Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα... απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει την Σβάστικα. Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης, που δεσπόζει της πόλης, την Γαλανόλευκη Σημαία που θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό. Η Εθνική Σημαία με τον μεγάλο ΣΤΑΥΡΟ στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα, που στέκει αγέρωχος κι όμορφος όπως πάντα. Εκεί στην θέση Καλλιθέα στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον ΕΥΖΩΝΟ, που φρουρούσε τηn ΣΗΜΑΙΑ να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας ΣΥΜΒΟΛΟ, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην Σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση. "ΟΧΙ"! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια ΣΗΜΑΣΙΑ και ΑΞΙΑ. Η Ελληνική Μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της, κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..
Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με την βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο Εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο ΠΑΝΙ πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με την Σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το Εθνικό μας Σύμβολο με το τίμιο ΑΙΜΑ ΤΟΥ.
Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από το κενό: 60 μέτρα πιο κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στον βράχο, σκεπασμένος με το σάβανο πού διάλεξε. Οι δύο Γερμανοί Αξιωματικοί πού είναι επί κεφαλής των εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι και ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης Ορεινής Μεραρχίας χρησιμοποιούν τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών για να στείλουν μήνυμα στον Χίτλερ: «Μάϊν Φύρερ, στις 27 Απριλίου, στις 8 και 10, εισήλθαμε εις τας Αθήνας, επί κεφαλής των πρώτων γερμανικών τμημάτων Στρατού και στις 8 και 45, υψώσαμε την Σημαία τού Ράϊχ πάνω στην Ακρόπολη και στο Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ».
Η Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική Κυβέρνηση Τσολάκογλου, να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της Σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση, όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο). Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η Ελληνική Σημαία δίπλα στην Γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλικάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ. Και κάθε χρόνο στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στην μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ είναι τ' όνομα του Ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει;). Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας. Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ στην ψυχή σας, κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά μέσα σας, κάθε φορά που αντικρίζετε την Σημαία μας. Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η ΣΗΜΑΙΑ, έχει βυζάξει ποταμούς Ελληνικού ΑΙΜΑΤΟΣ, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την ΤΙΜΗ και την Αξιοπρέπειά μας. Το αφιερώνουμε στους Ευρωπαίους. Και κάτι άλλο: «Το να προσπαθεί κάποιος να εξαλείψει μιαν Ιδέα είναι σαν να προσπαθεί να... συνθλίψει τον αέρα με μια μυγοσκοτώστρα».
Κι ΕΜΕΙΣ οι ΕΛΛΗΝΕΣ είμαστε... πλήρεις ΙΔΕΩΝ...
2 σχόλια:
Όταν πριν δέκα χρόνια πρωτοδιάβασα την ιστορία του ήρωα Κωνσταντίνου, έγραψα το παρακάτω. Δέξου το σαν ένα μνημόσυνο στη μνήμη του.
Στον ήρωα Κωνσταντίνο Κουκίδη
Κατακτητές οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα.
Αλαζόνες, περήφανοι, στον Ιερό Βράχο ανεβαίνουν.
Τους ενοχλεί η γαλανόλευκη, το καμάρι, η πνοή μας.
Θέλουν να επάρουν την επαίσχυντη με τον αγκυλωτό σταυρό,
Αυτήν που εσαβάνωσε την Ευρώπη ολάκερη.
Οι Έλληνες κλαίνε βουβοί, κλειδωμένοι στα σπίτια τους.
Θυμωμένοι κι αδύναμοι, νικητές, προδομένοι και σκλάβοι…
Για όλους, για όλες, αγρυπνεί ο Κουκίδης,
ο ήρωας εύζωνας, ο φρουρός της Ακρόπολης.
Η ψυχή του γιγάντια!
Αυτός τώρα είναι όλη η Ελλάδα!
«Τη σημαία σου υπόστειλε!» διατάζει ο ίλαρχος Γιακόμπι.
Σιωπή πιο βαθιά κι απ’ το θάνατο.
Ολόρθος, αγέρωχος ο Έλληνας τον ιστό πλησιάζει.
Τα χέρια δυνατά, στιβαρά. Η ψυχή του όλο φλόγα κι απόφαση.
Τη σημαία τυλίγεται. Στην καρδιά του την κλείνει
και μ’ αυτήν αγκαλιά μες στο χάος τσακίζεται!
Χέρια εχθρικά τη σημαία δεν άγγιξαν!
Η Ελλάδα δεν πάρθηκε!
Απ’ το μνήμα του ήρωα εύζωνα η θυσία, το θάρρος
ρωμαλέα φωνάζουν:
«Η Ελλάδα δεν σκιάζεται! Η Ελλάδα μας ζει και θα ζει!»
Την κρατούν ζωντανή αυτοί οι ήρωες που είναι παιδιά της!
Μάρτιος 2004
Καλή μου φιλη οχι μονο το δέχομαι αλλά θα το κάνω και μια ξεχωριστή ανάρτηση.
Θερμά σε ευχαριστώ.
Αντέγραψε και ανοιξε το παρακάτω λινκ.
http://koukfamily.blogspot.gr/2014/10/blog-post_257.html
Δημοσίευση σχολίου