 |
| O Aλεξάντερ Σόρος (δεξιά) και ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα αυτοαποκαλούνται αδέλφια!… |
Οι Σόρος «επένδυσαν» 131 εκ. δολάρια στην Αλβανία για τον εκσυγχρονισμό της Δικαιοσύνης. Το αποτέλεσμα: η Αλβανία έστειλε ως εκπρόσωπό της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έναν άνθρωπο των Σόρος.
Ο Grégor Puppinck* αποκαλύπτει στο Valeurs Actuelles πώς η Ανοικτή Κοινωνία της οικογένειας Σόρος κατάφερε να επεκτείνει τη δύναμή της στην Αλβανία, και μέσω αυτής, ακόμη και εντός των ευρωπαϊκών θεσμών.
Ιστορικά, είναι κυρίως στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης που το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας (OSF) κατάφερε να αναπτύξει σημαντική δράση και να ασκήσει όλη του την επιρροή. Η περίπτωση της Αλβανίας είναι ένα παράδειγμα αυτής της στρατηγικής επενδύσεων και επιρροής.
Αυτή η μικρή χώρα έχει μόλις 2,7 εκατομμύρια κατοίκους, με εξαιρετικά χαμηλό κατά κεφαλήν ΑΕΠ, 6.000 ευρώ ετησίως. Είναι επίσης η χώρα «που πλήττεται περισσότερο από τη διοικητική διαφθορά, την υψηλότερη στην περιοχή, με το 57% των πολιτών να παραπονούνται ότι τους ζητήθηκαν μπαχτίσι τουλάχιστον περιστασιακά και το 47% να συμμετέχουν πραγματικά σε συναλλαγές διαφθοράς» σύμφωνα με την Euractiv. Αυτή η χώρα είναι κόμβος διακίνησης ναρκωτικών, εμπορίας ανθρώπων, νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες κ.λπ. Είναι επίσης μια σημαντική βάση για το OSF.
«Αδέρφια» οι Alexandre Soros και Edi Rama
Από το 2013, η χώρα κυβερνάται από τον σοσιαλιστή Έντι Ράμα, που έχει στενές σχέσεις με τον Τζορτζ και τον Αλεξάντερ Σόρος. Ο τελευταίος και ο Έντι Ράμα βλέπονται τακτικά και αυτοαποκαλούνται «αδέρφια». Μεταξύ 1992 και 2020, το OSF των Τζορτζ και Αλεξάντερ Σόρος επένδυσε περισσότερα από 131 εκ. δολάρια στην Αλβανία, υποστηρίζοντας την άνοδο του Ράμα στην εξουσία και στη συνέχεια την κυβέρνησή του. Η επιρροή του OSF στην Αλβανία είναι επομένως σημαντική, σε σημείο που ο Ιλίρ Μέτα, πρώην πρόεδρος της Αλβανίας, κατηγόρησε τον Τζορτζ Σόρος ότι ήθελε να καταλάβει το κράτος.
«Μεταρύθμιση» των Δικαστηρίων
Μετά την εκλογή του Ράμα ως Πρωθυπουργού, μία από τις κύριες ενέργειες του OSF ήταν η προώθηση της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος της Αλβανίας. Σύμφωνα με τον Άντι Ντομπρούσι, εκτελεστικό διευθυντή του OSF της Αλβανίας, «Το OSF Albania ήταν ο κύριος χρηματοδότης ολόκληρης της διαδικασίας μεταρρύθμισης». Το OSF έδρασε επίσης σε συνεργασία με την αμερικανική κυβέρνηση (δημοκρατική), μέσω της USAID και με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η USAID συνεισέφερε 60 εκ. δολάρια μεταξύ 2000 και 2015 στον τομέα της δικαιοσύνης στην Αλβανία, με το OSF να συμμετέχει στην κατανομή αυτών των ποσών. Αρκετοί Αμερικανοί γερουσιαστές ανησυχούσαν για αυτή τη συνεργασία γιατί, σύμφωνα με τους ίδιους, θα είχε ως στόχο την ενίσχυση της εξουσίας της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη.
Η μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης περιλαμβάνει αναδιοργάνωση του συστήματος διορισμών δικαστών και μηχανισμό επιλογής κατά της διαφθοράς. Η αντιπολίτευση κατήγγειλε αυτή τη μεταρρύθμιση ότι αποβλέπει στο να επιτρέψει στην κυβέρνηση να πάρει τον έλεγχο του δικαστικού συστήματος. Ο ρόλος του OSF σε αυτή τη μεταρρύθμιση καταγγέλθηκε ιδιαίτερα.
Δικηγόρος του Σόρος στο ΕΔΑΔ!
Σε αυτό το πλαίσιο, το 2019 η αλβανική κυβέρνηση επρόκειτο να προτείνει τρεις υποψηφίους για τη θέση του δικαστή στο ΕΔΑΔ. Η κυβέρνηση επέλεξε τους Σοκόλ Μπερμπέρι, Μαριάνα Σεμινί και τον Ντάριαν Παύλι. Ο Μπερμπέρι και ο Παύλι είναι πρώην συνεργάτες του OSF και παράγοντες στη διαδικασία μεταρρύθμισης της δικαιοσύνης, όπως και ο Αρτούρ Μετάνι, ο Πρόεδρος της εθνικής επιτροπής που δημιούργησε αυτή τη σύντομη λίστα. Ο Μετάνι είναι επίσης αδερφός της σοσιαλίστριας υπουργού Εγκλαντίνας Γκερμένι και σύμβουλος του Πρωθυπουργού.
Ο Τύπος της Αλβανίας εξέφρασε τη λύπη του για το ότι οι τρεις υποψήφιοι δεν είχαν υποβληθεί στη διαδικασία κατά της διαφθοράς, σε αντίθεση με όσα ισχυρίστηκε η κυβέρνηση, επειδή ο Μπερμπέρι είχε αποχωρήσει από το δικαστικό σώμα ενώ ο Παύλι δεν ήταν ποτέ δικαστής.
Τελικά, ο Παύλι ήταν αυτός που εξελέγη δικαστής στο ΕΔΑΔ από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Γεννημένος το 1975 στην Αυλώνα της Αλβανίας, ο Ντάριαν Παύλι είναι πρώην φοιτητής του Πανεπιστημίου Κεντρικής Ευρώπης στη Βουδαπέστη, του πανεπιστημίου που ιδρύθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τον Τζορτζ Σόρος. Εργάστηκε κυρίως για την Human Rights Watch (επίσης χρηματοδοτούμενη από το OSF), καθώς και για την Ανοιχτή Κοινωνία μεταξύ 2003 και 2017, ιδίως στη Νέα Υόρκη. Απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Το έργο του συνίστατο στην έναρξη στρατηγικών διαφορών με στόχο την παραγωγή πολιτικού αποτελέσματος μέσω της νομολογίας. Ντάριαν Παύλι είναι εξάδελφος του πρωθυπουργού Ράμα.
Το 2015 έγινε σύμβουλος της ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης του κοινοβουλίου της Αλβανίας και στη συνέχεια επέστρεψε στο OSF, ως διευθυντής προγραμμάτων για την Αλβανία. Συνεργάζεται επίσης με το Συμβούλιο της Ευρώπης και την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μεταρρύθμιση του αλβανικού δικαστικού συστήματος. Ο Παύλι είχε λοιπόν μια τυπική καριέρα ως δικηγόρος της Ανοιχτής Κοινωνίας.
Δεν είχε ποτέ εμπειρία ως δικαστής και παρουσιάζεται ως δικηγόρος. Για υποψηφιότητα ως δικαστή στο ΕΔΑΔ, οι αλβανικοί κανονισμοί απαιτούν 15ετή εμπειρία ως δικαστής, καθηγητής νομικής ή δικηγόρος. Σοβαρό όμως ερώτημα τίθεται ως προς την ιδιότητα του δικηγόρου που διεκδικεί ο Παύλι. Πράγματι, όχι μόνο δεν διευκρινίζει ποτέ σε ποιο δικηγόρο ασκήθηκε, πόσα χρόνια, αλλά είναι άγνωστος στα μεγάλους αμερικανικούς δικηγορικούς συλλόγους, όπως στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον. Όσον αφορά το Αλβανικό Δικηγορικό Σύλλογο, παραδόξως αρνείται να διευκρινίσει το σημείο αυτό με την αιτιολογία ότι θα αφορούσε την ιδιωτική ζωή του Παύλι. Ένα άλλο περίεργο είναι ότι σε νομικές υποθέσεις που έχει συμμετάσχει, όπως η υπόθεση Ελ Μάσρι, ο Παύλι δεν ενεργεί ως δικηγόρος, αλλά εκπροσωπείται από δικηγόρο.
Μόλις διορίστηκε στο ΕΔΑΔ, ο Παύλι έκρινε υποθέσεις που αμφισβητούσαν τη συμμόρφωση της αλβανικής μεταρρύθμισης της δικαιοσύνης με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση, θέτοντας έτσι τον εαυτό του σε πολλές περιπτώσεις σε σαφή κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων. Μέρος του αλβανικού Τύπου κατήγγειλε αυτή τη σύγκρουση συμφερόντων. Αυτό είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτο καθώς το αντικείμενο αυτών των αποφάσεων είναι άκρως πολιτικό και αμφισβητείται έντονα από την αντιπολίτευση.
Η αλβανική μαφία
Όσο για τον Σοκόλ Μπερμπέρι, ο οποίος επίσης συνεργάστηκε με το OSF, θα είχε αποκλειστεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης λόγω της σχέσης του με τον Aγρόν Ξαφάζ, διεθνή διακινητή ναρκωτικών. Είναι επίσης κουνιάδος του Φατμίρ Ξαφάζ, υπουργού Εσωτερικών του Ράμα, ο οποίος παραιτήθηκε το 2018, «λιγότερο από μια εβδομάδα μετά από μια μεγάλη αστυνομική επιχείρηση κατά του οργανωμένου εγκλήματος και της διακίνησης ναρκωτικών». Αυτό δεν εμπόδισε την κυβέρνηση της Αλβανίας να διορίσει τον Μπερμπέρι ad hoc δικαστή στο ΕΔΑΔ, δηλαδή αναπληρωτή δικαστή, καθώς και στο πλαίσιο της αριστοκρατικής και ισχυρής Επιτροπής της Βενετίας: την ανώτατη ευρωπαϊκή αρχή σε θέματα συνταγματικού δικαίου… που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης στην Αλβανία.
Αυτή είναι μια γεύση της επιρροής του OSF σε μια φτωχή και διεφθαρμένη χώρα, όπως η Αλβανία.
Αυτή η κατάσταση δείχνει πόσο δύσκολη είναι η λειτουργία ενός πανευρωπαϊκού ιδρύματος που αποτελείται εν μέρει από τέτοιες χώρες. Αυτό που βλέπουμε στην Αλβανία ισχύει και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ένας ανώτερος αξιωματούχος του Συμβουλίου της Ευρώπης μου είπε πρόσφατα σχετικά με αυτό το θέμα: «Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να βρείτε κατάλληλους υποψηφίους για το ΕΔΑΔ σε ορισμένες χώρες. » Αυτή η δυσκολία είναι αρκετά κατανοητή, αλλά δύσκολο να γίνει αποδεκτή όταν επηρεάζει τη σύνθεση του ανώτατου ευρωπαϊκού δικαστηρίου.
*Ο Grégor Puppinck, PhD, είναι Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου για το Δίκαιο και τη Δικαιοσύνη (ECLJ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου