Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
egerssi@otenet.gr
Παλαιότερα τους Έλληνες Ευρωβουλευτές τους έστελναν στο Ευρωκοινοβούλιο τα πολιτικά κόμματα ανάλογα με το ποσοστό που λάμβαναν στις Ευρωεκλογές και τη σειρά που είχαν ε3κείνοι στα ευρωψηφοδέλτια!
Τώρα όμως τους Ευρωβουλευτές τους στέλνει στην Ευρωβουλή ο ελληνικός λαός, αφού δεν αποτελούν μόνο επιλογή του κομματικού μηχανισμού, αλλά και δικής του επιλογής! Άρα έχει ευθύνη των επιλογών του ο ελληνικός λαός!
Ο οποίος δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να πληροφορηθεί τα πεπραγμένα των Ευρωβουλευτών στην Ευρωβουλή και αν αυτοί πέραν των παχυλών μισθών που παίρνουν, πέραν των υψηλών διασυνδέσεων που δημιουργούν, αν παράγουν έργο υπέρ των συμφερόντων της Ελλάδος!
Αποδεχόμενοι χωρίς καμιά αντίδραση, την τεχνηέντως επιβαλλόμενη σιωπή από τα κόμματα και τα ΜΜΕ!
Έτσι στην Ευρωβουλή γίνονται “τέρατα και σημεία”, που ποτέ δεν φτάνουν στον ελληνικό λαό! Όπως επί παραδείγματι, πριν από ένα μήνα, Έλληνες Ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ των τουρκικών συμφερόντων! Και πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί, το γεγονός πως 18 από τους 21 Έλληνες Ευρωβουλευτές (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ) καταψήφισαν τροπολογία που κατέθεσε η πολιτική Ομάδα Ευρωβουλευτών (Σαλβίνι, Λεπέν, Afd κ.α.) που ζητούσε να χαρακτηριστούν οι “Γκρίζοι Λύκοι” (η ακροδεξιά οργάνωση της Τουρκίας δηλαδή) ως τρομοκρατική οργάνωση!
Δηλαδή οι 18 Έλληνες Ευρωβουλευτές, δεν πιστεύουν πως οι “ Γκρίζοι Λύκοι” είναι τρομοκρατική οργάνωση; Ή τους ενδιέφερε περισσότερο πως το ψήφισμα το έφερε στην Ευρωβουλή πολιτική Ομάδα, που αυτοί οι “δημοκράτες” Ευρωβουλευτές την χαρακτηρίζουν ως ακροδεξιά;
Ωστόσο είχαμε μετά από λίγες ημέρες κι άλλο ένα “πολιτικό έγκλημα” από τους ίδιους Ευρωβουλευτές μας! Καταψήφισαν πάλι ψήφισμα που έφερε για ψήφιση στην Ευρωβουλή η ίδια πολιτική Ομάδα της Ευρωβουλής (Σαλβίνι, Λεπέν, Afd κ.α.) και το οποίο ψήφισμα ζητούσε να καταδικαστεί η Τουρκία για τις σφαγές Χριστιανών που διέπραξε στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ!
Απίστευτα πράγματα κι όμως αληθινά!
Έτσι ζητήσαμε την άποψη του πρώην Ευρωβουλευτή και αντιστράτηγου ε.α Γεώργιου Επιτήδειου! Ο οποίος μας είπε πολύ χρήσιμα πράγματα, άγνωστα στους περισσότερους:
«Η για δεύτερη φορά, σε διάστημα ενός μηνός, άρνηση των Ευρωβουλευτών των κομμάτων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ (στην ψηφοφορία για το πρώτο ψήφισμα απείχε) να υπερψηφίσουν προτάσεις ψηφισμάτων που καταδίκαζαν την Τουρκία, όσο δικαιολογημένη έκπληξη και αν προξενεί, έχει την εξήγησή της. Με βάση την εμπειρία μου στο Ευρωκοινοβούλιο, θεωρώ ότι η στάση των Ευρωβουλευτών των παραπάνω κομμάτων, οφείλεται σε μία πρακτική, η οποία εκδηλώνεται με δύο σκέλη.
Το πρώτο αναφέρεται στην διάθεσή τους να υποκύπτουν πάντοτε στην σκοπιμότητα της κομματικής πειθαρχίας, έστω και αν η δική τους άποψη είναι διαφορετική. Σε ότι αφορά τις επιλογές των κομμάτων τους, αυτές έχουν την τάση να συνάδουν με την βούληση της πολιτικής Ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου, στην οποία ανήκουν (Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστές, Αριστεροί κλπ.). Η φιλοσοφία να είναι πάντοτε, τα ελληνικά κόμματα, “βασιλικότερα του Βασιλέως”, δεν αφήνει περιθώρια στους Ευρωβουλευτές τους να ενεργήσουν με διαφορετικό τρόπο…
Το δεύτερο σκέλος αναφέρεται σε μία πρακτική που ακολουθούν, εθιμικώ δικαίω θα έλεγα, οι περισσότερες από τις πολιτικές Ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου. Σύμφωνα με αυτή, μία, ή και περισσότερες Ομάδες, δεν υπερψηφίζουν πρόταση ψηφίσματος το οποίο έχει προτείνει Ομάδα που ανήκει σε αντίπαλο ιδεολογικό χώρο, όσο σωστή και αν είναι αυτή. Εξήγηση σ’ αυτό θα μπορούσε ίσως να δώσει, ελαφρώς παραλλαγμένη, η φράση του Καρχηδονίου θεολόγου Τερτυλιανού (Quintus Septimius Florens Tertullianus): Credo quia absurdum est: (Πιστεύω διότι είναι παράλογο)! Η λογική αυτού του παραλόγου ακολουθείται με θρησκευτική ευλάβεια από τους Ευρωβουλευτές των προαναφερθέντων ελληνικών κομμάτων.
Στις δύο περιπτώσεις οι προτάσεις για την καταδίκη της Τουρκίας υποβλήθηκαν από την Πολιτική Ομάδα ID (Λεπέν, Σαλβίνι, AFD, Ανεξάρτητοι). Λαμβανομένου υπόψιν ότι, τις παραπάνω προτάσεις υπερψήφισαν και άλλοι (μη Έλληνες) Ευρωβουλευτές που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, θα είχε ενδιαφέρον να εξετασθεί εάν από την ΝΔ δόθηκε εντολή να καταψηφιστούν τα προαναφερθέντα ψηφίσματα, ή όχι. Ένα άλλο σημείο το οποίο πρέπει να επισημανθεί είναι το ότι, κάθε Ευρωβουλευτής έχει το δικαίωμα να αιτιολογεί την ψήφο του, ώστε να γνωρίζει τόσο ο ψηφοφόρος του, όσο και κάθε ενδιαφερόμενος το σκεπτικό με το οποίο ψήφισε αυτός (ο Ευρωβουλευτής). Εννοείται, πως για κάθε σοβαρό θέμα, κυρίως δε για εκείνα τα οποία έχουν εθνικό ενδιαφέρον, η δυνατότητα αυτή γίνεται υποχρέωση.
Συνεπώς, πέραν του κόμματος, πρέπει να ερωτηθούν, σχετικά, και οι ίδιοι οι Ευρωβουλευτές. Στον αντίποδα, η ιστορία έχει αποδείξει πως οι Ευρωβουλευτές των κομμάτων του Πατριωτικού Χώρου (ΛΑΟΣ, ΑΝΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ), όχι μόνον υποστήριζαν τα εθνικά συμφέροντα με δυναμισμό και κάθε διαθέσιμο μέσον (ομιλίες, παρεμβάσεις, ερωτήσεις, προτάσεις τροπολογιών, ψήφος, αιτιολογήσεις ψήφου), αλλά, επιδεικνύοντας την απαιτούμενη εκάστοτε υπευθυνότητα, υποστήριζαν όσες προτάσεις ψηφισμάτων θεωρούσαν ορθές, ασχέτως της πολιτικής Ομάδας η οποία τις πρότεινε.»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου