Ανασφαλής Προοδευτική Καρκινοβασία

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου 

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

 

Η προοδευτική οπισθοδρόμηση αποτελεί ένα από τα –ανασταλτικά- χαρακτηριστικά πολλών ΝεοΕλλήνων. Όταν δεν ασχολούνται με το κλέος των προγόνων, προσπαθούν διαρκώς να ερμηνεύσουν, αλλά και να πορευτούν προς το μέλλον με βάσει το παρελθόν. Αν το έπρατταν προκειμένου να αρύονται διδάγματα, ώστε να μην επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, τότε ουδείς ψόγος.   

 

Δυστυχώς θέλουν να προχωρήσουν κοιτώντας πίσω, με πρόθεση να πλήξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους (!). Προδήλως υπάρχει διανοητική, πολιτική, ηθική, δημοκρατική, εκτροπή πορείας, που οδηγεί σε λάθος κατεύθυνση και αποστέλλει λάθος μηνύματα ιδίως στους νεώτερους, ή σε λωτοφάγους γηραιότερους. (Σ.Σ Γι αυτό άλλωστε αναφέρθηκα και στην ηθική διάσταση του ζητήματος). Παράλληλα δίνεται η εντύπωση μιας συνεχούς ανασφάλειας και ενός αδικαιολόγητου φόβου προερχόμενα από καταστάσεις ή πρόσωπα του παρελθόντος.  

Η Βασιλεία μας τελείωσε. Καλώς ή κακώς (ζήτημα προσωπικής αποτιμήσεως). 

Η περιουσία και ιδιοκτησία του Τατοίου επίσης τακτοποιήθηκε. Άρα δεν έχουμε Βασιλεία, Βασιλική περιουσία, Βασιλική Αυλή, Βασιλικούς Σταύλους, κ.ο.κ. 

 

Ό,τι –και σε όποια κατάσταση – απόμεινε από το Τατόι ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Δηλ σε εμάς.  

Ουδείς Βασιλιάς (ζωντανός ή νεκρός) έχει δικαιώματα.  

Το ίδιο ισχύει και για τους (επι) γόνους.  

 

Τι πρέπει να γίνει με το (δικό μας πλέον) Τατόι;
Να συνεχίσει να χορταριάζει ή να αξιοποιηθεί; Προφανώς το δεύτερο.  

 

Τώρα αν κάποιοι το θέλουν καζίνο, ποδοσφαιρικό γήπεδο, φυτεία παπαρούνας, ή σταύλο –με κόπρο του Αυγεία – μουσείο, συνεδριακό κέντρο ή Πανεπιστήμιο ΝεοΕλληνικής διδασκαλίας δημοκρατικότητας ή –και – διχασμού, ας γίνει ένα Δημοψήφισμα με το ερώτημα: ποιος θέλετε να εγκατασταθεί ως διευθύνων Σύμβουλος εκεί; Ο (ακρο) δεξιός κος Κ. Μητσοτάκης ως …. αυλάρχης ή ο (ακρο) αριστερός κος Αλ. Τσίπρας ως … σταυλάρχης; Όμως ούτε ο κος Κ. Μ. είναι αυλάρχης ούτε ο Αλ.Τσίπρας είναι σταυλάρχης, αλλά ούτε και παλινόρθωση της μοναρχίας επίκειται από τυχόν αξιοποίηση της ανύπαρκτης περιουσίας της.  

 

Τι τάχα τρέμουν οι φανατικοί …. «Δημοκράτες» και σε ποια ψηφοθηρική επιτυχία ελπίζουν /στηρίζονται οι ανησυχούντες κομματικοί κροκόδειλοι;  

 

Αν πάλι ορισμένοι θέλησαν να πλήξουν τον υιό Κ. Μητσοτάκη επειδή ο πατέρας του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, είχε πει τότε το «unfair» για το Δημοψήφισμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τους πληροφορώ υπεύθυνα ότι είχε δίκιο. Όντως ο Κ.Κ δεν έδωσε ίδιες /ίσες ευκαιρίες στον πρώην (Σ.Σ και όχι τέως, όπως είθισται λανθασμένα να αποκαλείται) Βασιλέα. Αυτή είναι η αλήθεια! Είτε αρέσει, είτε όχι. Άρα δεν έπληξαν τον κο Πρωθυπουργό με το να αναφερθούν στον πατέρα του. Το αντίθετο συνέβη, για όσους γνωρίζουμε και ζήσαμε τα γεγονότα της εποχής εκείνης. (Σ.Σ Βέβαια δεν θα σχολιάσω την απρέπεια να εγκαλεί κανείς τον γιό, για κάτι που είπε ή έπραξε ο πατέρας του. Επειδή όμως τελικά ήταν τιμητικό, ως αληθές, το λεχθέν από τον πατέρα, το προσπερνώ).
 

ΥΓ Όταν υπάρχουν σοβαρά θέματα που (πρέπει να) απασχολούν, το να αναδεικνύουμε – με … «λερωμένη» μάλιστα, διπλωματικά, την δική μας φωλιά – ανύπαρκτα ζητήματα είναι επιεικώς φαιδρό. 

Με την ευκαιρία, ούτε από τον κο Γλύσμπουργκ Βασιλιά Κωνσταντίνο, ούτε από τον μακαρίτη Χίτλερ, ούτε από την κα Λεπέν κινδυνεύουμε. Για τον κο Πούτιν διατηρώ επιφυλάξεις.  

Από αυτούς που ξεχαρβαλώνουν τους δικούς μας θεσμούς προέρχεται ο μέγιστος κίνδυνος.

Share