Η Κραυγή δεν είναι δική σου
με τη φωνή σου μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι σου
αυτοί που δόξασαν τούτο το χώμα
και οι μελλούμενοι που εδώ θα γεννηθούν
και στη διασπορά ακόμα
Τη ράτσα μας ποτέ μην κατηγορήσεις
σοφούς και ιερές μορφές θαγγίξεις
αγνό το αίμα της φυλής σου να κρατήσεις
να μη σε παρασύρουν αμαζόνες και λοξοδρομήσεις
ακόμη και σε χιλιάδες χρόνια
το DNA στο βυθό της θάλασσας ή στα χιόνια
να διατηρήσεις
ανόθευτο φρόντισε να το κρατήσεις
Αυτό που επιθυμείς εσύ να πράξεις
πριν από σένα πρόγονοι σου στο είχαν
αθέατα ενσταλλάξει και στο βάλαν στο κεφάλι
ώρα τα νάματα τους τώρα να συλλάβεις
όχι χύμα να σε στοιβάζουν άλλοι στο τσουβάλι
Οι ήρωες διάττοντες έγιναν αστέρες
συμπαντικές μορφές σε ουράνιες σφαίρες
η λογική τους σε ομόκεντρες κυκλικές τροχιές
αντίθετα από τις τρέλλες τις τωρινές
Τη βούληση και τις πράξεις σου αθέατα δονούν
και με το πνεύμα τους σε προωθούν ή και σε απωθούν
ουδέποτε θα δεχθούν να παραδοθείς
σ’ αυτόν που τη γη τους κατέχει και μας απειλεί
αυτό παράδοση θεωρείται και υποταγή
Το αίμα δεν είναι μόνο δικό σου
των προγόνων, των γονιών σου και των αγέννητων παιδιών σου
ανήκει σε όλη τη φυλή σου
χρέος πριν φύγεις άξια να αφήσεις τη διαδοχή σου
Τη ζωή σου δυναμικά να τη ρουφήξεις
και σαν Έλληνας με το φιλότιμο να μεγαλουργήσεις,
ποτέ μη γονατίσεις
κρίσεις, κινδύνους και πολεμικές συρράξεις
θα συναντήσεις μη λυγίσεις
σαν πέσεις να σηκωθείς και το παιχνίδι να συνεχίσεις
μαζι σου οι πατρώοι θεοί μας
κάποτε άνθρωποι ήταν και αυτοί δικοί μας
άθλους και ευεργεσίες έκαναν στη φυλή μας
Πρώτα από όλα γνώρισε τον εαυτόν σου
ποιός είσαι και ποιός στη γη ο προορισμός σου;
μετά τον θάνατο σου σε άλλο σώμα θα ζει το κύτταρο σου
η ζωή αιώνια στη χώρα σου κυλάει
αποτύπωμα να αφήσεις θετικό η ράτσα σου
να σε ευλογάει
πλούτος και πρόσκαιρη δόξα μη σε γελάει
Σαν φύλλο κρεμασμένος στης φυλής σου το δένδρο
οι ρίζες του βαθιές της γης είναι το κέντρο
το έθνος μας κορμός αιωνόβιος και ανθεκτικός
στον αστερισμο του ταύρου και πιο μπρος
από το ξύλο του ισχυρό φτιάξαν ναυτικό
τα κλαριά του σχολεία έγιναν σε κάθε παροικία
κύτταρα προόδου και πολιτισμού σε Ευρώπη, Αφρική και Ασία
Κρίκος και συ της ατέλειωτης αλυσίδας
πριν σε αδειάσει η κλεψύδρα χρέος Βρασίδα η διαδοχή σου
τη σκυτάλη να δώσεις στο παιδί σου
ρίψασπις μη γίνεις της φυλής σου
Η μητέρα σου έδωσε το πρώτο γάλα
η πατρίδα μας η πιο γλυκιά μας μάνα και
παγκόσμια δασκάλα υψηλά μας ανέβασε στη σκάλα
σαν αυτή πουθενά δεν θα συναντήσεις άλλη
οι ξενιτεμένοι την νοσταλγούν και την έχουν προσκεφάλι
Ολο τον κόσμο γύρισα
πανέμορφα άψυχα τοπία δεν τα ζήλεψα
μοναδική η χώρα μας σε γοητεία
θρύλος, μαγεία, δόξα και ιστορία
είναι και της φυλής μας η καλοσύνη
ο ξένος μας το λέει με μετριοφροσύνη
Πολλούς κατακτητές διέλυσε ο φιλόξενος Δίας
άλλους με το πνεύμα και άλλους με την ανδρεία
και παγκόσμια όρισε «θρησκεία» τη Δημοκρατία
Ρίξε φως στα λόγια των προγόνων και στα έργα τους
πλάτυνε να νοήματα τους αναβίωσε το σπέρμα τους
ψάξε στα τρίσβαθα της ψυχής τους
ερεύνησε την κοσμοθέαση τους και θα βρεις μεγαλοσύνη
-πως έπιασαν το πρώτο του πολιτισμού προζύμι;
-πως απέκρουσαν μύριους κατακτητές με την αντρειοσύνη;
-πως τον πολιτισμό διέδωσαν της Ειρήνης και Δικαιοσύνης;
βγες από της νωθρότητας και της άγνοιας τη δίνη
Οι πρόγονοι σου δεν έχουν οριστικά πεθάνει
οι ψυχές τους ζουν μαζί σου Θεοφάνη
όσα δεν έκαναν εκείνοι πράξη στα βάζουν στο κεφάλι
αν τις εμπνεύσεις τους αδράξεις δεν σου χρειάζονται οι ξενολάγνοι
Οι πρόγονοι μας ζουν στην αθανασία
στον Πόντο, στην Πόλη και στην Ιωνία
αυτούς φοβούνται οι γείτονες και νιώθουν αγωνία
αν η φυλή σου πεθάνει και αυτοί θα πέσουν σε αφασία
αν η φυλή σου πεθάνει και αυτοί θα πέσουν σε αφασία
θέλει αγώνα ως την Ευρωπαική Συμπολιτεία
Σε θέλουν να γίνεις Θησέας, Οδυσσέας , Ορφέας και Περσέας
έργα να κάνεις θαυμαστά και ωραία
από λόγια χορτάσαμε Επιμηθέα
να ξεπεράσεις τη γενιά σου
η συνέχεια σου στα εγγόνια και στα δισέγγονα σου
Ο, τι μπορείς σε τούτη τη ζωή να φτιάξεις
μην το αναβάλλεις για την άλλη
φεύγοντας το έργο σου θα μείνει
και θα το βρούνε άλλοι
αυτή η έννοια της αθανασίας και η υψηλοφροσύνη
ο πραγματικός πλούτος τα παιδιά σου που αφήνεις
Με τους άθλους τους προγόνους ανασταίνεις
με νέκταρ και αμβροσία τους ευφραίνεις
όταν εσυ κάτι παθαίνεις κάποιος της φυλής σου στον Άδη αρρωσταίνει
σε ένα σχοινί η φυλή δεμένη και τραβάει κατά την Ειμαρμένη
τώρα να ανησυχείς που δημογραφικά αργοπεθαίνει
παιδιά να γεννήσεις εσύ Μελπομένη και όχι η «Πολυξένη»
Ολες του κόσμου οι καλλονές κίτρινες, μαύρες
ξανθές και καστανές-νυχτερίδες μη φας ποτέ-
«παπούτσι από τον τόπο σου κι’ ας είναι μπαλωμένο»
αν πάρεις ξένο θα βγεις ζημιωμένος
Η ράτσα μας σαν κούτσουρο καίγεται στο τζάκι
με τις αξίες της θερμαίνει όλη την πλάση
φως στο σκοτάδι το πνεύμα της εξακοντίζει
αφιλοκερδώς ως τώρα τα χαρίζει και το ευχαριστώ;
ο γείτονας-και όχι μόνο αυτός-με γενοκτονίες
μας τα ανταποδίδει
η φυλή μας τον πληθυσμό της χάνει
το Ισλάμ εδραιώνεται και μας εκτοπίζει
συναγερμός να σημάνεις Αλκιβιάδη
Αμφικτύων
11/10/ 2021
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου