοντά στους γονείς, για ευνόητους λόγους και μου φαίνεται λογικό» λέει ο Αλεξίου. 
 
Διδάσκοντας μεταξύ άλλων και Κοινωνιολογία της Οικογένειας, ο Θανάσης Αλεξίου λέει ότι «είναι καλό να συμμετέχουν οι παππούδες στην ανατροφή των παιδιών για την κοινωνικοποίησή τους, γιατί τοποθετούνται διαφορετικά μέσα στον χρόνο και τα παιδιά. Αντιλαμβάνονται τον χρόνο μέσα από τις διαδοχικές γενεές και αυτό είναι κοινωνικό κεφάλαιο δεν είναι εξάρτηση από τους γονείς, όπως όπως υποδηλώνει μια ψυχαναλυτική θέση, ότι δηλαδή, δεν έχουμε ενηλικιωθεί»». 
 
«Όχι, είναι θετικό ότι υπάρχει αυτό το ενδιαφέρον στην οικογένεια για τα παιδιά, για να σπουδάσουν καθώς ελλείψει πρόνοιας (φοιτητικές εστίες, φοιτητικά επιδόματα κ.λπ.) το βάρος αναλαμβάνει η οικογένεια, υπογραμμίζει ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, τονίζοντας ότι «σε κάθε περίπτωση αυτό το ενδιαφέρον είναι κοινωνικό κεφάλαιο που μαζί με το επίπεδο των σπουδών στα ελληνικά πανεπιστήμια δίνει τη δυνατότητα στους Έλληνες φοιτητές και φοιτήτριες που συνεχίζουν στο εξωτερικό να διαπρέπουν». 
 
Το 25% μένει στο νοίκι 
 
O 1 στους 4 μένει σε ενοίκιο, ενώ το 57% είναι ιδιοκτήτες του σπιτιού τους είτε από κληρονομιά είτε από αγορά με δάνειο. 
 
Το 15% φιλοξενείται από τους γονείς του.
 
«Εδώ είναι νομίζω ένα από τα κρίσιμα ζητήματα, η στέγη» υπογραμμίζει ο Θανάσης Αλεξίου. «Αυτό που λείπει στην Ελλάδα είναι η κοινωνική κατοικία» λέει ο ίδιος, παρατηρώντας ότι οι άνθρωποι είτε ζούνε στο ενοίκιο, είτε με αγορά σπιτιού, είτε από σπίτι που έχουν κληρονομήσει ή θα ζουν μαζί με τους γονείς τους. «Άρα λείπει παντελώς η κοινωνική κατοικία που σε άλλες χώρες μπορεί να καλύπτει και ένα 30% των στεγαστικών αναγκών» σημειώνει. 
 
Οικονομική αβεβαιότητα δηλώνει το 84% 
 
Στους βασικότερους λόγους που δεν μπορούν οι Έλληνες να προχωρήσουν στη δημιουργία οικογένειας αναφέρονται η οικονομική αβεβαιότητα (84%) η ανεπαρκής στήριξη του κράτους (39%) και οι προσωπικές προτεραιότητες (34%).
 
Σχολιάζοντας τις αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες που αποτρέπουν τους Έλληνες από την οικογένεια, ο καθηγητής Θανάσης Αλεξίου εκτιμά ότι υπάρχει μια διαλεκτική σχέση μεταξύ τους. «Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ακριβώς έτσι, όπως φαίνονται στα ευρήματα. Όπως είδαμε, για παράδειγμα, η έλλειψη στέγης είναι ίσως ο πιο σημαντικό παράγοντας. Ένα μεγάλο μέρος των ερωτώμενων είτε μένουν στο ενοίκιο είτε μένουν με τους γονείς τους, που αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια γενικευμένη αίσθηση ανασφάλειας. Προφανώς, αυτό έχει να κάνει με την ανεργία και με την έλλειψη προοπτικής για το μέλλον, η οποία έχει καθαρά οικονομική-κοινωνική βάση». 
 
Το 24% απαντάει δυσκολία εξεύρεσης κατάλληλου συντρόφου 
 
Ο Κωνσταντίνος Ζαφείρης, καθηγητής Δημογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, πιστεύει ότι ο κόσμος απαντάει και με αυτά που ακούει. «Είναι λογικό λοιπόν οι άνθρωποι να απαντούν με μια μίξη προσωπικών εμπειριών και ακούγοντας τι γίνεται στην κοινωνία». Εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι οι ερωτήσεις απευθύνονται σε ηλικίες από νέους μέχρι ηλικιωμένους. 
 
«Είναι ένα ζήτημα αυτό. Διότι είναι άλλο πράγμα τι θέλετε να κάνετε και άλλο τι κάνατε ή τι νομίζατε ότι θα κάνατε. Γι αυτό θα ήταν πιο αντιπροσωπευτικό εάν ερωτούνταν αποκλειστικά άτομα από 20 έως 40-45 ετών», υπογραμμίζει, τονίζοντας ότι ο ίδιος θα ιεραρχούσε κάπως διαφορετικά τα προβλήματα. 
 
Όπως σημειώνει, θα περίμενε μεγαλύτερα ποσοστά στις δυσκολίες εξισορρόπησης επαγγελματικής και προσωπικής ζωής (19%). «Διότι εδώ έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα του εργασιακού και του οικογενειακού βίου, το οποίο πρέπει να λυθεί κάποια στιγμή και μάλιστα αυτό είναι μεγαλύτερο στον ιδιωτικό τομέα. Έχουν γίνει πολύ περισσότερα πράγματα για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, από αυτά που τελικά εφαρμόζονται στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα». 
 
Το 24% απαντάει δυσκολία εξεύρεσης κατάλληλου συντρόφου. «Το να βρεις έναν κατάλληλο σύντροφο δεν σημαίνει κάτι. Είναι αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Στη σημερινή εποχή που ζούμε, στην ελληνική ατομιστική κοινωνία, είναι λίγο τα πράγματα περίεργα. Και βλέπετε τα νέα ζευγάρια πώς φτιάχνουν σχέσεις και τις χαλάνε, “δεν χάθηκε ο κόσμος” δηλαδή. Κάποιοι άνθρωποι στο τέλος δεν θα καταφέρουν να έχουν σύντροφο» παρατηρεί ο καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. 
 
«Η ανασφάλεια γύρω από την εργασία ο φόβος της απόλυσης ή αν θέλετε η αίσθηση ότι κάποια στάνταρ της ελληνικής κοινωνίας δεν υπάρχουν πια, όπως ζητήματα που αφορούν τα δημόσια αγαθά, το σχολείο την εκπαίδευση, την ασφάλεια των τρένων, όλα αυτά δημιουργούν μια γενικευμένη ανασφάλεια που εκ των πραγμάτων περνάει στα υποκείμενα, στα άτομα» λέει ο Αλεξίου. 
 
Η συντριπτική πλειονότητα θα μείωνε τη διασκέδαση για τα παιδιά 
 
Συντριπτικά μεγάλα ποσοστά των ερωτηθέντων δείχνουν ότι θα έβαζαν σε δεύτερη μοίρα τις προσωπικές επιθυμίες και προτιμήσεις προκειμένου να ανταπεξέλθουν οικονομικά σε έναν γάμο και την προοπτική τεκνοθεσίας. 
 
Ενδεικτικά, το 88% θα αρκούνταν σε φτηνότερο αυτοκίνητο, το 85% θα μείωνε τις εξόδους και τη διασκέδαση και ένα 84% θα συμβιβαζόταν με λιγότερα αγαθά για τους ίδιους προκειμένου να εξασφαλίσουν τον έγγαμο και γονικό βίο.
 
«Ένα μεγάλο ποσοστό θα παραιτούνταν από το αυτοκίνητο, από τις εξόδους κτλ. Εγώ αυτό το συνδυάζω με την αίσθηση ευθύνης» παρατηρεί ο Αλεξίου. 
 
Πράγματι, στην ίδια γραμμή κινείται και ο κ. Ζαφείρης σύμφωνα με τον οποίο, ο κόσμος νερώνει το κρασί του και μάλιστα πολύ. «Ο κόσμος έχει μια εμπειρία από την οικονομική κρίση. Ξέρει ότι το κόστος της ζωής, τα έξοδα αυξάνονται. Έτσι θα μειώσουν τα έξοδά τους, θα κόψουν το ένα, θα κόψουν το άλλο. Δηλαδή είναι μια λογική αντίδραση αυτή» αναφέρει ο Κωνσταντίνος Ζαφείρης 
 
Σχολιάζοντας όμως ο ίδιος το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν θα έφευγαν από την περιοχή τους (52%) εξηγεί ότι «Οι Έλληνες πάσχουν από το σύνδρομο της «άδειας φωλιάς». Οι άνθρωποι έχουν μάθει τις γειτονιές τους, πολλοί δεν είναι κοσμοπολίτες, έχουν την τάση να θέλουν να μένουν στην περιοχή τους. Δεν είναι κακό». 
 
Από την πλευρά του, ο κ. Ζαφείρης σημειώνει ότι πράγματι, «η οικονομική αβεβαιότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν οι νέοι, τονίζοντας «ότι για παράδειγμα υπάρχει μεγάλη ανεργία» κτλ. 
 
Όσον αφορά τη σημασία της έλλειψης στέγης ως ανασταλτικός παράγοντας (30%), οι δύο πανεπιστημιακοί τη θεωρούν καταλυτικό παράγοντα. Για τον κ. Ζαφείρη μάλιστα, «στην έλλειψη στέγης να σας πω την αλήθεια περίμενα να είναι μεγαλύτερα τα νούμερα, βλέποντας πού έχουν φτάσει τα ενοίκια και πόσο δύσκολο είναι ένα ζευγάρι να αποκτήσει ένα δικό του σπίτι». 
 
Ηγεμονική συμπεριφορά 
 
Ο ίδιος καταγράφει την κρατική ανεπάρκεια. «Η κοινωνική πολιτική του κράτους νομίζω ότι είναι τουλάχιστον ανεπαρκής γιατί, για παράδειγμα, κοινωνική πολιτική δεν σημαίνει μόνο επιδόματα κτλ., αλλά σημαίνει και σχολείο, πώς θα λειτουργεί, ποιες ώρες θα λειτουργεί, σημαίνει το κόστος ανατροφής των παιδιών. Δηλαδή κάποιο παιδί θα πρέπει να μάθει ξένες γλώσσες, μετά να πάει στο φροντιστήριο που είναι ένα τεράστιο κόστος. Μετά θα περάσει σε ένα πανεπιστήμιο που η εκπαίδευση είναι τύποις δωρεάν. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ένα ζευγάρι, ειδικά σε συνθήκες οικονομικής αβεβαιότητας βιώνει μεγάλο άγχος και μεγάλη πίεση για να μεγαλώσει την οικογένειά του, πόσω μάλλον για να παντρευτεί» υπογραμμίζει. 
 
Ο καθηγητής στο Δημοκρίτειο κάνει λόγο για μια “ηγεμονική συμπεριφορά” στην ελληνική κοινωνία. «Αυτή τη στιγμή το πολιτιστικό πλαίσιο λέει λίγα παιδιά και παντρέψου σε μεγάλη ηλικία. Δεν σου λέει, κορίτσι μου είσαι 18 χρονών πήγαινε να παντρευτείς. Ούτε είσαι αγόρι μου 20 χρονών παντρέψου. Σου λέει, κοίταξε να σπουδάσεις, να κάνεις τα μεταπτυχιακά σου, να βρεις μια καλή δουλειά να βρεις ένα καλό παλικάρι κτλ κτλ.». 
 
Συνεπώς, ο ειδικός στο δημογραφικό στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, συνδυάζοντας όλα τα προηγούμενα, καταλήγει ότι οι προσωπικές προτεραιότητες πάνε μαζί με την κοινωνική πίεση. «Οι προσωπικές προτεραιότητες εντάσσονται μέσα σε ένα κοινωνικό-πολιτισμικό πλαίσιο». 
 
Παππούδες, γονείς, παιδιά είναι η πραγματική οικογένεια λέει το 66% 
 
Για το 66% των ερωτηθέντων, οικογένεια είναι το παραδοσιακό πρότυπο με παππούδες, γονείς, παιδιά. Ωστόσο, ένα ίδιο ποσοστό 65% θεωρεί ως οικογένεια ακόμα και άτομα που μένουν με σύμφωνο συμβίωσης ή παντρεμένα που έχουν παιδιά. 
 
Ακόμα και δύο άγαμα άτομα με παιδιά εκλαμβάνεται ως οικογένεια από το 41%.
 
Οι ερωτώμενοι θεωρούν οικογένεια τις τρεις γενιές μαζί, παρατηρεί ο Θανάσης Αλεξίου. «Γιατί η οικογένεια δεν είναι μόνο ένα λιμάνι σε έναν άκαρδο κόσμο, όπως λέει ο κοινωνιολόγος Κρίστοφερ Λας, είναι και ένας φορέας ασφάλειας για τους ανθρώπους». Αυτό ισχύει κυρίως για τα παιδιά, προσθέτει, «που θα μεγαλώσουν από παππούδες που θα βοηθήσουν στην ανατροφή τους επειδή δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες υποδομές για την κοινωνική αναπαραγωγή (πχ παιδικοί σταθμοί), δεν υπάρχει αυτή η συμφιλίωση στην οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, κυρίως στις γυναίκες για να αποδεσμευτούν από το νοικοκυριό και να εργαστούν κτλ». 
 
Ευθύνη το συναίσθημα που κυριαρχεί 
 
Οι μισοί αισθάνονται ευθύνη στη σκέψη να γίνουν ή να ξαναγίνουν γονείς, ενώ σχεδόν οι 4 στους 10 κυριεύονται από φόβο. Τρίτο ισχυρότερο αίσθημα είναι η χαρά (28%), με την ανασφάλεια να ανέρχεται στο 22%.
 
Είναι πολύ σημαντικό που ως κοινωνία διαθέτουμε ένα απόθεμα και υπάρχει ένα αίσθημα ευθύνης, σημειώνει ο κ. Αλεξίου. «Η ανασφάλεια και ο φόβος δεν υπερκαλύπτουν την ευθύνη, που σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν επίγνωση, έχουν συνείδηση των δυνατοτήτων τους» λέει με αισιοδοξία ο ειδικός, τονίζοντας μάλιστα, πως εάν «από τη πλευρά του κράτους προσφέρονταν δυνατότητες, τότε εκεί θα σχετικοποιούνταν και η ανασφάλεια και ο φόβος και οι άνθρωποι θα ήταν υπέρ του να κάνουν οικογένεια. Αυτό το εύρημα το θεωρώ πολύ σημαντικό», λέει. 
 
«Ο φόβος και η ανασφάλεια αυξάνονται εκεί που οι άνθρωποι νοικιάζουν το σπίτι ή που φιλοξενούνται από τους γονείς τους» παρατηρεί ο Αλεξίου. Για παράδειγμα, σε όσους μένουν με ενοίκιο, η ανασφάλεια κυμαίνεται στο 26% και ο φόβος στο 19% και εκείνοι που φιλοξενούνται από τους γονείς τα ποσοστά είναι 29% και 29% αντίστοιχα*. «Θεωρώ ότι το να φιλοξενούνται από τους γονείς σημαίνει ότι παραιτούνται σε έναν βαθμό και από την αυτονομία τους ως αυθύπαρκτα πρόσωπα» υπογραμμίζει ο κ. Αλεξίου. 
 
Ανεπαρκές το κράτος λέει το 85% 
 
Ένα συντριπτικό ποσοστό των ερωτηθέντων (85%) θεωρεί το κράτος ανεπαρκές ως προς τη στήριξη των οικογενειών. Τόσο ο κ. Ζαφείρης όσο και ο κ. Αλεξίου παρατηρούν τις τεράστιες ευθύνες της πολιτείας, όπως καταγράφονται και από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων.
 
«Ποιότητα ζωής σημαίνει ότι έχεις μια κοινωνία που καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων αναλόγως το ποιες είναι αυτές» σημειώνει ο κ. Ζαφείρης. «Το κράτος δεν είναι καθόλου υποστηρικτικό στις οικογένειες». Αλλά δεν είναι μόνο το κράτος που φέρει ευθύνες σύμφωνα με τον καθηγητή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση. «Για παράδειγμα, σε όλες τις χώρες της πρώην σοσιαλιστικής Ευρώπης υπάρχουν παντού παιδικές χαρές, στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοια κουλτούρα», τονίζει. 
 
Σε επίπεδο κρατικών ευθυνών, για τον Θανάση Αλεξίου, το στεγαστικό είναι το κύριο πρόβλημα που εντείνει την ανασφάλεια των νέων. «Εγώ θεωρώ ότι θα μπορούσε μόνο με την κατασκευή κοινωνικών κατοικιών -οι γνωστές εργατικές κατοικίες- να λυθεί το πρόβλημα. Όπως γνωρίζετε, η εργατική κατοικία έχει καταργηθεί από το 2012-2013» λόγων μνημονίων, υπενθυμίζει ο καθηγητής, όντας πεπεισμένος ότι με την κοινωνική κατοικία μπορεί να αμβλυνθεί σημαντικά το στεγαστικό πρόβλημα. 
 

Το «ψηφιακό βραχιολάκι» της υγειονομικής επιτήρησης

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
 
Στις 15 Νοεμβρίου 2024, ο Υπουργός Υγείας κ. Άδωνις Γεωργιάδης παραχώρησε 
τηλεοπτική συνέντευξη στην δημοσιογράφο υγείας Γιάννα Σουλάκη και στον διαδικτυακό ιστότοπο «iatropedia.gr», αναγγέλλοντας περιχαρής την έναρξη του πιλοτικού προγράμματος εφαρμογής του «ψηφιακού βραχιολιού» στους ασθενείς που προσέρχονται στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) επιλεγμένων δημόσιων νοσοκομείων της Αττικής.
 
ΣΥΣΤΗΜΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣΗΣ
 
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, από τις αρχές Φεβρουαρίου θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται στα τμήματα των επειγόντων περιστατικών τεσσάρων μεγάλων νοσοκομείων της Αττικής (Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο, Κωνσταντοπούλειο, Λαϊκό ή Ερυθρός1) το σύστημα ιχνηλάτησης των ασθενών, γνωστό και ως «ψηφιακό βραχιολάκι», το οποίο θα φέρει ενσωματωμένη συσκευή γεωεντοπισμού, παρακολούθησης και καταγραφής των διαδρομών και μετακινήσεων των ασθενών μέσα στους χώρους των νοσηλευτικών ιδρυμάτων2.
 
Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και διατελών σήμερα χρέη υπουργού υγείας, ακολουθώντας την ίδια πολιτική κοινωνικής αναλγησίας των προηγούμενων κυβερνήσεων, συνέβαλε στο μέτρο των δυνατοτήτων του στην γενικότερη απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ενώ σήμερα εμφανίζεται ανερυθρίαστα να κομπάζει ότι επιχειρεί σημαντικές αλλαγές στο πιο δύσκολο και επιβαρυμένο πεδίο των δημόσιων νοσοκομείων της Αττικής, στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, εκεί δηλαδή όπου παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις και δοκιμάζεται η αντοχή των ασθενών και των συνοδών τους.
 
Συνεπώς, ο κ. Υπουργός, εκμεταλλευόμενος την συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση των πολιτών και του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού για την πολύωρη αναμονή στα ΤΕΠ (σε μερικές περιπτώσεις φθάνει μέχρι και τις οκτώ ώρες), εφαρμόζει πιστά το νεοταξίτικο δόγμα άσκησης πολιτικής «προκαλώ το πρόβλημα-φέρνω την (νεοταξίτικη) λύση», προωθώντας στο χώρο της υγείας τους στόχους μιας ψηφιακής στρατηγικής, που θα υπαγάγει την προσωπική κατάσταση υγείας του κάθε Έλληνα πολίτη στον ψηφιακό έλεγχο του Κράτους. 
 
Μέσω του σκαναρίσματος του QR code θα είναι δυνατή η παρακολούθηση και η καταγραφή των μετακινήσεων του ασθενούς στα διάφορα τμήματα των επειγόντων, όχι μόνο από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και από την ίδια την διοίκηση του υπουργείου υγείας, γεγονός που θα οδηγήσει σε ανεπίτρεπτη άρση του ιατρικού απορρήτου. Δηλαδή, το σκανάρισμα του βραχιολιού θα παρέχει την δυνατότητα της άμεσης πρόσβασης σε όλες τις ιατρικές πληροφορίες του ασθενούς.
 
Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η ηγεσία του υπουργείου, επικαλούμενη την ψηφιακή μεταρρύθμιση της επείγουσας φροντίδας υγείας, στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται να ελαφρύνει και να ανακουφίσει την ταλαιπωρία των ασθενών, αλλά επιδιώκει να εκπαιδεύσει τους πολίτες στην χρήση του «ψηφιακού βραχιολιού», προκειμένου να δεχθούν στο μέλλον σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα –στο όνομα πάντοτε των ψηφιακά αναβαθμισμένων και προηγμένων υπηρεσιών υγείας– την ενσωμάτωση εγκεφαλικών και υποδόριων εμφυτευμάτων.
 
Η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας γνωρίζει ότι τα «ψηφιακά βραχιολάκια» λειτουργούν με την τεχνολογία RFID ή με barcode3 για την ταυτοποίηση των ασθενών και την «παρακολούθηση» της θεραπείας τους και, ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται η εφαρμογή τους στα Τμήματα των Επειγόντων Περιστατικών των δημόσιων νοσοκομείων να συνδέεται με την μελλοντική κυκλοφορία των νέων ψηφιακών ταυτοτήτων, οι οποίες θα φέρουν επίσης ενσωματωμένο μικροτσίπ τεχνολογίας RFID, διακωμωδώντας έτσι τις πιθανές αντιδράσεις των πολιτών, που θα εμφανίζονται «συναινούντες» στα Επείγοντα και «φωνασκούντες» στις πλατείες, διαμαρτυρόμενοι για τις νέες ταυτότητες.
 
Δεν ξέρω αν η επόμενη είδηση έπαιξε κάποιο ρόλο στην απόφαση εφαρμογής του «ψηφιακού βραχιολιού» στους ασθενείς των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών, πάντως ο υπουργός υγείας φέρεται να «συνέλαβε την ιδέα» της ψηφιακής ιχνηλάτησης των ασθενών ύστερα από την τελευταία του επίσημη επίσκεψη στο κράτος του Ισραήλ4, όπου είδε «ιδίοις όμμασι» στο δημόσιο νοσοκομείο της χώρας την χρήση του νέου ψηφιακού μέσου. Μόλις επέστρεψε στην Αθήνα, επικοινώνησε αμέσως με τον αρμόδιο υφυπουργό κ. Μάριο Θεμιστοκλέους και την ΗΔΙΚΑ, δίνοντας την ρητή εντολή για την άμεση εφαρμογή του συγκεκριμένου προγράμματος.
 
ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ
 
Ο κ. Υπουργός, επιδεικνύοντας τις αστείρευτες και αξεπέραστες δυνατότητές του στην ταχυδακτυλουργική αντιστροφή της πραγματικότητας, μιλώντας για την ιχνηλάτηση (tracking) των διαδρομών και μετακινήσεων του ασθενούς στα εργαστήρια και εξεταστήρια των ΤΕΠ, έκανε λόγο για σημαντική καινοτομία, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αμείλικτη και εκβιαστική διαδικασία ψηφιακής επιτήρησης των Ελλήνων πολιτών που καταρρακώνει κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας. 
 
Σε όσους πολίτες προσέρχονται στα Τμήματα των Επειγόντων Περιστατικών θα εφαρμόζεται αμέσως στο χέρι τους το «ψηφιακό βραχιόλι», το οποίο θα φορούν αναγκαστικά καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής τους στον χώρο του νοσοκομείου, θυμίζοντας περισσότερο ποινικούς κρατουμένους που προσάγονται με χειροπέδες για να απολογηθούν ενώπιον των ανακριτικών αρχών και λιγότερο πάσχοντες ανθρώπους, που χρήζουν άμεσης νοσηλείας και συμπαράστασης.
 
Με άλλα λόγια, ο ταλαίπωρος ασθενής, φθάνοντας ασθμαίνων στο νοσοκομείο, θα τείνει υπάκουα, πειθήνια αλλά και μηχανικά το χέρι του στον υγειονομικό του δεσμοφύλακα –όπως άλλοτε κατά την διάρκεια της κόβιντ-τρομοκρατίας έτεινε το μπράτσο του για να δεχθεί το εν δυνάμει υγειοβλαπτικό-θανατηφόρο τρύπημα της εμβολιαστικής βελόνας, συμμετέχοντας στην επιχείρηση «Ελευθερία»– συναινώντας στην ηλεκτρονική του παρακολούθηση και ανταλλάσσοντας την αδιαπραγμάτευτη ελευθερία και αξιοπρέπειά του με τις πενιχρές υποσχέσεις μια άκρως προβληματικής και επισφαλούς ιατρονοσηλευτικής περίθαλψης. Αντί η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις διαχρονικές παθογένειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας, δηλαδή την δραματική υποστελέχωση των νοσοκομείων σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και την διαρκή υποβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, προκρίνει την (κατά το γνωστό προπαγανδιστικό σλόγκαν) «εύκολη, γρήγορη και ασφαλή» λύση της ψηφιακής επιτήρησης.
 
Βέβαια, για όσους έχουν μελετήσει, έστω και ακροθιγώς, την Βίβλο του Ψηφιακού Μετασχηματισμού 2020-20255, η ανακοίνωση του νέου συστήματος παρακολούθησης και διαχείρισης των επειγόντων περιστατικών δεν αποτέλεσε «κεραυνό εν αιθρία», γνωρίζοντας ότι η αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογικών εξελίξεων αποτελεί σημαντική παράμετρο στην υλοποίηση της ψηφιακής διακυβέρνησης στον χώρο της υγείας.
 
Στην Βίβλο του Ψηφιακού Μετασχηματισμού, όπου περιγράφονται αναλυτικά και με κάθε λεπτομέρεια οι στόχοι, οι κατευθυντήριες αρχές και η γενικότερη φιλοσοφία της νεοδημοκρατικής κυβέρνησης για την «αναγκαιότητα» της μετάβασης του ελληνικού κράτους σε ένα νέο περιβάλλον ψηφιακής δημόσιας διοίκησης και οικονομίας, περιλαμβάνεται ειδική ενότητα, στην οποία γίνεται ξεχωριστή μνεία για την παροχή ψηφιακών υπηρεσιών υγείας και την ψηφιακή αναβάθμιση των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών.
 
Αν οι Έλληνες πολίτες πιστεύουν ότι η φιλόδοξη εφαρμογή του νέου ψηφιακού συστήματος διαχείρισης και παρακολούθησης των ασθενών στα Τ.Ε.Π. θα οδηγήσει στην εξάλειψη του τριτοκοσμικού και εξευτελιστικού φαινόμενου της πολύωρης και βασανιστικής αναμονής, πλανώνται πλάνην οικτρά, καθώς ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας έσπευσε να τους προσγειώσει, υπενθυμίζοντάς τους ότι ζουν στην Ελλάδα της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, δηλώνοντας τα ακόλουθα:6 
«Εάν φτάσουμε στις 5-6 ώρες μέση αναμονή, θα είμαστε πραγματικά πάρα πολύ καλά»!
 
Δηλαδή, ο Έλληνας πολίτης, αν και ψηφιακά επιτηρούμενος, παραμένει ωστόσο προκλητικά ταλαιπωρούμενος! 
 
Και επομένως, αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι στο παραπλανητικά επικοινωνιακό αφήγημα της μείωσης του χρόνου αναμονής των ασθενών στα Τ.Ε.Π. υποκρύπτεται το νοσηρό πάθος της νεοταξίτικης εξουσίας να παρακολουθεί και να ελέγχει τον ελληνικό λαό.
 
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ
 
Ασφαλώς, για την νεοταξίτικη ηγεσία του υπουργείου υγείας η εισαγωγή του πιλοτικού προγράμματος που εγκαινιάζει την εφαρμογή του «ψηφιακού βραχιολιού» παρουσιάζεται ως η «εξυπνότερη», ασφαλέστερη και γρηγορότερη λύση για την αντιμετώπιση του οξυμμένου προβλήματος, δηλ. του μεγάλου συνωστισμού και της πολύωρης αναμονής των ασθενών στα Τ.Ε.Π.
 
Ο κ. Υπουργός, ο οποίος δεν δίνει «δεκάρα τσακιστή» για τα προβλήματα και τα βάσανα του ελληνικού λαού, καθότι παραμένει τυφλωμένος από την αλαζονεία της άσκησης κυβερνητικής εξουσίας, ανέλαβε να ασχοληθεί προσωπικά με το «χάος» των Επειγόντων, όχι επειδή τον έπιασε ο πόνος για την ταλαιπωρία του κοσμάκη, αλλά επειδή φιλοδοξεί να τεθεί επικεφαλής της νέας «σωφρονιστικής υπηρεσίας». Η τελευταία δεν θα υπάγεται στην δικαιοδοσία του υπουργείου Δικαιοσύνης, αλλά θα αποτελεί νεοσύστατο τομέα του υπουργείου υγείας, καθώς δεν θα επιτηρεί παραβάτες του νόμου, αλλά «πνευματικά ασθενείς» πολίτες πρόθυμους –για χάρη μιας κίβδηλης και επίπλαστης υγείας– να αλυσοδεθούν με τα αόρατα δεσμά της ψηφιακής σκλαβιάς.
 
Στην σατανικής εμπνεύσεως επιβολή του «ψηφιακού βραχιολιού» ελλοχεύει η εφιαλτική απειλή του υγειονομικού αποκλεισμού, αφού όσοι πολίτες αρνηθούν να συναινέσουν στην ψηφιακή τους επιτήρηση, διά της διαρκούς ιχνηλατήσεως, παρακολούθησης και καταγραφής των μετακινήσεών τους, θα αντιμετωπίζονται από το συμμορφούμενο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό ως οι παρίες της ψηφιακής κοινωνίας, άξιοι κάθε περιφρόνησης και χλευασμού.
 
Στους αρνητές της «ψηφιακής επανάστασης» θα επιβάλλεται (για παραδειγματισμό όσων «φλερτάρουν» με την ιδέα της μη-συμμόρφωσης) εξοντωτική «ποινή αναμονής» στους νοσοκομειακούς χώρους των Τ.Ε.Π. μέχρι τελικής εξουθενώσεως, με σκοπό την μελλοντική πειθάρχησή τους στο νέο ολοκληρωτικό καθεστώς της ψηφιοποιημένης υγείας, ενώ κρίνεται πολύ πιθανό η εναντίωσή τους να οδηγήσει ακόμη και στην απόρριψή τους από τις ιατρονοσηλευτικές δομές και υπηρεσίες.
 
Εξυπακούεται ότι η ενδεχόμενη άρνηση παροχής ιατρονοσηλευτικών υπηρεσιών σε εκείνους τους πολίτες, οι οποίοι για λόγους θρησκευτικής και κοινωνικής συνειδήσεως, αλλά και για λόγους διαφύλαξης της προσωπικής τους αξιοπρέπειας, δεν δεχθούν την εφαρμογή στο χέρι τους του «ψηφιακού βραχιολιού», θα καταγραφεί ως το «επικαιροποιημένο» Μαρτύριο του 21ου αιώνα, ισοδύναμο με το μαρτύριο των Χριστιανών των τριών πρώτων αιώνων, ενώ οι πιστοί που θα απορριφθούν από το ψηφιοποιημένο σύστημα υγείας, θα καταταγούν στην Χορεία των Μαρτύρων-Ομολογητών!
 
«ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ»
 
Αντιθέτως, για την συντριπτική πλειονότητα των πολιτών δεν αιωρείται καμία αμφιβολία για το τι τελικώς θα πράξουν, αφού και μόνο ο υπαινιγμός ότι θα στερηθούν των ιατρικών υπηρεσιών θα λειτουργήσει καταλυτικά για την άμεση κοινωνική τους συμμόρφωση στο αδυσώπητο ψηφιακό σύστημα γεωεντοπισμού και παρακολούθησής τους, αφού κατά την τραγική διετία 2020-2022 αφομοίωσαν το θεμελιώδες νεοταξίτικο δόγμα «πάνω από όλα η υγεία».
 
Στο πλαίσιο της βαθμιαίας εξάρτησης των ασθενών από το «ψηφιακό βραχιολάκι» της υγειονομικής επιτήρησης, σε συνδυασμό με την εγκατάσταση σε είκοσι κεντρικές λεωφόρους της Αθήνας ενός δικτύου χιλίων ψηφιακών καμερών7, σπείρεται αθόρυβα και μεθοδικά στην ελληνική κοινωνία ο «δαιμονικός σπόρος» του απάνθρωπου ψηφιακού ολοκληρωτισμού, που σαν ριζώσει και ευδοκιμήσει στις ψυχές των ανθρώπων θα δώσει τους «σαπρούς καρπούς» της διαρκούς αστυνόμευσης, της φίμωσης της ελευθερίας της έκφρασης, ακόμη και της οργουελικής απαγόρευσης της (διαφορετικής) σκέψης, με αποτέλεσμα να αχνοφέγγει η γέννηση της δυστοπικής κοινωνίας της παθητικότητας, της πλήρους συμμόρφωσης και της ρομποτικής ομογενοποίησης των πολιτών.
 
Ο Έλληνας πολίτης, όντας παραδομένος στο καταναλωτικό πνεύμα του ευδαιμονισμού και της ευμάρειας, παρατηρεί ανήμπορος και αποσβολωμένος να μεταβάλλεται ο δημόσιος χώρος σε μια ιδιότυπη ψηφιακή φυλακή εθνικών διαστάσεων, όπου τα πάντα θα παρακολουθούνται, τα πάντα θα ελέγχονται και τα πάντα θα καταγράφονται, ακόμη και η ανθρώπινη σκέψη υπό το άγρυπνο ψηφιακό βλέμμα του Μεγάλου Αδελφού.
 
Επομένως, η εφαρμογή του ψηφιακού συστήματος ιχνηλάτησης και καταγραφής των ασθενών –διά της ενεργοποιήσεως του «ψηφιακού βραχιολιού»– δεν αποσκοπεί στην μείωση του χρόνου παραμονής τους στους χώρους των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών, αλλά αποτελεί στα χέρια κάθε κακόβουλης και αυταρχικής εξουσίας ένα πολύτιμο εργαλείο ψηφιακού ελέγχου, επιτήρησης και κοινωνικής συμμόρφωσης των ανθρώπων.
 
Μάλιστα, στο άμεσο μέλλον κρίνεται πολύ πιθανό το «ψηφιακό βραχιόλι» να συνδεθεί με την χορήγηση του προσωπικού αριθμού σε κάθε Έλληνα και κάθε μία Ελληνίδα πολίτη8. Δηλαδή, δεν αποκλείεται το «ψηφιακό βραχιόλι» του ασθενούς να φέρει τον προσωπικό του αριθμό, μεταβάλλοντάς τον κατά κυριολεξία σε υγειονομικό κρατούμενο του Εθνικού Συστήματος Υγείας!
 
Πριν από την γενική καθιέρωση του συστήματος προσωπικής αριθμοποίησης και αναγνώρισης, η ελληνική κυβέρνηση (πονηρά σκεπτόμενη) αποφασίζει να εισαγάγει στον νευραλγικό χώρο των δημόσιων νοσοκομείων το «ψηφιακό βραχιόλι», προκειμένου να αποτελέσει το «τυράκι» που θα παρασύρει τους Έλληνες πολίτες στην «φάκα» της εξοικείωσης με την παροχή ψηφιοποιημένων υπηρεσιών υγείας. Μόλις ανακοινωθεί επίσημα η έκδοση του προσωπικού αριθμού, οι πολίτες θα σπεύσουν να τον χρησιμοποιήσουν, θεωρώντας τον (εσφαλμένως) ως ένα πρόσθετο χρηστικό εργαλείο καθημερινής συναλλαγής, αδυνατώντας να αντιληφθούν την υποκρυπτόμενη απειλή της ψηφιακής επιτήρησης και υφαρπαγής των προσωπικών τους δεδομένων.
 
[Για την τεράστια απειλή της αριθμοποίησης των Ελλήνων βλ. το 11ο διαδικτυακό μάθημα εφαρμοσμένης προπαγάνδας9 που πραγματοποιήθηκε από κοινού με τον Κ. Βαθιώτη] 
 
Ο Ελληνικός λαός οφείλει να μην τρέφει αυταπάτες, γνωρίζοντας ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν θα διαψεύσει την συγκεκαλυμμένη ροπή του προς τον ολοκληρωτισμό, αλλά, με την κεκτημένη ταχύτητα της διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, θα επιβάλει ένα από τα ασφυκτικότερα καθεστώτα ψηφιακής δικτατορίας σε ολόκληρο τον κόσμο, εκκινώντας την στοχευμένη προσπάθειά της κυβερνήσεώς του από το ευαίσθητο πεδίο της υγείας, που θα φέρει την (ανεστραμμένη) κωδική ονομασία «Ψηφιακή Ελευθερία» (διάβαζε ορθότερα «Ψηφιακή Υποδούλωση»), με σκοπό την πλήρη αποδυνάμωση κάθε συλλογικής, κοινωνικής αντίδρασης.
 
ΑΚΑΘΕΚΤΗ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ
 
Οφείλουμε όμως να υπογραμμίσουμε την ακάθεκτη εισβολή της ψηφιοποίησης στην καθημερινή ζωή των πολιτών, καθώς τα πάντα πλέον ψηφιοποιούνται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, ανατρέποντας εκ βάθρων κάθε γνωστό μοτίβο ζωής. Η ταχεία διαδικασία ψηφιοποίησης του κράτους έχει αφήσει έκπληκτο τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ομίλου Telekom, Timotheus Höttges, ο οποίος, πλέκοντας το εγκώμιο της «Ψηφιακής Ελλάδας», έφθασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι «Στην Ελλάδα είστε πλέον πιο μπροστά από τη Γερμανία στην ψηφιοποίηση»10, αποδίδοντας στην χώρα μας ένα έπαινο χωρίς ιδιαίτερη βαρύτητα και αξία, αφού η ψηφιακή πρόοδος δεν αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου ζωής των Ελλήνων πολιτών.
 
Timotheus Höttges: «Στην Ελλάδα είστε πλέον πιο μπροστά από τη Γερμανία στην ψηφιοποίηση»
 
Ψηφιοποιείται το εισιτήριο των ΜΜΜ, η πρόσβαση στην υγεία, η πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών για τους μη-μισθωτούς ασφαλισμένους (ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες), η έκδοση φωτοαντιγράφου της αστυνομικής ταυτότητας, που θα προσκομίζεται σε φορείς του δημοσίου τομέα υποχρεωτικά σε ψηφιακή μορφή, μέσω ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής στην Ενιαία Ψηφιακή Πύλη της Δημόσιας Διοίκησης, και επομένως, όταν οι πολίτες παρέχουν ήδη αφειδώς την συναίνεσή τους για την κάθε απαιτούμενη ψηφιακή τους συναλλαγή, διερωτώμαι ποιο θα είναι το νόημα των αντιρρήσεων στο μελλοντικά επιβαλλόμενο σύστημα ψηφιακής ταυτοποίησης.
 
Κατά την προσωπική εκτίμηση του γράφοντος, η έκδοση του προσωπικού αριθμού του πολίτη θα έρθει σε μια χρονική στιγμή ψηφιακού κορεσμού και εξάντλησης της ελληνικής κοινωνίας, προκειμένου αφ’ ενός να επιβεβαιώσει την πλήρη εξουδετέρωση των πνευματικών αντιστάσεων και αφ’ ετέρου να υπογραμμίσει την θριαμβευτική νίκη των σκοτεινών δυνάμεων επί των αφελών πολιτών, οι οποίοι σκιαμαχούσαν κατά του προσωπικού αριθμού, ενώ την ίδια στιγμή συναινούσαν απερίσκεπτα σε κάθε «έξυπνη» ή εκβιαστική ψηφιακή πρόκληση της ολοκληρωτικής εξουσίας. Δηλαδή, με άλλα λόγια, ο προσωπικός αριθμός θα είναι το «κερασάκι στην τούρτα» της πλήρους και καθολικής ψηφιοποίησης της ζωής μας.
 
Αν κάθε πολίτης λάβει την γενναία προσωπική απόφαση να αντισταθεί, προτιμώντας να ταλαιπωρηθεί σε ατομικό και οικογενειακό επίπεδο και επιλέγοντας τον ανηφορικό δρόμο της προσωπικής αξιοπρέπειας, του αυτοσεβασμού και της πολύωρης αναμονής, αρνούμενος να μετασχημαστιστεί σε μαρκαρισμένο και επιτηρούμενο ασθενή του ψηφιακού συστήματος υγείας, θα επαληθεύσει στο ακέραιο το θυσιαστικό φρόνημα του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου.
 
Ο αγαπημένος σύγχρονος Άγιος, μιλώντας για την νέα ηλεκτρονική ταυτότητα, έλεγε τα ακόλουθα, που όμως ισχύουν αναλογικά και για το «ψηφιακό βραχιολάκι»: 
 
«Τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνει την δουλειά του (σ.σ. δηλαδή θα φοράει το «ψηφιακό βραχιόλι»). Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν, θα έχουν την νέα (σ.σ. εννοώντας ότι θα πάρουν το «ψηφιακό βραχιόλι») και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς, θα έχουν την παλιά ταυτότητα (σ.σ. αυτοί που θα απορρίπτουν το «ψηφιακό βραχιόλι») και θα τους ταλαιπωρούν»11.
 
Συνεπώς, η πνευματικά θαρραλέα στάση κάθε αληθινά πιστού Ορθόδοξου Χριστιανού θα συνιστά διαρκή υπόμνηση στους σατανικούς σχεδιαστές του παγκόσμιου ψηφιακού ολοκληρωτισμού ότι:
 
ο αγώνας για την υπεράσπιση της Ελευθερίας και της Αξιοπρέπειας δεν έχει χαθεί, αλλά παραμένει ισχυρός και καθοδηγείται από την Μαρτυρία, εμπνέεται δε από το Μαρτύριο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Συνειδήσεως.
 
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε σε συμπτυγμένη μορφή στις 2/2/2025, στο φύλλο της «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ», σελ. 59.
 
Παραπομπές
 
5 ΦΕΚ 2894/Β/5-7-2021.
27 Ιαν
11 Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β΄, «Πνευματική Αφύπνιση», Ιερόν Ησυχαστήριον Μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Β΄ Έκδοση 2000, σελ. 184.
 

Η άγνοια της επιστήμης και η έκρηξη του ηφαιστείου της Αγίας Ελένης…

Γράφει ο ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
 
 
Τις τελευταίες μέρες η έντονη σεισμική δραστηριότητα στο Αιγαίο έχει προκαλέσει κύμα επικρίσεων, κυρίως στα social media, εναντίον της επιστημονικής κοινότητας των σεισμολόγων και των γεωλόγων, οι οποίοι κατηγορούνται για αδυναμία να προσφέρουν αξιόπιστη πρόβλεψη για την εξέλιξη του φαινομένου. Οι κατηγορίες αυτές είναι άδικες και προέρχονται από παρανοϊκή, θρησκειοποιημένη αντίληψη περί επιστήμης. Αντίληψη που έχει κυριαρχήσει από τα χρόνια της νεωτερικότητας και μετά.
 
Σύμφωνα με αυτήν την άτυπη πλην πανίσχυρη, επιστημονική θεολογία, η επιστήμη οφείλει να γνωρίζει τη δομή και τη λειτουργία του κόσμου μας και οι “ιερείς” της, δηλαδή οι επιστήμονες, πρέπει να μπορούν να τον ελέγχουν και να προβλέπουν τα τεκταινόμενα σε αυτόν. Η μυθολογία ενός ελεγχόμενου κόσμου είναι κομβικό στοιχείο του κοσμοειδώλου του ανθρωποθεού, όπως χαρακτηριστικά το έχει ονομάσει ο Ντοστογιέφσκι στους “Δαιμονισμένους” και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Παραμένει γεγονός ότι οι γνώσεις μας για τον κόσμο γενικώς και για το εσωτερικό της Γης ειδικότερα είναι ελάχιστες και πάρα πολύ πρόσφατες.
 
Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο διάσημος συγγραφέας Bill Bryson σε ένα από τα καλύτερα βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης, το “Μικρή Ιστορία περί των πάντων” (κυκλοφόρησε το 2006 από τις Εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση των Ανδρέα και Τεύκρου Μιχαηλίδη) «είναι αξιοσημείωτο πως η Ford άρχισε να κατασκευάζει αυτοκίνητα και το παγκόσμιο πρωτάθλημα μπέιζμπολ άρχισε να διεξάγεται πολύ πριν μάθουμε πως η Γη έχει πυρήνα. Και βέβαια, το γεγονός ότι οι ήπειροι μετακινούνται δεν είναι γνωστό εδώ και περισσότερο από μία γενιά». 
 
Ουσιαστικά δηλαδή βρισκόμαστε στη βρεφονηπιακή ηλικιακά όσον αφορά την κατανόηση μας για το εσωτερικό της Γης και τη συμπεριφορά του. Πολλές φορές δε οι επιστήμονες αρνούνται να εγκαταλείψουν τις παγιωμένες αντιλήψεις τους, έστω και αν αυτές έρχονται σε αντίθεση με νεότερες ανακαλύψεις.
 
Για παράδειγμα, πολύ πρόσφατα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το εσωτερικό της Γης βρίσκεται υπό συνεχή κίνηση. Εκτός δε από την κίνηση των πλακών της Γης έχουμε και μια κατακόρυφη κίνηση των πετρωμάτων. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται μεταγωγή. Το ενδιαφέρον, όμως, είναι –όπως γράφει ο Bill Bryson– ότι η ιδέα της μεταγωγής διατυπώθηκε αρχικώς από τον Κόμη Von Rumfold στα τέλη του 18ου αιώνα. Εξήντα χρόνια μετά ο Άγγλος εφημέριος Osmond Fisher επιχειρηματολόγησε ότι το εσωτερικό της Γης είναι ρευστό και ανεβοκατεβαίνει, αλλά η άποψή του απορρίφθηκε σαν εξωφρενική! 
 
Μόλις το 1970! 
 
Έπρεπε να φθάσουμε στη δεκαετία του 1970 όταν οι γεωφυσικοί αντιλήφθηκαν επαρκώς την δραστηριότητα του εσωτερικού της Γης και αποδέχθηκαν τη μεταγωγή. Όπως γράφει ο Bryson το σοκ ήταν ισχυρό. Στο βιβλίο της “Γυμνή Γη: Η Νέα Γεωφυσική” (Naked Earth: The New Geophysics) η Shawna Vogel γράφει χαρακτηριστικά πως «ήταν σαν οι επιστήμονες να έχουν αφιερώσει δεκαετίες ολόκληρες στη μελέτη των στρωμάτων της ατμόσφαιρας – τροπόσφαιρα, στρατόσφαιρα κλπ., και ξαφνικά να ανακαλύπτουν την ύπαρξη των ανέμων». 
 
Και πάλι βέβαια οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει σε κάποια κοινά αποδεκτή άποψη για το φαινόμενο της μεταγωγής και υπάρχουν έντονες διαφωνίες για τη φύση και τη λειτουργία του. Για τα πιο βαθιά στρώματα της Γης οι γνώσεις είναι ακόμη πιο περιορισμένες. Η έλλειψη γνώσεων προκύπτει και από τα στεγανά που υπάρχουν μεταξύ των επιστημών που εξετάζουν το εσωτερικό της Γης. Σύμφωνα με τη Shawna Vogel: «οι γεωλόγοι και οι γεωφυσικοί σπάνια παρακολουθούν τα ίδια συνέδρια ή συνεργάζονται για την επίλυση κοινών προβλημάτων». 
 
Με βάση τα παραπάνω κατανοεί κανείς ότι η πρόβλεψη των σεισμών είναι συνακόλουθα αδύνατη. Ακόμη και μακροπρόθεσμα είναι εξαιρετικά επισφαλής. Παρακινδυνευμένο είναι ακόμη και το να υποστηρίξει κανείς ότι κάποια περιοχή του κόσμου είναι απρόσβλητη από σεισμούς. Όπως γράφει ο Bryson, πέραν από τους σεισμούς που προκύπτουν από τις συγκρούσεις των τεκτονικών πλακών υπάρχουν και οι λεγόμενοι ενδοπλακικοί σεισμοί, οι οποίοι είναι εντελώς απρόβλεπτοι.
 
Το ηφαίστειο της Αγίας Ελένης 
 
Ο πιο καταστρεπτικός εξ αυτών συνέβη στη Νέα Μαδρίτη στο Μιζούρι των ΗΠΑ στις 16 Δεκεμβρίου του 1811. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα ένα έντονο μουγκρητό ξύπνησε τους κατοίκους και μετά ήρθε η δόνηση, η οποία διήρκησε περίπου τέσσερα λεπτά. Πολλά ρήγματα ανοίχτηκαν στο έδαφος και μια έντονη μυρωδιά θειαφιού πλημμύρισε την ατμόσφαιρα.
 
Οικοδομές γκρεμίστηκαν σε μεγάλη απόσταση, συμπεριλαμβανομένης μιας καμινάδας στο Σινσινάτι σε απόσταση περίπου 600 χλμ και μιας σκαλωσιάς στο Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον. Άλλοι δύο σεισμοί συνέβησαν στις 23 Ιανουαρίου και στις 4 Φεβρουαρίου του 1812. Έκτοτε η περιοχή είναι απολύτως ήσυχη. Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Bryson, ένα παρόμοιο επεισόδιο μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή σε οποιαδήποτε σημείο της Γης χωρίς απολύτως καμία προειδοποίηση. 
 
Πιθανώς ακόμη πιο απρόβλεπτη είναι η συμπεριφορά των ηφαιστείων. Όμως, πολλές φορές η έλλειψη γνώσεων, σε συνδυασμό με μια αλαζονική αυτοπεποίθηση και την τάση των επιστημόνων να προσπαθούν να καθυποτάξουν την πραγματικότητα στις θεωρίες τους, οδηγεί σε τραγικά αποτελέσματα. Αυτό έγινε με την έκρηξη του ηφαιστείου της Αγίας Ελένης στην Πολιτεία της Ουάσιγκτον το 1980. Η ενεργοποίηση του ηφαιστείου ξεκίνησε στις 20 Μαρτίου 1980 και οι κάτοικοι αποσύρθηκαν σε απόσταση 12 χλμ. που θεωρήθηκε ασφαλής. Στις 19 Απριλίου η βόρεια πλαγιά του βουνού άρχισε να διογκώνεται έντονα. 
 
Είναι απορίας άξιον το ότι κανένας από όσους κατείχαν υπεύθυνες θέσεις δεν κατάλαβε ότι αναμενόταν πλευρική έκρηξη. Μια εξήγηση γι’ αυτό είναι ότι οι σεισμολόγοι στήριξαν τα συμπεράσματά τους περί αναμενόμενης ήπιας έκρηξης της Αγίας Ελένης στη συμπεριφορά των ηφαιστείων της Χαβάης που δεν εκρήγνυνται ποτέ από τα πλευρά, επειδή αυτά είχαν μελετήσει. Βασίστηκαν δηλαδή στη θεωρία και αγνόησαν το οφθαλμοφανές.
 
Η καταστροφική έκρηξη 
 
Ένας μόνο επιστήμονας αντέδρασε έντονα σε αυτήν την αισιόδοξη άποψη. Ήταν ο καθηγητής γεωλογίας στο κοινοτικό πανεπιστήμιο της Τακόμα Jack Hayde, ο οποίος τόνισε το εμφανές σε όλους γεγονός ότι το ηφαίστειο της Αγίας Ελένης δεν έχει ανοιχτή δίοδο όπως αυτά της Χαβάης και συνακόλουθα η ένταση στο εσωτερικό του θα εκτονωνόταν όχι με μια ομαλή ροή λάβας αλλά με μια ισχυρή και πιθανότατα καταστρεπτική έκρηξη. Όμως, ο Hyde δεν ανήκε στην ομάδα των διορισμένων ειδικών που μελετούσαν το φαινόμενο και έτσι οι προειδοποιήσεις του απλά αγνοήθηκαν με πεισματική τυφλότητα. 
 
Η συνέχεια ήταν δραματική. Στις 8:32 της Κυριακής 18ης Μαΐου, η βόρεια πλευρά του ηφαιστείου κατέρρευσε προκαλώντας μια τρομακτική κατολίσθηση χώματος και λάσπης που κατηφόριζε με ταχύτητα 240 χλμ την ώρα θάβοντας τα πάντα στο πέρασμα της. Εκτιμάται ότι ήταν η μεγαλύτερη κατολίσθηση στη γνωστή ανθρώπινη ιστορία και μετέφερε υλικό αρκετό για να θάψει το Μανχάταν σε βάθος 120 μέτρων.
 
Ένα λεπτό μετά την κατολίσθηση το ηφαίστειο εξερράγη με την ισχύ πεντακοσίων ατομικών βομβών τύπου Χιροσίμας, εξαπολύοντας ένα τεράστιο και φονικό πυροκλαστικό νέφος που κινούνταν με ταχύτητα 1000 χλμ την ώρα, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο διαφυγής. Το νέφος αυτό, μεταξύ των άλλων, σκότωσε και τον ηφαιστειολόγο David Johnson, ο οποίος βρισκόταν στο παρατηρητήριο που είχε στηθεί για τη μελέτη του φαινομένου στην ασφαλή, υποτίθεται, απόσταση των 9,2 χλμ. Ήταν αυτός που ανέφερε πρώτος και κατέγραψε την έκρηξη πριν σκεπαστεί από την πυροκλαστική ροή. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. 
 
Το όρος της Αγίας Ελένης έχασε κάπου τετρακόσια μέτρα από την κορυφή του, ενώ μία έκταση 370 τετρ. χλμ γύρω από αυτό αφανίστηκε. Μια γιγαντιαία στήλη καπνού και στάχτης υψώθηκε στα 18 χλμ μέσα σε δέκα λεπτά και ένα αεροπλάνο που πετούσε σε απόσταση 45 χλμ ανέφερε ότι χτυπήθηκε από πέτρες που είχαν εκτοξευτεί από το ηφαίστειο! Κι όλα αυτά σε ένα ηφαίστειο που βρισκόταν υπό συνεχή επιστημονική επιτήρηση για μήνες και είχε δώσει πολλά σημάδια. Οι επιστήμονες λοιπόν καλά κάνουν και μιλάνε σιβυλλικά. Οι βεβαιότητες ανήκουν σε άλλους κλάδους… 
 

ΦΙΛΙΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΑ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ UCC

Του Παναγιώτη Αποστόλου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
egerssi@otenet.gr
 
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν αποθρασυνθεί τελείως εθνικιστικοί – φασιστικοί κύκλοι στην Αλβανία και οι οποίοι εγείρουν το ανύπαρκτο ζήτημα της Τσαμουριάς στην Θεσπρωτία μας! 
 
Έτσι προ ολίγων ημερών αυτές οι μαφιόζικες παραστρατιωτικές οργανώσεις του UCK και του UCC, υπό την προστασία και την εποπτεία του Αλβανού Προέδρου Έντι Ράμα, ξαναχτύπησαν στην Θεσπρωτία!
 
Πιο συγκεκριμένα, στο χωριό Φιλιάτες – κοντά στα Ελληνοαλβανικά σύνορα – πέταξαν τρικάκια αλυτρωτικού περιεχομένου! 
 
Σε αυτά τα τρικάκια εμφανιζόταν η Αλβανική Σημαία και έγραφε “Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς”!  
 
Ο “Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς” (εννοούν την Θεσπρωτία, όταν εκεί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ναζί - Γερμανοί είχαν εξοπλίσει Αλβανούς, που μαζί με τους Ιταλούς φασίστες πραγματοποιούσαν εθνοκάθαρση των Ελλήνων της περιοχής) και ο “Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσόβου” (Όταν τη 10ετία 1990 εθνικιστές αντάρτες Αλβανοί, πολέμησαν τον Σέρβικό στρατό για να αποκόψουν το Κοσσυφοπέδιο από την Σερβία), είναι αδέλφια δίδυμα!  
 
Αυτή λοιπόν η ευθεία αλβανική πρόκληση των Αλβανών φασιστών, δεν έλαβε καμιά απάντηση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη! 
 
Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση διατηρεί φιλικότατες σχέσεις με το καθεστώς Έντι Ράμα, και δεν πρέπει να το δυσαρεστήσει (ενεργώντας υποτονικά στις προκλήσεις, όπως και με την Τουρκία), αλλά και με την κυβέρνηση της Ιταλίας, που ποτέ δεν απέρριψε την επιθυμία της να ενωθεί η Νότιος Ήπειρος με την Αλβανία! Η οποία ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, έχουν παντελώς ξεχάσει τη Βόρειο Ήπειρο και τη Διεθνή Συνθήκη του “Πρωτόκολλου της Κέρκυρας”!
 
Μπορούμε να πούμε, ως και ύποπτες τις κυβερνητικές αποφάσεις…
 
Βέβαια αυτές οι ιμπεριαλιστικές απειλές, από δωσίλογους απόγονους φασίστες, έρχονται ως εδαφική απειλή κατά της Ελλάδος, από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να κλείσει το στρατόπεδο στους Φιλιάτες (628 του Τάγματος Πεζικού), δημιουργώντας υπέρμετρη ανησυχία στους κατοίκους, γενικότερα της Θεσπρωτίας!  
 
Όταν στην περιοχή έχουν ήδη κλείσει διάφορες δημόσιες δομές και Δήμος Φιλιατών καταγράφει μεγάλα ποσοστά υπογεννητικότητας! 
 
Άρα η διατήρηση του στρατού μας στην περιοχή, δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας στους κατοίκους! 
 
Έτσι αυτή η αλάφρωνα ενέργεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη ξεσήκωσε τους κατοίκους, οι οποίοι άφησαν τις δουλειές τους και τα νοικοκυριά τους και συγκεντρώθηκαν σε διαμαρτυρία στην Αθήνα, μπροστά από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας!
 
Κόνιτσα, γη ηρώων, γη ελληνική…
 
Η Κόνιτσα είναι μια μεγάλη Κωμόπολη του νομού Ιωαννίνων, που απέχει 67 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα και μόλις 17-18 χιλιόμετρα από την συνοριακή Βόρειο Ήπειρο! 
 
Μάλιστα πρόσφατα είχαμε και την επέτειο της Μάχης της Κόνιτσας (25/12/1947 – 6/1/1948), όπου οι Κομμουνιστές του λεγόμενου “Δημοκρατικού Στρατού” εισέβαλαν στην Κόνιτσα προκειμένου να την καταλάβουν και να εγκαταστήσουν εκεί την προσωρινή “Δημοκρατική Κυβέρνηση”!
 
Ωστόσο οι δυνάμεις του Εθνικού Στρατού μας, μαζί με τους κατοίκους της Κόνιτσας (σ.σ. είναι τιμή μου που ο θείος μου πολέμησε εκεί και η μητέρα μου καθώς και οι δυο αδελφές της συμμετείχαν σε αυτήν την κομμουνιστική αποτροπή), απέτρεψαν τα δόλια κομμουνιστικά σχέδια και έτσι γράφτηκε στην Κόνιτσα άλλη μια χρυσή σελίδα του Έθνους των Ελλήνων! 
 
Σε αυτήν λοιπόν την ακριτική ιστορική πόλη, φασιστικά αλβανικά υπολείμματα, θεωρούν την Κόνιτσα αλβανική και δεν είναι λίγες οι φορές που αποτελεί πεδίο δράσης για ακραίες οργανώσεις Αλβανών…
 
Μάλιστα έχουν δημιουργήσει στο διαδίκτυο αλυτρωτικές σελίδες, όπου περνούν την προπαγάνδα τους, μέσω αντεθνικού παραληρήματος…
 
Μιλάνε επίσης πως στην Κόνιτσα είχαν γίνει πολλοί βασανισμοί και εκδιώξεις Αλβανών! 
 
Είναι μάλιστα πρόσφατο το γεγονός (πριν από ένα χρόνο), όπου Αλβανός δημοσιογράφος διαφήμιζε μνημεία της περιοχής ως Αλβανικά, εκφράζοντας τη διαμαρτυρία του, γιατί δεν κυμάτιζε σε αυτά η Αλβανική σημαία!
 
Ας ανατρέξουμε λίγα χρόνια πίσω…
 
Όμως, δυστυχώς τίποτε δεν είναι τυχαίο!
Γι΄ αυτό ας δούμε τι έγραφα πριν από 6 χρόνια!
 
Όταν στις 4 Μαρτίου 2018 δημοσίευα το άρθρο μου “Βατικανό και Ιταλία συμμαχούν με την Τουρκία κατά της Ελλάδος” και έγραφα μεταξύ των άλλων:
«…τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, δυστυχώς, μας επιβεβαιώνουν και τρέχουν τόσο γρήγορα μετά την επίσκεψη του Χαριτζή Ρετζέπ – Ταγίπ Ερντογάν στο Βατικανό και την συνάντησή του με τον Πάπα (σ.σ. κατά πατρο-Κοσμά τον Αιτωλό: Τον Πάπα να καταράσθε γιατί αυτός θα είναι η αιτία [του κακού]), που δεν τα προλαβαίνουμε! Η συνάντηση αυτή αποκωδικοποιείται ως εξής:
 
α) “καθαγιάσθηκαν” υπό του Πάπα, άπασες οι εγκληματικές ενέργειες και πράξεις του Τούρκου αιμοσταγή Σουλτάνου! Παρελθούσες, τωρινές, αλλά και μελλοντικές!
 
β) Εντατικοποιείται η στρατιωτική συνεργασία της Ιταλίας με την Τουρκία και την Αλβανία με μια σειρά εχθρικών πράξεων στα ΒΔ σύνορά μας! Όμως, και στα Δωδεκάνησα, που σύμφωνα με την υψηλότατη και άριστα γνωρίζουσα πηγή μας, ο Ερντογάν υποσχέθηκε στην Ιταλία μερίδιο της επιτυχίας του! Όταν θα έχει ολοκληρωθεί η εισβολή της Τουρκίας στα Δωδεκάνησα, που ενδεχομένως να μην αργεί! Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και με την άμεση υπαναχώρηση των ιταλικών ερευνητικών σκαφών στα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου, καθώς και οι πρόσφατες εμπρηστικές δηλώσεις του Ερντογάν και άλλων Τούρκων αξιωματούχων, όπως επίσης και το τελευταίο επεισόδιο στα Ίμια…»!
 
Στρατολόγηση τζιχαντιστών στην Αλβανία…
 
Ενίσχυση των παραπάνω και εξόχως ανησυχητικό είναι το γεγονός της “συγκεντρώσεως” το τελευταίο χρονικό διάστημα πλήθους τζιχαντιστών στα προάστια των Τιράνων (σ.σ. Μπόρσι και Πανεπιστημιούπολη Τιράνων), οι οποίοι τάχατες φιλοξενούνται εκεί – πάντα σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα – εκπαιδευόμενοι άρτια για να είναι πανέτοιμοι να συμμετάσχουν στη στρατιωτική επίλεκτη δύναμη που θα χτυπήσει το Ιράν! Ένα χτύπημα που θα φέρει την “ευλογία” των ΗΠΑ, αλλά και του Ισραήλ και της Τουρκίας!
 
Αλλ΄ όμως μήπως η πληροφορία περί Ιράν είναι σε ένα ευρύτερο πλαίσιο παραπληροφόρησης και αυτή η επίλεκτη στρατιωτική δύναμη στραφεί κατά της Ελλάδος; Με τις περιοχές της Κέρκυρας και της ΒΔ Ελλάδος να δέχονται πρώτες τα χτυπήματα;
 
Άλλωστε, δεν είναι διόλου τυχαίο πως η Τουρκία συνεχίζει να ενισχύει, όχι μόνο τις αλβανικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και τις δικές της στρατιωτικές Βάσεις τις ευρισκόμενες στην αλβανική Επικράτεια που αριθμούν περί τις δυο ταξιαρχίες!
 
Ατράνταχτη απόδειξη των λεγομένων μας (σ.σ. της πηγής μας) είναι η συνέχιση της κατεδαφίσεως των περιουσιών των Ελλήνων της Χιμάρας υπό του Έντι Ράμα, η τρομοκράτηση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών και η ανέγερση επτά υπερμεγεθών ισλαμικών τεμενών στο Μπεράτι, στο Αργυρόκαστρο, στο Τεπελένι κ.α.
 
Δημιουργώντας στην Ελλάδα αυτές τις δεκαετίες νομή και κατοχή στην κυριαρχία μας! Βέβαια, οι Αλβανικές Μυστικές Υπηρεσίες είχαν ξεκινήσει τη μεθοδική διείσδυση αλβανικού πληθυσμού στην ελληνική Επικράτεια από το 1968, όταν και ξεκίνησαν επίσημες διασυνδέσεις μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας!
 
Φέτος που συμπληρώνονται 50 χρόνια από τότε, φαίνεται πιο ξεκάθαρα από ποτέ η δράση της 5ης φάλαγγας στην ελληνική Επικράτεια, στην οποία έχουν εισχωρήσει “ειρηνικά” πυρήνες του UCK και του UCC, καθώς επίσης και οργάνων των Μυστικών Υπηρεσιών της Αλβανίας, των γνωστών SHIK και SHISH που στόχο έχουν και την Ορθόδοξη Εκκλησία!
 
Και το ερώτημα είναι: Όταν στις τάξεις αυτών των πεμπτοφαλαγγιτών υπάρχουν άνθρωποι που βαρύνονται με πλήθος ποινικών αδικημάτων, εγκληματιών Αλβανοκοσοβάρικης καταγωγής, θα χτυπούσαν ή όχι με μεγάλη ευχαρίστηση ελληνικούς στόχους στρατιωτικής και μη σημασίας, εάν και εφ΄ όσον λάμβαναν εντολή;;

Τα επαγγέλματα στην ελληνική αρχαιότητα

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου
 
Ἀρετά, πολύμοχθε γένει βροτείῳ, // θήραμα κάλλιστον βίῳ… καὶ θανεῖν ζαλωτὸς ἐν Ἑλλάδι πότμος // καὶ πόνους τλῆναι μαλεροὺς ἀκάμαντας…·” (ελεύθ. μ.τ.φ: Αρετή, που κοπιάζουν για να σε αποκτήσουν οι άνθρωποι,… // αποτελείς το καλύτερο είδος κυνηγιού που θα μπορούσε να κατακτήσει κανείς σε αυτήν την ζωή// […] και θα πρέπει αυτός που έχει μυηθεί στα ιερά και τα όσια των Ελλήνων, να θυσιάσει ακόμα και τη ζωή του για σένα, // αλλά και να έχει το θάρρος να αντέξει σε ατελείωτες δοκιμασίες…). 
 
Διαβάζω σχεδόν περίλυπη ένα απόσπασμα κεφαλαίου από το βιβλίο ”Βίοι Φιλοσόφων” του ιστοριογράφου της φιλοσοφίας της αρχαιότητας Διογένη Λαέρτιου (3ος αι. μ Χ) , που είναι αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του μεγάλου φιλοσόφου του 4ου αιώνα π Χ, Αριστοτέλη.  
 
Διαβάζω σχεδόν περίλυπη τον ύμνο που έγραψε ο ίδιος ο Σταγειρίτης φιλόσοφος (υπό την ιδιότητα του υμνογράφου), γιατί συνειδητοποιώ ότι – στο αέναο γοργοκύλισμα του χρόνου – το κυνήγι της αρετής για τους νέους φαντάζει (σε βάθος ορίζοντα) σαν ύψιστη πολυτέλεια (και για κάποιους περιττή) μπροστά στο κυνήγι της εύρεσης εργασίας. Της εύρεσης εργασίας προς ενίσχυση της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. 
 
Της εύρεσης εργασίας με ειδίκευση, που θα τους εξασφαλίσει το όνειρο μιας άνετης ζωής, αφού ”η εργασία από μόνη της δεν οδηγεί πια στον πλούτο”, όπως λέει ο Νοτιοαφρικανός ανθρωπολόγος Τζέιμς Σάσμαν (συγγραφέας του βιβλίου ”Εργασία”, μιας μελέτης ουσιαστικά για τη στρεβλή παγκόσμια οικονομία και τους κινδύνους της παραγωγικότητας). 
 
Το ”άλφα” στο αλφαβητάρι της Οικονομίας και της οικονομικής της Εργασίας (των οικονομικών πτυχών της, δηλαδή) στην αρχαία Ελλάδα ήταν, αναμφίβολα ο ”οίκος”, το κατάλυμα. Η πρώτη παραγωγική μονάδα (σε καταλυματική μορφή). στην οποία επένδυαν ρίχνοντας όλο το βάρος στην καλή διοίκηση του σπιτιού. 
 
Το λέει, εμμέσως – άλλωστε – και ο Ξενοφών (5ος-4ος. αι. π Χ) στο έργο του ”Οἰκονομικός” – που έχει σαν θέμα τη διαχείριση ενός νοικοκυριού και ενός κτήματος – με τη μορφή εναλλασσόμενου διαλόγου-πεζού λόγου ανάμεσα στον Σωκράτη και στον Κριτόβουλο, γιο του Κρίτωνα, αγαπημένου φίλου και μαθητή του. 
 
Στην εν λόγω πραγματεία, ο Αθηναίος ιστορικός βάζει τον μεγάλο Αθηναίο φιλόσοφο του 5ου αι. π Χ να ρωτά τον νεαρό: ”Πες μου, Κριτόβουλε, άραγε η οικιακή οικονομία είναι το όνομα μιας γνώσης, όπως εκείνη του γιατρού, του μεταλλουργού ή του ξυλουργού;”. Για να μονολογεί, κάποια στιγμή ”[…] Καλός οικονόμος είναι αυτός που διαχειρίζεται σωστά τα οικονομικά του σπιτιού του” (ελ. μτφ). 
 
Η αποφυγή, προφανώς, περιττών δαπανών και η σωστή διαχείριση του πλούτου ήταν η πρώτη μέριμνα για τη συσσώρευσή του, μετά τη διασφάλιση εξ αρχής του είδους οικονομικής ανάπτυξης που θα επέλεγαν στον χερσαίο και θαλάσσιο ελλαδικό χώρο, όπου η ‘συλλεκτική’ οικονομία (την οποία πιστοποιούν εργαλεία προσπορισμού της τροφής των παλαιολιθικών προγόνων μας [κόκαλα, κέρατα, πέτρες κλπ] σε περιοχές της Ελλάδας [Κρήτη, Κυκλάδες κλπ] και της Κύπρου) μετεξελισσόταν σταδιακά σε αγροτική-κτηνοτροφική και η αλιευτική οικονομία σε ναυτική” (βλ. Σαράντος Καργάκος: ”Η Οικονομία κατά την Ελληνική Αρχαιότητα”). 
 
Έτσι, γνώριζαν απ’ την ελληνική αρχαιότητα αυτό το οποίο γνωρίζουμε σήμερα: Ότι, δηλαδή, το επάγγελμα που θα επιλέξει ο άνθρωπος, θα σφραγίσει ολόκληρη τη ζωή του. ”Θα μπει σε αυτήν, όπως σε μια σφαίρα απ’ όπου δεν πρόκειται πια να βγει, όσο μακρά ζωή κι αν ζήσει”, κατά τον μεγάλο δοκιμιογράφο και φιλόσοφο του 20ου αιώνα Ευάγγελο Παπανούτσο (”Πρακτική φιλοσοφία”). ”Σφαίρα” που θα τον κυριεύσει, θα τον υποτάξει σχεδόν δια βίου… 
 
Με τον τρόπο αυτό, θα γίνει το επάγγελμά του ο καθρέφτης της προσωπικότητάς του, όπου θα αντανακλάται ο εσωτερικός κόσμος του και η συνεισφορά του στην κοινωνία. Αυτό που λέμε, δηλαδή, ”κοινωνική συνειδητότητα”, μέσω της οποίας υπηρετείται η κοινωνική αποστολή του ανθρώπου. 
 
Έτσι γνώριζαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι ότι το επάγγελμα που θα διάλεγαν θα ήταν η βασική πηγή επιβίωσής τους. Η μόνιμη εργασία τους (κατά κανόνα) προς εξασφάλιση του ”ζην” (με ευκταίο το ”ευ ζην” της ευζωίας και ευδαιμονίας), στην πορεία για εξασφάλιση του βιοπορισμού τους. 
 
Για να ανταποκριθούν επιτυχώς μάλιστα στο βιοποριστικό τους έργο, διάλεγαν διαφόρου είδους επαγγέλματα: ελεύθερα ή εξαρτημένα, χειρωνακτικά ή πνευματικά, έχοντας πλήρη συνείδηση ότι η επαγγελματική τους αποκατάσταση προϋποθέτει έγκυρη επιλογή. Αυτό που λέμε σήμερα ”επαγγελματικό προσανατολισμό”, προοπτική αποκάλυψης των ιδιαίτερων κλίσεων. 
 
Άρα ήταν δεδομένο από τότε ότι το ιδανικό συνταίριασμα της προσωπικότητας ενός ανθρώπου με το επάγγελμα επιλογής του συμβάλλει όχι μόνο στη βελτίωση της ζωής του από υλικής άποψης, αλλά και στην αυτογνωσία του. Αυτογνωσία η οποία θα του ανοίξει το δρόμο για την ευτυχία μέσω του πολιτισμού της καθημερινότητας και της εξανθρώπισής του. 
 
Δείγματα των τελευταίων αναγνωρίζουμε στα πρώτα χρόνια της παρουσίας των πρωτοελλήνων στις διάφορες μορφές οικονομίας και την εξελικτική διαδρομή της. Διαδρομή από τα στοιχειώδη της εποχής του Λίθου σε εκείνην του Χαλκού που ακολούθησε (4.000 π Χ), καθώς την μαλακή πέτρα (ψαμόλιθο και ασβεστόλιθο) – για την κατασκευή εργαλείων – διαδέχθηκαν τα μέταλλα με πρώτο τον χαλκό. 
 
Δείγματα αυτών βρίσκουμε, εν αφθονία, στον μικρασιατικό και τον ευρύτερο ελλαδικό χώρο (Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο: Κύπρο, Μήλο, Σίφνο, Σύρο, Θήρα και Γουρνιά Κρήτης // Θεσσαλία: Σέσκλο και Διμήνι // Μακεδονία: Άσσηρο και Νέα Νικομήδεια//, καθώς και σε άλλες περιοχές στην Πελοπόννησο, τη Στερεά και την Ήπειρο)! 
 
Ήταν η εποχή που, χάρη στα εργαλεία του, ο άνθρωπος εξανθρωπίστηκε. Έπαιρνε τα φυσικά αντικείμενα και τα έκανε τεχνητά, όταν το χρειαζόταν. Κι αυτή η ανακατασκευή και μετάπλαση γινόταν χάρη στα χέρια του, η εργασία των οποίων συμπορευόταν με τη διαμόρφωση της ομιλίας, την έκφραση του λόγου του. 
 
Έτσι το ανθρώπινο χέρι – στον ελλαδικό χώρο, εν προκειμένω, με πλαίσιο τον ανοιχτό ορίζοντα της Μεσογείου – εξελίχθηκε σταδιακά από θαυμαστό εργαλείο κατασκευών σε σύμβολο της παγκόσμιας χειροτεχνίας, σε όργανο του ανθρώπινου σώματος που εξέφραζε την επινοητικότητα, τη δημιουργικότητα, την ευαισθησία και την αρμονική σύζευξη της ύλης με την ψυχή και το πνεύμα. Το πνεύμα του δημιουργού που σκεφτόταν και κατασκεύαζε έχοντας στη διάθεσή του το πιο θαυμαστό εργαλείο: το χέρι του! 
 
Το χέρι του, χάρη στο οποίο κυριαρχούσε στις δυσκολίες, τα άγχη και τα προβλήματά του και εξελισσόταν σταδιακά με στόχο την ανανέωση που θα έφερνε την ολοκληρωμένη έκφραση του εαυτού του, διάδοχο της παλιάς, νευρωτικής ανισορροπίας του…
 

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.