– κ. Παναγόπουλε, σήμερα πάω άδικα στο δικαστήριο.
– Θα μου επιτρέψεις, να σε παρηγορήσω και του είπα την εξής ιστορία:
”Κάποτε ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος πήγαινε στην Αλεξάνδρεια, όμως νύχτωσε και δεν πρόλαβε να μπει στην πόλη.
Αναγκάστηκε έτσι να διανυκτερεύσει, λίγο έξω από την πόλη, σε ένα ποιμνιοστάσιο ενός βοσκού, ο οποίος ήταν γνωστός του.
Το βράδυ όμως, ήρθαν κλέφτες και έκλεψαν τα πρόβατα του βοσκού και το πρωί όταν ήρθε η αστυνομία κατηγόρησαν τον Άγιο, ότι πήγε εκεί, με σκοπό να απασχολήσει το βοσκό και να βρουν έτσι την ευκαιρία οι κλέφτες να επιτελέσουν το έργο τους.
Έτσι φυλακίστηκε ο Όσιος, παρόλο που δεν έκανε τίποτα. Στο κελί που τον βάλανε, υπήρχαν άλλοι 2 συγκρατούμενοι. Αυτοί ρώτησαν τον Όσιο, τί έκανε και τον έφεραν εδώ.
– Τίποτα δεν έκανα τέκνα μου, απάντησε αυτός. Είμαι αθώος!
– Δεν μπορεί, επέμεναν αυτοί. Κάτι θα έχεις κάνει. Δηλαδή ο Θεός είναι άδικος, ώστε επέτρεψε να σε βάλουν φυλακή, χωρίς να έχεις κάνει το παραμικρό; Και ακόμα φοράς το ράσο και δεν το έχεις πετάξει, με όλα αυτά που σου συμβαίνουν;
– Τίποτα δεν έκανα τέκνα μου, απάντησε αυτός. Είμαι αθώος!
– Δεν μπορεί, επέμεναν αυτοί. Κάτι θα έχεις κάνει. Δηλαδή ο Θεός είναι άδικος, ώστε επέτρεψε να σε βάλουν φυλακή, χωρίς να έχεις κάνει το παραμικρό; Και ακόμα φοράς το ράσο και δεν το έχεις πετάξει, με όλα αυτά που σου συμβαίνουν;
Ο Όσιος δεν τους απάντησε πάνω σε αυτό, αλλά τους ρώτησε, για ποιό λόγο ήταν και αυτοί φυλακισμένοι.
– Και οι 2 μας, καταδικαστήκαμε για φόνο, χωρίς να τον έχουμε διαπράξει, απάντησαν. Είμαστε και εμείς άδικα εδώ μέσα, όπως και εσύ! Πού είναι ο Θεός, που είναι η δικαιοσύνη Του; Δεν υπάρχει γέροντα ο Θεός. Και εμείς πιστεύαμε, αλλά μετά από όλα αυτά, δεν πιστεύουμε πιά…
Ο Όσιος Εφραίμ σοκαρίστηκε και σιώπησε και το βράδυ, όταν οι 2 συγκρατούμενοι του αποκοιμήθηκαν, άρχισε να προσεύχεται και να παρακαλεί το Χριστό, να του αποκαλύψει τί ακριβώς συμβαίνει…
Εκεί που προσευχότανε, του παρουσιάζεται άγγελος Κυρίου και του λέει:
– Άκουσε να μάθεις, ότι ο Θεός δεν είναι άδικος, αλλά δίκαιος. Δεν είστε άδικα εδώ μέσα και μη σκανδαλίζεσαι. Ο ένας κρατούμενος και τον έδειξε με το χέρι του, είχε πάει με τον φίλο του στο ποτάμι, για να κόψουν ξύλα και ο άλλος γλίστρησε και έπεσε στο ποτάμι. Και τον φώναξε να τον βοηθήσει, αλλά αυτός αδιαφόρησε, φοβούμενος μήπως πέσει και αυτός στο ποτάμι. Ο φίλος του τελικά πνίγηκε… Χρεώθηκε λοιπόν τον θάνατο αυτόν και αυτό πληρώνει. Ο άλλος συγκρατούμενος σου, είχε κάποτε κάποιες διαφορές με έναν προύχοντα του χωριού του. Δυνατός άνθρωπος ο προύχοντας και διότι δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μαζί του, αφού δεν ήταν το χεριού του, του συκοφάντησε το κορίτσι του ως ανήθικο. Το κορίτσι εκείνο με τις κατηγορίες εκείνες, δεν μπόρεσε να παντρευτεί… Αυτή η πράξη του συγκρατούμενό σου, θεωρείται από το Θεό φόνος ηθικός και πληρώνει τώρα αυτήν την πράξη του. Εσύ πάλι όταν ήσουν μικρός 10 ετών, εκεί που έπαιζες, έλυσες μια μοσχάρα μιας χήρας και έφυγε η μοσχάρα και ακόμα η χήρα την κλαίει… Αυτή τη μοσχάρα της χηρούλας πληρώνεις τώρα! Τους αναστεναγμούς αυτής της χήρας πληρώνεις τώρα…
– Άκουσε να μάθεις, ότι ο Θεός δεν είναι άδικος, αλλά δίκαιος. Δεν είστε άδικα εδώ μέσα και μη σκανδαλίζεσαι. Ο ένας κρατούμενος και τον έδειξε με το χέρι του, είχε πάει με τον φίλο του στο ποτάμι, για να κόψουν ξύλα και ο άλλος γλίστρησε και έπεσε στο ποτάμι. Και τον φώναξε να τον βοηθήσει, αλλά αυτός αδιαφόρησε, φοβούμενος μήπως πέσει και αυτός στο ποτάμι. Ο φίλος του τελικά πνίγηκε… Χρεώθηκε λοιπόν τον θάνατο αυτόν και αυτό πληρώνει. Ο άλλος συγκρατούμενος σου, είχε κάποτε κάποιες διαφορές με έναν προύχοντα του χωριού του. Δυνατός άνθρωπος ο προύχοντας και διότι δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μαζί του, αφού δεν ήταν το χεριού του, του συκοφάντησε το κορίτσι του ως ανήθικο. Το κορίτσι εκείνο με τις κατηγορίες εκείνες, δεν μπόρεσε να παντρευτεί… Αυτή η πράξη του συγκρατούμενό σου, θεωρείται από το Θεό φόνος ηθικός και πληρώνει τώρα αυτήν την πράξη του. Εσύ πάλι όταν ήσουν μικρός 10 ετών, εκεί που έπαιζες, έλυσες μια μοσχάρα μιας χήρας και έφυγε η μοσχάρα και ακόμα η χήρα την κλαίει… Αυτή τη μοσχάρα της χηρούλας πληρώνεις τώρα! Τους αναστεναγμούς αυτής της χήρας πληρώνεις τώρα…
– Μα εγώ μοίρασα όλα όσα είχα και τα έδωσα στους φτωχούς και χρωστάω την μοσχάρα; ρώτησε ο Όσιος.
– Εκείνα τα έδωσες ελεημοσύνη, τα χάρισες, ενώ η αμαρτία σου είναι χρέος, δεν σβήνει και την πληρώνεις με την φυλάκισή σου.
Αυτά είπε ο άγγελος και έγινε άφαντος. Κόκκαλο ο Άγιος Εφραίμ. Όταν ξημέρωσε, είπε στους συγκρατούμενούς του.
– Δίκαια παιδιά μου είμαστε εδώ μέσα. Εσύ και εσύ έκανες αυτό και αυτό και εγώ έκανα αυτό. Οπότε δικαίως είμαστε εδώ μέσα. Ας γονατίσουμε λοιπόν και ας προσευχηθούμε, για να κάνει έλεος ο Θεός.
Πράγματι προσευχηθήκανε και το αποτέλεσμα ήταν, μετά από 3 μέρες να έρθει και για τους 3 αθωωτική απάντηση και ελευθερώθηκαν.
Ακούγοντας ο κρεοπώλης την ιστορία αυτή, μου είπε:
– Ωχ! Αν ισχύσει αυτό και σε μένα και πληρώσω όλα τα άλλα, κάηκα! Κάνε την προσευχή σου κ. Παναγόπουλε, ώστε να δικαστώ μόνο για το σημερινό…
Καταλάβατε; Εμείς δεν βλέπουμε εκείνες τις αδικίες, που κάναμε άλλοτε. Εκείνα τα γλυτώσαμε και τα καταφέραμε και κοιτάζουμε το σήμερα και λέμε: ”έχω δίκαιο”. Ναι έχεις δίκαιο, αλλά κάποτε άλλοτε είχες άδικο και πληρώνεις εκείνα. Είναι δίκαιος ο Θεός και σε βοηθάει να πληρώσεις λογαριασμούς από εδώ, για να μη βρεθείς χρεωμένος εκεί.
Μακάριοι όσοι ξεχρεώσουν εδώ και δεν θα βρεθούν με εντάλματα συλλήψεως εκεί, στον άλλο κόσμο…
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου