Υγειονομική τυραννία: Η «απόσταση» Σαγκάης – Ευρώπης δεν είναι όσο μεγάλη θέλουμε να νομίζουμε

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης  

 

Όσοι δηλώνουν σοκαρισμένοι από τη δυστοπία της Σαγκάης, μάλλον «ξεχνούν» τι συνέβη την τελευταία διετία στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα…

 

Lockdown της Σαγκάης: Αυτές τις μέρες που η επικαιρότητα απασχολείται έντονα από τις φρικτές εικόνες του lockdown στη Σαγκάη των 26 εκατομμυρίων κατοίκων, πολλοί έσπευσαν να δηλώσουν τον αποτροπιασμό τους για τις απάνθρωπες μεθόδους που χρησιμοποιεί το κινεζικό κράτος για τον έλεγχο του πληθυσμού.  

 

Τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης, και διάφορες σημαίνουσες προσωπικότητες εντός και εκτός ελληνικών συνόρων, δήλωσαν σοκαρισμένοι από τα οργουελικά σκηνικά που λαμβάνουν χώρα στην Κίνα, σε μια πόλη που έχει μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μιας αδίστακτης υγειονομικής χούντας.  

 

Κι όμως ο Έλληνας (και ο ευρωπαίος) σε αυτήν την περίπτωση μοιάζει να έχει πολύ κοντή μνήμη ή απλά επιλέγει να παραμυθιάσει τον εαυτό του λέγοντας του πως το μοντέλο «Σαγκάης» πόρρω απέχει από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.  

 

Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Φτάνει μόνο να κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση σε στιγμιότυπα του κοντινού παρελθόντος.  

 

Η «Σαγκάη» των… Βαλκανίων  

 

Μήπως ξεχάσαμε πως πριν λίγο καιρό η ελληνική κυβέρνηση έστελνε αστυνομικές δυνάμεις για να ξυλοφορτώνουν όσους «παράνομους» είχαν το… θράσος να σταθούν σε πλατείες; Ξεχάσαμε τις αστυνομικές ομάδες που είχαν αναλάβει να φυλάνε τα άδεια παγκάκια; Ξεχάσαμε την απαγόρευση της μουσικής στα καταστήματα και τις εφόδους που έγιναν σε οικείες όπου λάμβαναν χώρα αυτοσχέδια πάρτι;  

 

Ξεχάσαμε τη δαιμονοποίηση του υπαίθριου χώρου και τα περιπολικά που κυκλοφορούσαν με μεγάφωνα για να διαλύουν τις παρέες; Ξεχάσαμε την καθολική απαγόρευση όλων των συναθροίσεων σε όλη την επικράτεια (!) με νόμο Χρυσοχοΐδη που έμοιαζε με πραγματική «νεκρανάσταση» των χουντοβασιλικών διαταγμάτων; Ξεχάσαμε το μεγαλειώδες «ακαταδίωκτο»;  

 

Μήπως ξεχάσαμε την απαγόρευση μέχρι και του… ψαρέματος; Τον χιλιομετρικό περιορισμό σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων από το σπίτι τον ξεχάσαμε; Την δήλωση κατ’ εξαίρεση μετακίνησης και την υποχρεωτική αποστολή SMS για να μπορεί να ξεμυτίσει από την οικεία του κάποιος; Το σφράγισμα των εκκλησιών και τη δίωξη ιερέων και λαϊκών που είτε κοινώνησαν, είτε εκκλησιάστηκαν, είτε έκαναν περιφορά του Επιταφίου; Την κυβερνητική πατέντα της «ατομικής προσευχής»;  

 

Ή μήπως δεν πήραμε χαμπάρι την ρύθμιση που ετοίμαζε η κυβέρνηση για αφαίρεση της γονικής μέριμνας (!) για τους «αρνητές» γονείς που δεν θα έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο, με ποινή φυλάκισης έως 2 χρόνια; Επιπλέον, ο Nίκος Χαρδαλιάς δεν ήταν αυτός που ανακοίνωνε απομόνωση σε ειδικά διαμορφωμένες ΔΟΜΕΣ επιβεβαιωμένων κρουσμάτων που δεν χρήζουν νοσηλείας;  

 

Ξεχάσαμε τα «μπόνους» στις επιχειρήσεις που θα απέλυαν τους ανεμβολίαστους και θα κρατούσαν μόνο εμβολιασμένους εργαζόμενους; Την απαγόρευση εισόδου σε δημόσιες υπηρεσίες; Τις εκδιώξεις των υγειονομικών; Τα υγειονομικά χαράτσια στους άνω των 60; Τα κορωνο – σηματάκια στις βιτρίνες που κρατούσαν έξω τους απόκληρους ενός υγειονομικού απαρτχάιντ;  

 

Ολοταχώς στα χνάρια της Κίνας βαδίζει και η Δύση  

 

Τα ξεχάσαμε όλα αυτά ή μήπως δεν συνέβησαν ποτέ; Ρίχνοντας μια συνοπτική ματιά στα παραπάνω, μπορεί να διακρίνει κανείς καμιά σημαντική διαφορά σε σχέση με τα πολιτειακά έκτροπα που συμβαίνουν στην Κίνα; Το υπόβαθρο είναι ίδιο, το σκεπτικό είναι ίδιο, οι κατευθύνσεις είναι ίδιες. Το μόνο που διαφέρει είναι η σφοδρότητα των μέτρων, όχι όμως η φύση τους.  

 

Μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν. Ο υγειονομικός ολοκληρωτισμός ευδοκίμησε απόλυτα στην Ευρώπη και ασφαλώς μεγαλούργησε στην Ελλάδα. Το να δηλώνουμε σοκαρισμένοι με όσα βλέπουμε στην Κίνα είναι προϊόν υποκρισίας, ίσως και σκόπιμου αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης.  

 

Ένα ολόκληρο προπαγανδιστικό σύστημα σε δασκαλεύει να εστιάσεις στα χειρότερα, για να μην διαμαρτύρεσαι όσο θα πορεύεσαι στον δρόμο για τη… «Σαγκάη». Βλέποντας τα φρικτά σκηνικά της κινεζικής πόλης, αυτομάτως νοιώθεις πως εσύ βρίσκεσαι σε καλύτερη μοίρα. Και έτσι δέχεσαι στωικά όσα ήδη έχεις στερηθεί, συμβιβάζεσαι με το «μη χείρον», και ηρεμείς μέχρι να καταφθάσει και σε εσένα το φασιστικό μοντέλο της Κίνας.  

 

Και αν όλα αυτά παρατηρήθηκαν στην Ελλάδα (και στην Ευρώπη) σε μια πανδημία ενός ιού του οποίου η διάμεση θνητότητα είναι περίπου 0,23% στον γενικό πληθυσμό και 0,05% στα άτομα κάτω των 70 ετών, τότε τι πρόκειται να γίνει στο σενάριο εμφάνισης μιας εξαιρετικά θανατηφόρας ασθένειας;  

 

Άλλωστε πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τι προμηνύει το παρόν, όσον αφορά το αύριο της Γηραιάς Ηπείρου. Τι συμβαίνει μέχρι τώρα και ποιο είναι το επικρατέστερο σενάριο για τις εξελίξεις στο διεθνές στερέωμα; Ένας εξευρωπαϊσμός της Κίνας ή μια κινεζοποίηση της Ευρώπης; Απολύτως τίποτα δεν μαρτυρά το πρώτο. Όλα προμηνύουν το δεύτερο…  

 

πηγή

Share