Ίσως αυτός ο τίτλος να σας φαίνεται κάπως περίεργος. Και όμως στοχεύει ίσα-ίσα στην καρδιά του τραγικού αδιεξόδου, στο οποίο βρίσκεται σήμερα η πατρίδα μας και ο λαός μας.
Του αδιέξοδου, δηλαδή, που, σαν τα «Τείχη» του Καβάφη, έχτισαν γύρω μας οι παγκόσμιοι δολοφόνοι σε συνεργασία με τους προδότες του ντόπιου νεοταξίτικου τόξου (ΝΔ. ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, κλπ). Αυτούς, που εντός ή εκτός της πατρίδος μας μεθόδευσαν και πραγματοποιούν την καταστροφή της.
Τον τίτλο αυτόν, μου τον ενέπνευσε το βιβλίο του καθηγητή Φυσικής και φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Θράκης κ. Γιώργου Παύλου (φωτό), το οποίο και τιτλοφορείται «Γεωπολιτική της Ρωμανίας και πολιτειολογία της Ρωμιοσύνης». Και που το συνιστώ εκθύμως σε όποιον θέλει να πληροφορηθεί περισσότερα.
Εκείνο, που περισσότερο ενδιαφέρει, στην τωρινή συγκυρία είναι η λύση, την οποία προτείνει ο κ. Παύλος, προκειμένου να αποδράσουμε από τη νεοταξική κόλαση, στην οποία μας έχουν εγκλωβίσει. Και αυτή δεν είναι άλλη απ’ την επιστροφή στις ρίζες μας, τις αρχαιοελληνικές και τις χριστιανικές.
Στις οποίες τον πρώτο λόγο έχει ο λαός. Και όχι οι εκάστοτε, έξωθεν και άνωθεν επιλεγμένοι κομματάρχεςς ή δεσποτάδες, οι οποίοι «αποφασίζουν και διατάσσουν» ως απόλυτοι μονάρχες και μεσαιωνικοί Λουδοβίκοι. Δηλαδή, να επιστρέψουμε στην Εκκλησία του Δήμου της αρχαίας Αθήνας και στην ορθόδοξη Εκκλησία, της οποίας πυρήνας είναι ο λαός της καθεμιάς ενορίας. Εξ ου και ο τίτλος του άρθρου «ενοριο-κρατία».
Ποια όμως είναι η θέση του λαού της καθεμιάς ενορίας, από διοικητικής πλευράς, στη σύγχρονη Εκκλησία; Υποχρεώσεις πάμπολλες. Δικαιώματα; Κανένα! Τον παπά τον επιλέγει ο δεσπότης. Τους ενοριακούς συμβούλους τος επιλέγει ο παπάς και τους εγκρίνει ο δεσπότης. Τους δεσποτάδες οι τσιφλικάδες της δεσποτοκρατίας. Ο λαός; Παραδειγματικά περιφρονείται!
Μόνο, όταν θέλουν να ζητήσουν τον οβολό του, θυμούνται το…«χριστεπώνυμον πλήρωμα». Και ο «πάντα εύπιστος και πάντα προδομένος λαός», ανταποκρίνεται και με το παραπάνω. Γιατί, μπορεί να αγνοείται και περιφρονείται απ’ τη δεσποτική μαφία, βρίσκεται όμως σε διαρκή προσωπική επικοινωνία με τους αγίους, την Παναγία και τον ίδιο το Χριστό. Των οποίων ζητά την προστασία και βρίσκει ανταπόκριση…
Ας δούμε όμως ποια ήταν η θέση του λαού στην αρχαία Εκκλησία. Στην αποστολική Εκκλησία, όταν θέλησαν να εκλέξουν τον αντικαταστάτη του Ιούδα, δεν είπαν οι Απόστολοι» ή ο Πέτρος, ως κορυφαίος, «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»! Αλλά Απόστολοι και λαός ψήφισαν με απόλυτη ισότητα. Ακολουθώντας πιστά την εντολή του Χριστού.
Ποια εντολή; Την εντολή, που ο Χριστός έδωκε στους Αποστόλους, όταν εκείνοι μάλωναν για το ποιος ή ποιοι θα καταλάβουν τους ανώτερους θώκους, όταν Εκείνος θα γινόταν βασιλιάς. Οπότε τους ξεκαθάρισε: «Οι κοσμικοί άρχοντες, τους είπε, ασκούν εξουσία στο λαό, και, ενώ τον εκμεταλλεύονται, «το παίζουν» από πάνω και ευεργέτες του. Εσείς όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα πολιτεύεστε έτσι». «Υμεις δε ουχ ούτως»!!! Όπως θα πει χαρακτηριστικά…
«Όποιος θέλει να είναι πρώτος ανάμεσά σας, θα πολιτεύεται ωσάν να είναι ο τελευταίος. Και αντί να είναι αφεντικό, θα είναι υπηρέτης των άλλων. Γιατί κι εγώ δεν ήρθα, για να υπηρετηθώ απ’ τους ανθρώπους, αλλά να τους υπηρετήσω και να δώσω ακόμη και τη ζωή μου για χάρη τους»!
Κατόπιν των όσων προαναφέρθηκαν, ας έρθουμε τώρα να ιδούμε ποια ΠΡΕΠΕΙ να είναι η θέση του λαού μέσα στην Εκκλησία; Και ιδιαίτερα μέσα στην ενορία: Ο λαός πρέπει να εκλέγει τους ενοριακούς συμβούλους. Να εκλέγει τον παπά. Κλήρος και λαός της καθεμιάς μητρόπολης να εκλέγουν τον μητροπολίτη. Και της αρχιεπισκοπής, τον αρχιεπίσκοπο. Και πάνω σ’ αυτή τη βάση να θεμελιωθεί η κοινωνία. Ως κοινότητα, νομός, επικράτεια!…
Έτσι ώστε να μην παρεμβάλλεται το δολοφονικό λογισμικό της SINGULAR LOGIC, που μας κλέβει και μπάζει στη Βουλή τα, κατά το μάλλον ή ήττον, σκουπίδια και αποβράσματα. Ικανά να πουλήσουν ακόμη και τη μάνα τους, προκειμένου να αναρριχηθούν σε θώκους εξουσίας και εξυπηρετήσουν ξένα συμφέροντα.
Όταν, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αισχρές επιδιώξεις τους, δεν διστάζουν να διαπράττουν αλλεπάλληλα εγκλήματα εσχάτης προδοσίας. Ψηφίζοντας και εγκρίνοντας δολοφονικά μνημόνια, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, μεθοδευμένη λαθροεποίκιση, αλλεπάλληλες προδοσίες (Μακεδονίας, κλπ). Και μολαταύτα να φιγουράρουν μονίμως, μεταξύ των υποψηφίων να εναλλάσσονται στην εξουσία. Όταν η μόνη ταιριαστή αντιμετώπισή τους θα ήταν η μονιμότητά τους στις φυλακές!
Είναι όμως δυνατόν αυτοί οι δεσποτάδες και κομματάρχες να πειθαρχήσουν στην εντολή του Χριστού και στο παράδειγμα των Αποστόλων;
Για να γίνει αντιληπτό το πόσο αυτό είναι μπορετό, αρκεί να λάβουμε υπόψη μας την τωρινή πειθήνια απέναντι στους παγκόσμιους κακούργους στάση τους, καθώς και την μεταξύ των ντόπιων τσιφλικάδων, πολιτικών και δεσποτάδων, συμπαιγνία. Και ιδιαίτερα την εργολαβική υποστήριξη εκ μέρους των δεσποτάδων του εμβολιασμού. Οπότε κατάντησαν να ισχυρίζονται τα πλέον βλακώδη πράγματα υπέρ της δολοφονικής εμβολιαστικής εκστρατείας.
Φαντάζεστε όμως τι θα γινόταν αν οι κληρικοί πειθαρχούσαν στη διδασκαλία του Χριστού και το παράδειγμα των Αποστόλων! Και αν οι άμβωνες όλων των ενοριών του ελληνισμού άστραφταν και βροντούσαν ενάντια στα πελωρίων διαστάσεων εγκλήματα των νεοταξικών μαφιόζων! Τότε θα βλέπαμε τι θα γίνονταν τα τρομοκρατικά πετσοκάναλα με τα θρασύτατα παπαγαλάκια τους! «Σάρωμα για τα σκουπίδια»!…
Αλλά κάτι τέτοιο μοιάζει «όνειρο θερινής νυκτός». Μια και είναι «σόι το βιλαέτι». Και προπάντων γιατί «ο αφέντης έχει αφέντη κι η κυρά μας άλλον άντρα»!
Που σημαίνει ότι τον Νυμφίο της Εκκλησίας, Χριστό, η δεσποτοκρατία τον πρόδωσε, εκμαυλισμένη από τις προδοτικές αντιπαροχές του Αντίχριστου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου