Ματαιώθηκε η έλευση του Άξιον Εστί, ενώ μετά τα Τέμπη έπρεπε να τρέξουμε προς την παρηγοριά της Παναγίας! Γιατί;

Σε μια περίοδο πένθους που ο πιστός λαός έχει απόλυτη ανάγκη την Παναγία, εμείς επιλέξαμε να ματαιώσουμε την έλευση του Άξιον Εστί λόγω «ακατάλληλων συνθηκών»!

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης   

 

Άξιον Εστί: Μέσα σε μια πορεία παράδοσης 20 και πλέον αιώνων, η διαχρονική στάση της Ορθοδοξίας είναι πως όταν η χώρα αντιμετωπίζει μια μεγάλη τραγωδία, τότε είναι περισσότερο ανάγκη να καταφύγει ο λαός στα μεγάλα και ιερά προσκυνήματα της πίστεως μας, που θα προσφέρουν θεϊκή παρηγοριά και θα στηρίξουν πνευματικά τον πιστό κόσμο.  

 

Το Άξιον Εστί, η Εφέστια εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στο Πρωτάτο, στις Καρυές του Αγίου Όρους, επρόκειτο να έρθει στην Αθήνα την Τετάρτη 15 Μαρτίου προς προσκύνηση και ενίσχυση των Ελλήνων που δοκιμάζονται. Κι όμως, αντί η Παναγία, η Μάνα των Ελλήνων να γίνει δεκτή με μεγάλη λαχτάρα για να φωτίσει το σκότος του θανάτου που έχει απλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα, η έλευση της αναβλήθηκε!  

 

Ειδικότερα και σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξεδόθη, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ενημέρωσε ότι, λόγω έντονου προβληματισμού μεταξύ των μελών της αρμόδιας Οργανωτικής Επιτροπής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, των εκπροσώπων της Ιεράς Κοινότητος και των εμπλεκομένων Φορέων της Ελληνικής Πολιτείας περί του χρόνου ελεύσεως της Ιεράς Εικόνος «αποφασίσθηκε η αναβολή της ελεύσεως Αυτής κατά την παρούσα χρονική συγκυρία, δι’ ευθετώτερον χρόνον, περί του οποίου θα υπάρξει στο μέλλον σχετική ανακοίνωση. Τα μέλη της ΔΙΣ συγκατετέθησαν στην ως άνω απόφαση».  

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, η αναβολή της έλευσης της εικόνας του Άξιον Εστί, ήταν προϊόν παρέμβασης της κυβέρνησης, δεδομένου ότι λόγω της τραγωδίας των Τεμπών, στην Αθήνα γίνονται αλλεπάλληλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και η κυβέρνηση θέλει να ελέγχει όλους τους προβλεπόμενους άλλα και τους αστάθμητους παράγοντες, ώστε να μην πληγεί περεταίρω το καταρρέον επικοινωνιακό προφίλ της. 

 

Όπως ανακοινώθηκε, η παρούσα χρονική συγκυρία δεν ευνοεί την απρόσκοπτη υποδοχή και προσκύνηση της εικόνος. Μα ίσα – ίσα, η παρούσα χρονική συγκυρία καθιστά άκρως απαραίτητο να σπεύσουν οι χριστιανοί στην παρηγοριά της μητέρας Παναγίας, να καταθέσουν τις θερμές προσευχές τους στην Χάρη της, για όλες αυτές ψυχές που έφυγαν τόσο άδικα. Αλίμονο αν τα προσκυνήματα έβγαιναν στον κόσμο μόνο σε ανέφελες και απροβλημάτιστες περιόδους!  

 

Με ποια πνευματική λογική συγκατένευσε η ΔΙΣ για την αναβολή της έλευσης της εικόνας «δι’ ευθετώτερον χρόνον»; Ποιος είναι πιο κατάλληλος χρόνος για να προστρέξουμε στο «λιμάνι των ψυχών» την Κυρία Θεοτόκο, αν όχι τώρα που ολόκληρη η χώρα δοκιμάζεται από τέτοια θλίψη;  

 

Ακόμα και αν δεχθούμε ότι υπήρχε κάποιος κίνδυνος για την ομαλή διεξαγωγή του προσκυνήματος, θα μπορούσαν να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις στον προγραμματισμό της επίσημης υποδοχής της (επρόκειτο να γίνει στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, άλλα κάλλιστα θα μπορούσε να αλλάξει η τοποθεσία) και με μια πιο «αθόρυβη» και προστατευμένη διαδικασία να λάβει χώρα το προσκύνημα κανονικά.  

 

Γεμίσαμε από «σωτήρες» και μας… περισσεύει η Παναγία;  

 

Αλίμονο σε αυτό το δύσμοιρο κράτος! Σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, όποτε χτυπούσε μια συμφορά το έθνος μας, ο πιστός λαός κατέφευγε στα εικονίσματα, τους αγίους, την Παναγία μας, καθώς η χάρη τους είναι η μόνη που μπορεί να υπερβεί τη σκιά του θανάτου. Μόνο εκεί λάμβαναν πραγματική παρηγοριά, στήριξη και ελπίδα. Και σήμερα λέμε προς την Παναγία πως δεν την χρειαζόμαστε τώρα, άλλα ίσως κάποια άλλη στιγμή που θα είμαστε πιο… εύκαιροι!  

 

Έτσι θα δείξουν οι κυβερνώντες τη «μετάνοια» τους για την ανευθυνότητα και τις τραγικές παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών; Κηρύσσοντας ανεπιθύμητη την Παναγία και ματαιώνοντας την έλευση της ιερής εικόνας της, σαν να είναι το προσκύνημα ένα… φολκλορικό «event» που «ενοχλεί» και πρέπει να φύγει από την μέση; Και περιμένουν να πάει μπροστά αυτός ο τόπος με τους πολιτικούς να έχουν τέτοια μυαλά;  

 

Αντί να κοιτάξουν πώς θα «μαζέψουν» υπουργούς και βουλευτές που σπάνε το ένα ρεκόρ αναισθησίας μετά το άλλο, που προκαλούν συνεχώς το λαϊκό αίσθημα και δεν σέβονται τον πόνο των δεκάδων οικογενειών που θρηνούν, βρήκαν να ασχοληθούν με το Άξιον Εστί; Λίγη ντροπή δεν έχει απομείνει; Ρητορικό το ερώτημα!  

 

Ο πολιτικός παχυδερμισμός τους δεν τους αφήνει ούτε τώρα να αντιληφθούν πως σιχάθηκε ο κόσμος τους αυτόκλητους «σωτήρες» και έχει ανάγκη να στραφεί σε σταθερές; Άλλοι μετατρέπουν την οργή τους σε διαμαρτυρία και άλλη μετατρέπουν την αγανάκτηση τους σε προσευχή. Η κυβέρνηση δεν σέβεται ούτε τους μεν, άλλα ούτε και τους δε!  

 

Άλλωστε μάθαμε για τα καλά το πόσο… «σέβεται» την Ορθοδοξία η κυβέρνηση στην περίοδο της πανδημίας. Τότε που ο παποκαίσαρας του Μαξίμου έδινε εντολές να σφραγίζουν ναοί, να αλλάζει ώρα η Ανάσταση, να πολεμείται η Θεία Κοινωνία, να απαγορεύονται λιτανείες, να διώκονται ιερείς και να ποινικοποιούνται οι περιφορές επιταφίων. Δεν τα ξεχάσαμε αυτά τα αίσχη, και με τη συμπεριφορά τους φροντίζουν να μας τα φρεσκάρουν.  

 

Σε τι ακριβώς θα «ενοχλούσε» το προσκύνημα του Άξιον Εστί; Μήπως θα… προκαλούσε; Μήπως θα φαινόταν… παράταιρο; Μήπως θα… σκανδάλιζε; Από πού και ως πού; Είναι δυνατόν να προκαλεί με οιονδήποτε τρόπο η τιμή σε ένα ιερό πρόσωπο που αποτελεί την κατεξοχήν παραμυθία σε κάθε πενθούντα; Είναι δυνατόν να «ενοχλεί» η Μάνα Παναγία, που αποτελεί το μοναδικό και απόλυτο στήριγμα για κάθε μάνα που θρηνεί το παιδί της;  

 

Και όλος αυτός ο κόσμος πως θα παρηγορηθεί πνευματικά; Με κυβερνητικές φανφάρες και γκάλοπ; Με τηλεοπτικά και διαδικτυακά μανιφέστα οργής; Σε αυτά θα αρκεστούμε και την ευλογία της Παναγίας θα την αφήσουμε απ’ έξω; Δεν μας δίδαξε τίποτα η συγκλονιστική στάση της οικογένειας του αδικοχαμένου Κυπριανού, για το πού κρύβεται η απόλυτη παρηγοριά μπροστά στο κράτος του θανάτου;  

 

Άραγε θα μάθουμε στα νέα παιδιά πως η χάρη της Παναγίας είναι μια «διακοσμητική» και «ξεκομμένη» από τα του κόσμου παρουσία, που θα την χρησιμοποιούμε περιστασιακά όποτε… βολεύει τις περιστάσεις;  

 

Η κυβέρνηση μπορεί να παραμείνει προσηλωμένη στο δόγμα της ασέβειας όσο θέλει, αφού έτσι κρίνει. Μακάρι κάποτε να υπάρξει αληθινή μετάνοια. Άλλα εμείς ως χριστιανοί δεν βαδίζουμε καθόλου καλά, και αυτό θα πρέπει να μας ανησυχεί κυρίως…

 

πηγή

Share