ΗΠΑ - Η υπόθεση έκλεισε: Ο Πρόεδρος John Fitzgerald Kennedy (JFK) δολοφονήθηκε αφού έκλεισε την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Federal Reserve) των Rothschild

22 Νοεμβρίου 2013 

Δείτε το άρθρο του Alexander Light στο HumansAreFree εδώ: https://tinyl.io/4ilF

 

Μετάφραση Απολλόδωρος

 

Στις 4 Ιουνίου 1963, υπογράφηκε ένα σχεδόν άγνωστο προεδρικό διάταγμα, το Εκτελεστικό Διάταγμα (Executive Order) 11110, με την αρμοδιότητα να αφαιρέσει ουσιαστικά από την Τράπεζα Ρότσιλντ την εξουσία της να δανείζει χρήματα στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών με τόκο. 

 

Με την κίνηση ενός στυλό, ο Πρόεδρος Κένεντι δήλωσε ότι η ιδιωτική Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεματικών (Federal Reserve Bank) των Ρότσιλντ σύντομα θα έπαυε να λειτουργεί. Η Christian Law Fellowship έχει ερευνήσει εξαντλητικά αυτό το θέμα μέσω του Ομοσπονδιακού Μητρώου και της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. 

 

Μπορούμε τώρα να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι το εν λόγω εκτελεστικό διάταγμα δεν έχει ποτέ καταργηθεί, τροποποιηθεί ή αντικατασταθεί από οποιοδήποτε μεταγενέστερο εκτελεστικό διάταγμα. Με απλά λόγια, εξακολουθεί να ισχύει. 

 

Όταν ο Πρόεδρος John Fitzgerald Kennedy υπέγραψε αυτό το Διάταγμα, επέστρεψε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, και συγκεκριμένα στο Υπουργείο Οικονομικών, τη συνταγματική εξουσία να δημιουργεί και να εκδίδει νόμισμα - χρήμα - χωρίς να περνάει από την ιδιωτική Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων Rothschild.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ 

 

Ένας μύθος με τον οποίο ζουν όλοι οι Αμερικανοί είναι η παρωδία που είναι γνωστή ως "Ομοσπονδιακή Τράπεζα". Πολλοί σοκάρονται όταν ανακαλύπτουν ότι δεν πρόκειται για υπηρεσία της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. 

 

Το όνομα "Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεματικών" σχεδιάστηκε για να εξαπατήσει, και εξακολουθεί να το πράττει. Δεν είναι ομοσπονδιακή, ούτε ανήκει στην κυβέρνηση. Είναι ιδιόκτητη. 

 

Πληρώνει τα δικά της ταχυδρομικά τέλη όπως κάθε άλλη εταιρεία. Οι υπάλληλοί της δεν ανήκουν στη δημόσια διοίκηση. Η φυσική της περιουσία κατέχεται με ιδιωτικά συμβόλαια και υπόκειται σε τοπική φορολογία. Η κυβερνητική περιουσία, όπως γνωρίζετε, δεν φορολογείται. 

 

Είναι μια μηχανή που έχει δημιουργήσει ιδιωτικό πλούτο που είναι αδιανόητος, ακόμη και για τους πιο εξελιγμένους οικονομικά. 

 

Έχει επιτρέψει σε μια αυτοκρατορική ελίτ να χειραγωγεί την οικονομία μας για τη δική της ατζέντα και έχει επιστρατεύσει την ίδια την κυβέρνηση ως εκτελεστικό όργανο. Ελέγχει τις εποχές, καθορίζει και διαφεντεύει τα των επιχειρήσεων, επηρεάζει τα σπίτια μας και πρακτικά τα πάντα για τα οποία ενδιαφερόμαστε. 

 

Χρειάζεται ισχυρή δύναμη για να διατηρηθεί μια αυτοκρατορία, και αυτή δεν είναι διαφορετική. Οι μέριμνες της ηγεσίας της "Ομοσπονδιακής Τράπεζας" και των μυστικοπαθών διεθνών ευεργετών της φαίνεται να υπερβαίνουν κατά πολύ το νόμισμα και τα επιτόκια.

 

Εκτελεστικό Διάταγμα 11.110 

 

Το εκτελεστικό διάταγμα 11.110 του προέδρου Κένεντι έδωσε στο υπουργείο Οικονομικών τη ρητή εξουσία: "να εκδίδει ασημένια πιστοποιητικά έναντι οποιουδήποτε αργυρούχου ράβδου, αργύρου ή τυποποιημένων ασημένιων δολαρίων στο Υπουργείο Οικονομικών". 

 

Αυτό σημαίνει ότι για κάθε ουγγιά αργύρου που βρισκόταν στο θησαυροφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, η κυβέρνηση μπορούσε να εισάγει νέο χρήμα στην κυκλοφορία με βάση τους ράβδους αργύρου που υπήρχαν φυσικά εκεί. 

 

Ως αποτέλεσμα, περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε χαρτονομίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών τέθηκαν σε κυκλοφορία σε ονομαστικές αξίες των 2 και 5 δολαρίων. 

 

Τα χαρτονομίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών των 10 και 20 δολαρίων δεν κυκλοφόρησαν ποτέ, αλλά τυπώνονταν από το Υπουργείο Οικονομικών όταν δολοφονήθηκε ο Κένεντι. 

 

Είναι προφανές ότι ο Πρόεδρος Κένεντι γνώριζε ότι τα ομοσπονδιακά χαρτονομίσματα που χρησιμοποιούνταν ως δήθεν νόμιμο νόμισμα ήταν αντίθετα προς το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. 

 

Τα "Χαρτονομίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών" εκδόθηκαν ως ένα νόμισμα χωρίς τόκους και χρέη που υποστηριζόταν από τα αποθέματα αργύρου στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. 

 

Συγκρίναμε ένα "Federal Reserve Note" που εκδόθηκε από την ιδιωτική κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (την Federal Reserve Bank ή αλλιώς Federal Reserve System), με ένα "United States Note" από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ που εκδόθηκε με εκτελεστικό διάταγμα του Προέδρου Κένεντι. 

 

Μοιάζουν σχεδόν το ίδιο, εκτός από το ότι το ένα γράφει "Federal Reserve Note" στην κορυφή, ενώ το άλλο γράφει "United States Note". Επίσης, το Federal Reserve Note έχει πράσινη σφραγίδα και σειριακό αριθμό, ενώ το United States Note έχει κόκκινη σφραγίδα και σειριακό αριθμό. 

 

Ο πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963 και τα χαρτονομίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών που είχε εκδώσει αποσύρθηκαν αμέσως από την κυκλοφορία. Τα Federal Reserve Notes συνέχισαν να χρησιμεύουν ως το νόμιμο νόμισμα του έθνους. 

 

Σύμφωνα με τη Μυστική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, το 99% του συνόλου του αμερικανικού χάρτινου "νομίσματος" που κυκλοφορεί το 1999 είναι Federal Reserve Notes. 

 

Ο Κένεντι γνώριζε ότι αν τα χαρτονομίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών με αντίκρισμα αργύρου κυκλοφορούσαν ευρέως, θα είχαν εξαλείψει τη ζήτηση για τα Federal Reserve Notes. Αυτό είναι ένα πολύ απλό οικονομικό ζήτημα. Τα USN υποστηρίζονταν από ασήμι και τα FRN δεν υποστηρίζονταν από τίποτα που να έχει εγγενή αξία. 

 

Το εκτελεστικό διάταγμα 11110 θα έπρεπε να είχε αποτρέψει το εθνικό χρέος από το να φθάσει στο σημερινό του επίπεδο (σχεδόν το σύνολο των σχεδόν 9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων του ομοσπονδιακού χρέους έχει δημιουργηθεί από το 1963), εάν ο LBJ ή οποιοσδήποτε επόμενος πρόεδρος το εφάρμοζε. 

 

Θα έδινε σχεδόν αμέσως στην κυβέρνηση των ΗΠΑ τη δυνατότητα να αποπληρώνει το χρέος της χωρίς να πηγαίνει στις ιδιωτικές ομοσπονδιακές τράπεζες και να χρεώνεται με τόκους για τη δημιουργία νέου "χρήματος". 

 

Το Εκτελεστικό Διάταγμα 11.110 έδωσε στις ΗΠΑ τη δυνατότητα να δημιουργήσουν, για άλλη μια φορά, το δικό τους χρήμα που υποστηριζόταν από ασήμι και πραγματική αξία που αξίζει κάτι. 

 

Και πάλι, σύμφωνα με τη δική μας έρευνα, μόλις πέντε μήνες μετά τη δολοφονία του Κένεντι, δεν εκδόθηκαν άλλα "ασημένια πιστοποιητικά" της σειράς 1958 και στη συνέχεια αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία. 

 

Ίσως η δολοφονία του JFK να ήταν μια προειδοποίηση προς όλους τους μελλοντικούς προέδρους να μην παρεμβαίνουν στον έλεγχο της ιδιωτικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Rothschild πάνω στη δημιουργία χρήματος. 

 

Είναι ολοφάνερο ότι ο πρόεδρος Κένεντι αμφισβήτησε τις "δυνάμεις που υπάρχουν πίσω από την αμερικανική και την παγκόσμια οικονομία". 

 

Στις 22 Νοεμβρίου 1963, ο JFK πυροβολήθηκε στο Ντάλας του Τέξας, κάτω από εξαιρετικά περίεργες συνθήκες. Η Phyllis Hall, μια νοσοκόμα που συμμετείχε στις απεγνωσμένες προσπάθειες να σωθεί η ζωή του προέδρου John F Kennedy μετά τη δολοφονία του, ισχυρίστηκε ότι πυροβολήθηκε από μια "μυστηριώδη σφαίρα". 

 

Υπάρχουν επίσης ισχυρές ενδείξεις που εμπλέκουν τον Lyndon B. Johnson (τον επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ) στη συνωμοσία για τη δολοφονία. 

 

Κατάλογος των Προέδρων των ΗΠΑ που δολοφονήθηκαν από το τραπεζικό καρτέλ Rothschild 

 

Ο ιδιωτικός πόλεμος του Λίνκολν: Τα ίχνη του αίματος 

 

Ο Αβραάμ Λίνκολν εργάστηκε γενναία για να αποτρέψει τις προσπάθειες των Ρότσιλντ να εμπλακούν στη χρηματοδότηση του Εμφυλίου Πολέμου. 

 

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Τσάρος της Ρωσίας ήταν εκείνος που παρείχε την απαραίτητη βοήθεια εναντίον των Βρετανών και των Γάλλων, οι οποίοι ήταν από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από την απόσχιση του Νότου και την επακόλουθη χρηματοδότησή της. 

 

Η Ρωσία παρενέβη παρέχοντας ναυτικές δυνάμεις για τον αποκλεισμό του Νότου από την Ένωση στα ευρωπαϊκά ύδατα και ενημερώνοντας και τις δύο χώρες ότι αν επιχειρούσαν να ενταχθούν στη Συνομοσπονδία με στρατιωτικές δυνάμεις, θα έπρεπε επίσης να πολεμήσουν με τη Ρωσία. 

 

Τα συμφέροντα των Ρότσιλντ κατόρθωσαν, μέσω του πράκτορά τους υπουργού Οικονομικών Salmon P. Chase, να περάσουν από το Κογκρέσο ένα νομοσχέδιο (National Banking Act) για τη δημιουργία μιας ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας που θα είχε την εξουσία να εκδίδει τραπεζογραμμάτια των ΗΠΑ. 

 

Στη συνέχεια, ο Λίνκολν προειδοποίησε τον αμερικανικό λαό: 

"Η δύναμη του χρήματος επιβουλεύεται το έθνος σε καιρό ειρήνης και συνωμοτεί εναντίον του σε καιρό δυστυχίας. Είναι πιο δεσποτική από τη μοναρχία, πιο αυθάδης από την απολυταρχία, πιο εγωιστική από τη γραφειοκρατία. Βλέπω στο εγγύς μέλλον να πλησιάζει μια κρίση που με εκνευρίζει και με κάνει να τρέμω για την ασφάλεια της χώρας μας. Οι εταιρείες έχουν ενθρονιστεί, θα ακολουθήσει μια εποχή διαφθοράς, και η χρηματιστική εξουσία της χώρας θα προσπαθήσει να παρατείνει τη βασιλεία της δουλεύοντας πάνω στις προκαταλήψεις του λαού, μέχρις ότου ο πλούτος συγκεντρωθεί σε λίγα χέρια και η δημοκρατία καταστραφεί". 

 

Ο Λίνκολν συνέχισε να αγωνίζεται κατά της κεντρικής τράπεζας και ορισμένοι πιστεύουν σήμερα ότι η αναμενόμενη επιτυχία του να επηρεάσει το Κογκρέσο να περιορίσει τη διάρκεια ζωής της Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών μόνο στα χρόνια του πολέμου ήταν ο κινητήριος παράγοντας πίσω από τη δολοφονία του. 

 

Γεννιέται ο μύθος του μοναχικού δολοφόνου 

 

Οι σύγχρονοι ερευνητές έχουν αποκαλύψει στοιχεία για μια τεράστια συνωμοσία που συνδέει τα ακόλουθα μέρη με την Τράπεζα Ρότσιλντ: Τον υπουργό Πολέμου του Λίνκολν Edwin Stanton, τον John Wilkes Booth, τους οκτώ συνωμότες του και περισσότερους από εβδομήντα κυβερνητικούς αξιωματούχους και επιχειρηματίες που συμμετείχαν στη συνωμοσία. 

 

Όταν το ημερολόγιο του Booth ανακτήθηκε από τα στρατεύματα του Stanton, παραδόθηκε στον Stanton. Όταν αργότερα παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της έρευνας, δεκαοκτώ σελίδες είχαν αποκοπεί. 

 

Οι σελίδες αυτές, που περιείχαν τα προαναφερθέντα ονόματα, βρέθηκαν αργότερα στη σοφίτα ενός απογόνου του Stanton. 

 

Από το μπαούλο του Booth βρέθηκε ένα κωδικοποιημένο μήνυμα που τον συνέδεε άμεσα με τον Judah P. Benjamin, τον υπεύθυνο της εκστρατείας του Εμφυλίου Πολέμου στον Νότο για τον οίκο Rothschild. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, το κλειδί του κώδικα βρέθηκε στην κατοχή του Benjamin. 

 

Ο δολοφόνος, που παρουσιάστηκε ως ένας τρελός μοναχικός εκτελεστής με μερικούς ριζοσπαστικούς φίλους, διέφυγε μέσω της μοναδικής γέφυρας στην Ουάσινγκτον που δεν φυλασσόταν από τα στρατεύματα του Stanton. 

 

Ο "Booth" εντοπίστηκε να κρύβεται σε έναν αχυρώνα κοντά στο Πορτ Ρόγιαλ της Βιρτζίνια, τρεις ημέρες μετά τη διαφυγή του από την Ουάσινγκτον. Πυροβολήθηκε από έναν στρατιώτη ονόματι Boston Corbett, ο οποίος πυροβόλησε χωρίς διαταγή. 

 

Το αν ο άνδρας που σκοτώθηκε ήταν ή όχι ο Booth αποτελεί ακόμη θέμα διαφωνίας, αλλά το γεγονός παραμένει ότι όποιος και αν ήταν, δεν είχε την ευκαιρία να αναγνωρίσει τον εαυτό του. 

 

Ο υπουργός Πολέμου Edwin Stanton ήταν αυτός που έκανε την τελική αναγνώριση. Κάποιοι πιστεύουν τώρα ότι χρησιμοποιήθηκε ένας απατεώνας και ότι ο πραγματικός John Wilkes Booth διέφυγε με τη βοήθεια του Stanton. 

 

Η Mary Todd Lincoln, μόλις έμαθε για τον θάνατο του συζύγου της, άρχισε να φωνάζει: "Ω, αυτό το φοβερό σπίτι!". Παλαιότεροι ιστορικοί θεωρούσαν ότι αυτή η αυθόρμητη έκφραση αναφερόταν στον Λευκό Οίκο. 

 

Ορισμένοι τώρα πιστεύουν ότι μπορεί να απευθυνόταν στον Thomas W. House, έναν οπλοφόρο, χρηματοδότη και πράκτορα των Rothschild κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, ο οποίος συνδεόταν με τα αντι-Λίνκολν, φιλοτραπεζικά συμφέροντα. 

 

Ο Andrew Jackson 

 

Ο Andrew Jackson ήταν ο πρώτος πρόεδρος από τα δυτικά των Απαλαχίων. Ήταν μοναδικός για την εποχή του, καθώς εξελέγη από τους ψηφοφόρους, χωρίς την άμεση υποστήριξη μιας αναγνωρισμένης πολιτικής οργάνωσης. 

 

Στις 10 Ιουλίου 1832 άσκησε βέτο στην ανανέωση του καταστατικού της Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών. 

 

Το 1835, ο πρόεδρος Andrew Jackson δήλωσε την περιφρόνησή του για τους διεθνείς τραπεζίτες: 

"Είστε ένα άντρο οχιάς. Σκοπεύω να σας εξολοθρεύσω, και μα τον Αιώνιο Θεό, θα σας εξολοθρεύσω. Αν ο λαός καταλάβαινε μόνο την κατάφωρη αδικία του χρηματικού και τραπεζικού μας συστήματος, θα γινόταν επανάσταση πριν από το πρωί". 

 

Ακολούθησε μια (ανεπιτυχής) απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Jackson. Ο Jackson είχε πει στον αντιπρόεδρό του, Martin Van Buren, "Η τράπεζα, κ. Van Buren, προσπαθεί να με σκοτώσει". 

 

Μήπως αυτή ήταν η αρχή ενός μοτίβου ίντριγκας που θα ταλαιπωρούσε τον ίδιο τον Λευκό Οίκο τις επόμενες δεκαετίες; Μήπως ο θάνατός του (και ο θάνατος του Λίνκολν) σχετιζόταν με ένα αόρατο νήμα με τους διεθνείς τραπεζίτες;

 

James Garfield 

 

Ο πρόεδρος James Abram Garfield, ο 20ος πρόεδρός μας, είχε προηγουμένως διατελέσει πρόεδρος της επιτροπής πιστώσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων και ήταν ειδικός σε δημοσιονομικά θέματα. 

 

(Με την εκλογή του, μεταξύ άλλων, διόρισε έναν αντιδημοφιλή εισπράκτορα τελωνείων στη Νέα Υόρκη, οπότε οι δύο γερουσιαστές από τη Νέα Υόρκη - ο Roscoe Conkling και ο Thomas Platt - παραιτήθηκαν από τις έδρες τους). 

 

Ο πρόεδρος Garfield δήλωσε ανοιχτά ότι όποιος ελέγχει την προσφορά του νομίσματος θα ελέγχει τις επιχειρήσεις και τις δραστηριότητες όλων των ανθρώπων. 

 

Μετά από μόλις τέσσερις μήνες στην εξουσία, ο πρόεδρος Γκάρφιλντ πυροβολήθηκε σε σιδηροδρομικό σταθμό στις 2 Ιουλίου 1881. Άλλη μια σύμπτωση. 

 

Τα ίχνη του αίματος συνεχίζονται 

 

Στις δεκαετίες του '70 και του '80, ο ουλευτής Larry P. McDonald πρωτοστάτησε στις προσπάθειες να αποκαλυφθούν οι κρυφές συμμετοχές και οι προθέσεις των διεθνών συμφερόντων του χρήματος. 

 

Οι προσπάθειές του τερματίστηκαν στις 31 Αυγούστου 1983, όταν σκοτώθηκε όταν η Korean Airlines 007 καταρρίφθηκε "κατά λάθος" στον σοβιετικό εναέριο χώρο. Μια παράξενη σύμπτωση, όπως φαίνεται. 

 

Ο γερουσιαστής John Heinz και ο πρώην γερουσιαστής John Tower είχαν υπηρετήσει σε ισχυρές τραπεζικές και οικονομικές επιτροπές της Γερουσίας και ήταν ειλικρινείς επικριτές της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και του ανατολικού κατεστημένου. 

 

Στις 4 Απριλίου 1991, ο γερουσιαστής John Heinz σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα κοντά στη Φιλαδέλφεια. Την επόμενη ημέρα, 5 Απριλίου 1991, ο πρώην γερουσιαστής John Tower σκοτώθηκε επίσης σε αεροπορικό δυστύχημα. Οι συμπτώσεις φαίνεται να πληθαίνουν. 

 

Οι προσπάθειες για έλεγχο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας συνεχίζουν να αποτυγχάνουν. Είναι πρακτικά αδύνατο να συγκεντρωθεί υποστήριξη για οποιοδήποτε θέμα που έχει το πλεονέκτημα της συσκότισης των μέσων ενημέρωσης. 

 

(Η αλλόκοτη αλλά τραγική πραγματικότητα ότι ο αμερικανικός λαός υποφέρει από τα διαχειριζόμενα και ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ένα θέμα για άλλη συζήτηση). 

 

Αρχή μιας σειράς
 

Εδώ και πολλά χρόνια, πολλοί συγγραφείς έχουν προσπαθήσει να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι υπάρχει μια κρυφή "σκιώδης κυβέρνηση" που στην πραγματικότητα κυβερνά την Αμερική. 

 

Οι περισσότεροι από εμάς έχουν απορρίψει αυτές τις απόψεις περί "θεωρίας συνωμοσίας" ως ακραίες και μη ρεαλιστικές. Ωστόσο, όταν είχα την ευκαιρία να γευματίσω με τον Otto von Habsburg, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έκανε δύο παρατηρήσεις που τράβηξαν την προσοχή μου. 

 

Η πρώτη ήταν η εξής: "Η άγνοια στην Αμερική είναι συντριπτική". Πράγματι, η αντίθεση στη γενική ενημέρωση για τις παγκόσμιες υποθέσεις μεταξύ του μέσου Αμερικανού και του μέσου Ευρωπαίου είναι εντυπωσιακή. 

 

Η δεύτερη παρατήρησή του ήταν αυτή που πραγματικά με προκάλεσε: "Η συγκέντρωση εξουσίας στην Αμερική είναι τρομακτική". 

 

Ως ένα λογικά προσεκτικό ανώτερο στέλεχος, έχοντας περάσει τρεις δεκαετίες στα διεθνή χρηματοοικονομικά και θεωρώντας την Αμερική ως μια ευρείας βάσης αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η παρατήρησή του με σόκαρε. Με παρακίνησε να κάνω λίγη περισσότερη μελέτη. Τα αποτελέσματα των ερευνών μου είναι άκρως ανησυχητικά. 

 

Δικτυογραφία: 

Case Closed: JFK Killed After Shutting Down Rothschild’s Federal Reserve - Humans Are Free
https://humansarefree.com/2013/11/case-closed-jfk-killed-after-shutting-down-rothschilds-federal-reserve.html

Share