Πρόκειται για το Βραζιλιάνο «ποδοσφαιριστή» Κάρλος Ενρίκε Ραπόζο, γνωστό ως Κάρλος Κάιζερ, λόγω της εκπληκτικής του ομοιότητας σε νεαρή ηλικία μεν τον άλλο «Κάιζερ» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, γερμανό Φραντς Μπεκενμπάουερ.
Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1963 στο Ρίο Πάρντο της Βραζιλίας. Ο Κάρλος Ενρίκε, όπως τα περισσότερα παιδιά στη Βραζιλία, ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής. Ήταν αρκετά καλός μάλιστα στα νεανικά του χρόνια και επιλέχθηκε από την ομάδα Πουέμπλα του Μεξικού. Ωστόσο, ακόμα κι όταν διαπίστωσε ο ίδιος ότι δεν είχε το ταλέντο να γίνει άσσος της μπάλας, δεν τα παράτησε. Τουναντίον, αποφάσισε να πάρει το μέλλον στα χέρια του και 2 δεκαετίες αργότερα, κατάφερε να γραφτεί στην ιστορία του ποδοσφαίρου ως ο επιθετικός που δεν σκόραρε ποτέ.
Στη δεκαετία του ‘70 και του ‘80, δεν υπήρχαν μέσα ενημέρωσης και οργανωμένη ποδοσφαιρική βιομηχανία όπως σήμερα, με αποτέλεσμα οι περισσότερες μετεγγραφές να γίνονται κατόπιν συστάσεων. Γνωρίζοντας καλά τη βιομηχανία του ποδοσφαίρου, ο Κάρλος ξεκίνησε να κάνει φιλίες, με κορυφαίους άσους της μπάλας, όπως οι Ρενάτο Γκαούτσο, Ρομάριο, Εντμούντο και Ρικάρντο Ρότσα, αποκτώντας έτσι «μέσο» για δοκιμές με διαφορετικές ομάδες, υπογράφοντας συμβόλαια για δοκιμαστικές περιόδους 3 μηνών. Με υπογεγραμμένο το συμβόλαιο, ο Κάιζερ έβαζε σε εφαρμογή την επόμενη φάση του πλάνου του. Ζητούσε από την ομάδα περίοδο προσαρμογής, ώστε να ανακτήσει τη φόρμα του, κερδίζοντας επιπλέον χρόνο, και όταν τελικά ξεκινούσε προπονήσεις, σκαρφιζόταν διάφορους τραυματισμούς με την πρώτη ευκαιρία. Με την ιατρική επιστήμη να μην είναι τόσο εξελιγμένη στο ποδόσφαιρο όπως είναι σήμερα, η ομάδα πίστευε την ιστορία του και ο ίδιος κέρδιζε ακόμα περισσότερο χρόνο ενώ πληρωνόταν κανονικά από την ομάδα!
Το σχέδιο του αποδείχθηκε αλάνθαστο. Ο Κάρλος κατάφερε να υπογράψει με περισσότερες από 15 ομάδες, με το χρόνο παραμονής του σ’ αυτές να μην διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες. Ανάμεσά τους οι Μποταφόγκο, Φλαμένγκο, Μπανγκού, Φλουμινένσε, Βάσκο ντα Γκάμα, Ελ Πάσο στις ΗΠΑ και η γαλλική Αζαξιό.
Ιστορία μου αμαρτία μου
Οι ιστορίες για γέλια και… για κλάματα που συνοδεύουν τον Κάιζερ είναι πολλές.
Δεν υπάρχουν βίντεο ή φωτογραφίες του Κάρλος να παίζει σε κάποιο παιχνίδι, αφού πάντα κατάφερνε να μην παρουσιάζεται στο γήπεδο, με ανέκδοτες ιστορίες, που υπερβαίνουν κάποιον που προσποιείται τραυματισμό. «Εκείνη την εποχή ήταν πολύ εύκολο, άγγιζα το μηρό κι έμενα εκτός προπόνησης. Δεν υπήρχε κάτι δύσκολο, ένας φίλος οδοντίατρος μου έγραφε μία γνωμάτευση και γινόταν αμέσως αποδεκτή» είπε σε μία από τις πολλές συνεντεύξεις του.
Στο βιογραφικό του ανέφερε ότι είχε παίξει στη μεγάλη Ιντεπεντιέντε εκείνης της εποχής, με πρωταθλήματα Αργεντινής, διηπειρωτικά κύπελλα και Κόπα Λιμπερταδόρες, μόνο που ο Κάρλος που έπαιζε εκείνη την περίοδο στην Ιντεπεντιέντε ήταν… Αργεντινός.
Στη Μποταφόνγκο, κρατούσε μαζί του στις προπονήσεις ένα τεράστιο τηλέφωνο – εξαιρετικά σπάνιο για την εποχή και ένδειξη πλούτου και κύρους – με το οποίο συνήθιζε να κάνει τηλεφωνήματα στα αγγλικά, ισχυριζόμενος ότι μιλάει με αγγλικές ομάδες που έδειχναν ενδιαφέρον για αυτόν. Οι συμπαίκτες του, μη γνωρίζοντας αγγλικά, τον πίστευαν, αλλά ο σπουδασμένος στην Αγγλία γιατρός της ομάδας κατάλαβε αμέσως ότι τα λεγόμενα του δεν έβγαζαν νόημα. Ψάχνοντας το τηλέφωνο του Κάιζερ, διαπίστωσε ότι είναι πλαστικό παιχνίδι!
Σε μια άλλη λαμπρή στιγμή της καριέρας του, στη Βραζιλιάνικη ομάδα Μπανγκού, όπου είχε πάει έχοντας τη φήμη του γκολτζή, ο προπονητής τον συμπεριλαμβάνει στην αποστολή της ομάδας και κάθεται στον πάγκο. Στη διάρκεια του παιχνιδιού, καλείται να ξεκινήσει ζέσταμα για να μπεί ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο. Ο Κάιζερ, γνωρίζοντας ότι αυτό θα σημάνει το τέλος του στην ομάδα, σκαρφίζεται έναν τρόπο διαφυγής:
«Παρατήρησα ότι οι οπαδοί προσέβαλλαν τους παίκτες της ομάδας, οπότε κι εγώ σκαρφάλωσα στα κάγκελα της εξέδρας και τους επιτέθηκα», παραδέχθηκε αργότερα σε συνέντευξη του.
Το πλάνο έπιασε, καθώς ο διαιτητής τον απέβαλλε με κόκκινη κάρτα πριν καν περάσει στον αγωνιστικό χώρο.
Όταν ο πρόεδρος της ομάδας του ζήτησε εξηγήσεις, ο ετοιμόλογος Κάρλος του είπε: «Πριν πεις οτιδήποτε, άκουσε με πρώτα. Ο Θεός μου έδωσε ένα πατέρα που έφυγε από τη ζωή. Αλλά μετά μου έδωσε άλλον ένα, εσένα, και δε μπορώ να επιτρέχω σε κανένα να σε αποκαλεί κλέφτη. Αυτό έλεγαν οι φίλαθλοι, για αυτό και παρενέβην».
Ο πρόεδρος της ομάδας, συγκινημένος από τις εξηγήσεις του τον φίλησε και αντί να τον απολύσει, του επέκτεινε το συμβόλαιο για επιπλέον έξι μήνες!!!
Σήμερα, ο Κάρλος Ενρίκε Ραπόζο εργάζεται ως προσωπικός γυμναστής κι εξακολουθεί να διηγείται τη μεγάλη ποδοσφαιρική του ιστορία, όπου κι αν τον καλούν.
infiltr8or
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου