Επιτέλους Κατοχή.

Της Κατερίνας Γκαράνη 

 

Ευτυχώς που ο Σύριζα και οι ΑΝΕΛ δεν τράβηξαν το θέατρο της αριστεροπατριωτικής κωμωδίας περισσότερο "δουλεύοντας" κι άλλο τους πολίτες με τσιτάτα όπως "ελπίδα και αξιοπρέπεια" και "ούτε βήμα πίσω". Ευτυχώς ξεφτιλίστηκαν νωρίς. Ευτυχώς που οι Ευρωπαίοι εργοδότες τους βιάζονται να στήσουν τα οπλοπολυβόλα απέναντι στους Έλληνες.

 

Αν κάποιος φανταστεί ότι όλο αυτό το ψέμα της κοινωνικής αλληλεγγύης και  του δήθεν πατριωτισμού διαρκούσε ακόμα ένα 6μηνο, τα πράγματα για τους Έλληνες θα ήταν πιο τραγικά. Χάσαμε 6 χρόνια από την ζωή μας μέσα σε αγωνία και απόγνωση. Ο χρόνος δεν μετράει για μας όπως για τους πολιτικούς. Πλέον για μας το δευτερόλεπτο είναι αιώνας και γι' αυτούς ο κάθε χρόνος απλά επιδοτούμενες αυτοκρατορικές διακοπές μετά ασυλίας. Έξι χρόνια οι αυτοκράτορες-βουλευτές των διορισμένων από τις Βρυξέλλες κυβερνήσεων πέρασαν ζάχαρη, ο λαός μετράει σταυρούς σε νεκροταφεία εκτελεσμένων από τις πράξεις του πολιτικού συστήματος.

 

Το σενάριο "Τρομοκρατήστε κι άλλο τους Έλληνες" θα συνεχιστεί. Δόξα τω θεώ των Τραπεζών, όσο υπάρχει κέρδος στις αγορές και κέρδος υπέρ των ταμείων των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης θα κάνουν ό,τι γουστάρουν, ειδικά μετά τα τανκς του δημοψηφίσματος που έβαλε στην ελληνική βουλή ο κ. Τσίπρας με την παρεούλα του.

 

Ας βαρέσουν κι άλλο, αντέχουμε. Δεν έχουν ιδέα πόσο αντέχουμε. Και πώς να έχουν ιδέα όλα αυτά τα ηλίθια, που με μισθό βουλευτού και εξτραδάκια από τις δεκάδες επιτροπές που στήνουν στο κοινοβούλιο, δήθεν για να κουβεντιάζουν λύσεις;

 

Πώς  μπορούν να μπουν στον ψυχισμό και στο μυαλό ενός πολίτη που έχει δημιουργήσει και είδε την δημιουργία του να γκρεμίζεται μέσα σε ένα βράδυ από το χαζοτροφείο της Βουλής;

 

Πώς να κατανοήσουν ότι ο άνθρωπός σου χρήζει φαρμάκων για να σωθεί και να του αρνείται η ηγεσία το δικαίωμα στην ζωή λόγω χρεών προς το ναζιστικό κράτος;

 

Αν η πολιτική ήταν εργασία τότε θα μάς κυβερνούσε οικοδόμος και υπουργό Οικονομικών θα είχαμε παντοπώλη. Ο ένας θα ήξερε από χτίζω οικοδόμημα βάση σωστών θεμελίων και ο άλλος από στοκάρισμα εμπορεύματος υπέρ του καταστήματος γνωρίζοντας τα κόλπα των πονηρούληδων προμηθευτών. Η πολιτική του είδους Τσίπρα, Παπανδρέου, Σαμαρά, Μπακογιάννη, Καμμένου, Θεοδωράκη και όλων αυτών  είναι ο μοναδικός δρόμος επιλογής τεμπέληδων, άχρηστων και κομπλεξικών. Τι άλλο θα έκαναν στην ζωή τους αν δεν ήταν πολιτικοί; Δεν θα τους εμπιστευόσουν ούτε να σου γυαλίζουν τα παπούτσια γιατί στο τέλος θα έλειπαν οι σόλες και τα κορδόνια. Αν τους κόψεις την γλώσσα (το μοναδικό ζωντανό εργαλείο του κορμιού τους) θα αυτοκτονήσουν, αλλά μέχρι να κοπούν οι γλώσσες αυτοί θα μιλάνε υπογράφοντας πάντα ΝΑΙ.

 

Αυτά τα συναισθηματικά ανάπηρα, λοιπόν, πήραν την απόφασή τους να παραδώσουν όλα μαζί συννενοημένα την χώρα, χαρακτηρίζοντας με τις πράξεις τους και τα λόγια τους ως άχρηστους τους Έλληνες να κουμαντάρουν τον τόπο τους. Εμείς το βάρος, αυτοί το πούπουλο στην ζυγαριά. Για όλα φταίμε εμείς και αυτοί απλά προσπαθούσαν να μάς κάνουν "ανθρώπους". Να μάς κάνουν Ευρωπαίους και αναπτυγμένους. Δηλαδή σαν τα μούτρα τους.

 

Αμ δε! Τώρα αρχίζουν τα ωραία. Επιτέλους με το αυτοξεβράκωμά τους ξεκαθάρισε το τοπίο και η Ελλάδα δεν έχει πλέον αριστερούς και δεξιούς, ούτε πολίτες του κόσμου και εθνικιστές. Μαζευτήκαν όλοι από την πλευρά της Ε.Ε και έμειναν οι "άχρηστοι" από την άλλη. Το τάσι με τα πολιτικά πούπουλα αρχίζει να βαραίνει ενώ το άλλο αρχίζει να παίρνει την ανιούσα. 

 

Ο Σύριζα τράβηξε την σημαντικότερη κόκκινη γραμμή και αυτή είναι μεταξύ του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας και του λαού. Του λαού, όχι του όχλου. Ο όχλος πάντα ήταν με τον κεχαγιά που θα του έδινε ένα γρόσι και θα έκανε κωλοτούμπες. Όμως ο όχλος όσο  κι αν ποσοτικά να υπερτερούσε του λαού πάντα ποιοτικά ήταν της ίδιας στάθμης με τους κεχαγιάδες του. Άοσμος, ηλίθιος, δουλοπρεπής και ακίνδυνος. Φασαριόζος άνευ ουσίας.

 

Ξέρεις που θα τον βρεις για να τον αποτελειώσεις. Παλιά, συνωστιζόταν στα γραφεία βουλευτάδων για ρουσφέτι, σήμερα κάνει τα πάντα να αρμέξει από μικρά ως μεγάλα κονδύλια ευρωπαϊκά, είτε για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας με χρήμα από τον κρατικό κορβανά , είτε για κανά 5μηνο της ξεφτίλας, είτε για καμιά μεταθεσούλα. Οι αξιοπρεπείς ποτέ δεν συναλλάσσονταν με το κράτος πουλημένων, αντιθέτως οι δουλοπρεπείς το κάνουν με μεγάλη ευκολία ακόμα κι αν τρώνε "ματωμένα" λεφτά.

 

Τα οπλοπολυβόλα θα στηθούν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Θα πέσει βαριά κατοχή στην χώρα. Ο κρυμμένος μαυραγοριτισμός του όχλου θα ξετρυπώσει ακόμα και μέσα σε οικογένειες. Θα πιάσουν όλα τα γεφύρια και όλα τα στενά. Δεν θα μπορείς να αναπνεύσεις. Θα κυκλοφορείς σαν Εβραίος που αντί να έχεις κίτρινο αστέρι στο πέτο, θα έχεις την γαλανόλευκη που θα σε χαρακτηρίζει παρία. Πείνα δεν θα πέσει όπως αυτή που γνώρισαν οι παππούδες μας. Θα πέσει η πείνα της "πολυτέλειας" κατά τους κατοχικούς πολιτευτές και ευρωπαίους διαχειριστές τους. Πείνα στην Υγεία, στην Ενέργεια και στο Νερό. Δεν αλλάζουν το πρωτόκολλο καταστροφής οι οικονομικοί εγκληματίες στον κόσμο της νέας τάξης πραγμάτων.

 

Ευτυχώς όμως φτάνουμε στην αρχή του τέλους όλου αυτού του κατασκευάσματος που λέγεται ελληνικό κράτος με την σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λογαριασμός που θα πληρωθεί θα είναι μεγάλος και δεν θα είναι ανάλογος του χρέους που φορτώθηκε η Ελλάδα και προσθέτει πάνω του άλλα 80 δις (τουλάχιστον) ο Τσίπρας και τα φιλαράκια του.

 

Ο λογαριασμός που θα πληρωθεί θα είναι σκληρός και αμείλικτος όπως είναι οι λογαριασμοί που κλείνουν μεταξύ τους ο όχλος και τα εκλεκτά του ψηφισμένα βρωμόσκυλα από την μια και ο  λαός που δε μασάει από απειλές από την άλλη. Αυτό δεν θα είναι εμφύλιος, θα είναι ξεκαθάρισμα ύψιστης ανάγκης που διατάζει η αξιοπρέπεια και η ελευθερία.

 

Κι αν μετά έρθει μια νέα Βάρκιζα; Ποιος την χέζει την Βάρκιζα όταν ο λαός θα έχει κάνει μέχρι τότε το καθήκον του; Κανείς δεν πολέμησε για τη νίκη. Πολέμησε γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. 

 

πηγή

Share