Ἀξίζει νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ μιὰ φράση τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ἡ ὁποία περιγράφει τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ ταυτόχρονα καταδεικνύει τὸ τελικό της ἀποτέλεσμα, ποὺ εἶναι ἡ ἀπώλεια, ἡ κόλαση.
Οἱ λέξεις κλειδιὰ εἶναι ἡ λέξη «πάθος» στὴν ἀρχή, καὶ στὸ τέλος ἡ λέξη «Σόδομα».
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης λέει ἀκριβῶς τὰ ἑξῆς:
«Πάντα μὲν οὖν ἄτιμα τὰ πάθη, μάλιστα δὲ ἡ κατὰ τῶν ἀρρένων μανία... Τοιαύτη γὰρ ἦν ἡ μίξις τῶν ἀνδρῶν τῆς γῆς Σοδόμων».
Δηλαδή: Ὅλα ἀναμφιβόλως τὰ πάθη εἶναι ἀτιμωτικά, κατ᾿ ἐξοχήν, ὅμως, ἡ ἀρρενομανία... Τέτοια ἀκριβῶς ἦταν ἡ σεξουαλικὴ ἀνάμειξη τῶν ἀνδρῶν τῆς γῆς τῶν Σοδόμων.
Ὅπως γίνεται φανερό, ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος δὲν τὰ βάζει μὲ τοὺς πάσχοντες, ἀλλὰ μὲ τὰ πάθη.
Ἔτσι καὶ ἐμεῖς, ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις ἡμῶν Πατράσι, ὀφείλουμε τὸ πάθος νὰ τὸ μισήσουμε, ἀλλὰ τὸν πάσχοντα ἀδελφὸ μας νὰ τὸν συμπονέσουμε, νὰ τὸν ἀγαπήσουμε καὶ νὰ προσευχηθοῦμε γι᾿ αὐτόν.
1. «Ἐξεμισθώσαμεν τὴν σάρκα ἑαυτῶν τῷ διαβόλῳ, τῷ χαλεπῷ πορνοβοσκῷ».
Νοικιάσαμε τὴν σάρκα μας στὸν διάβολο, σ’ αὐτὸν τὸν σκληρὸ πορνοβοσκό.
2. «Τί ἐστι μολυσμὸς σαρκός; Μοιχεία, πορνεία, ἀσέλγεια πᾶσα».
Ποιός εἶναι ὁ μολυσμὸς τῆς σαρκός; Εἶναι ἡ μοιχεία, ἡ πορνεία, ἡ ἀσέλγεια.
3. «Διὸ μᾶλλον αὐτὴν κατακοσμεῖν χρή, οὐχὶ καταισχύνειν. Οὐ γὰρ ἔχεις ἐξουσίαν τῆς σαρκὸς ἐν ταῖς πονηραῖς ἐπιθυμίαις, ἀλλ᾿ ἐν οἷς ἄν ὁ Θεὸς ἐπιτάξῃ μόνοις»
Γι᾿ αὐτὸ ἄς καταστολίζουμε τὴν σάρκα μας, ὄχι νὰ τὴν καταντροπιάζουμε. Δὲν ἐξουσιάζεις τὴν σάρκα, γιὰ νὰ τὴν διαθέτεις στὶς πονηρὲς ἐπιθυμίες, ἀλλὰ μόνον σὲ ὅσα ὁρίζει ὁ Θεός.
4. «Ὦ πάντα ἀνατρέποντες ὑμεῖς! Οἱ τοῖς μὲν ἄρρεσιν ὡς θηλείας μιγνύμενοι, τὰς δὲ θηλείας ὡς ἄνδρας εἰς πόλεμον ἐξάγοντες. Τοῦτο ἔργον τοῦ διαβόλου, τὸ πάντα συγχέειν καὶ ἀνατρέπειν».
Ὦ σεῖς, ποὺ ἀναποδογυρίσατε τὰ πάντα! Ἔρχεστε σὲ μίξη μὲ τοὺς ἄνδρες, σὰν νὰ εἶναι γυναῖκες, καὶ βγάζετε τίς γυναῖκες, σάν νά εἶναι ἄνδρες, στόν πόλεμο. Αὐτό εἶναι ἔργο τοῦ διαβόλου, τό νά συγχέει καί νά διαστρέφει τά πάντα.
5. «Διὰ τοῦτο ὀδυνῶμαι, ὅτι καὶ νοσῶν, οὐκ οἶδας ὅτι νοσεῖς, ἵνα καὶ τὸν ἰατρόν ἐπιζητήσῃς. Μοιχείας ἐγένου πεπληρωμένος, καὶ ἐρωτᾷς ποία κακία;
Γι’ αὐτὸ πονάω καὶ κλαίω γιὰ σένα, διότι κάνεις πὼς δὲν καταλαβαίνεις ὅτι εἶσαι ἄρρωστος, ὥστε νὰ τρέξεις στὸν γιατρό. Εἶσαι γεμᾶτος ἀπὸ μοιχεία καὶ ρωτᾶς, τί κακό ἔχεις κάνει;
6. «Ἡ μὲν ἡδονή βραχεῖα, ἡ δὲ ἀπὸ ταύτης ὀδύνη διηνεκής».
Ἐνῷ ἡ ἡδονὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία εἶναι ὀλιγόλεπτη, ἡ ὀδύνη πού προκαλεῖται ἀπὸ αὐτὴν εἶναι συνεχής.
7. «Καὶ γὰρ κλόνος ἐν τῷ σώματι πολύς, καὶ πάσης θαλάττης κυματουμένης χαλεπώτερον οὗτος διάκειται, οὐδέποτε πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν ἱστάμενος, ἀλλ’ ἀεί βαλλόμενος ὑπ’ αὐτῆς, ὥσπερ οἱ δαιμονῶντες, καὶ συνεχῶς ὑπὸ τῶν πονηρῶν καταρρηγνύμενοι πνευμάτων».
Διότι πολλή σύγχυσις προκαλεῖται ἀπὸ τὴν ὁρμὴ τῆς ἁμαρτίας στὸ σῶμα ποὺ ἁμαρτάνει. Βρίσκεται σέ χειρότερη ἀπὸ τὴν τρικυμισμένη θάλασσα κατάσταση, ἀφοῦ ποτὲ δὲν ἡσυχάζει ἀπὸ τὴν φαύλη ἐπιθυμία. Βάλλεται συνεχῶς ἀπὸ αὐτήν, ὅπως οἱ δαιμονισμένοι, πού συνεχῶς κατασπαράσσονται ἀπὸ τὰ πονηρὰ πνεύματα.
8. «Πυκτεύουσι ταῖς ἡδοναῖς (οἱ νέοι), ὡς μάρτυς θηρίοις. Παλαίουσι τοῖς λογισμοῖς, ὡς ἐκεῖνος βασσάνοις».
Οἱ νέοι πυγμαχοῦν μὲ τὶς ἡδονές, ὅπως ὁ μάρτυρας μὲ τὰ θηρία. Παλεύουν μὲ τοὺς λογισμούς, ὅπως ἐκεῖνος μὲ τὰ βασανιστήρια.
9. «Καί ἡ στολὴ κατεσταλμένη... Ἡ γάρ τῶν μελῶν τῶν ἔξωθεν εὐταξία εἰκὼν τίς ἐστι τῆς ἐν τῇ ψυχῇ καταστάσεως».
Καὶ τὸ ντύσιμο νὰ εἶναι σεμνό. Διότι ἡ καλὴ ἐξωτερικὴ ἐμφάνισις εἶναι καθρέφτης τῆς καταστάσεως ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν ψυχή.
10. «Μυρίων ἐπαίνων ἄξιος καὶ μακαρισμῶν καὶ εὐφημιῶν, ὁ μαινομένην χαλινῶν τὴν φύσιν, καὶ ἐν αὐτῇ τοῦ χειμῶνος τῇ ἀκμῇ διασώζων τὸ σκάφος».
Εἶναι ἄξιος μυρίων ἐπαίνων καὶ μακαρισμῶν καὶ θαυμασμῶν ὁ νέος ἐκεῖνος, πού χαλιναγωγεῖ τὴν μανιασμένη σάρκα του καὶ διασώζει τὸ σκάφος τῆς ἁγνότητάς του καὶ μέσα στὴν φοβερὴ τρικυμία.
11. «Μετά σωφροσύνης, μετά κοσμιότητος. Ταύτης γάρ πανταχοῦ χρεία καὶ δεῖ ταύτην διώκειν. Ἄλλως γὰρ οὐκ ἔστιν ἰδεῖν τὸν Θεόν».
Μέ σωφροσύνη καὶ μὲ κοσμιότητα. Διότι αὐτὴν παντοῦ τὴν χρειαζόμαστε καὶ αὐτὴν πρέπει νὰ ἐπιδιώκουμε, διότι διαφορετικὰ δὲν θὰ δοῦμε τὸν Θεό.
12. «Ἀσελγείας ἕνεκεν καὶ τὰ λαγνότατα τῶν ἀλόγων ἀπέκρυψαν».
Λόγῳ τῆς ἀσελγείας ξεπέρασαν οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ αἰσχρότερα τῶν ζώων.
13. «Ούκ ἀτιμωρητὶ ταῦτα πράττομεν, οὐδὲ τοσαύτης ἀπολαύομεν ἡδονῆς, ὅσην ὑφιστάμεθα κόλασιν».
Δὲν θὰ ξεφύγουμε τὴν τιμωρία κάνοντας αἰσχρά πράγματα. Δὲν ἀπολαμβάνουμε τόση ἡδονή, ὅση τιμωρία ὑφιστάμεθα.
Παραπομπές
1. Ε.Π.Ε. 18,502
2. Ε.Π.Ε. 19,370
3. Ε.Π.Ε. 18,504
4. Ε.Π.Ε. 24,112
5. Ε.Π.Ε. 31,316
6. Ε.Π.Ε. 18α,32
7. Ε.Π.Ε. 18α,540
8. Ε.Π.Ε. 37,286
9. Ε.Π.Ε. 36,88-90
10. Ε.Π.Ε. 28,556
11. Ε.Π.Ε. 24,74
12. Ε.Π.Ε. 34.128
13. Ε.Π.Ε. 22,454
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου