Μετανθρωπισμός: Τέλος της Εξελίξεως, Αποθέωσις του Σαρκικού Ανθρώπου, Προετοιμασία και Οδός προς τον Αντίχριστο (Β μέρος)

συνέχεια από το Α μέρος 

Μετανθρωπιστικὴ Θρησκευτικότητα καὶ ἡ Ἀποθέωσις τοῦ Σαρκικοῦ Ἀνθρώπου 

Ἂν καὶ κυριαρχεῖται κατὰ συντριπτικὴ πλειοψηφία ἀπὸ κοσμικοὺς ἀνθρωπιστὲς (οὑμανιστές),[xvii] ὁ μετανθρωπισμὸς προσλαμβάνει θρησκευτικὸ χαρακτήρα, μὲ διαστάσεις τόσο φιλοσοφικὲς ὅσο καὶ μυθικὲς. «Ἔχει ὀντολογία καὶ θεολογία, καὶ μαζὶ αὐτὰ ἐγκαθιδρύουν ἕναν μύθο.»[xviii] Σύγχρονοι, ἄθεοι ἄνθρωποι, ἀπεγνωσμένοι καὶ ἀπογοητευμένοι, βρίσκουν ἐλπίδα στὸ μετανθρωπιστικὸ εὐαγγέλιο τῆς ἐπικείμενης ἀπολυτρώσεως ἀπὸ τὴν ἀσθένεια καὶ τὸν θάνατο. 

 

Μεγαλώνοντας στὴν μηδενιστικὴ ἔρημο τῆς μεταχριστιανικῆς Δύσεως, ἀγνοώντας τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, οἱ χθεσινοὶ φοιτητὲς λογοτεχνίας γίνονται οἱ αὐριανοὶ προπαγανδιστὲς τοῦ μετανθρωπισμοῦ. Θεωροῦν τὴν μετα-ἀνθρωπότητα ὡς «ἀναπόφευκτη», καὶ μόνο «πιθηκόμυαλοι κρεατόσακοι»[xix] (φυσιολογικοὶ ἄνθρωποι) θὰ ἦσαν τόσο ἀνόητοι ὥστε νὰ μὴν τὴν ἀποδεχτοῦν. 

 

Ἡ Elise Bohan, ἡ νεαρὴ Αὐστραλὴ συγγραφέας τοῦ βιβλίου Future Superhuman: Our Transhuman Lives in a Make–or–Break Century, εἶναι μία ἀπὸ τίς πιὸ διακεκριμένες ἀποστόλους τοῦ μετα-ἀνθρωπίνου εὐαγγελίου. Παραδέχεται ὅτι ὁ μετανθρωπισμὸς παίζει τὸ ῥόλο θρησκείας, ξεκλειδώνοντας μυστήρια καὶ ὑποδυόμενος τὸν Θεό. Αναφέρει: 

 

Ὅταν ἡ Bohan ἐκπονοῦσε τὸ διδακτορικό της, πραγματοποίησε τὴν πρώτη της μεγάλη ὁμιλία σὲ ἕνα συνέδριο. Ὕστερα, ἕνας βιολόγος τὴν πλησίασε καὶ τὴ συνεχάρη γιὰ τὸ ἔργο της. «Τότε μὲ κοίταξε στὰ μάτια καὶ μοῦ ψιθύρισε· ‘Ξέρεις, χτίζουμε τὸν Θεό,’» εἶπε [ἡ Bohan] γελαστή. «Τὸν κοίταξα κι’ἐγὼ καὶ τοῦ λέω· ‘Ναί, τὸ ξέρω.’» Ἤξεραν ὅτι δὲν τὸ ἐννοοῦσαν ὡς θρησκεία, λέει. «Ἀλλὰ πολλὰ ἀπὸ ὅσα ἔχουν συζητηθεῖ στὴ θρησκεία (παντογνωσία, παντοδυναμία, ἂς ἐλπίζουμε καὶ παναγαθότητα) — τοὐλάχιστον πλησιάζουμε πρὸς αὐτὴν τὴν [δύναμη] ποὺ βλέπει τὰ πάντα, γνωρίζει τὰ πάντα, ἐξερευνᾶ τὰ πάντα.»[xx] 

 

Οἱ φόβοι καὶ οἱ προσδοκίες τῆς ἐποχῆς μας ἔχουν παραγάγει θρησκευτικὴ θέρμη καὶ ζῆλο στοὺς ὀπαδοὺς [τοῦ μετανθρωπισμοῦ], μὲ ἀντιστοιχοῦντα θρησκευτικὰ-κοινωνικὰ χαρακτηριστικά. 

 

Αὐτὸ τὸ μετανθρωπιστικὸ κοινωνικὸ φαντασιακὸ εἶναι βαθιὰ ῥιζωμένο στοὺς κοινωνικοὺς θεσμούς, εἰδικὰ στὴ σημερινὴ κουλτούρα τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν (‘STEM’, Ἐπιστήμη, Τεχνολογία, Μηχανικὴ καὶ Μαθηματικά). Ἔχει τοὺς δικούς του ἁγίους τόπους, ὅπως τὸ Silicon Valley ἢ τὸ ἐργαστήριο τῆς Google. Ἔχει τοὺς δικούς του ἁγίους καὶ ἁγίες, ὅπως τὸν Aubrey DeGrey ἢ τὸν Ray Kurzweil, οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται ἐπιμελῶς γιὰ χάριν τοῦ μετα-ἀνθρώπου. Ἔχει τοὺς ὁραματικοὺς προφῆτες του, ὅπως τὴν Νατάσα Vita-More καὶ τὸν Max More. Ἔχει τοὺς ἀρχιερεῖς του, ὅπως τὸν Elon Musk. Ἔχει ἰδρύματα ἀνωτέρας μόρφωσης, τὶς ἐπιχειρήσεις τῶν θετικῶν πανεπιστημιῶν σὲ συνεργασία μὲ ἰδιωτικοὺς τομεῖς. Ἔχει ὑποστηρικτικὴ φιλοσοφία, συγκεκριμένα τὴν Ἀγγλοαμερικανικὴ φιλοσοφία, ἡ ὁποία ἀντλεῖ τὴν πολιτική της σχετικότητα [relevance] ἀπὸ τὶς θέσεις της ὡς φύλακας τῶν ὀρθῶν δογμάτων. Ἡ φιλοσοφικὴ στάση ποὺ βρίσκεται στὴν καρδιὰ τῶν συγχρόνων θετικῶν πανεπιστημιῶν εἶναι τοῦ νατουραλισμοῦ ποὺ ἐμπνέει τὶς σύγχρονες ἐπιστημονικὲς πρωτοβουλίες.[xxi] 

 

Σὲ αὐτὰ τὰ θρησκευτικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς μετανθρωπιστικῆς πίστεως θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ προσθέσει ὅτι γιὰ μυστήρια ἔχουν τὶς γονιδιακὲς θεραπεῖες καὶ τὰ ἐμβόλια mRNA, γιὰ ἅγια λείψανα τὰ πρώιμα ἀνθρώπινα ἀπολιθώματα ποὺ βρέθηκαν στὴν Ἀφρική, γιὰ ἱερὲς εἰκόνες τὰ φουτουριστικὰ ρομπότ καὶ cyborg (βιονικὰ ἀνθρωποειδῆ). 

 

Μία μεσσιανικὴ προσδοκία καλλιεργεῖται στὰ πλήθη ἀπὸ τοὺς προφῆτες καὶ σοφοὺς τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ἐπιστημονικῆς φαντασίας, ὅτι σύντομα θὰ λυτρωθοῦν ἀπὸ τὴν μετανεωτερική τους δυστυχία μέσω μίας φιλάνθρωπης, ἀπρόσωπης ὑπερνοημοσύνης, ἡ ὁποία θὰ προάξει ραγδαίως τὴν βιοτεχνολογικὴ βελτίωση μέχρι τὸ σημεῖο ἀκόμη καὶ τῆς λεγομένης «ἀθανασίας». Ὁ φουτουριστὴς Ray Kurzweil, συγγραφέας τῶν βιβλίων «Ἡ Ἐποχὴ τῶν Πνευματικῶν Μηχανῶν» καὶ «Ἤγγικεν ἡ Μοναδικότητα», ὁραματίζεται αὐτὴν τὴν ὑπερνοημοσύνη ὡς τεχνολογικὴ συγχώνευση τῆς ἀνθρώπινης συνείδησης καὶ τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης. 

 

Ἀκολουθώντας τὸν Kurzweil, ὁ Yuval Noah Harari ἐξηγεῖ τὴν κοσμοθεωρία ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὴν ἀναδυόμενη σπουδαιότητα τῶν big data (μαζικῶν δεδομένων): 

 

Σὰν τὸν καπιταλισμό, καὶ ὁ Dataism [θὰ λέγαμε, «δεδομενισμός»] ξεκίνησε ὡς οὐδέτερη ἐπιστημονικὴ θεωρία ἀλλὰ τώρα μεταλλάσσεται σὲ θρησκεία ποὺ διεκδικεῖ νὰ καθορίζει τὸ δίκαιο καὶ τὸ ἄδικο. Ἡ ἀνώτατη ἀξία αὐτῆς τῆς νέας θρησκείας εἶναι «ἡ ῥοὴ τῶν πληροφοριῶν». Ἐὰν ἡ ζωὴ εἶναι ἡ κίνηση πληροφοριῶν, καὶ ἐὰν νομίζουμε πὼς ἡ ζωὴ εἶναι καλή, ἑπόμενο εἶναι ὅτι ὀφείλουμε νὰ ἐπεκτείνουμε, νὰ ἐμβαθύνουμε καὶ νὰ ἐξαπλώσουμε τὴν ῥοὴ τῶν πληροφοριῶν στὸ σύμπαν. Σύμφωνα μὲ τὸν Dataism («δεδομενισμό»), οἱ ἀνθρώπινες ἐμπειρίες δὲν εἶναι ἱερὲς καὶ ὁ Homo sapiens δὲν ἀποτελεῖ τὴν κορωνίδα τῆς δημιουργίας οὔτε εἶναι πρόδρομος κάποιου μελλοντικοῦ Homo deus (ἀνθρώπου θεοῦ). Οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἁπλῶς ἐργαλεῖα πρὸς δημιουργίαν τοῦ Διαδικτύου-τῶν-Πάντων, τὸ ὁποῖο ἐνδέχεται νὰ ἐξαπλωθεῖ ἀπὸ τὸν πλανήτη Γῆ καὶ νὰ καλύψει ὁλόκληρο τὸν γαλαξία ἢ καὶ ὁλόκληρο τὸ σύμπαν. Αὐτὸ τὸ συμπαντικὸ σύστημα ἐπεξεργασίας δεδομένων (data) θὰ ἦταν σὰν Θεός. Θὰ εἶναι παντοῦ καὶ θὰ ἐλέγχει τὰ πάντα καὶ εἶναι τὸ πεπρωμένο τῶν ἀνθρώπων νὰ συγχωνευθοῦν μὲ αὐτό.[xxii] 

 

Αὐτὲς οἱ κενὲς ὑποσχέσεις καὶ ψευδεῖς ἐλπίδες τῆς νέας τεχνικο-θρησκείας, τὴν ὁποία κάποιοι ἀποκαλοῦν «dataism» («δεδομενισμό»), ἔχει ἀνατριχιαστικές, ἀποκαλυπτικὲς συνέπειες. Ὁ dataism («δεδομενισμός»), καθὼς ἐξηγεῖ ὁ Harari, συνδυάζει τὸν ἐπιστημονικὸ ἰσχυρισμὸ ὅτι ἡ πραγματικότητα ἀποτελεῖται ἀπὸ δεδομένα μὲ τὸν ἠθικὸ ἰσχυρισμὸ ὅτι ἡ ἀξία τινὸς πράγματος ἐξαρτᾶται ἀπὸ «τὴν συμβολή του στὴν ἐπεξεργασία τῶν δεδομένων». “Ἐὰν ὁ τεχνικο-ἀνθρωπισμὸς ὑπόσχεται τὴν θεοποίηση τῆς ἀνθρωπότητας, ὁ dataism («δεδομενισμὸς») ἐγγυᾶται τὴν ἀπαρχαίωσή της.”[xxiii] 

 

Μετανθρωπισμός: Ὁδός πρὸς τὸν Ἀντίχριστο 

 

Κατὰ μίαν ἔννοια, οἱ σημερινοὶ μετανθρωπιστὲς δὲν εἶναι τίποτε καινούργιο. Ἁπλῶς προσπαθοῦν νὰ χτίσουν ἕναν νέο Πύργο τῆς Βαβέλ, νὰ φτάσουν «ἕως τοῦ οὐρανοῦ» καὶ ἔτσι νὰ «ποιήσω[σιν] ἑαυτοῖς ὄνομα» (Γενέσεως 11,4.). Οἱ Βαβυλώνιοι χρησιμοποιοῦσαν τὴν τεχνολογία τῆς ἐποχῆς τους, πλίνθους καὶ λάσπη, ἐνῶ οἱ νέοι Βαβυλώνιοι χρησιμοποιοῦν τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη, τὴν γενετικὴ μηχανική καὶ ἄλλες σύγχρονες τεχνολογίες. Καὶ ἀκριβῶς ὅπως μέ τοὺς τυφλοὺς Βαβυλωνίους ἡμερῶν ἀρχαίων, μὲ ἀπεγνωσμένες ἐνέργειες αὐτoσυντηρήσεως ἐπιζητοῦν ζωὴ καὶ ἑνότητα ἐκτὸς τοῦ ἑαυτοῦ τους ἀλλὰ ὄχι εἰς τὸν Θεό. Στὴν δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως ἀλαζονεία τους, αὐτοὶ φαντάζονται θεοειδῆ μεγαλειότητα (Γενέσεως 11,6). Πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποῖα κομπάζουν δὲν θὰ πραγματοποιηθοῦν, ἐνῶ καὶ αὐτοὶ θὰ διασπαροῦν καὶ ἔπειτα θὰ συντριβοῦν «ὡς σκεύη κεραμέως» (Ψαλμὸς 2,9).

 

Ἐὰν λοιπὸν τὰ ἑωσφορικά τους σχέδια θεο-ειδοῦς ἀναδημιουργίας καὶ αὐτονομίας εἶναι καταδικασμένα νὰ ἀποτύχουν, ποιὸ εἶναι τὸ νόημα τοῦ μετανθρωπισμοῦ καὶ τί θὰ ἐπιτύχει; 

 

Ὁ μετανθρωπισμός, ὅπως πρὸ αὐτοῦ ὁ κομμουνισμός, «εἶναι στὴν πραγματικότητα μιὰ ἰσχυρότατη αἵρεση, κεντρικὴ θέση τῆς ὁποίας εἶναι… ὁ χιλιασμός· ὅτι ἡ ἱστορία μέλλει νὰ φτάσει τὴν ἀποκορύφωσή της σὲ μιὰ ἀκαθόριστη κατάσταση ἐπίγειας μακαριότητας, μιᾶς τέλειας ἀνθρωπότητας ποὺ ζεῖ μὲ τέλεια εἰρήνη καὶ ἁρμονία… [Π]άλι βρίσκει κανεὶς τὴν ἴδια ἰδέα περὶ ἐρχομοῦ τῆς ‘Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐπὶ γῆς’.»[xxiv] 

 

Ὁ μετανθρωπισμὸς εἶναι ἡ πιὸ πρόσφατη μορφὴ τοῦ «μυστηρίου τῆς ἀνομίας» καὶ ἑπομένως ἀποτελεῖ προετοιμασία καὶ ὁδό πρὸς τὸν Ἀντίχριστο. Εἶναι ἡ τέλεια μετάβαση ἀπὸ τὸν ἀθεϊστικὸ ἀνθρωπισμὸ στὸν σατανικὸ ὑπερανθρωπισμό. Σκοπός του εἶναι νὰ διαμορφώσει τὸ ὑπεράνθρωπο (« Übermensch») τοῦ Νίτσε, ἀλλὰ μὲ τὸν ἑωσφορικό του κεραυνὸ[xxv] νὰ χτυπᾶ τὴ γῆ διὰ τῆς ὑπερνοημοσύνης τῆς Τ.Ν. (τεχνητῆς νοημοσύνης). 

 

Ἐὰν ὁ ἀνθρωπισμὸς ἦταν ἡ μεγαλύτερη ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν, ἐφ᾽ ὅσον εἶναι ἀνθρωποκεντρικός καὶ θέτει κάθε ἐμπιστοσύνη σὲ ὁτιδήποτε δημιουργεῖ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς, τότε ὁ μετανθρωπισμὸς, μὲ τὴν ἑωσφορική του ὑπόσχεση μιᾶς αὐτόνομης ἀνθρωπότητας ποὺ θὰ ἔχει τὰ κλειδιὰ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, εἶναι δαιμονοκεντρικός καὶ ἐγκαταλείπει τὴν ἀνθρωπότητα στὰ χέρια τῆς ὑπερνοημοσύνης ποὺ θὰ ἐμψυχώνει τὸν ἀναμενόμενο Ὑπεράνθρωπο-Ἀντίχριστο τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης. 

 

Ὁ μετανθρωπισμὸς ἀποτελεῖ ὁδό πρὸς τὸν Ἀντίχριστο γιὰ ἕναν ἀκόμη λόγο. Ἐνῶ ὁ ἀνθρωπισμός πῆρε τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν Θεοκεντρική του ἑνότητα ἐν τῷ Μόνῳ ποὺ ἑνώνει τὰ πάντα ἐν ἑαυτῷ, ὡς Θεάνθρωπος, ὁ μετανθρωπισμός ὑπερβαίνει τοὺς ἀνθρώπινους περιορισμοὺς[xxvi] θέτοντας τὴν ἑνότητα πέραν τοῦ ἀνθρώπου, ἐν τῷ Ὑπερανθρώπῳ. Συνεπῶς, ὁ μετανθρωπισμὸς ὁδηγεῖ τὴν ἀνθρωπότητα κατευθείαν σὲ ἑνότητα μὲ τὸ δαιμονικό, ἀφοῦ ὁ Ὑπεράνθρωπος, ὁ Übermensch, αὐτὸς ὁ Superman, εἶναι ὁ τοῦ διαβόλου «ἄνθρωπος τῆς ἀνομίας» καὶ οἱ ἑνωμένοι ἐν αὐτῷ ἀποτελοῦν τὸ μυστικό του σῶμα. 

 

Ἡ ἀπόῤῥιψη τοῦ Θεανθρώπου σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο καὶ ἡ ἀντικατάστασή του μὲ ἕναν ἀνθρωποθεό· αὐτὸς ὁ πειρασμὸς θὰ εἶναι ὁ τελευταῖος τῆς ἱστορίας. Ἔχει προφητευτεῖ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. Λέγει: «Ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ, τῆς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης, πειράσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἀπ. 3,10). Ὅπως μᾶς λέει ὁ μακαριστὸς γέροντας Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «ὁ πειρασμὸς αὐτός, ἀφοῦ θὰ καλύπτει ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη, δὲν θὰ εἶναι παρὰ ἡ μεγάλη νοθεία τῆς πίστεως εἰς τὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ». 

 

Ἂς μὴν εἴμαστε ἀφελεῖς· ἡ εἰδωλολατρική, μετανθρωπιστική, οὐτοπικὴ φαντασία γοητεύει τοὺς σύγχρονους μικρόψυχους[xxvii]ἀνθρώπους καὶ θὰ ῥίξει πολλοὺς ἐκκοσμικευμένους «Χριστιανοὺς» στὴν παγίδα νὰ ἀπαρνηθοῦν τὴν Θεανθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Σώματός Του. 

 

Πρὸ ἑξήντα ἐτῶν, ὁ π. Σεραφεὶμ Ῥόουζ εἶχε περιγράψει τὴν «μεγάλη νοθεία τῆς πίστεως» μὲ τόση διορατικότητα ὥστε τὰ λόγια του εἶναι ἀκόμη ἐξαιρετικὰ διαφωτιστικὰ ἐνώπιον τῆς περαιτέρω ἐξελίξεως τῆς χιλιαστικῆς θεώρησης ποὺ τόσο ἐμψυχώνει τοὺς ἐσχάτους τούτους χρόνους. 

 

Ἡ Βασιλεία δὲν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου·… Ὁ Χριστιανισμὸς μπορεῖ νὰ «πετύχει» [ἐγκοσμίως] μόνον ὑπὸ ἕναν ὅρο: ἂν ἀπαρνηθεῖ… τὴν ἀληθινὴ Βασιλεία καὶ νὰ ἐπιζητήσει τὴν ἀνοικοδόμηση βασιλείας ἐν τῷ κόσμῳ. Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ «Ἐπίγειος Βασιλεία» ἀποτελεῖ τὸν στόχο τῆς σύγχρονης νοοτροπίας· ἡ ἀνοικοδόμησή της ἀποτελεῖ τὸ νόημα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς. Δὲν εἶναι χριστιανική· ὡς χριστιανοί, γνωρίζουμε τίνος βασιλεία εἶναι. 

 

Ὁ νεωτερικὸς ἰδεαλισμὸς ποὺ ἐλπίζει γιὰ «οὐρανὸ ἐπὶ γῆς» ἐλπίζει ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν ἀόριστη «μεταμόρφωση» τοῦ ἀνθρώπου—τὸ ἰδανικὸ τοῦ «ὑπερανθρώπου» (σὲ ποικίλες μορφές, συνειδητὲς ἢ μή), τὸ ὁποῖο, ὅσο παράλογο κι’ ἂν φαντάζει, εἶναι πολὺ ἑλκυστικὸ γιὰ μιὰ νοοτροπία ποὺ ἔχει ἐκπαιδευθεῖ νὰ πιστεύει σὲ «ἐξέλιξη» καὶ «πρόοδο». 

 

Τὸ πνεῦμα ποὺ κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸν μετανθρωπισμὸ δὲν εἶναι παρὰ τὸ ἴδιο πνεῦμα πού, ἐπιζητώτας ἐπίγειο παράδεισο, ἑτοιμάζει τὴν ὁδό γιὰ τὸν Ἀντίχριστο. Γι᾽ αὐτὸ τὸ πνεῦμα, «ὁ Χριστιανισμὸς [εἶναι] ‘σταυροφορία’, ὁ Χριστός…μιὰ ‘ἰδέα’· καὶ τὰ δύο τίθενται στὴν ὑπηρεσία ἑνὸς κόσμου ‘μεταμορφωμένου’ ἀπὸ ἐπιστημονικὲς καὶ κοινωνικὲς τεχνικὲς καὶ [στὴν ὑπηρεσία] ἑνὸς ἀνθρώπου σχεδὸν ‘θεοποιημένου’ ἀπὸ τὴν ἀφύπνιση μιᾶς ‘νέας συνειδήσεως’: αὐτὸ εἶναι ποὺ βρίσκεται μπροστά μας.»[xxviii]

 

Κατακλεῖδα 

 

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, δὲν πρέπει να ἐκπλαγοῦμε οὔτε νὰ ταραχθοῦμε μπρὸς στὸ σατανικὸ ὄνειρο τοῦ μετανθρωπισμοῦ. Ὁ Κύριος μᾶς ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ εἶναι μαζί μας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος (Μτ. 28,20). Καὶ μπρὸς στὸν Ἀντίχριστο ἀκόμη ὁ Κύριος ἐντέλλεται νὰ μὴν φοβόμαστε (Ἰω. 6,20, Λουκ. 12,32), διότι ὄχι μόνο γνωρίζουμε τὸ Α καὶ τὸ Ω τῆς ἱστορίας, ἀλλὰ εἴμαστε καὶ μέλη τοῦ Σώματός Του, ἕνα μ᾽ Αὐτόν, καὶ συνεπῶς «χρῖσμα ἔχ[ομεν] ἀπὸ τοῦ ἁγίου, καὶ οἴδα[μεν] πάντα» (α´ Ἰω. 2,20). 

 

«Πονηροὶ δέ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» (Β΄ Τιμ. 3,13) καὶ «ὁ ἀδικῶν», μᾶς λέγει ὁ Λόγος, «ἀδικησάτω ἔτι…καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι» (Ἀποκ. 22,10-11). «Ἰδού» γὰρ, λέγει Κύριος, «ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾿ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ» (Ἀποκ. 22,12). Μισθός μας εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς καὶ δὲν θὰ μᾶς χάσει ἀπὸ τὸ χέρι Του, «ἀλλὰ ἀναστήσει [ἡμᾶς] ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα» (Ἰω. 6,39). 

 

Παραπομπές (Β μέρους)

 

[xvii] A philosophical architect of Transhumanism, Max More, has posted on his website: “no more gods, nor more faith, no more timid holding back. The future belongs to post-humanity.” 

[xviii] Jeffrey P. Bishop, ibid. 

[xix] See: https://www.theguardian.com/books/2022/jun/04/beyond-our-ape-brained-meat-sacks-can-transhumanism-save-our-species 

[xx] Ibid. 

[xxi] Jeffrey P. Bishop, “Transhumanism’s WIERD Religion: On the Ontotheological Morality of the Posthuman,” essay shared with me by the author. 

[xxii] Y.N. Harari, “Homo sapiens is an obsolete algorithm”: https://www.wired.co.uk/article/yuval-noah-harari-dataism 

[xxiii] Ian Curran, in his review of Harari’s book Homo Deus: https://www.christiancentury.org/review/books/incarnation-and-challenge-transhumanism 

[xxiv] Fr. Seraphim Rose, (Excerpted from a Letter dated: 25 March/ 7 April 1971). 

[xxv] Nietzsche writes in his prologue to Thus Spoke Zarathustra: 

“The Übermensch shall be the meaning of the earth! I entreat you my brethren, remain true to the earth, and do not believe those who speak to you of supra-terrestrial hopes! … Behold, I teach you the Übermensch: he is this lightning, he is this madness! … Behold, I am a prophet of the lightning and a heavy drop from the cloud: but this lightning is called Übermensch.” 

[xxvi] Ray Kurzweil, a leading transhumanist and prophet of “Singularity,” reserves the term “singularity” for a rapid increase in artificial intelligence: “The Singularity will allow us to transcend these limitations of our biological bodies and brains…” (Ray Kurzweil, The Singularity Is Near, p. 9. Penguin Group, 2005.) 

[xxvii] “Chestless”; see chapter one of C.S. Lewis’ The Abolition of Man: “We make men without chests and expect from them virtue and enterprise.” 

[xxviii] Fr. Seraphim Rose, “A Letter to Thomas Merton.” 

 

(Πηγή: orthros.eu/αντιγραφή 

https://proskynitis.blogspot.com/2023/03/blog-post_15.html) 

 

πηγή

Share