Τα χρηματοοικονομικά συχνά καλύπτονται από μυστήρια ορολογία και μαθηματικά, αλλά η μοναδική δυναμική που διέπει το μέλλον είναι στην πραγματικότητα πολύ απλή. Εδώ είναι:
Όλο το χρέος δανείζεται έναντι μελλοντικών προμηθειών προσιτών υδρογονανθράκων (πετρέλαιο, άνθρακας και φυσικό αέριο).
Δεδομένου ότι η παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα εξαρτάται τελικά από τη συνεχή αφθονία προσιτής ενέργειας, προκύπτει ότι όλα τα χρήματα που δανείζονται έναντι μελλοντικών εισοδημάτων στην πραγματικότητα δανείζονται έναντι μελλοντικών προμηθειών προσιτής ενέργειας.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η εναλλακτική "πράσινη" ενέργεια θα αντικαταστήσει σύντομα τις περισσότερες ή όλες τις πηγές ενέργειας υδρογονανθράκων, αλλά αυτή η πεποίθηση δεν είναι ρεαλιστική. Όλες οι "ανανεώσιμες" πηγές ενέργειας αποτελούν περίπου το 3% του συνόλου της ενέργειας που καταναλώνεται, με την υδροηλεκτρική ενέργεια να παρέχει άλλο ένα μικρό ποσοστό.
Υπάρχουν αναπόφευκτοι αντίθετοι άνεμοι σε αυτή την ελκυστική φαντασίωση...
Έλεγχος πραγματικότητας
1. Όλη η "ανανεώσιμη" ενέργεια είναι στην πραγματικότητα "αντικαταστάσιμη" ενέργεια, επισημαίνει ο αναλυτής Nate Hagens. Κάθε 15-25 χρόνια (ή και λιγότερο) πολλά ή όλα τα συστήματα και οι δομές της εναλλακτικής ενέργειας πρέπει να αντικαθίστανται, και ελάχιστες από τις απαραίτητες εξορύξεις, κατασκευές και μεταφορές μπορούν να πραγματοποιηθούν με την "ανανεώσιμη" ηλεκτρική ενέργεια που παράγουν αυτές οι πηγές. Σχεδόν όλες οι βαριές εργασίες αυτών των διαδικασιών απαιτούν υδρογονάνθρακες και κυρίως πετρέλαιο.
2. Η αιολική και η ηλιακή "ανανεώσιμη" ενέργεια είναι διακοπτόμενες και επομένως απαιτούν αλλαγές στη συμπεριφορά (όχι στεγνωτήρια ρούχων ή ηλεκτρικούς φούρνους που χρησιμοποιούνται μετά το σκοτάδι κ.λπ.) ή αποθήκευση μπαταριών σε κλίμακα που δεν είναι πρακτική από την άποψη των απαιτούμενων υλικών.
3. Οι μπαταρίες είναι επίσης "αντικαταστάσιμες" και δεν διαρκούν πολύ. Το ποσοστό των μπαταριών ιόντων λιθίου που ανακυκλώνεται παγκοσμίως είναι σχεδόν μηδενικό, οπότε όλες οι μπαταρίες καταλήγουν σε δαπανηρές, τοξικές χωματερές.
4. Οι τεχνολογίες μπαταριών περιορίζονται από τη φυσική της αποθήκευσης ενέργειας και των υλικών. Η μεταφορά εξωτικών τεχνολογιών από το εργαστήριο σε παγκόσμιες κλίμακες παραγωγής δεν είναι τετριμμένη.
5. Οι υλικοί και ενεργειακοί πόροι που απαιτούνται για την κατασκευή εναλλακτικών πηγών ενέργειας που θα αντικαταστήσουν την ενέργεια υδρογονανθράκων και θα αντικαταστήσουν όλη την εναλλακτική ενέργεια που έχει καταρρεύσει ή έχει φτάσει στο τέλος της ζωής της, υπερβαίνουν τα προσιτά αποθέματα υλικών και ενέργειας που υπάρχουν στον πλανήτη.
6. Το εξωτερικό κόστος της «πράσινης ενέργειας» (alt-energy) δεν συμπεριλαμβάνεται στο κόστος. Κανείς δεν προσθέτει στην τιμή των μπαταριών λιθίου το τεράστιο κόστος των περιβαλλοντικών ζημιών που προκαλούν τα ορυχεία λιθίου. Μόλις συμπεριληφθεί το πλήρες εξωτερικό κόστος, το κόστος δεν είναι πλέον τόσο προσιτό όσο ισχυρίζονται οι προωθητές του αφηγήματος.
7. Καμία από τις λεγόμενες "πράσινες" "αντικαταστάσιμες" ενέργειες δεν έχει αντικαταστήσει στην πραγματικότητα τους υδρογονάνθρακες- το μόνο που έχει κάνει η εναλλακτική ενέργεια είναι να αυξήσει τη συνολική κατανάλωση ενέργειας. Αυτό είναι αυτό που ονομάζεται παράδοξο του Jevons: κάθε αύξηση της αποδοτικότητας ή της παραγωγής ενέργειας αυξάνει μόνο την κατανάλωση.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα από τον πραγματικό κόσμο: Η κατασκευή ενός άλλου αυτοκινητόδρομου δεν μειώνει στην πραγματικότητα τη συμφόρηση στον παλιό αυτοκινητόδρομο- απλώς ενθαρρύνει τους ανθρώπους να οδηγούν περισσότερο, οπότε και οι δύο αυτοκινητόδρομοι σύντομα θα είναι υπερφορτωμένοι.
Όλο το μελλοντικό εισόδημα είναι απαίτηση επί της μελλοντικής ενέργειας
Αφήνοντας κατά μέρος τις μη πρακτικές δυνατότητες αντικατάστασης των περισσότερων ή όλων των υδρογονανθράκων με "αντικαταστάσιμη" ενέργεια, το πραγματικό ζήτημα είναι ότι όλη η εξυπηρέτηση/αποπληρωμή του χρέους χρηματοδοτείται τελικά από τη μελλοντική ενέργεια.
Εκ πρώτης όψεως, το μελλοντικό εισόδημα χρησιμοποιείται για την αποπληρωμή των δανεισμένων χρημάτων, αλλά όλο το μελλοντικό εισόδημα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια απαίτηση επί της μελλοντικής ενέργειας.
Τα "χρήματα" χωρίς πρόσβαση σε προσιτή ενέργεια δεν έχουν καμία αξία.
Φανταστείτε να σας ρίξουν από αέρος στην έρημο Σαχάρα με ένα σακίδιο με χρυσό και χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων. Είστε πλούσιοι από την άποψη των "χρημάτων", αλλά αν δεν υπάρχει νερό, τροφή και μεταφορικά μέσα για να αγοράσετε με τα χρήματά σας, θα πεθάνετε.
Το θέμα είναι ότι τα "χρήματα" έχουν αξία μόνο αν τα βασικά αγαθά της ζωής είναι διαθέσιμα σε προσιτές τιμές.
Αυτή τη στιγμή ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης στις ΗΠΑ είναι περίπου 19 δολάρια την ώρα και το μέσο κόστος ενός γαλονιού βενζίνης είναι 2,25 δολάρια. Έτσι, μόλις 7 λεπτά εργασίας (προ φόρων) θα αγοράσουν ένα γαλόνι βενζίνης.
Τι θα συμβεί όμως αν ο πληθωρισμός αυξήσει το κόστος του πετρελαίου αλλά οι μισθοί συνεχίσουν να παραμένουν στάσιμοι;;; Τι συμβαίνει στην οικονομία αν χρειάζεται μία ώρα εργασίας για να αγοραστεί ένα γαλόνι βενζίνης αντί για 7 λεπτά;;;
Το κρυφό κόστος της εναλλακτικής ενέργειας
Τα οικονομικά ισχυρίζονται ότι φθηνότερα υποκατάστατα θα εμφανιστούν για να αντικαταστήσουν ό,τι είναι ακριβό, έτσι η φθηνή ηλεκτρική ενέργεια θα αντικαταστήσει το ακριβό πετρέλαιο, ή οι μεταφορές θα στραφούν στο φθηνό φυσικό αέριο κ.λπ.
Αλλά αυτές οι προτεινόμενες μεταβάσεις δεν είναι χωρίς κόστος.
Το κόστος της αντικατάστασης 100 εκατομμυρίων οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης (ΜΕΚ) δεν είναι ασήμαντο, όπως και η κατασκευή της "αντικαταστάσιμης" ενεργειακής υποδομής που απαιτείται για την τροφοδοσία όλων αυτών των οχημάτων.
Το πραγματικό κόστος της "αντικαταστάσιμης" ενέργειας έχει παραποιηθεί με το να μην υπολογίζεται το εξωτερικό κόστος ή το κόστος αντικατάστασης- το πλήρες κόστος του κύκλου ζωής της "αντικαταστάσιμης" ενέργειας είναι πολύ υψηλότερο από ό,τι ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της.
Υπάρχουν περιορισμοί στον εφοδιασμό που επίσης δεν έχουν συμπεριληφθεί. Για παράδειγμα, όλο το πλαστικό στον κόσμο εξακολουθεί να προέρχεται από πετρέλαιο, όχι από ηλεκτρική ενέργεια. (Σημειώστε ότι κάθε ηλεκτρικό όχημα περιέχει εκατοντάδες κιλά πλαστικού).
Η ενέργεια σε οποιαδήποτε μορφή δεν είναι μαγικά εύπλαστη. Ακριβώς όπως δεν μπορούμε να μετατρέψουμε την ηλεκτρική ενέργεια σε καύσιμο για τζετ, δεν μπορούμε να μετατρέψουμε ένα βαρέλι πετρέλαιο μόνο σε καύσιμο ντίζελ. Ο άνθρακας μπορεί να μετατραπεί σε υγρό καύσιμο, αλλά η διαδικασία δεν είναι τετριμμένη.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι το κόστος της ενέργειας σε εργατοώρες είναι πιθανό να αυξηθεί, ενδεχομένως περισσότερο από όσο μπορεί να αντέξει η παγκόσμια οικονομία.
Μπορεί επίσης να υπάρξουν περιορισμοί στην προσφορά, καταστάσεις όπου η ενέργεια που θέλουν και χρειάζονται οι άνθρωποι δεν είναι διαθέσιμη σε επαρκείς ποσότητες για να καλύψει τη ζήτηση σε οποιαδήποτε τιμή.
Καθώς το "λογισμικό τρώει τον κόσμο" και η αυτοματοποίηση αντικαθιστά την δαπανηρή ανθρώπινη εργασία, είναι επίσης πιθανό ότι η διάβρωση της αγοραστικής δύναμης της εργασίας που αποτελεί τάση εδώ και 20 χρόνια θα συνεχιστεί και θα επιταχυνθεί.
Ο αναλυτής Gail Tverberg έχει κάνει εξαιρετική δουλειά εξηγώντας ότι δεν είναι μόνο η διαθεσιμότητα της ενέργειας που έχει σημασία, αλλά και η προσιτή τιμή αυτής της ενέργειας για το κατώτερο 90% των καταναλωτών.
Οι Κεντρικές τράπεζες Δεν μπορούν να τυπώσουν ενέργεια
Και πάλι, το "χρήμα" δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια διεκδίκηση της μελλοντικής ενέργειας, επειδή η ενέργεια είναι το θεμέλιο της παγκόσμιας οικονομίας. Χωρίς ενέργεια, είμαστε όλοι αποκλεισμένοι στην έρημο και όλα τα "χρήματά" μας είναι άχρηστα, επειδή δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν αυτά που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε.
Οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να τυπώσουν άπειρες ποσότητες νομίσματος, αλλά δεν μπορούν να τυπώσουν ενέργεια, και έτσι το μόνο που μπορούν να κάνουν οι κεντρικές τράπεζες είναι να προσθέσουν μηδενικά στο νόμισμα. Δεν μπορούν να κάνουν την ενέργεια πιο προσιτή, ούτε να εγγυηθούν ότι η εργασία μιας ημέρας θα αγοράζει περισσότερο από ένα κλάσμα της ενέργειας που η εργασία μπορεί να αγοράσει σήμερα.
Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει παίξει ένα παιχνίδι στο οποίο τα "χρήματα" είτε τυπώνονται είτε δανείζονται για να υπάρξουν, με τη θεωρία ότι η ενέργεια θα είναι πιο άφθονη και πιο προσιτή στο μέλλον. Αν αυτή η θεωρία αποδειχθεί λανθασμένη, το "χρήμα" που θα χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για την εξόφληση των χρεών που δημιουργήθηκαν σήμερα θα έχει σχεδόν μηδενική αξία.
Το ερώτημα είναι: πόση ενέργεια, νερό και τρόφιμα θα αγοράσουν τα "χρήματα" που θα δημιουργηθούν από το πουθενά στο μέλλον;;;
Αν ο δανειστής μπορεί να αγοράσει μόνο ένα μικρό κομμάτι της ενέργειας, του νερού και της τροφής που θα μπορούσαν να έχουν αγοράσει τα "χρήματα" τη στιγμή που δανείστηκαν τα "χρήματα", τότε δεν θα έχει πραγματικά σημασία πόσα μηδενικά θα έχουν τα "χρήματα". Αυτό που έχει σημασία είναι πόση αγοραστική δύναμη των βασικών αγαθών διατηρεί το "χρήμα".
Ο δανεισμός τρισεκατομμυρίων δολαρίων ευρώ, γεν και γιουάν κάθε χρόνο διευρύνει τις απαιτήσεις για μελλοντική ενέργεια με ρυθμό που υπερβαίνει κατά πολύ την πραγματική επέκταση της ενέργειας σε οποιαδήποτε μορφή.
Αυτό έχει δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε πάντα να δημιουργούμε χρήματα από το πουθενά και αυτά θα διατηρούν ως δια μαγείας την τρέχουσα αγοραστική τους δύναμη για όλο και μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας, τροφίμων και νερού.
Η μνημειώδης ασυμμετρία μεταξύ του συγκλονιστικού ρυθμού επέκτασης του "χρήματος" - των απαιτήσεων για μελλοντική ενέργεια - και της στάσιμης προσφοράς ενέργειας σημαίνει ότι αυτή η ψευδαίσθηση είναι μόνο προσωρινή.
Regards,
Charles Hugh Smith
for The Daily Reckoning
Δικτυογραφία:
The Myths of Green Energy - The Daily Reckoning
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου