- Χιλιάδες, εκατομμύρια θα εισέλθουν με το ΜΥΣΤΗΡΙΟ του ΣΤΑΥΡΟΥ στην Ορθοδοξία και με την επιβεβαίωση των προφητευομένων και μην σε παραξενεύει. Όλοι θα παραμιλούν με τα ζωντανά θαύματα, μας είπε.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
"- δες παλληκάρι, μου είπε ο γέροντας, τι γίνεται γύρω μας;
- ένα μακελειό, πέφτουν οχυρά και ξεθωριάζουν φίρμες πνευματικές ή μη.
- από την μια έχουμε την πρόοδο της πανδημίας, την πρόοδο του εμβολιασμού, την πρόοδο του θανατικού και από την άλλη δεν γνωρίζουμε τίποτε για την πραγματική ΠΡΟΟΔΟ.
- γνωρίζεις ότι ο μήνας του Αυγούστου είναι αφιερωμένος στον ΤΙΜΙΟ και ΖΩΟΠΟΙΟ ΣΤΑΥΡΟ του Κυρίου μας και φυσικά στην Υπεραγία Θεοτόκο για αυτό και οι εχθροί τους αυτόν το μήνα παθαίνουν εις τας φρένας τους.
- σήμερα είναι τα Προεόρτια της Προόδου του ΤΙΜΙΟΥ και ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ και ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ μπαίνει με το ΛΑΜΠΡΟΦΟΡΟ ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑ του ΣΤΑΥΡΟΥ.
- για ψάξτο και δες ... "
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΔΕΛΦΟΙ το ψάξαμε
«Σήμερον Σταυρός υψούται και κόσμος εκ πλάνης ελευθερούται. Σήμερον του Χριστού η Ανάστασις εγκαινιάζεται, και τα πέρατα της γης αγάλλονται».
Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την Πρόοδο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, δηλαδή την έξοδο του Ιερού Συμβόλου του Σταυρού από το Παλάτι και τη λιτάνευσή του στις συνοικίες της Κωνσταντινουπόλεως προς ευλογία των πιστών, καθώς επίσης με τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού να απαλλαγούν από κάθε επιδημία και ασθένεια.
Σε αυτό το " φοβερό" ταξίδι μας βοήθησε τα μάλλα η φιλόλογος Ἀγγελική Τσιραμπίδου
"Ἀναζητώντας τίς ρίζες αὐτῆς τῆς γιορτῆς ἔφτασα στά χρόνια τοῦ Βυζαντίου.
Στά μέσα τοῦ 10ου αἰώνα βρῆκα στόν πολυγραφότατο Κωνσταντῖνο Πορφυρογέννητο μία ἐνδιαφέρουσα μαρτυρία.
Στό ἔργο του «Ἔκθεσις Βασιλείου Τάξεως» ἀναφέρει πώς στήν Κωνσταντινούπολη ἄρχιζε ἀπό τίς 23 Ἰουλίου ἡ προσκύνηση τοῦ Τιμίου Ξύλου, πού διαρκοῦσε ἑπτά ἡμέρες.
Στή συνέχεια, ἀπό τήν 1η Αὐγούστου καί γιά δύο ἑβδομάδες, γινόταν ἡ «Πρόοδος», δηλαδή ἡ περιφορά τοῦ Τιμίου Ξύλου σχεδόν σ’ ὅλη τήν Πόλη καί τά περίχωρα πρός ἁγιασμό τῶν πιστῶν.
Τήν παραμονή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (14 Αὐγούστου) περιέφεραν τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου στά ἀνάκτορα καί τέλος, τόν ἐναπέθεταν στό ἐκκλησάκι τῶν Ἁγίων Θεοδώρων πού βρισκόταν μέσα στό παλάτι.
Ἡ ἐπίσημη ἑορτή θεσπίστηκε, ὅπως φαίνεται, ἀργότερα.
Τόν 12ο αἰώνα, στά χρόνια της αὐτοκρατορίας τοῦ Μανουήλ Κομνηνοῦ, οἱ Βυζαντινοί σώθηκαν ἀπό ἐπιδρομή τῶν Σαρακηνῶν μέ τή βοήθεια τοῦ Τιμίου Ξύλου.
Ἔκτοτε ἡ ἑορτή ὁρίστηκε τήν πρώτη μέρα τῆς νηστείας τοῦ Δεκαπενταυγούστου (1 Αὐγούστου) καί συνοδευόταν ἀπό λιτάνευση (πρόοδο) τοῦ τιμίου Σταυροῦ.
Ὁ Πατμιακός κώδικας 266 ἀναγράφει ὅτι ἐπίσης κατά τήν 1η Αὐγούστου στή Μεγάλη Ἐκκλησία ἐτελεῖτο «ἡ Βάπτισις τῶν τιμίων Ξύλων».
Ὁ Σ. Εὐστρατιάδης σημειώνει: «Κατά τήν ἡμέραν ταύτην ἐξήγετο ἐκ τοῦ σκευοφυλακίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ὁ τίμιος Σταυρός, περιήγετο ἀνά τήν πόλιν καί ἐξετίθετο εἰς διαφόρους ναούς πρός προσκύνησιν καί ἁγιασμόν τῶν πιστῶν καί πάλιν ἀπετίθετο εἰς τό σκευοφυλάκιον».
Ταξιδεύω μέ τόν νοῦ στούς δρόμους τῆς Πόλης καί βλέπω τήν περιφορά τοῦ Σταυροῦ.
Οἱ πιστοί στέκουν στά πλάγια καί κάνουν εὐλαβικά τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ.
Ἄλλοι συνοδεύουν τήν πομπή μέ κατάνυξη καί προσεύχονται καθώς ἁγιάζεται κάθε γωνιά τῆς Βασιλεύουσας.
Καμαρώνεις καί χαίρεσαι γιά τήν εὐλάβεια τῶν χριστιανῶν πού τιμοῦσαν τόσο ἔντονα τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ... Σοφά θεσπίστηκε αὐτή ἡ γιορτή.
Ἡ Ἐκκλησία εἶχε πείρα τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ ἀπό τή γέννησή της, ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῶν διωγμῶν.
Ἔτσι σέ κάθε δυσκολία ἀτομική ἤ συλλογική οἱ πιστοί προσέτρεχαν πάντοτε στό Τίμιο Ξύλο, πού κατατρόπωσε τόν κοσμοκράτορα τοῦ αἰῶνος τούτου, πού νίκησε τό μεγαλύτερο κακό στόν κόσμο, τήν ἁμαρτία...
Σήμερα, ὡστόσο, πόσο ξεθώριασε τούτη ἡ γιορτή!
Κι ὅμως ἔχουμε ἀνάγκη τήν ἀναβίωσή της περισσότερο ἀπό ποτέ, θαρρῶ.
Μπορεῖ σήμερα νά μή γίνονται ἐπιδρομές Σαρακηνῶν, ἀλλά ἡ πατρίδα μας πλήττεται ἀπό χειρότερες ἐπιδρομές.
Δέν εἶναι μόνο οἱ ἐπιθέσεις τῶν δυνατῶν, ἀλλά καί οἱ ὕπουλες χρόνιες διαβρωτικές ἐπιθέσεις ἐκ τῶν ἔνδον, πού ροκάνισαν τίς ρίζες τῆς φυλῆς μας.
Βρισκόμαστε σέ τόσο δεινή θέση... κι ἐξακολουθοῦμε νά βυθιζόμαστε στήν ἀπελπισία...
Μά τέλος πάντων, τί συμβαίνει;
Μήπως στέρεψε ἡ δύναμη τοῦ Σταυροῦ;
Ἄπαγε τῆς βλασφημίας! Τότε ποῦ βρίσκεται τό πρόβλημα;
Μήπως λείπουν οἱ χριστιανοί πού προστρέχουν στόν Σταυρό τοῦ Κυρίου καί προσεύχονται μέ πίστη ἀταλάντευτη;
Ἡ ἱστορία μας ἔχει τόσα νά μᾶς διδάξει... Ἡ πίστη μας εἶναι τόσο ζωντανή...
Στό χέρι μας εἶναι νά ἀναβιώσουν ἐκεῖνες οἱ μέρες πού οἱ πιστοί δέονταν μέ ὅλη τή θέρμη τῆς καρδιᾶς τους, μέ ἐμπιστοσύνη ἀκουμποῦσαν ὅλα τά θέματά τους στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ Πατέρα ἦταν βεβαία, ὄχι γιά νά φέρει τήν ἀπαλλαγή ἀπό τά δεινά κατά τό δικό μας θέλημα, ἀλλά γιά νά φέρει τήν ἔκβαση κατά τό ἅγιό του θέλημα καί τό συμφέρον τῶν ψυχῶν.
Όταν τελειώσαμε την ανάγνωση των παραπάνω και σε σχέση με αυτά που μας είπε ο σεβάσμιος γέροντας μας ήρθε μια ανατριχίλα και ξεχάσαμε για λίγο τον Καύσωνα τον πραγματικό και τον Πνευματικό και τότε θυμηθήκαμε τα τελευταία λόγια του παππούλη.
"το Μυστήριο του ΤΙΜΙΟΥ και ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΎ όχι μόνο δεν πολεμά την σημερινή πανδημία αλλά θα ξεκλειδώσει κάθε πτυχή της και θα δείξει το μυστήριο της ανομίας που βρίσκεται μέσα σε αυτήν"
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου