Όποιος ξεχνάει ή διαγράφει σκόπιμα από την μνήμη του, αποσπάσματα από την ιστορία του, είναι υποχρεωμένος να ξαναζήσει εθνικές καταστροφές. (Α μέρος)

Ανακεφαλαίωση προς αφύπνιση μνήμης …

 

Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.

 

Επειδή πρόσφατα κάποιοι όψιμοι πολιτικοί, ιστορικοί και δημοσιογράφοι – αρθρογράφοι, προσπαθούν μάταια, σαν εξομολόγοι να δώσουν άφεση αμαρτιών σε πολιτικούς ή ταγούς μας του παρελθόντος, όσον αφορά μειοδοτικές πράξεις τους ηθελημένες ή μη, έναντι του Ελληνισμού και ειδικά της πολύπαθης Ελληνικής Κύπρου, θα ήθελα να καταθέσω ορισμένα ιστορικά αποσπάσματα, όπως τα κατέγραψε η αδέκαστος και αμείλικτη ιστορία μέχρι σήμερα. Καταγράφοντας τα πιο κάτω δεν σημαίνει ότι εγώ ο άσημος, λιλιπούτειος συγγραφέας, γίνομαι κριτής ή κατήγορος, όποιου ηγέτη μας, ο οποίος ενδεχομένως να πρόσφερε μεν και εθνικές υπηρεσίες, αλλά δε, εν τη πορεία πολιτικές συγκυρίες ή και συμφέροντα τον οδήγησαν να πάρει αποφάσεις μειοδοτικές, οι οποίες δυστυχώς ή ευτυχώς καταγράφηκαν ανεξίτηλα …  

 

Ως εκ τούτου ταπεινά απευθυνόμενος στους φίλους αρθρογράφους, που προσπαθούν σήμερα να καταγράψουν … νέα ιστορία, όπως καλό θα ήταν για να είναι αντικειμενικοί, μαζί με τα θετικά μόνο που καταγράφουν για τους ταγούς μας να προσθέτουν και τα αρνητικά, διότι η μισή αλήθεια είναι χειρότερη και από ολόκληρο ψέμα. 

 

Πολλαί της ασεβείας αι οδοί, της δε αληθείας μία. /Απλά γαρ εστι της αληθείας έπη. /Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτε./ Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστι θάπτειν./ Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου. 

 

Vincit omnia veritas.  

 

Ευτυχώς η αδέκαστος Ελληνική ιστορία κατέγραψε τα πάντα …Όλοι θα ζυγισθούν ακριβοδίκαια από την τυφλή δικαιοσύνη και ιστορία.  

 

Κανείς από τους ενόχους της Κυπριακής τραγωδίας δεν τιμωρήθηκε και κανένα Ελληνικό ή Κυπριακό δικαστήριο, δεν ασχολήθηκε για να αποδώσει ευθύνες και τιμωρήσει τους Εφιάλτες, ολετήρες, επίορκους και ριψάσπιδες του Ελληνισμού….. Μόνο ο Κυπριακός λαός τιμωρήθηκε και συνεχίζει να ανεβαίνει τον Γολγοθά του, «στεφανωμένος» με αγκάθινο στεφάνι….. 

 

Πρόλογος: Το εμβληματικό συμβολικό αυτοκόλλητο του 1974, που ήταν απλωμένο σε όλη την Κύπρο και που θύμιζε προδότες και προδοσίες, πραξικόπημα, εισβολή σφαγές και κατοχή, τις τελευταίες δεκαετίες, λησμονήθηκε και καταχωνιάσθηκε… 

 

Κάποιοι σκόπιμα θέλουν ο Ελληνισμός να ξεχάσει, αλλά λαοί που δυστυχώς ξεχνούν την ιστορία τους, είναι αναγκασμένοι να υποστούν και πάλι εθνικές καταστροφές….. Το απευχόμαστε….. 

 

Καταγράφω ολίγα ενδεικτικά αποσπάσματα. Υπάρχουν άλλα μύρια που χρειάζονται τόμοι για να καταγραφούν ….. Τα συμπεράσματα δικά σας …. 

 

ΙΔΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΝΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ….. 

 

Μετά το *Ενωτικό Δημοψήφισμα…. όταν ο Ελληνισμός της Κύπρου ψήφισε σύσσωμος υπέρ Ελευθερίας και ΕΝΩΣΗΣ, χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του τότε αντιπροέδρου *Γεώργιου Παπανδρέου που δήλωσε ότι η «Η Ελλάς αναπνέει σήμερον με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν. Δεν ημπορεί, λόγω του Κυπριακού, να διακινδυνεύσει από ασφυξίαν». Η αντίδραση όμως του ελληνικού κοινού ήταν εντελώς διαφορετική από της επίσημης Αθήνας. 

 

*15η Ιανουαρίου 1950. 

 

Ενωτικό παλλαϊκό δημοψήφισμα – Ελλάς Κύπρος – Ενωσις 

 

Αυτοί οι ταλαίπωροι απόκληροι και προδομένοι Κυπραιοι, ανα τους αιώνες αγωνίζονται να παραμείνουν Έλληνες και να ενωθούν με την μητέρα Ελλάδα. 

 

Ενωτικό Δημοψήφισμα στη Κύπρο. 15ης Ιανουαρίου 1950. Επί συνόλου 224.557 ψηφοφόρων, οι 215.108 ψήφισαν υπέρ της Ένωσης δηλ. το 95.7%. Προϋπήρξαν ακόμη δύο ενωτικά δημοψηφίσματα το 1921 και το 1930 με τα ίδια αποτελέσματα. Το δημοψήφισμα του1950 έγινε με προτροπή του Αρχιεπισκόπου Β΄ κατά κόσμο, Μιχαήλ Χαραλάμπους Παπαϊωάννου (1870-1950) και ήταν υπό την αιγίδα του Μητροπολίτη Κιτίου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄. Έλαβαν μέρος όλα τα κόμματα της Κύπρου συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του ΑΚΕΛ το οποίο είχε και την σύμφωνο γνώμη του Ζαχαριάδη ηγέτη του ΚΚΕ τότε, ο οποίος αισιοδοξούσε ότι ο ΕΛΑΣ, θα είχε επιβληθεί τελικά στην Ελλάδα και προσδοκούσε στην υποστήριξη της ΕΣΣΔ. (Δηλώσεις Ζιαρτίδη) 

 

*Σημειώνεται ότι ο Γέρος της Δημοκρατίας, αντιλαμβανόμενος πλέον ότι ο Ελληνισμός του ακριτικού νησιού, προπύργιου του Ελληνισμού, εκεί στην εσχατιά της Ελληνικής Μεσογείου κινδύνευε να αφανισθεί από τους ανά τους αιώνες επίδοξους ολετήρες του Ελληνισμού βαρβάρους Τούρκους, έπραξε κατά συνείδηση εθνική και απέστειλε την ηρωϊκή μεραρχία στο πολύπαθο νησί …   

 

Αποστολή Ελληνικής μεραρχίας στη Κύπρο, από τον Γέρο της Δημοκρατίας Γ. Παπανδρέου. 

 

Μετά την εξέγερση των εξτρεμιστών ΤΚ λόγω της κατάργησης των 13 διατάξεων των επαίσχυντων συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου που ευνοούσαν κατάφωρα τους ΤΚ από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και Ματωμένα χριστούγεννα του 1963, η ελληνοκυπριακή πλευρά αντιμετώπιζε τον κίνδυνο της τούρκικης εισβολής στο νησί. Έτσι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γεώργιος Παπανδρέου, αποφάσισε την μυστική αποστολή μεραρχίας στο νησί με 8,500 χιλιάδες άνδρες με 3 συντάγματα πεζικού, 2 μοίρες καταδρομών και 2 ίλες αρμάτων. Η μετάβαση της μεραρχίας ολοκληρώθηκε ως τις 20 Οκτωβρίου 1964. Ήδη η ΤΟΥΡΔΥΚ είχε αυξήσει την δύναμη της παράνομα πέρα από τα ανώτατα όρια προ πολλού, όπως και η ΤΚ εξτρεμιστική οργανωση ΤΜΤ. 

 

Η ύπαρξη της Μεραρχίας αποφασίστηκε για την άμυνα του νησιού από πιθανή τούρκικη εισβολή. Ωστόσο είχε και ορισμένες άλλες παραμέτρους: α) Η μη ύπαρξη αντιαεροπορικής κάλυψης την καθιστούσε αδύναμη. β) Έδινε την εντύπωση στην Τουρκία, πως η Ελλάδα επιχειρούσε να την περικυκλώσει. γ) Δημιουργούσε την εντύπωση πως η Ένωσις ήταν προ των πυλών. Η μυστική κάθοδος της μεραρχίας, ωστόσο ήταν κοινή γνώση σε όλους. Τόσο η Αμερική όσο και η Βρετανία, ηθελαν με την μεραρχία, για να δώσουν το μήνυμα ότι ελέγχουν τον Μακάριο, ο οποίος είχε ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας με την ΕΣΣΔ και φοβόντουσαν μήπως μετατραπεί σε «Κάστρο της Μεσογείου», ενώ επιπλέον πίστευαν ότι θα απέτρεπε μια ενδεχόμενη ελληνοτουρκική σύρραξη. Και εισβολή της Τουρκίας στη Κύπρο. 

 

ΦΕΥ! Δεν μπόρεσαν το 1963 να υλοποιήσουν τα ύπουλα σχέδια τους, λόγω της σθεναρής επί τέλους στάσης της Ελλάδος, αλλά το έπραξαν το 1974 λόγω πλέον λόγω του προδοτικού πραξικοπήματος της χούντας στις 15 Ιουλίου 1974, αλλά και της μετέπειτα μειοδοτικής στάσης ορισμένων ταγών μας της νέας Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας η οποία και μόνο οφείλεται στην θυσία της θυγατέρας Ελληνίδας Κύπρου σε βωμό Ελληνικό από σύγχρονο Κάλχα … Ο χείμαρρος αιμάτων χιλιάδων σφαγιασθέντων Κύπριων αμάχων, παρέσυρε την χούντα στα τάρταρα και έφερε, ναι, την πολυπόθητη Δημοκρατία στην Ελλάδα μας. 

 

Στις 20 Μαΐου πλήθος κόσμου ξεχύθηκε στους ελληνικούς δρόμους για να υποστηρίξουν το αίτημα των Κυπρίων για Ένωση. 

 

Η υποδοχή της Κυπριακής πρεσβείας στην Αθήνα στις 20 Μαΐου 1950 από τον αθηναϊκό λαό. 

 

Αντί δάφνινο στεφάνι να της προσφέρουν, αγκάθινο της πρόσφεραν το 74 και συνεχίζουν σήμερα κάποια σταγονίδια να πράττουν το ίδιο χωρίς να αισχύνονται….. 

 

Η Ελληνική Κύπρος στηρίζεται μόνο στον απλό αδελφό Ελληνικό λαό, που απλόχερα και συγκινητικά, της προσφέρει κουράγιο, θάρρος και συγκινητική συμπαράσταση….. Η πονεμένη σκλαβωμένη και προδομένη θυγατέρα, ανάμεσα στα πύρρεια δάκρυα απογοήτευσης, για την κατάφωρα άδικη «αντικυπριακή» συμπεριφορά ορισμένων ολίγων, αποτίει φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους Πανέλληνες, που είναι στο πλευρό της…….  

 

Προσθέτω ένα μικρό εύστοχο απόσπασμα από σχετικό άρθρο « Η Κύπρος μας είναι η καρδιά της Ελλάδας» της αγαπητής διαπρεπούς συγγραφέως και ποιήτριας Σοφίας Παπανικολάου…..

 

«Εκτελώντας ψυχρά και «τεχνοκρατικά» εντολές κατευθείαν από το…εξωτερικό, δεν έχουν νιώσει ποτέ – και ντροπή τους- ότι η Κύπρος μας είναι η Ελλάδα! Ότι εγκαταλείποντας την Κύπρο, εγκαταλείπουν την Ελλάδα! Ότι ματώνοντας την Κύπρο, ματώνουν την Ελλάδα και όλους μας. Δεν έχουν νιώσει ποτέ ότι η τιμημένη και δοξασμένη Κύπρος μας, η Κύπρος της ιστορικής μας μνήμης, των ηρώων και των ποιητών μας, είναι η καρδιά της Ελλάδας… Ευτυχώς στην Ελλάδα χτυπάει η ελληνική καρδιά της Κύπρου μας και όχι η δική τους…»  

 

Ενδεικτικά ελάχιστα αποσπάσματα όπως ιστορικά έχουν καταγραφεί: 

 

Νικόλας Πλαστήρας: «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή όπως η Ελληνική Κυβέρνηση αναλάβει πρωτοβουλία λύσεως του Κυπριακού!» 

 

«Υπομονή και τήρηση εφεκτικής (επιφυλακτικής), στάσης για να μην συγκρουσθώμεν με τους Άγγλους συμμάχους!» 

 

Γεώργιος Παπανδρέου: Η Ελλάς αναπνέει με δύο πνεύμονες, τον Αγγλικό και τον Αμερικανικό. Λόγω του Κυπριακού Δεν μπορεί να διακινδυνεύσει από ασφυξία! 

 

Σοφοκλής Βενιζέλος: «Δια τους γνωστούς διεθνείς λόγους δεν δυνάμεθα να ζητήσωμεν την ευόδωση και επίλυση της Πανελλήνιας αυτής αξίωσης!» (Ένωσης) 

 

Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Εθνική γάγγραινα το Κυπριακό, που πρέπει να θεραπευθεί σε συνεργασία με τους Τούρκους…και αυτονόητο συμπερασματικά με τους άσπονδους φίλους συμμάχους μας!» Πιο συγκεκριμένα:  

 

«Το Κυπριακό έχει μεταβληθεί σε εθνική γάγγραινα και αποτελεί εθνική περιπέτεια στην οποία σύρεται η Ελλάς και η μόνη λύση που σπομένει είναι μια απ ευθείας συνεννόηση με τους Τούρκους.» (Βουλή Ελλήνων 14-12-1958.)  

 

1959-1960 Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου….

Και ακολούθησαν οι επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης μετά από ένα νικηφόρο αγώνα κατά τον οποίον θυσιάστηκαν δεκάδες αγωνιστές υπέρ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και ΕΝΩΣΗΣ 55-59 μας εξανάγκασαν να «συνθηκολογήσουμε» και να βάλουμε ασήκωτη ταφόπλακα στο εθνικά μας οράματα, διότι ΟΛΟΙ ήθελαν να απαλλαγούν από αυτό τον μπελά των απροσκύνητων Ελλήνων Κυπρίων…. Ήταν η αρχή όλων των δεινών μας… και αυτό απεδείχθη όταν ο Μακάριος αργά αντελήφθη ότι έπρεπε να ανατρέψει με την κατάργηση των 13 σημείων που ευνοούσαν κατάφωρα τους Τουρκοκυπρίους…. Και ακολούθησε η αιματοβαμμένη εξέγερση των εξτρεμιστών ΤΚ με δάκτυλο της Τουρκίας 1963, 1964, 1967, 15η Ι5η Ιουλίου το άφρων και προδοτικό πραξικόπημα και το τελος η 20η Ιουλίου 1974, η εισβολή των Βαρβάρων, 6000 και 1619 αγνοούμενοι, 250000 εκτοπισμένοι, το 37% των πατρίων εδαφών υπό κατοχή.….. Κατά τα άλλα, ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕ αναφώνησε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επιστρέφοντας στην Κύπρο… περίπου στο ίδιο μήκος κύματος και ο Καραμανλής…. Μια Πύρειος και Κάδμειος νίκη διότι τελικά αυτοί που ΝΕΝΙΚΗΚΑΝ ήταν οι Τούρκοι και οι Άγγλοι….! 

 

1955-1959. Απελευθερωτικός αγώνας ΕΟΚΑ. 

 

Σημειώνεται τιμής ένεκεν, ότι με την αρωγή του ηρωϊκού τομεάρχη της ΕΟΚΑ Ρένου Κυριακίδη, των δικηγόρων αδελφών Λοϊζίδη και άλλων αγωνιστών και με συμπαραστάτη τον Κώστα Μπαντουβά (τ. βουλευτή και υπουργό.) της οικογένειας των ηρωϊκων Κρητικών καπεταναίων Μπαντουβάδων, μαζεύτηκε πολύ μεγάλο μέρος οπλισμού το οποίο προσέφεραν δωρεάν αδελφοί Κρητικοί…. Επίσης ένδοξοι αξιωματικοί όπως π.χ. οι αείμνηστοι στρατηγοί ε.α., Παναγιώτης Θανάσουλας, ο Γεώργιος Καρούσος κ.ά. βοήθησαν τα μέγιστα στην συλλογή οπλισμού. (Αποτίω φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης σε όλους τους πιο πάνω, που σε δύσκολες στιγμές της οικογένειας μου και εμού προσωπικά στάθηκαν βράχοι ακλόνητοι δίπλα μας.) 

 

Στάλθηκαν στην Κύπρο με δυο θαλάσσιες αποστολές, από τις οποίες παρελήφθη η πρώτη τον Μάρτη του 1954, ενώ η δεύτερη χάθηκε με τη σύλληψη του ιστιοφόρου «Άγιος Γεώργιος» στις 25.1.1955 από τους Βρετανούς. (Σύλληψη του αείμνηστου αγωνιστή Σωκράτη Λοϊζίδη και του πληρώματος) Αργότερα στάλθηκαν, πάλι από την Ελλάδα, μικρές ποσότητες ιδιωτικού πολεμικού υλικού. Η Ελληνική τότε κυβέρνηση καμία ανάμειξη δεν είχε στην αποστολή στρατιωτικού οπλισμού προς ΕΟΚΑ.  

 

Οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου υπογράφηκαν ως ακολούθως, η πρώτη στο ξενοδοχείο «Ντόλτερ» της Ζυρίχης στις 11 Φεβρουαρίου του 1959 από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή και Αντνάν Μεντερές, πρωθυπουργό της Τουρκίας. Η δεύτερη στο «Lancaster House» του Λονδίνου στις 19 Φεβρουαρίου του 1959, από τους δύο προαναφερθέντες συν τον Βρετανό ομόλογο τους Χάρολντ Μακμίλαν, ενώ … «κάποια συνημμένα κείμενα» είχαν υπογραφεί από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ', και τον ΤΚ αντιπρόεδρο Φαζίλ Κιουτσούκ,  

 

Οι Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου οδήγησαν στη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας με επίσημη ανακήρυξη της, στις 16 Αυγούστου 1960. Ο στόχος των Ελληνοκυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα, για τον οποίο άλλωστε ξέσπασε και ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ το 1955, δεν επιτεύχθηκε. Παρόλα αυτά η νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία και η δημιουργία μιας ανεξάρτητης Κύπρου, απαλλαγμένης από τη Βρετανική κυριαρχία, ελεύθερης έπειτα από αιώνες ξένης κυριαρχίας, ήταν πλέον γεγονός. Από το σημείο αυτό και έπειτα, ο χρόνος και η σύνεση των εμπλεκομένων χωρών, απέδειξαν ότι οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου αποτελούσαν τελικά κατάρα για την Κύπρο, Εξ ου και η μετέπειτα αντίδραση του Μακαρίου για κατάργηση 13 σημείων των επαίσχυντων συμφωνιών…. και η ….  

 

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΝΤΑΡΣΙΑ…. 1963. 

 

Οι εθελοντές Έλληνες Κύπριοι απροετοίμαστοι, αντιμετωπίζουν τους πλήρως εξοπλισμένους και ενισχυμένους με γιουρούκηδες, στασιαστές, από Τουρκία, με λιανοντούφεκα και κυνηγετικά όπλα. Αμέσως συγκροτούνται από πρώην αγωνιστές της ΕΟΚΑ π.χ. Ρένο Κυριακίδη, Νίκο Σαμψών, Βάσο Λυσσαρίδη, Παναγιώτη Διγενή, Γεώργιο Τζιρκώτη ένοπλες ομάδες και με εράνους αγοράζεται παράνομος οπλισμός. Αρκετά όπλα και πάλι στάληκαν από αδελφούς Κρητικούς… Οι Τούρκοι στασιαστές κατατροπώνονται….. 

 

Και πάλι οι ρηματικέε εντολές της Ελληνικής κυβέρνησης… Καμμία ανάμειξη…… 

 

Ιούνιος 1964. 

 

Τον Ιούνιο του 1964 η Κυπριακή Βουλή ψήφισε τον Νόμο 20 "Περί Εθνικής Φρουράς" με τον οποίο και καθιερώθηκε η υποχρεωτική στράτευση, όπου και άρχισε τότε ουσιαστικά η συγκρότηση του εθνικού κυπριακού στρατού. Πρώτος Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς ήταν ο Γεώργιος Γρίβας. 

 

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΕΝΤΟΝΗ ΔΙΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ….. ΟΥΤΕ ΣΦΑΙΡΑ ΝΑΤΟΪΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΞΟΠΛΙΖΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΒΑΡΥΤΑΤΟΥ ΟΠΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΝΑΤΟΪΚΕΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ…. 

 

Η ΕΛΛΑΔΑ, ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΙ ΜΥΣΤΙΚΑ, ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΟ ΟΠΛΙΣΜΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ, ΠΟΥ ΕΦΥΛΑΣΣΕΤΟ ΣΕ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ…. ΗΤΑΝ ΠΑΜΠΑΛΑΙΟΣ ΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Β ΠΠ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ… ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ…

 

1965. 

 

S-1660 

 

Η απόφαση για αγορά των πυραύλων προκάλεσε διεθνή σάλο, ιδιαίτερα στις τάξεις του ΝΑΤΟ και τις χώρες της Δύσης που ήταν αδύνατο να δεχθούν ότι ρωσικά όπλα θα μεταφέρονταν στην Κύπρο, σε μια τόσο ζωτική περιοχή της Μεσογείου. 

 

Και την ευθύνη της ματαίωσης της άφιξης των πυραύλων ανέλαβε ο Υπουργός Εθνικής Αμυνας Πέτρος Γαρουφαλιάς, ο οποίος τελικά παρενέβη και παρεμπόδισε την εισαγωγή τους στην Κύπρο κι έτσι το πλοίο που τους μετέφερε επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια άπρακτο λίγες ημέρες αργότερα. 

 

Τελικά οι Κυπριακοί πύραυλοι που εφυλάσσοντο στην έρημο του Σινά, κατά τον μεγάλο πόλεμο Ισραήλ – Αιγύπτου βομβαρδίσθηκαν από την αεροπορία του Ισραήλ και έτσι η Κύπρος και κουρεμένη βγήκε και το μαλί πλήρωσε. 

 

1967 Η απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας 

 

Η σύγκρουση στην Κοφίνου και η απόσυρση της Μεραρχίας από την Κύπρο, είναι μια από τις «μαύρες» σελίδες της ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ιστορίας, καθώς επίσης συνδέεται άρρηκτα με τη Χούντα των Συνταγματαρχών και την τουρκική εισβολή το 1974. 

 

Με την παρέμβαση των Αμερικανών, που εκδηλώθηκε με την αποστολή του υφυπουργού Άμυνας Σάιρους Βανς στο τρίγωνο Αθήνας – Άγκυρας – Λευκωσίας, η κρίση διευθετήθηκε με μια οδυνηρή υποχώρηση του δικτατορικού καθεστώτος της Ελλάδας. 

 

Υπό την πίεση Αμερικανών, Βρετανών και Καναδών, οι οποίοι ενδιαφέρονταν πρωτίστως για την τύχη της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, η χούντα υπέκυψε και αναγκάστηκε να αποσύρει από την Κύπρο την ελληνική μεραρχία, που είχε στείλει μυστικά ο Γεώργιος Παπανδρέου μετά τα γεγονότα του 1963 – 1964. Μαζί αναχωρεί και ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής και πολλοί Έλληνες αξιωματικοί….  

 

Στις 29 Νοεμβρίου του 1967 οριστικά, υπογράφεται η περίφημη συμφωνία Πιπινέλη- Τσαγλαγιαγκίλ, με την «παρέμβαση» των Αμερικανών, η οποία προέβλεπε την απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, έπειτα από τα τρομερά επεισόδια, την σύγκρουση στην Κοφίνου και την Πύρρειο Νίκη των Ελληνικών δυνάμεων επί του πεδίου των μαχών, αλλά όχι σε διπλωματικό επίπεδο …

Η χούντα ικανοποίησε τουρκικό αίτημα εντός δώδεκα ημερών! 

 

Έτσι, η Κύπρος αφέθηκε έκθετη σε ενδεχόμενη τουρκική εισβολή, που πραγματοποιήθηκε τελικά τον Ιούλιο του 1974. Άμεση συνέπεια της αποχώρησης της ελλαδικής μεραρχίας ήταν η ανακήρυξη της «Προσωρινής Τουρκοκυπριακής Διοίκησης», με την οποία οι Τουρκοκύπριοι εμφανίσθηκαν πλέον όχι ως μειονότητα ή απλή κοινότητα, αλλά ως μια οργανωμένη πολιτική οντότητα. 

 

1974. Προδοτικό πραξικόπημα και τουρκική εισβολή. 

 

Η ελληνική κυβέρνηση ουδεμία στρατιωτική βοήθεια προσέφερε στην Κύπρο κατά τη διάρκεια της περιόδου της Διάσκεψης της Γενεύης, ούτε και μετά την κατάρρευσή της. Οπως ανέφερε ο Καραμανλής στον Κληρίδη κατά τη διάρκεια της σύντομης παραμονής του Κληρίδη, λίγες ώρες μετά, στην Αθήνα, μετά την κατάρρευση της Διάσκεψης της Γενεύης, η Ελλάδα ουδεμία βοήθεια μπορούσε να προσφέρει στη Κύπρο….. Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ… Είχαν μιλήσει και τηλεφωνικώς μετά τις δηλώσεις Μαύρου και διαχώρισε και προηγουμένως την θέση του... άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι λέω εγώ……….»  

 

Ο *Καραμανλής αντιμετώπισε το Κυπριακό με ψυχρή λογική, προσπαθώντας να τηρήσει αποστάσεις τόσο από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο όσο και από τον Μαύρο, ο οποίος στην Γενεύη δήλωσε την συμπαράσταση της μητέρας πατρίδας προς την Κύπρο.  

 

Μαύρος «Μεταξύ ντροπής και πολέμου, θα επέλεγα το δεύτερο.» 

ΦΕΥ! Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΑΛΩ 

 

1974. Προηγήθηκε του .. Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ το ..ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΧΤΥΠΟΥΝ… ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ .. 

 

*Στην σελίδα 215 του κατάπτυστου του βιβλίου «Η Αλήθεια», ο τότε χουντικός προδότης στρατηγός Μπονάνος γράφει τα εξής: 

«…Δεν ήταν μόνο ο Μακάριος που ήθελε να φύγουν οι Έλληνες αξιωματικοί από την Κύπρον. Ηθελα κι εγώ! Εχω ήδη αναφέρει ότι επίστευα πως κάποιαν στιγμήν η Ελλάς έπρεπε να αμεμπλακή από το πυορρούν αυτό πρόβλημα…»  

 

Ακόμη και όταν οι Τούρκοι αποβιβάζοντο ο «κύριος» αυτός συνιστούσε αυτοσυγκράτηση… Και όταν ξεστόμιζε την επαίσχυντη φράση… με αυτονόητη ερμηνεία ότι …ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΧΤΥΠΟΥΝ, ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ δηλαδή, δεν βαριέσαι η Κύπρος ξένη χώρα είναι και ας δούμε την δική μας χώρα …η προδοτική του πράξη, όμοια ήταν όπως με του Τσολάκογλου το 1941, που υπέγραφε συνθηκολόγηση και εγκατέλειπε τους ΕΛΛΗΝΕΣ φαντάρους, που ακόμη αντιστέκοντο ηρωϊκά στα συνοριακά οχυρά ενάντια στην εισβολή των Γερμανικών υπέρτερων δυνάμεων …. Όπως δήλωσε αργότερα…ήθελε να «σώσει την Ελλάδα…ο προδότης!» Όμοιος ομοίω, όμοιες προδοτικές πράξεις…. 

 

Ω! Τι ντροπή και σε αυτόν και στους επίορκους όμοιους του. που φορούσαν Ελληνική στρατιωτική στολή οι μασκαράδες…..! 

 

23η Ιουλίου 1974. Επιστροφή Καραμανλή στην Ελλάδα μετά από 11 χρόνια….  

 

*Μετά την «θριαμβευτική» κάθοδο του Καραμανλή αρχίζουν αμέσως συσκέψεις με όλους τούς κεντροδεξιους πολιτικούς για τόν σχηματισμό της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας ! Στις 16.00 απόγευμα έγινε ή ορκωμοσία των πρώτων υπουργών: Αντιπρόεδρος και υπουργός εξωτερικών Γεώργιος Μαύρος Συντονισμού Ξεν.Ζολωτας, Αμύνης Ευάγγελος Αβέρωφ, Εσωτερικών Γεώργιος Ράλλης, Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Δημόσιας Τάξεως Σόλων Γκίκας Παιδείας Νικόλαος Λούρος Πολιτισμού Κωνσταντίνος Τσάτσος Απασχολησεως Κώστας Λάσκαρης και παρά τω πρωθυπουργώ ό Δημοσιογράφος Παναγιώτης Λαμπριας! Δύο μέρες αργότερα ορκίστηκαν καί άλλοι υπουργοί: Στράτος, Πεσματζόγλου Παπασπύρου, Αθ.Κανελλοπουλος Μαγκάκης, Μυλωνάς, Μηνιαίος Δεβλετογλου, Μπουτος, Τσάτσος, Βαρβιτσιώτης, Στεφανόπουλος, Αποσκίτης, Τσαλδαρης, Αλαβάνος, Κεφαλογιάννης, Γιαννόπουλος, Ταλιαδούρος, Παπαγιαβής, Μπίτσιος, Κατσαδήμας και Βασιλείου. Συνυπεύθυνοι θεωρούνται και αυτοί για το «Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ.»! 

 

23 Ιουλίου, υπό το βάρος της θυσίας της Ελληνικής Κύπρου κατέρρευσε η χούντα. Στις 24 Ιουλίου 1974 ο Καραμανλής αφού επιστρέφει από Γαλλία όπου ζούσε από την 9η Δεκεμβρίου 1963 ορκίζεται, από τον «επίορκο» Γκιζίκη στις 4.20. 

 

*Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σε πρωτοσέλιδο της, την επομένη της αναχώρησης του Καραμανλή για Γαλλία πανηγύριζε, «Ο κ. Καραμανλής ώχετο απιών». Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα θριαμβολογούσε: «Εξήλθε χθες του δημοσίου βίου από την θύραν της υπηρεσίας όπως ακριβώς είχε εισέλθη. Υπήρξεν ηγέτης διά της δοτής εξουσίας. Αυτή, με τα “παραφερνάλιά” της, του έδωσεν ανάστημα. Η απώλειά της τον συνέτριψε».(Διάδοχος του Καραμανλή στη ΕΡΕ ορίσθηκε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος.) 

 

14η Αυγούστου έναρξη δεύτερης φάσης εισβολής ΑΤΤΙΛΑΣ 2. ( Πρόσθετο) 

 

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 14 Αυγούστου 1974, κατά τη διάρκεια του Αττίλα ΙΙ και όταν ο τότε Προεδρος Γλαύκος Κληρίδης απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια …. «για να μην κατασφαγώμεν», ασυγκίνητος έκανε την περίφημη δήλωση: «Η Κύπρος κείται μακράν». Κατ’ αυτόν τον τρόπο συνόψισε την αδυναμία, απροθυμία και δειλία της νέας τότε κυβέρνησής του να συνδράμει την Κύπρo εναντίον της τουρκικής εισβολής. Έτσι, οι Τούρκοι εισβολείς, παρά την σθεναρή αντίσταση της άοπλης Εθνικής Φρουράς κατέλαβαν το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, διχοτομώντας το νησί. Η Κύπρος λοιπόν, «έκειτο μακράν « για τα υπερσύγχρονα τελευταίου τύπου Φάντομς και με δεδομένη την αεροπορική υπεροχή μας έναντι των Τούρκων, ενώ ήταν κοντά για τις Τριήρεις του Κίμωνα το 450 π. Χ. Που προσέτρεξε να βοηθήσει την Ελληνική Κύπρο που απειλείτο από τους Πέρσες…. Και τους κατατρόπωσε….. ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ…. 

 

Σημειώνεται ότι ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Γεώργιος Μαύρος της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό το Κ. Καραμανλή, όταν έληξαν άδοξα οι ειρηνευτικές συνομιλίες με τους Τούρκους και διαφαινόταν πλέον ότι η Τουρκία θα προχωρούσε σε κατάληψη νέων Κυπριακών εδαφών, προς τιμή του δήλωσε μετά το τέλος της διάσκεψης και ενώπιον του Γλαύκου Κληρίδη…. «Μεταξύ πολέμου και ντροπής θα επιλέξουμε το πρώτο….» Επική φράση που βρήκε σύμφωνο και τον Γλαύκο Κληρίδη και τον τότε Υπουργό Άμυνας της Κύπρου κ. Ομήρου….  

 

Ο Καραμανλής σε λίγες ώρες και όταν πλέον ήταν σε εξέλιξη η νέα εισβολή των Τούρκων, δηλώνει ιταμά στον Γλαύκο Κληρίδη… Άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι θα αποφασίσω ΕΓΩ. Και μεταξύ πολέμου και ντροπής επέλεξε το δεύτερο…… 

 

Σημειώνεται ότι μετά την άρνηση να βοηθηθεί η Κύπρος, οι κ.κ. Κληρίδης και Ομήρου απευθύνθηκαν στον Καραμανλή με πολύ έντονες εκφράσεις… Εάν μας αφήσετε να κατασφαγώμεν … πρέπει να ντρέπεσθαι….. Ακολούθησε ..έντονος διάλογος και αποχώρηση χωρίς καν να ανταλλάξουν χειραψία… Ο κ. Ομήρου μόλις έφτασαν στην Κύπρο σε ένδειξη δυσαρέσκειας και ντροπής για την στάση του Καραμανλή παραιτήθηκε. Ήδη ο Κυπριακός λαός εγκαταλελειμμένος κατασφαζόταν …  

 

Αυτό ήταν το βαρύ κλίμα όταν επήλθε η Δημοκρατία στην Ελλάδα και ακολούθησε η διχοτόμηση της Κύπρου. 

 

Και χρωστάμε και χάρη στους Βαρβάρους διότι όπως δήλωσε ο εγκληματίας πολέμου πρωθυπουργός της εισβολής «Επαναφέραμεν την Δημοκρατίαν εις την Ελλάδα. Επαναφέραμεν τον κ. Καραμανλήν». Ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει επίσης: «Χάρις εις τους Τούρκους στρατιώτες, επανήλθε η Δημοκρατία εις την Ελλάδα. Εμείς βοηθήσαμε να επανέλθει ο Καραμανλής». Ενώ η ιδιοκτήτρια της «Καθημερινής» Ελένη Βλάχου δήλωνε στη τουρκική Μιλιέτ στις 16 Ιουνίου 1976: «Δεν είμαι εναντίον των Τούρκων. Είμαι εναντίον της Χούντας». 

 

6000 άμαχοι και αιχμάλωτοι δολοφονήθηκαν, 1619 Αγνοούμενοι, 150000 -180000 εκτοπισμένοι πρόσφυγες, 30000 Εγκλωβισμένοι άμαχοι.. Όλοι οι πολιτιστικοί θησαυροί, μνημεία, μουσεία, θησαυροφυλάκια, τράπεζες, ιερά χριστιανικά σκεύη, από όλες τις εκκλησίες λεηλατήθηκαν. Ακόμη και ο οικιακός εξοπλισμός των νοικοκυρεμένων κατεχόμενων κυπριακών σπιτιών, μεταφέρθηκε στην Τουρκία … Πλήρης λαφυραγωγία, σύληση, βανδαλισμοί και … κλεψιές από τους βαρβάρους. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο…. Οι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού είχαν τον πρώτο λόγο…. στα λάφυρα…. Ήρθαν πένητες και έφυγαν εκατομμυριούχοι….. Οι δε στρατιώτες γιουρούκηδες, σαν κοράκια δεν άφηναν τίποτα στους αιχμαλώτους στρατιώτες και αμάχους … αλλά και στους νεκρούς…..  

 

Το 37% των Κυπριακών εδαφών κατελήφθη….. Η άοπλη και εγκαταλελειμμένη Ελληνική Κύπρος ΕΑΛΩ…. 

 

Αντώνιος Αντωνάς – Συγγραφέας από Ελληνική Κύπρο. 

www.ledrastory.com 

 

Συνέχεια στο Β΄Μέρος.

Share