Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
Στις 11.9.2021, συμπληρώνουμε ακριβώς 20 χρόνια από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, στην καρδιά της Νέας Υόρκης, Μια τρομοκρατική επίθεση που έφερε τεράστιες αλλαγές στον πλανήτη και την καθημερινότητα όλων μας παγκοσμίως. Καθώς μετά από εκείνη την τραγική ημέρα ορόσημο στο χώρο της ασφάλειας, ενεργοποιήθηκαν πρωτόκολλα ασφαλείας και διαδικασίες, αυστηροποιηθηκαν διάφορα μέτρα ελέγχου, άλλαξαν νομικά συστήματα κ.α.
Οι δράστες της επίθεσης, Σαουδαραβικής καταγωγής με δεσμούς με την τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα, είχαν οργανώσει και κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ένα τρομοκρατικό χτύπημα που σχεδίαζαν για μεγάλο χρονικό διάστημα μς σκοπό να πλήξουν τις ΗΠΑ. Μάλιστα σύμφωνα με όσα έγιναν αργότερα γνωστά στο ευρύ κοινό κατά την προετοιμασία είχαν δαπανήσει χρήμα και κόπο προκειμένου να αποφέρουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο χτύπημα στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
Σήμερα πλέον, 20 χρόνια μετά, η τρομοκρατική οργάνωση συνεχίζει να υφίσταται, και μάλιστα σε κάποιες χώρες έχει πάρει και μορφή πολιτικής δύναμης. Πολλά απο τα μέλη της (και μέλη του μεγαγενέστερου DAESH) έχουν περάσει στην ΕΕ και κάποια άλλα, άκρως πιο επικίνδυνα, αναμένεται να αποφυλακιστούν το 2022 (βετεράνοι τζιχαντιστές) από διάφορες φυλακές στην Δύση, έχοντας εκτίσει ποινές αλλά σε καμία περίπτωση μεταμελήσει για ό,τι έκαναν.
Στη χώρα μας επίσης έχουν βρεθεί αρκετοί από αυτούς, είτε καθώς περνούσαν (η Ελλάδα είναι η χώρα πύλη για την Ευρώπη) είτε επειδή απλά έμειναν εδώ διατηρώντας χαμηλό προφίλ με στόχο τις επιδοτήσεις των ΜΚΟ. Όσοι από αυτούς έχουν συλληφθεί, είναι σχεδόν σίγουρο πώς αποτελούν ελάχιστο ποσοστό του αριθμού των φανατικών που βρίσκονται στη χώρα μας και σχετίζονται με την τρομοκρατία και τις οργανώσεις που αποτέλεσαν θυγατρικές της Αλ Κάιντα.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως το τελευταίο διάστημα στην ΕΕ έχει σημειωθεί αύξηση σε επιθέσεις με μαχαίρια (knife crime) όπως η πρόσφατη επίθεση του 24χρονου Σομαλού σε κεντρική πλατεία του Βίρτσμπουργκ, στην Βαυαρία, τον οποίο οι γερμανικές αρχές προσπαθούν να βγάλουν ψυχοπαθή παρά το γεγονός ότι αυτόπτες μάρτυρες στο περιστατικό τον άκουσαν να φωνάζει Allahu Akbar και επιτέθηκε μόνο σε γυναίκες όπως προστάζει η κουλτούρα της χώρας του που θεωρεί τη γυναίκα κατώτερη.
Την ίδια στιγμή, στις ΗΠΑ έχουν επικεντρωθεί σε πράξεις ακροδεξιών στοιχείων και σ΄ένα ιδιότυπο κυνήγι μαγισσών με τους Qanon και Incel, αφήνοντας τη Χεζμπολάχ να θεριεύει στο Μεξικό. Αρκετοί αναφέρουν την συνεργασία της με ομάδες εγκλήματος όπως είναι η MS13 σε διακίνηση ναρκωτικών και όπλων. Έχει πέσει δηλαδή αρκετά το σημείο επαγρύπνησης από διάφορες υπηρεσίες έναντι των φανατικών του Ισλάμ, ειδικά το τελευταίο διάστημα με την απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από το Αφγανιστάν (δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις η αποχώρηση των αμερικάνικων στρατευμάτων θα ολοκληρωθεί την 11η Σεπτεμβρίου).
Παρά το γεγονός ότι η πανδημία ουσιαστικά λειτούργησε υποβοηθητικά στους φανατικούς του DAESH, κυρίως στην εξάπλωση τους σε περιοχές της Αφρικής και της Ασίας, εδώ και μεγάλο διάστημα οι τζιχαντιστές έχουν ελάχιστη ως και μικρή γενικά δραστηριότητα στην Δύση μέσα από οργανωμένες επιθέσεις. Μέχρι στιγμής παρατηρούνται προσπάθειες από διάφορους «εκπαιδευμένους από το ίντερνετ» (remote controlled) και μεμονωμένες περιπτώσεις. Η τελευταία επίθεση στη Δύση με οργανωμένο τρόπο έγινε αρκετά χρόνια πριν, δημιουργώντας μια πλαστή εντύπωση εφησυχασμού.
Με το βλέμμα όλων εστιασμένο σε άλλα θέματα (υγείας και οικονομίας) και γενικά με την εντύπωση πως το φανατικό Ισλάμ « έχει μειώσει τις δράσεις του » άραγε πόσο απίθανο ή πιθανό είναι να υπάρξει ένα νέο τρομοκρατικό χτύπημα ενόψει και των 20 ετών από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι στο κάδρο δεν αποκλείεται να βρίσκεται και η δική μας χώρα ως στενή συνεργάτης πλέον των ΗΠΑ και αντίπαλος της Τουρκίας (η οποία είναι φιλική με το DAESH)
Προσωπικά, δεν θα μπορούσα να αποκλείσω καμία πιθανότητα όσο απίθανη και αν μοιάζει. Ειδικά γνωρίζοντας πώς το DAESH αλλά και η Αλ Κάιντα προσπαθούν να αναδείξουν τηνδυναμική τους, έχοντας κάνει αισθητή την εμφάνιση τους στην Αφρική (ειδικά στη Ν.Α. μεριά της.) Όσο πλησιάζουμε λοιπόν προς την 11.9 ίσως να απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή. Μην ξεχνάμε πώς κάθε φορά που είχαμε οργανωμένο τρομοκρατικό χτύπημα ήταν κάτι μη αναμενόμενο. Από τα αεροπλάνα που έγιναν πύραυλοι, από τις χύτρες των Τσαρνάεφ, από την επίθεση στην Μαδρίτη στο τρένο, τις βόμβες στα λεωφορεία του Λονδίνου, την επίθεση στα σχολεία της Ρωσίας, τις επιθέσεις σε ΗΒ και Γαλλία σε κέντρα διασκέδασης, όλα είχαν μια προσέγγιση μη αναμενόμενη σε τακτικό επίπεδο γι΄αυτό και έφεραν στο δυτικό τρόπο ζωής τεράστιο πλήγμα.
2 σχόλια:
Π.χ. 21η Απριλίου 2019. Σρι Λάνκα. Παγκόσμια θλίψη από το φρικτά τρομοκρατικά κτυπήματα φανατικών Μουσουλμάνων (ISIS και NTJ National Thowheeth Jama'ath) σε εκκλησίες Χριστιανών εν ώρα προσευχής λόγω Πάσχα. Άνω των 290 νεκρών και 500 τραυματιών.....
Οι σημερινοί διωγμοί των Χριστιανών σε όλες τις Μουσουλμανικές χώρες, τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από τους προ αιώνων καταδιώξεις και γενοκτονίες των πιστών Χριστιανών.
Ενδεικτικά και ολίγα θα αναφερθούν, διότι είναι αδύνατο να καταγραφούν. Η διαπρεπής συγγραφέας και πολιτικός Αnna Eshoo γράφει... Ο Χριστιανισμός είναι υπό υπαρξιακή απειλή.
Τουρκία, εξαφανίσθηκαν όλες οι Χριστιανικές μειονότητες, Αίγυπτος σφαγιασθέντες Χριστιανοί Κόπτες, 42 εκκλησίες τα τελευταία λίγα χρόνια καταστράφηκαν από φανατικούς Μουσουλμάνους,Λιβύη, Πακιστάν, Ιράκ, Νιγηρία, Νεπάλ κ.ά.π Ισλαμικές χώρες τα ίδια απεχθή θρησκευτικά εγκλήματα.... κ.ά.π.
Στη Μ. Ανατολή πριν λίγες δεκαετίες οι Χριστιανικές μειονότητες αριθμούσαν περί το 15% του συνολικού πληθυσμού. Σήμερα είναι κάτω του 4%.
«Είμαστε οι βοηθοί του Αλλάχ και οι βεζύρηδες του Αγγελιοφόρου του. Πολεμούμε τον κόσμο μέχρι που να πιστέψουν στον Αλλάχ. Όποιος πιστέψει στον Αλλάχ και στον Αγγελιοφόρο του έχει εξασφαλίσει τη ζωή του και τα υπάρχοντά του από μας. Όσο για κείνον που δεν πιστεύει, θα τον πολεμήσουμε για πάντα για τον σκοπό του Αλλάχ. Ο φόνος του είναι μικρό πράγμα για μας» Σούρα (9: 69).»
«Φονεύετε τους απίστους όπου και αν τους βρίσκετε» (2: 190-193).
Δημοσίευση σχολίου