Στην πραγματικότητα, η απαγόρευση του αμαλγάματος, το οποίο αποτελείται από περίπου 50% υδράργυρο, έρχεται με καθυστέρηση 205 ετών. Για παράδειγμα, το πιο τοξικό μη ραδιενεργό υλικό στο σύμπαν συσσωρεύεται σε όργανα όπως ο εγκέφαλος σε φορείς αμαλγάματος. Το μειονέκτημα της απαγόρευσης είναι ότι οι τελικοί καταναλωτές θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τα υλικά που θα αντικαταστήσουν το αμάλγαμα.
Όσον αφορά την απαγόρευση των τοξικών ουσιών, οι ηγέτες του κόσμου έχουν μερικές φορές μια εξαιρετικά μακρά σειρά. Η βενζίνη με μόλυβδο, για παράδειγμα, εφευρέθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920 – και επρόκειτο να διαρκέσει μέχρι περίπου το 1988, σχεδόν 70 χρόνια, πριν απαγορευτεί στη Γερμανία. Στις ΗΠΑ, η απαγόρευση δεν ήρθε καν μέχρι το 1996.
Κάποιος θα έπρεπε μόνο να ρίξει μια ματιά στα βιβλία ιστορίας για να συνειδητοποιήσει ότι η εξαιρετικά υψηλή τοξικότητα του μολύβδου, ειδικά στα νεύρα, είναι γνωστή εδώ και χιλιάδες χρόνια και επομένως δεν έχει θέση στη βενζίνη αυτοκινήτων.
Η τοξικότητα του μολύβδου κασσίτερου προειδοποιήθηκε επίσης ρητά σε πρώιμο στάδιο, λίγο μετά την εφεύρεσή του. Ένας από αυτούς τους επαγγελματίες ήταν ο γεννημένος στο Αμβούργο David Lin Edsall, ο οποίος υπηρέτησε ως κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και της Σχολής Δημόσιας Υγείας στη δεκαετία του 1920 και του 1930.
Έκανε τις παρατηρήσεις σε συνέδριο που διοργάνωσε η Δημόσια Υγεία των ΗΠΑ με στόχο να καθοριστεί εάν η κατασκευή, διανομή ή χρήση βενζίνης που περιέχει τον αντικρουστικό παράγοντα τετρααιθυλικό μόλυβδο δημιουργεί ή όχι πρόβλημα δημόσιας υγείας, ως εξής:
«Για περισσότερα από 100 χρόνια, υπάρχουν παρατηρήσεις σχετικά με τις επιπτώσεις μιας σημαντικής ποσότητας σκόνης μολύβδου σε κάθε επάγγελμα. Επομένως, το θέμα δεν είναι αν υπάρχει κίνδυνος ή όχι».
Οι πολιτικοί είχαν ακόμη μεγαλύτερη γραμμή από ό,τι με τον κασσίτερο μολύβδου όσον αφορά το αμάλγαμα οδοντικού πληρωτικού που περιέχει υδράργυρο. Για παράδειγμα, υπάρχουν ενδείξεις ότι το οδοντιατρικό αμάλγαμα χρησιμοποιήθηκε ως υλικό πλήρωσης στην Κίνα ήδη από τον 7ο αιώνα. Σε πιο πρόσφατες εποχές, η μαζική χρήση του άρχισε το 1820.
Και μόνο τώρα η ΕΕ, όπως αναφέρει η Bild, «Μετά από μακρύ αγώνα, επιτεύχθηκε απαγόρευση των οδοντικών σφραγισμάτων που περιέχουν υδράργυρο από το 2025». Μεταξύ 1820 και 2025 μεσολαβούν επιβλητικά 205 χρόνια. Η ακριβής προθεσμία δεν έχει ακόμη καθοριστεί, σύμφωνα με την Bild, καθώς έχουν συμφωνηθεί μεταβατικές περίοδοι.
Το αμάλγαμα αποτελείται από περίπου 50% υδράργυρο, ο οποίος περιγράφεται επίσης ως το πιο τοξικό μη ραδιενεργό υλικό στο σύμπαν και είναι ακόμη πιο τοξικό από το μόλυβδο και το αρσενικό. Ακόμη και ο ΠΟΥ δηλώνει:
«Η έκθεση στον υδράργυρο – ακόμη και σε μικρές ποσότητες – μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας και αποτελεί απειλή για την ανάπτυξη του παιδιού στη μήτρα και στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Ο υδράργυρος μπορεί να έχει τοξικές επιδράσεις στο νευρικό, πεπτικό και ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και στους πνεύμονες, τα νεφρά, το δέρμα και τα μάτια.
Ο υδράργυρος θεωρείται από τον ΠΟΥ ως μία από τις δέκα σημαντικότερες χημικές ουσίες ή ομάδες χημικών ουσιών που προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία για τη δημόσια υγεία.
Ο Richard Fischer, πρώην Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Στοματικής Ιατρικής & Τοξικολογίας (IAOMT) δήλωσε στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ πριν από 20 χρόνια:
"Ο υδράργυρος έχει απαγορευτεί από όλες τις άλλες ιατρικές χρήσεις, οπότε γιατί πρέπει να υποθέσουμε ότι είναι ασφαλής μόλις εμφυτευτεί στο ανθρώπινο στόμα;"
Εν τω μεταξύ, αξίζει να σημειωθεί ότι από το 2018, η χρήση αμαλγάματος για τη θεραπεία της τερηδόνας σε παιδιά κάτω των 15 ετών και έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες έχει απαγορευτεί στην ΕΕ.
Η απελευθέρωση υδραργύρου από αμαλγάματα, ειδικά με τη μορφή ατμών, οι οποίοι είναι αόρατοι, άγευστοι και άοσμοι, καθώς και η αποθήκευσή του στα όργανα, έχει επίσης αποδειχθεί σε πολυάριθμες ερευνητικές εργασίες. Αυτές οι μελέτες έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά με κριτές.
Ενδεικτικά αναφέρονται:
Για παράδειγμα, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1989 στο περιοδικό FASEB εξέτασε πού μεταναστεύει ο υδράργυρος στα πρόβατα στα οποία είχαν δοθεί σφραγίσματα αμαλγάματος. Για το σκοπό αυτό, ο υδράργυρος επισημάνθηκε ραδιενεργά έτσι ώστε η κατανομή να μπορεί να παρατηρηθεί με ειδική κάμερα (gamma camera).
Και μόλις τέσσερεις εβδομάδες μετά την τοποθέτηση των σφραγισμάτων αμαλγάματος, υψηλά επίπεδα υδραργύρου βρέθηκαν στους πνεύμονες, τα έντερα και τη γνάθο, και αργότερα στα νεφρά, το ήπαρ, τον εγκέφαλο, την υπόφυση, τον θυρεοειδή, τα επινεφρίδια, το πάγκρεας και τις ωοθήκες – αν και τα επίπεδα αίματος και ούρων δεν έδειξαν αυξημένα επίπεδα υδραργύρου.
Συμπέρασμα: Οι εξετάσεις αίματος και ούρων δεν δίνουν καμμία ένδειξη μόλυνσης από υδράργυρο, καθώς το βαρύ μέταλλο εξαφανίζεται στον ιστό και εγκαθίσταται εκεί. Η επανάληψη αυτού του πειράματος σε πιθήκους οδήγησε στο ίδιο αποτέλεσμα.
Το ίδιο πείραμα πραγματοποιήθηκε σε έγκυα πρόβατα. Το αποτέλεσμα: Ο μητρικός και εμβρυϊκός ιστός αποθήκευσε υδράργυρο μετά από λίγες μόνο ημέρες. Η περιεκτικότητα των εμβρύων σε υδράργυρο αυξανόταν συνεχώς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και επίσης μέσω της μεταγενέστερης γαλουχίας.
Η εξέταση των ανθρώπινων πτωμάτων έδειξε ότι τα όργανα όπως τα νεφρά και, πάνω απ' όλα, οι εγκέφαλοι των χρήστων αμαλγάματος ήταν έως και δέκα φορές πιο μολυσμένοι με υδράργυρο από εκείνους που είχαν ελάχιστα ή καθόλου σφραγίσματα αμαλγάματος.
Εν τω μεταξύ, ένα άρθρο που θα μπορούσε να αποδείξει σαφώς την αβλαβότητα του αμαλγάματος εξακολουθεί να μην βρίσκεται στην επιστημονική βιβλιογραφία.
Παρ' όλα αυτά, στο ρεπορτάζ της Bild σχετικά, ο καθηγητής Christoph Benz, πρόεδρος του Γερμανικού Οδοντιατρικού Συλλόγου, λέει ότι το αμάλγαμα είναι «απλά καλό» και ότι οι φόβοι για το αμάλγαμα είναι «ανοησίες».
Ωστόσο, οι πολίτες δεν επιτρέπεται να χαίρονται υπερβολικά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα υλικά που θα αντικαταστήσουν το αμάλγαμα είναι πιο ακριβά. «Η συνέπεια της απαγόρευσης: Θα πρέπει να πληρώσουμε υψηλότερο κόστος στον οδοντίατρο», λέει η Bild. Η απαγόρευση του αμαλγάματος θα επιβαρύνει τους ασθενείς με επιπλέον κόστος 70 έως 150 ευρώ ανά γέμισμα, ανάλογα με το υλικό, το μέγεθος και τον χρόνο που απαιτείται.
ΠΗΓΗ:
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου