Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Θεοφίλεσταστος Επίσκοπος Κνωσού κ. Μεθόδιος και ακολούθως της Πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας προηξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος, συνιερουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δράμας κ. Δωροθέου, των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Λευκουπόλεως κ. Πολυκάρπου, Κνωσού κ. Μεθοδίου και του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ.Συμεών, ο οποίος με πολλή αγάπη μας προσεκάλεσε σήμερα προκειμένου να γίνουμε μέτοχοι στη χαρά αυτής της τοπικής Εκκλησίας, σε αυτήν την Ιερά Πανήγυρη του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά, ο οποίος τιμάται ως πρώτος μεταξύ των πολλών σε αυτήν εδώ την πόλη, αφού στο πρόσωπό του η εκκλησιαστική συνείδηση διέκρινε ουσιαστική βοήθεια για την απελευθέρωση αυτής της πόλεως από τον Γερμανικό ζυγό.
Και είναι αλήθεια ότι ο Σεβασμιώτατος μαζί με τους καλούς του συνεργάτες πάντοτε ευγενής, πάντοτε φιλότιμος, πάντοτε αγαπητικός προς πάντας, μας προσέφερε αυτήν την ευλογημένη ευκαιρία ώστε να έρθουμε κοντά σας και να απολαύσουμε τον πλούτο της αγάπης του, αλλά και της αγάπης όλων, αφού όσα προσφέρει ο Επίσκοπος, τα προσφέρει πάντοτε υπέρ όλης της κοινότητος και εκ μέρους όλης της εκκλησιαστικής κοινότητος προς εκείνους, οι οποίοι αποδέχονται αυτήν την μεγάλη ευλογία και αυτά τα ουσιαστικά δώρα της αγάπης και της φιλοξενίας σας.
Τον ευχαριστούμε λοιπόν και αφού η αγάπη του επέβλεψε στην ταπεινότητά μου, επιτρέψτε μου να μοιραστώ τούτη την ώρα ελάχιστες σκέψεις μαζί σας, με αφορμή τη σημερινή μεγάλη ημέρα της εορτής του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά, ενός ανθρώπου, ο οποίος έχει αυτή την ιδιότητα του Ευαγγελιστού, δηλαδή έχει την ιδιότητα του να αποτελεί έναν από εκείνους οι οποίοι συνέγραψαν, κατέγραψαν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, Και Ευαγγέλιο σημαίνει ένα χαρμόσυνο μήνυμα, μία αγγελία, η οποία πρέπει να πλημμυρίζει τις καρδιές όλων των ανθρώπων με χαρά και ευφροσύνη, γιατί το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι το Ευαγγέλιο της σωτηρίας, το Ευαγγέλιο αυτής της ευλογημένης είδησης που μας πληροφορεί, ότι ο Θεός τον οποίο πιστεύουμε δεν παραμένει κλεισμένος στο ανείπωτο μεγαλείο της Θεότητός Του, αλλά έρχεται στο δικό μας τον κόσμο, γίνεται ένας από εμάς, ενώνεται ο Θεός με τη δική μας, την ανθρώπινη φύση και μας προσφέρει το χαρμόσυνο άγγελμα της δικής μας της σωτηρίας, η οποία προέρχεται από αυτή την ενότητά μας με το Θεό χάρη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Αυτή η ενότητα μας αφορά όλους, γιατί ο Χριστός ήλθε όλους τους ανθρώπους να μας ενώσει με τον εαυτό Του, όλους να μας κάνει μετόχους στη δική Του τη ζωή. Όμως για να γίνει αυτό πραγματικότητα στον καθέναν από εμάς θα πρέπει να αγωνιζόμαστε μέσα στην καθημερινότητά μας ώστε να αποκτούμε αυτές τις ευλογημένες προϋποθέσεις, για τις οποίες μας μίλησε σήμερα το Ιερό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα και κυρίως τις δύο βασικότερες.
Η πρώτη είναι η μετοχή μας στη ζωή του Χριστού εξαιτίας της μετοχής μας στη ζωή του σώματος του Χριστού που είναι η Εκκλησία. Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί με το Θεό αν δεν ανήκουμε στο Πανάγιο Σώμα Του, αν δεν ανήκουμε στην Εκκλησία, γιατί η Εκκλησία είναι ο δρόμος μέσα από τον οποίο μπορούμε κι εμείς όλοι να έχουμε το Θεό στη ζωή μας. Η Εκκλησία δεν είναι ένας από τους υπολοίπους θεσμούς αυτού εδώ του κόσμου αλλά είναι αυτή η χαρισματική κοινότητα, αυτό το ευλογημένο σώμα, πολύ ωραία εικόνα την οποία χρησιμοποιεί ο Απόστολος Παύλος για να μας περιγράψει το τι είναι η Εκκλησία, αυτό το ευλογημένο σώμα, το οποίο έχει ως κεφαλή του το Χριστό και μέλη του σώματος όλους εκείνους, οι οποίοι είναι βαπτισμένοι στο όνομα του Τριαδικού Θεού και ζουν το γεγονός της σχέσης τους με το Χριστό δια της Εκκλησίας, δια της μετοχής τους στην Εκκλησία και η μετοχή στην Εκκλησία προσφέρει και τον δεύτερο ευλογημένο δρόμο περί του οποίου ακούσαμε στο Ιερό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα και μάλιστα στις πρώτες αράδες του. Τι μας είπε ο Χριστός; «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με».
Εκείνος λέει ο Χριστός στους μαθητές του, στους δώδεκα, που αυτή η κοινότητα μέσα στο χρόνο έγινε μεγαλύτερη, οι δώδεκα πολλαπλασιάστηκαν, έγιναν πολλοί και σήμερα φανερώνονται μέσα στη Σύναξη της Εκκλησίας. Αυτός λοιπόν που ακούει, όσα λέει η Εκκλησία, όσα εμπιστεύεται η Εκκλησία στους πιστούς είναι σαν να ακούει τον ίδιο το Θεό. Γιατί πάλι το επαναλαμβάνουμε; Για να μας γίνει απόλυτα κατανοητό. Η σχέση μας με το Χριστό περνάει πάντοτε μέσα από την Εκκλησία. Ο Χριστός μας δεν είναι ένας ατομικός Χριστός, αλλά είναι ο Χριστός της Εκκλησίας, ο οποίος φανερώνεται μέσα στην Εκκλησία κι όποιος ακούει αυτά που λέει η Εκκλησία, τι λέει η Εκκλησία; Τι εμπιστεύεται στους ανθρώπους; Τις εντολές του Θεού, τότε εκείνος στην πραγματικότητα πορεύεται μαζί με το Χριστό στη ζωή του, επιβεβαιώνει αυτήν την ενότητα του με το Χριστό η οποία γίνεται πραγματικότητα δια της Εκκλησίας και φανερώνεται στη ζωή όλων μας μέσα από την τήρηση του θελήματος Του Θεού και εκείνος, ο οποίος δεν ακούει, αλλά απεναντίας αθετεί αυτά που ο Χριστός δια της Εκκλησίας εμπιστεύεται στους ανθρώπους τότε στην πραγματικότητα παραμένει μακράν του Θεού. Αρνείται τη σχέση μαζί Του. Είναι σαν να μην επιθυμεί το Θεό στη ζωή του γιατί ο τρόπος με τον οποίον επιβεβαιώνουμε τη σχέση μας με το Χριστό στην πραγματικότητα επιβεβαιώνουμε την αγάπη μας για το δικό Του πρόσωπο, όλες οι σχέσεις μέσα στην Εκκλησία πρέπει να είναι αγαπητικές σχέσεις, είναι το να αγωνίζεται να εφαρμόζει το θέλημα του Θεού στη ζωή του. Ο ίδιος ο Χριστός μας το εμπιστεύτηκε: «Εάν με αγαπάτε» μας λέει, «τότε θα αγωνίζεστε για να εφαρμόζετε το Θέλημά μου, να τηρείτε τις εντολές μου»
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, τον οποίον σήμερα η Εκκλησία μας τιμά και εμείς όλοι συναχθήκαμε για να πανηγυρίσουμε και να τιμήσουμε, είναι εκείνος ο οποίος μας εμπιστεύεται αυτή τη μεγάλη αλήθεια: «Ότι για να είμαστε αληθινά του Χριστού άνθρωποι, θα πρέπει καταρχάς να μετέχουμε στη ζωή του Χριστού δια της Εκκλησίας, δια της μετοχής στα Μυστήρια της Εκκλησίας, στο Βάπτισμα, στο Χρίσμα, στη Θεία Ευχαριστία και σε όλους τους υπολοίπους τρόπους, που η Εκκλησία μας διδάσκει, ώστε να έχουμε στη ζωή μας την Άκτιστη Χάρη του Θεού και ταυτόχρονα θα πρέπει να αγωνιζόμαστε ώστε το θέλημα του Θεού να το κάνουμε και δικό μας τρόπο ζωής, να εγκαταλείπουμε το ατομικό θέλημα, εκείνο που μας εγκλωβίζει στα στενά πλαίσια του εαυτού μας, του ατομισμού μας και να ανοιγόμαστε στο Θεό και στους άλλους επιτελώντας το θέλημα του Θεού στη ζωή μας.
Μακάρι όσοι συναχθήκαμε σήμερα να τιμήσουμε τον Άγιο Ένδοξο Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, Προστάτη και Έφορο αυτής της ευλογημένης πόλεως, της πρωτεύουσας της Στερεάς Ελλάδας, της όμορφης Λαμίας, μακάρι να μας αξιώσει ο Άγιος με τις ικετευτικές του πρεσβείες ενώπιον του Θεού, να παραμείνουμε και εμείς όλοι στο Ευαγγέλιο του Χριστού το οποίο ο ίδιος μας εκήρυξε και μακάρι κι εμείς σαν εκείνον βλέποντας αυτά τα θαυμάσια του Θεού στη ζωή μας, να αγωνιζόμαστε ώστε να παραμένουμε πιστοί στο θέλημα του Θεού, πιστοί στην αγάπη του Θεού, πιστοί στην αγάπη που πρέπει να έχουμε ένας για τον άλλον ως μέλη του Αυτού Σώματος, του Σώματος του Χριστού δηλαδή της Εκκλησίας και μακάρι δι΄ ευχών των Σεβασμιωτάτων Αγίων Αρχιερέων, οι οποίοι επιτελούν μαζί με όλη την εκκλησιαστική κοινότητα αύτη την ευλογημένη Πανήγυρη της πόλεως, να αξιωθούμε να απολαύσουμε στην ολότητά του το Ευαγγέλιο του Χριστού εν εκείνη την ημέρα της Βασιλείας του Θεού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου