«Μόνο τα μικρά μυστικά χρειάζονται προστασία. Τα μεγάλα προστατεύονται από τη δημόσια δυσπιστία»
Marshal McLuhan
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Στη δεύτερη σεζόν της επιτυχημένης αμερικάνικης τηλεοπτικής σειράς House of Cards, ο δημοσιογράφος Lucas Goodwin προκειμένου να συγκεντρώσει τις πιο μυστικές και σκοτεινές πληροφορίες για τον πρωταγωνιστή της σειράς και αντιπρόεδρο Frank Underwood, προσπαθεί να έρθει σε επαφή με τον κόσμο των hackers που δρουν ανενόχλητοι σε ένα παράλληλο διαδίκτυο, για το οποίο και γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη σειρά, καθ΄όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Μη προσβάσιμο στους συμβατικούς browsers ονομάστηκε Dark, δηλαδή σκοτεινό, διότι παραμένει κρυμμένο από τις μηχανές αναζήτησης που «σαρώνουν» το web, όπως και από τις διωκτικές αρχές ή τις υπόλοιπες κρατικές υπηρεσίες ανά τον πλανήτη,παρέχοντας ανωνυμία στους χρήστες του.
Ιστορική Αναδρομή
Για να κατανοήσουμε πως ακριβώς λειτουργεί το Dark Net θα πρέπει να ξεκινήσουμε με μια σύντομη ιστορική αναδρομή στον τρόπο λειτουργίας του διαδικτύου. Ως γνωστόν, η ηλεκτρονική εποχή στον 20 αιώνα σηματοδοτήθηκε από την ικανότητα των υπολογιστών να μεταφέρουν και να αποθηκεύουν πληροφορίες σε ελάχιστο χρόνο μέσα από αντίστοιχα δίκτυα, με πρώτο εξ αυτών το ARPANET, ως πρόγονο του σημερινού internet.
To ARPANET δημιουργήθηκε ως δίκτυο επικοινωνίας με ασφαλή τρόπο για τον στρατό των ΗΠΑ. Η πρώτη δεκαετία των ψηφιακών επιτευγμάτων του internet, κάπου στα μέσα του 1990, είχε ως σήμα κατατεθέν τις συνδέσεις σε απλές σελίδες παρουσίασης (web pages HTML) με πολύ αργές ταχύτητες.
Ένα ακόμη σημείο αναφοράς εκείνης της εποχής ήταν τα λεγόμενα Bulletin boards, προπομπός και αυτά των σημερινών forums και κοινωνικών δικτύων, όπου το μέλος για να μπει, έπρεπε μέσω της τηλεφωνικής του σύνδεσης να καλέσει συγκεκριμένο αριθμό (dial-in) για να συμμετάσχει, ενώ απαιτούνταν και πολλές τεχνικές γνώσεις. Κανείς δεν είχε τον απόλυτο έλεγχο της ροής πληροφορίας και έμοιαζε σαν ένας τόπος σκοτεινός που μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν παρά μόνο ελάχιστοι, οι οποίοι διέθεταν τις απαιτούμενες γνώσεις.
Στη σημερινή εποχή και με την πρόοδο της τεχνολογίας το internet αποτελεί ένα αχανές ψηφιακό τοπίο, όπου μέσα από υπολογιστές, κινητά, τηλεοράσεις και tablets, μπορεί ο οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση σε τεράστιο όγκο πληροφοριών και δεδομένων, αρχείων με πολυμέσα, παιχνίδια κτλ.
Μάλιστα, σε πιο προχωρημένες συνδέσεις μπορεί να κάνει απευθείας κλήσεις εικόνας και ήχου ή να παρακολουθήσει μια ταινία ζωντανά. Όλα αυτά, μέσα από τη τοποθέτηση μιας λέξης/φράσης κλειδί στη μηχανή αναζήτησης (π.χ. Google), ή το όνομα της σελίδας που θα επισκεφτεί (π.χ. www.youtube.com ) που θα τον οδηγήσει εκεί που επιθυμεί. Μεγάλη διαφορά από την αρχική εποχή του διαδικτύου όπου ο χρήστης έπρεπε να γνωρίζει την μοναδική ΙΡ διεύθυνση του υπολογιστή που είχε την σελίδα που θα ήθελε να δει, διότι δεν υπήρχαν οι DNS servers να προσφέρουν την υπηρεσία μετάφρασης (domain name).
Όλα σήμερα, λοιπόν, στον χώρο του internet είναι ρυθμισμένα να λειτουργούν πίσω από φίλτρα και αδιαφανείς λειτουργίες προς τον χρήστη και για δική του ευκολία. Ηλεκτρονικά μηνύματα, συνομιλίες, πλοήγηση σε σελίδες, κοινωνικά δίκτυα, ψυχαγωγία, όλα ως διαδικασία ολοκληρώνονται μέσα από αντίστοιχα λογισμικά πλοήγησης/ανάγνωσης στο διαδίκτυο ( π.χ. Internet Explorer, Chrome, Mozilla, Opera κτλ ).
Βοήθημα σε αυτά είναι οι μηχανές αναζήτησης που ουσιαστικά διατηρούν ένα αρχείο δεδομένων, όπου μπορεί ο χρήστης να ανιχνεύει αυτό που ζητεί, να το εντοπίσει και να το χρησιμοποιήσει στο internet. Αρκετοί, μάλιστα, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, είχαν αναφέρει πώς πλέον το internet θα είναι ο νέος τρόπος ελέγχου των πάντων. Κάτι σαν τον Μεγάλο Αδερφό που θα μπορεί να παρακολουθεί οποιαδήποτε διαδικτυακή κίνηση του χρήστη και να συγκεντρώνει πληροφορίες για τα ενδιαφέροντα του. Είναι,όμως, έτσι; Μπορούν όλοι να έχουν πρόσβαση σε όλα στο χώρο του διαδικτύου;Είναι όλες οι συνομιλίες και οι πληροφορίες ανιχνεύσιμες;
Ακριβώς για την αποφυγή αυτής της συλλογής πληροφοριών από διάφορους χρήστες, το Αμερικάνικο Ερευνητικό Κέντρο πολεμικού ναυτικού (με την σφραγίδα του ειδικού οργανισμού DARPA), χρηματοδότησε και εξέλιξε το λογισμικό πρόγραμμα και δίκτυο TOR (Τhe Onion Router) το οποίο κυκλοφόρησε το 2002 και, μέχρι ενός σημείου, διαφυλάττει την ανωνυμία και την ικανή πρόσβαση από χρήστη σε διάφορους ιστότοπους, χωρίς να καταγράφεται η ταυτότητα και η προέλευση του (internet traffic analysis).
Η λέξη onion (κρεμμύδι) χρησιμοποιείται γιατί υποδηλώνει τα πολλαπλά “στρώματα” κατά την λειτουργία του.
Το όλο εγχείρημα εξελίχθηκε έκτοτε και έχει αναπτυχθεί ένας ολόκληρος κόσμος (Dark Net) που αποτελεί ένα σύνολο σελίδων και διάφορων άλλων ψηφιακών χώρων που θα αποκαλούσε κάποιος ως ένα παρασκηνιακό, ένα υπόγειο κόσμο κάτω από το γνωστό σε όλους μας internet.
Dark Net-Deep Web: ομοιότητες και διαφορές στο σκοτεινό κόσμο του διαδικτύου
Το επονομαζόμενο ως Dark Net, είναι ουσιαστικά ένας ηλεκτρονικός χώρος επικοινωνίας και άλλων πληροφοριών που έχει σχηματιστεί από διάφορες σελίδες σε προσωπικούς υπολογιστές (κατά μεγάλο ποσοστό) και έχει πρόσβαση όποιος διαθέτει το λογισμικό TOR, όπου μπορεί να συνδεθεί και να πλοηγηθεί με πλήρη ανωνυμία. Πολλοί, όμως, το συνδέουν και το συγχέουν με το Deep Web, που η μόνη επαφή του είναι ουσιαστικά η χρήση των λογισμικών πλοήγησης TOR και I2P για να έχει κάποιος πρόσβαση σε αυτές τις σελίδες.
To Deep Web, αν και βασίζεται στις ίδιες αρχές ανωνυμίας και προστασίας προσωπικών πληροφοριών μέσω των ίδιων λειτουργιών και αρχιτεκτονικής που προσφέρει το TOR project, είναι ο «υπόκοσμος» ενός κρυφού και παράνομου σκηνικού, όπου ο χρήστης πρέπει να έχει κάποιες σοβαρές τεχνικές γνώσεις και ικανή αντίληψη του τι σημαίνει ασφάλεια για να μπορέσει να κάνει πλοήγηση. Όσο βαθύτερα βουτάμε στις ιστοσελίδες του τόσο πιο σκούρο γίνεται το περιεχόμενο του.
Στο Deep Web έχει δημιουργηθεί ένα δίκτυο σελίδων που μπορεί ο οποιοσδήποτε να αγοράσει και να πουλήσει παράνομα αγαθά, ναρκωτικά, πληροφορίες,παιδική πορνογραφία,πλαστές πιστωτικές κάρτες, πλαστές ταυτότητες και κάθε λογής υπηρεσίες μέχρι και δολοφονίες. Είναι ένα χώρος όπου κινούνται εγκληματίες κάθε είδους, σε συνδυασμό με τις υπηρεσίες αστυνόμευσης από όλο τον κόσμο. Είναι πραγματικά ένας εικονικός κόσμος στυλ «Mad Max», όπου αν δεν ξέρεις γιατί είσαι εκεί και τι πρέπει να κάνεις, πολύ εύκολα μπορείς να γίνεις θύμα και στόχος.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τους διαδικτυακούς χώρους που μπορεί να συναντήσει ο χρήστης κατά τη διάρκεια της πλοήγησης:
- Banker & Co – Professional Service: για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
- Paypal4free – Hacked Paypal: λογαριασμοί προς πώληση, πλαστές πιστωτικές κάρτες.
- Eris – #1 Deepweb Dealer: πρόσβαση για αγορά κάνναβης, LSD, DMT, μανιτάρια, MDMA και οποιοδήποτε άλλο ναρκωτικό.
- All Purpose Identities: ψεύτικες ταυτότητες για ΗΠΑ και Καναδά, άδειες, διαβατήρια.
- Rent-a-Hacker: επαγγελματίες hackers προς ενοικίαση, DDOS, hacking, για καταστροφή sites, κατασκοπεία, κυβερνοτρομοκρατία.
- Contract Killer: ή αλλιώς σκοτώστε το πρόβλημά σας, όποιο κι αν είναι, προσλαμβάνοντας κάποιον «to clean up the job» όπως λένε οι μυημένοι.
- Crime Network: για εγκλήματα πάσης φύσεως ή για εξιχνίαση εγκλημάτων.
Επίσης, εδώ θα συναντήσει ο χρήστης το The Hidden Wiki που παρέχει καταχωρήσεις των παραπάνω διευθύνσεων προκειμένου να πλοηγηθεί πιο εύκολα.
Υπάρχουν ακόμη blogs (χαρακτηριστικό είναι ότι κατά τη διάρκεια της «Αραβικής Ανοιξης» o χώρος είχε κατακλυστεί από ιστολόγια, στα οποία έγραφαν όσοι συμμετείχαν στις εξεγέρσεις και ήθελαν να μεταφέρουν στο εξωτερικό τη μαρτυρία τους), φόρουμ (από φυσιολογικά μέχρι επαναστατικά ως παράνομα), Tor-enabled instant messaging και chat, ανώνυμη φιλοξενία αρχείων, ανώνυμη χρηματοδότηση, ανώνυμη ανατροπή και ανταλλαγή πληροφοριών, πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια/ανωνυμία του υπολογιστή, πληροφορίες για warez / cracks / hacking, όλα τα βιβλία, μουσική, όλες οι ταινίες που μπορείτε να φανταστείτε, αθλητικά στοιχήματα, πληροφορίες για θέματα εμπορίου και διεθνών αγορών ακόμη και τουρνουά που οι διαγωνιζόμενοι αγωνίζονται μέχρι θανάτου σε καταστάσεις τύπου Gladiator.
συνεχίζεται στο 2ο μέρος
Γιώτα Χουλιάρα για το Geopolitics and Daily News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου