Κι ο Συνοδικός είπε: ” Κύριε αν είσαι εσυ διέταξε να έρθω κοντά σου χωρίς να πέσει πάνω μου σταγόνα”.
“Έλα!”, είπε ο Κύριος κι ο Συνοδικός βγήκε από το κτίριο. Κι όσο κοίταζε τον Ιησού , δε φοβόταν. Κάποια στιγμή αναλογίστηκε πόσο αφύσικο ήταν αυτό που έκανε, πόσο εκκωφαντικές ήταν οι αστραπές, έχασε τη πίστη του και αμέσως βούλιαξε μες στη νεροποντή.
“Κύριε!, σώσε με! πνίγομαι!” Κι αμέσως ο Κύριος άπλωσε το χέρι του και τον έπιασε λέγοντας του: “Ολιγόπιστε, γιατί δείλιασες;”
Και ύστερα επέστρεψαν και οι δυο όπου ήταν η Ιεραρχία και ευθύς εφάνη ο Ήλιος!
Κι όμως αυτοί οι τυφώνες, εσωτερικής ή εξωτερικής προελεύσεως, ποτέ δεν έλειψαν από το Σώμα της Εκκλησίας.
2021 χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού και η ΑΠΙΣΤΙΑ συνεχίζει να μας ρωτάει!! Ίσως σ’αυτή τη σύγχρονη εποχή οι αποχρώσεις της να είναι δισδιάκριτες όμως γίνονται αντιληπτές από την ανησυχία που προκαλούν στο χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Χθες ο Άρειος μετά ο Νεστόριος, οι γνωστικοί, οι εικονομάχοι, οι παπικοί, οι ουνίτες κ.ο.κ. Μια αέναη πάλι των ειδωλολατρών με τους Χριστιανούς, των αιρετικών με τους Ορθόδοξους ή μήπως μια μονομαχία μεταξύ του Λογικού και του Υπέρλογου, του Ορθολογισμού και του Βιώματος, της Ολιγοπιστίας και της Πίστης;
Ίσως τελικά ο τυφώνας-covid-19 να είναι μια πρόκληση για να φθάσουμε στο Τριαδικό Θεό;!
Σε κάθε ένα προσωπικά και σε όλους μαζί ως Εκκλησία ο Χριστός αναφωνεί: ” Έρχου…. Μη φοβάσαι!!!”
Κάθε καμπάνα είναι ένα προσκλητήριο ΠΙΣΤΗΣ και η Εκκλησία ο χώρος όπου ωριμάζει, ανδρώνεται και αγιάζεται η ΠΙΣΤΗ μας.
Πιστεύω σε ΕΣΕΝΑ ΚΥΡΙΕ ΟΧΙ ΩΣ ΠΡΟΣΜΟΝΗ πως θα μου κάνεις όλα τα χατίρια! Αλλά ως ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στη ζωή μου ως ΣΩΤΗΡΑ. Σε έχω οδηγό για την ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ. Σ’αγαπώ για τα χάδια και για τα χαστούκια!!!! Σ’αγαπώ για όλα και γι’αυτό ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ!!!
Πότε αρχίζω να φοβάμαι; Πότε αρχίζω να βουλιάζω; Όταν στο ΦΟΒΟ του ΕΓΩ έχω συνήγορο τις λογικές σκέψεις και την ορθές ιδέες!! Πρώτα η επιτυχία… Πρώτα το συμφέρον… Πρώτα το βόλεμα…. Και έτσι η ΠΙΣΤΗ νοθεύεται και η πορεία από ανοδική παίρνει τη κατιούσα. Κι από ΥΨΙΠΕΤΗΣ γίνομαι ΕΡΠΕΤΗΣ.
Αυτή τη φόρμουλα Πίστεως έχουν κληθεί να εντυπώσουν στις καρδιές του λαού οι συνεργάτες του Χριστού ήτοι οι Αρχιερείς, οι ιερείς και οι λοιποί βαθμοφόροι του στενού και του ευρύτερου εκκλησιαστικού χώρου.
Από ένα πλάνο που μετά λύπης θωρούμε πως λοξοδρομεί η σημερινή Σύνοδος εξ αφορμής του τυφώνα COVID-19. Δυστυχώς οι αποφάσεις τους ως προς την θεολογική θεώρηση του ιού οδηγούν προς μια Ορθολογική-Πίστη όσο και αν τα ωραιοποιούν. Έχουν βάλει ως πυξίδα το Λογικό-Λόγο.
Να βάλουμε μάσκες…να απολυμαίνουμε την Εκκλησία.. τα Ιερά Σκεύη.. τις Μυρόβλυτες Εικόνες.. να υποκλινόμαστε στα Άγια λείψανα.. να αποφεύγουμε το χειροφίλημα.. όριο πιστών άρα αποκλεισμός πιστών…κτλ κτλ
Στο πλανήτη των ανθρώπων που περπατούν κοιτώντας τη γη τέτοιες αποφάσεις…. Ναι είναι σωστές!!!!!
Από την άλλη εννοείται πως δαιμονοποιούμε τον παραλογισμό. Δεν θα πηδήξουμε μέσα στα λιοντάρια περιμένοντας να μας σώσει ο Θεός. Ούτε θα ανοίξουμε τα παράθυρα το χειμώνα περιμένοντας να μας ζεστάνει ο Θεός.
Να Καθολικίζουμε….. Να Βαρλααμίζουμε…. δηλαδή να φιλοσοφούμε για να φθάσουμε στο Χριστό;;!!
Αυτά μας ζήτησε ο Χριστός;; Αυτά μας δίδαξε ο Χριστός;; Έτσι Αγίασαν οι λαϊκοί, οι ιερείς, οι Αρχιερείς οι Πατριάρχες, οι μοναχοί…;;;;
«Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν»
«Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται΄ και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα»
Πίστη….πίστη…πίστη…. και πάλι πίστη…..
Θέλει πίστη να μπεις στην Εκκλησία χωρίς “ομπρέλα”!!! Με τους “κεραυνούς” να αγκαλιάζεις τις εικόνες και όλα του Ναού!!!! Θέλει πίστη να περπατήσεις πάνω στα κύματα για να βρεις το Χριστό!!!
– Ποιοί το τόλμησαν;;
– Πολλοί..
– Και το όνομα τους;;
– Οι Άγιοι, οι Όσιοι, οι Μάρτυρες, οι Ομολογητές..
ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΥΡΙΕ, ΒΟΗΘΕΙ ΜΟΥ ΤΗ ΑΠΙΣΤΙΑ!!!
Ιωσήφ Καμπανέλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου