Κύριε Γούδη, πώς προέκυψε η συγγραφή του βιβλίου σας «1821 Το Θαύμα της Ελληνικής Επανάστασης» που επανεκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κάκτος;
Μου πρότεινε να το γράψω ο εμβληματικός, αείμνηστος πλέον, εκδότης του Κάκτου και μεγάλος Έλληνας, Οδυσσέας Χατζόπουλος. Η πρώτη του έκδοση έγινε το 2007. Ήταν η εποχή που το σχολικό βιβλίο της κ. Ρεπούση, είχε δημιουργήσει ποικίλα αρνητικά σχόλια σε ανθρώπους που νοιώθουν τον ελληνισμό να κυλά στις φλέβες του σαν αίμα πραγματικό, φυλετικό, πολιτισμικό, φιλοσοφικό, υπαρξιακό μέσα από τη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας, αίμα πνευματικό που οι πηγές του αναβλύζουν από την εποχή του Ομήρου. Ο Οδυσσέας ήξερε τη μεγάλη ενασχόλησή μου με την ελληνική Ιστορία και ιδιαίτερα με ορισμένες συνταρακτικές περιόδους της, μεταξύ των οποίων η Ελληνική Επανάσταση του 1821, η οποία αποτέλεσε τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως της Νεότερης Ελλάδας. Είπα ναι, αμέσως, χωρίς κανένα δισταγμό, και το έκανα πράξη.
Τι σημαίνει για εσάς η συγγραφή ενός βιβλίου για την Ελληνική Επανάσταση;
Την επιτυχή κορύφωση μιας ενασχόλησης, ενός πάθους και των πολλών προβληματισμών γύρω από το τι συνέβη, που με κρατούσαν σε αδιάκοπη εγρήγορση και συνεχή διερεύνηση των πηγών, από τα παιδικά μου ακόμα χρόνια. Την Ελληνική Επανάσταση την προσέλαβα πριν ακόμη να πάω στο σχολείο, μέσα από τα εθνικά έργα ενός μεγάλου καραγκιοζοπαίκτη στον Πειραιά, του Χαρίδημου, αρχές δεκαετίας του 1950. Στη συνέχεια με μύησε ο πατέρας μου όσο ήμουν στο Δημοτικό αλλά και οι δάσκαλοί μας τότε, σ’ ένα σχολείο της Μακεδονίας, στο Νέστο, εκεί υπηρετούσε τότε ο πατέρας μου. Εκείνος με έκανε να αγαπήσω τους τρεις Αλέξανδρους της πατρίδας μας, τον στρατηλάτη όπως αποκαλούσε τον Μεγαλέξαντρο, τον κοσμοκαλόγερο, τον Παπαδιαμάντη, και τον εθνεγέρτη, έτσι αποκαλούσε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Τη συγγραφή των ιστορικών βιβλίων μου την θεωρώ ότι την χρωστώ στην πατρίδα μας.
Στην εισαγωγή του βιβλίου σας αναφέρεστε στην Επανάσταση του 1821 ως «θαύμα». Θα μας το σχολιάσετε;
Επί σχεδόν μια δεκαετία, στρατιές Τούρκων, Αλβανών, και Αιγύπτιων, στρατιές των τριάντα με σαράντα χιλιάδων αιμοβόρων και καλά εξοπλισμένων στρατιωτών τα έβαζαν με μια χούφτα άοπλων Ελλήνων που ξεσηκώθηκαν ενάντια και στο ευρωπαϊκό κατεστημένο της εποχής που και τότε όπως και σήμερα δεν παρέλειπε, όπως και δεν παραλείπει, να γλύφει την Τουρκία. Αν αυτό δεν είναι «θαύμα», τότε «Δεν υπάρχουν θαύματα σου λέω»…
Μέσα στο βιβλίο σας προσεγγίζονται και αναλύονται σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την Ελληνική Επανάσταση όπως το «πώς» και το «γιατί». Ως μελετητής και συγγραφέας ιστορίας, ποιο γεγονός θεωρείτε καθοριστικό για την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο;
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρακτικά η έναρξη της Επανάστασης κατέστη δυνατή λόγω της ύπαρξης ενός σκληροτράχηλου στρατιωτικού πυρήνα στην καρδιά του ελληνισμού που ακούει στο όνομα Μάνη. Είναι σαφές από τα ιστορικά δεδομένα ότι εκεί ξεκίνησαν τα Ορλωφικά το 1770, εκεί λιμενίζονταν ο Λάμπρος Κατσώνης είκοσι χρόνια μετά, εκεί σκόπευε να αρχίσει την επανάσταση ο Ρήγας λίγο πριν το 1800, εκεί δρούσαν οι Κολοκοτρωναίοι και ο Ζαχαριάς, μέχρι το 1805, στους Μανιάτες έστελνε όπλα και πολεμοφόδια ο Ναπολέων εκείνη την εποχή, εκεί η Φιλική Εταιρεία είχε αποφασίσει να την ξεκινήσει ήδη από το 1818, εκεί και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης όταν ανέλαβε την αρχηγία της το 1820, και εκεί όντως ξεκίνησε με επιτυχία. Καλαμάτα και μετά Βαλτέτσι, οι πρώτες μεγάλες νίκες που χωρίς αυτές θα έσβηνε η Επανάσταση προτού ακόμα γεννηθεί, ήταν, για όσους έχουν ψάξει τις πηγές, καθαρά μανιάτικο κατόρθωμα. Η Μάνη ήταν ο πυροκροτητής της Επανάστασης.
Σε ποιους παράγοντες οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, η επιτυχία του Αγώνα των Ελλήνων για την Ανεξαρτησία τους;
Συντονισμένο και μυστικό σχέδιο (Φιλική Εταιρεία), υψηλού επιπέδου διπλωματία (Καποδίστριας, Μαυροκορδάτος), ο τολμητίας που δέχθηκε να σηκώσει το βάρος της ηγεσίας της Εταιρείας (Αλέξανδρος Υψηλάντης), ο ελληνισμός με άλλα λόγια του εξωτερικού, που πάντα αντιλαμβάνεται καλύτερα το τι πρέπει να γίνει για την πατρίδα (ίσως επειδή ακριβώς του λείπει πολύ και ο νόστος για την πατρίδα είναι γλυκύς, και ο πόνος μεγάλος), στρατηγικά μυαλά με ανδροπρέπεια (για να μην πω τη λέξη που θα έπρεπε να πω, για να μην κατηγορηθώ ως σεξιστής), μεγάλες μορφές δηλαδή (Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος, Ηλίας, Κυριακούλης, Κωνσταντίνος και Γεωργάκης Μαυρομιχάλης), ναυμάχοι και καπετάνισσες (Μιαούλης, Κανάρης, Μπουμπουλίνα), άνθρωποι που δώσανε το βιός τους στον αγώνα (Εμμανουήλ Παπάς, Παναγιώτης Σέκερης), ο δια Χριστόν σαλός (Παπαφλέσσας), έτσι για να αναφέρουμε μερικά από τα επιφαινόμενα που αναδύθηκαν μέσα από την έκρηξη του λαϊκού εθνικού ηφαιστείου που σήκωσε το βάρος, το αίμα, το πάθος και τα παθήματα, τις σφαγές και τα ολοκαυτώματα ενός αγώνα, που τόσες και τόσες φορές βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής.
Ο Πουκεβίλ, ο Γάλλος φιλέλληνας που βίωσε και έγραψε την Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, ένα μπεστ σέλερ της εποχής που διαδραματίζονταν τα γεγονότα, ήταν αυτός που πρώτος αντελήφθη αυτό που μας έφερε τη νίκη. Ξανά και ξανά, όταν όλα φαίνονταν οριστικά χαμένα, επιβεβαιώνονταν αυτό που πρώτος επεσήμανε: «Οι Έλληνες είναι καταπληκτικοί μπροστά στην καταστροφή»!!! Αντέχουν, δεν το βάζουν κάτω, πέφτουν αλλά ξανασηκώνονται, μαραθώνιος υπομονής, καρτερίας, αυτοθυσίας και απαράμιλλης επιμονής η ζωή τους, σαν όλα πάνε να χαθούν νοιώθουν να ξεπηδά το μεγαλείο της ύπαρξης τους και το υπερασπίζονται, έτσι για «το γαμώ το ρε γαμώ το». Τόσοι πολλοί ήρωες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα!!! Αυτό ήταν το ελληνικό θαύμα, κι αυτό οφείλουμε να το διδασκόμαστε και να το διδάσκουμε, και αν χρειαστεί να το επαναλάβουμε.
Όσοι συναναστρεφόμαστε με τη νέα γενιά διαπιστώνουμε ότι δυστυχώς δεν διαβάζουν ιστορία. Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα και τους αυριανούς πολίτες;
Μια αλήθεια που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν τρόποι. Εμείς για παράδειγμα, εγώ με την εικαστικό κ. Σωτηροπούλου, φτιάξαμε ένα ποίημα και 35 φαντασμαγορικούς πίνακες (ο καθένας στο είδος του βλέπετε) που περικλείουν τα σημαντικότερα γεγονότα και τις κορυφαίες προσωπικότητες της παλιγγενεσίας: «1821- ΤΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ» με υπότιτλο: «Η Ελληνική Επανάσταση για τα παιδιά μας» (Εκδόσεις Κάκτος,2021). THE GLORIOUS YEARS as you would say over there, in the States… Ένα αφιέρωμα από καρδιάς για τα 200 χρόνια από την έναρξη του Μεγάλου Ξεσηκωμού. Ένα πραγματικό «Κλασσικό Εικονογραφημένο» για παιδιά από ηλικίας 5 έως 105 ετών, γιατί όπως έγραφε και ο θεϊκός Πλάτων «οι Έλληνες είμαστε όλοι παιδιά, δεν υπάρχουν γέροντες Έλληνες». Το οφείλαμε λοιπόν στα παιδιά μας. Εκ της παιδείας άρχεσθε. Γιατί δεν αρκεί να γεννηθείς Έλληνας, θα πρέπει να γίνεις και Έλληνας. Σίγουρα απαιτείται κάτι ελκυστικό για να κινήσει το ενδιαφέρον τους. Ελπίζω αυτό που μόλις σας περιέγραψα να είναι, αρκεί να υπάρξει τρόπος να το πληροφορηθούν ότι υπάρχει.
Είστε γνωστός για το έργο σας στο χώρο της επιστήμης, διατελέσατε Καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Παράλληλα γράφετε και δημοσιεύετε ποίηση από το 1968. Ποια είναι σχέση ανάμεσα στην Ποίηση και την Αστροφυσική για εσάς;
Και στα δύο κοιτάς ψηλά, και στα δύο κοιτάς τα ουράνια και ονειρεύεσαι να ταξιδέψεις στα άστρα. Άσχετα αν πολλές φορές μοιάζει να κυνηγάς ανεμόμυλους. Την απάντηση την έδωσε ο Εντμόν Ροστάν στο κλασσικό του δημιούργημα «Συρανό ντε Μπερζεράκ», όταν βάζει τον ήρωά του να απαντά σε αυτόν που του λέει ότι οι ανεμόμυλοι θα τον ανατρέψουν από τον καλπασμό του και θα τον πετάξουν στη λάσπη: «που το ξέρεις; ίσως και με την ώθηση που θα μου δώσουν να με πετάξουν ψηλά, προς τα άστρα». Αυτά λοιπόν. Η παράσταση έλαβε τέλος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου