Καθόμουνα τις προάλλες σ ένα τραπεζάκι του εστιατορίου/ καφεπωλείου της γειτονιάς μου όπου πλέον πίνω τον καφέ μου ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΓΑΡΟ αφού έτσι έχουν τα πράγματα για την υγεία μου, όταν τα αυτιά μου «έπιασαν» μια συζήτηση που γινόταν σ΄ ένα παραδίπλα τραπεζάκι. Γύρισα – ευγενικά και …με τρόπο γιατί ήθελα να δω ποιοι ήταν αυτοί οι 3 άντρες που συζητούσαν περίπου τα ίδια πράγματα που συζητώ κι εγώ με φίλους και με ενδιαφέρουν – και ένοιωσα ότι αυτοί οι τρεις άνθρωποι σαν να το περίμεναν να γυρίσω. ‘Ηταν προφανές ότι με γνώριζαν αφού άλλωστε πηγαίναμε στο ίδιο μαγαζί.
«Γειά σας» μου είπε ο ένας. Τους χαμογέλασα. Ο πρώτος που μου μίλησε, πολύ καλοντυμένος και καλοδιατηρημένος εβδομηντάρης, μου είπε το «ηθικόν δίδαγμα» της στιγμής: «Το περίμενα ότι θα γυρίζατε. Σας ξέρουμε καλά και από εδώ, από το καφενείο μας αλλά και από τα χρόνια που ήσασταν στα… ντουζένια σας».
Ο ένας από τους άλλους δυο σαν να ενοχλήθηκε και του είπε απότομα: «Μα τι του λές του ανθρώπου βρε Νίκο, μια χαρά είναι ο άνθρωπος. Εσύ τον έβγαλες …. Μαθουσάλα». Γέλασαν κι αυτοί καλόκαρδα, γέλασα κι εγώ αλλά κουβέντα δεν έπιασα. Γύρισα προς τον πεζόδρομο που περνά μπροστά από το καφενείο και συνέχισα να πίσω τον καφέ μου, ονειρευόμενος ότι κάποιος καλός Σαμαρείτης θα μού πρόσφερε ένα τσιγάρο. Δεν Θα το’ παιρνα βέβαια αλλά θα ένοιωθα λίίίίίγο πιο ζωντανός.
Πολυλογία μου… .συμφωνώ και σταματώ για να μπω στο θέμα. Τι συζητούσαν οι τρεις κύριοι πριν από την στιγμιαία γνωριμία μας; Την Τραγωδία στο Μάτι, τη Τραγωδία στα Τέμπη και το τεράστιο θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων. Πρωτότυπο; Όχι βέβαια. Αλλά φοβάμαι ότι την ίδια ώρα, άλλες διμελείς, τριμελείς, τετραμελείς παρέες σε καφενεία, καφετέριες, μπαράκια, ακόμα και, παγκάκια στη Φωκίωνος, στην Πλατεία Βικτωρίας, σε άλλες γειτονιές, θα συζητούσαν βέβαια αλλά όχι μπλέκοντας αυτά τα τρία θέματα. Θα συζητούσαν για την αιφνιδιαστική «εισβολή» του Κασσελάκη στη σύσκεψη, για όσα είχε πει προ ημερών ο Νταλάρας, για την ποδοσφαιρική κατάντια του Ολυμπιακού….
Λογικό. Η «συζήτηση καφενείου» για τις τρεις τραγωδίες δεν είναι και το πιο ενδιαφέρον θέμα, κυρίως γιατί είναι όλες οι πτυχές δυσάρεστες και επικίνδυνες και πολύ παραπάνω, η σύνδεση τριών τόσο σοβαρών θεμάτων που αναζητούν λύσεις αλλά δεν βρίσκουν, δεν προσφέρεται για καφεδάκι στον πεζόδρομο.
Κι όμως. Για ξεχάστε για δυο λεπτά την επικαιρότητα της σοσιαλμιντιακής κουλτούρας μας και προσπαθείστε να βάλετε στη σειρά το Μάτι, τα Τέμπη και τις Αγροτικές Κινητοποιήσεις που όλα τους ΠΡΕΠΕΙ να βρουν σωστή λύση! Προσπαθήστε να σκεφτείτε τα πραγματικά ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ μας. Διαλέγω αυτά τα τρία από δεκάδες σημαντικά θέματα γιατί σίγουρα ξεχωρίζουν.
1. Ίσως η απίστευτη τραγωδία στο Μάτι, απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018, λίγο πριν τις 5 το απόγευμα, με τις απίστευτες ευθύνες θά πρεπε να μην «κινείται» δικαστικά/ ποινικά/ πολιτικά σαν τον κάβουρα. Μα πέρασαν τόσα χρόνια. Είχε συμβεί επί μιας άλλης κυβέρνησης απ΄αυτή που έχουμε τώρα. Θάλεγε κανείς ότι η σημερινή κυβέρνηση –που έχει βέβαια …ενηλικιωθεί πλέον- θα έπρεπε να την έχει επιταχύνει αποφασιστικά. Αλλά μπαααααα.
2. Το συγκλονιστικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη συνέβη στις 28 Φεβρουαρίου 2023 κοντά στον οικισμό του Ευαγγελισμού Λάρισας και αφορούσε στη σφοδρή, μετωπική σύγκρουση μιας επιβατικής αμαξοστοιχίας της εταιρείας Hellenic Train με μια εμπορική αμαξοστοιχία της ίδιας εταιρείας. Δεκάδες νεκροί, τραυματίες και αναπάντητα ερωτήματα συνθέτουν το χρονικό της τραγωδίας. Στο πόρισμα των 228 σελίδων, υπάρχει επιμερισμός ευθυνών σε οργανισμούς και πρόσωπα, όπως στον OΣE, στην ΕΡΓΟΣΕ, στη Ρυθμιστική Αρχή Συγκοινωνιών, στη Hellenic Train αλλά και στον μοιραίο σταθμάρχη. Δηλαδή…. τρέχα γύρευε. Δηλαδή έχουμε τελικά σιδηροδρομική συγκοινωνία στην Ελλάδα;
3. Η κινητοποίηση των αγροτών – ειλικρινά δεν γνωρίζω ΠΟΣΕΣ φορές έχουν κινητοποιηθεί ΔΡΑΣΤΙΚΑ οι άνθρωποι που εργάζονται στα χωράφια- μας έχει προσφέρει ώρες δελτίων ειδήσεων, συνεντεύξεων, κορώνες από εργατοπατέρες και απίθανες συμπεριφορές από κυβερνητικά στελέχη. Αυτή τη φορά θα αντιμετωπιστεί το τεράστιο σε εύρος, μήκος, πλάτος και ύψος πρόβλημα που πλέον απειλεί την Ελλάδα με πείνα. Κάθε φορά, «βρίσκουν μια λύση».
Για να δούμε προς ποια κατεύθυνση θα μας πάνε αυτή τη φορά οι κάθε λογής υπεύθυνοι. Αλλά το πιο τραγικό – παράλληλα και το πιο ξεκαρδιστικό- θα είναι η κυβέρνηση που θα κληθεί να το αντιμετωπίσει – μαζί με όλα τα άλλα που χρονίζουν- να είναι μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Στέφανο Κασσελάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου