Κάθε όνομα Ελληνικό κάποιο μυστικό κρύβει
όμως η Βόρειος Ήπειρος την ψυχή μας σχίζει
τόπος με αίμα ποτισμένος και χιλιοβασανισμένος
κατατρεγμένος ο ηπειρωτικός Ελληνισμός
και από τη μοίρα του τραυματισμένος
Οι ξένοι και η Ειμαρμένη την θέλει υποδουλωμένη
Για το Αθηναϊκό κράτος δεν υπάρχει την έχει ξεγραμμένη
εδώ όμως η παγκόσμια γράφτηκε ιστορία
αέναη σε τούτο το λαό η γενοκτονία
Σε σπαράζει τα τραγούδια της ν’ ακούσεις
των πουλιών και των λόγγων θα νοιώσεις τις δονήσεις
οι Δρυίδες από εδώ είχαν ξεκινήσει
από εδώ διέδωσαν τον πολιτισμό στη Δύση
και αυτή με αγνωμοσύνη θα την ανταμείψει
Κύπρος και Β. Ήπειρος σε μόνιμη τιμωρία
προς τι τόσο μίσος και μνησικακία;
δυο τόποι με ιδιαίτερη για τον Πολιτισμό Αξία
η «Δύση» τους εκδικείται μετά μανίας
Η Κέρκυρα έχει και αυτή το μυστικό της
ο Εγκέλαδος στο βυθό ο δημιουργός της
συχνά όμως γίνεται άσπονδος εχθρός της
κάποτε την έλεγαν «Δρέπανον» κοινώς δρεπάνι
είναι το σχήμα που την κάνει
να μοιάζει και σαν « ραπάνι»
τέτοιο νησί στον κόσμο δεν υπάρχει
όπου και να ψάξεις
Πλουσιοπάροχα από τη φύση προικισμένη
αρχόντισσα πολιτισμένη και με κάστρο οχυρωμένη
έκθαμβος, ο ταξιδιώτης μένει σαν τη γνωρίσει
πανάρχαιες ιστορίες θα ακούσει και θα απορήσει
η Κέρκυρα του Θέσπι θυγατέρα
από ένδοξο πατέρα και άγνωστη μητέρα
ο Θέσπις γιός του μυθικού Ερεχθέως
η προιστορία και ιστορία της αναδίδει κλέος
ο παππούς της ο πρώτος βασιλιάς των Αθηναίων
Την Κέρκυρα άρπαξε ο Ποσειδώνας
καθότι τραγουδούσε σαν αηδώνα
στην «Κόρκυρα» την πήγε στη μετέπειτα « Σχερία»
τελικά «Κέρκυρα» την ονόμασε
προς τιμήν της « ξενόφερτης κυρίας»
εκ του Φαίακος πήρε και τ’ όνομα «Φαιακίς»
κάποτε λεγόταν « Κορφώ» και «Κορυφή»
στην ακρόπολη ψηλά ήταν χτισμένη
του Ιόνιου τα τιρκουάζ νερά απολάμβανε τρισευτυχισμένη
Πανέμορφη η Κέρκυρα και χαριεστάτη
χάρις στο ισχυρό ναυτικό
και τις συμμαχίες της ισχυροτάτη
τους Κορινθίους και Αθηναίους είχε προστάτες
και ουδείς τολμούσε να την πειράξει
Ασφυκτικά δεσπόζει στην Αδριατική
σε στενή επαφή με την χερσόνησο την Ιταλική
στη Σχερία του Ατλαντικού ο Οδυσσέας
είχε ναυαγήσει
κατά την επιστροφή του εξ Αμερικής
η Ναυσικά στην ακτή γυμνό θα τον συναντήσει
και θα τον ντύσει
Στο ανάκτορο του Αλκίνοου και της Αρήτης
τον δέχθηκαν με τιμάς
«απήδαυλη» του παραχώρησαν ναύ
πλοίο απόλυτα αυτοματοποιημένο θαύμα ναυπηγικής
ακόμη και στις μέρες δεν έχει κατασκευαστεί
Χρόνια περιπλανιόταν στον Ατλαντικό πριν φθάσει εκεί
αρκετοί λαοί από την «Κορφού» έχουν περάσει
και πολιτισμοί, όμως στους αιώνες των αιώνων έμεινε Ελληνική
Μυκηναίοι, Κορίνθιοι, Ιλλυριοί
Κρήτες, Ρωμαίοι και Βυζαντινοί
Ενετοί, Γάλλοι και άλλοι πολλοί
δε λύγισαν όμως του Κερκυραίου την ψυχή
πάντα με τη δική της ιδιοπροσωπεία
ένα νησί που αναδίδει μουσική και αρμονία
Εδώ ο «ξένιος» Ζευς έχει κατοικία
και στους τουρίστες απόλαυση χαρίζει και υψηλή φιλοξενία
Κέρκυρα νησί της μουσικής και του ωραίου η πατρότης
εδώ η Μελπομένη κατοικεί,
η Τερψιχόρη, η Πολύμνια και η Καλλιόπη
εδώ είχε ριζώσει το αρχοντολόι του Ενετού « Ιππότη»
Εδώ ανθίζει ο πολιτισμός και η αισθητική
κάθε γωνιά και φιλαρμονική πουθενά δεν θα συναντήσεις
ευαίσθητη του κερκυραίου η ψυχή αλλά μη τη θίξεις
ο Νίκος Μάντζαρος γηγενής μουσουργός
του εθνικού μας ύμνου ο μελοποιός
ο Διονύσιος Σολωμός εκ Ζακύνθου
ο στιχουργός
ο Ιωάννης Καποδίστριας πρώτος κυβερνήτης
της Ελλάδος Κερκυραίος
θύμα των δόλιων και δολοφονικών Εγγλέζων
ξενοκίνητος ο δολοφόνος για τον Ελληνισμό μοιραίος
στο «Φόρειν Οφις» ο ηθικός αυτουργός κρυμμένος
και ο «Τουρκικός Αττίλας» από τους Άγγλους σκηνοθετημένος
Επτάνησα σπέρμα ανώτερου πολιτισμού
θαρρείς και κατέβηκε εξ ουρανού
τόπος υψηλού πνευματικού δυναμικού
αν το Αιγαίο τους βαρβάρους αποκρούει από ανατολάς
το Ιόνιο τους Ιησουίτες « δυτικούς» από δυσμάς
Σε πανάρχαιους καιρούς με την Ήπειρο
η Κέρκυρα ενωμένη
μετά το λιώσιμο των παγετώνων ένεκα σεισμών βρέθηκε χωρισμένη
έκτοτε η Κέρκυρα τη Βόρεια Ήπειρο θωρεί λυπημένη
Τρις ελευθερωμένη από τον Έλληνα μαχητή
και ακόμα σκλαβωμένη στον τουρκαλβανό κατακτητή
Έλληνας είναι και αυτός εξισλαμισθείς
όπως τα εκατομμύρια στην Ανατολή
αγνοεί την Ιλλυρική καταγωγή του
Ελληνική είναι η φυλή του
κάποτε το Ισλάμ και τον έκανε πιστό του
έκτοτε βλέπει το Ελληνικό γένος σαν εχθρό του
Ο απανταχού Ελληνισμός πονάει και ρωτάει:
«γιατί μάνα Ελλάς την κόρη σου απεμπολείς;
Πως η καρδιά σου το βαστάει; Πως ο πόνος δεν την σπάει;
κλαίει και οδύρεται γιατί η δόλια του αδελφή
αλυσοδεμένη προς τον ξερριζωμό τραβάει
Κάποτε και ο Ιλλυριός θα μορφωθεί
το σφάλμα του τότε θα καταλάβει
Το μόνιμο συμφέρον του με τον Ελληνισμό να ενωθεί
και την πατρώα θρησκεία να προσκυνάει
μια μέρα η Βόρειος Ηπειρος σαν χαμένο διαμάντι
θα λάμψει επί της Γης
γιατί τα όσια και ιερά αρχέτυπα
στο χώμα της φυλάει
(30/0 1/ 22)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου