Ολοι οι ξένοι φιλόσοφοι, ποιητές, φιλόλογοι και μεγάλοι άνδρες ήταν θαυμαστές του Ελληνικού Πνεύματος και των Αρχαίων Ελλήνων σοφών. Είπαν ακόμη ότι όλες οι αξίες του Δυτικού κόσμου –και όχι μόνο- στα Γράμματα, στις Τέχνες, στην Επιστήμη, στη Φιλοσοφία, στους θεσμούς και στον τρόπο ζωής έχουν την αρχή τους στους Αρχαίους Έλληνες. Αυτοί έδωσαν τη μήτρα σε όλα τα σπουδαία πράγματα και συνεχίζουν ακόμα. Όμως το κυριότερο πρόβλημα που δεν έδωσαν οριστική λύση είναι το πρόβλημα της διοικήσεως των πολιτειών. Και τούτο διότι στην Αρχαία Ελλάδα υπήρξαν πολλά συστήματα διοικήσεως και οι Έλληνες δεν ήθελαν να απορρίψουν κανένα σύστημα το οποίον λειτουργούσε αρμονικά σε κάθε Πόλη.
Το πρόβλημα της διοικήσεως των πολιτειών
Το πρόβλημα τούτο είναι το πλέον περίπλοκο και ακόμη δεν έχει βρεθεί οριστική λύση του. Η καθιέρωση του Δημοκρατικού πολιτεύματος είναι το καλύτερο εξ όσων έχουν μελετηθεί αλλά και αυτό δεν πρέπει να μένει στατικό αλλά συνεχώς να εξελίσσεται, όπως όλα αλλάζουν στη ζωή, εις τρόπον ώστε να εξυπηρετεί τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος το σύστημα. Επομένως πρέπει να προσαρμόζεται και να βελτιώνεται στην εκάστοτε αλλαγή. Η εφαρμογή του δημοκρατικού συστήματος πρέπει να τεθεί σαν όρος συμμετοχής στον ΟΗΕ και σε διεθνείς οργανισμούς. Σήμερα η Τεχνολογία είναι το υπόβαθρο για τις αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο και όλοι οι κάτοικοι της γης συμμορφώνονται εξ ανάγκης (ανάγκας και οι θεοί πείθονται).
Η θηριώδης αύξηση της Ολιγαρχίας υπονομεύει τα θεμέλια της Οικονομίας και υποσκάπτει και τα δημοκρατικά πολιτεύματα. Αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα που πρέπει να τεθεί επί τάπητος σε συνδυασμό και με την προστασία του Περιβάλλοντος.
Αλλά ας κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στο θέμα της διακυβερνήσεως των Πολιτειών. Πρώτος στον κόσμο κοινωνιολόγος και σοσιαλιστής θεωρείται ο Εμπεδοκλής, ο οποίος ζήτησε κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας και δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινωνίας. Αλλά και ο Ηράκλειτος, πριν από αυτόν ζήτησε την κατάργηση των διακρίσεων μεταξύ των Εθνών. Επίσης προ αυτού ο Θαλής είχε διατυπώσει την ιδέα συγκροτήσεως «Κοινού Βουλευτηρίου» στη νήσο Τέω, όργανο που μας παραπέμπει στην ατυχή « Κοινωνία των Εθνών» και στον σημερινό «Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών»(ΟΗΕ) ο οποίος έχει καταντήσει ένας πολυέξοδος «καφενές» με μηδαμινή χρησιμότητα και ισχύ.
Ο πρώτος που μπήκε στον πυρήνα του προβλήματος ήταν ο Σωκράτης ο οποίος στράφηκε στον άνθρωπο διότι οι κοινωνίες συγκροτούνται από άτομα και όχι από βουνά ή άψυχα όντα. Για τον Σωκράτη η «γνώση» πρέπει να προηγείται της πράξεως. Πόσο επίκαιρος αποδεικνύεται σήμερον ο Σωκράτης όπου πριν εκμάθει ο κόσμος την σύγχρονη Τεχνολογία τον έριξαν μέσα στο σκοτεινό και φουρτουνιασμένο πέλαγος και του είπαν «κολύμπα».
Ο Μάρξ επηρεασμένος από τον Επίκουρο όπως και όλοι οι υλιστές κοινωνιολόγοι της εποχής μας υπεστήριξε ότι πρωτίστως ενδιαφέρει η πράξη και όχι η γνώση. Την ίδια άποψη είχαν όλοι οι νεώτεροι υλιστές κοινωνιολόγοι (Εγκελς, Φάυερμπαχ, Μπύχνερ, Στράους, Μπουχάριν ακόμη και ο αστοιχείωτος Μπακούνιν). Το γεγονός ότι οι άνθρωποι αγνοούσαν τη φύση του συστήματος της κοινοκτημοσύνης που εφάρμοσαν, οι Μάρξ, Λένιν και Στάλιν δεν είχε σημασία.
Ο άνθρωπος θα έπρεπε να προσαρμοστεί στο σύστημα και όχι το σύστημα στον άνθρωπο. Όσοι δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στο σύστημα ήταν οι «δικαιολογημένες» απώλειες. (Αυτές κατά τους υπολογισμούς στα χρόνια της εφαρμογής του κομμουνιστικού συστήματος στην ΕΣΣΔ έφθασαν τα είκοσι πέντε εκατομμύρια (25.000.000) θύματα. Το αποτέλεσμα ήταν η αποτυχία του ολοκληρωτικού συστήματος και η ανατροπή του ύστερα από 72 περίπου χρόνια τυραννίας. Τα κομμάτια της ΕΣΣΔ διασκορπίστηκαν και η Ρωσία παραπαίει σε μια αλλοπρόσαλλη δικτατορία που βυθίστηκε στην πιο φοβερή πολεμική περιπέτεια)
Πρώτος ο Σωκράτης με τον ιδεαλισμό συστηματοποίησε το πρόβλημα αυτό και ασχολήθηκε με την Ηθική και την Ψυχολογία της ανθρώπινης ψυχής, με τους συλλογισμούς του και τους ορισμούς των πραγμάτων, οι οποίοι δημιούργησαν την επιστήμη. Όμως πριν από το Σωκράτη, ο Ηράκλειτος είχε πει το «διζήσασθαι εαυτόν και μαθείν και μαθείν πάντα παρ’ εαυτού» (δηλαδή ο άνθρωπος πρέπει να εμβαθύνει στο εσωτερικό του για να μάθει τον εαυτόν του)
Ο Πλάτων θεωρεί το «Νου» υπέρτατη δύναμη που κινεί τον Κόσμο. Οι Έλληνες σοφοί μετά από προσεκτική μελέτη και έρευνα της ψυχής και της ψυχολογίας του ανθρώπου κατέληξαν στους λόγους για τους οποίους η φυσική ανισότης δημιουργεί την κοινωνική ανισότητα.
Οι υλιστές κοινωνιολόγοι θέλησαν όλους να τους εξισώσουν κάτι που είναι αφύσικο και επομένως ακατόρθωτο. Αυτή είναι και η αιτία των καταπιεστικών σοσιαλιστικών καθεστώτων για να εξισώσουν όλους ανεξαρτήτως τους ανθρώπους και να τους προσαρμόσουν στο δόγμα. Αυτό έκαναν στην πρώην Σοβιετική Ένωση και όριζαν με βάση την πίστη στο κόμμα ακατάλληλα άτομα σε καίριες θέσεις. Η έλλειψη όμως ελευθερίας ήταν η κυριότερη αιτία πτώσεως όλων των σοσιαλιστικών «παραδείσων».
Όλα τα σοσιαλιστικά συστήματα απέτυχαν και κατέρρευσαν διότι έγιναν απολυταρχικά και ολοκληρωτικά χωρίς να δώσουν περισσότερα κοινωνικά και υλικά αγαθά στον πολίτη. Το παράδοξο είναι ότι όλα τα κομμουνιστικά κόμματα- με εξαίρεση της Κίνας και της Βόρειας Κορέας –διαλύθηκαν. (Όμως για κάποιο λόγο που αγνοούμε το Ελληνικό ΚΚΕ παρά την προδοσία της Μακεδονίας και της διπλής ανταρσίας (Δεκεμβριανά 1944 και τον Εμφύλιο 1946-49) ζει και βασιλεύει χωρίς το κράτος να ελέγχει τις πηγές χρηματοδοτήσεως του όπως προβλέπει ο νόμος).
Όμως αναξιοκρατία συμβαίνει και στα δημοκρατικά πολιτεύματα λόγω πελατειακής σχέσεως με τους πολίτες και ένεκα του πολιτικού κόστους. Αυτός είναι ένας εκ των λόγων που αποτυγχάνουν παταγωδώς να εκμεταλλευτούν το δημόσιο τομέα.
Για την εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας θα πρέπει ο κατάλληλος άνθρωπος να είναι στην κατάλληλη θέση. Τούτο επιτυγχάνεται στον ιδιωτικό τομέα και τα αποτελέσματα είναι εμφανέστατα στον τρόπο λειτουργίας, στην οικονομική απόδοση ακόμη και στις αμοιβές του προσωπικού του. Συνεπώς, λόγω των φυσικών ατελειών και ελαττωμάτων των ανθρώπων η διοίκηση των Πολιτειών καθίσταται δυσχερέστατο έργον εκείνων που αναλαμβάνουν να διοικήσουν τους ανθρώπους όπως οι πολιτικοί. Στο σημείο αυτό διαφέρει ο πολιτικός ηγέτης από τον διευθυντή μιας εταιρείας, διότι το έργο του είναι πολυσχιδές και θα κριθεί από πολλούς παράγοντες και όχι μόνον από τον οικονομικό κέρδος. Εκείνοι που αναλαμβάνουν να κυβερνήσουν ανθρώπους πρέπει να έχουν και ευρύτερο όραμα να μεταβάλουν προς το καλύτερο τη φύση του ανθρώπου, όχι φυσικά δια της βίας, αλλά δια της πειθούς και της Παιδείας. Ο Αριστοτέλης είχε συγγράψει τα πολιτεύματα 153 πόλεων και κατ’ άλλους 204 πόλεων αλλά δυστυχώς χάθηκαν και έμεινε μόνο το πολίτευμα της «Αθηναίων πολιτείας»
Ο Πλάτων στην «Πολιτεία» καθόρισε το πρώτο θα λέγαμε κομμουνιστικό σύστημα διότι ο άνθρωπος λόγω της φυσικής ατέλειας του δεν δύναται να είναι αυτάρκης και αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος που τον ανάγκασε να συγκροτηθεί σε πολιτεία (δημιουργία πόλεων ) προς αντιμετώπιση κυρίως των οικονομικών αναγκών αλλά και των αναγκών ασφαλείας. Στην «Πολιτεία» ο Πλάτων ζητεί την κατάργηση της ατομική ιδιοκτησίας όπως είχε διατυπώσει πριν από αυτόν και ο Εμπεδοκλής, ομιλεί περί κοινότητος γυναικών και παιδιών τα οποία θα ανατρέφει η Πολιτεία, την διανομή των αγαθών (του παραγόμενου πλούτου) προγράφει και καταργεί την ελευθερία του ατόμου και θέλει πειθαρχημένη κοινωνία, έτσι ώστε το «εγώ» να υποτάσσεται στο «εμείς».
Επομένως ουδέν νεώτερο μας είπε ο Μάρξ και οι άλλοι υλιστές κοινωνιολόγοι. Όμως μέχρι σήμερον παρά τα λιγοστά πειράματα δημιουργίας κοινωνίας κοινοκτημοσύνης όπως το κοινόβιο του Πυθαγόρα του Σάμιου (580 π.Χ} στο Μεταπόντιο δεν στέφτηκαν από επιτυχία. Κατόπιν των ανωτέρω πρέπει να προβληματιστούμε σαν άτομα και σαν Εθνος, μήπως έφθασε η ώρα να εφαρμόσουμε τα οικουμενικά σχέδια «μιάς δικαιότερης κοινωνίας» που ενεπνεύσθηκαν οι πρόγονοι μας (Ηράκλειτος, Πυθαγόρας, Εμπεδοκλής, Πλάτων και άλλοι Ελληνες και ξένοι φιλόσοφοι)
Οι συνθήκες με την βοήθεια της σύγχρονης Τεχνολογίας είναι ευνοϊκές.
1/ Τη κατάργηση των διακρίσεων μεταξύ των Εθνών και των ατόμων χάρις μιας παγκόσμιας τάξης
2/ Της πραγματώσεως σε παγκόσμιο επίπεδο του «Κοινού Βουλευτηρίου της νήσου Τέω» του Θαλή σε αντικατάσταση του αποτυχημένου παγκόσμιου «καφενέ» του ΟΗΕ
3/ Τη μελέτη εις βάθος της «Πολιτείας» του Πλάτωνος για την κατάργηση της ιδιοκτησίας-όπως είχε πριν δεχθεί και ο Εμπεδοκλής- την κοινότητα των γυναικών, την ανατροφή των Παίδων από την Πολιτεία, την διανομή του πλούτου, την κατάργηση της σημερινής ασυδοσίας εν ονόματι της δημοκρατίας και την πειθαρχημένη και υπεύθυνη συμπεριφορά του ατόμου-όπως ορίζει η Τεχνολογική εποχή;
4/ Ο Ελληνισμός από τη φύση του είναι ανθρωπιστικός «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» (Πρωταγόρας) και διεθνιστικός και απευθύνεται στο σύνολο της οικουμένης.
5/ Πρώτος ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε πράξη την εξάπλωση του Ελληνικού Πολιτισμού στην Ανατολή η οποία τον λάτρεψε σαν Θεό και διατηρήθηκαν τα κράτη του πολλούς αιώνες μετά τον θάνατο του. Αν είχε μεταβεί και στη Δύση όπως σχεδίαζε σήμερα ο Κόσμος θα ήταν τουλάχιστον 5.000 χρόνια μπροστά στον πολιτισμό.
- Μήπως την οικουμενικότητα που είχαν ονειρευτεί οι αρχαίοι σοφοι μας έρχονται σήμερα οι σύγχρονοι να την εφαρμόσουν και εμείς γινόμαστε αντίπαλοι των χωρίς να τα αντιλαμβανόμαστε; Απλώς δαιμονοποιήσαμε την ΝΤΠ ενώ πρόκειται για επέκταση των Ελληνικών ιδεών για την συγκρότηση του σύγχρονου κόσμου και την διάδοση των δημοκρατικών αξιών του;
- Μήπως τον παγκόσμιο πλούτο κατέχουν οι Τράπεζες και οι Δανειστές, όπως στην Αρχαία Ελλάδα τον είχαν οι έφοροι των Θησαυρών στους Δελφούς; Αλλά αυτός τότε ανήκε στις πόλεις ενώ τώρα στους δανειστές
- Μήπως όπως στην Αρχαία Ελλάδα βρέθηκε ένας Σόλωνας γόνος ευγενούς γένους πρέπει και σήμερα να βρεθεί ένας αντίστοιχος, ο οποίος να προσκαλέσει τους Δανειστές ομοίους του να δείξουν ωριμότητα δεδομένου ότι τα 400 τρισεκατομμύρια δολάρια ποτέ δεν πρόκειται να επιστραφούν. Αντίθετα, αν επιμείνουν στην ίδια πολιτική ενδέχεται να συμβούν απροσδόκητα γεγονότα που θα καταστρέψουν τον πλανήτη και τους ιδίους;
- Μήπως η χαλάρωση του θεσμού του γάμου και η τάση προς διάλυση της οικογένειας τείνει προς την κοινότητα των γυναικών και την ανατροφή των Παιδιών από την Πολιτεία, αντί να είναι στα πεζοδρόμια και θύματα της παιδεραστίας; Οι δε γυναίκες φαινόμενα θανατώσεως δια πετροβολισμού σε αυταρχικά καθεστώτα για λόγους μοιχείας;
- Μήπως το ανθρώπινο γένος είναι στην κόψη του ξυραφιού και κινδυνεύει να πέσει σε Πυρηνικό Πόλεμο και ο πολιτισμός να καταστραφεί αν εγκαίρως δεν κινητοποιηθεί η Ανθρωπότητα για να υπάρξει παγκόσμια Ειρήνη και διεθνής Συνεργασία;
- Μήπως η τεχνολογία επιτρέπει την εφαρμογή σοσιαλιστικού μοντέλου χωρίς την επιβολή ολοκληρωτισμού:
«Ο άνθρωπος να εργάζεται ανάλογα με τις ικανότητες του και να αμείβεται ανάλογα με τις ανάγκες του»;
- Μήπως έφθασε ο καιρός να αλλάξουμε το καταναλωτικό μοντέλο ζωής με το νέο της «υλικής λιτότητας και της αφθονίας πνευματικών και πολιτιστικών αγαθών;» Αυτό εν συνδυασμώ και με την μείωση του πληθυσμού θα αντιστρέψει την Περιβαλλοντική καταστροφή αυτή που προξενείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
- Μήπως τέλος έφθασε η ώρα οι απανταχού της γης Έλληνες, Φιλέλληνες και πνευματικοί άνθρωποι να πρωτοστατήσουν ώστε ο Νέος Πανανθρώπινος Πολιτισμός να είναι ανθρωπιστικός και φιλικός προς το φυσικό περιβάλλον;
Αυτά τα σχεδία είναι υποθετικά και πρέπει να προηγηθεί η «Γνώση» του Σωκράτους για την επίτευξη τους. Σήμερα όμως προέχει η αντιμετώπιση της άμεσης Τουρκικής απειλής και της εισβολής των παράνομων μεταναστών.
Η παγκόσμια «πολιτιστική μαγιά» δεν πρέπει να αλωθεί, αλλοιωθεί και αναμιχθεί –όπως συμβαίνει στο Ισραήλ- αλλά να μείνει αμιγής με υψηλό ηθικό και ανοιχτή τη σκέψη και στην αλλαγή. Δεχόμαστε ευπροσήγορα τον κάθε ξένο περιηγητή ή προσκυνητή αλλά όχι τον εισβολέα και τον παράνομο μετανάστη. Αυτό είναι το μέτρο που θα κριθεί η κάθε Ελληνική Κυβέρνηση.
Αμφικτύων
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου