Ο Αλέξανδρος Γ' ο Μακεδών ο Μέγας, Βασιλεύς Μακεδόνων, Ηγεμών (Στρατηγός Αυτοκράτωρ) της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας, διάδοχος των Φαραώ της Αιγύπτου, Κύριος της Ασίας και βορειοδυτικής Ινδίας και ιδρυτής της τότε Ελληνιστικής Αυτοκρατορίας. Ο Αλέξανδρος σαν Βασιλιάς της Μακεδονίας συνέχισε το έργο του ΦΙΛΙΠΠΟΥ.
Οι πολλοί θρύλοι που ακολουθούν τον μόνο Μεγάλο της Ιστορίας, ξεκινούν πολύ πριν την γέννηση του. Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε τον Ιούλιο του 356 π.Χ. στην Πέλλα, πρωτεύουσα του Μακεδονικού Κράτους. Γονείς του ήταν ο Φίλιππος Β' της Μακεδονίας και η πριγκίπισσα Ολυμπιάδα της Ηπείρου. Σύμφωνα με την παράδοση ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στις 6 του μήνα Εκατομβαιώνα, τον οποίο οι Μακεδόνες ονόμαζαν ΛΩΪΟ.
Την ίδια νύχτα ο Ηρόστρατος πυρπόλησε κι έκαψε το Ναό της Άρτεμης στην Έφεσο και οι μάγοι της πόλης βλέποντας την καταστροφή, έτρεχαν στους δρόμους και προμήνυαν την υποταγή της Ασίας. Ο Ηγεσίας από την Μαγνησία πίστευε πως ο Ναός πήρε φωτιά, επειδή έλειπε η Θεά του, η οποία πήγε να βοηθήσει στην γέννηση του Αλέξανδρου. Οι μάντεις της Ανατολής κοιτάζοντας τα ερείπια του Ναού, προφήτευσαν ότι αυτή η ημέρα θα αποδεικνυόταν μοιραία για όλη την ΑΣΙΑ.
Η ενδιαφέρουσα θρυλούμενη καταγωγή του Αλέξανδρου συνέβαλε καθοριστικά στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του, απ' τα πρώτα χρόνια του. Ο Ψευδο-Καλλισθένης αφηγείται πως η Ολυμπιάδα ήταν πολύ πικραμένη, που δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Ο Φίλιππος δεν θα ήθελε να την ξαναδεί, αν δεν εύρισκε οπωσδήποτε τον τρόπο να του κάνει ένα ΠΑΙΔΙ.
Η Ολυμπιάδα κατέφυγε αναγκαστικά στην βοήθεια του μάγου-αστρονόμου Εκτεναβού, που ήταν και Βασιλιάς της Αιγύπτου, αλλά που είχε αναγκαστεί να αφήσει το βασίλειο του και να καταφύγει στην Μακεδονία, όταν δέχθηκε επίθεση από Πέρσες. Αυτός κατάφερε να την πείσει, πως θα μπορούσε να αποκτήσει αρσενικό παιδί, αν αποφάσιζε να καλέσει τον Άμμων-Δία, για να την βοηθήσει με την μαγική του ΤΕΧΝΗ.
Μια νύχτα στην Ολυμπιάδα εμφανίστηκε ο Άμμων με μορφή τράγου μεγαλοκέρατου και… συνευρέθη μαζί της. Αυτή η συνεύρεση όμως δεν παρέμεινε μοναδική, γιατί επαναλήφθηκε και μετά από πολλές νυχτερινές επισκέψεις στο κρεβάτι της Ολυμπιάδας, επόμενο ήταν να την καταστήσει έγκυο. Στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν ο Άμμων που συνευρισκόταν με την Ολυμπιάδα, αλλά ο πονηρός Εκτεναβός μεταμορφωμένος σε Άμμωνα και φυσικά το παιδί ήταν ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
Μια εκδοχή με ιστορικά στοιχεία αναφέρει πως, η Ολυμπιάδα που ήταν αφιερωμένη ιέρεια στον Αμμων-Δία -αντίστοιχο του Έλληνα Θεού- ίδρυσε την Σχολή Μυστηρίων στην Σαμοθράκη. Το πεπρωμένο του Φιλίππου σφραγίστηκε με την επίσκεψή του στην Σαμοθράκη, όπου γνώρισε την Ολυμπιάδα και την έκανε γυναίκα του. Τη νύχτα πριν την ολοκλήρωση του γάμου τους, η Ολυμπιάδα είδε στον ύπνο της, πως ένας κεραυνός έπεσε πάνω στο σώμα της. Ο δε Φίλιππος ονειρεύτηκε πριν την γέννηση του Αλέξανδρου, πως σφράγισε το σώμα της γυναίκας του με μια σφραγίδα, με το αποτύπωμα ενός ΛΙΟΝΤΑΡΙΟΥ.
Ο Αρίστανδρος από την Τελμεσσό τον διαβεβαίωσε πως, το όνειρο σήμαινε, ότι η βασίλισσα θα γεννούσε ένα αγόρι δυνατό και γενναίο σαν λιοντάρι. Αρκετό καιρό όμως μετά από τον γάμο τους ο Φίλιππος βρήκε ένα ερπετό να κοιμάται στο πλάι της Ολυμπιάδας. Αυτό το περίεργο γεγονός τον έκανε να πάψει να την επιθυμεί και να απομακρυνθεί από κοντά της. Ίσως επειδή την αντιμετώπιζε ως γητεύτρια, ίσως επειδή θεωρούσε πως είχε σχέσεις με έναν Θεό. Έτσι σε όλη την ζωή του και αιώνες μετά τον θάνατό του, ο Αλέξανδρος θεωρούνταν γιος του Άμμων, κάτι που κι ο ίδιος αποδέχτηκε ως ΑΛΗΘΙΝΟ.
Το 349 π.Χ. ο Λεωνίδας -συγγενής της Ολυμπιάδας- ανέλαβε την ευθύνη της ανατροφής του πρίγκιπα. Υπό την επίβλεψή του ο Αλέξανδρος διδάχτηκε αριθμητική, γεωμετρία, μουσική και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ιππασία. Σ’ αυτή την ηλικία και με τις γνώσεις που αποκόμισε, αυτή την περίοδο ο Αλέξανδρος δάμασε τον Βουκεφάλα. Αργότερα, ο Φίλιππος ανέθεσε τις σπουδές του γιου του στον Μεγάλο Φιλόσοφο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, ο οποίος του δίδαξε ιατρική, φιλολογία και πολιτικές επιστήμες. Η μαθητεία κοντά στον Φιλόσοφο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον χαρακτήρα του νεαρού ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
Όμως ως προς την σωματική του διάπλαση λέγεται πως δεν ήταν ανάλογη των επιτευγμάτων του. Σε αντιδιαστολή προς τον Δαρείο και την οικογένειά του που ήταν ψηλοί, εκείνος ήταν τόσο μικρόσωμος, ώστε η μητέρα του Δαρείου να νομίσει ότι βασιλιάς ήταν ο πιο σωματώδης Ηφαιστίων, ώστε να χρειαστεί ένα τραπεζάκι για τα πόδια του, που δεν έφταναν ως το πάτωμα, όταν στα Σούσα κάθισε στον θρόνο του ΔΑΡΕΙΟΥ.
Επίσης λέγεται ότι δεν ήξερε κολύμπι, ωστόσο τίποτα απ’ αυτά δεν τον εμπόδιζε να μάχεται με γενναιότητα πάντα στην πρώτη γραμμή του πυρός. Γενικά πολεμούσε στις τάξεις της βασιλικής ίλης του εταιρικού ιππικού, αλλά όποτε η κατάσταση το απαιτούσε, ηγήθηκε κι άλλων τμημάτων ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ.
Σύμφωνα με τον μαθητή του Αριστοτέλη - τον φιλόσοφο Αριστόξενο τον Ταραντίνο - ο Αλέξανδρος ήταν ακριβώς όπως τον απεικόνιζαν οι ανδριάντες του Λυσίππου. Το κεφάλι του έγερνε ελαφρά προς τα αριστερά και το βλέμμα του ήταν υγρό. Η επιδερμίδα του ήταν λευκή κι επειδή τονίζεται επαρκώς ότι ο Απελλής έκανε λάθος στον πίνακα, που τον απεικόνιζε κεραυνοφόρο σαν τον Δία κι ότι τον απέδωσε πολύ μελαχρινό, συμπεραίνουμε ότι ήταν χαρακτηριστικά ΛΕΥΚΟΣ.
Επιπλέον είχε μια ελαφρά κοκκινωπή απόχρωση στο πρόσωπο και δεν είχε γενειάδα, ενώ σε αρκετές παραστάσεις, όπως στο διάσημο ψηφιδωτό της Πομπηίας, απεικονίζεται με χαρακτηριστική φαβορίτα. Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι κι άλλοι εταίροι - περίπου συνομήλικοί του, όπως ο Ηφαιστίων - απεικονίζονται επίσης χωρίς γενειάδα. Διάφοροι βασιλείς της ελληνιστικής περιόδου εμφανίζονται κι αυτοί αγένειοι, οδηγώντας μας στο συμπέρασμα, ότι ο Αλέξανδρος εισήγαγε αυτήν την τάση, ενώ ως τη γενιά του Φιλίππου, τόσο στα ελληνικά κράτη όσο και στα βαρβαρικά, η γενειάδα ξεχώριζε τους άντρες από τα ΑΓΟΡΙΑ.
Η ξεχωριστή ηρωϊκή φυσιογνωμία του Αλέξανδρου, αποφασισμένη ν’ αφήσει το σημάδι της στον κόσμο, κατάφερε να ασκήσει τόσο βαθειά επιρροή στα μέρη από τα οποία πέρασε και στους λαούς τους οποίους κατέκτησε, ώστε ο θρύλος του παραμένει ζωντανός, ακέραιος ή ενσωματωμένος στις μυθιστορίες τους, ως ακραίο δείγμα θάρρους και Σοφίας, που ξεπερνάει τα ανθρώπινα και αγγίζει το ΘΕΙΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου