30 Απριλίου 2022

Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών ΕΟΚΑ

Επιμέλεια αναμετάδοσης κειμένου και φώτο, με πρόσθετα σχόλια και πληροφορίες, από Αντώνη Αντωνά.
 
Τα Κέρφιου του 1955-1959
ΕΟΚΑ 30 Απριλίου 1956. Το μεγαλύτερο κέρφιου (κατ΄ οίκον περιορισμός) 
 
4000 Άγγλοι στρατιώτες και εκατοντάδες Τούρκοι πραιτωρανοί τους, επιβάλλουν κατ΄ οίκον περιορισμό στους ηρωϊκούς κατοίκους του Μηλικουρίου διάρκειας 54 ημερών με τη προσδοκία, ότι οι αντάρτες της ΕΟΚΑ θα παραδοθούν. ΟΥΔΕΙΣ ΠΑΡΑΔΩΘΗΚΕ.  
 
Στα χρόνια του Αγώνα της ΕΟΚΑ ο πρώτος κατ’ οίκον περιορισμός επιβλήθηκε στον Αγρό, στις 16 Αυγούστου 1955. Διήρκησε μέχρι τις 21 Αυγούστου. Από τότε η λέξη «κέρφιου» μπήκε στην κυπριακή καθημερινότητα. Το κατασταλτικό – αντεπαναστατικό μέτρο εφαρμόστηκε σε μεγαλύτερη έκταση επί διακυβέρνησης Χάρντινγκ, από τον Οκτώβριο του 1955. Ήταν, κι αυτό, ένα τμήμα των «ιστών της αράχνης», με τα οποία ήλπιζε ότι θα διαλύσει την ΕΟΚΑ, αλλά τελικώς απέτυχε ο άλλοτε αντίπαλος του Ρόμμελ στη Βόρεια Αφρική, Στρατάρχης της κραταιάς Βρετανίας. 
 
Το Μηλικούρι 
 
Το μεγαλύτερο κέρφιου ήταν αυτό στο Μηλικούρι, διάρκειας 54 ημερών (18 Μαρτίου – 11 Μαΐου 1957), με την ελπίδα της σύλληψης του Γρίβα – Διγενή. Κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία των αποικιακών αρχών και σε ανείπωτη ταλαιπωρία των κατοίκων του απομονωμένου ορεινού χωριού. 
 
Οι Βρετανοί είχαν «ασφαλή» πληροφορία ότι ο Γρίβας βρισκόταν στην περιοχή Κύκκου - Μηλικουρίου. Την πληροφορία, κατά τον δημοσιογράφο - μελετητή της ιστορίας, Νίκο Παπαναστασίου, διοχέτευσε ο ίδιος ο Γρίβας ευρισκόμενος στο κρησφύγετο της Λεμεσού. Είχε πληροφορηθεί ότι οι Άγγλοι διέδιδαν ότι εντόπισαν το κρησφύγετο του για να τον αναγκάσουν να μετακινηθεί. Την παραπλάνηση των Βρετανών ανέλαβε ο συνεργάτης του Γρίβα, διάκος της Αρχιεπισκοπής, Άνθιμος Κυριακίδης ο οποίος καταγόταν από το Μηλικούρι.
 
Οι Άγγλοι, που ήθελαν να δίνουν στο Λονδίνο την εντύπωση ότι βρίσκονται στα ίχνη του αρχηγού της ΕΟΚΑ, κινητοποίησαν αμέσως 4.000 στρατιώτες, αλεξιπτωτιστές κι ελικόπτερα κι έτρεξαν στην περιοχή. Απέκλεισαν το Μηλικούρι και ξεκίνησαν έρευνες. Ουδείς τους βοηθούσε. Διέταξαν κατ΄ οίκον περιορισμό κι έκαναν το χωριό άνω κάτω. Βασάνιζαν ανθρώπους, έμπαιναν στα σπίτια και τα ρήμαζαν. Απαιτούσαν να παραδοθεί ο Γρίβας ο οποίος, όμως, βρισκόταν στη Λεμεσό. Ο αποκλεισμός των 54 ημερών έκανε τη ζωή των ανθρώπων κόλαση. Οι προμήθειες τελείωσαν, τα χωράφια ξεράθηκαν, τα ζώα λιμοκτονούσαν.
 
«Ακόμη κι εκείνοι που διέθεταν αλεύρι και μπορούσαν να φτιάξουν ψωμιά και άλλα είδη αρτοποιίας στο σπίτι τους δεν μπορούσαν να το κάμουν, διότι οι Άγγλοι είχαν κατεδαφίσει τους περισσότερους φούρνους… για να βρουν τον Γρίβα, αλλά κι εκείνοι που έμειναν απαγόρευαν τη χρήση τους», γράφει ο κ. Παπαναστασίου. Σκεφτείτε. Σχεδόν δυο μήνες σε ένα χωριό απομονωμένο στα βουνά του Κύκκου εν έτει 1957 και ζωσμένο από χιλιάδες στρατιώτες αποφασισμένους να συλλάβουν τον αρχηγό της ΕΟΚΑ. Βασάνισαν πάρα πολλούς κατοίκους, πυροβολούσαν πάνω από τα κεφάλια των γυναικών για να τις λυγίσουν. 
 
Μετά από πολλές διαμαρτυρίες κι όταν τα ζώα αδυνάτισαν από την πείνα, οι Βρετανοί επέτρεψαν στις γυναίκες να βγάζουν τα ζώα τους να βόσκουν λίγο έξω από το χωριό. Αλλά, γύρω τους ήταν οι στρατιώτες που πυροβολούσαν στον αέρα κι όσοι μέσα στο χωριό άκουγαν τους πυροβολισμούς δεν ήξεραν τι συνέβαινε κι αν θα επέστρεφαν οι γυναίκες. 
 
Σε ότι αφορά τέλος τις προμήθειες του χωριού ένα λεωφορείο χωρίς καθίσματα που κουβαλούσε το ταχυδρομείο και ταξίδευσε μερικές φορές το συγκεκριμένο δίμηνο εκτός χωριού, επέστρεφε φορτωμένο με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης που έριχναν μέσα οι κάτοικοι των χωριών από τα οποία περνούσε για να βοηθήσουν τους αποκλεισμένους. 
 
Άλλα κέρφιου 
 
Από τα κέρφιου των πόλεων, αναφέρουμε το εξαήμερο στην Αμμόχωστο (Οκτ. 1955) και το οκταήμερο στην παλιά πόλη της Λευκωσίας (Σεπτέμβριος 1956), ύστερα από την εκτέλεση δύο Βρετανών στρατιωτικών στην οδό Λήδρας. Ο κατ’ οίκον περιορισμός των Λευκωσιατών νέκρωσε το εμπορικό κέντρο και την οικονομία της πρωτεύουσας, ταλαιπωρώντας 15.000 περίπου Κυπρίους. Έγραψε για αυτόν εξαιρετικά χρονογραφήματα ο Τεύκρος Ανθίας, στη «Χαραυγή», με τίτλο «Χρονικό μιας συλλογικής τιμωρίας στον 20ό αιώνα. Το ημερολόγιο του κέρφιου. Η ηθική αντοχή ενός λαού που πιστεύει στη δικαιοσύνη» (βλ. στην έκδοση με επιμέλεια Ανδρέα Κλ. Σοφοκλέους, Τεύκρος Ανθίας, Αντιστασιακά κείμενα, 1955-1959, Λευκωσία: Εν Τύποις 2016). Σημειώνουμε, επίσης, την επιβολή παγκύπριου κέρφιου στις 25 Μαρτίου 1956, για να μην εορταστεί η εθνική επέτειος, λίγες ημέρες μετά την εξορία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και των τριών συνεξορίστων του. 
 
Η επιβολή των κέρφιου συνοδευόταν από σειρά άλλων αστυνομικών και στρατιωτικών ακροτήτων και αγριοτήτων και, συνήθως, μαζικές συλλήψεις. Υπήρξαν περιπτώσεις που πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν αθώοι χωρικοί, απλώς επειδή δεν υπάκουσαν στον εγκλεισμό. Αλλού, άντρες και γυναίκες κατήγγειλαν ξυλοδαρμούς, κλοπές και άσεμνες επιθέσεις από τα όργανα της Αυτού Μεγαλειότητος, ενώ προς το τέλος του Αγώνα σε ορεινά χωριά οι κάτοικοι αντιδρώντας, επιτέθηκαν εναντίον των στρατιωτών, και τους έτρεψαν σε προσωρινή φυγή. 
 
Χαρακτηριστικό ηταν και το πολυήμερο κέρφιου στα Αγρίδια τον Γενάρη του 1959. Εκεί, οι γυναίκες του χωριού βγήκαν στις πλαγιές πάνω από το δρόμο και πετροβόλησαν τις βρετανικές αυτοκινητοπομπές, που κυνηγούσαν αντάρτες της ΕΟΚΑ. Υπήρξαν συμπλοκές με τους κατοίκους και άγριοι ξυλοδαρμοί, που κατέληξαν επίσης σε κατ΄ οίκον περιορισμό σε όλο το χωριό. 
 
Ως μέτρο συλλογικής τιμωρίας, κοινό για την Αποικιοκρατία αλλά και για τον ναζισμό στις χιτλεροκρατούμενες χώρες της Ευρώπης στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, το κέρφιου συνοδεύτηκε και με την επιβολή συλλογικού προστίμου. Δηλαδή, επιβαλλόταν κατ’ οίκον περιορισμός μέχρι να πληρωθεί το συλλογικό πρόστιμο που αυθαίρετα όριζαν οι αποικιακές αρχές για τη δράση της ΕΟΚΑ σε μια περιοχή. Αυτό έγινε στο Παραλίμνι, τον Νοέμβριο του 1955, στο Λευκόνοικο τον Δεκέμβριο του 1955, στο Φρέναρος, τον Μάρτιο του 1956, κ.α. Υπήρξαν, όμως, και χωριά που αρνήθηκαν να πληρώσουν το συλλογικό πρόστιμο, όπως η Γιαλούσα τον Μάρτιο του 1956, με συνέπεια την παράταση του κέρφιου. (Στη συγκεκριμένη περίπτωση τη λύση έδωσε η Συνεργατική Εταιρεία της κωμόπολης, καταβάλλοντας το πρόστιμο. 
 
Το κέρφιου του Αγρού 
 
Σύμφωνα με το περιοδικό Times of Cyprus του 1957, η λέξη «κέρφιου» ακούστηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο στις 16 Αυγούστου του 1955. Το κέρφιου του Αγρού επιβλήθηκε όταν άγνωστοι πυροβόλησαν κατά του αστυνομικού σταθμάρχη του χωριού και οι Άγγλοι συνέλαβαν αρκετούς χωρικούς. Ανάμεσά τους και ο διευθυντής του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού, Βρασίδας Ειρήναρχος, και ο δεκατριάχρονος γιος του Χάρης. Αποτέλεσμα της σύλληψής τους ήταν να μείνουν τα σπίτια τις νύχτες κατασκότεινα. Όταν ένα ολάκερο χωριό νεκρώθηκε για επτά ημέρες, με τους κατοίκους του Αγρού να παραμένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους “με μόνη συντροφιά την αβεβαιότητα για την έκβαση της παράξενης περιπέτειας”, όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο. 
 
Δημοσιογράφος του Times of Cyprus είχε επισκεφτεί το χωριό τον Οκτώβριο του 1955 για να πάρει συνέντευξη από τους πολιτικούς κρατούμενους που απελύθησαν από το φρούριο της Κερύνειας. Ο δημοσιογράφος είχε σημειώσει: “Εκείνο που πιο πολύ μου κτύπησε τότε στο μάτι ήταν τα μπλε συνθήματα στους τοίχους. Σαν από κοινού όλοι οι κάτοικοι να είχαν συμφωνήσει να βάψουν τους τοίχους των σπιτιών τους με μπλε συνθήματα. Ήταν όμως η εποχή εκείνη πριν από τους κανονισμούς Εκτάκτου Ανάγκης”. 
 
Στο άρθρο του με τίτλο “Αγρός: Το πρώτο κέρφιου”, ο δημοσιογράφος σημειώνει: "Ο Αγρός δεν γνώρισε μόνο το πρώτο κέρφιου του νησιού. Τα τελευταία δύο χρόνια (1955-57) πέρασε πολλές δοκιμασίες. Συχνούς αποκλεισμούς, όπως εκείνο της 21ης Νοεμβρίου 1956 που μαζί με τους Αγρότες μπήκαν πίσω από τα συρματοπλέγματα και άλλοι χωρικοί από τα γύρω χωριά που βρίσκονταν στον Αγρό για το πανηγύρι. Και κάθε φορά που επιβαλλόταν κέρφιου ή αποκλεισμός, κάποιος από τους κατοίκους θα συλλαμβανόταν. Μερικοί από αυτούς βρίσκονται ακόμα στα κρατητήρια (1957) όπως ο Χριστάκης Βιολάρης, ο Λάμπρος Καυκαλλίδης και άλλοι. Ένας νεαρός Αγρότης ο Πετράκης Ηλιάδης σκοτώθηκε στη Λευκωσία από στρατιώτες όταν κατά την επίσημη εκδοχή προσπάθησε να ρίξει βόμβα, κοντά στο ταχυδρομείο που είχε μεταβληθεί σε στρατώνα”. 
 
Οπως αναφερει στο βιβλίο του ο Γιάννης Σπανός «ο Αγρός στον αγώνα της ΕΟΚΑ και στην γύρω περιοχή Πιτσιλιάς», "ο Αγρός ήταν το κάστρο της ΕΟΚΑ στην Πιτσιλιά. Η προσφορά του χωριού ιστορική στη φιλοξενία των αντάρτικων ομάδων, στην διακίνηση των καταζητουμένων, την αποστολή επαναστατικού υλικού,το εργαστήριο βομβών του Λένα,τη διακήρυξη της επανάστασης από τη μαθητιώσα νεότητα με τις παρελάσεις, τα εμβατήρια, τη δημιουργία ομάδων τροφοδοσίας των καταζητουμένων, τις συγκρούσεις με τον στρατό, τους συνδέμους με τα κρησφύγετα και τα χωριά των παρυφών της νότιας Μαδαρής και της Παπούτσας, τ’ Αγρίδια, τον Άγιο Ιωάννη, τον Άγιο Θεόδωρο, τον Κάτω Μύλο,την Ποταμίτισσα, την Κυπερούντα, το Πελένδρι, τον Αμίαντο, ενώ οι αγωνιστές δρασκελούσαν τα διάσελα των βουνών για να προωθηθούν στον Πολύστυπο, στην Άλωνα,στην Πλατανιστάσα και τις άλλες αετοφωλιές όπου λημέριαζε ο πόθος του ξεσηκωμού. Αποστολέας των βομβών ο μαραγκός Διομήδης Μαυρογιάννης που σκαρφιζόταν έξυπνους τρόπους μεταφοράς εκρηκτικού υλικού στη Λεμεσό. Γέμιζε τους παραστατούς κατασκευών δικών του θυρών και παραθύρων με βόμβες. Οι Άγγλοι μετά τη σύλληψη του, τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. 
 
Δεν λύγισε. Δεν πρόδωσε … όπως όλοι οι συναγωνιστές του …. 
 
 
ΙΔΟΥ ΟΙ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ….. 
 
Πληροφορίες από επετειολόγιο και απομνημονεύματα Αρχηγού ΕΟΚΑ Διγενή, Μουσείο Κυπριακού αγώνα, αρχείο τομεάρχη Ρ. Κυριακίδη, Polygnosi, ιστορικά βιβλία και άρθρα Α. Αντωνά κλπ. 
Α.Α.



Share

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λησμονημενες ιστοριες....

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ είπε...

To koukfamily επαναφέρει λησμονημένες δραματικές ιστορίες επί κατοχής των Άγγλων κατακτητών, που δεν διδάσκονται σήμερα...Εύγε.
Συμπληρώνω ...
Κατά την διάρκεια του απάνθρωπου κατ΄ οίκον περιορισμού, της πείνας και εξαθλίωσης που καρτερικά υπέμεναν οι θαρραλέοι Έλληνες της Κύπρου, εκατοντάδες συλλήψεις γίνονταν από τους βάρβαρους κατακτητές ... Κανείς δεν δείλιασε, ούτε πρόδωσε ...παρά τα βασανιστήρια που ακολουθούσαν...

Στην πορεία των ετών μετά το 1955 και όσο εδραιωνόταν ο αγώνας της ΕΟΚΑ, οι Βρετανοί άρχισαν να έχουν σοβαρές απώλειες, με αποτέλεσμα να εντείνουν την προσπάθεια διάλυσης της οργάνωσης. Εφαρμόζοντας το κέρφιου και εγκλωβίζοντας τους κατοίκους στα σπίτια τους με αισχρά βασανιστήρια, αναζητούσαν εναγωνίως εκείνες τις κρίσιμες πληροφορίες, που θα οδηγούσαν εν τέλει στη σύλληψη του Αρχηγού Διγενή και των αγωνιστών του.

Για την απόσπαση των πληροφοριών αυτών, οι αποικιοκράτες δεν δίστασαν να προχωρήσουν σε ασύλληπτες ωμότητες κατά αγωνιστών και απλών χωρικών, κάποιοι από τους οποίους μάλιστα ξεψύχησαν στα χέρια τους.

Την "βρώμικη" δουλειά των Άγγλων ανακριτών αναλάμβαναν συνήθως Τούρκοι επικουρικοί.

Με αρρωστημένες μεθόδους βασανισμού πέρα από κάθε λογική, οι ανακριτές έδιναν τις εντολές και οι δήμιοι αναλάμβαναν δράση μέσα στα σκοτεινά δωμάτια των ανακριτηρίων.
Δεκάδες πέθαναν στα χέρια των βάρβαρων ανακριτών Άγγλων και Τούρκων...
Ενδεικτικά ονόματα μαρτύρων που πέθαναν στην κόλαση των ανακριτηρίων....αλλά ακόμη και μέσα στα ίδια τους σπίτια ατά την διάρκεια των κέρφιου... (Κατ οίκον περιορισμό)

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, 26 χρόνων, από τον Κάτω Πύργο, έγγαμος, πατέρας 2 ανήλικων παιδιών, της Ανδρούλας και της Γεωργίας. Πέθανε στο στρατόπεδο Πεντάγιας Ξερού στις 12 Νοεμβρίου 1956. Του είχαν συνθλίψει τα γεννητικά όργανα και του προκάλεσαν κώφωση με έκρηξη.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, 28 χρόνων, από τον Πολύστυπο, έγγαμος. Πέθανε στους θαλάμους βασανιστηρίων των Πλατρών στις 19 Νοεμβρίου 1956.
ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, 39 χρόνων, από το Παλαιχώρι. Πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 1957 στους θαλάμους βασανιστηρίων των Πλατρών.
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΟΣΙΟΥ, 34 χρόνων, από τους Στύλλους. Πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου 1957, στα χέρια του βασανιστή Ντήαρ. Ο Θεοδόσης πέθανε στο ίδιο το σπίτι του όπου τον βασάνιζαν.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΡΙΤΑΙΟΣ, 28 χρόνων, από τον Πύργο Τηλλυρίας, έγγαμος, πατέρας 2 παιδιών, του Γιάννη και του Ανδρέα. Πέθανε στις 17 Ιουνίου 1958 στο Λονδίνο, όπου μεταφέρθηκε για θεραπεία από τα βασανιστήρια.
ΠΛΑΤΩΝ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, 36 χρόνων, από το Βουνί της Λεμεσού, έγγαμος και πατέρας 6 παδιών, του Θεόδωρου, του Ανδρέα, του Μάριου, του Πέτρου, του Δημήτρη και της Αθηνούλας. Πέθανε στις 4 Αυγούστου 1958 από βασανιστήρια που άρχισαν στο σπίτι του.
ΛΟΥΚΑΣ ΛΟΥΚΑ, 17 χρόνων, από την Αγία Νάπα, μαθητής του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου. Πέθανε τη νύχτα της 3ης Οκτωβρίου 1958 στο Βαρώσι, όταν αλλόφρονες Άγγλοι στρατιώτες ξεχύθηκαν στους δρόμους χτυπώντας και βρίζοντας τον κόσμο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ, από τις Αρόδες, πέθανε στα βασανιστήρια στην Πάφο, στις 11 Οκτωβρίου 1958.
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΚΟΥΜΗΣ, 28 χρόνων, από την Συρκανιά Κυθρέας. Πέθανε στα βασανιστήρια στη Λευκωσία. Έγγαμος και πατέρας 4 ανήλικων παιδιών, του Ανδρέα, (αγνοούμενου από το 1974), του Κώστα, του Γιάννη και της Χρυστάλας. Πέθανε στα βασανιστήρια στις 16 Οκτωβρίου 1958.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, 33 χρόνων από το Λιμνάτι. Έγγαμος, πατέρας 3 παιδιών, της Ελευθερίας, της Μάρως και του Ομήρου. Διετέλεσε Πολιτικός Κρατούμενος στο Διαμέρισμα «G» του Στρατοπέδου Συγκεντρώσεως Πύλας. Πέθανε από βασανιστήρια στα Κρατητήρια Πολεμίου
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ από την Τύμπου. Πέθανε στις 13/11/1958, από βασανιστήρια στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας κ.ά.
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
ΑΑ

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό κείμενο, όπως πάντα. Πατριωτικό και ενημερωτικό. Όσα γράφεις δεν τα ήξευρα. Σε ευχαριστώ.

ΓΝΠ

ΔΑΝΑΟΣ είπε...

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΟΥΤΕ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ Κ ΙΣΩΣ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ Κ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΘΟΥΝΤΩΝ.
...............4000 Άγγλοι στρατιώτες και εκατοντάδες Τούρκοι πραιτωρανοί τους,.....
ΑΥΤΟ Κ ΜΟΝΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ Κ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ Κ ΤΗΝ ΑΡΠΑΧΤΗ ΕΝΑ Κ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΙΣ ΑΤΖΕΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ ΛΑΩΝ.
ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ''ΜΕΓΑΛΟΣ'' ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, ΟΛΟΙ ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΩ --- ΚΡΥΦΑ---Κ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥΣ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΕΙΧΑΝ Κ ΤΟ ΚΑΤΙ ΤΙΣ ΤΟΥΣ !!!
ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.............

Ανώνυμος είπε...

Όταν ένα έθνος βρίσκεται σε πτώση, όταν μια κοινωνία καταρρέει, μια παράμετρος μπορεί να βρεθεί πάντα: έχουν ξεχάσει από πού έρχονται. Έχουν χάσει επαφή με αυτό που τους ένωσε στην αρχή.
Carl Sandburg

Αυτοί που δεν ξέρουν ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν. ( Μαζί με Εθνικές καταστροφές..)
Έντμουντ Μπερκ

Γιατί σήμερα οι ιστορίες αυτές δεν διδάσκονται;;;
Δανείζομαι ένα συμβολικό απόσπασμα του πατριώτη δασκάλου Δ. Νάτσιου για το έπος της ΕΟΚΑ. Διαβάστε και θα βρείτε την απάντηση ....

Αυτά τα επικά λησμονημένα αριστουργήματα περιεχόταν στο παλιό – προ του 2006 – βιβλίο Γλώσσας της Στ΄ Δημοτικού, στο γ΄ τεύχος. Δεν άρεσε στα κνώδαλα του πολυπολιτισμού, στους προσκυνημένους νενέκους του τότε Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τα έκριναν προφανώς ως εθνικιστικά! Για ήρωες θα μιλάμε τώρα; Αυτά είναι παρωχημένα, στερεότυπα. Αίματα, κόκκαλα και θάνατοι για την Πατρίδα, τρομάζουν τα Παιδιά – έτσι μου είπε κάποιος ανεπρόκοπος κάποτε, όταν αντίκρισε τα καμιά 15αριά κάδρα ηρώων που έχω αναρτημένα πάντοτε στην τάξη μου! Ενώ οι «συνταγές μαγειρικής» τα γαληνεύουν. Και καταντήσαμε να διδάσκουμε στην Στ’ Δημοτικού τον ηρωισμό μέσω ενός κειμένου με τίτλο «η … Σόνια η γάτα»! Αχ, δυστυχισμένη πατρίδα! «Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες», έγραφε κάποτε στους τοίχους των σπιτιών η αδάμαστη εκείνη γενιά των Ελλήνων της Κύπρου. Σήμερα «τρώγωμεν» την Ελλάδα… «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» (Κ. Βάρναλης), παρακολουθούμε τον εξισλαμισμό της!

Βλάσφημα βιβλία Θρησκευτικών, ορδές μωχαμετάνων παράνομων μεταναστών σ’ όλη την Ελλάδα, γιατί έτσι αποφάσισε όλο αυτό το αντίχριστο συνονθύλευμα. Ακυρώνεται η Επανάσταση του ’21 και οι επικοί αγώνες των Ελλήνων της Κύπρου! Να πάμε όλοι μας στους τάφους των ηρώων μας, να κλάψουμε πικρά και να βροντοφωνάξουμε: «Σήκω Ευαγόρα, σήκω Γρηγόρη, σήκω Παύλε, σήκω Μάρκο και Κωνσταντίνε και Νικηφόρε και Λεωνίδα να μας πείτε ελληνική ιστορία…».

Σήκω και ΕΣΥ μικρέ 7χρονε ήρωα Δημητράκη Δημητριάδη από την ηρωϊκή Λάρνακα, που μας δίδαξεις το καλύτερο μάθημα ιστορίας ...

Δημητριάδης Δημητράκης Γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1949. Φονεύθηκε στις 14 Μαρτίου 1956 από Άγγλους ενώ τους πολεμούσε με κοτρώνες και τον ιστό της Ελληνικής σημαίας, σε μαθητική διαδήλωση στη Λάρνακα. Έγραψε ο Μεγάλος ήρωας Παλληκαρίδης στον μικρό ήρωα....
Τα παιδιά στον Αγώνα
- Και συ σκλαβόπουλο, γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς;
Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;
- Όπλο δεν έχω , Καπετάνιο.
- Να, τις κοτρώνες.
Αρκετές για σένα, τον μικρούλη.
Και αρπάζει ο ήρως ο μικρός,
ο πιο μικρότερος απ΄όλους,
κοτρώνες.
Για να φέρει Λευτεριά.
(Ευαγόρας Παλλληκαρίδης)
Σημειώνεται ότι ακριβώς την ίδια ημερομηνία, ένα χρόνο μετά απαγχονίσθηκε και ο Ευαγόρας...

AΘΑΝΑΤΟΣ!!!
“Δόξα και τιμή στον Δημητράκη Δημητριάδη
που δίδαξε στα παιδιά της Κύπρου- και του κόσμου όλου-
το καλύτερο μάθημα της Ιστορίας”.
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΡΙΨΑΣΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΝΕΝΕΚΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ, ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΓΡΑΝΙΤΕΝΙΕΣ ΠΛΑΚΕΣ ...
Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση εις την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης.
Ιωάννης Καποδίστριας
Τους επιλήσμονες και προδότες ο Ελληνισμός θα τους θυμάται ΠΑΝΤΑ και θα τους αναθεματίζει ... ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ, ΙΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ ...
Μ.Ρ. Από ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.