Μια άλλη Αθήνα, μια άλλη Ελλάδα. Ελληνική κι ελεύθερη...
Κι ας ήταν πάμφτωχη...
Μια Ελλάδα του φιλότιμου... της τίμιας εργασίας και του μόχθου...
Μια Ελλάδα που αναπτυσσόταν αργά αλλά σταθερά..
Κάθε χρόνος ήταν καλύτερος από τον προηγούμενο...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια, χωρίς τόσους πολλούς προδότες πολιτικούς...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς αλλοδαπούς λαθρομετανάστες...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς αλλοδαπούς εγκληματίες...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς γεμάτες φυλακές.... κι όπου όταν γινόταν σπανίως κανένα έγκλημα έβγαζαν τραγούδια οι ρεμπέτες!!!!
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα που όταν φώναζε ο νοικοκύρης "κλέφτης" ο κλέφτης το έσκαγε τρέχοντας.... ενώ σήμερα σε ξεκοιλιάζει (ο αλλοδαπός εγκληματίας) ακόμα κι αν είσαι παπούς και γιαγιά για 10 ευρώ...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς ΜΚΟ, χωρίς αλληλέγγυους, χωρίς προοδευτικοκουλτουριάρηδες...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς πολιτικές κηδείες, πολιτικούς γάμους και καύσεις νεκρών...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς σήριαλ και εκπομπές με γκέι....
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς ομοφυλόφιλους.... (υπήρχε μόνο η φτερού που στο τέλος είπαν ότι δεν ήταν "κι αυτός" αληθινά ομοφυλόφιλος...) (μπορεί σπανίως να συναντούσες κανέναν στον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά μέχρι εκεί... οι λιγοστοί που υπήρχαν ήταν καλά κρυμμένοι και ποτέ προκλητικοί)
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς σκουπιδο-τηλεόραση....
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς ναρκωμανείς με σκληρά ναρκωτικά στους δρόμους.... (άντε με το ζόρι υπήρχαν μερικοί χασικλήδες)
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς υπακοή στην Νέα Ταξη...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς άθεους.... (ήταν είδηση αν έλεγε κάποιος καμία βλακεία)
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς τραγουδάκια happy birthday στα γενέθλια αλλά με το "να ζήσεις...", χωρίς (αμερικανόφερτα) γονατίσματα και δαχτυλιδάκια στις κοπελλίτσες για πρόταση γάμου, χωρίς εορτές Χαλογουϊν... (μέχρι κι αυτό φέρανε τώρα οι ξενόδουλοι οπαδοί της Νέας Τάξης...)
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα με γεμάτες εκκλησίες τις Κυριακές...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα με αληθινές μανάδες νοικοκυρές που μεγάλωναν ελληνόπουλα.... κι όχι καριερίστες που ξενοδουλεύουν και που μεγαλώνουν αλλοτριωμένα ξενομανή παιδιά αδιάφορα για όλα πλην του κινητού τους...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς υπολογιστές, χωρίς κινητά, χωρίς τάμπλετ, λάπτοπ και δεν συμμαζεύεται.... και χωρίς Facebook...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα στην οποία η νεολαία επικοινωνούσε και διασκέδαζε με προσωπική παρουσία κι όχι μέσα από chat room....
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς άγχος, χωρίς βιασύνη....
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς Ευρωπαϊκή Ενωση ανθελλήνων αθέων μασώνων...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς το ξενόφερτο οικονομικό όπλο που λέγεται Ευρώ και μας έχει στερήσει την ελευθερία μας, αλλά με την ελληνική δραχμούλα μας όσο αδύνατη κι αν ήταν που την κουμαντάραμε όμως μόνοι μας....
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα που μοσχοβολούσε θυμάρι και ελληνικό λεμόνι...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς καυσαέρια, βρώμα και μπόχα και μποτιλιαρίσματα....
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς χημικούς αεροψεκασμούς, χωμάτινες βροχές με άμμο της Σαχάρας (!) και χωρίς ακραία καιρικά φαινόμενα...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς αστέγους....
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα με κοινωνική φιλευσπλαχνία όπου λειτουργούσε ο θεσμός της γειτονιάς... κι όλοι στην γειτονιά φρόντιζαν τους ανήμπορους...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα με αλάνες για να παίζουν τα ελληνόπουλα...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα με ελληνική και χριστιανική παιδεία... (όπως ορίζει μέχρι σήμερα το Σύνταγμα)... που το Υπουργείο Παιδείας λεγόταν ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, που ο υπουργός δεν έλεγε ότι δεν έγινε γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, που διδάσκονταν θρησκευτικά στα σχολεία, που τα σχολικά βιβλία ήταν ελληνικά... Που τα ελληνόπουλα δεν διδάσκονταν για διεστραμμένες διαφορετικότητες, για υποκριτικούς αντιρατσισμούς και πολυπολισμικότητες, που δεν ήξεραν τι είναι το bulling, που δεν τραγούδαγαν τραγουδάκια του Τζων Λέννον σαν το Imagine στις εθνικές εορτές, αλλά ελληνικά εθνικά τραγούδια και εμβατήρια που τους ανέβαζαν το φρόνημα και τους δημιουργούσαν ιδανικά...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα χωρίς αναρχικούς στα Εξάρχεια να καίνε κάθε τόσο την πόλη, χωρίς μολότωφ, χωρίς διαδηλώσεις με κατσαρόλες παρά μόνο για την Ειρήνη ή για την ελευθερία στην Κύπρο μας...
Με λίγα λόγια...
Μια Αθήνα και μια Ελλάδα που δεν έχει καμία σχέση με την σημερινή.....
ΘΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου