"Ρε φίλε πολύ φωνάζει ο Καντιώτης, δεν μπορώ να τον ακούσω…"

»Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον…» ~ Συνοδικόν της Ορθοδοξίας 

Όταν ένας Επίσκοπος της Εκκλησίας, τολμά δημόσια να χτυπήσει την ποιμαντική ράβδο με δύναμη, και να βροντοφωνάξει απο ιερή αγανάκτηση:

»Oυαί και αλοίμονο, η ένταξή μας στην ΕΟΚ όχι απλώς εμπορική, αλλά ιδεολογική, ηθική, οικογενειακή, Προφητεύω από της θέσεως ταύτης, ότι θα γίνει ο τάφος της Ελλάδος και της ορθοδοξίας…» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης εν έτει 1972.)

Και 44 χρόνια μετά αυτό συντελείται, καλά θα κάνει η θεολογία του στοχασμού, που πολλώ απέχει απο αυτό το χάρισμα, να σιωπά μπροστά στίς αποκαλύψεις Του Θεού, μέσω εκείνων που Αυτός θέλησε να ενεργήσει, για να προειδοποιήσει το ποίμνιο Του….

Είναι »ανυπόφορος» ο λόγος του πατέρα Αυγουστίνου, για τον σύγχρονο χριστιανό, διότι είναι οξύς ωσάν των Προφητών. Έλαβε αυτό το χάρισμα, προείδε σωστά τα δεινά που έρχονταν, και με πόνο ψυχής, πολλές φορές με δάκρυα στα μάτια, φώναζε και προειδοποιούσε…

Είπε για την Ευρώπη, για τούς αντίχριστους νόμους που θα υποχρεωθούμε να εφαρμόσουμε, για την διάλυση των θεσμών της οικογένειας, της παιδείας, την στοχευμένη διάλυση του ορθόδοξου φρονημάτος της κοινωνίας, αλλά και της Εκκλησίας…. (την λεγόμενη »ένωση των εκκλησιών»).

Και είναι σύμφωνα οσα προείδε με λόγους και άλλων Αγίων, και σύγχρονων Επισκόπων…
Όπως ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, στο γραμμένο μέσα απο την ναζιστική φυλακή, μήνυμα του στόν λαό, »Το Δικαστήριο ανάμεσα στον Χριστό και στην Ευρώπη…»

»Ο Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη, όπως κάποτε απομακρύνθηκε από τη χώρα των Γαδαρηνών, επειδή το ζήτησαν οι Γαδαρηνοί. Όμως μόλις απομακρύνθηκε, ήρθε ο πόλεμος, η φτώχεια, η φρίκη, η καταστροφή.

Ξανά γύρισε στην Ευρώπη, ο προχριστιανικός βαρβαρισμός των Αβάρων, των Ούνων, των Λογγοβάρδων, αλλά σε μέγιστη φρίκη. Τον Σταυρό Του και την ευλογία Του πήρε ο Χριστός και απομακρύνθηκε. Έμεινε το σκοτάδι και η βρωμιά…

Εσείς τώρα αποφασίστε με ποιόν θα πάτε… Με τη σκοτεινή και βρώμικη Ευρώπη, ή με τον Χριστό; Αμήν.» ~ ῞Αγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Όπως τα ίδια προείπε και ο αγαπημένος γέροντας του λαού, ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης:

»Οικουμενισμός, και “κοινή αγορά” (Ε.Ε) ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων…» (Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, τόμος Β”- “Πνευματική αφύπνιση”)

»Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος κι αιχμαλώτισε τις Ηγεσίες. Κλαίω την Ελλάδα. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα. Η Ελλάδα για να σωθεί, πρέπει όλοι οι Ηγέτες της όπου και αν βρίσκονται, να πάνε εξορία. Να φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν. Σήμερα πουλήθηκαν όλα. Έχει κατορθώσει ο Διεθνής Σιωνισμός, με τα προγράμματα που κάνει εδώ και 180 χρόνια, να εφαρμόσει σήμερα τα σχέδιά του…» («Λόγοι χάριτος και σοφίας», π. Μάξιμος Αγιορείτης, 2001, Άγιον Όρος)

Ὁ Σωκράτης ἔλεγε: «μήν σᾶς νοιάζει τί λένε οἱ πολλοί, ἀλλά τί λέει ὁ ἕνας, ὁ εἰδικός, ἡ ἀλήθεια!»

»Ἡ ἀλήθεια δέν εἶσθε ἐσεῖς κύριοι, ἡ ἀλήθεια δέν εἶναι ἡ Εὐρώπη, ἡ ἐν ἁμαρτίαις γηράσασα, ἡ ἀλήθεια μέ τήν ὀντολογική ἔννοια τῆς λέξης εἶναι μόνο Ἐκεῖνος πού νίκησε τό θάνατο. Οἱ «ἄλλες ἀλήθειες» ἔχουν γίνει καί αὐτές σκουπίδια μέσα στόν τάφο…» μας είπε προ καιρού ο Mητρ. Σιατίστης Παύλος…

Ποιά είναι τώρα η Ευρώπη, ποιός ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης, ποιός ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, και ποιός ο Άγιος Παϊσιος… ας το αναλογιστούμε όλοι μας.

Και εξετάζοντας τον εαυτό μας, ας διαπιστώσουμε πόσο, (αντίθετα στούς λόγους των Αγίων,) αρέσκομαστε σε ωραία και ήσυχα λόγια, σε ατέρμονες »αγαπολογίες», σε ποιητικό το λόγο μια »μοντέρνα» θεολογία του εφυσηχασμού και του στοχασμού, της σιωπής, απαλλαγμένη απο τις αγιοπνευματικές αλήθειες των Αγίων…

Ιδίως σήμερα που »η Εκκλησία βρίσκεται σε ύπουλο διωγμό», όπως επι λέξει ανέφερε και ο Μητρ. Μεσογαίας Νικόλαος… (κείμενο εδώ)

Σήμερα που επιχειρείτε η επιβολή της σιωπής σε όσους με πονό ψυχής, αντιδρούν στα οσα αντικανονικά λαμβάνουν χώρα (σύναξη Κρήτης, προσπάθεια επιβολής ανορθόδοξων αποφάσεων σε Εκκλησία και παιδεία, συμπροσευχές, ασπασμούς Επισκόπων της χείρας του πάπα (!) βίντεο εδω, μίας αλλοίωσης της ορθοδοξίας σε κάθε επίπεδο…

To να ακούσει κανείς σήμερα τον πατέρα Αυγουστίνο να ομιλεί, είναι μια δοκιμασία…
»Οι δοκιμασίες είναι ωφέλιμες σε όλους ανεξαιρέτως…» Έλεγε ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: »Οι αγωνιστές δοκιμάζονται, για να αυξήσουν τον πνευματικό τους πλούτο. Οι χλιαροί, για να αναγκαστούν να προφυλάξουν τον εαυτό τους από εκείνα που τους βλάπτουν. Οι κοιμισμένοι, για να ξυπνήσουν. Οι απομακρυσμένοι, για να ξαναπλησιάσουν τον Θεό…»

Το κοιμισμένο φρόνημα μας πιθανόν να αντιδράσει, να νιώσει μια »δυσκολία» ο ακροατής, ενα σφίξιμο στο στομάχι, καθώς o προφητικός και οξύς λόγος της αλήθειας, ελέγχει την συνείδηση, ξυπνά, αφυπνίζει, βγάξει εξω του ύπνου τον ακροατή…

Λόγος πατέρα Αυγουστίνου Καντιώτη λοιπόν, »δυσάρεστος», σκληρές αλήθειες και αναφορά στήν πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που σήμερα επαναλαμβάνετε, και που θα θέλαμε να μην υπήρχε, ώστε να απολαμβάνουμε την »ησυχία μας» βρε αδερφέ….

Iδού λοιπόν η δοκιμασία… πλήρεις απαντήσεων, σε όσα ταλανίζουν σήμερα το ορθόδοξο πλήρωμα.

»Yπάρχει Ένωση Εκκλησιών με τον Θεο, και υπάρχει »ένωση εκκλησιών» με τον διάβολο, με θυσία της ορθοδοξιάς, με προδοσία της πίστης…» ~ Μητρ. Αυγουστίνος Καντιώτης.

Εις μνήμη πατέρα Αυγουστίνου Καντιώτη.

Αναδημοσίευση από το Πνεύματος κοινωνία 
Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία
πηγή

Share