ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΤΗΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΗ» ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ.

Ένα μικρό αφιέρωμα ευ…ΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ, χωρίς πολλά λόγια, προς τους συμπατριώτες μας πρόσφυγες ΑΜΜΟΧΩΣΤΙΑΝΟΥΣ, που επιθυμούν να επιστρέψουν στην περίκλειστη, αιχμάλωτη, λεηλατημένη, συλημένη ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ, υπό τουρκική κατοχή και διοίκηση…….

 

Γράφει η ΑΡΣΙΝΟΗ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ του *Τεύκρου εκ Σαλαμίνας Κύπρου. 

 

*Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, ιδρυτής της Ελληνικής Σαλαμίνας ήταν ο Τεύκρος γιος του Τελαμώνα και αδελφός του Αίαντα. Ο Τεύκρος έλαβε μέρος στον τρωικό πόλεμο, όπου διακρίθηκε.  

 

Με το πιο πάνω τουρκικό καλωσόρισμα και με νταούλια και ζορνέδες, θα υποδεχθούν οι εισβολείς τους τυχόν επιστρέψαντες στις πατρογονικές κατεχόμενες εστίες Αμμοχωστιανού ή κατά τους Τούρκους *«Βαρουσιωτες» υπό τουρκική κατοχή και διοίκηση … στην Αμμόχωστο ….  

 

*Σημ. Η ορθή ονομασία της πόλης είναι ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ. Το Βαρώσι προέρχεται από την τουρκική λέξη VAROS – VAROUS, από την εποχή της κατάληψης της από Οθωμανούς, που σημαίνει προάστειο, τοποθεσία που είχαν εκτοπισθεί μετά την κατάληψη της πόλης, οι γηγενείς ΑΜΜΟΧΩΣΤΙΑΝΟΙ,από τους Οθωμανούς. Οι υπερασπιστές της πόλης, τότε αντιστάθηκαν ηρωϊκά στους εισβολείς Τούρκους και τους επέφεραν μεγάλες απώλειες, από τον Σεπτέμβριο του 1570 μέχρι τον Αύγουστο του 1571, που η πόλις εάλω λόγω έλλειψης τροφίμων και πυρομαχικών ( 6000 μαχητές κατά 150000 Οθωμανών με 200 κανόνια και 150 πολεμικά πλοία). Ακολούθησαν σφαγές και εκτοπισμοί …Μοιραία χρονική σύμπτωση ο μαύρος Αύγουστος του 1974, της νέας Άλωσης….. 

 

Αυτές τις σημαίες θα υψώνετε και εσείς συμπατριώτες Αμμοχωστιανοί, υπό τουρκική διοίκηση

 

Αναχωρήστε για την κατεχόμενη πόλι μας λοιπόν για να είστε και εσείς αιχμάλωτοι ψυχή τε και σώματι υπό τον ζυγό των βάρβαρων κατακτητών, που λεηλάτησαν και άλωσαν την βασιλεύουσα της Μεσογείου το 1974 και δεν θα διστάσουν να το ξανακάνουν, όταν πλέον ξεγελάσουν τους όποιους Αμμοχωστιανούς, που θα επιστρέψουν και επικαρπωθούν και πάλι κυπριακές πατρογονικές εστίες, που ξανά με ιδρώτα και αίμα θα ανοικοδομήσουν, οι τυχόν αφελείς πρόσφυγες μας….  

 

Μην επιτρέψετε στους Τούρκους να σας μετατρέψουν σε Δούρειο Ίππο για την πλήρη τουρκοποίηση, όχι μόνο της Αμμοχώστου, αλλά και ολόκληρης της Κύπρου, άθελα σας θα είστε συνένοχοι και συναυτουργοί…. Η τυχόν επιστροφή σας αυτονόητο είναι ότι αναγνωρίζει και την εισβολή και την κατοχή… Διανοηθείτε ότι σε τουρκικές επετείους το πλέον πιθανόν είναι να σας εξαναγκάζουν να αναρτάται δύο σημαίες, σε ασπροκόκκινο ψηλό ιστό. Μια της Τουρκίας και μια του ψευδοκράτους …. 

 

Ο κατοχικός ηγέτης του ψευδοκράτους Τατάρ, ο οποίος μισεί θανάσιμα τους Έλληνες Κυπρίους, όπως οι μέρες και πράξεις του απέδειξαν, εθιμοτυπικά θα σας επισκεφθεί σαν λύκος καμουφλαρισμένος με προβιά, για να σας καλωσορίσει και σας παραδώσει τις τουρκικές σημαίες με τον πλαστό τίτλο ιδιοκτησίας και τα κλειδιά από τα οποία θα κρατήσεις αντικλείδια, της ιδιοκτησίας σας με βούλα το μισοφέγγαρο… Και προσέξτε τα ψιλά γράμματα … υπακοή στο ψευδοσύνταγμα του ΤΚ καθεστώτος και … όλη η περιουσία σας θα είναι υποθηκευμένη στο ψευδοκράτος ……! Αν έχετε και αυτοκίνητο θα είστε υποχρεωμένοι να αντικαταστήσετε τις πινακίδες του με τουρκικές και με έμβλημα και πάλι το μισοφέγγαρο …. Για να μπορείτε να επισκέπτεσθε τις ελεύθερες περιοχές, θα πρέπει να υποβάλλετε αίτημα στις αρχές του ψευδοκράτους …. Τουτέστιν …. «Ελεύθεροι» … πολιορκημένοι στα ίδια σας τα άγια χώματα… και άλλα πολλά … 

 

Στα ραμαζάνια να πέφτετε στα τέσσερα μαζί με τους κατοχικούς στρατιώτες και τους βαρβάρους εποίκους, οι οποίοι δεν θα διστάσουν να λεηλατήσουν το ανακαινισμένο σας σπίτι κάποια στιγμή και να δοξάζετε τον … Αλλάχ που σας ευλόγησε και σας πρόσφερε τις εστίες σας ξανά πίσω …. 

 

Τώρα όσοι τυχόν πάρουν αυτή την απόφαση βέβαιον είναι ότι δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως προδότες … Στις πατρογονικές κατεχόμενες περιουσίες πάνε, αλλά καλό θα ήταν αν διατηρείται όποια προσφυγική κατοικία, που σας πρόσφερε η πατρίδα σας στις ελεύθερες περιοχές, να την παραχωρήσετε, αφού θα είστε μόνιμοι κάτοικοι και υπήκοοι του ψευδοκράτους, σε κάποια φτωχή κυπριακή οικογένεια …. 

 

Συμπατριώτισσα σας Αμμοχωστιανή με λυγμούς άφησε το πιο κάτω σημείωμα …….Και σίγουρα δεν εννοούσε να ανοίξει η αιχμάλωτη πόλη υπό τουρκική διοίκηση …. ΑΦΗΣΑ ΜΕΣΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ. ΑΝΟΙΞΕΤΕ … ΠΟΤΕ ΥΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ…ΠΟΤΕ!

 

«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν». Γλάδστων, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, 1876 

 

«Δεν υπάρχει περίπτωση στην Ευρώπη, στην Ασία ή στην Αφρική, η εγκαθίδρυση της τουρκικής κυριαρχίας να μην είχε σαν συνέπεια την υποβάθμιση του πολιτισμού. Η Τουρκία, όπου βγήκε νικήτρια έφερε την καταστροφή». Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) 

 

Με αυτούς τους βαρβάρους θα συνυπάρξετε και συμβιώσετε;;; 

 

Έγραψε και λάλησε συμβολικά ο Αμμοχωστιανός πρόσφυγας εθνικός μας ποιητής Κ. Μόντης…. 

 

ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ 

 

Είναι δύσκολο να πιστέψω 

πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας, 

είναι δύσκολο να πιστέψω 

πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας. 

 

Αυτή η κούκλα με το κομμένο χέρι, 

που κρεμάστηκε στο παράθυρο 

του γκρεμισμένου σπιτιού, 

ποιο παιδάκι ήθελε ν’ αποχαιρετήσει, 

 

σε ποιο παιδάκι σύρθηκε ως το παράθυρο 

ν’ ανεμίσει το χέρι και της το ’κοψαν; 

 

Φώτο από βομβαρδισμένη Αμμόχωστο. 

 

Τι γρήγορα που κατάλαβε αυτό το καλοκαίρι 

πως ήταν περιττό 

και τα μάζεψε κι έφυγε στις μύτες των ποδιών 

 

Ανασήκωσε την πλάτη 

κι απόσεισέ τους, Πενταδάχτυλέ μου, 

ανασήκωσε την πλάτη 

κι απόσεισέ τους 

 

ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΔΩΣΕ 

 

Την Άνοιξη ποιος πρόδωσε 

νησί μου περιστέρι 

στην Άνοιξη ποιος τόλμησε 

και σήκωσε το χέρι 

 

Την Άνοιξη ποιος σταύρωσε 

νησί μου κυπαρίσσι 

κι έγειρε και σταμάτησε 

η Ανατολή στη Δύση 

 

Τόσο καημό μου φόρτωσαν 

και πώς να τον σηκώσω 

τέτοιο μαχαίρι στην καρδιά 

πώς να το ξεκαρφώσω 

 

Οι μάνες κλαιν τους που ‘χασαν 

και ποιοι να τους τούς δώσουν 

αλλά δεν τους απέμειναν 

μαλλιά να ξεριζώσουν 

 

Καρδιά που πριν δεν λύγιζες 

πώς τόσο πια λυγίζεις 

καρδιά που δεν μ’ απέλπιζες 

πώς τόσο μ’ απελπίζεις… 

 

Παντελής Μηχανικός, «Ονήσιλος» 

 

Δίπλα μου ήτανε ο Ονήσιλος 

βγαλμένος απ’ την ιστορία και το θρύλο 

ολοζώντανος. 

 

Αρχιλεβέντης Έλληνας βασιλιάς αυτός 

κρατούσε στο χέρι ό,τι του ΄χε απομείνει: 

ένα καύκαλο 

―το δικό του κρανίο― 

γεμάτο μέλισσες. 

 

Σαράντα χρόνια στέλλει τις μέλισσές του ο Ονήσιλος 

να μας κεντρίσουν 

να μας ξυπνήσουν 

να μας φέρουν ένα μήνυμα. 

 

Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος 

κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα 

χωρίς τίποτα να νιώσουμε. 

 

Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων 

έφτασε στη Σαλαμίνα 

φρύαξε ο Ονήσιλος. 

 

Άλλο δεν άντεξε. 

Άρπαξε το καύκαλό του 

και το θρυμμάτισε απάνω στα κεφάλια μας. 

 

Κι εγείραμε νεκροί…. 

Άδοξοι και άθλιοι, 

καταραμένοι απ’ τον *Ονήσιλο. 

 

*Ο Ονήσιλος, (497 π.Χ.) ήταν βασιλιάς του Ελληνικού Βασιλείου της Σαλαμίνας της Κύπρου, που έζησε κατά τα τέλη του 6ου και τις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. 

 

Όταν έγινε ναυμαχία και πεζομαχία στην οποία αρχικά οι Ίωνες κέρδισαν τους Πέρσες, στη μάχη διακρίθηκε ο Βασιλιάς Ονήσιλος που σκότωσε τον αρχηγό του Περσικού στρατού Αρτύβιον. Όταν όμως ο τύραννος του Κουρίου Στασάνωρ, μαζί με τον στρατό του, αποχώρησε από την μάχη με αποτέλεσμα η μάχη να γείρει προς τους Πέρσες ο Ονήσιλος, μαχόμενος απεγνωσμένα, σκοτώθηκε. 

 

Οι Αμαθούσιοι τον αποκεφάλισαν και κρέμασαν το κεφάλι του σε δημόσια θέα. Ένα σμήνος από μέλισσες κατέφυγε στο κρανίο του Ονήσιλου και έκαναν εκεί τη φωλιά τους. Μετά από αυτό οι Αμαθούσιοι ζήτησαν χρησμό από μαντείο το οποίο τους προέτρεψε να τον θάψουν με τιμές ήρωα και να του προσφέρουν θυσίες όπως και έγινε.

 

ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΥ ΞΕΧΑΣΕΣ του Αντώνη Αντωνά. (Απόσπασμα)
 

ΕΣΥ ξέχασες, όμως εμείς για την κατεχόμενη πατρίδα μας θε να μιλάμε. 

Αιώνια θα γράφουμε, θα κλαίουμε, αλλά περήφανα θα αναπολάμε. 

Αυτήνης της πατρίδα μας πάντα για λευτεριά θα πολεμάμε. 

 

Αυτής της έρημης της γης, πατρίδας αγίων και ηρώων, 

που όλοι την πολέμησαν μ΄αυτή όρθια στέκει και θλιμμένη, 

αλλά περήφανη πάνω σε τούτη την ιερή γη την κατακαμμένη, 

που σπόροι ηρώων φυτρώνουν ξανά σ αυτή την νήσο την καημένη…. 

 

‘Εγραψε με πόνο ψυχής και πύρινα δάκρυα η ΑΡΣΙΝΟΗ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ του Τεύκρου εξ Ελληνικής Σαλαμίνας Κύπρου.

Share