Το Δημοσίευμα αυτό, έχει την βάση του, στην καλοπροαίρετη κριτική που εδέχθη για την ανακρίβεια του περιεχομένου του ποιήματος του Αειμνήστου Θέμη Καμπά, «ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ», το οποίο, ως γνωστόν αναφέρεται στον τρόπο θανάτου του σκοπού της Σημαίας μας στην Ακρόπολη κατά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα (27-4-41).
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Συγκεκριμένα (ΤΑ ΝΕΑ 5-10-2000), σε ένθετο αθηναϊκής Εφημερίδας (27-10-1999) και θέμα «28η Οκτωβρίου 1940 (σελίς 49) σε άρθρο του, με τίτλο «Επίλογος με τρεις αυτοκτονίες», ο κ. Απόστολος Διαμαντής (Ιστορικός), μεταξύ άλλων, γράφει: …Το ίδιο πρωί της 27ης Απριλίου 1941, στις 08.45 ένα Γερμανικό απόσπασμα φθάνει στο ανατολικό σημείο του Βράχου της Ακρόπολης και ζητεί από τον φρουρό, τον στρατιώτη Κων/νο Κουκκίδη, να υποστείλει την Ελληνική σημαία. Ο Κουκκίδης αρνείται. Ένας Γερμανός κάνει την Υποστολή, ανεβάζει την Γερμανική σημαία [σβάστικα] και παραδίδει την Ελληνική σημαία στον Κουκκίδη. Την ώρα που το γερμανικό απόσπασμα απέδιδε τιμές, ο Κουκκίδης, τυλίγοντας την σημαία γύρω από το σώμα του, ρίχτηκε από τον βράχο της Ακροπόλεως ύψους 200 ποδών… Έτσι ο Στρατιώτης Κων/νος Κουκκίδης, πέρασε στην Ιστορία και έγινε θρύλος.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Το παραπάνω γεγονός, από τα στοιχεία που υπάρχουν, εκτός από την αναφορά του ως άνω ιστορικού κ. Αποστόλου Διαμαντή, το επιβεβαιώνουν:
- Το γεγονός του Κώστα Κουκκίδη μνημονεύτηκε:
- Σε ανταπόκριση από το Κάιρο την 9η Ιουνίου 1941 της αγγλικής εφημερίδας «Daily Mail» - Από τον Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο στο Ημερολόγιό του
- Από τον λογοτέχνη μας Μενέλαο Λουντέμη, στο έργο του «Αυτοί που φέρανε την καταχνιά»
- Στο λεύκωμα, «Έπεσαν για την ζωή», Έκδοση της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.
- Επίσης! Ο Νίκολας Χάμοντ (Nicolas Hammond), καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, αξιωματικός ειδικών επιχειρήσεων Καΐρου στην Ελλάδα κατά την Κατοχή, γράφει: «Την 27η Απριλίου 1941, λίγο προτού χαράξει, όλα ήσαν κλειστά. Τότε έμαθα ότι οι Γερμανοί διέταξαν το φρουρό της Ακροπόλεως να κατεβάσει το Ελληνικό σύμβολο. Πράγματι εκείνος το υπέστειλε. Τυλίχτηκε με αυτήν και αυτοκτόνησε, πέφτοντας από τον Βράχο…». Και!
- Σε πολλές επιστολές αναγνωστών του ημερήσιου αθηναϊκού τύπου (εφημ. «ΤΑ ΝΕΑ», Πέμπτη 2 Απριλίου 1998).
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΝ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ:
- Σε Έρευνα που έλαβε χώρα στο παρελθόν, από την Δ.Ι.Σ., μας πληροφορεί αυτή ότι, το ως άνω περιστατικό είναι μύθος… που καλλιεργήθηκε (τότε), εσκεμμένως από τις υπηρεσίες (συμμαχικές) Ψυχολογικών Επιχειρήσεων (Προπαγάνδα) για λόγους αναπτέρωσης του ηθικού του Ελληνικού Λαού. Επίσης ότι, από τα στοιχεία που υπάρχουν στη Δ.Ι.Σ., δεν υπάρχει στρατιώτης με το όνομα Κων/νος Κουκκίδης, στην Μονάδα που ήταν υπεύθυνη για την φύλαξη της Σημαίας… ούτε σε άλλη Μονάδα των Αθηνών (ΤΑ ΝΕΑ 5-10-2000). Βέβαια η Δ.Ι.Σ. δεν μας αναφέρει, ως όφειλε, εφ’ όσον είχε όλα τα στοιχεία ποιος ήτο ο σκοπός στην Ακρόπολη την ώρα που έφθασε εκεί το Γερμανικό απόσπασμα. Αυτό θα ήταν καταπέλτης για την υπόθεση.
- Σε εκτενές άρθρο η εφημερίς ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ (10-4-2004) αναφέρεται στον Κων/νο Κουκκίδη. Η εφημερίδα σταχυολογώντας εδώ από εμέ, αναφέρει: «Ένα Μυθολογικό στοιχείο έχει εισχωρήσει στην σύγχρονη ιστορία μας και από την συνεχή επανάληψή του υπάρχει ο κίνδυνος (έλεος μεγάλος κίνδυνος για την Ελλάδα) να καταγραφεί ως πραγματικό. Πρόκειται για την δήθεν αυτοκτονία του Έλληνα φρουρού της Ακρόπολης την ημέρα που οι Γερμανοί κατέλαβαν την Αθήνα. Ύστερα από 63 χρόνια έρχεται ο «Λαβύρινθος» να δώσει ένα οριστικό τέλος σ’ αυτόν τον Μύθο…»
Την ημέρα που οι Γερμανοί κατέλαβαν την Αθήνα κανένας θανάσιμος τραυματισμός δεν σημειώθηκε, καμία αυτοκτονία, κανένα βίαιο γεγονός δεν αναφέρθηκε… (Ερώτηση: Ποιος εξέτασε τα ημερολόγια του τότε Γερμανικού Στρατού και μας το επιβεβαιώνει σήμερα;)… Συνεχίζει η εφημερίδα: Εξετάστηκαν όλες οι περιπτώσεις. Ελέχθη ότι ο φρουρός της σημαίας στην Ακρόπολη τελικά δεν ήταν απλός Στρατιώτης αλλά εύζωνας της Ανακτορικής φρουράς. Και πάλι η έρευνα ήταν άκαρπη. Στην συνέχεια, υποστηρίχτηκε πως ήταν νεαρός φαλαγγίτης (μέλος της ΕΟΝ), που του είχαν ανατεθεί τα καθήκοντα φρουρού της σημαίας… Αλλά και εδώ η έρευνα δεν έφερε αποτέλεσμα. Ερευνήθησαν επίσης προσεκτικά οι εγγραφές κατά τις επίμαχες ημερομηνίες στα αστυνομικά τμήματα, στο ληξιαρχείο, στα νεκροταφεία της ευρύτερης περιοχής. Και! εδώ ουδέν αποτέλεσμα. Άλλη ερώτηση·
«Ποιος έκανε αυτή την απίθανη έρευνα, τότε, σήμερα, πότε, πάντως είναι άξιος συγχαρητηρίων».
Και! συνεχίζει το δημοσίευμα· Υπήρχε την εποχή εκείνη με το όνομα Κων/νος Κουκκίδης Δημοσιογράφος ο οποίος γεννήθηκε στην Γέννα της Ανατολικής Θράκης το 1891 και πέθανε το 1974 από γηρατειά. Τότε αυτός ήταν 50 ετών, άρα δεν μπορούσε να είναι φαλαγγίτης της ΕΟΝ, ούτε κληρωτός Στρατιώτης, επομένως ούτε φρουρός της Σημαίας…
Το όνομά του περιπλέκει, σύμφωνα με το δημοσίευμα στην υπόθεση αυτή ως προϊόν μιας αθώας δημοσιογραφικής φάρσας… κ.λπ.
ΠΑΡΑΠΟΝΟ
- Είναι αλήθεια ότι και στο παρελθόν, όταν δημοσίευσα ένα κείμενο με τίτλο «Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ» εδέχθην αυστηρά κριτική και μάλιστα από συνάδελφό μου, ευτυχώς με γνώριζε «Αν δεν σας ήξερα πολλά θα υπέθετα… θα αδικήσω την νοημοσύνη σας και δεν θα το ήθελα για κανένα λόγο». (ανωνύμως δεν το γνωρίζω)
- Και στο εφετινό δημοσίευμά μου, το ποίημα «ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ» από την συλλογή του αείμνηστου Θέμη Καμπά, που αναφέρεται στον ΚΩΝ/ΝΟ ΚΟΥΚΚΙΔΗ, εδέχθην σχετική υπόμνηση ότι είναι Μύθος, προς χάριν της Ιστορικής Αλήθειας, από έναν εξαίρετο από πάσης πλευράς συνάδελφο και φίλο μου.
- Το παράπονό μου και η θλίψη μου είναι ότι: Ενώ υπάρχει Ελληνίδα Καθηγήτρια Πανεπιστημίου και Πολιτικός και όχι μόνο αυτή, που χαρακτηρίζει την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα ως «Νεκρή Γλώσσα», την ώρα που το 60% των Ευρωπαϊκών Γλωσσών και όχι μόνο, έχουν τις ρίζες των λέξεών των στα αρχαία ελληνικά ή παράγωγα αυτών, και όταν η καθομιλούμενη σήμερα Ελληνική γλώσσα έχει τις ίδιες λέξεις των αρχαίων κειμένων ή παράγωγες αυτών σε ποσοστό 75%, γιατί δεν υπάρχει ανάλογη αντίδραση;
- Ενώ υπάρχει Ελληνίδα Καθηγήτρια σε Πανεπιστήμιο εξωτερικού, η οποία διατείνεται ότι· «Τα Τουρκικά είναι… η γλώσσα της φιλοσοφίας» δημοσιευμένο σε Ελληνικά Ιστολόγια· Σαν αντίδραση ή απάντηση από την πνευματική μας ηγεσία, καμία, γιατί;
- Ενώ υπάρχει, δυστυχώς στα σπίτια μας ακόμη η Ελληνική εγκυκλοπαίδεια «ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ» η οποία αναφέρει στον 5ο τόμο σελ. 603, στο Κεφ. «Αλφάβητον»· «…Κατά την αρχαιότητα εις το Στάδιο τούτο της γραφής έφθασαν μόνον οι Σημίται δια του Φοινικικού Αλφαβήτου. Αλφάβητον το οποίον απετέλεσε, την βάσιν του Ελληνικού αλφαβήτου των Ιστορικών Χρόνων… τούτο τροποποιηθέν καταλλήλως και προσαρμοσθέν εις τας ανάγκας της Ελληνικής, χρησιμοποιείται μέχρι σήμερον…» δηλαδή, από τους Σημίτες διά του Φοινικικού Αλφαβήτου εδημιουργήθη η Ελληνική γλώσσα. Έλεος. Και! όμως καμία αντίδραση από την πνευματική ηγεσία του τόπου μας ή τουλάχιστον από τους εραστές της Ιστορικής Αλήθειας.
Τελειώνοντας το σκεπτικό μου, ας θεωρήσουμε ότι είναι ψέματα ή μυθεύματα, τα λεγόμενα του Ιστορικού Αποστόλου Διαμαντή, της εφημερίδας Daily Mail, τα γραφόμενα στο Ημερολόγιο του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, τα αναφερόμενα από τον Λουντέμη στο έργο του «…Καταχνιά», και όλα τα άλλα. Ας παραδεχτούμε ότι σύμφωνα με τις Δημοσιογραφικές Έρευνες και τα υπάρχοντα στοιχεία της Δ.Ι.Σ., ο Κων/νος Κουκκίδης δεν είναι θρύλος αλλά μύθος. Σε τι βλάπτει να διατηρήσουμε αυτόν τον συναισθηματικά φορτισμένο από πατριωτισμό μύθο, όταν ακόμη και ο Δήμος Αθηναίων εντοίχισε, αντίστοιχη μαρμάρινη πινακίδα στον Βράχο της Ακροπόλεως; Και! εμείς, αντί αυτού, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια τον μύθο αυτόν τόσο βάναυσα, κατά την υποτιθεμένη έστω επέτειο να τον πολεμάμε;
Τα σχόλια δικά σας.
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου