Μετάφραση: Απολλόδωρος
Αν επιθυμείτε την ελευθερία, δεν θα τη γνωρίσετε ποτέ - αλλά αν πάρετε και προστατεύσετε την ελευθερία σας, θα είναι δική σας. Αντί να υποκύπτετε στο φόβο και να αναζητάτε απαντήσεις στην κυβέρνηση, πάρτε την ευθύνη της ζωής σας και κάντε όλους εκείνους που θα επιτεθούν σε εσάς, στο μυαλό, στο σώμα ή στην ελευθερία σας να γνωρίσουν το φόβο. Ο φόβος είναι απλώς ένας καταλύτης που χρησιμοποιείται από την άρχουσα τάξη προκειμένου να φοβίσει και να διχάσει τους ανθρώπους, ώστε να αποκτήσει εξουσία και έλεγχο πάνω τους. Αυτός ο κατασκευασμένος φόβος οδηγεί στην εξάρτηση, η οποία οδηγεί στην αδιαφορία- η αδιαφορία οδηγεί στη σιωπή, η σιωπή οδηγεί στην καταπίεση και η καταπίεση οδηγεί στη δουλεία. Είναι καλύτερο για τους ανθρώπους να ενσταλάξουν μεγάλο φόβο στο μυαλό οποιουδήποτε θα επέλεγε να τους κυβερνήσει, αντί να δέχονται την τυραννία από τη μάστιγα που είναι η πολιτική τάξη. Όλα αυτά καταλήγουν στο γεγονός ότι οι ίδιοι οι πολίτες ευθύνονται εξ ολοκλήρου για την τρέχουσα μοίρα τους στη ζωή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα αρέσκονται να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για δημοκρατία και ότι ο λαός κυβερνά την κυβέρνηση μέσω των υποτιθέμενων "αντιπροσώπων" του και όχι το αντίθετο. Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η πεποίθηση είναι γελοία, ενώ είναι επίσης εν μέρει αληθινή, επειδή ο λαός είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του. Εθελοντικά επέτρεψαν σε άλλους να τους κυβερνούν, και πιστεύουν ότι ψηφίζοντας για τους δικούς τους αφέντες έχουν κάποιο έλεγχο στη διαδικασία και στις πολιτικές που δημιουργούνται από αυτήν. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι βέβαια παραφροσύνη, αλλά είναι η επικρατούσα στάση των μαζών. Αυτή η ανόητη αντίληψη τους έχει ενσταλαχθεί από τη γέννησή τους, και το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι "ελεύθεροι". Ο λαός θα μπορούσε να είναι πλήρως υπεύθυνος υπό την έννοια ότι έχει τη δύναμη να αποδέχεται ή να αρνείται την κυριαρχία, αλλά στην περίπτωση της πλειοψηφίας των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει αποδεχτεί την κρατική κυριαρχία αντί της αυτοκυριαρχίας. Για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση, το μόνο που χρειάζεται είναι το ευρύ κοινό να αφαιρέσει κάθε συγκατάθεση από οποιαδήποτε διεκδικητική εξουσία.
Η λύση φαίνεται αρκετά απλή, αλλά το πρόβλημα έγκειται στο πώς θα επιτευχθεί, δεδομένης της αδυναμίας, της δειλίας και της ευπιστίας του κοπαδιού. Προκειμένου να ανακτήσουμε το πάνω χέρι σε κάθε προσπάθεια για ελευθερία, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων να μην υπακούσει σε κάθε κυβερνητική εντολή και να αρνηθεί κάθε υποστήριξη προς την πολιτική τάξη. Η ανυπακοή, η μη συμμόρφωση και η αυτοάμυνα απέναντι σε οποιαδήποτε επίθεση από τους λίγους ολιγαρχικούς που προσπαθούν να αποκτήσουν εξουσία και έλεγχο πάνω σας, θα τερματίσει αμέσως κάθε προσπάθεια του κράτους να αποκτήσει αυτόν τον έλεγχο. Γιατί, λοιπόν, αυτός ο πληθυσμός είναι τόσο φαινομενικά απορροφημένος από μια στάση συναίνεσης; Αυτή η κοινωνία συνεχίζει να κυλιέται στην αυτολύπηση και σε μια τόσο παράλογη ατολμία που επιτρέπει τη δική της υποδούλωση στα χέρια τυράννων, ενώ μια απλή εξέγερση θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση.
Το πρόβλημα για άλλη μια φορά βρίσκεται άμεσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Αυτή είναι μια περίπτωση όπου πρέπει να εκφραστεί ο πλεονασμός. Για να βρεθεί το πρόβλημα και οι ένοχοι σε αυτή την πανωλεθρία που αντιμετωπίζουμε σήμερα, απαιτείται μόνο μια ματιά στον καθρέφτη από τους περισσότερους Αμερικανούς. Αυτό που θα έπρεπε να είναι προφανές ακόμη και στο πιο αμβλύ άτομο είναι ότι πολύ λίγοι σε αυτή τη χώρα είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν οτιδήποτε θα μπορούσε να τους βοηθήσει να ανακτήσουν και να προστατεύσουν την ελευθερία τους. Στην πραγματικότητα, το μόνο που θέλουν είναι να εξαρτώνται από τους άλλους, είτε για να τους λύσουν τα προβλήματα, είτε για να τους πουν τι να κάνουν. Αλλά ακόμη και αν τους πουν τι είναι απαραίτητο, δεν έχουν το σθένος να το φέρουν εις πέρας, και αντ' αυτού σκέφτονται κάθε είδους ερωτήσεις και τι θα γινόταν αν- και είναι εντελώς τρομοκρατημένοι από το να μην ταιριάζουν με το πλήθος. Αυτή η στάση είναι μια αξιοθρήνητη απάθεια του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας όσον αφορά τη δική της υπεράσπιση της ζωής, της αγάπης, της οικογένειας και της ελευθερίας.
Είναι τρομερά ενοχλητικό να ακούει κανείς τα σχόλια που δέχεται από το πλήθος σχετικά με την τύχη των ατόμων στα χέρια του κράτους. Αμέσως, ζητούν λύσεις και διαμαρτύρονται ότι κανείς δεν τους έχει "δώσει" λύσεις, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Τους έχει ειπωθεί η αλήθεια, αλλά αυτοί "δεν μπορούν να διαχειριστούν την αλήθεια"! Με άλλα λόγια, θέλουν να τους πουν τι να κάνουν, αλλά μόνο αν το κάνουν όλοι ταυτόχρονα. Έχουν ανάγκη να κρυφτούν. Όταν η απάντηση είναι να ασκήσουν τη διαφωνία και την ανυπακοή, ισχυρίζονται αμέσως ότι είναι μόνο ένας και δικαιολογούν τη λύση με βάση το φόβο ότι δεν ανήκουν στο κοπάδι. Αυτό οφείλεται αναμφίβολα στη δειλία, αλλά οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι δεν σκέφτονται ως άτομα, και ως εκ τούτου δεν θα ενεργήσουν ως άτομα. Σχεδόν όλοι θέλουν την απόλυτη ανωνυμία και επιθυμούν να είναι αόρατοι από κάθε άποψη ελέγχου. Αυτό που δεν έχει γίνει κατανοητό, είναι ότι η μαζική δράση ως άτομα θα φέρει μεγάλη δύναμη σε κάθε προσπάθεια για την προστασία της ελευθερίας, αλλά σχεδόν κανείς δεν είναι πρόθυμος να δράσει μόνος του, ακόμη και με τη γνώση ότι όταν πολλοί δρουν μόνοι τους, γίνονται ένα. Κανείς δεν μπορεί να τους "δώσει" μια λύση σε αυτή την τρέλα, επειδή ο αμερικανικός πληθυσμός δεν είναι πρόθυμος να αναλάβει οποιοδήποτε ατομικό ρίσκο για χάρη της δικής του προστασίας, της οικογένειάς του, των γειτόνων του ή ακόμα και της ίδιας του της ελευθερίας. Μέχρι να αλλάξει αυτή η στάση, είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μια τυραννική ύπαρξη βασισμένη στη συλλογική βλακεία και αδιαφορία της πλειοψηφίας.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ένα ψυχολογικό πείραμα από τις "κυβερνητικές" δυνάμεις με σκοπό να επιτευχθεί μια παγκόσμια κατάληψη που αναφέρεται συχνά ως "Η Μεγάλη Επανεκίννηση" (Great Reset). Αυτό το πείραμα για να είναι επιτυχές απαιτεί από τις μάζες να συναινέσουν σε αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία, να ακολουθούν εντολές και να υπακούουν σε όλους τους κανόνες που "επιβάλλει" το κράτος. Όταν αυτή η νοοτροπία είναι σε ισχύ, όπως συμβαίνει τώρα, η ρύθμιση κάθε πτυχής της ζωής γίνεται προφανής. Η σκέψη ελέγχεται, όπως και η συμπεριφορά και η μετακίνηση, και το μοναδικό τεστ του ψυχισμού του λαού αυτής της χώρας που χρησιμοποιείται για να μετρηθεί η απόλυτη συμμόρφωση έχει ήδη επιτευχθεί. Αυτό το τεστ είναι η σχεδόν καθολική χρήση άχρηστων και θανατηφόρων μασκών. Η επιείκεια έχει αντικαταστήσει κάθε ελευθερία, η σύγχυση έχει αντικαταστήσει τη σαφήνεια, και αναμένονται θυσίες από όλους.
Βρισκόμαστε τώρα σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι στο όνομα της καταδίκης όσων επιλέγουν να αντισταθούν και να μην υπακούσουν, δικαιολογούν το κακό. Τα κυβερνητικά διατάγματα προστατεύονται από τις μάζες λόγω του ψευδούς φόβου για τέρατα "ιού" που δεν υπάρχουν. Ο αμερικανικός λαός χρησιμοποιείται για να εδραιώσει τη δική του υποτέλεια και λειτουργεί σε συνεννόηση με την άρχουσα τάξη για να καταστρέψει την ελευθερία του. Αυτό είναι μόνο η αρχή μιας μεγαλύτερης κόλασης στη γη. Μόλις η οικονομία καταστραφεί εντελώς, μόλις το κράτος βιοασφάλειας τεθεί πλήρως σε εφαρμογή, μόλις το ψηφιακό χρήμα και ο εντοπισμός ολοκληρωθούν, και μόλις αυτό το τρομερό και ισοπεδωτικό για τη ζωή εμβόλιο "Covid" εγχυθεί ευρέως, θα υπάρχει κάποια διέξοδος;
Τα επιχειρήματα θα συνεχιστούν και οι ευθύνες θα εξαπλωθούν ευρέως, αλλά στο τέλος, όπως το έθεσε τόσο εύγλωττα ο Pogo, "συναντήσαμε τον εχθρό και αυτός είμαστε εμείς". Ο κολεκτιβισμός και η συλλογική "σκέψη" είναι η καταστροφή του ανθρώπου και μπορεί να οδηγήσει μόνο στην κοινοτική αυτοκαταστροφή.
"Ανεξαρτησία είναι η αναγνώριση του γεγονότος ότι δική σου είναι η ευθύνη της κρίσης και τίποτα δεν μπορεί να σε βοηθήσει να ξεφύγεις από αυτήν - ότι κανένας αντικαταστάτης δεν μπορεί να κάνει τη σκέψη σου, όπως κανένας αντικαταστάτης δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή σου - ότι η πιο άθλια μορφή αυτοεξευτελισμού και αυτοκαταστροφής είναι η υποταγή του μυαλού σου στο μυαλό κάποιου άλλου, η αποδοχή μιας εξουσίας πάνω στον εγκέφαλό σου, η αποδοχή των ισχυρισμών του ως γεγονότων, των λεγομένων του ως αλήθειας, των διαταγμάτων του ως μεσάζοντα ανάμεσα στη συνείδησή σου και την ύπαρξή σου".
~ Ayn Rand (1988). "Το λεξικό της Ayn Rand: Αντικειμενισμός από το Α έως το Ω", σελ. 225, Penguin
__________
Χορηγείται ευχαρίστως η άδεια για αναδημοσίευση ολόκληρης ή μέρους αυτής, με την προϋπόθεση ότι δίνεται πλήρης αναφορά.
------------------
------------------
Δικτυογραφία:
To Know the Enemy That Has Caused This Tyrannical Carnage, Just Look at the Reflection in the Mirror - garydbarnett.com
https://www.garydbarnett.com/to-know-the-enemy-that-has-caused-this-tyrannical-carnage-just-look-at-the-reflection-in-the-mirror/
https://www.garydbarnett.com/to-know-the-enemy-that-has-caused-this-tyrannical-carnage-just-look-at-the-reflection-in-the-mirror/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου