Μακεδονία και Κομμουνισμός
Αν δεν ενσωματώσουμε το πρόβλημα της Συμφωνίας που υπέγραψαν οι δύο ΥπΕξ στο πλαίσιο της Έξυπνης Ιστορίας δεν γίνεται κατανοητή η επιλογή της τοποθεσίας στη Λίμνη των Πρεσπών. Η επιλογή φαίνεται τυχαία όμως ακολουθεί ένα σχήμα του παρελθόντος που έχει ριζική σχέση με τον κομμουνισμό. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η Συμφωνία έγινε λόγω πιέσεων και ξεχνούν τον εκδικητικό της χαρακτήρα που σχετίζεται με τη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ για την Μακεδονία που έγινε τον Ιανουάριο του 1949. Ο Κομμουνισμός που υποτίθεται δεν υπάγεται στην έννοια των κρατών, ακολούθησε στην Ελλάδα τη γραμμή της Μόσχας.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει από το 1948 όπου ο Στάλιν και ο Τίτο έρχονται σε αντιπαράθεση σε σχέση με τα Βαλκάνια. Έτσι η Συμφωνία δεν είναι το απομονωμένο αποτέλεσμα της επιλογής μιας πύρινης κυβέρνησης αλλά η συνέχεια μιας ιδεολογίας που δεν κατάφερε να ριζώσει στην Ελλάδα και ήθελε να πάρει το αίμα της πίσω χάρη σε αυτή την πράξη βαρβαρότητας. Διότι ήθελαν από τότε να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο κράτος της Μακεδονίας εντός της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας. Έτσι ο Ζαχαριάδης χωρίς κριτική σκέψη ακολουθεί κατά γράμμα τις σταλινικές εντολές. Έτσι συνδύασε και το σχέδιο περί ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΚΚΕ το 1924. Η επιλογή των Πρεσπών είναι η κομματική συνέχεια μιας βάρβαρης ιδεολογίας κατά του Ελληνισμού για την λεγόμενη αποκατάσταση της Μακεδονίας.
πηγή
Τι κομμουνισμός, τι εκφυλισμένος κομμουνισμός
Πολλοί θεωρούν ότι υπάρχουν ριζικές διαφορές μεταξύ ΚΚΕ και Σύριζα, αλλά απλώς εξετάζουν τα δεδομένα ξεχνώντας το παρελθόν και τις άμεσες σχέσεις μεταξύ αυτών των πολιτικών οντοτήτων και γι’ αυτόν τον λόγο ξαφνιάστηκαν με τη Συμφωνία που προσπαθούν να περάσουν. Λόγω επιρροής της κομμουνιστικής λήθης περί ιστορίας, δημιουργούνται κάθε φορά νέες διακλαδώσεις που προσπαθούν να σβήσουν τα κοινά σημεία.
Το ΚΚΕ που ιδρύθηκε ως ΣΕΚΕ το 1918 είναι μαρξιστικό λενινιστικό κόμμα. Δεν μπόρεσε να περάσει στο στάδιο του ευρωκομμουνισμού και δεν ξεπέρασε την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Μετονομάστηκε σε ΚΚΕ το 1924 και ήδη από τότε υπήρχαν προβλήματα με την Μακεδονία. Το 1927 έχει τρεις ομάδες: οι σταλινικοί, οι τροτσκιστές, οι κεντριστές. Το 1941 δημιουργεί το ΕΑΜ που θα ιδρύσει τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ. Το 1968 έρχεται η διάσπαση. Έχουμε πια ΚΚΕ εξωτερικού και ΚΚΕ εσωτερικού. Το 1974 λειτουργούν μαζί μέσω του ΕΔΑ ως Ενωμένη Αριστερά. Το κεντρικό τους σύνθημα ήταν η Αλλαγή.
Το 1989 συγκροτήθηκε ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου. Το 1991 έγινε νέο κόμμα που κράτησε το όνομα του έως το 2003. Το 2004 συμμετέχει στον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ο ΣΥΝ αυτοδιαλύθηκε το 2013 αφού το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ενιαίο κόμμα. Αν έχουμε όλα αυτά τα δεδομένα, είναι δύσκολο να θεωρούμε ότι δεν έχουν καμιά σχέση κι ότι δεν έχουν μια ιδεολογική προσέγγιση του Σκοπιανού.
πηγή
Ενάντια στο μίσος της ιστορίας
Όταν υπάρχουν για δεκαετίες κόμματα που μιλούσαν για ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη, εις βάρος της Ελλάδας, πώς θέλουμε να κάνουμε αντικειμενικές συγκρίσεις με το θέμα της διπλής ονομασίας; Όταν μια κυβέρνηση διαπραγματεύεται για το όνομα, ενώ θεωρεί ότι το μονολεκτικό θα ήταν το φυσιολογικό λόγω της ιδεολογικής παράδοσης, πώς θέλουμε να πετύχει μια καλύτερη συμφωνία; Αν δεν ξεχνάμε τα δεδομένα του παρελθόντος δεν ξαφνιαζόμαστε και μάλιστα προβλέπουμε τη συνέχεια. Και γι’ αυτό ήταν από την αρχή σημαντικός ο λόγος ύπαρξης των Συλλαλητηρίων του ελληνικού λαού, διότι αλλιώς δεν θα υπήρχε και η σύνθετη ονομασία.
Έτσι βλέπουμε ότι οι διαπραγματεύσεις της εξουσίας δεν έγιναν με τα Σκόπια για να αποκτήσει ένα νέο όνομα η FYROM, αλλά με μας και ανάλογα με την αντίδραση μας και την ανάδραση μας διαμορφώθηκε μια νέα διατύπωση που μειώθηκε στο επίπεδο των ΥπΕξ δίχως την υπογραφή των Πρωθυπουργών. Γι’ αυτόν τον λόγο όταν εξετάζουμε τη Συμφωνία πρέπει να τη βάζουμε στο σωστό πλαίσιο, όχι μόνο για να καταλάβουμε αλλά και για να την αντιμετωπίσουμε στρατηγικά και ορθολογικά δίχως πια να πέσουμε στις παγίδες της προπαγάνδας και της ιδεολογίας που ξεχνούν το Ελληνικό Έθνος επειδή μισούν την ίδια την ιστορία μας.
πηγή
Σκοπιανές δυσκολίες
Οι σκοπιανές δυσκολίες προέρχονται από το γεγονός ότι δεν θέλουν να αλλάξουν το όνομά τους για όλα τα άλλα σημεία της Συμφωνίας και βέβαια είναι σύμφωνοι απλώς περιμένουν περισσότερα από τον ΥπΕξ και τον Πρωθυπουργό, επειδή ήξεραν ότι πιστεύουν στη σοσιαλιστική Μακεδονία, αφού ακολουθούν την κομματική προσέγγιση του παρελθόντος που δεν μπορεί να κάνει καμιά υπέρβαση. Όμως τα ελληνικά Συλλαλητήρια δεν επέτρεψαν την μοναδική χρήση της λέξης Μακεδονία. Έτσι βλέπουμε ότι η εθνικιστική προσέγγιση των Σκοπίων ταυτίζεται με την κομμουνιστική προσέγγιση της κυβέρνησης στην Ελλάδα.
Με άλλα λόγια ο ΥπΕξ και ο Πρωθυπουργός θα ήθελαν να είναι ακόμα πιο σκοπιανοί αλλά φοβούνται να μη χάσουν τη θέση τους. Έτσι ιεραρχικά στην Ελλάδα πάει πρώτα η θέση, μετά το κόμμα κι ύστερα η ιδεολογία. Αν όλα λειτουργούν μαζί, τότε είναι τέλεια. Αν όμως πρέπει να επιλεχθούν σημεία, δεν θα υπάρχει καμία φιλική σχέση. Και αυτό είναι το σκοπιανό πρόβλημα, διότι ο Πρωθυπουργός της FYROM δεν μπορεί να βασιστεί με σιγουριά στον ανάλογό του. Έτσι το θέμα του ονόματος παραμένει ανοιχτό στα Σκόπια ακόμα και με το χάπι του NATO και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
πηγή
Το γελοίο του κομματισμού
Όταν διαβάζουμε τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού για το Σκοπιανό συνειδητοποιούμε πόσο γελοίος μπορεί να γίνει ο κομματισμός για ν' αποδείξει ότι έχει δίκιο, ενώ ένας ολόκληρος λαός έχει επαναστατήσει εναντίον του. Όταν θεωρεί ότι η Συμφωνία είναι ιστορική μάλλον δεν βλέπει πόσο βαθιά θα τον πληγώσει η ιστορία. Νομίζει ότι έχει βρει τις βάσεις για την επίλυση ενός εξαιρετικά σημαντικού ζητήματος, ενώ αυτές με τη δική του έννοια υπήρχαν από το 1949. Και η μόνη προοπτική για όλη την περιοχή είναι βέβαια να αδειάσει όλη τη γωνία των Βαλκανίων αυτός ο εκφυλισμένος κομμουνισμός που προσπαθεί μάταια να ξεχωρίσει από τον κομμουνισμό, ενώ ακολουθεί τα βήματά του λόγω απουσίας κριτικής σκέψης επειδή μόνο και μόνο show must go on! Πιστεύει ακόμα στην βαλκανική ένωση σαν να ήταν μιά μικρή σοβιετική ένωση χωρίς βέβαια να αντιληφθεί ότι είναι ο μόνος που δεν έζησε σε τέτοιο καθεστώς, ενώ οι άλλες χώρες ξέρουν ακριβώς τι σημαίνει να είσαι δορυφόρος σε ένα τέτοιο βάρβαρο σύστημα. Έτσι μοιάζει με τα φανατικά παιδιά της νεολαίας του κόκκινου που συνεχίζει να λέει τα ίδια, ενώ καταρρέουν τα πάντα αλλά είναι λογικό αφού δεν έχει την ικανότητα να πει τίποτα άλλο.
πηγή
Περί Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού
Με το Σκοπιανό αντιλαμβανόμαστε ότι πολλοί πολιτικοί της Ελλάδας δεν έχουν καν διαβάσει τη θεμελιακή Συνθήκη με τα 14 Άρθρα της που υπεγράφη στις 4 Απριλίου 1949, ενώ είναι σε ισχύ ακόμα και τώρα. Το Άρθρο 1 κάνει άμεση αναφορά στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το Άρθρο 2 επιδιώκει την εξάλειψη συγκρούσεων και ενθαρρύνει την οικονομική συνεργασία. Το Άρθρο 3 επιμένει πάνω στην έννοια της ένωσης. Το Άρθρο 4 αποτελεί τη προστασία ενός κράτους – μέλους που απειλείται. Το άρθρο 5 θεμελιώνεται μέσω του Άρθρου 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το Άρθρο 6 προσδιορίζει τις περιοχές προστασίας.
Το Άρθρο 7 σέβεται τα δικαιώματα του Χάρτη και το Συμβούλιο Ασφαλείας. Το Άρθρο 8 εξηγεί ότι οι διατάξεις της Συνθήκης έχουν προτεραιότητα. Το άρθρο 9 μέσω του Συμβουλίου ιδρύει την Επιτροπή Άμυνας. Το άρθρο 10 απαιτεί την ομοφωνία. Το άρθρο 11 εξηγεί την επικύρωσή της και τα όργανά της. Το άρθρο 12 προβλέπει την ισχύ για δέκα έτη ως έχει και μετά τις απαιτούμενες αναθεωρήσεις. Το άρθρο 13 είναι η ασφαλιστική δικλείδα για τα είκοσι έτη. Το άρθρο 14 διευκρινίζει ότι το κείμενό της είναι αυθεντικό και στα αγγλικά και στα γαλλικά. Ας τη διαβάσουν λοιπόν οι πολιτικοί μας για να μην εκτεθούν περισσότερο με τις δηλώσεις τους.
Η Συνθήκη Του Βορείου Ατλαντικού
πηγή
Οι σκοπιανές δηλώσεις περί στρατού
Δεν φτάνει που ο ΥπΕξ είναι πιο σκοπιανός από σκοπιανό αναγκάζεται να δικαιολογήσει τον Πρωθυπουργό της FYROM όταν αυτός μιλά για Μακεδονικό Στρατό, λέγοντας τελικά ότι η περίφημη Συμφωνία δεν είναι σε ισχύ, αφού δεν έχει κυρωθεί από τα δύο κράτη. Τότε γιατί είναι τόσο περήφανος για αυτήν την επιτυχία που δεν υπάρχει ακόμα; Τότε γιατί ο Πρωθυπουργός μιλά για ιστορική Συμφωνία, ενώ δεν είναι ακόμα σε εφαρμογή; Στην πραγματικότητα ούτε ο ΥπΕξ, ούτε ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να μαζέψει τον Σκοπιανό Πρωθυπουργό που έχει αρχίσει τον προεκλογικό του αγώνα, διότι το μέλλον του εξαρτάται και από το δημοψήφισμα της FYROM, δεν μπορεί να περιμένει για να καλύψει τα νώτα της ομάδας διαπραγμάτευσης.
Ο Πρωθυπουργός της FYROM δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ. Θα πρέπει αντιθέτως να αξιοποιήσει το όλο πλαίσιο και να ενισχύσει τη λέξη μακεδονική για να μπορέσει να πείσει τους ψηφοφόρους ότι το Βόρεια είναι λεπτομέρεια δίχως σημασία, διότι στο τέλος της υπόθεσης δεν θα το χρησιμοποιούν. Η ουσία είναι να πείσει η FYROM την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, τα άλλα είναι λεπτομέρειες, διότι έχουν τη συγκατάθεση του Πρωθυπουργού και του ΥπΕξ της Ελλάδας. Μόνο που δεν υπολόγισαν την αντίσταση του Ελληνικού λαού που έχει περάσει σε άλλη φάση, επειδή δεν μπορεί να εμπιστευτεί αυτούς που μιλούν στο όνομά του.
πηγή
Το Άρθρο 23 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας
Πολλοί πολιτικοί της Ελλάδας φαίνεται όχι μόνο να μην έχουν διαβάσει την Ενδιάμεση Συμφωνία και ειδικά το Άρθρο 23. Έτσι θεωρούν ότι πρέπει να ακολουθήσουν κάποια δέσμευση αλλιώς θα υπάρξουν επιπτώσεις. Ας εξετάσουμε λοιπόν το δύο εδάφια αυτού του Άρθρου.
1. This Interim Accord shall enter into force and become effective on the thirtieth day following the date on which it is signed by the representatives of the Parties as set forth below.
Η Ενδιάμεση Συμφωνία είναι σε ισχύ μετά από τριάντα ημέρες. Η υπογραφή έγινε στις 13 Σεπτεμβρίου 1995. Και δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό το επίπεδο.
2. This Interim Accord shall remain in force until superseded by a definitive agreement, provided that after seven years either Party may withdraw from this Interim Accord by a written notice, which shall take effect 12 months after its delivery to the other Party.
Αυτό το σημείο εξηγεί ξεκάθαρα ότι η Ενδιάμεση Συμφωνία παραμένει σε ισχύ όσο δεν έχει αντικατασταθεί από μια οριστική. Κατά συνέπεια δεν έχει ημερομηνία λήξης. Επίσης μετά από 7 χρόνια κάθε Μέρος μπορεί να αποσυρθεί αφού προειδοποιήσει το άλλο. Και η ενεργοποίηση αυτής της απόφασης γίνεται μετά από 12 μήνες. Έτσι και να υπάρξει κάποιο πρόβλημα, η Ελλάδα εύκολα μπορεί να αποσυρθεί από την Ενδιάμεση Συμφωνία και βέβαια μπορεί να διατηρήσει τα ίδια της Δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ ειδικά για το θέμα της αρνησικυρίας.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου