Είναι κατάκτηση για την ελληνική κοινωνία η προοδευτική εγκατάλειψη της όποιας απαξιωτικής συμπεριφοράς απέναντι σε άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, συγκεκριμένα απέναντι σε ομοφυλόφιλους. Προφανώς και δεν μπορεί κάποιος να υπαγορεύσει σε οποιονδήποτε ποιον σύντροφο θα επιλέξει, υπό τον όρο ότι η επιλογή δεν παραβιάζει το νόμο και τα δικαιώματα άλλων, όπως η παιδοφιλία. Μεταξύ ενηλίκων και εφ’ όσον υπάρχει συναίνεση, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Τα κοινωνικά δίκτυα γέμισαν με σατιρικά βίντεο παλαιοτέρων εποχών, ενώ και κεντρικό τηλεοπτικό δίκτυο που διακρίνεται για την υποστήριξη –ενίοτε σε βαθμό προπαγάνδας– των κυβερνητικών θέσεων επέλεξε να προβάλλει prime time, επιθεώρηση στην οποία τα αστεία που αφορούσαν την ομοφυλοφιλία είχαν κεντρικό ρόλο. Ίσως για να μας υπενθυμίσουν πόσο πρόοδο έχει συντελεστεί στην ελληνική κοινωνία; Είναι ξεκάθαρο, πάντως, πως η πλειοψηφία της Βουλής που υπερψήφισε το νομοσχέδιο και έτσι προώθησε την woke ατζέντα, έρχεται σε σύγκρουση με τη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων.
Η επόμενη ημέρα
Μπορεί η υπερψήφιση του νομοσχεδίου να έγινε δεκτή με πανηγυρισμούς, αλλά η επόμενη ημέρα για τον πρωθυπουργό είναι μάλλον δύσκολη, αφού καλείται να διαχειριστεί το γεγονός ότι σχεδόν ένας στους τρεις βουλευτές του, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που τους ασκήθηκαν, βρήκε το θάρρος να ακολουθήσει τη συνείδησή του και να μην ψηφίσει το νομοσχέδιο. Αυτό που κρατάμε όμως, είναι ότι το νομοσχέδιο δίχως τη συνδρομή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς δεν θα είχε ψηφιστεί. Άρα κάτι δεν είναι καλώς καμωμένο…
Μένει να φανεί εάν η ΝΔ θα πληρώσει εκλογικό κόστος και πόσο στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Το ίδιο ισχύει και για το αν όσοι υπερψήφισαν το νομοσχέδιο, κυρίως όσοι πρωτοστάτησαν, θα εισπράξουν από τους ψηφοφόρους, τα επίχειρα της επιλογής τους. Κανονικά θα ήταν αναμενόμενο να συμβεί, αλλά μένει να αποδειχθεί στην πράξη εάν η “κοινωνία του καναπέ” θα μετατραπεί στις κάλπες σε εκλογικό τιμωρό.
Επιβεβαιώθηκε πάντως για άλλη μια φορά ότι τα συστημικό ΜΜΕ στην Ελλάδα λειτουργούν ως προπαγανδιστικός κυβερνητικός μηχανισμός. Η προπαγάνδα υπέρ του κυβερνητικού νομοσχεδίου υπερέβη τα όρια. Οι υποστηρικτές είναι “Ευρωπαίοι” και “προοδευτικοί”, ενώ οι αντίπαλοι χαρακτηρίζονταν “οπισθοδρομικοί”, “σκοταδιστές” και “ακροδεξιοί”. Περιττό να τονιστεί ότι πρόκειται για εξοργιστικά αντιδημοκρατική –στο όριο της φασίζουσας– πρακτική.
ΛΟΑΤΚΙ, ελληνοτουρκικά, μετανάστες…
Όπως έχει φανεί και σε άλλες περιπτώσεις η ίδια μιντιακή “ορχήστρα” θα παίξει μέχρι τις ευρωεκλογές κι άλλα “τραγούδια” με σκοπό να εκμεταλλευτεί το χρόνο που μεσολαβεί για να αποσβέσει τους τωρινούς κραδασμούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Τη χρησιμότητά τους απέδειξαν τα συστημικά ΜΜΕ και στην επιχείρηση συγκάλυψης της κρίσης στο εσωτερικό της ΝΔ, λόγω της εμμονής του πρωθυπουργού να προωθήσει προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που πρόδηλα είναι στον αντίποδα του “ιδεολογικού DNA” της παράταξης. Επιστράτευσαν το… τέχνασμα της στρουθοκαμήλου, για να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι δήθεν όλα τελούν υπό έλεγχο. Πώς όμως να κρυφτεί μια αλήθεια, την οποία είδε το πανελλήνιο σε ζωντανή μετάδοση;
Η ομιλία Σαμαρά από τη μία πλευρά και οι ομιλίες Μητσοτάκη και Σκέρτσου από την άλλη, κατέδειξαν ότι στη ΝΔ συνυπάρχουν πιά δύο ασύμπτωτοι ιδεολογικοπολιτικοί κόσμοι. Ο ένας εκπροσωπεί τις παραδοσιακές αξίες της παράταξης, που περιλαμβάνουν την προστασία της πυρηνικής οικογένειας, τον σεβασμό προς την εκκλησία, την πρόταξη του εθνικού συμφέροντος, την αντίθεση στην παράνομη μετανάστευση, αλλά ακόμη και την ισορροπημένη σχέση κράτους-ιδιωτικού τομέα. Από την άλλη, ο Μητσοτάκης εκπροσωπεί πλέον ανοικτά νεοφιλελεύθερη πολιτική, μεταμοντέρνο δικαιωματισμό και πολιτισμικό γκλομπαλισμό. Σημειώστε: ΛΟΑΤΚΙ, ελληνοτουρκική προσέγγιση, προσέλκυση και νομιμοποίηση μεταναστών, και άκριτη ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ.
Το ερώτημα λοιπόν που εγείρεται, είναι πόσοι βουλευτές της ΝΔ είναι διατεθειμένοι να συνεχίζουν να υποστηρίζουν κινήσεις που έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές της παράταξης. Κι αν οι περισσότεροι βουλευτές συμπεριφέρονται με κριτήριο το δόγμα “όποιο πρόβατο φεύγει από το μαντρί το τρώει ο λύκος”, δεν ισχύει το ίδιο για τον κορμό των ψηφοφόρων της ΝΔ. Θα ακολουθήσει η λαϊκή βάση την μετάλλαξη του κόμματος, στηρίζοντας το στις κάλπες; Αρκούν οι μετεγγραφές από το “σημιτικό στρατόπεδο” και το “Ποτάμι” για να καλύψουν ενδεχόμενες διαρροές;
Απουσία αντιπολίτευσης
Η απουσία αντιπολίτευσης θα συνεχίσει να λειτουργεί, εμμέσως, εκβιαστικά και στις ευρωεκλογές; Ή μήπως η πιο χαλαρή ψήφος θα διευκολύνει την εκδήλωση της ψήφου διαμαρτυρίας; Όλα αυτά μένει να φανούν. Το σίγουρο είναι πάντως ότι ο νόμος για τα ομόφυλα ζευγάρια θα έχει κάποιες συνέπειες. Είναι δεδομένο ότι τα δικαστήρια είναι πλέον υποχρεωμένα να νομιμοποιήσουν και την παρένθετη μητέρα. Αυτά θα κάνουν τη “βρώμικη δουλειά” που απέφυγε ο Μητσοτάκης για να μετριάσει τις εσωκομματικές αντιδράσεις.
Το πολιτικό τοπίο, πάντως, ήταν εύφλεκτο (ακρίβεια, αγρότες, παιδεία, εγκληματικότητα, υγεία, Τουρκία κ.α.) και με την ψήφιση έγινε ακόμα πιο εύφλεκτο. Η επικοινωνιακή διαχείριση είναι σημαντική, αλλά έχει όρια. Μπορεί η ελίτ που μας επιβάλλει νέα ήθη να πανηγυρίζει στην αλαζονεία της, αλλά η κυβέρνηση έχει πολύ δύσκολο δρόμο μπροστά της. Οι αντιθέσεις θα εκδηλωθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σε συνδυασμό φυσικά και με τις διεθνείς εξελίξεις, που είναι απρόβλεπτες: Πόλεμος στην Ουκρανία και στη Γάζα, οικονομική κρίση στην Ευρώπη, εκλογές στις ΗΠΑ. Κάπου εκεί θα κριθεί εκ νέου η… γεωπολιτική διάσταση που έδωσε στο νομοσχέδιο ανεκδιήγητος υπουργός!
Οι ευρωεκλογές είναι καμπή όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη, αλλά και για τη ΝΔ του Μητσοτάκη. Μπορεί να μην υπάρχει ακόμα πειστική εναλλακτική λύση, αλλά αν η ΝΔ πέσει κάτω από το 33% που είχε λάβει στις προηγούμενες, θα προκύψει ένα πρόβλημα, αλλά διαχειρίσιμο. Εάν όμως, το ποσοστό της πέσει κάτω από το 30%, θα αρχίσουν τα όργανα. Ο Σαμαράς, άλλωστε, έχει ήδη ξεδιπλώσει την εναλλακτική πολιτική ατζέντα του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου