Το ψέμα με τις βάσεις σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη – Χωρίς ασπίδα Λήμνος, Κάρπαθος και Σκύρος.
Η συμφωνία αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ (MDCA) του 2021 είναι υποδεέστερη όλων των προηγουμένων αντίστοιχων συμφωνιών, δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα της χώρας, ενώ εξυπηρετεί πολλά από τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας.
Από την Κύρα Αδάμ
Η σύγκριση της MDCA του 1990 με τη σημερινή MDCA του 2021 δημιουργεί την εντύπωση ότι η παρούσα έχει συνταχθεί από την Ουάσινγκτον στα μέτρα της Τουρκίας και έχει υπογραφεί από την Αθήνα.
Συγκεκριμένα:
Με τη συμφωνία MDCA που υπέγραψε στις 8 Ιουλίου 1990 (Ν.1893/1990) ο τότε ΥΠΕΞ Αντώνης Σαμαράς, καθώς επίσης και οι μετέπειτα κυβερνήσεις, διασφαλίζονταν -έστω κατ’ ελάχιστον- τα συμφέροντα της χώρας. Και τούτο διότι ο Σαμαράς (που ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις για τις βάσεις, τις οποίες είχε ξεκινήσει ο Α. Παπανδρέου) έθεσε αυτούσιο το άρθρο 51 του ΟΗΕ στη συμφωνία ΗΠΑ – Ελλάδας, κάτι που έγινε πρώτη φορά και αποτελούσε τη ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση επίθεσης ή απειλή χρήσης βίας (βλέπε σχετική φωτοτυπία της MDCA του 1990 που δημοσιεύουμε).
Στη σημερινή συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ το άρθρο 51 έχει εξαφανιστεί ως διά μαγείας. Σημειώνεται ότι στην αρχή των τωρινών ελληνοαμερικανικών διαπραγματεύσεων το άρθρο 51 ήταν στη θέση του. Kατά την πορεία των διαπραγματεύσεων, όμως, η αμερικανική πλευρά απαίτησε την απάλειψή του. Είναι άγνωστο ακόμα αν η αλλαγή της αμερικανικής στάσης προσμέτρησε την αναφορά του άρθρου 51 του ΟΗΕ στην ελληνογαλλική συμφωνία που προηγήθηκε ή ακόμα και την έντονη δυσφορία της Άγκυρας για τη χρήση του άρθρου αυτού, η οποία εκδηλώθηκε μάλιστα με επίσημη, γραπτή ενημέρωση της Τουρκίας προς τον γεν. γραμματέα του ΟΗΕ από τον Τούρκο πρέσβη στον ΟΗΕ κ. Σινιρλίογλου. Το γεγονός όμως παραμένει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπαναχώρησε εύκολα, δέχτηκε την απάλειψη του άρθρου 51 του ΟΗΕ από τη δική της συμφωνία και επομένως, άλλαξε σε βασικό σημείο επί τα χείρω τη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας – ΗΠΑ.
Στη σημερινή αμυντική συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ, (MDCA), για την οποία καυχάται η κυβέρνηση ότι καλύπτει τα εθνικά συμφέροντα έναντι της Τουρκίας, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Και τούτο διότι δεν αναγράφεται και επομένως δεν δεσμεύονται οι ΗΠΑ (όπως σαφώς αναφέρεται στις προγενέστερες MDCA (Παράρτημα Α, άρθρο 7α) ότι τα αμερικανικά αεροσκάφη θα καταθέτουν σχέδια πτήσης, ούτε αναγράφεται ότι αυτά θα σέβονται τα 10 ν.μ. του εθνικού εναερίου χώρου, ούτε αναγράφεται ότι θα μπορούν να πετάνε πάνω από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους το μέτρο της αποστρατιωτικοποίησης, το οποίο λάθρα και παράνομα έχει επιβάλει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, με την ανοχή και της παρούσας κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως και όλων των προηγούμενων από τη δεκαετία του 1980… Ούτε, επίσης, αναγράφεται ότι τα αεροσκάφη από τα πλοία των ΗΠΑ θα σέβονται την ελληνική περιοχή θαλάσσιας έρευνας και διάσωσης (SAR).
Αντίθετα, όλες οι προηγούμενες MDCA, σε συνδυασμό με τις τεχνικές διευθετήσεις (technical arrangements) κάλυπταν αυτά τα ελληνικά συμφέροντα, λες κι την παρούσα MDCA… τη συνέταξε η Άγκυρα και την υπέγραψε η Αθήνα.
Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ (διαταγή SACEUR 2006) οι ΗΠΑ πρωτοστατούν κατά των σχεδίων πτήσης στον FIR Αθηνών, κατά των 10 ν.μ. ελληνικού εναέριου χώρου και απαγορεύουν σε όλα τα αεροσκάφη των χωρών του ΝΑΤΟ να πετάνε στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με το ανύπαρκτο και παράνομο αιτιολογικό της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας. Δηλαδή οι ΗΠΑ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ αποδέχονται, υποστηρίζουν και εφαρμόζουν τις θέσεις της Τουρκίας, ενώ σε εθνικό επίπεδο μένουν ουδέτερες.
Η κυβέρνηση όχι μόνον δεν φρόντισε να θέσει ως προϋπόθεση για την υπογραφή της MDCA την άρση από τις ΗΠΑ των θέσεων που έχει επιβάλει στο ΝΑΤΟ σε βάρος της Ελλάδας, αλλά τις αποδέχτηκε.
Η συμφωνία αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας – ΗΠΑ (MDCA), που υπεγράφη στις 8 Ιουλίου 1990
Οι Ρουμάνοι τους πέταξαν
Σημειώνεται ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία, που είχαν παρόμοιες με την Ελλάδα διαπραγματεύσεις για τις αντίστοιχες συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και οι δύο έσπασαν τις διαπραγματεύσεις και έδιωξαν τις αμερικανικές εγκαταστάσεις από το έδαφος των χωρών τους, αν και οι ΗΠΑ είχαν ξοδέψει εκατομμύρια δολάρια για τις εγκαταστάσεις αυτές.
Ειδικά η Ρουμανία πέταξε με τις κλοτσιές τις αμερικανικές εγκαταστάσεις για τη στάθμευση των F-15. Αυτά πήγαν αρχικώς στην Αγγλία, αλλά τελικώς κατέληξαν στη Λάρισα, όπου θα σταθμεύουν μόνιμα τα αμερικανικά UAV.
Ήρθαν δηλαδή στην Ελλάδα «του πάρ’ τα όλα» χωρίς να ενοχλείται ο Ερντογάν και χωρίς να ζητηθούν ουσιαστικά ανταλλάγματα.
Το ψέμα με τις βάσεις σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη
Με τη σημερινή MDCA παραχωρούνται στις ΗΠΑ η βάση της Σούδας, που προϋπήρχε στις MDCA, και προστίθενται το Στεφανοβίκη και η Αλεξανδρούπολη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρήκε την ευκαιρία που αγωνιωδώς έψαχνε για να παραπλανήσει και πάλι για κομματικούς – προεκλογικούς λόγους την κοινή γνώμη, ότι οι αμερικανικές βάσεις παρέχουν προστασία.
Στην πρόσφατη συνέντευξή του ο ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας επέμεινε ότι «αν μια χώρα σχεδιάζει το “απονενοημένο διάβημα”, να μας επιτεθεί, θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της ότι σταθμεύουν αμερικανικά στρατεύματα στη χώρα μας».
Όμως, ο ισχυρισμός αυτός είναι αναληθής και παραπλανητικός, διότι:
Στη Σούδα οι όποιες δυνάμεις των ΗΠΑ (αεροσκάφη, προσωπικό συντήρησης, ανάλυσης πληροφοριών, ασφάλειας κ.λπ.) δεν βρίσκονται χωροταξικά στην ίδια περιοχή με τις ελληνικές δυνάμεις του αεροδρομίου της Σούδας (115 ΠΜ). Δηλαδή δεν υπάρχει συνεγκατάσταση/συγκατοίκηση των ελληνικών και των αμερικανικών δυνάμεων. Άλλες εγκαταστάσεις χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ και σε άλλη περιοχή, και σε άλλες εγκαταστάσεις βρίσκονται οι ελληνικές δυνάμεις και σε άλλη περιοχή, δηλαδή… στα Ανω Πατήσια οι μεν, στα Κάτω Πατήσια οι δε.
Έτσι σε οποιαδήποτε εχθρική προσβολή του αεροδρομίου της Σούδας τη βλάβη θα την υποστούν μόνον οι ελληνικές δυνάμεις και οι εγκαταστάσεις τους. Οι δυνάμεις των ΗΠΑ και οι εγκαταστάσεις τους θα είναι ασφαλείς, δεν θα διατρέχουν κίνδυνο και απλά θα… μας κουνάνε το μαντίλι και θα περιμένουν να τελειώσουν οι επιχειρήσεις για να μας δώσουν συμβουλές εκ του ασφαλούς.
Το ίδιο ισχύει και με τις παραχωρήσεις στις ΗΠΑ στην περιοχή Στεφανοβίκειο, όπου κι εκεί δεν υπάρχει συνεγκατάσταση των ελληνικών και των αμερικανικών δυνάμεων. Για την παραχώρηση στην Αλεξανδρούπολη δεν τίθεται θέμα, διότι δεν αποτελεί απειλή τουλάχιστον για την Τουρκία για να στοχοποιηθεί. Αλλά και πάλι δεν υπάρχει συνεγκατάσταση.
Οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ αποδέχονται, υποστηρίζουν και εφαρμόζουν τις θέσεις του Ερντογάν περί αποστρατιωτικοποίησης των νήσων.
Στο καλάθι των αχρήστων Λήμνος, Κάρπαθος και (κυρίως) Σκύρος
Η μοναδική περίπτωση έμμεσης διασφάλισης υποστήριξης των ΗΠΑ στην Ελλάδα θα ήταν η διάθεση των αεροδρομίων Σκύρου και Λήμνου, ενώ για το αεροδρόμιο της Καρπάθου, σε περίπτωση απειλής ή επίθεσης, προϋπόθεση είναι η εφαρμογή του άρθρου 51 του ΟΗΕ, ώστε να αίρονται οι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί από τη Συνθήκη των Παρισίων (σ.σ.: η ιδέα παραχώρησης της Καρπάθου για τον 6ο Στόλο και της Σκύρου για τα F-15 ανήκει στον πρώην ΥΕΘΑ Π. Καμμένο, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ την απέρριψε).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ και την επεξεργασία έμπειρων στρατιωτικών εν καιρώ ειρήνης:
Η διάταξη μάχης των τουρκικών αεροπορικών δυνάμεων φαίνεται με κόκκινους κύκλους στον χάρτη (τουρκικά αεροσκάφη και αριθμός αεροσκαφών ανά τουρκικό αεροδρόμιο).
Στον ίδιο χάρτη με μπλε κύκλους φαίνονται τα προκεχωρημένα ελληνικά αεροδρόμια της Λήμνου και της Σκύρου για αποστολές αντεπίθεσης. Όποια τακτική και αν εφαρμόσει, η Άγκυρα έχει πιθανότητες περίπου 5% να «πιάσει στον ύπνο», δηλαδή στο έδαφος, τις δυνάμεις της Λήμνου και καμιά πιθανότητα για τη Σκύρο. Και τούτο διότι, από τη στιγμή που θα γίνει η αποκάλυψη των τουρκικών αεροσκαφών, που φαίνονται με μπλε χρώμα στον χάρτη, στα σημεία Α, τα τουρκικά αεροσκάφη για να φτάσουν στη Σκύρο θέλουν 13 λεπτά, καλύπτοντας απόσταση 90 ν.μ. (βλέπε χάρτη).
Και αυτό συνεπάγεται ότι όλα τα τουρκικά αεροσκάφη θα έχουν αναχαιτιστεί από τα αεροσκάφη της Σκύρου και αν κάποιο κατορθώσει να μην αναχαιτιστεί, θα καταρριφθεί από τους πυραύλους Patriot.
Στην περίπτωση όμως διάθεσης της Σκύρου στις ΗΠΑ, οι όποιες αμερικανικές δυνάμεις υποχρεωτικά λόγω γεωγραφίας και χωροταξίας θα πρέπει να συνεγκατασταθούν στον ίδιο χώρο με τις ελληνικές δυνάμεις (δηλαδή να συγκατοικήσουν κατ’ ανάγκην), διότι δεν υπάρχει άλλος διαθέσιμος χώρος. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη Λήμνο και για την Κάρπαθο.
Έτσι στην αδύνατη και έσχατη περίπτωση που τουρκικά αεροσκάφη κατορθώσουν να προσβάλουν τις ελληνικές δυνάμεις της Σκύρου, ταυτόχρονα θα προσβάλουν και τις δυνάμεις των ΗΠΑ, οι οποίες και να θέλουν να απεμπλακούν, δεν θα μπορούν να φύγουν. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την εμπλοκή του 6ου Στόλου, προκειμένου να διασφαλιστεί η ζωή του προσωπικού και των μέσων των ΗΠΑ.
Αυτή είναι και η κεφαλαιώδης διαφορά ανάμεσα στην παραχώρηση στις ΗΠΑ εγκαταστάσεων σε Σκύρο, Λήμνο, Κάρπαθο από τη μια πλευρά και στη Σούδα, Στεφανοβίκη και Αλεξανδρούπολη από την άλλη. Επειδή οι Τούρκοι θέλουν να αποφύγουν τέτοιες συνέπειες από τη χρήση αμερικανικών εγκαταστάσεων σε ελληνικά νησιά, μάλλον… φρόντισαν πιεστικά ώστε Σκύρος, Λήμνος, Κάρπαθος να μη τεθούν στη Συμφωνία, με την ελληνική πλευρά «να προσφέρει» απλώς τα νησιά, χωρίς όμως να επιμένει στη συμπερίληψή τους σε αυτή.
Η Ελλάδα πρέπει να βρει τρόπους να αντιμετωπίσει πιθανές τουρκικές επιθετικές ενέργειες από το αεροδρόμιο Dalaman εναντίον του συμπλέγματος της Μεγίστης (βλέπε χάρτη), λόγω μικρής απόστασης, γι’ αυτό και η συμπερίληψη της Καρπάθου στη Συμφωνία ήταν επιβεβλημένη.
Η ΝΟΤΑΜ για την άσκηση στην Τουρκία
Την ίδια ημέρα, στις 14/10/2021, που υπογραφόταν η αμυντική συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ (MDCA), οι Τούρκοι υπέγραφαν με τις ΗΠΑ (όχι με το ΝΑΤΟ) σε διμερές εθνικό πλαίσιο άσκηση στην Τουρκία με την αεροπορική βάση του Ράμσταϊν των ΗΠΑ, στη Γερμανία. Η Άγκυρα εξέδωσε τη σχετική αγγελία, την οποία παραθέτει η «κυριακάτικη δημοκρατία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου