Μια σημαντική ενημέρωση για τους υποταγμένους γιατρούς της πατρίδας μας, που χωρίς αιδώ γίνονται επίορκοι του Όρκου του Ιπποκράτη, υπακούοντας συνειδητά στις εντολές της προδοτικής Κυβέρνησης. Βέβαια γνωρίζουν ποιος ήταν ο Ιπποκράτης, αφού διδάσκονται την Ιατρική του από τα πρώτα φοιτητικά τους χρόνια… αλλά μια υπενθύμιση δεν βλάπτει.
Ο Έλληνας Ιατρός Ιπποκράτης γεννήθηκε στην Κω το 460 π.Χ και πέθανε στην Λάρισα το 377 π.Χ. Ήταν Δωριεύς στην καταγωγή από το ένδοξο Γένος των Ασκληπιαδών. Ο πατέρας του ο Ιατρός Ηρακλείδης καταγόταν από τον Θεό της Ιατρικής Ασκληπιό και η μητέρα του η Φαιναρέτη από τον ήρωα της Ελληνικής Μυθολογίας Ηρακλή. Ο γιος τους Ιπποκράτης ήταν προικισμένος με μεγάλη εργατικότητα και ροπή για μάθηση και σπούδασε την Ιατρική στο φημισμένο Ασκληπιείο της Κω.
Αρχικά ως μαθητής του πατέρα του, μετά του Ηρόδικου, του Γοργία, του ρήτορα Λεοντίνου και του Δημόκριτου του Αβδηρίτη. Αφού εκπαιδεύτηκε στην Ιατρική άσκησε στην Κω το Ιατρικό επάγγελμα. Θέλοντας όμως να συμπληρώσει την μόρφωσή του και να διαδώσει την πίστη του στον καθαρό αέρα και στον ήλιο, ταξίδευσε και σε άλλα μέρα όπως στην Δήλο, στην Θάσο, στην Σκυθία, στην Θράκη και στην Σμύρνη.
Κατά την διάρκεια των ταξιδιών του θεράπευε, δίδασκε και έγραφε τις παρατηρήσεις, τις θεωρίες και τις ανακαλύψεις του. Αυτά τα 59 έργα του που γράφτηκαν στην Ιωνική Διάλεκτο, μετά τον θάνατό του συγκεντρώθηκαν και αποτέλεσαν την «Ιπποκρατική Συλλογή». Η φήμη του απλώθηκε γοργά σε όλη την Ελλάδα και πέρα από τα όριά της, στην κραταιά Περσία.
Λέγεται ότι ο Αρταξέρξης έστειλε Πρέσβεις με πολύτιμα δώρα καλώντας τον στην Αυλή του, μα αρνήθηκε να φύγει από την πατρίδα του. Επίσης, λέγεται πως θεράπευσε το Βασιλιά των Μακεδόνων Περδίκκα και λύτρωσε τα Άβδηρα από λοιμό. Εκεί εξέτασε - όπως ισχυρίζονται πολλοί μελετητές του - και τον Δημόκριτο, ο οποίος τότε θεωρούνταν από κάποιους Έλληνες, ότι ήταν τρελός επειδή γέλαγε με όλα. Ο Ιπποκράτης διέγνωσε ότι απλά βρισκόταν σε χαρούμενη διάθεση και από τότε ο Δημόκριτος αποκαλούνταν "ο γελαστός φιλόσοφος".
Λέγεται, πως βοήθησε τους Αργείους και τους Αθηναίους, με προληπτικά μέτρα κατά της εξάπλωσης λοιμωδών νοσημάτων. Οι τελευταίοι, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την βοήθεια του στον ιδιαίτερα θανατηφόρο λοιμό των Αθηνών, τον μύησαν στα Ελευσίνια Μυστήρια και τον ανακήρυξαν Πολίτη των Αθηνών. Επίσης, του παραχώρησαν δωρεάν σίτιση στο Πρυτανείο γι' αυτόν και τους απογόνους του, αν και οι σύγχρονοι ερευνητές αμφισβητούν την ανάμειξή του σε γεγονότα της Αττικής γης.
Τελευταίος του σταθμός ήταν η Θεσσαλία, γη των προγόνων του, όπου παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Πέθανε στην Λάρισα το 377 π.Χ., σε ηλικία 83 ετών και σύμφωνα με τον Άνθιμο Γαζή, το μνήμα του διατηρήθηκε μέχρι και τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Ο Σορανός ο Εφέσιος, στο έργο του Βίοι Ιατρών, σχετικά με τον τάφο του Ιπποκράτη αναφέρει: «τέθαπται δέ μεταξύ Γύρτωνος καί Λαρίσης καί δεικνυται άχρι δεϋρο τό μνήμα». Επίσης αναφέρει ότι για πολλά χρόνια στο μνήμα του Ιπποκράτη υπήρχε σμήνος μελισσών, των οποίων το μέλι είχε την ιδιότητα να θεραπεύει τις άφθες των παιδιών.
Υπήρξε μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες στην Ιστορία της Ιατρικής και αναφέρεται ως ο Πατέρας της σύγχρονης Ιατρικής, σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο πεδίο της Ιατρικής Επιστήμης. Θεωρείται ως ο ιδρυτής της Ιπποκρατικής Ιατρικής Σχολής. Είναι ο θεμελιωτής της ορθολογικής Ιατρικής ταυτίζοντας την επαγγελματική άσκηση με ηθικοδεοντολογικές Αρχές. Πέτυχε αρμονικό συνταίριασμα της ανθρωποκεντρικής Επιστήμης με την Ιατρική Τέχνη και τον Φιλοσοφικό στοχασμό. Συνόψισε την συστηματική μελέτη και της κλινικής Ιατρικής με την Ιατρική Γνώση και με πρακτικές συμβουλές για Ιατρούς, με την Ιπποκρατική Συλλογή (Corpus Hippocraticum).
Τα άρθρα του και καθετί που είχε την υπογραφή του, τύχαινε ευρείας αποδοχής. Το τόσο σημαντικό πρωτοποριακό και προβλεπτικό έργο του επηρέασε τις σύγχρονες ιατροβιολογικές ειδικότητες του Δυτικού κόσμου, που επάξια τον ονόμασε Στυλοβάτη της τρικής Επιστήμης. Η προσφορά της Ιατρικής του στην Παγκόσμια Ιατρική είναι ανεκτίμητη. Αν και διαχώρισε την Ιατρική από την Φιλοσοφία, προσέδωσε όμως βαρύνουσα σημασία στις ηθικο-δεοντολογικές Αξίες και στον Φιλοσοφικό στοχασμό «μητρός γαρ φιλόσοφος ισόθεος».
Απάλλαξε την Ιατρική από μαγικοθρησκευτικές αντιλήψεις, αγυρτεία, προλήψεις, προκαταλήψεις και απορρίπτοντας την δοξασία, πως οι νόσοι είναι θεϊκό θέλημα. Ενημέρωνε πως οι πληγές προέρχονταν από το μολυσμένο νερό, την ακαθαρσία, και από την επαφή των άρρωστων με τους άλλους. Επεδίωκε να κάνει την μικρή παραμονή του ανθρώπου στην γη υποφερτή και να ανακουφίζει από τον πόνο, την αρρώστια και τον φόβο.
Τόνιζε τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της Ιατρικής, την ρευστότητα των Γνώσεων, την σχετικότητα των διαγνώσεων και το περιορισμένο των Ιατρικών δυνατοτήτων: «Ο βίος βραχύς, η τέχνη μακρή, ο καιρός οξύς, η πείρα σφαλερή και η κρίσις χαλεπή». Η ζωή είναι σύντομη, η Επιστήμη ατέλειωτη, ο χρόνος λίγος, η πείρα λαθεμένη και η απόφαση γεμάτη ευθύνες. Το γνωμικό αυτό συνοψίζει όλη την Φιλοσοφία του.
Αν και υπάρχουν πολλές βιογραφικές πληροφορίες για τον Ιπποκράτη, οι περισσότερες είναι αναληθείς. Ο Σορανός ο Εφέσιος, Έλληνας γυναικολόγος του 2ου αιώνα μ.Χ., ήταν ο πρώτος βιογράφος του Ιπποκράτη και πηγή των περισσότερων πληροφοριών γύρω από το πρόσωπό του. Η βιογραφία που έγραψε, με τίτλο "Ιπποκράτους γένος και βίος" φέρεται να είναι η πιο αξιόπιστη. Πληροφορίες υπάρχουν και στα γραπτά του Αριστοτέλη, που χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα π.Χ., καθώς και στα έργα του Ιωάννη Τζέτζη από τον 12ο αιώνα μ.Χ.
Η παγκόσμια αναγνώριση του Κώου Σοφού ως «Πατέρα της ορθολογικής Ιατρικής» είναι περίτρανη απόδειξη ανεκτίμητης Αξίας του πρωτοποριακού του έργου, που επηρέασε την διαχρονική εξέλιξη της Επιστημονικής Ιατρικής σκέψης από τότε ως τις ημέρες μας. Όπως αποδεικνύεται στις μέρες μας περίτρανα, πόσο εκτιμούν την ανεκτίμητη προσφορά του.
Ποια ασήμαντα γιατρουδάκια αμφισβητούν τον Όρκο του Γίγαντα της Ιατρικής, χωρίς σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή; Ποιοι ανιστόρητοι κλινικάρχες περιφρονούν τον ένδοξο πρόγονό μας; Ποιοι ιατρικοί επιχειρηματίες, εμπορεύονται τον ανθρώπινο πόνο; Ποιοι φτηνιάρηδες «θεραπευτές» χωρίς έλεος βάζουν πάνω από το χρέος προς τους ασθενείς, την Υπακοή σε έναν σχιζοφρενή πρωθυπουργίσκο; Ανώνυμοι είναι; Όχι, ο λαός τους γνωρίζει και τους διαγράφει από την μνήμη του και από την ύπαρξή τους στην ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου