Δός μοι παλμό μούσα της κοσμολογίας
του Μάνου Δανέζη να θίξω τη μαγεία
της ύλης και ενέργειας το μυστήριο
με κίνδυνο να γίνω θύμα εξιλαστήριο
Ζούμε στου σπηλαίου το σκοτάδι
για τον επιούσιο μοχθούμε πρωί και βράδυ
με το φόβο του εξουσιαστή ζούμε στον επάνω Αδη
καθημερινά τη ζωή μας δυσκολεύει και μας τρομάζει.
απατηλές σκιές οι εξουσίες μας προβάλλουν
με φρικτές εντολές τα κατεστημένα μας εξουσιάζουν
Και αν από το σπήλαιο δραπετεύσεις
και στην επιφάνεια βγεις στο φως
στο σπήλαιο να ξαναγυρίσεις
την αλήθεια στους έγκλειστους να ομολογήσεις
χειρότερη έγινε η κατάσταση σε όλα τα μέρη
τα ψέματα να αποκαλύψεις στην οικουμένη
Όταν στους έγκλειστους την αλήθεια
πληροφορήσεις
θα κινδυνεύσει η ζωή σου για να τους πείσεις
τις φαντασιώσεις τους έχουν θεοποιήσει
θα σε θεωρήσουν αρνητή του θεούς τους
για να τους σώσεις θα μαρτυρήσεις
Εσύ νομίζεις ότι τα πάντα βλέπεις
ακόμα και με τεχνολογικά γυαλιά;
τα πάντα ακούς ακόμη και με ακουστικά;
και όμως ποτέ δεν είδες του χώρου-χρόνου
την κβαντική πτυχή
ούτε άκουσες του σύμπαντος τη γλυκιά φωνή
αλλά νομίζεις ότι της Γης είσαι αφέντης και εξουσιαστής
ενώ είσαι ένοικος ερανιστής
Ανθρωπάκο εκ φύσεως είσαι ατελής
και όσο και αν προσπαθήσεις την απειρότητα
να συλλάβεις, ως το τέρμα δεν θα φθάσεις
των αισθήσεων σου την αδυναμία δεν μπορείς
να ξεπεράσεις
μόνον με τη δύναμη του πνεύματος
την Πρώτη Αιτία θα πλησιάσεις
Χρόνος μόνος του στο Σύμπαν δεν υπάρχει
πάντα με το χώρο σαν τον Δάμωνα και Φιντία
συνυπάρχει
όταν ο χώρο-χρόνος με κάποια δόνηση καμπυλωθεί
τότε υλικό σώμα θα δημιουργηθεί
Όρια στο Σύμπαν δεν θα βρεις όσο κι’ αν ψάξεις
λόγω ατελειών της όρασης σου το όριο υπάρχει
ενιαία η θάλασσα σωματίδιων στο χώρο-χρόνο και συνεχής
στο χάος τους ο άνθρωπος κολυμπά σαν αστροναύτης
και σαν βουτηχτής
Αν τα αντικρίσεις θα πτοηθείς και θα λυγίσεις
δεν θα μπορέσεις τα χαρακτηριστικά των πραγμάτων
να ξεχωρίσεις
αραίωση και πύκνωση σωματιδίων
σαν σύννεφα τα πράγματα θα δεις
Οι αισθήσεις μας ούτε του Ήλιου το μέγεθος
μπορούν να αντιληφθούν
ακόμη και τον πύρινο δίσκο του αδυνατούν να δουν
και όμως εντός του ηλιακού πεδίου ζούμε
σε τέτοια απόσταση ώστε να μην καούμε
ούτε και να καταψυχθούμε
ο Ήλιος χαρίζει ζωή στη Γη μας
γι’ αυτό σαν θεό τον λάτρεψαν οι πρόγονοι μας
Διάτρητη η ύλη σχεδόν άδεια
τις οπές δεν τις βλέπουμε γιατί είμαστε στραβάδια
η οικονομία της φύσης μας προστατεύει
αν βλέπαμε τη σούπα των σωματιδίων
και την αφεντιά μας μέσα στα κόπρανα
να πλέει
η ψυχή μας δεν θα σταμάταγε να κλαίει
καλύτερα να μην είχα γεννηθεί να λέει
Όλα από ενέργεια είναι φτιαγμένα
ακόμη και τα πετρώματα τα γρανιτένια
η ενέργεια που ο οφθαλμός αντλεί
στον εγκέφαλο μας επενεργεί
την ύλη και το χρώμα στερεών, υγρών
και αερίων να διακρίνει
η υλη κάποια στιγμή θα διαλυθεί
το νέφος της όταν μεγαλώσει φθίνει
σε αυτήν μη βασιστείς γεύση πικρή αφήνει
Μόνο το «όντος ΟΝ» μόνιμο «Είναι»
πάντα σταθερό και άφθαρτο θα μείνει
στην αιωνιότητα αμετάβλητο, στο παρόν,
στο μέλλον και στο παρελθόν
όλα ΕΝ και το αυτό ότι και να γίνει
Τα αυτιά μας δέχονται πάμπολλες δονήσεις
το φάσμα όμως είναι πολύ στενό να τις ακούσεις
δεν μπορείς να ακούς όπως ο λαγός
ούτε βλέπεις όπως το γεράκι και ο αετός
Ουδέν στο σύμπαν απόλλυται μόνο αλλάζει
η καμπύλωση της ενέργειας στο χώρο-χρόνο
νέα ύλη παράγει
διάλυση του νέφους και απώλεια της συνείδησης θάνατο σημαίνει
μάταιος εκ του θανάτου ο πόνος Πολυξένη
Μάταιη και η συγκέντρωση ύλης υπό των άπληστων πλουτοφρόνων
όλα άχρηστα γιατί θα διαλυθούν στο χώρο-χρόνο
αιώνιο το Πνεύμα των ενδόξων προγόνων
των Ελληνοκτόνων την ύβρη τιμωρούν
και των προδοτών μας Ελληνοφώνων
Κόκκοι του σύμπαντος όλοι μας
δημιουργήματα του
τους νόμους του περιφρονήσαμε
και τα μηνύματα του
σε άλλα σύμπαντα ίσως υπάρχουν τα
αντίθετα μας
Ο, τι δεν βλέπεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει
και ό, τι υπάρχει δεν σημαίνει ότι όλα τα βλέπεις
μικρό μόνον φάσμα ό οφθαλμός στον εγκέφαλο μας μεταφέρει
Αν όλες τις δονήσεις αντιλαμβανόσουν
και τους σεισμούς θα προαισθανόσουν
όργανα κατόπιν εορτής να σε προειδοποιούν
δεν θα χρειαζόσουν και εγκαίρως θα προετοιμαζόσουν
Ποιος είδε πέρα από το οπτικό του φάσμα
του σύμπαντος το μικροσκοπικό και μακροσκοπικό
δομικό θαύμα;
ποιος διαθέτει πέραν από των αισθήσεων του το φάσμα
απειροελάχιστη σχισμή στο κβαντικό χάσμα;
ποιος βλέπει την κύρτωση στο χώρο-χρόνο;
κανείς δεν ξέρει αν δημιουργεί αρμονικές ταυτογχρόνως
σε άλλα σύμπαντα σε άλλους κόσμους
με διαφορετικούς διαστάσεις και νόμους
κατά τους αστρονόμους
ακόμη αγνοούμε τις διαστάσεις στις συμπαντικές
χορδές και στους κλώνους
Ποιος αντιλαμβάνεται το χώρο και το χρόνο;
αφηρημένες έννοιες που πάνε ταυτοχρόνως
από την ίδια ενέργεια όλα στο σύμπαν καμωμένα
με την διαφορετική καμπυλότητα του χώρο-χρόνου διαφοροποιημένα
τίποτα δεν χάνεται στο σύμπαν
όταν διαλύεται το νέφος μας
όλα τα συστατικά του είναι εκεί
Η υλη είναι απατηλή
δημιούργημα των απατηλών αισθήσεων μας
μόνιμο και σταθερό μόνον το Πνεύμα
Συνείδηση –Ελευθερία –Δικαιοσύνη
όλα σε πόλεμο για την Αρμονία,
τα επαναφέρουν στην Ισορροπία,
πουθενά Ειρήνη
Τα πάντα κινεί η Ανάγκη και Ειμαρμένη
με το ίδιο δομικό υλικό όλοι είμαστε φτιαγμένοι
από τη φύση κάπως διαφοροποιημένοι
αν αυτό ήταν γνωστό θα είμαστε πιο μονιασμένοι
Όσο πιο βαθιά η καμπύλωση τόσο το πηγάδι
του χώρο-χρόνου βαθαίνει
όταν η καμπύλωση πάρει την μέγιστη τιμή
μια μελανή οπή ίσως σε άλλα σύμπαντα βγαίνει
Όταν όμως η καμπύλωση μηδενιστεί
θάνατος και στους ζωντανούς οδύνη
η ενέργεια μας δεν χάνεται, στο σύμπαν θα παραμείνει
όταν η Ψυχή μας βγει κάτι άλλο θα γίνει
*Αμφικτύων
11/10/2016
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου