Να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: «Οι λαοί που εκλέγουν διεφθαρμένους πολιτικούς, κλέφτες, απατεώνες και προδότες δεν είναι θύματα αλλά συνένοχοι» (Τζωρτζ Όργουελ, 1903-1950, Βρετανός συγγραφέας). Στην Κύπρο εδώ και χρόνια οι πολίτες εκλέγουν πολιτικούς, κάποιοι από τους οποίους έχουν επανειλημμένα κατηγορηθεί για σκάνδαλα, χρηματισμό, διαπλοκή, συναγελασμό με ύποπτες ή παράνομες καταστάσεις, εταιρείες, κ.λπ.
Κάθε φορά που ένας πολιτικός κατηγορείται για διαφθορά, παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο: Επικρίσεις, καταγγελίες, φτηνές δικαιολογίες, αναξιόπιστες εξηγήσεις και, προπάντων: Η ίδια υποκριτική εξανάσταση της κοινής γνώμης ότι οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά.
Στη Γαλλία, πριν από λίγες ημέρες, ο πρώην Πρόεδρος της χώρας, Νικολά Σαρκοζί, καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση για παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής του εκστρατείας, το 2012. Στην Κύπρο, ποιος Πρόεδρος τιμωρήθηκε, έστω;
Προ καιρού είχαμε τα Panama Papers. Σε αυτά ενεπλάκη το πρώην δικηγορικό γραφείο του Προέδρου Αναστασιάδη. Προκλήθηκε σάλος, κόμματα και πολίτες οργίστηκαν για τον διασυρμό της Κύπρου, αλλά…
Αργότερα ήταν οι αποκαλύψεις του τηλεοπτικού δικτύου του Κατάρ, Al Jazeera, για τα «χρυσά διαβατήρια», στις οποίες ενεπλάκησαν βουλευτής του ΑΚΕΛ, ο τέως Πρόεδρος της Βουλής και ξανά το πρώην δικηγορικό γραφείο του Προέδρου.
Παραιτήθηκε ο βουλευτής, αποχώρησε ο Πρόεδρος της Βουλής, έδωσε εκτενείς εξηγήσεις ο Ν. Αναστασιάδης, αλλά… Τώρα έχουμε τα Pandora Papers.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη δημοσιογραφική έρευνα όλων των εποχών. Πάλι εμπλέκεται το πρώην δικηγορικό γραφείο του Ν. Αναστασιάδη. Και πάλι ο Πρόεδρος επιδίδεται σε εξηγήσεις αναφερόμενος σε «σκοπιμότητες»:
«Γνωρίζω σκοπιμότητες, δεν θέλω να κάνω αναφορά. Δεν με αφορά ποσώς το θέμα. Και θέλω έναν έντιμο άνθρωπο να βρει τον συσχετισμό μεταξύ αυτών που καταγγέλλουν ότι απέκρυψαν πλούτο με το να αποδίδουν στον ΠτΔ ότι ενδέχεται να φέρει ευθύνη επειδή ένα δικηγορικό γραφείο φέρει το όνομά του».
Το δικηγορικό γραφείο που εμπλέκεται σε κατ’ ισχυρισμόν παράνομες πρακτικές, είναι το πρώην γραφείο του Ν. Αναστασιάδη. Από το 2013 το διαχειρίζονται οι θυγατέρες του, διατηρώντας το όνομά του. Απορούμε και ρωτάμε:
ΓΙΑΤΙ δεν άλλαξε αμέσως το όνομα του γραφείου ώστε να αφαιρεθεί οποιαδήποτε υπόνοια, υποψία ή και κακόβουλος ισχυρισμός κατά του Προέδρου;
Ζούμε στην Κύπρο και όλοι γνωρίζουν, ιδίως οι ξένοι, πώς λειτουργούν τα πράγματα. Ένας επιχειρηματίας, που θέλει να επενδύσει ή να δραστηριοποιηθεί στο νησί, πού θα απευθυνθεί για να διεκπεραιώσει νομικές πτυχές της δουλειάς του;
Θα προτιμήσει εύλογα το δικηγορικό γραφείο που φέρει το όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας! Γιατί; Διότι ενδόμυχα ή και ενσυνείδητα αναμένει ότι θα διευκολυνθεί τάχιστα και θα εξυπηρετηθεί αποτελεσματικά παρά αν χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες άλλου δικηγορικού γραφείου.
Αυτήν την πραγματικότητα, και ο Πρόεδρος και οι θυγατέρες του, την γνωρίζουν εδώ και χρόνια. Τι έκαναν για να αφαιρέσουν κάθε υποψία σε βάρος τους; Προφανώς, τίποτε!
Γι’ ακόμα μια φορά, η Κυπριακή Δημοκρατία διασύρεται και εξευτελίζεται εξαιτίας και του Προέδρου και του πρώην δικηγορικού γραφείου του που φέρει, όμως, το όνομά του.
Με αφορμή τα «χρυσά διαβατήρια», σε εκτενές διάγγελμά του (28/1/2021), ο Ν. Αναστασιάδης παραδέχτηκε ότι «η διαφθορά είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο», παρέθεσε μέτρα που η Κυβέρνηση έλαβε ή λαμβάνει για πάταξή του και διαβεβαίωσε:
«Με παρρησία αναγνωρίζω και αναλαμβάνω τις πολιτικές ευθύνες που βαρύνουν την Κυβέρνηση. Γεγονός που όχι μόνο δεν αγνοήσαμε αλλά οδήγησε την Κυβέρνηση να τροποποιήσει το πρόγραμμα έξι φορές μέσα σε χρονικό διάστημα οχτώ χρόνων. Παρά ταύτα, δεν απετράπη η κατάχρηση αλλά και εγκληματικές ενέργειες από μία μερίδα επιτηδείων».
Πώς ο Πρόεδρος αναγνώρισε και ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες που βαρύνουν τον ίδιο και την Κυβέρνηση; Χωρίς απολογία! Χωρίς mea culpa! Χωρίς ίχνος πολιτικής ευθιξίας. Ούτε μία υποβολή παραίτησης!
Σύμφωνα με δημοσκόπηση («Σημερινή», 20/11/2020), η πλειοψηφία των πολιτών αποδίδουν την ύπαρξη της διαφθοράς, κατά κύριο λόγο, στη μη επαρκή τιμωρία όσων αποδεικνύεται πως ενέχονται σε υποθέσεις διαφθοράς (72%), αλλά και στην ανοχή που ως κοινωνία επιδεικνύει έναντι των ατόμων αυτών (52%).
Γιατί υπάρχει ατιμωρησία; Διότι αν θέλεις να μην τιμωρηθεί κανείς, διορίζεις μιαν ερευνητική επιτροπή για το θεαθήναι τοις αφελέσι και το πόρισμά της το πετάς στον κάλαθο των αχρήστων.
Γιατί παρατηρείται ανοχή από τους πολίτες; Πρώτα είναι «το κόμμαν τζιαι τα μμάθκια σας» και αφορά όλα τα κόμματα. Ύστερα είναι το ρουσφέτι, που είναι το δέλεαρ για ευνοιοκρατικούς, κομματικούς, αναξιοκρατικούς διορισμούς και τακτοποιήσεις ημετέρων.
Η πλειοψηφία των πολιτών εξανίστανται για τη σήψη, τη διαφθορά και τη βρομιά που αναδύεται από τις κομματικές-πολιτικές μάντρες. Όταν ανοίγουν οι κάλπες, όμως, ως άνοα, βλακώδη πρόβατα επανεκλέγουν όλους αυτούς που χαρακτηρίζουν ως «διεφθαρμένους, κλέφτες, απατεώνες και προδότες».
Ισχύει ακόμα η απόφανση Ισοκράτη: «Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν». Στο τέλος, όλα εκπηγάζουν από την τρομακτική έλλειψη Παιδείας, ευθιξίας, πολιτικού ανδρισμού και αξιοπρεπούς ευτολμίας, με αυτοσεβασμό και αγάπη προς τον τόπο. Όλα εν ανεπαρκεία στην κυπριακή μπανανία…
*Πρώην Αρχισυντάκτης-Διευθυντής – Αρθρογράφος-αναλυτής στην κυπριακή εφημερίδα «Η Σημερινή» -ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας-Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Δημοσιογραφίας της Lille – Université Catholique de Lille–France.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου