Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Η 19η Απριλίου 2024 ήταν ένα απίστευτο τεστ αντοχής (ή στην γλώσσα της Νέας Τάξης Πραγμάτων: τεστ ανθεκτικότητας) για έναν ποινικολόγο που έπρεπε να ενεργήσει βέλτιστα και τάχιστα ως συνταγματολόγος.
Άλλο ένα παράδοξο: Στην εποχή όπου προπαγανδίζεται νυχθημερόν η αυθεντία των «ειδικών», μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης έχει όποιος αναπτύσσει δεξιότητες κολυμβητή αποστάσεων και όχι δύτη.
Στις 14.00 αποστέλλεται το κατάπτυστο υπόμνημα του ΠΑΣΟΚ εναντίον των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, με το οποίο υποτίθεται ότι τεκμηριώνουν τον ρόλο του Κασιδιάρη ως υποκρυπτόμενου αρχηγού και αιτούνται να κοπεί ο συνδυασμός υποψηφίων των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ από τις προσεχείς ευρωεκλογές.
Η καταληκτική προθεσμία που τάσσεται για την υποβολή του ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΟΥ υπομνήματος προς αντίκρουση του αποκρουστικού ΠΑΣΟΚικού υπομνήματος είναι μέχρι τις 17.00! Ευτυχώς, με την επίκληση της καταχρηστικής υποβολής, εδόθη μια μικρή παράταση για την σύνταξη του ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΟΥ αντι-υπομνήματος.
Κάπως έτσι λειτουργεί η δημοκρατία και το κράτος δικαίου στην Ελλάδα:
Στο παρά πέντε στέλνονται τα επιθετικά υπομνήματα για να μην αφεθεί επαρκής χρόνος προς αναλυτική αντίκρουσή τους, ο δε χρόνος που αφήνεται στον αμυνόμενο ελάχιστος.
Φαίνεται ότι οι νομικές διαδικασίες αντιγράφουν τα ριάλιτι τηλεπαιχνίδια, εν προκειμένω του MasterChef: Ο καλός ο μάγειρας θα κερδίσει μόνο αν μπορεί να μαγειρέψει το δυσκολότερο φαγητό μέσα στον λιγότερο χρόνο.
Το πρόβλημα είναι ότι ο αντίπαλος του διαγωνιζόμενου μικρού κόμματος παίζει με σημαδεμένη τράπουλα: Το ΠΑΣΟΚ του γιδοβοσκού είναι ένα από τα συστημικά κόμματα που υποδύονται την αντιπολίτευση, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν το alter ego του κυβερνώντος κόμματος.
Τελικά, το ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΟ υπόμνημα κατετέθη με πλήρη επιχειρηματολογία σε νομικό και πραγματικό επίπεδο μέσα στον προβλεπόμενο χρόνο.
Καθώς διάβαζα τα νομικά φληναφήματα των συντακτών του ΠΑΣΟΚΙΚΟΥ υπομνήματος ένιωσα ναυτία από την απέραντη υποκρισία της προβαλλόμενης επιχειρηματολογίας.
«Ο κ. Κασιδιάρης» –άκουσον-άκουσον– «ασκούσε την πραγματική ηγεσία του κόμματος ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, την οποία εξακολουθεί να ασκεί έως και σήμερα».
Γελάνε τα παρδαλά κατσίκια και μαζί τους και οι πέτρες!
Πραγματικά, υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι, μετά από όσα έχουν συμβεί, ο Κασιδιάρης είναι, όλο αυτό το διάστημα, ο υποκρυπτόμενος πραγματικός πρόεδρος των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ;
Κι όμως, το ΠΑΣΟΚ το πιστεύει ή προσποιείται ανερυθρίαστα ότι το πιστεύει, θεωρώντας ότι οι Έλληνες πολίτες τρώνε το «κουτόχορτο της ευήθειας» ή τα «ποπ-κορν του υπνωτισμού»!
Πόση φρενοβλαβοποίηση μπορεί να αντέξει ο κοινός νους;
Πόσο μαύρο της ψευτιάς μπορεί να χωρέσει στο λευκό της αλήθειας;
Η δεσπόζουσα φρενοβλαβοποιητική εξίσωση είναι η εξής: Όποιος στηρίζει δημόσια ένα κόμμα σημαίνει ότι το χειραγωγεί υπογείως!
Με τέτοια νοητικά άλματα γίνονται τα σύγχρονα νομικά θαύματα από τα κόμματα του ψευτοδημοκρατικού τόξου, που ως περήφανοι προστάτες της «δημοκρατίας» νοιάζονται τάχα για την προάσπισή της έναντι των «ακροδεξιών» εχθρών της.
Δει δη επαναπροσδιορισμού των εννοιών που έχουν διαστρεβλωθεί από τους δαίμονες της Νέας Εποχής:
Ποιοι είναι οι γνήσιοι δημοκράτες και ποιοι οι πραγματικοί ακροδεξιοί-φασίστες;
Μήπως ισχύει και εδώ η θεωρία του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου;
Μήπως οι προπαγανδιστές της «δημοκρατίας» και των υπερήφανων τόξων της είναι, ανάποδα συμπεριφερόμενοι, οι σατανικοί καπηλευτές της, που με το τόξο τους εκσφενδονίζουν εναντίον των ευάλωτων θεσμών της τα φαρμακωμένα βέλη τους;
Και μήπως οι λοιδορούμενοι ως ακροδεξιά αποβράσματα είναι όσοι βαστάνε Θερμοπύλες υπέρ των ελληνορθόδοξων ιδανικών;
Αν σκεφτούμε ότι η λέξη «ελληνορθόδοξος» σε λίγο καιρό θα εγγραφεί στην μαύρη λίστα του ρατσιστικού λεξιλογίου, γνωρίζουμε την απάντηση:
Κακό πράγμα αυτός που αγαπά πατρίδα και ορθοδοξία, καλό πράγμα αυτός που τα γράφει στα παλιά του τα παπούτσια ή/και τα καθυβρίζει!
Στην σύγχρονη Ελλάδα της μεταδημοκρατίας και του μονοκομματικού κράτους με την εικονική αντιπολίτευση δίδεται η ευκαιρία διαγωνισμού των κομμάτων στο στούντιο του πολιτικού Master Chef για τα μάτια του κόσμου.
Δεν ενδιαφέρει αν θα δοθεί σε ένα κόμμα η πραγματική-ρεαλιστική δυνατότητα αντίκρουσης της αντίπαλης επιχειρηματολογίας, αλλ’ αρκεί όλοι να υποκρίνονται ότι υφίσταται αυτή η δυνατότητα.
Εκείνο που μετρά είναι η προθήκη της δημοκρατίας, όχι η ουσιαστική της λειτουργία!
Κι επειδή όλα είναι βιτρίνα, ψευτιά και υποκρισία, πλησιάζει η ώρα που η μάσκα της ψευτοδημοκρατίας θα καταπέσει για μία ακόμη φορά και έτσι θα αποκαλυφθούν οι σάπιοι κυνόδοντες του εωσφορικού καθεστώτος:
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά οι ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ εκτιμώ ότι θα κοπούν ακόμη κι από τις ευρωεκλογές, γιατί ο νεοταξίτικος συρφετός, που ξεχειλίζει από δημοκρατικά αισθήματα, βγάζει φλύκταινες στο άκουσμα της αντίθετης άποψης.
Δεν είναι τυχαίο ότι με το άρ. 4 Ν. 5083/2024, το οποίο παραθεωρήθηκε ακόμη και από συνταγματολόγους, οι κραυγαλέα αντισυνταγματικές (ν)τροπολογίες Βορ(γ)ίδη περί υποκρυπτόμενης ηγεσίας που, για να οδηγήσει σε (μη προβλεπόμενο από το άρθρο 29 παρ. 1 του Συντάγματος) αποκλεισμό του κόμματος, αρκεί να έχει καταδικασθεί πρωτοδίκως, και όχι, όπως ρητώς προβλέπεται στο άρ. 51 παρ. 3 του Συντάγματος, αμετακλήτως, εφαρμόζονται από τις 26/1/2024 και για την ανάδειξη εκπροσώπων στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ορθότερα: στην υβριδική γιουροβίζιον, όπου θέλουν να μετέχουν ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές, σκηνοθέτιδες πορνό, πανελίστες, μετεωρολόγοι, σεισμολόγοι… – α ναι, και ολίγοι πολιτικοί!
Προτεινόμενο σλόγκαν: το ελληνικό Σύνταγμα προ πολλού έχει γίνει κουρελού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου