Όπως είναι γνωστό, μετά την υποβληθείσα παραίτηση του μητροπολίτη Φλωρίνης κ. Θεοκλήτου, η μητρόπολη κηρύσσεται σε χηρεία και επίκειται η εκλογή νέου ποιμενάρχη από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως προβλέπεται από τον Καταστατικό της Χάρτη.
Με την παρούσα παρέμβασή μας, ως μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας, απευθυνόμενοι σε καθένα από σας ξεχωριστά, τους Σεβασμιώτατους μητροπολίτες που συγκροτούν την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και που θα αποτελέσουν το σώμα των εκλεκτόρων του νέου μητροπολίτη μας, επιθυμούμε να εκφράσουμε την έμπονη αγωνία μας, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας εν όψει της επικείμενης εκλογής.
Θεωρούμε ότι δικαιούμαστε να εκφραστούμε και να έχουμε λόγο στην εκλογή του νέου μας ποιμενάρχη. Κάτι τέτοιο αποτελεί τόσο δικαίωμά μας που απορρέει από τους Ιερούς Κανόνες, όσο και επιταγή της εκκλησιαστικής μας συνειδήσεως και της Αγιοπατερικής Παραδόσεως. Το λαϊκό στοιχείο, με βάση το Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, δεν συμμετέχει με παθητικό τρόπο στην εκκλησιαστική ζωή, αλλά ενεργά, αφού, κατά την μνημειώδη διακήρυξη - εγκύκλιο των πατριαρχών της Ανατολής της 6ης Μαίου 1848, ο λαός του Θεού αποτελεί «τον φύλακα της Ορθοδοξίας»1 και το σώμα της Εκκλησίας.
Αξίζει να σημειώσουμε, την πάγια εκκλησιαστική τάξη που επικρατούσε τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, όταν δεν είχε ακόμη λόγο η Πολιτεία στην εκλογή των ποιμένων, με βάση την οποία ο πιστός και ευσεβής λαός ήταν αυτός που εξέλεγε τους επισκόπους που επρόκειτο να τον διαποιμάνουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο ειδωλολάτρης Ρωμαίος αυτοκράτορας Αλέξανδρος Σεβήρος εμιμείτο τους Χριστιανούς στο θέμα της συμμετοχής του λαού στην εκλογή των αρχόντων!
Επίσης, ρητώς οι Αποστολικές Διαταγές ορίζουν: «Επίσκοπος να χειροτονείται άνδρας άμεμπτος σε όλα, άριστος και εκλεγμένος απ’ όλο το λαό. Αυτός, αφού προταθεί, να κρίνεται αποδεκτός σε κοινή σύναξη που θα γίνει ημέρα Κυριακή από το λαό, μαζί με τους πρεσβυτέρους και τους παρευρισκομένους επισκόπους. Και ο επικεφαλής της συνάξεως [εν προκειμένω, ο αρχιεπίσκοπος] ρωτάει τούς πρεσβυτέρους και το λαό, αν αυτός είναι εκείνος πού ζητούν να γίνει εκκλησιαστικός τους άρχοντας»2.
Προς ενίσχυση των όσων παραθέσαμε μέχρι στιγμής, υπενθυμίζουμε ότι ο Μέγας Αθανάσιος «με την ψήφο όλου του λαού ανήλθε στον θρόνο του Μάρκου»3. Επίσης, με την ψήφο του λαού εκλέχθηκαν και οι Αμβρόσιος Μεδιολάνων, Μέγας Βασίλειος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Αυγουστίνος Ιππώνος, Ευστάθιος Αντιοχείας, Νεκτάριος Κωνσταντινουπόλεως και άλλοι. Ο δε (προ του σχίσματος) πάπας Ρώμης Λέων ο Α΄, σε μια επιστολή του τονίζει χαρακτηριστικά ότι «εκείνος που προΐσταται όλων, απ’ όλους ας εκλέγεται».
Επομένως, ο πιστός λαός και δικαιούται και οφείλει να έχει λόγο στην εκλογή των ποιμένων του. Σε αυτή, λοιπόν, τη γραμμή στοιχούμενοι κι εμείς και λαμβάνοντας υπόψη το έγγραφο-επιστολή παραιτήσεως του απερχόμενου μητροπολίτη κ. Θεοκλήτου, στο οποίο παρακαλούσε καθέναν από σας, τους εκλέκτορες μητροπολίτες στην επικείμενη συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας με σκοπό την εκλογή του διαδόχου του, να «επιβλέψετε» και στους «άξιους αρχιμανδρίτες και συνεργάτες»4 του, σας απευθύνουμε θερμή έκκληση να επιλέξετε ως μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, ένα από τα πρόσωπα που διακονούν ευδοκίμως και αξίως από ετών ή έχουν διακονήσει στο παρελθόν, στη συγκεκριμένη μητρόπολη, κοντά στον μεγάλο Πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη, o oποίος με την ανεπανάληπτη ποιμαντορία του ανέδειξε τη μητρόπολή μας σε υπόδειγμα ποιμαντικής, ομολογιακής και ιεραποστολικής δράσεως.
Είναι λογικό, ηθικό, δίκαιο και επωφελές για την τοπική μας Εκκλησία να εκλεγεί μητροπολίτης ένας από τους αρχιμανδρίτες που ζουν και δραστηριοποιούνται ποιμαντικά στην περιοχή μας ή και κάποιος από εκείνους που στο παρελθόν διακόνησαν εδώ, συνεργαζόμενοι με τον π. Αυγουστίνο, αλλά και με τον π. Θεόκλητο. Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν τέτοια κατάλληλα και ενδεδειγμένα πρόσωπα στη μητρόπολη μας. Μεταξύ αυτών, λοιπόν, για τη συμπλήρωση του «τριπρόσωπου», προτείνουμε, αυθόρμητα, τους αρχιμανδρίτες Ειρηναίο Χατζηεφραιμίδη, Επιφάνιο Χατζηγιάγκου και Μελέτιο Βαδραχάνη (χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε και άλλους αξιόλογους αρχιμανδρίτες). Οι δύο πρώτοι διακονούν ευδοκίμως στην περιοχή της Φλώρινας από πολλών ετών ενώ ο τρίτος διακόνησε θεοφιλώς στο παρελθόν στην περιοχή της Εορδαίας. Οι εν λόγω κληρικοί διαθέτουν αγάπη προς την Ορθόδοξη Πίστη, ιεραποστολικό ζήλο, πανθομολογούμενο ήθος αλλά και πολύ αξιόλογα μορφωτικά και επιστημονικά προσόντα. Η μακροχρόνια παρουσία τους δίπλα στο μακαριστό Αυγουστίνο αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα και ασφαλές εχέγγυο της μη διαψεύσεως των προσδοκιών μας στην περίπτωση που ένας εξ αυτών εκλεγεί μητροπολίτης. Επιπροσθέτως, οι προαναφερθέντες αρχιμανδρίτες διακρίθηκαν και για τον αγνό και άδολο πατριωτισμό τους, τον οποίο διακηρύττουν από άμβωνος, αλλά και εμπράκτως, όπως κάτι τέτοιο πιστοποιεί η αγωνιστική στάση τους απέναντι στη "Συμφωνία των Πρεσπών".
Ειδικότερα: Ο π. Ειρηναίος εργάστηκε ως ιεροκήρυκας και κατηχητής στην ακριτικὴ μητρόπολή μας, διετέλεσε Καθηγητὴς Πανεπιστημίου, έχει προσφέρει πηγαία συγγράμματα (και συνεχίζει τη σχετική συγγραφική παραγωγή του), μελέτησε ιδιαίτερα τον άγιο Αυγουστίνο και τον ιερό Χρυσόστομο, κατέχει άριστα την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα, μετέφρασε αρκετά θεολογικά βιβλία και χαίρει εκτιμήσεως απὸ όλους.
Ο π. Επιφάνιος υπηρέτησε (ως φυσικὸς) στὴν εκκλησιαστικὴ εκπαίδευση, κατέχει μεγάλη θεολογικὴ παιδεία, όπως πιστοποιούν τα πρωτότυπα εκκλησιαστικὰ συγγράμματά του, έχει ιεραποστολικὴ δράση στὴν Αφρική και έχει προταθεί ως επίσκοπος, κατ᾽ επανάληψη, γιὰ τὴν Αφρικὴ και την Κύπρο, αλλά αρνήθηκε τις προτάσεις απὸ αφοσίωση στὴν εδώ ποιμαντικὴ αποστολή του.
Ο π. Μελέτιος έχει εργασθεί στὴν εξωτερικὴ ιεραποστολή, κατέχει καλὰ τὴν εκκλησιαστική, εθνικὴ καὶ πολιτική μας ιστορία, υπηρέτησε ευδοκίμως τόσο ως εφημέριος όσο και ως ιεροκήρυκας, έχει συγγράψει σπουδαία βιβλία μὲ ουσιαστικὴ συμβολὴ στὴν θεολογικὴ ερμηνεία και την εκκλησιαστικὴ ιστορία, κατέχει σπάνιο χάρισμα λόγου, υπηρετεί ευδοκίμως τώρα στὴν ἱ. μητρόπολη Θηβών & Λεβαδείας παράγοντας αγλαούς καρπούς.
Η μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας έχει την ιδιαιτερότητα να βρίσκεται στην εσχατιά της Ελλάδας, σε μια εθνικά κρίσιμη θέση. Βεβαίως, πάνω απ’ όλα ίσταται η Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία που πρέπει να διέπει το φρόνημα και την πράξη του καθενός αρχιερέα. Υπ’ αυτό το πρίσμα θεωρούμε αδιανόητο να ποιμάνει την παραδοσιακά αντιοικουμενιστική μητρόπολή μας κάποιος επίσκοπος με αμβλυμμένα κριτήρια περί της μοναδικότητος της Ορθοδοξίας ως της μόνης ασφαλούς οδού σωτηρίας, δηλαδή κάποιος οικουμενιστής που θα αναγνωρίζει εκκλησιαστική υπόσταση στους αιρετικούς και θα συμπροσεύχεται μαζί τους (καθώς και με αλλοθρήσκους) ή που θα δικαιολογεί τέτοιες ενέργειες και δεν θα τις θεωρεί καταδικαστέες. Το ίδιο ισχύει και για τους θεράποντες της εκκοσμίκευσης και του συσχηματισμού με τον κόσμο και το κοσμικό φρόνημα κληρικούς, που αντί να κάνουν τον κόσμο Εκκλησία πράττουν το αντίθετο, νοθεύοντας και αλλοιώνοντας το εκκλησιαστικό ήθος με τις ―εις βάρος των ευαγγελικών και ιεροκανονικών επιταγών― καινοτόμες πρακτικές τους.
Με σαφήνεια η Καινή Διαθήκη καθορίζει τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο Επίσκοπος, στην Α΄ προς Τιμόθεον επιστολή, 3:2-7.
Συμπερασματικά, επιθυμούμε ο νέος μητροπολίτης μας να είναι, όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, Θεό-κλητος και Δημό-κλητος, και η εκλογή του να μην αποτελέσει προϊόν συναλλαγών και προσυνεννοήσεων μεταξύ των εκλεκτόρων, να διαθέτει ακραιφνές Ορθόδοξο φρόνημα και εκκλησιαστικό ήθος, να μη διέπεται από πνεύμα δεσποτισμού και από εξουσιαστικές τάσεις σε βάρος των κατωτέρου βαθμού κληρικών, των μοναχών και μοναζουσών των ιερών μονών της περιφερείας του καθώς και των μελών των Ορθοδόξων ιεραποστολικών αδελφοτήτων, να μην διώκει σεπτούς και ομολογητές κληρικούς και λαϊκούς που διαμαρτύρονται και αποδοκιμάζουν τις, περί την Ορθόδοξη Πίστη, προδοτικές ενέργειες εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Μακαριώτατε, σεβασμιώτατοι αρχιερείς, κλείνοντας θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε να λάβετε σοβαρά υπ’ όψη σας την πρότασή μας. Δεν θεωρούμε ορθό και πρέπον να λάβει χώρα στην ιστορική μητρόπολή μας αυτό που, δυστυχώς, συμβαίνει συνήθως, δηλαδή να πληρωθεί ο θρόνος της τοπικής μας Εκκλησίας από αρχιμανδρίτη άγνωστο στο πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας, τη στιγμή που άξιοι αρχιμανδρίτες διακονούν αξίως από ετών ή έχουν διακονήσει επίσης αξίως προ ετών σε αυτή, έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του πιστού λαού και έχουν θρονιασθεί στις καρδιές των πιστών. Μάλιστα, επιθυμούμε, η επιλογή του νέου μητροπολίτη Φλωρίνης, εκ των τριών αρχιμανδριτών που προτείναμε, να γίνει με τον αποστολοδίδακτο τρόπο της ρίψεως κλήρου (όπως συνέβη στην περίπτωση της εκλογής του Αποστόλου Ματθία στη θέση του αποθανόντος προδότη Ιούδα. Πράξ.1, 16-26), ώστε να ερωτηθεί, επιτέλους, και μια φορά το Άγιο Πνεύμα και να μην καλείται, προ τετελεσμένων γεγονότων, μόνο για τη χειροτονία του εκάστοτε νέου μητροπολίτη!
Σας ασπαζόμαστε με σεβασμό.
Από τη συντονιστική επιτροπή:
Ελευθεριάδου Ελένη, Φλώρινα
Μυρωνίδης Νικόλαος, Φλώρινα
Νάνης Λυκούργος, Φλώρινα
Τσιούκης Χρήστος, Φλώρινα
Γρηγοράκης Γρηγόριος, Πτολεμαΐδα
Πεϊτσίνης Αθανάσιος, Πτολεμαΐδα
(Βρίσκεται σε εξέλιξη συλλογή υπογραφών που θα σταλούν έγκαιρα στην Ιερά Σύνοδο)
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
1. Νικοδήμου Μίλας, «το Εκκλησιαστικόν Δίκαιον», σελ. 309
2. ΒΕΠ 2, 142 στο βιβλίο η΄, κεφ. δ΄ «Επίσκοπον χειροτονείσθαι ...εν πάσιν άμεμπτον, άριστον δη υπό παντός του λαού εκλελεγμένον. Ου ονομασθέντος και αρέσαντος συνελθών ο λαός άμα τω πρεσβυτερίω και τοις παρούσιν επισκόποις εν ημέρα Κυριακή συνευδοκείτω. Ο δε πρόκριτος των λοιπών (επισκόπων) ερωτά το πρεσβυτέριον και τον λαόν, ει αυτός εστίν, ον αιτούνται εις άρχοντα».
3. Αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού, «Λόγος εις τον Μ. Αθανάσιον», κεφ. η΄. «Ψήφω του λαού παντός επί τον Μάρκου απάγεται θρόνον»..
4. Από την επιστολή παραίτησης του μητροπολίτη Θεόκλητου «…κατά τάς ἐπικειμένας Ἀρχιερατικάς ἐκλογάς διά τήν πλήρωσιν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης ἐπιβλέψῃ καί ἐπί τούς διακονοῦντας θυσιαστικῶς ἐν αὐτῇ ἀξίους Ἀρχιμανδρίτας, τοὺς ἡμετέρους συνεργάτας» https://www.orthodoxtimes.gr/tous-logous-paraitisis-tou-exigei-se-epistoli-tou-o-mitropolitis-florinis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου