Ο «Θεός-εμβόλιος» και ο απηνής διωγμός των αιρετικών αρνητών του
Όταν η παρασκευή του εμβολίου ολοκληρώθηκε και ξεκίνησε η αποστολή του προς τις διάφορες χώρες, κάποιες κυβερνήσεις, όπως η ελληνική, το υποδέχθηκαν με τιμές αρχηγού κράτους.
Όταν το εμβόλιο τέθηκε σε κυκλοφορία, στήθηκε μια γιγαντιαία λατρευτική επιχείρηση, στην οποία έλαβαν μέρος προσκυνητές από τον χώρο της πολιτικής, της επιστήμης, της Τέχνης και των γραμμάτων, αλλά και της εκκλησίας:
Όχι μόνο ο υποδυόμενος τον πρωθυπουργό Πατερκούλης Μαριονετάκης, αλλά και κάποιοι μητροπολίτες γδύθηκαν μπροστά στον φακό για να διατρανώσουν δημοσίως την πίστη τους στον «Θεό-εμβόλιο», δεχόμενοι να λάβουν το αόρατο αποτύπωμά του στο μπράτσο τους και την μαγική ουσία εντός τους.
Αξίζει να επισημανθεί ότι, εν αντιθέσει προς τα καινοφανή εμβόλια, το σημάδι των οποίων είναι αόρατο, όσοι έχουν κάνει το εμβόλιο του δαμαλισμού διατηρούν ακόμη το χαρακτηριστικό στρογγυλό σημάδι στο σημείο όπου εισχώρησε η βελόνα.
Εν συνεχεία, όσοι αρνήθηκαν να ασπασθούν τη νέα θεότητα δαιμονοποιήθηκαν αρχικά ως αρνητές-αντιεμβολιαστές, για να αναβαθμισθούν αργότερα σε ναζιστές, ψεκασμένους, αυτόχειρες και δολοφόνους.
Το επόμενο βήμα ήταν να θεσπισθεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των επαγγελματιών υγείας και να απορριφθούν κλωτσηδόν στον δρόμο οι αιρετικοί που τόλμησαν να γυρίσουν την πλάτη τους στον «Θεό-εμβόλιο».
Ειδικά στην Ελλάδα, όπου μέχρι πρότινος λατρευόταν ο Τριαδικός Θεός, εκρίθη απαραίτητο να αξιοποιηθούν τα μεγάλα μέσα, ώστε στη θέση του να ενθρονισθεί ο «Θεός-εμβόλιος».
Γι’ αυτό ακριβώς, οι φανατικοί οπαδοί του φρόντισαν να τροποποιήσουν το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα, ώστε εφεξής να είναι αξιόποινος όποιος διαδίδει ψευδείς (στη γλώσσα του θαυμαστού ανάποδου κόσμου: αληθείς) ειδήσεις σχετικά με τον «Θεό-εμβόλιο» και τη νέα θρησκεία, δηλ. τη δημόσια υγεία.
Εφόσον, λοιπόν, εδώ και δύο περίπου χρόνια, ο κόσμος έμαθε να λατρεύει τυφλά τον «Θεό-εμβόλιο» ως τη μόνη θεότητα που μπορεί να υποσχεθεί τη λύτρωσή του από τα δεινά της πανδημίας, είναι απολύτως αναμενόμενο να αντιμετωπίζει κάθε αρνητή της ως αιρετικό που πρέπει να κυνηγηθεί ανελέητα όπως οι μάγισσες του Μεσαίωνα.
Σημειωτέον ότι οι διώξεις των μαγισσών προβλήθηκαν ως μια «διαδικασία κοινωνικής θεραπείας, που εξυπηρετούσε την ενίσχυση της συνοχής της κοινότητας».
Για την περιγραφή αυτού του φαινομένου χρησιμοποιήθηκαν ιατρικοί όροι όπως “πανικός”, “μανία”, “επιδημία”, χαρακτηρισμοί που «αθωώνουν τους κυνηγούς [των] μαγισσών και αποπολιτικοποιούν τα εγκλήματά τους» (Federici, Ο Καλιμπάν και η μάγισσα. Γυναίκες, σώμα και πρωταρχική συσσώρευση, μτφ.: Ί. Γραμμένου / Λ. Γυιόκα / Π. Μπίκα / Λ. Χασιώτη, Εκδόσεις των ξένων, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 226).
Δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει ότι οι ανεμβολίαστοι έχουν ήδη αρχίσει να αντιμετωπίζονται από τους βραχίονες του ιατροφασιστικού καθεστώτος και τους υπηρέτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων ως ψυχιατρικά περιστατικά!
Κατά το προηγούμενο έτος δημοσιεύθηκαν μελέτες, βάσει των οποίων οι διστάζοντες ή οι κατηγορηματικά αρνούμενοι να εμβολιασθούν παρουσιάσθηκαν ως άτομα με υποκείμενες διαταραχές της ψυχικής υγείας. Έτσι, τέθηκε σε εφαρμογή ο μηχανισμός της ψυχιατρικοποίησης των αντιφρονούντων.
Ήδη ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας και εκπαιδευτής Τζων Κάλντγουελ Χολτ στο βιβλίο του με τίτλο «Οι ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών. Απόδραση απ’ την παιδική ηλικία» (Escape from Childhood) σημείωνε προφητικά ήδη το 1974:
«Το εφιαλτικό κράτος του μέλλοντος, αν θεμελιωθεί, και από ό,τι φαίνεται, προς τα κει τραβάει η κατάσταση, θα είναι πάνω απ’ όλα η δικτατορία των “κατ’ επάγγελμα προστατών”, που θα έχουν απεριόριστη εξουσία να μας κάνουν ό,τι θέλουν επειδή αυτό θα θεωρείται (από τους ίδιους) πως είναι το καλό μας».
«Δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός», συνέχιζε ο Χολτ, «ότι το αστυνομικό κράτος στη Ρωσία κλείνει μέσα στα “ψυχιατρεία” όλους όσους διαφωνούν με τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας· μέσα σ’ αυτά τα ψυχιατρεία οι έγκλειστοι υφίστανται “θεραπευτική αγωγή” μέχρι ν’ αποφασίσουν να σκέφτονται ή να ενεργούν όπως πρέπει».
Η μέθοδος αυτή δεν απέχει πολύ από τη λογική εκείνη η οποία διέπει τη φράση που εκστόμισε προσφάτως (ΣΚΑΪ, 5.1.2022) ο γνωστός καθηγητικός τηλεστάρ Βασιλακόπουλος. Ακούστε τι είπε:
«Θα έλεγα στους ανεμβολίαστους: αγαπητοί συμπολίτες ανεμβολίαστοι, επειδή κινδυνεύετε τώρα που υπάρχει κύμα, θα περιοριστείτε ακόμα περισσότερο για να προστατευτείτε μέχρι να βάλετε μυαλό και να εμβολιαστείτε».
Του απαντάμε: Από τρελό κι από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια!
Ευχαριστούμε τον καθημερινό τηλεβασανιστή μας που ομολόγησε ποιος είναι ο σκοπός των διαχειριστών της κρίσης: Να μας βάλουν μυαλό. Δηλαδή, να μας αλλάξουν μυαλό.
Έτσι ο κ. Βασιλακόπουλος μας υπενθύμισε την μέγιστη αξία του οργουελικού, δυστοπικού μυθιστορήματος «1984».
Σε αυτήν την διαθήκη του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, ο καθεστωτικός Ο’ Μπράιεν επιχειρούσε να εξαναγκάσει τον «αιρετικό» Ουίνστον Σμίθ να ομολογήσει ότι το άθροισμα 2 + 2 δεν κάνουν 4, επαληθεύοντας έτσι τη φράση που ο Σμιθ έγραφε στο ημερολόγιό του, δηλ. ότι:
«ελευθερία είναι η ελευθερία να λες ότι δύο και δύο κάνουν τέσσερα».
Δυστυχώς, μετά τα βασανιστήρια που υπέστη από το ολοκληρωτικό καθεστώς της Ωκεανίας, ο Ουίνστον Σμιθ έγραψε τελικώς «με μεγάλα, αδέξια κεφαλαία» το σύνθημα του ανάποδου κόσμου, δηλ. ότι: Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ.
Εν συνεχεία, υπέγραψε το αποδεικτικό της ατομικής του σκλαβοποίησης, αποτυπώνοντας στο χαρτί την παραδοχή ότι ΔΥΟ ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΕΝΤΕ.
Σήμερα, δύο και δύο κάνουν πέντε σημαίνει: Όρθιος κολλάει, καθιστός δεν κολλάει!
Στο ίδιο πλαίσιο, εξαιρετικά επίκαιρη καθίσταται και η ρήση που υπάρχει στο έργο του Αλμπέρ Καμύ «Η πανούκλα»:
«Όμως έρχεται πάντα μια ώρα, μέσα στην ιστορία, όπου εκείνος που τολμάει να πει πως δύο και δύο κάνουν τέσσερα τιμωρείται με θάνατο».
Για την ώρα ακόμη, οι ανεμβολίαστοι που δεν βάζουν μυαλό, δηλ. που διατηρούν σώας τας φρένας τους, επιμένοντας να καταγράφουν τις αντιφάσεις και τις παραδοξότητες της παγκόσμιας υγειονομικής δικτατορίας, απαξιώνονται από δήθεν αδέκαστους και αντικειμενικούς δημοσιογράφους, όπως ο διαχρονικός τηλε-παιδαγωγός μας Νίκος Εισαγγελάτος, ως ημιμαθείς που δεν ξέρουν την τύφλα τους ή ως ψεκασμένοι.
Έτσι χαρακτήρισε τον Σέρβο τεννίστα Νόβακ Τζόκοβιτς, επειδή αυτός διανοήθηκε να πάει κόντρα στο εωσφορικό ρεύμα των υγειοναζιστών της φουτουριστικής και ταυτοχρόνως δυστοπικής Αυστραλίας.
Τα κοσμητικά επίθετα σε βάρος των ανεμβολίαστων δεν σταματούν φυσικά εδώ. Στη λίστα της ντροπής περιέχονται κι άλλοι χαρακτηρισμοί: Π.χ. μας λένε ταχαντάρτες, ανεγκέφαλους, ανόητους, πανίβλακες και βεβαίως συνωμοσιολόγους.
Το όνομα του προσβολέα επίσης γνωστό. Τα προηγούμενα χρόνια υποδυόταν τον κριτικό κινηματογράφου, σήμερα προσφέρει κι αυτός τις υπηρεσίες του μαζί με τους υπόλοιπους ζηλωτές της υγειονομικής δικτατορίας.
Αξιοποιείστε το λεξικό του θαυμαστού ανάποδου κόσμου και θα μάθετε την αλήθεια:
Για όποιον έχει στοιχειώδεις γνώσεις πολεμικής στρατηγικής τα πράγματα είναι φως φανάρι. Όλοι οι εμβολιομανείς που μας υβρίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ υλοποιούν την πασίγνωστη τεχνική της προπαγάνδας που από τον ίδιο τον Χίτλερ χαρακτηριζόταν ως «πνευματική τρομοκρατία», αλλά σήμερα αποκαλείται ωραιοποιημένα απαξιωτική ονοματοδοσία.
Μέσω αυτής της προπαγανδιστικής τεχνικής, ο προπαγανδιστής στοχοποιεί μία κατηγορία πολιτών και τους δαιμονοποιεί, επικολλώντας τους την αρνητική ετικέτα-ρετσινιά.
Έτσι καταφέρνει να συσπειρώσει τη μάζα ενάντια στην εχθρική μειοψηφία των δακτυλοδεικτούμενων πολιτών, οι οποίοι πρέπει να νιώσουν μειονεκτικά και εν τέλει να εξουθενωθούν ψυχικά.
Ευσεβής πόθος του προπαγανδιστή είναι, μέσω της παραγωγής αυτών των αρνητικών συναισθημάτων, να προσηλυτίσει στο στρατόπεδο της συμπαγούς, προβατοποιημένης πλειοψηφίας κάθε αντιστεκόμενο.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ψυχική εξουθένωση του αντιπάλου με εξύβριση ή και γελοιοποίηση ήταν μία από τις τεχνικές των Κινέζων ανακριτών σε βάρος των αιχμαλώτων της αμερικανικής αεροπορίας.
Ας ρίξουμε όμως και μια ματιά στο στρατόπεδο του Γκουαντάναμο για να ανατριχιάσουμε:
Οι κρατούμενοι ως ύποπτοι τρομοκράτες σε εκείνο το στρατόπεδο εξαναγκάζονταν, μεταξύ άλλων, «να καταπίνουν φάρμακα».
Σήμερα οι κρατούμενοι ως ύποπτα κρούσματα κορωνοϊού στο παγκόσμιο στρατόπεδο της υγειονομικής δικτατορίας εξαναγκάζονται να ανέχονται την έγχυση των ουσιών που περιέχουν τα αποκαλούμενα εμβόλια στον οργανισμό τους μέσα σε ένα κλίμα καθημερινής τρομοκρατίας η οποία υλοποιείται από τα Μέσα Μαζικού Ευνουχισμού, τους ειδικούς της ιατρικής και της νομικής επιστήμης αλλά και από τους κληρικούς.
Αν μάλιστα ισχύει η μέχρι στιγμής μη διαψευσθείσα μαρτυρία μιας Αυστραλής γυναίκας απομονωμένης σε αυστραλιανό στρατόπεδο εγκλεισμού, επειδή είχε έρθει σε επαφή με κρούσμα, ότι της πρότειναν να καταναλώσει Βάλιουμ, ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον ψυχικό κλονισμό της,
τότε ένα σχέδιο μετατροπής ολόκληρου του πλανήτη σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως με πρόσχημα την εξάλειψη του κορωνοϊού δεν διαφέρει πολύ από μια επίγεια κόλαση.
Αναρωτιούνται κάποιοι ευκολόπιστοι: Μα πώς είναι δυνατόν να συντονίσθηκαν τόσες χώρες και να εφαρμόζουν τόσο πειθήνια εντολές που εκπορεύονται από κάποιον αόρατο μαιρονετίστα και το επιτελείο του;
Κι όμως είναι! Έτσι λειτουργεί μια παγκόσμια δικτατορία! Μπορεί να δαπάνησαν πάρα πολλά χρόνια για να το πετύχουν αλλά άξιζε τον κόπο και την υπομονή τους. Σήμερα, είμαστε οι θεατές μιας καλοστημένης θεατρικής παράστασης και προσπαθούμε να φανταστούμε τι συμφωνήθηκε στα καμαρίνια της παγκόσμιας ελίτ.
Ας το παραδεχθούμε λοιπόν: Ναι, φαίνεται ότι τα κατάφεραν! Εγκαθίδρυσαν μια παγκόσμια υγειονομική δικτατορία, η οποία, αν δεν γκρεμιστεί, θα μετεξελιχθεί σε παγκόσμια δικτατορία που δεν θα είναι μόνο υγειονομική.
Διαβάστε το σενάριο lockstep του Ιδρύματος Ροκφέλερ, ελέγξτε τις προσομοιώσεις πανδημιών που δοκίμαζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια με αποκορύφωμα το event 201, θυμηθείτε την περιφορά των μπλουζακίων τον Σεπτέμβριο του 2019 στον ευρωπαϊκό κοινοβούλιο με το σύνθημα «τα εμβόλια κάνουν δουλειά», φέρτε στο μυαλό σας τις εξαγγελίες της παγκόσμιας ελίτ για τον σχεδιασμό της νέα δεκαετίας των εμβολίων και της ατζέντας της ανοσοποίησης μέχρι το 2030 και θα καταλάβετε επιτέλους ότι:
Η δουλειά ήταν μεγίστη διαβολιά!
Επειδή λοιπόν το εμβόλιο λατρεύεται ως θεότητα, το να νιώθει κάποιος φόβο για τις παρενέργειές του είναι ένα συναίσθημα που η νέα θρησκεία δεν το ανέχεται.
Απέναντι στους Θεούς (πρέπει να) νιώθουμε μόνο δέος. Ό,τι κακό μας συμβεί δεν επιτρέπεται να κλονίζει την πίστη μας. Ο Θεός προγνωρίζει τα πάντα.
Επομένως, αν εγκαταλείψουμε τον μάταιο τούτον κόσμο μια ώρα αρχύτερα εξαιτίας των παρενεργειών του Θεού-εμβολίου, προφανώς έτσι έπρεπε να γίνει, αφού αυτή ήταν η ανώτερη βούληση της νέας (ψευδο)θεότητας.
Δυστυχώς, όμως, οι αιρετικοί που σνομπάρουν ξεδιάντροπα τον νέο «Θεό-εμβόλιο» εκτιμάται ότι –αν δεν μεσολαβήσει κάποιος αστάθμητος παράγοντας– θα έρθουν αντιμέτωποι με μια πολύ δυσμενέστερη εξέλιξη.
Πρόκειται για το τελικό στάδιο στο οποίο θα εισέλθει αργά ή γρήγορα ολόκληρη η ανθρωπότητα, η συντριπτική πλειονότητα της οποίας προσχώρησε στη νέα θρησκευτική λατρεία προσκυνώντας τον «Θεό-εμβόλιο».
Σε αυτό το στάδιο, το οποίο θα θυμίζει την «Τελική Λύση» του εβραϊκού ζητήματος (η οποία εφαρμόσθηκε στη ναζιστική Γερμανία για την εξολόθρευση των Εβραίων), εκτιμάται ότι θα υλοποιηθεί ένας απηνής διωγμός εναντίον των αιρετικών αρνητών του.
Αυτό διδάσκει η ιστορία των διωγμών που υπέστησαν στο μακρινό παρελθόν οι χριστιανοί από τους ειδωλολάτρες.
Γράφει ο Ιστορικός Βασίλης Στεφανίδης (κατά παραπομπή Μουστάκη, Η αποκάλυψη του Ιωάννη και το σκάνδαλο του 666, εκδ. Άγκυρα, 1998, σελ. 72):
«Είναι γνωστό ότι μία από τας κυρίως αιτίας αυτών των διωγμών είναι η άρνησις των χριστιανών να λατρεύσουν και να προσκυνήσουν τον Αυτοκράτορα ως Θεό».
«Το θρησκευτικόν τούτο εις την ουσίαν του γεγονός είχε ως συνέπειαν την διασάλευσιν της αυτοκρατορικής ενότητος, τόσον εις επίπεδον λαού, όσον και στρατεύματος, δεδομένου ότι ο αριθμός των χριστιανών ηύξανεν και εκραταιούτο η δύναμίς των ραγδαίως. Εξ ου και οι διωγμοί των 350 χρόνων».
«Άλλη μαρτυρία περί της έναρξης των αντιχριστιανικών διωγμών και των αιτίων τα οποία τις προκάλεσαν, ήταν οι αξιώσεις του Δομιτιανού για την επιβολή της καισαρολατρίας του».
«Η καισαρολατρία του Δομιτιανού υπήρξε προκλητικότερη πασών των καισαρολατριών, μια και ο Δομιτιανός πρώτος προέβαλε την αξίωση να απολαμβάνη, ζων ακόμη, απολύτων θεϊκών τιμών, όπως ο Ρωμαίος ιστορικός Σουετώνιος αναφέρει: Ο υπέρτατος Ποντίφηξ Δομιτιανός είναι ο Θεός μας – “Dometianus Maximus Pontifex est Deus Noster”».
Ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται να πληροφορηθούμε προσεχώς ότι ο Πάπας διέταξε να αναρτηθεί έξω από κάθε εκκλησία επιγραφή με τη φράση:
“Vaccinum est deus noster”, ελληνιστί: “Το εμβόλιο είναι ο θεός μας”.
Αξίζει επίσης να θυμηθούμε όσα συνέβησαν τον Ιανουάριο του 250 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Δεκίου:
Ο Δέκιος είχε εκδώσει διάταγμα για την καταστολή του Χριστιανισμού.
Σύμφωνα με αυτό, όλοι οι κάτοικοι της αυτοκρατορίας έπρεπε να θυσιάσουν για την ασφάλεια της αυτοκρατορίας μία συγκεκριμένη ημέρα. Όποιοι συμμορφώνονταν με την σχετική εντολή, ελάμβαναν πιστοποιητικό (libellus).
Οι χριστιανοί που αρνούνταν να προσφέρουν παγανιστική θυσία για τον αυτοκράτορα κινδύνευαν να τιμωρηθούν με βασανισμό και εκτέλεση.
Ο Ισπανοαμερικανός φιλοσόφος Τζορτζ Σανταγιάνα έλεγε: Όσοι δεν θυμούνται το παρελθόν (θα προσέθετα: και δεν μελετούν για να το πληροφορηθούν) είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν.
Καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το εμβόλιο αποτελεί τη νέα θεότητα που πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να την προσκυνήσουμε και όποιοι την αρνηθούν θα υποστούν τον απηνή διωγμό τους, καθίστανται άκρως επίκαιροι οι στίχοι 15-22 του 24ου Κεφαλαίου του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου:
«Όταν λοιπόν θα δείτε να στήνεται στο ιερό το βδέλυγμα της ερημώσεως, που προφήτεψε ο Θεός μέσω του προφήτη Δανιήλ […], τότε όσοι βρεθούν στην Ιουδαία να φύγουν στα βουνά».
Μέχρι να συμβεί αυτό, δηλ. μέχρι να πάρουμε τα όρη και τα βουνά κυνηγημένοι από τους δαιμονισμένους, ο διεστραμμένος ποινικός νομοθέτης ίσως σκεφθεί να επαναφέρει το καταργηθέν έγκλημα της κακόβουλης βλασφημίας του άρθρου 198 ΠΚ, σε κακουργηματική μάλιστα μορφή περιορίζοντας το πεδίο εφαρμογής της μόνο στα εμβόλια, ώστε να μην κινδυνεύει με τιμωρία ο κάθε Μόσιαλος που επιτίθεται κατά του Τριαδικού Θεού παραμονές Χριστουγέννων.
Ο νέος «Θεός-εμβόλιος» μπορεί να αφορά σήμερα μόνο τον κορωνοϊό, αλλά όπως μας έχουν προειδοποιήσει οι εκπληκτικοί «προφήτες» της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αναμένονται και άλλες πανδημίες, οπότε δεν αποκλείεται να φθάσουμε κάποια στιγμή σε κατάσταση εμβολιαστικού δωδεκαθεϊσμού!
Ακούστε πώς θα μπορούσε να καταστρωθεί η νομοτυπική υπόσταση αυτού του ιδιώνυμου εγκλήματος για την προστασία του νέου «Θεού-εμβολίου»:
Με κάθειρξη τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο τον Θεό-εμβόλιο.
Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα εμβόλια, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.
Στην Αιτιολογική Έκθεση για την τροποποίηση του δυστοπικού Ποινικού Κώδικα με σκοπό την θωράκιση των εμβολιαστικών θεοτήτων θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η μικρή πραγματεία του Αββάς Ντινουάρ “Η τέχνη της σιωπής” (μτφ.: Τ. Τόλια, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2007). Σε ένα σημείο της, ο Ντινουάρ γράφει:
Η σιωπή είναι […] εκείνη που αξίζει στα ακόλαστα και διεφθαρμένα μυαλά. Κι αν εκείνα δεν την επιλέξουν, είναι χρέος μας, για τη θρησκεία και για την υγιή πολιτική, να τα εξαναγκάσουμε με αποτελεσματικά μέτρα. Έναν άνθρωπο που προσβλήθηκε από μεταδοτική ασθένεια τον διώχνουμε από την κοινωνία για το καλό της ίδιας της κοινωνίας» (σελ. 103).
Θα μας πουν, λοιπόν, ότι είμαστε διανοητικώς μολυσμένα μυαλά και θα μας απομονώσουν ή θα μας διώξουν.
Ότι το εμβόλιο λατρεύεται ως θεότητα είναι κάτι που ταιριάζει απόλυτα με τις επανειλημμένες νουθεσίες της πρωθυπουργικής μαριονέτας και των λοιπών μελών του ιατροφασιστικού μάπετ σόου για τη στάση που πρέπει να κρατάμε έναντι της επιστήμης. Από την αρχή της πανδημίας μάς ζητούσαν μονότονα να εμπιστευόμαστε με κλειστά τα μάτια τους περίφημους «ειδικούς».
Στη συνέχεια (ήταν 24 Ιουλίου 2021, τότε γιορτάζαμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας – δηλ. στον θαυμαστό ανάποδο κόσμο την αποκαθήλωσή της) ακούσαμε από τον Πατερκούλη Μαριονετάκη την εξής αδιανόητη γελοιότητα: «Στον 21ο αιώνα δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της επιστήμης».
Όποιος άριστα γνωρίζει πώς λειτουργεί ένας επιστήμονας και η επιστήμη γενικότερα, του απαντά: Η πρόοδος της επιστήμης στηρίζεται ακριβώς στην αμφισβήτηση και όχι στη δογματική τύφλωση. Η κοινωνία θα έπρεπε να συμβουλεύεται την επιστήμη, όχι όμως και να κατευθύνεται από αυτήν. Στην αρχαία Αθήνα αληθινός κριτής ενός σπαθιού δεν θεωρείται ο οπλουργός ή ο σιδηρουργός που το έχει σχεδιάσει, αλλά ο ξιφομάχος που το χρησιμοποιεί. Καθ’ ύλην αρμόδιος δεν είναι ο ειδικός, αλλά ο χρήστης.
Εξαίσια, και ταυτοχρόνως ντροπιαστική για τον Πατερκούλη Μαριονετάκη και όποιον άλλον υιοθετεί τις μπουρδολογίες του, ζητώντας τυφλή εμπιστοσύνη και υπακοή στους ειδικούς, είναι μια αποφθεγματική ρήση του Timothy Snyder, καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, γραμμένη στην πραγματεία του που έγινε μπεστ-σέλερ με τίτλο «Απέναντι στην τυραννία. 20 μαθήματα από τον 20ό αιώνα» (μτφ.: Κ. Σχινά, εκδ. Παπαδόπουλος, Αθήνα 2017, σελ. 64):
«Το άτομο που διερευνά είναι ένας πολίτης που οικοδομεί. Ο ηγέτης που απεχθάνεται όσους διερευνούν είναι δυνάμει τύραννος».
Θα κλείσω την ομιλία μου με μια αποφθεγματική διαπίστωση:
Η θρησκεία υπάρχει χάρη στην πίστη. Επομένως, όταν η επιστήμη ζητά να μην αμφισβητείται, μετατρέπεται σε θρησκεία. Άρα λατρεύεται τυφλά και καθίσταται αν(εξ)έλεγκτη.
Αυτό σημαίνει ότι ο γιατρός αντιμετωπίζεται ως Θεός που υλοποιεί κατά το δοκούν το σχέδιό του ή ως πάπας που έχει το προνόμιο του αλαθήτου.
Βάσει αυτής της λογικής, βρίσκουν κάποιοι «ειδικοί» την ευκαιρία να ζητήσουν ασυλία για τα επιστημονικά τους λάθη.
Από την άλλη πλευρά, όταν η θρησκεία αμφισβητείται, μετατρέπεται σε επιστήμη.
Άρα ελέγχεται με λογικό τρόπο κάθε δοξασία της, η οποία κάποια στιγμή καταρρέει και διασώζεται πλέον μόνο ως παραμύθι.
Επειδή λοιπόν η υγεία δεν είναι θρησκεία και το αποκαλούμενο εμβόλιο δεν είναι θεότητα, πρέπει αμφότερα να τα ελέγχουμε καθημερινά, ο καθένας με τα δικά του επιστημονικά εργαλεία, γιατί έτσι θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το μεγάλο παραμύθι.
Ζητώ συγγνώμη που όσα σας είπα σήμερα είχαν περισσότερο θεολογικό και λιγότερο νομικό περιεχόμενο. Αλλά όταν οι μητροπολίτες βγαίνουν και μιλούν σαν να είναι γιατροί ή νομικοί, μας δίνουν το δικαίωμα να βγούμε κι εμείς οι νομικοί να μιλήσουμε ως θεολόγοι.
Στον θαυμαστό ανάποδο, δηλ. στον διαβολικό κόσμο που ζούμε, αυτή η ανταλλαγή ιδιοτήτων χαρακτηρίζεται από μια αλλόκοτη αρμονία:
Αφού οι μητροπολίτες έχουν πετάξει τα ράσα τους και μπαίνουν στα χωράφια της επιστήμης φορώντας τη ρόμπα του γιατρού ή την τήβεννο του νομικού, ήρθε η ώρα να φορέσουμε ράσα εμείς που είμαστε εξ επαγγέλματος νομικοί, για να πούμε αυτά που μας κρύβουν επιμελώς οι ρασοφόροι – όχι όλοι, πρωτίστως όμως εκείνοι που βρίσκονται στις εκκλησιαστικές κορυφές.
Αντί λοιπόν να μας λέει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος «εδώ είναι το εμβόλιο, εκεί είναι ο τάφος. Διάλεξε και πάρε», θα περιμέναμε να μας πει:
«Εδώ είναι το πιστοποιητικό του εμβολιασμού ή της νόσησης, εκεί είναι το χάραγμα της Αποκάλυψης».
Διότι ειδικά σήμερα έχει βουήξει ο τόπος από τους συγκλονιστικούς στίχους 16-17 του 13ου Κεφαλαίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη:
«Καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν»
«καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ».
Ας μας πει επιτέλους ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και οι λοιποί μητροπολίτες που αυτοακυρώνονται εκκλησιαστικά υβρίζοντας ή προσβάλλοντας κατά τρόπο ανοίκειο το ποίμνιό τους αν αυτό το τόσο διάσημο χωρίο της Αποκάλυψης, που ταιριάζει τόσο πολύ με όσα ζούμε σήμερα, ήρθε η ώρα του να βιωθεί στον καθημερινό βίο των επόμενων ετών, από εκείνους που αντικατέστησαν τον πραγματικό Θεό με την ψευδοθεότητα του εμβολίου.
Κι αν οι μητροπολίτες καταδεχθούν να μας διαφωτίσουν, ας μας πουν επίσης πώς εξηγείται ότι ο Άγιος Παΐσιος πριν από 30 περίπου χρόνια προφήτευε:
«Τώρα πάλι παρουσιάστηκε μία ἀρρώστια, γιά τήν ὁποία βρῆκαν ἕνα ἐμβόλιο πού θά εἶναι ὑποχρεωτικό καί, γιά νά τό κάνη κανείς, θά τόν σφραγίζουν» (Λόγοι Β΄, Πνευματική Αφύπνιση, Ιερόν Ησυχαστήριον “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Βασιλικά Θεσσαλονίκης, 1999/2018, σελ. 181 επ.).
«Θα ελέγχουν οι άλλοι με το κομπιούτερ όλη την ζωή τους, τι λένε, τι κάνουν, όλα. Βλέπεις τι δικτατορία σκέφθηκε ο διάβολος! Στις Βρυξέλλες έχουν ολόκληρο μέγαρο με το 666, όπου στεγάζουν το κομπιούτερ. Αυτό το κομπιούτερ μπορεί να ελέγξη δισεκατομμύρια ανθρώπους – έξι δισεκατομμύρια είναι σχεδόν όλος ο κόσμος. Εξομολόγηση με ένα κουμπί! Μερικοί Ευρωπαίοι αντέδρασαν, γιατί φοβούνται παγκόσμια δικτατορία. Εμείς οι Ορθόδοξοι αντιδρούμε, γιατί δεν θέλουμε τον Αντίχριστο, αλλά φυσικά ούτε την δικτατορία».
Και από την στιγμή που οι επαληθευόμενες προφητείες Αγίων διαβάλλονται ως θεωρίες συνωμοσίας, δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι δικτάτορες συντηρούνται επί σκηνής ως παλιάτσοι με χιτλερικό μουστάκι.
Με τα χαρμόσυνα λόγια του Αγ. Παϊσίου: «Μας περιμένουν γεγονότα, αλλά δεν θα σταθούν αυτά πολύ». Όσο εξαλείφθηκε η Ορθοδοξία στο παρελθόν, τόσο θα εξαλειφθή και τώρα.
Πριν φύγετε σήμερα από εδώ, σας καλώ να εκτυπώστε νοερά το πιστοποιητικό της ενοχής όσων μας απαξιώνουν και να το έχετε παρέα σε κάθε σας βήμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου