Ανησυχία και προβληματισμο εχει προκαλεσει στον Πειραιά η προοπτική σταδιακής αποδυνάμωσης του Χατζηκυριακειου Ορφανοτροφειου Θηλέων, το οποίο μετά από 130 χρόνια γονιμης και εξαιρετικά αποδοτικης λειτουργίας, σήμερα ουσιαστικά απειλείται με αφανισμό,γιατί, δυστυχώς, στις μέρες μας ή φιλανθρωπία έχει χάσει το νόημά της και έχει μετατραπεί σε μια ιδιαίτερα αποδοτική…μπίζνα για ορισμένους…
Μέχρι σήμερα το Ίδρυμα έχει παραδώσει στην κοινωνία χιλιάδες γυναίκες που έκαναν οικογένειες, μεγάλωσαν παιδιά με αρχές, ήθος και αξιοπρέπεια και προσέφεραν τα μέγιστα από όλα τα μετερίζια της κοινωνικής ζωής της χώρας. Οι περισσότερες διακρίθηκαν για την ευαισθησία και την ανθρωπιά τους και βοήθησαν αποτελεσματικά πολλούς Πειραιώτες που βρέθηκαν σε ανάγκη, ακριβώς επειδή αυτό εισέπραξαν ως παιδιά, όταν στο Χατζηκυριακειο βρήκαν μια ζεστή αγκαλιά την περίοδο που βρέθηκαν μόνα και αβοήθητα στον κυκλώνα της ζωής. Αγαπη και στοργή βίωσαν στην ανάγκη τους, αγάπη και αλτρουισμο έδειξαν όταν είχαν άλλοι ανάγκη. Αυτη είναι η μεγάλη προσφορά του Ιδρύματος στην κοινωνία,γι αυτό και οι πειραιώτες ανησυχούν όταν βλέπουν ότι επιχειρείται η αποδόμηση και η περιθωριοποίησή του.
Το Χατζηκυριακειο είναι ένας οργανισμός αυτάρκης γιατί ο ευεργέτης είχε φροντίσει για όλα. Απο τα ενοίκια των ακινήτων που διαθέτει εισπράττει 1,7 εκατ ευρώ το χρόνο. Τα παιδιά πάνε κάθε καλοκαίρι διακοπές με έξοδα άλλου ευεργέτη της πόλης του Μπάκαλα, ο οποίος έχει δωρίσει δύο ακίνητα στον Δήμο στο κέντρο του Πειραιά. Επίσης κάθε κοπέλα που παντρεύεται παίρνει προίκα 8000 ευρω από το κληροδότημα Αλμυράντη που έχει διαθέσει για τον λόγο αυτό το ακίνητο φιλέτο που βρίσκεται στην Βουλής και Κολοκοτρώνη στην Αθήνα.
Σήμερα φιλοξενεί 82 κορίτσια τα οποία είτε είναι ορφανά, είτε από οικογένειες που δεν μπορούν να τα συντηρησουν, είτε έχουν κακοποιηθεί και αποξενωθηκαν από το περιβάλλον τους με εισαγγελική εντολή. Περιπου 25 μένουν μόνιμα στο ίδρυμα, τα 25 είναι άνω των 18 ετών και μένουν σε διαμερίσματα που τους έχει παραχωρήσει το Χατζηκυριακειο, αλλά είναι σε ελεγχόμενο περιβάλλον με κοινωνικές λειτουργούς και πλήρη υποστήριξη σε ο,τι χρειαζονται και τα υπόλοιπα σπουδάζουν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Ακομα και παιδιά του Ιδρύματος που σπουδάζουν σε πόλεις εκτός Αττικής, διαμένουν σε σπίτια που μισθωνονται για λογαριασμό τους, ενώ τους δίδονται και χρήματα για τα έξοδα τους. Ο,τι ακριβώς κάνει μια οικογένεια για τα παιδιά της το κάνει το Χατζηκυριακειο. Και ίσως και καλύτερα γιατί το κάνει με τρόπο επιστημονικά ελεγμένο και προσεγμένο.
Τα μικρότερα παιδιά πηγαίνουν σε δημοτικό σχολείο που βρίσκεται μέσα στο χώρο του Ιδρύματος και λειτουργεί σαν κανονικό σχολείο γιατί έχουν μαθητές από όλη την περιοχή. Διπλα ακριβώς, πάλι σε έκταση που έχει παραχωρήσει το Ίδρυμα, λειτουργεί το γυμνάσιο και το λύκειο. Να σημειώσουμε ότι διδάσκονται ιδιαίτερα μαθήματα για αδύνατους μαθητές και δύο ξένες γλώσσες υποχρεωτικά, ούτως ώστε τα παιδιά που τελειώνουν το γυμνάσιο να έχουν πάρει τουλάχιστον proficiency.
Λειτουργεί επίσης και κλειστό γυμναστήριο, ενώ υπάρχει ψυχολόγος και ειδικευμένο προσωπικό για κάθε περίπτωση. Ενδεικτικα αναφέρουμε ότι το φαγητό καθορίζεται από κλινικό διαιτολόγο γιατρό του Τζανείου νοσοκομείου.
Το κεντρικό κτίριο, αποτελεί τοπόσημο για τον Πειραιά και είναι ένα κτίριο με ιστορία και αξία εφάμιλλη του Δημοτικού Θεάτρου. Ενα κτίριο που θεωρείται η Ακρόπολη της πόλης. Το κτίριο αυτό με τους σεισμούς του 1999 είχε χαρακτηριστεί ως κίτρινο. Έτσι άδειασε, τα παιδιά μεταφέρθηκαν σε λυόμενα σπιτάκια όπως και οι άλλες υπηρεσίες και στη συνέχεια με προγράμματα ΕΣΠΑ άρχισαν τα έργα αναστήλωσης, αποκατάστασης και ανακαίνισης του ιστορικού κτιρίου.
Οπως λέγεται τα έργα έχουν ολοκληρωθεί αν και η Διοίκηση αναφέρει ότι θα ολοκληρωθούν του χρόνου και τότε θα ξηλωθουν τα λυόμενα και θα λειτουργήσει το κανονικό κτίριο. Τον περασμένο Φεβρουάριο έγινε αιφνιδιαστικος εξονυχιστικος έλεγχος σε όλους τους χώρους, στα παιδιά, στις αποθήκες, στα πλυντήρια, στις τραπεζαρίες κλπ και βρέθηκαν όλα άψογα. Οπως ήταν και τότε, όταν είχε βραβευθει από την Ακαδημία Αθηνών. Στις παρατηρήσεις είχε αναφερθεί όμως ότι θα έπρεπε να γίνει σύντομα η μετακόμιση στο κανονικό κτίριο….
Αυτό λοιπόν το διαμάντι του αλτρουισμου και της φιλανθρωπίας, που με τόση αγάπη και σοφία ίδρυσαν ο αείμνηστος Γιάννης Χατζηκυριάκος και η σύζυγος του Μαριγώ, που προέβλεψαν και τις μελλοντικες του ανάγκες και διασφάλισαν την απρόσκοπτη λειτουργία του στο διηνεκές, φαίνεται …ότι χαλάει κάποια σχέδια και πρέπει να μπει σε …καλούπια ξενόφερτα που κάποιοι τα έχουν… βαφτίσει σύγχρονα και μοντέρνα. Αληθεια ένα ίδρυμα-θεσμός που λειτουργεί 130 χρόνια και προσφέρει γιατί θα πρέπει να…εκμοντερνισθει;
Γιατί θα πρέπει να μπει σε άλλη λογική που ελάχιστη σχέση έχει με την ελληνική παράδοση και κουλτουρα; Αυτά τα ερωτήματα ακούγονται όλο και περισσότερο στον Πειραιά μετά το νέο νόμο της αρμόδιας υφυπουργού Δόμνας Μιχαηλίδου που δηλώνει και πειραιώτισσα και έγινε προσφάτως γνωστή από την απόπειρα να κλείσει φορείς όπως το Χαμόγελο του παιδιού.
Αυτά βλέπει ο κόσμος και φοβάται. Φοβαται μήπως αυτό που δεν έγινε στο Χαμόγελο επειδή πήρε έκταση, γίνει στο Χατζηκυριάκειο, όπου υπάρχουν μέλη της Διοίκησης που έχουν ταχθεί ανοιχτά υπέρ του κλεισίματος των Κέντρων Κλειστής Φιλοξενίας Παιδιων, στα πλαίσια της …αποϊδρυματοποίησης. Αλήθεια οι λέξεις μας πείραξαν;
Αν ένας φορέας κάνει επί 130 χρόνια ένα έργο που το αναγνωρίζουν όλοι, ακόμα και η Ακαδημία Αθηνών, επειδή μας ενοχλεί το όνομα του θα πρέπει να τον αλλάξουμε; Γιατί όμως δεν αλλάζουμε το όνομα και όχι ολόκληρη τη δομή; Μήπως υπάρχει και τίποτα άλλο; Αυτό το άλλο είναι που προβληματίζει τον κόσμο. Και τον ανησυχεί….
Πάμε όμως παρακατω.
Στο ΦΕΚ 2313/2022 που αναφέρεται στο πρόγραμμα ημιαυτόνομης διαβίωσης, προβλέπεται ότι το Χατζηκυριακειο θα μπορεί να φιλοξενεί μέχρι 20 παιδιά. Τα υπόλοιπα θα εγκατασταθουν σε διαμερίσματα που θα βρει η UNICEF Ελλάδος μέσω επιχειρησιακου εταίρου.
Έχει κυκλοφορήσει ότι ο εταίρος αυτός ψάχνει να βρει σπίτια στα Πατήσια, στον Κολωνό, στο Μεταξουργείο κλπ. Αυτο κάποιοι το λένε αποϊδρυματοποίηση. Μαλιστα λένε ότι τα παιδιά θα μπορούν να εργάζονται για να έχουν χαρτζιλίκι.
Μάλιστα η κ. Μιχαηλιδου ζήτησε συνεργασία με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο για να απασχολούνται παιδιά από 16 ετών που θα ζουν σε αυτά τα σπίτια σε ξενοδοχεία!!! Δηλαδή ένα παιδί του Χατζηκυριάκειου, που πηγαίνει στο λύκειο, που βρίσκει πέντε φορές την ημέρα ποιοτικό φαγητό, που του καλύπτονται ολα τα εξοδα, που μπορεί να βγει για βόλτα ή για να πάει στην οικογένεια του, που δεν έχει να σκεφτεί τίποτα, που πάει όπου θέλει, ακόμα και για καφέ με παρέα αλλά παιδιά, που μπορεί βρει πάντα έναν ανθρωπο να πει το πρόβλημά του και τόσα άλλα, θα έρθει ξαφνικά σε μια άγνωστη γειτονια, περιτριγυρισμενο από υπόπτους η μαστρωπούς, χωρίς στηρίγματα, χωρίς φίλους, χωρίς ασφάλεια και αναγκασμενο να δουλεύει για να έχει λεφτά.
Πότε θα δουλεύει, πότε θα σπουδαζει, πότε θα διασκεδαζει; Αυτά φαίνεται ότι ελάχιστα απασχολούν τους εμπνευστές της αποϊδρυματοποίησης που μάλλον επιδιώκουν να διασφαλίζουν φτηνό εργατικό δυναμικό στα ξενοδοχεία που ψάχνουν απεγνωσμένα για προσωπικό…
Ας δούμε ομως ποιος είναι ο επιχειρησιακος εταίρος που προβλέπει ο νόμος. Σύμφωνα με την Διοίκηση του Ιδρύματος, έχουν ήδη υπογράψει σύμβαση με την ΜΚΟ IRC, η οποία για την προσφορά της στο θέμα της περίθαλψης των προσφύγων έχει πάρει μέχρι στιγμής από τα διάφορα διεθνή προγράμματα γύρω στα 31 εκατ.ευρω.
Αυτό θα πει …φιλανθρωπία. Με μεγάλες τσέπες…. Αν κοιτάξει κάνεις στα άτομα που μετέχουν σε αυτή τη ΜΚΟ θα βγει μεγαλοτραπεζίτες, τον Κίσσιγκερ, την Κοντολάιζα Ράις κ,λπ. Αλήθεια όλοι αυτοί οι μεγαλοτραπεζίτες και κορυφαίοι πολιτικοί πότε ανακάλυψαν την φίλανθρωπία; Μήπως όταν κατάλαβαν ότι είναι μεγάλη μπίζνα; Απλά ρωτάμε. Και μαζί μας πολλοί πειραιώτες που βλέπουν όλα αυτά τα …περίεργα που συμβαίνουν στο Χατζηκυριακειο. Γιατί όταν ένα ορφανοτροφειο δεν έχει παιδιά δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Όταν λοιπόν διαπιστωνουμε ότι από 82 παιδιά που φιλοξενεί θα του αφήσουν 20 και σταδιακά ίσως κανένα,εύλογα αναρωτιώμαστε: Γιατί; Ποιοι θέλουν το Χατζηκυριακειο κλειστό;
Μήπως κάποιοι που επωφθαλμιούν την περιουσία του; Κι εκείνα τα περίεργα πάρτι τα μεταμεσονύκτια που αναστατώνουν τους περιοίκους οι οποίοι εκφράζουν δημόσια και επώνυμα την απορία τους γιατί γινονται; Για να μην μπορούν να κοιμηθούν τα παιδιά και να ζητήσουν τα ίδια να φυγουν για να γλυτώσουν;
Οι εργαζόμενοι δίνουν την ψυχή τους για τα παιδιά. Οι περισσότεροι τα βλέπουν σαν παιδιά τους. Εχουν μεγαλώσει μαζί τους, τα έχουν από νήπια και τα βλέπουν επιστήμονες και τα καμαρώνουν. Ειναι οι φίλοι τους, οι δικοί τους άνθρωποι. Αυτο όμως έχει ενοχλήσει κάποιους. Και η Διοίκηση έσπευσε να τους απαγορεύσει να μιλάνε. Ο,τι βγαίνει προς τα έξω θα πρέπει να είναι απόλυτα ελεγχόμενο και σύμφωνο με τας…υποδείξεις.
Αυτή η μυστικοπάθεια, το εν κρυπτώ που λέει και το ευαγγέλιο, γεννά μαύρες σκέψεις στους Πειραιωτες. Βλεπουν πολλά περίεργα και δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Γι αυτό ανησυχούν. Και ψάχνουν εναγωνίως την αλήθεια. Θα την βρουν αραγε; Για να δουμε. Εμείς πάντως θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου