Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος πέραν των κατευθύνσεων που έδινε τη χρονιά που πέρασε, ως πολιτικός προϊστάμενος των Ενόπλων Δυνάμεων, παράκαμψε τους όποιους δεσποτισμούς προσώπων ώστε πρώτον να υπάρχει η απαραίτητη ηρεμία και δεύτερον για να τρέξουν όλα εκείνα που του ανέθεσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Στην αυγή του νέου έτους ο υπουργός φέρνει στη Βουλή τα πλοία της επόμενης μέρας του Πολεμικού Ναυτικού και την αεροπορική υπεροχή των Rafale, των μαχητικών που 19 ημέρες μετά την 1η του νέου χρόνου, τα πρώτα έξι, θα φτάσουν στην αεροπορική βάση της Τανάγρας.
Και δεν είναι μόνο αυτά, διότι η ολομέλεια της Βουλής και το ΚΥΣΕΑ στη συνέχεια πρέπει να επισπεύσουν όλα εκείνα τα προγράμματα για τα οποία δούλεψαν να προλάβουν τους χρόνους τα Επιτελεία.
Spike N’LOS, Rampage, Spice, κι άλλα, είναι ενδεικτικά ορισμένα από τα προγράμματα που αφορούν την επόμενη μέρα των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες μετά από πολλά χρόνια πήραν το πράσινο φως της κυβέρνησης να ενισχυθούν σημαντικά, ώστε να είναι ικανές να διαδραματίσουν καταλυτικό ρόλο σε Εθνικό και Συμμαχικό επίπεδο.
Το 2022 είναι μια χρονιά που παρά την πολυεπίπεδη οικονομική διαχείριση του Covid, στην κυβερνητική πολιτική περιλαμβάνεται η συνέχιση του επαναεξοπλισμού, θα λέγαμε, των τριών όπλων, όπως και η υποστήριξη- αναβάθμιση των υφιστάμενων οπλικών συστημάτων.
Μια τέτοια αναβάθμιση αφορά για παράδειγμα την απογείωση προς το μέλλον και των F-16 Block 50. Ο υπουργός φέρεται να έχει πει ότι το πρόγραμμα θα έρθει στη Βουλή, «απαλλαγμένο» από προσθήκες που εκτόξευαν το κόστος σε περίπου 700 εκ.
Κύκλοι του υπουργείου Εθνικής άμυνας αναφέρουν ότι οι προσπάθειες αυτές γίνονται παράλληλα με την ενίσχυση των δραστηριοτήτων της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, ενός κλάδου που μέχρι στιγμής δεν έχει πάρει εκείνα που θα έπρεπε με βάση τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα.
Πάντως πίσω από τα νέα μαχητικά 4,5 γενιάς, Rafale F3R και τις ψηφιακές φρεγάτες Belh@rra, ανώτατοι στρατιωτικοί κύκλοι σημειώνουν ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν
Ο μακρύς δρόμος της θωράκισης
Μόνο για την προσέγγιση σ’ ότι αφορά τη νέα Δομή Δυνάμεων ο δρόμος είναι αρκετά μακρύς και φυσικά ακριβός!
Για το Πολεμικό Ναυτικό που φαίνεται πως αποτελεί το μεγαλύτερο project για τα επόμενα χρόνια, οι Belh@rra δεν λύνουν το πρόβλημα του υπέρ γερασμένου στόλου. Και είναι γρίφος πως θ’ αντικατασταθούν σταδιακά οι 13 φρεγάτες. Οι κορβέτες είναι η λύση που προκρίνει ο χρήστης, δηλαδή το Πολεμικό Ναυτικό κι αυτές δεν πρέπει ν’ αργήσουν.
Οι Ολλανδικές Μ και ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ ακόμη βρίσκονται στον αέρα την ώρα που κλειδώνει η προσθήκη των ναρκοθηρευτικών Alkmaar.
Πονοκέφαλος είναι και το θέμα των υποβρυχίων διότι τα τέσσερα 214 κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ δεν αρκούν για τις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν στον Ελληνικό στόλο.
Ερώτημα είναι αν θα παραδοθεί εντός του 2022 η 7η πυραυλάκατος «ΒΛΑΧΑΚΟΣ» στο Πολεμικό Ναυτικό, αλλά και πως θ’ αντικατασταθούν οι παλαιότερες Combatante. Σ’ ότι αφορά τη Ναυτική Αεροπορία, για τα P-3B Orion, ούτε λόγος παράδοσης εντός του νέου έτους…
Και μπορεί οι «ριπές» να αλλάζουν τα δεδομένα με τις game changer δυνατότητες και όπλα που φέρουν, αλλά τα F-16 Block 50 & 30 αναμένουν το δικό τους μέλλον, ώστε να διατηρήσει η Πολεμική Αεροπορία μια υπολογίσιμη δύναμη στην απαιτητική καθημερινότητα που έχει ο ουρανός του Αιγαίου.
Παράλληλα στην Πολεμική Αεροπορία πρέπει να λύσουν τα θέματα των C-27, C-130 και Super Puma που διαδραματίζουν τον δικό τους ρόλο απέναντι στις αμφισβητήσεις των αρμοδιοτήτων έρευνας και διάσωσης.
Παρά τα δυσεπίλυτα προβλήματα η Πολεμική Αεροπορία έχει εισέλθει στον «αστερισμό» και του F-35 το οποίο έχει τις δικές του απαιτήσεις τόσο σε κόστος όσο και σε επίπεδο αναβάθμισης υποδομών.
Οι εκκρεμότητες για τον Στρατό Ξηράς δεν είναι λίγες με μια από τις πλέον βασικές αυτή της πλήρους αντικατάστασης των καθημερινών μέσων μετακίνησης, τα οποία οδεύουν προς την πεντηκονταετία. Αποβατικά για τους Πεζοναύτες, αναβάθμιση των επιθετικών ελικοπτέρων Apache A, των αρμάτων μάχης, του πυραυλικού πυροβολικού, όπως τα MLRS, το εθνικό τυφέκιο, τα κράνη του Βιετνάμ που μόνο μουσειακή αξία έχουν πλέον, είναι μόνο ορισμένα από αυτά που έχει ανάγκη ο σύγχρονος Στρατός Ξηράς.
Και οι τρεις κλάδοι επίσης έχουν την ανάγκη του πολλαπλασιαστή ισχύος που είναι το νέο ανθρώπινο δυναμικό.
Μέσα στο 2021 κι σ’ ένα πολυσύνθετο γεωπολιτικά εναλλασσόμενο περιφερειακό περιβάλλον που διακυβεύονται μείζονα εθνικά συμφέροντα, απέναντι σε πολυσύνθετες προκλήσεις, απειλές, κ.ο.κ., οι Ένοπλες Δυνάμεις διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο στη διαφύλαξη της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή.
Το έκαναν είτε μόνες με ισχυρή παρουσία σ’ ότι έχει να κάνει περιστατικά αμφισβήτησης της Εθνικής κυριαρχίας, είτε μαζί με τους Συμμάχους στέλνοντας τα μηνύματα ακόμη και μέσω των συνεκπαιδεύσεων σε πολλά σημεία του Ελλαδικού χώρου κι όχι μόνο.
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου