Ο καιρός της κοτσάνας

Οπως ίσως θυμάστε, ο πρωθυπουργός της χώρας μας στο παρελθόν έχει αποκαλέσει τον Ψυχρό Πόλεμο «Frozen War», τη Ναόμι Κλάιν «Ναόμι Κάμπελ» και έχει χρησιμοποιήσει σε ομιλία του το «έτος φωτός» ως μονάδα μέτρησης του χρόνου. Εχει πει ότι κάποιος έκανε «στροφή 360 μοιρών», θέλοντας να πει ότι άλλαξε πορεία. Πρόσφατα, χαρακτήρισε τους δεσμούς που συνδέουν τα μεσογειακά κράτη «ακατάληπτους». Δεν ήταν σαρδάμ. Και το δελτίο Τύπου που εξέδωσε το γραφείο του μετά «ακατάληπτους» τους χαρακτήριζε. Ετσι νομίζουν ότι λέγονται.

Δεν είναι το μόνο στέλεχος της κυβέρνησής του που κάνει λάθη τόσο εξόφθαλμα που α) δημιουργούν θυμηδία σε ένα μικροσκοπικό υποσύνολο αποσβολωμένων πολιτών και β) υποδηλώνουν κάποια σοβαρά, πώς να το πω κομψά, κενά. Πριν από περίπου μία εβδομάδα, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας, ο οποίος είναι και καθηγητής Οικονομικών στο Αριστοτέλειο, απάντησε σε εξόφθαλμα χιουμοριστικό σχόλιο «Σύρου επενδυτή» στο Facebook περί επενδυτικού ενδιαφέροντος για την Ελλάδα. Νόμιζε ότι όντως του απευθύνεται ο «Σύρος επενδυτής», το όνομα του οποίου ήταν Κ. Αθανασιάδης.

Ο συνάδελφός του στην κυβέρνηση, γνωστός για την κομψότητα και την ευγένειά του, ιατρός Παύλος Πολάκης, σε πρόσφατη ομιλία του στη Βουλή, πρόφερε το copy/paste «κόπι πάστε». Ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης έχει αποκαλέσει τους μεταδιδακτορικούς ερευνητές «post dog», ενώ επίσημη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ανάφερε ότι η Ν.Δ. «υπερασπιζόταν μετά βδελυγμίας τον Παπασταύρου». Αλλη ανακοίνωση της περασμένης Κυριακής από το υπουργείο Εξωτερικών(!) για την Τουρκία μετέφραζε αυτολεξεί την ελληνικότατη έκφραση «τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα», η οποία βεβαίως στα αγγλικά δεν βγάζει κανένα νόημα.

Οι κοτσάνες στον δημόσιο πολιτικό λόγο πλέον πέφτουν βροχή. «They drop rain», θα λέγαμε. Και δεν είναι μόνον τα φρικαλέα λάθη άγνοιας και αμορφωσιάς, είναι και άλλου είδους κοτσάνες, αυτές που αποκαλύπτουν στρεβλή ή απαρχαιωμένη αντίληψη του κόσμου, έλλειψη αυτογνωσίας και αυτοελέγχου και άγνοιας των στοιχειωδών κανόνων αξιοπρεπούς δημόσιας επικοινωνίας ανάμεσα σε έλλογα όντα.

Κάθε μέρα συμβαίνουν τέτοια. Αυτό δεν συνέβαινε παλιά. Ποτέ σε τέτοιο βαθμό. Πλέον έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο, κάθε μέρα πολεμάμε τον σουρεαλισμό, ζαλιζόμαστε από τα βάθη στα οποία έχει βουλιάξει το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου. Βεβαίως, οι κακομοίρηδες που ζαλιζόμαστε από τα βάθη είμαστε, προφανώς, μια γραφική μειοψηφία. Για τον περισσότερο κόσμο όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν σημαντικά λάθη. Πρώτον, στον post-factual κόσμο μας, το τι είναι σωστό και το τι λάθος είναι σχετικό. Γιατί δηλαδή το «στροφή 360 μοιρών» είναι λάθος; Ποιος το λέει; Ας αφουγκραστούμε, όπως λέει και ο πρόεδρος του ΣτΕ, την κοινή γνώμη. Μπορεί να διαφωνεί.

Κι αν είναι λάθος, τι πειράζει; Οτι δηλαδή ο πρωθυπουργός, απόφοιτος Πολυτεχνείου υποτίθεται, δεν ξέρει τι μετράει το «έτος φωτός», τι σημασία έχει; Αυτό μας μάρανε; Είδαμε και τους άλλους από τα Χάρβαρντ πώς μας κατάντησαν.

Και έτσι, θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος νεοφιλελές εχθρός της επανάστασης, καθώς οι λίγοι αφελείς γελάνε με τις κοτσάνες και τα ατοπήματα, εκείνοι, με την ανοχή και τη στήριξη του σοφού λαού, προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ολοκαίνουργια δικιά τους μιντιακή διαπλοκή, να εξαρθρώσουν την όποια ανεξαρτησία είχε η Δικαιοσύνη, να στήσουν δικιά τους τράπεζα για «θαλασσοδάνεια», να εξαφανίσουν τη μεσαία τάξη και να την αντικαταστήσουν με φτωχούς, εξαρτημένους από το κράτος προλετάριους, να εξαναγκάσουν τους μορφωμένους –αυτούς που γελάνε με τα λάθη τους, αυτούς που δεν θα τους ψήφιζαν ποτέ– να εγκαταλείψουν τη χώρα λέγοντας «ναι» σε όλα στους δανειστές με προθυμία και σπουδή, ενώ δηλώνουν ότι κλαίνε και δεν θέλουν, για να κρατηθούν όσο το δυνατό περισσότερο στην εξουσία, να προλάβουν όσο γίνεται περισσότερα, καθώς πότε ξανά θα δοθεί τέτοια ευκαιρία σε τόσο λίγους να εκμεταλλευτούν τόσο  πολλούς, τόσο πολύ. 

Καθημερινή

Share