O Αμερικανός ΥΠΕΞ κ Μπλίνκεν κατά την συνομιλία του με τον Τούρκο ομολογο του αλλα και τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ, με διαδοχικές και καθ΄ όλα όμοιες τοποθετήσεις τους, καθιστούν σαφές στην κυβέρνηση Ερντογάν ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν αλλάξει την στάση τους απέναντι στην αγορά από την Τουρκία του ρωσσικού πυραυλικού συστήματος S-400, διότι αυτό δεν είναι συμβατό με το ΝΑΤΟ και αποτελεί απειλή για την ασφάλεια της Συμμαχίας.
Η Τουρκία παρ όλον ότι έχει υποστεί κυρώσεις από την κυβέρνηση Τραμπ για το θέμα των S-400, με αποκλεισμό της από την αγορά των αμερικανικών F-35, εξακολουθεί να συντηρεί το θέμα, ψάχνοντας συμβιβαστικές διεξόδους στο γόρδιο δεσμό, που έχει δημιουργήσει με την αγορά των ρωσσικών πυραύλων S-400.
Ήδη ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου ανακοίνωσε ότι συστήνεται «ομάδα εργασίας» Τουρκίας – ΗΠΑ για το θέμα, για να φάει ξερή διάψευση από τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα, σύμφωνα με την οποία « Δεν υπάρχει τέτοια ομάδα εργασίας , ούτε πρόκειται να συσταθεί».
Παραλλήλως, ο καθ’ ύλην αρμόδιος Τούρκος ΥΕΘΑ, Χουλουσί Ακάρ, έχει ήδη λανσάρει την ιδέα να εφαρμοστεί «το Μοντέλο της Κρήτης» σε ότι αφορά στην χρήση του ρωσσικού αμυντικού συστήματος S -400.
Υπενθυμίζεται ότι το 1998, η Κύπρος ως μη νατοϊκή χώρα αγόρασε τους S-300 για την προστασία της από τα τουρκικά αεροσκάφη. Τότε οι ΗΠΑ ανάγκασαν την ελληνική κυβέρνηση να τα φορτωθεί ως άχρηστο υλικό και να τους εγκαταστήσει στην Κρήτη.
Κατ’ απαίτηση της Τουρκίας, μάλιστα, μέσα στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα συμφώνησε ότι δεν πρόκειται να μετακινήσει και εγκαταστήσει τους S-300 στα ελληνικά νησιά του Αν Αιγαίου για την άμυνα της χώρας.
Ο κ Ακάρ πολύ πονηρά επιχειρεί να διαπραγματευθεί με την Ουάσιγκτων την εφαρμογή «του Μοντέλου της Κρήτης» για να διασώσει τους τουρκικούς S-400.
Είχε σπεύσει όμως ο ίδιος με γραπτή δημόσια αναφορά του μετά από συνάντηση του στο αμερικανικό Πεντάγωνο επι Τραμπ, το 2019 να αιτιολογήσει την αγορά των ρωσσικών πυραύλων ως την τουρκική απάντηση «σε σοβαρή αεροπορική απειλή» που αντιμετωπίζει η Τουρκία. Δι’ αυτού του τρόπου τότε, αλλά και τώρα, η Άγκυρα αναφέρεται σαφώς στην Ελλάδα χωρίς να την κατονομάζει, ως αίτια για την αγορά των ρωσσικων πυραύλων.
Η Άγκυρα δηλαδή χρησιμοποιεί τις ελληνικές αναχαιτίσεις στο Αιγαίο εναντίον των τουρκικών παραβιάσεων του εθνικού εναερίου χώρου και τις ελληνικής κυριαρχίας νήσων του Α Αιγαίου, ως αιτιολογία για την αγορά των S- 400. Δηλώνει ακόμα ως «απειλή» εναντίον της τις κινήσεις της ΠΑ που περιορίζονται αυστηρά εντός του FIR Αθηνών και υπερασπίζονται την ελληνική κυριαρχία ελληνικών νήσων ,που για την Τουρκία αποτελούν «τουρκικό έδαφος» ΄η στην καλύτερη περίπτωση « ξένο κράτος».
Επιπροσθέτως η Τουρκία δεν αντιμετωπίζει «σοβαρή αεροπορική απειλή» από καμμιά γειτονική χώρα , που εμπίπτει στις επιχειρησιακές δυνατότητες των S-400: ούτε από το Ιράν, που είναι φίλη προς την Τουρκία χώρα, ούτε από το Ιράκ που είναι ισοπεδωμένο,(πλην της περίκλειστης περιοχής των Κούρδων του Β Ιράκ, οι οποίοι δεν έχουν αεροπορία), ούτε από τη Συρία, που είναι ημι- κατεχόμενη χώρα από Τουρκία – Ρωσία, ενώ το Ισραήλ βρίσκεται εκτός βεληνεκούς των ρωσσικών πυραύλων.
Το «Μοντέλο της Κρήτης» για την Τουρκία βρίσκει την καλύτερη εκδοχή του σε μια ενδεχόμενη συμφωνία μεταφοράς των τουρκικών S-400 στη Ζώνη εξαίρεσης εφαρμογής της Συνθήκης CFE (Περιορισμός Συμβατικών Δυνάμεων στην Ευρώπη) στο πλαίσιο του ΟΑΣΕ, που βρίσκεται στην Τουρκία, απέναντι από την Κύπρο. Με βάση τη Συνθήκη αυτή, η Τουρκία πέτυχε- και με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας- να εξαιρεθεί από τις Συνθήκες Περιορισμού και Ελέγχου των Συμβατικών όπλων στην Ευρώπη μια τουρκική περιοχή απέναντι από την Κύπρο, στα σύνορα Τουρκίας, Συρίας, Ιράν Ιράκ, με το αιτιολογικό ότι οι χώρες αυτές συνιστούν απειλή εναντίον Τουρκίας, ΝΑΤΟ και Ευρώπης.
Στην περιοχή αυτή η Τουρκία έχει ακόμα και σήμερα το δικαίωμα να σωρεύει χωρίς κανέναν απολύτως διεθνή έλεγχο και εποπτεία, απεριόριστο στρατό και οπλικά συστήματα προκειμένου να αντιμετωπίσει τους εν δυνάμει εχθρούς της. Άρα μπορεί να παρκάρει άνετα και τους S- 400 σ αυτήν την ουδέτερη ζώνη η Τουρκία, ενώ έχει το ελεύθερο, χωρίς να την εμποδίσει κανείς να « μπαινο-βγάζει» τους κινητούς S -400, και να τους χρησιμοποιήσει όταν θελήσει εναντίον των νήσων Αν. Αιγαίου και της Κύπρου. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι τώρα σφυρίζουν αδιάφορα και ανέμελα, αφού «κάποιος άλλος» θα λύσει το πρόβλημα.
Επειδή τείνει να γίνει συμφωνία Τουρκίας- ΝΑΤΟ -ΗΠΑ ώστε να εναποτεθούν οι S- 400 στην Ζώνη εξαίρεσης, αυτή αποτελεί μείζονα απειλή για την Ελλάδα και την Κύπρο Ακόμα και στην περίπτωση που η Αθήνα προμηθευθεί F- 35. Διότι η Τουρκία θα εναποθέτει/ κρύβει τους S-400 στην εξαιρέσιμη ζώνη μόνον όταν θα προειδοποιείται από τον ΟΑΣΕ ότι θα υποστεί έλεγχο Open Skies για τρεις μόνον μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου