Συνέχεια από το Α μέρος Μετάφραση Απολλόδωρος
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΎ:
Παίρνοντας
ένα παράδειγμα από το βιβλίο του Hillman, ας εξετάσουμε μερικές από τις
πρώτες μελέτες στις οποίες ανακαλύφθηκαν και περιγράφηκαν οι κορονοϊοί.
Ενθαρρύνω τον καθένα να κάνει τη δική του έρευνα και να καταλήξει στα
δικά του συμπεράσματα.
Tyrrell DA, Bynoe ML.
Καλλιέργεια ιών από υψηλό ποσοστό ασθενών με κρυολόγημα. Lancet. 1966;
1:76-77. (Cultivation of viruses from a high proportion of patients with
colds)
Η
ιστορία των κορονοϊών υποτίθεται ότι αρχίζει το 1965 με αυτή τη μελέτη
των Tyrell και Bynoe. Λέγεται ότι βρήκαν έναν νέο λοιμογόνο παράγοντα,
που ελήφθη από την αναπνευστική οδό ενηλίκων με κοινό κρυολόγημα. Ο
"μολυσματικός παράγοντας" λέγεται ότι έμοιαζε με έναν "ιό" που είχε
περιγραφεί προηγουμένως και ονομαζόταν "B814".
Θα ήθελα πρώτα να παραθέσω την εισαγωγή, καθώς νομίζω ότι αναφέρει κάτι πολύ σημαντικό:
«Με
τις σημερινές μεθόδους καλλιέργειας ιστών και δοκιμών, είναι συνήθως
δυνατό να καλλιεργηθεί ένας ιός από περίπου το ένα τέταρτο έως το ένα
τρίτο των ενήλικων ασθενών με κοινό κρυολόγημα».
Έτσι,
οι συγγραφείς δηλώνουν ότι, εκείνη την εποχή, μόνον περίπου το 25% των
ατόμων με κρυολόγημα θα μπορούσαν να «καλλιεργηθούν». Πρέπει να
σημειωθεί ότι το «καλλιεργημένο» αναφέρεται στην παρατήρηση των
κυτταροπαθικών επιδράσεων (cytopathic effects) στις κυτταρικές
καλλιέργειες που κάθονται σε μια σούπα γεμάτη με τοξίνες, χωρίς θρεπτικά
συστατικά. Ωστόσο, αυτό το εύρημα πιθανότατα θα έπρεπε να έχει ωθήσει
τους ερευνητές να αναρωτηθούν αν οι ιοί ήταν πραγματικά η αιτία του
κοινού κρυολογήματος.
Αλλά όχι.
Αντ'
αυτού, άλλαζαν την κυτταροκαλλιέργεια με την κυτταροκαλλιέργεια μέχρι
να ικανοποιήσουν την αδηφάγο πείνα τους για μικρόβια και να βρουν
επιτέλους αυτό που έψαχναν από την αρχή.
Ή μήπως βρήκαν;
Σε
αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα από ασθενείς με
κρυολόγημα, τα οποία στη συνέχεια εμβολίασαν σε κυτταρικές καλλιέργειες
και εξέτασαν. Σε 6 από αυτά τα δείγματα, δεν υπήρχε κανένα σημάδι ιού.
Αυτά τα 6 δείγματα εμβολιάστηκαν στη συνέχεια σε εθελοντές ανθρώπους.
Τρεις εθελοντές έπαθαν κρυολόγημα. Οι ερευνητές κατέληξαν τότε στο
συμπέρασμα ότι πρέπει να υπήρχε ιός.
Σκεφτείτε
τι σημαίνει αυτό. Η έρευνα δεν βρήκε ΚΑΜΙΑ ένδειξη ιού και παρόλα αυτά,
YΠEΘΕΣΑΝ ότι υπήρχε ιός επειδή 3/6 από τα πειραματόζωα κρυολόγησαν. Και
πάλι, δεν έλαβαν υπόψη τους ότι ήταν το τοξικό κυτταρικό παρασκεύασμα
που προκάλεσε στους εθελοντές αδιαθεσία.
Υπάρχουν πολλά άλλα εξόφθαλμα προβλήματα με αυτή τη μελέτη. Συγκεκριμένα:
- Για
την καλλιέργεια των "ιών" χρησιμοποιήθηκαν καλλιέργειες οργάνων
τραχείας εμβρύων. Οι ιδιότητες αυτών των κυττάρων είναι εντελώς
διαφορετικές από τον φυσιολογικό, ενήλικο ιστό.
- Δεν πραγματοποιήθηκαν κατάλληλα πειράματα ελέγχου.
- Οι εθελοντές δεν εμβολιάστηκαν με καθαρισμένο ιό (purified virus).
- Μόνον
6 εθελοντές εμβολιάστηκαν με υγρό καλλιέργειας και μόνον 3 έπαθαν
κρυολόγημα. Αυτό το μέγεθος δείγματος είναι πολύ μικρό για να είναι
στατιστικά σημαντικό.
- Κανένας ιός δεν καθαρίστηκε ή δεν χαρακτηρίστηκε (No viruses were purified or characterised).
Το
μόνο πράγμα που απέδειξε αυτή η μελέτη είναι ότι ο εμβολιασμός με ένα
μείγμα πνευμονικού υγρού από άρρωστους ανθρώπους, εμβρυϊκών κυττάρων και
άλλων χημικών ουσιών μπορεί να προκαλέσει σε μερικούς ανθρώπους μια
μικρή αδιαθεσία. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.
Hamre D, Procknow JJ.
Ένας νέος ιός που απομονώθηκε από την ανθρώπινη αναπνευστική οδό. Proc
Soc Exp Biol Med. 1966;121:190-193. (A new virus isolated from the human
respiratory tract)
Την
ίδια περίπου εποχή, οι Hamre και Procknow ισχυρίστηκαν ότι απομόνωσαν
έναν νέο ιό από δείγματα που ελήφθησαν από ενήλικες με κρυολόγημα. Αυτός
ο νέος ιός ονομάστηκε "229-E". Ωστόσο, κανένας ιός δεν καθαρίστηκε ούτε
χαρακτηρίστηκε.
Αυτή
τη φορά, ωστόσο, μετά τον εμβολιασμό σε κυτταροκαλλιέργειες,
παρατήρησαν κυτταροπαθητικές επιδράσεις. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι
ερευνητές χρησιμοποίησαν καλλιέργειες ανθρώπινων νεφρικών κυττάρων, τις
ίδιες καλλιέργειες που χρησιμοποίησαν οι Tyrell και Bynoe όταν απέτυχαν
να παρατηρήσουν κυτταροπαθητικές επιδράσεις.
McIntosh K, Dees JH, Becker WB, Kapikian AZ, Chanock RM.
Ανάκτηση σε καλλιέργειες οργάνων τραχείας νέων ιών από ασθενείς με
αναπνευστική νόσο. Proc Natl Acad Sci USA. 1967;57:933-940. (Recovery in
tracheal organ cultures of novel viruses from patients with respiratory
disease)
Το
1967 οι Macintosh et al. ανέφεραν στη συνέχεια την ανάκτηση διαφόρων
"ιών" χρησιμοποιώντας παρόμοια μέθοδο με εκείνη των Tyrell και Bynoe. Τα
σωματίδια αυτά απεικονίστηκαν στη συνέχεια σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
Προβλήματα με αυτήν τη μελέτη:
- Για
την καλλιέργεια των ιών χρησιμοποιήθηκαν καλλιέργειες εμβρυϊκών οργάνων
τραχείας. Οι ιδιότητες αυτών των κυττάρων είναι εντελώς διαφορετικές
από τον φυσιολογικό, ενήλικο ιστό.
- Δεν έγινε καθαρισμός ή χαρακτηρισμός των ιών.
- Δεν πραγματοποιήθηκαν κατάλληλα πειράματα ελέγχου.
- Οι
ηλεκτρονικές μικρογραφίες απεικονίζουν "σωματίδια του ιού" με τεράστιες
διακυμάνσεις στο σχήμα και το μέγεθος (εικόνα παρακάτω).
Almeida JD, Tyrrell DA. Η
μορφολογία τριών προηγουμένως αχαρακτήριστων ανθρώπινων αναπνευστικών
ιών που αναπτύσσονται σε καλλιέργεια οργάνων. J Gen Virol.
1967;1:175-178. (The morphology of three previously uncharacterized
human respiratory viruses that grow in organ culture)
Οι
Almeida και Tyrell χρησιμοποίησαν στη συνέχεια ηλεκτρονική μικροσκοπία
για να αναλύσουν υγρό από καλλιέργειες οργάνων που, όπως ισχυρίζονται,
είχαν μολυνθεί με το στέλεχος του ιού B814 που βρήκε ο Tyrell. Ωστόσο,
- οι ιοί ελήφθησαν από 4 άτομα με κρυολόγημα αλλά και, περιέργως, από ένα υγιές άτομο που δεν είχε αναπνευστικά συμπτώματα.
- Για
άλλη μια φορά, οι εικόνες από το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο των σωματιδίων
του "ιού" δείχνουν σωματίδια με πολύ διαφορετικά σχήματα και μεγέθη.
- Κανένας ιός δεν καθαρίστηκε ή χαρακτηρίστηκε.
Bradburne AF, Bynoe ML, Tyrrell DA. Επιδράσεις
ενός "νέου" ανθρώπινου αναπνευστικού ιού σε εθελοντές. Br Med J.
1967;3:767-769. (Effects of a “new” human respiratory virus in
volunteers)
Στην εργασία αυτή οι Bradburne, Bynoe και Tyrell εμβολίασαν εθελοντές με το στέλεχος του ιού 229-E που ανακάλυψε ο Hamre.
- Οι
"ιοί" πέρασαν από κύτταρα νεφρών ανθρώπινου εμβρύου, ανθρώπινους
ινοβλάστες, ανθρώπινους ινοβλάστες πνεύμονα και καλλιέργειες οργάνων
τραχείας ανθρώπινου εμβρύου. Οι ιδιότητες αυτών των κυττάρων είναι
εντελώς διαφορετικές από τους φυσιολογικούς, ενήλικους ιστούς.
- Δεν πραγματοποιήθηκαν κατάλληλα πειράματα ελέγχου.
- Τα μεγέθη των δειγμάτων ήταν πολύ μικρά για την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων.
- Μετά τον εμβολιασμό, μόνο οι μισοί από τους εθελοντές έπαθαν κρυολόγημα.
- Οι εθελοντές δεν εμβολιάστηκαν με καθαρισμένο ιό.
- Δεν
υπήρξε στατιστική διαφορά μεταξύ της εμβολιασμένης ομάδας και της μη
εμβολιασμένης ομάδας όσον αφορά τον αριθμό των κρυολογημάτων.
ΤΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΎΟΥΝ ΑΥΤΈΣ ΟΙ ΜΕΛΈΤΕΣ;
Φυσικά,
υπάρχουν πολλές άλλες μελέτες που έχουν διεξαχθεί για τους λεγόμενους
κορονοϊούς, αλλά αυτές οι 5 αντιπροσωπεύουν μερικές από τις πρώτες
θεμελιώδεις εργασίες επί του θέματος.
Καμία
από αυτές τις μελέτες δεν παρέχει αποδείξεις για την ανακάλυψη ενός
νέου, μολυσματικού παράγοντα. Όλες απέτυχαν να διεξάγουν επαρκή
πειράματα ελέγχου και σε καμία μελέτη δεν καθαρίστηκε και δεν
χαρακτηρίστηκε πλήρως ένας ιός. Επιπλέον, ούτε μία μελέτη δεν
ικανοποίησε τα «αξιώματα» του Koch.
Στις
μελέτες όπου εμβολιάστηκαν εθελοντές, δεν χρησιμοποιήθηκαν καθαρισμένοι
ιοί, τα μεγέθη των δειγμάτων ήταν απελπιστικά μικρά και οι ερευνητές
παραδέχθηκαν ότι δεν μπορούσαν να ανιχνεύσουν έναν ιό εκτός αν
χρησιμοποιούσαν ειδικές κυτταροκαλλιέργειες.
Περισσότερα
προβλήματα προστίθενται στο μείγμα όταν εξετάζουμε τα ζητήματα που
έθεσε ο Hillman σχετικά με την ηλεκτρονική μικροσκοπία. Συγκεκριμένα,
ότι η διαδικασία της Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας περιλαμβάνει εναπόθεση
βαρέων μετάλλων, αφυδάτωση, χαμηλή πίεση, βομβαρδισμό ηλεκτρονίων και
ακτινοβολία ακτίνων Χ, τα οποία υποτίθεται ότι δεν επηρεάζουν τα
αποτελέσματα της ανάλυσης.
Η ΔΕΙΝΗ ΘΕΣΗ
Όταν
ο Hillman είπε το 2011 ότι «η κυτταρική βιολογία βρίσκεται σήμερα σε
δεινή θέση», είχε δίκιο. Και 10 χρόνια αργότερα, τίποτα δεν έχει
αλλάξει.
Η
κοφτερή διάνοια και οι απαράμιλλες ικανότητες κριτικής σκέψης του
Harold Hillman αποτελούσαν απειλή για το επιστημονικό κατεστημένο. Ως εκ
τούτου, του απαγορεύτηκε να κάνει παρουσιάσεις, οι εργασίες του
απορρίφθηκαν χωρίς λόγο και τα βιβλία του δεν εξετάστηκαν.
Το
πείσμα του Hillman να προωθεί την αλήθεια και να αμφισβητεί τα δόγματα
είναι αυτό που κατέστρεψε την καριέρα του και τις πιθανότητες
επιστημονικού θριάμβου.
Τι γίνεται όμως αν είχε δίκιο;
Τι γίνεται αν το σπίτι της σύγχρονης βιολογίας είναι πράγματι χτισμένο σε θεμέλια από άμμο;
Οι
επιστήμονες προτιμούν να επιδιώκουν μοντέρνους ερευνητικούς τομείς για
να κερδίσουν διακρίσεις και να εξασφαλίσουν χρήματα από επιχορηγήσεις,
παρά να αμφισβητούν ανελέητα τις μακροχρόνιες πεποιθήσεις και τα ένθερμα
δόγματα.
Έκτακτη Είδηση - Αν δεν επιτρέπεται να το αμφισβητήσεις, τότε δεν είναι επιστήμη.
Ο Richard Horton, αρχισυντάκτης του The Lancet είχε επίσης να πει τα εξής:
«Τα
καλά νέα είναι ότι η επιστήμη αρχίζει να παίρνει πολύ σοβαρά κάποιες
από τις χειρότερες αδυναμίες της. Τα κακά νέα είναι ότι κανείς δεν είναι
έτοιμος να κάνει το πρώτο βήμα για να καθαρίσει το σύστημα» [6].
Ο
Harold Hillman έκανε το πρώτο βήμα. Έθεσε σε κίνδυνο την καριέρα και τη
φήμη του για να αποκαλύψει τις αδυναμίες και τα ψεύδη της καθιερωμένης
γνώσης. Το ερώτημα είναι, θα ξεχαστεί το έργο του ή θα είναι άλλοι
αρκετά γενναίοι για να συνεχίσουν από εκεί που το άφησε..;;;
Δικτυογραφία:
1.-- Modern Medicine is Currently in Dire Straights - New Brave World
Αναφορές
[7] Infectious Myth Podcast. Episode 14 (Harold Hillman). 2014
[8] Infectious Myth Podcast. Episode 97 (Stefan Lanka). 2016.
Πηγές
Hillman,
H. Evidence-Based Cell Biology, with Some Implication for Clinical
Research. Shaker Publishing BV. Printed in the Netherlands. 2008.
Hillman, H. Cell Biology is Currently in Dire Straights. 2011.
Infectious Myth Podcast. Episode 14 (Harold Hillman). 2014.
Tyrrell DA, Bynoe ML. Cultivation of viruses from a high proportion of patients with colds. Lancet. 1966;1:76–77.
Hamre D, Procknow JJ. A new virus isolated from the human respiratory tract. Proc Soc Exp Biol Med. 1966;121:190–193.
McIntosh
K, Dees JH, Becker WB, Kapikian AZ, Chanock RM. Recovery in tracheal
organ cultures of novel viruses from patients with respiratory disease.
Proc Natl Acad Sci USA. 1967;57:933–940.
Almeida
JD, Tyrrell DA. The morphology of three previously uncharacterized
human respiratory viruses that grow in organ culture. J Gen Virol.
1967;1:175–178.
Bradburne AF, Bynoe ML, Tyrrell DA. Effects of a “new” human respiratory virus in volunteers. Br Med J. 1967;3:767–769.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου