Τα στρατηγικά λάθη του Κρεμλίνου στον πόλεμο με την Ουκρανία

Η «περιορισμένη στρατιωτική επιχείρηση» του Κρεμλίνου στην Ουκρανία ήταν μια στρατηγική γκάφα. 

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι η πιο πιθανή συνέπεια

 

Γράφει ο Paul Craig Roberts  

6 Σεπτεμβρίου 2022  

 

Μισώ να ακούω «σας το είπα» και να ’μαι εδώ χρησιμοποιώντας αυτές τις λέξεις.  

 

Όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες, ανησυχώ εδώ και πολλά χρόνια ότι η ανοχή της Ρωσίας σε ατελείωτες προσβολές και προκλήσεις (σ.σ: από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ) θα συνέχιζε να ενθαρρύνει περισσότερες και χειρότερες προκλήσεις μέχρι να ξεπεραστούν οι κόκκινες γραμμές που οδηγούν σε άμεση σύγκρουση μεταξύ των δύο μεγάλων πυρηνικών δυνάμεων.  

 

Όλα αυτά τα χρόνια το Κρεμλίνο, αδυνατώντας να κατανοήσει ή να αποδεχθεί ότι ο ρόλος του ως εχθρού #1 της Ουάσιγκτον ήταν απαράβατος, βασιζόταν σε μια στρατηγική μηδενικών έως ελάχιστων απαντήσεων προκειμένου να υποσκάψει την εικόνα μιας επικίνδυνης και επιθετικής Ρωσίας που είχε στόχο την αποκατάσταση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας.  

 

Αυτή η διπλωματική στρατηγική, όπως και η στρατηγική της Ρωσίας για την Ουκρανία, έχει αποτύχει εντελώς.  

 

Η καταστροφική στρατηγική του Κρεμλίνου για την Ουκρανία ξεκίνησε όταν το Κρεμλίνο έδωσε μεγαλύτερη προσοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Sochi παρά στην ανατροπή της κυβέρνησης της Ουκρανίας από την Ουάσιγκτον. Τα λάθη του Κρεμλίνου τέθηκαν σε επιταχυνόμενη πορεία όταν το Κρεμλίνο απέρριψε το αίτημα του Donbass να επανενωθεί με τη Ρωσία όπως η πρώην ρωσική επαρχία της Κριμαίας. Αυτό άφησε τους Ρώσους του Donbass, πρώην μέρους της Ρωσίας, να υποστούν διώξεις από τις ναζιστικές πολιτοφυλακές της Ουκρανίας, βομβαρδισμούς περιοχών αμάχων και μερική κατοχή από ουκρανικές δυνάμεις από το 2014 έως τον Φεβρουάριο του 2022, όταν ο ρωσικός στρατός άρχισε να εκκαθαρίζει το Donbass από τις ουκρανικές δυνάμεις για να αποτρέψει μια προετοιμασμένη Ουκρανική εισβολή στις δημοκρατίες του Donbass. Έχοντας καθυστερήσει 8 χρόνια για να δράσει, το Κρεμλίνο αντιμετώπισε τώρα έναν μεγάλο, εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο από τη Δύση στρατό συν φανατικά ναζιστικά τάγματα.  

 

Θα πίστευε κανείς ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή το Κρεμλίνο θα είχε μάθει από τα αξιοσημείωτα λάθη του και θα συνειδητοποιούσε ότι, τελικά, έπρεπε να αποδείξει ότι προκλήθηκε. Χωρίς αμφιβολία, αυτό που χρειαζόταν ήταν μια ρωσική επίθεση που θα έκλεινε την Ουκρανία, καταστρέφοντας την κυβέρνηση, όλες τις μη στρατιωτικές υποδομές και τερματίζοντας αμέσως τη σύγκρουση. Αντ’ αυτού, το Κρεμλίνο επιδείνωσε τα λάθη του. Ανήγγειλε περιορισμένη επέμβαση, σκοπός της οποίας ήταν να εκκαθαρίσει τις ουκρανικές δυνάμεις από το Donbass. Άφησε ανέγγιχτη την κυβέρνηση και την πολιτική υποδομή του εχθρού της, επιτρέποντας έτσι στον εχθρό της να αντισταθεί στην επέμβαση με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους.

 

Για να είμαστε σαφείς, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ρώσοι μπορούν να καθαρίσουν το Donbass από τις ουκρανικές δυνάμεις και να έχουν σχεδόν ολοκληρώσει το έργο. Το λάθος του Κρεμλίνου ήταν ότι δεν συνειδητοποίησε ότι η Δύση δεν θα επέτρεπε τον περιορισμό της εμπλοκής.  

 

Το Κρεμλίνο προειδοποίησε τη Δύση για παρέμβαση στην επιχείρηση, δηλώνοντας ότι εάν εμπλακούν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η Ρωσία θα θεωρούσε αυτές τις χώρες ως «εμπόλεμες». Αλλά η Δύση ενεπλάκη, αργά και προσεκτικά στην αρχή για να δοκιμάσει τα νερά και στη συνέχεια όλο και πιο επιθετικά, καθώς αυτό που αρχικά περίμενε η Δύση ότι θα διαρκούσε το πολύ μια βδομάδα η σύγκρουση είναι τώρα στον έβδομο μήνα με το Κρεμλίνο να μιλά ξανά για διαπραγμάτευση με τον Zelensky και η ρωσική προέλαση να βρίσκεται προφανώς σε αναμονή. 

 

Μακράν του να αντιμετωπίζει τις χώρες του ΝΑΤΟ ως εμπόλεμες, το Κρεμλίνο εξακολουθεί να παρέχει στην Ευρώπη ενέργεια στο βαθμό που η Ευρώπη επιτρέπει στη Ρωσία να το κάνει. Ανώτατοι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν μιλήσει σαν να θέλουν να αποδείξουν ότι το να είναι η Ρωσία αξιόπιστος προμηθευτής ενέργειας είναι πιο σημαντικό από τις ζωές των στρατιωτών της που μάχονται ενάντια στις από τη Δύση εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες δυνάμεις της Ουκρανίας που προμηθεύονται όπλα από ευρωπαϊκές χώρες των οποίων οι βιομηχανίες εξοπλισμών λειτουργούν με ρωσική ενέργεια.  

 

Σωστά προέβλεψα ότι τα ρωσικά ημίμετρα θα οδηγούσαν στη διεύρυνση του πολέμου.  

 

Η ορθότητα της ανάλυσής μου έχει πλέον επιβεβαιωθεί από μια αναφορά στο The Hill, μια εφημερίδα της Ουάσιγκτον που διαβάζεται από τους μυημένους. Η έκθεση τιτλοφορείται: «Γιατί οι ΗΠΑ γίνονται θρασύτερες με την υποστήριξη της Ουκρανίας» και μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.  

 

Ακολουθεί η αρχική πρόταση της έκθεσης και μερικά αποσπάσματα:  

«Η κυβέρνηση Biden εξοπλίζει την Ουκρανία με όπλα που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στις ρωσικές δυνάμεις και, σε αντίθεση με τις αρχές του πολέμου, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν φαίνεται να ανησυχούν για την αντίδραση της Μόσχας».  

 

«Με την πάροδο του χρόνου, η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι μπορεί να παρέχει μεγαλύτερα, πιο ικανά, μεγαλύτερης απόστασης, βαρύτερα όπλα στους Ουκρανούς και οι Ρώσοι δεν θα αντιδρούσαν», δήλωσε ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία William Taylor στη The Hill.  

 

«Οι Ρώσοι έχουν υποστεί κάτι σαν μπλόφα και νταηλίκι, αλλά δεν έχουν προκληθεί. Και ενωρίτερα υπήρχε ανησυχία [για αυτό] στη διοίκηση – υπάρχει ακόμα σε κάποιο βαθμό – αλλά ο φόβος να προκληθούν οι Ρώσοι έχει μειωθεί», πρόσθεσε ο Taylor, ο οποίος είναι τώρα στο Ινστιτούτο Ειρήνης των ΗΠΑ.  

 

«Ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί στην αρχή… μη γνωρίζοντας αν ο Putin θα έβρισκε και θα επιτίθετο σε γραμμές ανεφοδιασμού και κονβόι, μη όντας σίγουροι αν θα κλιμάκωνε, και επίσης μη όντας σίγουροι αν η Ουκρανία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτό που τους [δώσαμε] ή αν θα αντιστεκόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ενάντια στη Ρωσία», δήλωσε ο Michael O’Hanlon, στρατιωτικός αναλυτής στο Ινστιτούτο Brookings, που εδρεύει στην Ουάσιγκτον.  

 

«Από τον Ιούνιο, οι ΗΠΑ αυξάνουν σταθερά τα συστήματα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας στη χώρα, τα οποία μέλη της αμερικανικής υπηρεσίας έχουν εκπαιδεύσει ουκρανικά στρατεύματα να χρησιμοποιούν σε παρτίδες.  

 

»Κοιτάζοντας το μέλλον, πολλές αναφορές έχουν δείξει ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να στείλουν σύντομα πυρομαχικά πυροβολικού καθοδήγησης ακριβείας Excalibur – όπλα που μπορούν να ταξιδέψουν έως και 70 χιλιόμετρα και θα βοηθούσαν τους Ουκρανούς να στοχεύσουν ρωσικές θέσεις σε τάφρους και θέσεις διοίκησης.  

 

»Μέρος της αλλαγής στην ανταλλαγή μηνυμάτων μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι το Κίεβο αψήφησε τις διεθνείς προσδοκίες και δεν έπεσε γρήγορα όταν η Ρωσία επιτέθηκε για πρώτη φορά, σύμφωνα με τον Nathan Sales, πρώην αξιωματούχο του State Department που πρόσφατα υπηρέτησε ως αναπληρωτής υφυπουργός για θέματα πολιτικής ασφάλειας και δημοκρατίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα».  

 

Όπως είπα ότι θα συνέβαινε, η περιορισμένη επιχείρηση του Κρεμλίνου θεωρήθηκε στη Δύση ως ένα ημίμετρο που παρείχε στη Δύση την ευκαιρία να διευρύνει τον πόλεμο. Τώρα που πλησιάζει ο χειμώνας, η σύγκρουση διευρύνεται με αποστολές ισχυρών όπλων μεγάλης εμβέλειας ικανές να επιτεθούν στο Donbass, την Crimea και άλλα μέρη της Ρωσίας από τη δυτική Ουκρανία που γλίτωσαν από τη ρωσική εισβολή.  

 

Όπως είπα επίσης ότι θα συνέβαινε, επιμηκύνοντας τον πόλεμο με τις αργές τακτικές της για να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες αμάχων, μια ευγενής πρόθεση, η Ρωσία έδωσε στη Δύση την ευκαιρία να χαρακτηρίσει τη ρωσική επέμβαση ως υποτονική λόγω των εξαντλημένων πυρομαχικών και των υψηλών ρωσικών απωλειών. Η εικόνα της ρωσικής αποτυχίας είχε το αποτέλεσμα που περίμενα, δηλαδή να κάνει τη Δύση πιο σίγουρη για τον μαχητικό της ρόλο. Ακολουθούν αποσπάσματα από την αναφορά της The Hill που επιβεβαιώνουν αυτό:  

 

«Ένα άλλο μέρος της εξίσωσης: Πρόσφατες πληροφορίες που δείχνουν ότι η Ρωσία αισθάνεται το τσίμπημα των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τη Δύση και μια στρατιωτική υπηρεσία που μειώνεται σε ισχύ καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται.  

 

»Τον περασμένο μήνα, το Reuters ανέφερε ότι μεγάλες ρωσικές αεροπορικές εταιρείες όπως η Aeroflot έχουν καθηλώσει τα αεροπλάνα τους, ώστε να μπορούν να απογυμνωθούν για ανταλλακτικά, παίρνοντας εξαρτήματα από ορισμένα από τα αεροπλάνα τους για να κρατήσουν άλλα αξιόπλοα.  

 

»Και αντιμετωπίζοντας απώλειες στο πεδίο της μάχης, ο Putin τον περασμένο μήνα προσπάθησε να ενισχύσει το εμπόλεμο προσωπικό της Ρωσίας με περισσότερους από 130.000 στρατιώτες, καταργώντας το ανώτατο όριο ηλικίας για νεοσύλλεκτους και ενθαρρύνοντας φυλακισμένους να ενταχθούν».  

 

«Αμερικανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι η προσπάθεια είναι “απίθανο να πετύχει”».  

«Συνολικά, οι μυστικές υπηρεσίες απεικονίζουν την εικόνα μιας χώρας [ Ρωσία] που αγωνίζεται μάλλον για να διατηρήσει τους δικούς της θεσμούς, και πολύ λιγότερο για να εξαπολύσει πυρά στα δυτικά έθνη επειδή βοήθησαν την Ουκρανία.  

 

»”Νομίζω ότι το ένστικτο των ανθρώπων στα τμήματα και τις υπηρεσίες, ιδιαίτερα του κράτους, της άμυνας και των μυστικών πληροφοριών, νομίζω ότι το ένστικτό τους είναι να γίνονται πιο προοδευτικοί και πιο επιθετικοί”, είπε ένας πρώην ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος.  

 

»“Έχουμε πολύ περισσότερο χώρο στο πλευρό μας, νομίζω, για να αναλάβουμε ενέργειες που θα βοηθήσουν την Ουκρανία, χωρίς να φοβόμαστε αδικαιολόγητα πώς θα απαντήσει ο Putin”, πρόσθεσαν».  

 

Μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι το Κρεμλίνο έκανε όλα αυτά τα λάθη επειδή δεν ήθελε να τρομάξει περισσότερο την Ευρώπη του ΝΑΤΟ επιδεικνύοντας τη στρατιωτική του ικανότητα με μια αστραπιαία κατάκτηση της Ουκρανίας. Όμως, είναι τα ημίμετρα της Ρωσίας που έδωσαν στη Φινλανδία και τη Σουηδία την εμπιστοσύνη να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ καθώς δεν βλέπουν καμία απειλή για τον εαυτό τους από το να είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Ένα καταστροφικό ρωσικό χτύπημα στην Ουκρανία θα είχε κάνει όλη την Ευρώπη να ξανασκεφτεί την ένταξη στο ΝΑΤΟ καθώς καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν θα ήθελε να αντιμετωπίσει την προοπτική ενός πολέμου με τη Ρωσία. Αντίθετα, αυτό που παρήγαγε το Κρεμλίνο είναι μια Βρετανίδα πρωθυπουργό που είναι έτοιμη να εμπλέξει τη Ρωσία σε πυρηνικό πόλεμο και ένα ΝΑΤΟ που σκοπεύει να διατηρήσει την ουκρανική σύγκρουση.  

 

Ένας απρόσεκτος ή εχθρικός αναγνώστης μπορεί να συμπεράνει από το άρθρο μου ότι είμαι υπέρμαχος της ρωσικής στρατιωτικής επιτυχίας. Αντιθέτως, είμαι υπέρμαχος της ελαχιστοποίησης του κινδύνου πυρηνικού πολέμου. Ο Steven Cohen και εγώ είμαστε οι δύο που είδαμε από την αρχή πώς η παρέμβαση της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία με την ανατροπή της κυβέρνησης χάραξε μια πορεία που θα μπορούσε να καταλήξει στον πυρηνικό Αρμαγεδδώνα. Ο Cohen διασύρθηκε από τη φιλελεύθερη αριστερά του κι εμένα με ανακήρυξαν «απατεώνα/πράκτορα Putin ».  

 

Οι βρισιές που μας έριξαν απέδειξαν την άποψή μας. Ο δυτικός κόσμος είναι τυφλός για τις πιθανές συνέπειες των προκλήσεών του στη Ρωσία, και το Κρεμλίνο είναι τυφλό στις πιθανές συνέπειες της ανοχής του στις προκλήσεις. Όπως μπορούμε να δούμε, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει ακόμη φτάσει σε αυτή τη συνειδητοποίηση. Η έκθεση του Hill καταδεικνύει την ορθότητα της ανάλυσής μου για την κατάσταση και την πρόβλεψή μου ότι το αποτέλεσμα θα ήταν μια διεύρυνση του πολέμου και μια μεγαλύτερη πιθανότητα λανθασμένων υπολογισμών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πυρηνικό πόλεμο.  

 

Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύτηκε στον ρωσικό τύπο και στο γερμανικό διαδίκτυο. https://svpressa.ru/war21/article/345352/  

 

paulcraigroberts.org
Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου

 

πηγή

Share